Ekotoksykologia SYLABUS - Wydział Biologiczno
Transkrypt
Ekotoksykologia SYLABUS - Wydział Biologiczno
Ekotoksykologia SYLABUS A. Informacje ogólne Elementy sylabusu Opis Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów Kod przedmiotu Język przedmiotu Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii Rodzaj przedmiotu Rok studiów /semestr Wymagania wstępne Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć przedmiot do wyboru I rok, II semestr (letni) Student powinien posiadać podstawową wiedzę z zakresu chemii ogólnej i biologii Chemia studia drugiego stopnia ogólnoakademicki stacjonarne 0200-CS2-2PDW5 polski wykład – 15 godz. seminarium – 15 godz. Założenia i cele przedmiotu Celem przedmiotu jest przedstawienie skutków postępującej chemizacji życia w postaci niekorzystnych zmian w przyrodzie. Przedstawione treści pomogą słuchaczom zrozumieć mechanizmy działania toksycznego oraz losy trucizn w środowisku naturalnym. Omówione zostaną pojecie ryzyka ekologicznego, zasady wykonywania oceny ryzyka na różnych etapach, podstawy prawne oceny ryzyka. Studenci zapoznają się z różnymi rodzajami testów toksyczności, wpływem zanieczyszczeń na ekosystemy oraz ze skutkami największych katastrof ekologicznych. Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu Metody dydaktyczne: wykład, konwersatorium Formy zaliczenia przedmiotu: pisemne zaliczenie wykładu i konwersatorium Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Efekty kształceniai 1. Student wyjaśnia najważniejsze pojęcia toksykologii i ekotoksykologii oraz wymienia i definiuje podstawowe grupy toksyn środowiskowych 2. Student potrafi powiązać budowę chemiczną i podstawowe właściwości fizykochemiczne związków chemicznych z siłą działania toksycznego, zna podstawy metabolizmu ksenobiotyków oraz ich mutagenne, kancerogenne i teratogenne działanie. 3. Student wyjaśnia ogólne zasady i przebieg procesu modelowania zachowania się zanieczyszczeń chemicznych w środowisku oraz oceny i zarządzania ryzykiem ekologicznym. 4. Student zna przyczyny, przebieg i skutki ekologiczne największych katastrof związanych z wprowadzeniem substancji toksycznych do środowiska 5. Student korzysta z literatury fachowej w celu uzyskania informacji na temat trucizn środowiskowych i ich działania na organizmy, potrafi interpretować te informacje i łączyć w spójną całość oraz prezentować w formie ustnej. 6. Student ma świadomość negatywnych konsekwencji zanieczyszczenia środowiska spowodowanego działalnością człowieka. Punkty ECTS Bilans nakładu pracy studentaii Wskaźniki ilościowe Data opracowania: K_W01, K_W06 K_W01, K_W06, K_U04 K_W01, K_W04 K_W01, K_U04 K_U07, K_U09, K_K02 2 Ogólny nakład pracy studenta: 50,0 godz. w tym: udział w wykładach: 15,0 godz.; udział w konwersatorium: 15,0 godz.; przygotowanie się do zajęć, zaliczeń, egzaminów: 16,2 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach, egzaminie: 3,8 godz. Nakład pracy studenta związany z zajęciami iii: Liczba godzin Punkty ECTS 34 1,4 wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 35 1,4 o charakterze praktycznym 17. 01. 2013 Koordynator przedmiotu: Prof. dr hab. Walerij Isidorow SYLABUS B. Informacje szczegółowe Elementy składowe sylabusu Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Treści merytoryczne przedmiotu: Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej Opis Ekotoksykologia 0200-CS2-2PDW5 Chemia, studia drugiego stopnia Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii polski I rok, II semestr (letni) 15 godz., wykład Prof. dr hab. Walerij Isidorow Wprowadzenie. Uboczne skutki rozwoju przemysłu chemicznego i „chemizacji” życia dla środowiska naturalnego. Ekotoksykologia chemiczna – nauka o rozprzestrzenianiu się i oddziaływaniu na ekosystemy produkowanych przez człowieka substancji chemicznych oraz produktów ich transformacji. Główne zadanie ekotoksykologii chemicznej: ocena ryzyka dla ekosystemów, wynikającego z przedostawania się do nich substancji szkodliwych. Podstawowe pojęcia i terminy: stres, ekotoksykant, ksenobiotyk, bioakumulacja itd. Temat 1. Najgroźniejsze toksykanty w środowisku naturalnym. Metale ciężkie. Zachowanie się w powietrzu, ekosystemach wodnych i lądowych. Rtęć, ołów, kadm: źródła naturalne i antropogeniczne. Polichlorowane substancji organiczne: pestycydy, PCB, dioksyny (PCDD i PCDF). Temat 2. Modelowanie zachowania się zanieczyszczeń chemicznych w środowisku.. Podstawowy zestaw parametrów wykorzystywanych w modelach. Modele termodynamiczno-kinetyczne. Temat 3. Ocena i zarządzanie ryzykiem ekologicznym. Definicja ryzyka. Pojęcia dotyczące analizy i oceny ryzyka. Uczestnicy procesu oceny ryzyka. Ogólne zasady