docpobierz - Luteranie.pl
download 
Reklamacja Transkrypt
pobierz - Luteranie.pl
Informator Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Poznaniu D WUMIESIĘCZNIK | M ARZEC – KWIECIEŃ 201 5 ( NR 2) www.poznan.luteranie.pl W tym numerze: HISTORYCZNIE: Świadectwo chrześcijańskie w systemach totalitarnych Ks. Darina Banciková i jej służba. – dr Małgorzata Grzywacz Jerzy Domasłowski o Roczniku Gdańskim MOIM ZDANIEM: tekst Agnieszki Zawiskiej - Patriotyczna struna w umyśle Powyżej: Zimowisko 201 5 r. Poniżej: Chrzest Emmy Ziebert Sola Scriptura, etap diecezjalny Koło Pań w Palmiarni wydawca: Parafia Ewangelicko-Augsburska w Poznaniu zespół redakcyjny: Halina Raszyk, ks. Marcin Kotas, Anna Boruta-Bisok (kącik dla dzieci) przygotowanie i opracowanie tekstów, korekta: Halina Raszyk skład i opracowanie graficzne: Hanna Pałac druk: Perfekt Druk, ul. Świerzawska 1 , 60-321 Poznań Zdjęcia na okładce: P. Hewelt, zdjęcie na 1 i 2 stronie publikacji pochodzą ze strony www.freeimages.com, s. 24: broc - Fotolia.com, pozostałe - archiwum własne autorów i parafii OD REDAKCJI Drodzy Czytelnicy! To co roku szczególny czas – pasja. Dla wierzących to przypomnienie – swoim ży ciem doczesnym zasłużysz na życie wieczne lub nie. Przypominanie wydarzeń, które doprowadziły do śmierci Jezusa jakże na dal aktualnych. Wielu z nas podnosi rękę na zgodę, bojąc się o siebie. Konformizm jest wpisany w nasze charaktery, szuka tylko usprawiedliwienia. Dlatego tacy lu dzie jak ks. Daria Becikova powinni być przypominani. Dzięki p.Małgorzacie Grzy wacz poznajemy ją, kobietę dla której służba Bogu była najważniejsza. Jakże trudna, być kobietą księdzem w komunistycznej rzeczywistości to tak, jakby sa memu próbować pokonać drogę pod silny wiatr. Jakże rzadko myślimy na co dzień o pa triotyzmie. Pani Agnieszka Zawiska stara się poruszyć tę stronę naszej natury. To słowo dziś niemodne, wielu głośnych „mówców” bardzo się stara je zdewalu ować. Jednak to nasze codzienne decyzje powodują o naszym poczuciu tożsamości. Dotyczy to również bycia chrześcijaninem luteraninem. Jeśli wyznajemy jakąś ideę, to naszym postępowaniem musimy świad czyć o słuszności wyboru i nie ma tu miej sca na półśrodki. I NFORMATOR PARAFIALNY Mijają 3 lata od śmierci mojego męża ks. Tadeusza Raszyka. Wiele dokonało się zmian dookoła. Przypominając jego teksty, chciałabym dać świadectwo jego wiary, ufności w Boże prowadzenie. Dla tych, którzy pamiętają i tych, którzy pierwszy raz spotkają się z jego duchowością. Czytając Informator, mam nadzieję znaj dziecie słowa, które Was poruszą. Spokojnego przeżywania pasyjnej re fleksji i radości Wielkanocnej. W imieniu redakcji Halina Raszyk 3 SPOTKANIE ZE SŁOWEM BOŻYM Arcykapłani i faryzeusze zwołali Radę Najwyższą i mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten dokonuje wiele cudów. Jeśli go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w niego; wtedy przyjdą Rzymianie i zabiorą naszą świątynię i nasz naród. A jeden z nich, Kajfasz, który tego roku był arcykapłanem, rzekł do nich: wy nic nie wiecie, i nie myślicie, że lepiej jest dla nas, by jeden człowiek umarł za lud, niż żeby wszystek ten lud zginął. A tego nie mó wił z siebie, ale jako arcykapłan w owym roku prorokował, że Jezus miał umrzeć za naród. O tego dnia naradzali się, aby go zabić. (Ew. Jana 1 1 , 47-53) Powyższy fragment z ewangelii Jana opisuje wydarzenia, jakie miały miejsce na długo przed Wielkim Piątkiem. Jednak już wtedy postanowiono, jakie działania nale ży powziąć wobec Jezusa z Galilei. Tak oto stajemy się duchowymi świadkami „procesu”, w którym oskarżony nie bierze udziału. Co więcej, największą „zbrodnią”, jaką zarzuca się oskarżonemu, to dokony wanie cudów. Zastanawiającym jest, co ta kiego stało się, co wkradło się w myślenie członków Rady Najwyższej, iż wobec oso by, która dokonuje cudów, uzdrawia cho rych, czyni dobro, należy zastosować naj wyższy wymiar kary? Co wkradło się w bieg ich myśli, że uznali, że lepiej będzie Jezusa poddać karze śmierci, niż pozwolić mu pozostać przy życiu? Podej rzewam, że gdybyśmy nie znali dalszych losów Jezusa, nikt z nas nie przewidziałby, że Jego historia przybierze taki obrót. A jednak! 4 Bezpośrednim powodem zwołania Rady Najwyższej był dokonany przez Jezusa cud wskrzeszenia z martwych Łazarza. Z pewnością słyszeli i o innych cudach dokona nych przez Nauczyciela z Galilei, lecz wskrzeszenie z martwych człowieka wy warło na nich największe wrażenie. W świadomości Żydów moc wzbudzania z martwych posiada tylko Bóg. W takiej sytuacji punkt obrad może być tylko jeden: co zrobimy z Jezusem? Nikt z członków Rady nie kwestionuje faktu, że Jezus do konuje cudów. Nikt nie poddaje w wątpliwość, że Jezus nie jest zwykłym człowie kiem. Obrady nie skupiają się wokół kwestii, kim jest Jezus. Nikt nie zastana wia się nad Jego naturą, posłannictwem. Całe posiedzenie sprowadza się do jed nego: co w takiej sytuacji uczynić z Jezu sem? Co zrobić z człowiekiem, który wzbudza z martwych? Przypuszczam, że członkowie Sanhe - I NFORMATOR PARAFIALNY SPOTKANIE ZE SŁOWEM BOŻYM drynu mieli świadomość powagi oraz zna czenia tego zebrania. Uznanie Jezusa za Mesjasza oznaczałoby nie tylko wypełnie nie proroctw, ale pociągałoby za sobą ko nieczność podjęcia wspólnej drogi wiary. Jeśli Go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w niego; wtedy przyjdą Rzymianie i zabiorą naszą świątynię i nasz naród. Nie wiemy jakimi przesłankami kierował się ów członek Rady, przywołując wizję na jazdu Rzymian, wiemy natomiast, że Żydzi doświadczyli takiej katastrofy. VI wieków wcześniej ich świątynia została zburzona, a naród deportowany w głąb królestwa Babilonii. Ta zatrważająca wizja stała się punktem zwrotnym w myśleniu o decyzji, którą mieli podjąć członkowie zebrania. Teraz bowiem członkowie Rady Najwyższej nie rozważali już: co należy uczynić z człowiekiem, który czyni wiele cudów, ale zastanawiali się nad tym: co zrobić z człowiekiem, który poprzez swoją dzia łalność niesie zagrożenie dla świątyni i narodu? Wniosek może być tylko jeden. Lepiej jest dla wszystkich, aby zginął je den człowiek niż starty miałby ponieść cały naród. W obliczu powyższego ich myślenie staje się jasne i oczywiste: Jezu sa należy wyeliminować. Patrząc na to wszystko, co się wydarzy ło, możemy zauważyć, jak łatwo zgubić pierwotny sens tego, czego się szukało. Cała Rada oczekiwała na Mesjasza, lecz I NFORMATOR PARAFIALNY gdzieś w tym oczekiwaniu zupełnie się zatraciła. Dlatego wizja, że oto Mesjasz jest pośród nich, stała się dla nich prze rażająca. Jestem przekonany, że większość członków Rady była szczerze zatroskana o losy świątyni i narodu. Ale przy podej mowaniu decyzji o tym, co zrobić z Jezu sem najprawdopodobniej pojawił się strach, przed uznaniem, że Jezus jest wy czekiwanym Mesjaszem. Obawiali się podjęcia indywidualnej decyzji wiary, aby stanąć po Jego stronie i uznać go swoim Mesjaszem. Uznanie