wykonywania. Wstępne założenia oraz zakres oceny ryzyka ekologicznego. Struktura procesu oceny ryzyka ekologicznego. Planowanie oceny. Formułowanie problemu: podstawowe elementy etapu; zebranie dostępnych informacji; wybór docelowych charakterystyk ekologicznych. Analiza ryzyka: podstawowe elementy etapu; ocena danych i modeli; charakterystyka narażenia; charakterystyka skutków ekologicznych. Temat 4. Zasady oceny ryzyka w prawodawstwie Unii Europejskiej i polskim. Prawodawstwo UE. Prawodawstwo polskie. Efekty kształcenia: K_W01, 04, K_U04, 1. Student wyjaśnia najważniejsze pojęcia toksykologii i ekotoksykologii oraz wymienia i definiuje podstawowe grupy toksyn środowiskowych 2. Student potrafi powiązać budowę chemiczną i podstawowe właściwości fizykochemiczne związków chemicznych z siłą działania toksycznego, zna podstawy metabolizmu ksenobiotyków oraz ich mutagenne, kancerogenne i teratogenne działanie. 3. Student wyjaśnia ogólne zasady i przebieg procesu modelowania zachowania się zanieczyszczeń chemicznych w środowisku oraz oceny i zarządzania ryzykiem ekologicznym. 4. Student ma świadomość negatywnych konsekwencji zanieczyszczenia środowiska spowodowanego działalnością człowieka. Sposoby weryfikacji: Zaliczenie pisemne (kolokwium), ocena aktywności studenta podczas wykładu 1. Obecność na zajęciach (dopuszcza się możliwość opuszczenia dwóch wykładów). 2. Pozytywna ocena zaliczenia konwersatorium. 3. Pozytywna ocena kolokwium z wykładu. 1. C.H. Walker, S.P. Hopkin, R.M. Sibly, D.B. Peakall. Podstawy ekotoksykologii. Wyd. PWN, Warszawa, 2002. 2. S.E. Manahan. Toksykologia środowiska. Wyd. PWN, Warszawa, 2006. 3. B. Gworek, A. Barański, K. Czarnomski, J. Sienkiewicz, G. Porębska. Procedura oceny ryzyka w zarządzaniu gruntami zanieczyszczonymi metalami ciężkimi. IOŚ, Warszawa, 2000. 4. B. Gworek, A. Barański, A. Bojanowicz, J. Sienkiewicz, K. Czarnomski. Ocena ryzyka środowiskowego pochodzącego od substancji i preparatów chemicznych. IOŚ, Warszawa, 2002. ………………………………. podpis osoby składającej sylabus SYLABUS C. Informacje szczegółowe Elementy składowe sylabusu Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Treści merytoryczne przedmiotu: Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej Opis Ekotoksykologia 0200-CS2-2PDW5 Chemia, studia drugiego stopnia Uniwersytet w Białymstoku, Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii polski I rok, II semestr (letni) 15 godz., seminarium dr Urszula Kotowska 1. Wpływ zanieczyszczeń na organizmy, biochemiczne i fizjologiczne skutki działania zanieczyszczeń, interakcja zanieczyszczeń, biomarkery i monitoring biologiczny. 2. Różne rodzaje testów toksyczności, wyznaczanie podstawowych wskaźników charakteryzujących toksyczność – obliczenia. 3. Wpływ zanieczyszczeń na ekosystemy, zmiany liczebności populacji, zmiany w zespołach, odporność na zanieczyszczenia. 4. Przyczyny, przebieg i skutki ekologiczne największych katastrof związanych z wprowadzeniem substancji toksycznych do środowiska (m.in. katastrofa w Bhopalu, Czarnobylu, Seveso, największe katastrofy tankowców ). Efekty kształcenia: K_W01, 06, K_U04,07, 09, k_K02 1. Student potrafi powiązać budowę chemiczną i podstawowe właściwości fizykochemiczne związków chemicznych z siłą działania toksycznego, zna podstawy metabolizmu ksenobiotyków oraz ich mutagenne, kancerogenne i teratogenne działanie. 2. Student zna przyczyny, przebieg i skutki ekologiczne największych katastrof związanych z wprowadzeniem substancji toksycznych do środowiska 3. Student korzysta z literatury fachowej w celu uzyskania informacji na temat trucizn środowiskowych i ich działania na organizmy, potrafi interpretować te informacje i łączyć w spójną całość oraz prezentować w formie ustnej. 4. Student ma świadomość negatywnych konsekwencji zanieczyszczenia środowiska spowodowanego działalnością człowieka. Sposoby weryfikacji: Sprawdzian pisemny (kolokwium), ocena prezentacji multimedialnej przygotowanej przez studenta, udział w dyskusji. 1. Obecność na zajęciach. 2. Pozytywna ocena z prezentacji. 3. Pozytywna ocena z kolokwium. Literatura podstawowa: 1. C.H. Walker, S.P. Hopkin, R.M. Sibly, D.B. Peakall. Podstawy ekotoksykologii. Wyd. PWN, Warszawa, 2002. 2. R. Laskowski, P. Migula. Ekotoksykologia – od komórki do ekosystemu. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa, 2004. Literatura uzupełniająca: 1. S. E. Manahan. Toksykologia środowiska. Aspekty chemiczne i biochemiczne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006. 2. S. Więckowski. Toksykologia środowiska człowieka, część 1 i część 2. Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz, 2010. ………………………………. podpis osoby składającej sylabus