Jezusa wiązałoby się z dokonaniem radykalnych zmian w spoj rzeniu na Boga, religię, zbawienie, w spojrzeniu na samego siebie. Skazując Jezusa na śmierć, członkowie Rady odsu nęli od siebie problem. Drodzy! Pytanie, przed którym stanął Sanhedryn, jest w rzeczywistości pytaniem ciągle aktualnym. Jest to jedno z najważniejszych pytań, jakie człowiek może po stawić w swoim życiu. Pytanie o Mesja sza, o zbawienie, o sens życia. Całkiem niedawno wkroczyliśmy w okres pasyjny. To czas, który prowadzi nas pod krzyż Zbawiciela. Warto zatem postawić pyta nie: kim dla mnie jest Chrystus? Czy nie zatraciłem swojej duchowości? Życzę nam wszystkich wartościowego i błogosławionego czasu pasyjnego. Ks. Marcin Kotas 5 ROZMYŚLANIE KS. TADEUSZA RASZYKA Boże ucztowanie Taki jest chleb, który z nieba zstąpił, nie taki, jaki jedli ojcowie i poumierali; kto spożywa ten chleb żyć będzie na wieki Jan 6, 58 Czas pasyjny różne przywołuje skojarzenia, ale nie sądzę aby komukolwiek kojarzył się z UCZTOWANIEM. Boże ucztowanie zostawiamy sobie na inny czas. W okresie pasyj nym to porostu nie uchodzi - jest czas postu. Niemniej jest jeden rodzaj ucztowania, który tego okresu upamiętniającego mękę i śmierć Chrystusa się wywodzi. Tutaj ma swoje korzenie. Tak. To ona – ostatnia wieczerza w czasie której nasz Zbawiciel usta nowił sakrament ołtarza inaczej komunią zwany. Jezus zaprasza wszystkich do tego Stołu Pańskiego. Zapraszający zawsze stara się zachęcić do przybycia – czym? To Jezus mówi wprost „Albowiem ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napo jem” A jakże to błogosławiona postna strawa! Bóg usytuował pierwszych ludzi w Edenie, gdzie „wyrosło drzewo przyjemne do oglądania i dobre do jedzenia” 1 Mo. 2,9a I pierwsze Boże przykazanie „Z każdego drzewa tego ogrodu możesz jeść” (w.1 6) – dobre, pyszne – rajskie jedzenie i zaraz ale z „drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść” (w.1 2) Nieposłuszeństwo i kara „w mozole żywić się będziesz z niej po wszystkie dni życia swego” A to oznacza, że prawdziwej rajskiej uczty tutaj na tej ziemi nie posmakujemy. Z powodu grzechu. Ale jeśli to możliwe w przyszłości, którą zgotował nam Bóg w Jezusie Chrystusie! Dlatego też Jezus tak często gdy mówi o rzeczywistości Królestwa Bożego używa tego porównania – o uczcie weselnej Mt. 22,1 ; Łk. 1 4,1 5 Zresztą czyż to nie znamienne, że pierwszego cudu dokonał Jezus na przyjęciu weselnym w Kanie Galilejskiej. A ten cud komunii św. wino i chleb – krew i ciało Chrystusa! A my? 6 I NFORMATOR PARAFIALNY ROZMYŚLANIE KS. TADEUSZA RASZYKA Co my gotowi jesteśmy ofiarować Bogu? Z naszego czasu, naszych sił, naszego zdro wia, naszych hobby. Ile z tego jestem gotów ofiarować na modlitwę? To kosztuje czas, i tak zawsze odbywa się kosztem czegoś. Wspólne modlitwy i spożywanie komunii św. wymaga miejsca. Trzeba sobie to miejsce zorganizować. Wspólne miejsca modlitwy wymaga także utrzymania w czystości, remontu, kosztów związanych z opałem, oświetleniem itd. Ostatecznie chodzi to jak cenny jest dla mnie Jezus? - Czy oddać mu to co najlepsze, wszystko co mam do Jego dyspozycji? - Czy też tylko to co i tak nie jest mi potrzebne? Jezus oddał dla mnie i dla Ciebie wszystko. Dla Judasza był wart tylko 30 srebrników, a dla nas? Jezus takich ludzi wypatruje i dziś. Nie tylko po to aby na nich wskazać, ale przede wszystkim dlatego, że takich i dziś potrzebuje dla swojej sprawy. Bóg złożył w Chrystusie najdoskonalszą ofiarę. Jezus ofiarował wszystko co miał – to co najcenniejsze – własne życie. Nie ma przecież wyższej ofiary! Jeszcze jedno jest znamienne, mianowicie to, że po owej wieczerzy Jezus został sam. Takie odejścia od Chrystusa do niczego dobrego nie prowadzą, kończą się zazwyczaj tragicznie. Dlatego Jezus do siebie przywołuje, gdy chce zwrócić uwagę na prawdziwą ofiarę i oddanie Bogu. Dlatego trzeba nam trwać przy Chrystusie i w Chrystusie. Trwajmy w Nim! Z Tobą Nie cierpienie dla cierpienia nie krzyż dla krzyża nie piątek dla piątku nie po to aby pytać skąd i co dalej I NFORMATOR PARAFIALNY Wszystko to bez sensu. Za mało Lecz po to by być z Tobą Pobiec. Bać się i zostać skoro Ciebie bolało Jan Twardowski 7 HISTORYCZNIE... Świadectwo chrześcijańskie w systemach totalitarnych Ks. Darina Banciková i jej służba. Już kolejny raz po wstaje tekst do nasze go Informatora, który ma się zakorzenić, za gnieździć w codzien ności okresu pasyjne go. Nie potrafię powiedzieć dlaczego, ale w tym czasie ze szcze gólną uwagą odnoszę się do doświadczenia wiary chrześcijan, których postawa mnie intryguje i zastana wia, budząc emocje i pytanie: Jak to jest, że ludzie znoszą dla Chrystusa wszystko? Oddają siebie, wszystko, co mają i kim są. Wielu takich było także w tzw. minionym okresie. Dla mnie on nie jest miniony i nie będzie. Zbyt mało o nim wiemy, choć żyliśmy w tamtym czasie. A może staramy się zapomnieć, budując nową, inną rzeczywistość. Cofnijmy się ponad pięćdziesiąt lat wstecz. Jest rok 1 962. Panują ciężkie, zimowe warunki. Pod kościół w maleńkiej wiosce Drienovo zajeżdża samochód. Wy siadają z niego czterej mężczyźni i kierują się w stronę plebanii. I tak ludzie tutaj mają szczęście, że budynek kościelny nie został zamknięty. Od piętnastu lat panują nowe porządki. Państwo czechosłowackie skrupulatnie realizuje zalecenia partii ko - 8 munistycznej i sowieckich teoretyków re ligii. Mieszkańcy Drienova to w większo ści luteranie. Nie wiadomo, czy zauważyli, że funkcjonariusze służby bezpieczeństwa kierują swe kroki do pastorskiego mieszkania? W kuchni siedzi kobieta w średnim wieku wraz z nastoletnią dziewczynką. Kobieta przerywa śniadanie i podąża za jednym z tajniaków do biura parafialnego. Tam usłyszy zarzut posiadania i kolportażu druków i literatury, stanowiącej we dle wysuwanych opinii, zagrożenie dla porządku państwowego. Rewizja na ple banii trwa pięć godzin. Kobietę zawiezio no na posterunek milicji do Zvolenia. Tam, zmarła na początku roku 1 962 jej siostra, znana aktorka, Maria Banciková. Parafian zaskoczyła decyzja o umieszczeniu ich księdza w areszcie. Czy zdawali sobie do końca sprawę, z podjętych przez komunistów działań, aby poddać represjom du chowieństwo ewangelickie na słowackiej stronie tego dwuczłonowego państwa w bloku wschodnim? Do więzienia śledczego w Bańskiej Bystrzycy przywieziono wówczas ks. Da rinę Bancikovą – pierwszą kobietę w Ko ściele luterańskim na Słowacji, absolwentkę studiów teologicznych w 1 945 r., wprowadzoną w urząd duchowny, jeszcze I NFORMATOR PARAFIALNY HISTORYCZNIE... w okresie stalinowskim, w 1 951 r.1 . Była to chyba jedna z najwcześniejszych decy zji, jakie podjęto w kwestii ordynacji ko biet na terenach objętych oficjalną walką z wszelkimi przejawami religii. Ksiądz Darina Banciková (1 922-1 999) była kobietą niezwykłą. Wzięła na siebie trud bycia tą pierwszą i wypełniła posta wione zadanie bardzo dobrze. Warto upa miętniać jej życiową drogę i służbę dla Kościoła ze względu świadectwo, jakie składałła w okresie uwięzienia (m.in. na cieszącym się ponurą sławą praskim Pan kracu) i następnych latach, gdy musiała się podporządkować pięcioletniemu zaka zowi pracy. Była osobą twardą i wytrzy małą. Przeszła prawdziwą szkołę życia także na wydziale teologicznym w Braty sławie – zdała wszystkie egzaminy i stu dia ukończyła, wieńcząc je tytułem baka łarza teologii. Dziś może budzić zaskoczenie fakt, że spora część jej kole żanek nie wytrzymywała złośliwości i ko mentarzy ze strony studentów i po prostu przerywała edukację lub zmieniała wy dział na nauczycielski. Darina Banciková postąpiła odwrotnie – odeszła ostatecznie od studiów filozoficznych na rzecz teologii ewangelickiej. Właśnie na tym fakultecie w specjalny sposób odbywały się np. eg zaminy dla pań – aby uniknąć zarzutu otrzymywania oceny „na piękne oczy”, zawsze zdawały one przy świadkach (2-3 osoby) i musiały się „dobrze” pro wadzić. Sugestii, jakoby władze komunistyczne wspierały ordynację kobiet, aby się później ich pozbyć, nie da się potwierdzić źródłowo. Raz danego pozwolenia – nie cofnięto. Lata pomiędzy zakończeniem studiów a ordynacją Banciková spędziła redagując kościelne periodyki, nauczając religii, zaangażowaniu w różne grupy pa rafialne. Piątego lipca 1 951 r. odbyło się jej wprowadzenie w urząd – niektórzy ko ledzy nie życzyli sobie ordynacji razem z kobietą, dlatego poprosili biskupa Ivana Čobrdę o wyznaczenie innego terminu i miejsca dla tej uroczystości. Banciková podjęła pracę na swej pierwszej parafii w Liptowskim Mikulaszu. Przyjęto ją tam dobrze, choć sama nie miała złudzeń, iż łatwo nie będzie. Zainteresowanie służby bezpieczeństwa osobą księdza pojawiło się w Lučencu w r. 1 958 i trwało z prze rwami do 1 989 r. A opuszczenie więzienia w 1 964 r. oznaczało dla niej całkowite bezrobocie i przedłużającą się sytuację niepewności jutra. Przymuszona brakiem środków do życia oraz zależnością od in nych – rodziny (sama nigdy nie wyszła za mąż) i kolegów – ksiądz Banciková odwo - 1 Tekst niniejszy stanowi fragment eseju poświęconego osobie ks. Bancikovej, jaki przygotowuję w ramach projektu translatorskiego jej autobiografii. MG I NFORMATOR PARAFIALNY 9 HISTORYCZNIE... łała się nawet do Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Czechosłowacji (KPCZ) z prośbą o umożliwienie powrotu do pracy duchownej. Jej podanie odrzuco no, sugerując zatrudnienie na stanowisku biurowym i przydzielenie mieszkania w zamkniętej dla celów kościelnych ple banii w Babinie. Zakaz pracy cofnięto ostatecznie pod koniec 1 968 roku. Aktywność kobiety duchownej budziła silną nieufność władzy komunistycznej na Słowacji, która nie do końca pogodziła się z decyzją czeskiej centrali w Pradze, aby pozwolić na wznowienie działalności duszpasterskiej. Więzienie i jego trudy spowodowały poważne reperkusje zdro wotne – ksiądz Banciková mogła wprawdzie podjąć pracę kościelną, lecz nie miała już takiej siły, jak dawniej. A mimo to nie poddała się: wręcz odwrotnie, zintensyfikowała swoje zainteresowania teologiczne (m.in. w kwestii rodzącej się wówczas na Zachodzie teologii feministycznej), pisała artykuły i spotykała się potajemnie z in nymi więźniami politycznymi, aby osta tecznie w trakcie aksamitnej rewolucji sta nąć po właściwej stronie. Darina Banciková zajęła się wówczas prawem chrześcijan prześladowanych przez władzę komunistyczną do rehabilitacji i zniesienia nałożonych przez sądownictwo tamtego reżimu wyroków oraz zadośćuczynienia wyrządzonych krzywd. Wiele osób za - 10 wdzięczało jej zaangażowaniu i pomocy powrót do życiowej normalności. Niezwy kłym świadectwem, które nam pozostawiła ta kobieta w urzędzie duchownym, jest autobiografia, o „Dziwnych drogach Bo żych”, w których spisała swoje życiowe doświadczenie i służbę. Ten bardzo cie kawy i trudno dostępny tekst powinien stać się lekturą obowiązkową dla następ nych pokoleń chrześcijan i argumentem z 'd oświadczenia' na rzecz ordynacji kobiet w Kościołach, które mają jeszcze z tym problem. Zacytujmy na koniec ważny fragment tego dokumentu osobistego: „Podjęłam służbę w Kościele ani dla profitów, ani dla sławy. Nie mogę liczyć na żadne korzyści i tego nie robię. Wie działam, że będę musiała się zmierzyć z problemami. Miałam jednak większe wyobrażenie o ludzkiej dobroci.[...]. Miłość do Tego, dla którego tę służbę spełniam, pomaga mi przezwyciężyć strach, a Bóg, daje mi, zupełnie niezasłużenie wystarczająco siły duchowej, aby wszystko po szło dobrze”. W 1 992 r. ksiądz Darina Banciková za chorowała na raka piersi i zmagała się z nim przez następne lata, pozostając, w miarę możliwości osobą twórczą i aktywną, aż do odejścia w dniu 30 lipca 1 999 r. Małgorzata Grzywacz I NFORMATOR PARAFIALNY HISTORYCZNIE... Przegląd nowych publikacji Gdański Rocznik skiego o ruchu gromadkarskim na Mazu Ewangelicki, vol. VIII, rach, historię parafii ewangelickich Gdańsk 201 4 w Białymstoku (Krzysztof M. Różański) Jak co roku dotarł do parafii kolejny tom Gdańskiego Rocznika Ewangelickiego. Wia domość to interesująca z kilku powodów. Po pierwsze, jest to praktycznie jedyny perio dyk naukowy naszego Kościoła. Po drugie, wydaje go nasza diecezja, a konkretnie Parafia Ewangelicko Augsburska w Gdań sku z siedzibą w Sopocie, redaktorem na czelnym jest ks. bp prof. Marcin Hintz. Po trzecie, przynosi treści wykraczające poza lokalne środowisko i jest otwarty na nowe teksty i autorów. A po czwarte, okazały tom (364 strony) jest kolportowany bezpłatnie, zaś poprzednie edycje dostępne są również w internecie na stronie redakcji (http://www.gre.luteranie.pl/). W dziale historycznym Łukasz Barański prezentuje kontekst historyczny powstania najstarszych ewangelickich katechizmów, natomiast Paweł Matwiejczuk śledzi kore spondencję Filipa Melanchtona z magna tami litewskimi. Artykuł Jacka Wijaczki traktuje o dziejach i szansach reformacji w Polsce w XVI w. Dalej znajdujemy pierwszą część tekstu Grzegorza Jasiń - I NFORMATOR PARAFIALNY i w Gdyni (Jerzy Domasłowski), a także przyczynek do dziejów Kościoła Wyzna jącego w Wolnym Mieście Gdańsku (Lu cyna Żukowska). Miłośnicy badań gene alogicznych mogą zapoznać się ze skrupulatnymi wywodami dotyczącymi dwóch wiejskich rodzin osiadłych w centralnej Polsce, autorstwa ich potomka, Piotra Szkutnika. Ks. Christoph Ehricht omawia relacje zachodzące między władzą świecką a Kościołem w państwie pruskim i wpływ tej sytuacji w naszych czasach, w kontekście nowo utworzonego Kościoła Północnych Niemiec i osobistych doświadczeń autora. Dział teologiczny otwiera opracowanie ks. biskupa Marcina Hintza omawiające powojenny dorobek Kościołów niemieckich w zakresie tworzenia nowych katechizmów, w aktualnym kontekście przygoto wań do opracowania współczesnego ka techizmu w Polsce. Egzegetyczny tekst Kaliny Wojciechowskiej na temat Mk 9, 49-50 został poświęcony odsłonięciu znaczenia metafory soli. Z kolei Knud Henrik Boysen kontynuuje rozważania na temat stanowiska współczesnej teologii wobec zagadnienia cierpienia, w odwoła - 11 MOIM ZDANIEM niu do postaci Joba, zaś Wojciech Gajewski porusza zagadnienie pojęcia prawdy w Biblii. Hennig Theissen przedstawia biblijną podstawę wiary w ujęciu niemieckiego teologa Ernsta Lohmeyera (1 8901 946). Trzeci z głównych działów Rocznika nosi nazwę Varia. Tu znajdujemy artykuł Marii Urbańskiej-Bożek, Logocentryczna metafizyka Arystotelesa a Bergsona metafizyka pozytywna, oraz pracę Jerzego Sojki o za gadnieniach dotyczących rodziny w oficjalnym ujęciu Ewangelickiego Kościoła Niemiec i recepcji nauczania kościelnego w społeczeństwie. Dalej znajdujemy kilka recenzji krajowych i zagranicznych prac naukowych, a pośród zagadnień bieżących znalazł się interesujący wywiad z Arturem Pawłowskim z Gdańska, laureatem Na - grody Głównej Diakonii Polskiej „Miło sierny Samarytanin” oraz kronika wyda rzeń w parafii w Sopocie w roku 201 4. Prace autorów niemieckich zaprezento wano w ich języku ojczystym, lekturę uła twiają polskie streszczenia. Staranna szata edytorska jest zasługą Ośrodka Wydawniczego Augustana w BielskuBiałej. Zachęcamy do czytania i popula ryzacji naszego rocznika naukowego, jed nocześnie zwracając się do potencjalnych autorów kolejnych prac o śmiałe zgłasza nie swych projektów. Przy okazji namawiamy do odwiedzenia parafialnego stoiska z wydawnictwami, którego oferta jest coraz bardziej różno rodna. Jerzy Domasłowski Patriotyczna struna w umyśle Jest dość trudno podjąć ten temat tak, aby wyprowadzić jednoznaczny końcowy wniosek. To temat kłopotliwy dla ludzkie go umysłu. Cała masa komentarzy na przestrzeni lat wystawiona opiera się na różnych hipotezach, niejednokrotnie sprzecznych – uwarunkowanych subiektywnymi odczuciami, wyobrażeniami. Kie dy powstaje pogląd, następuje w naturalnej kolejności jego obrona, poprzez 12 nagłośnienie szeregu argumentów wykre owanych przez umysł, czasem tylko w przestrzeni teoretycznej, bez dodatkowej odsłony faktów. Rzeczywistość ciągle ewoluuje, nie stoi w miejscu, stale coś się zmienia, wydarza. Świat wypracowany wymyka się z rąk naszych i pędzi w różnych kierunkach. Czysto teoretyczne dy wagacje nie zawsze odzwierciedlają do świadczenie. Umysł ludzki chętnie po- I NFORMATOR PARAFIALNY MOIM ZDANIEM rządkuje, systematyzuje i ciekawi go przy czyna zaistniałego skutku. Pojęciowa zna jomość jakiejś rzeczy może czasami wy starczać żeby uznać, że ta rzecz jest możliwa, ale nigdy, że prawdziwie istnieje. Wspólnota Europejska powstała między innymi po to, aby umożliwić porozumienie pomiędzy narodami, aby wyrównać szanse krajów słabszych gospodarczo. To struktu ra ponadnarodowa, budująca jeden wspólny duży organizm. Na ten duży twór skła dają się małe elementy, żyjące również swoim życiem i swoim jestestwem. Można doszukać się wielu ciekawych cech. W każdym narodzie można odnaleźć rze czy dobre i złe. Patriotyzm staje się nie modny, wyśmiany, wyświechtany. A szko da. Trzeba wielu doświadczeń życiowych, aby docenić to co wypracowały pokolenia przed nami, jak również wybitne jednostki. Czym jest patriotyzm współczesny? Czym jest codzienny patriotyzm, w zwy kłym szarym dniu? Może jest kroplą na dziei, promykiem słońca, szacunkiem dla dorobku pokoleń. Może jest też zwykłą uczciwą pracą i regularnym płaceniem po datków w kraju ojczystym. Być może jest też niepokojem o lepsze jutro, może jest wolą zmiany, pragnieniem wypełnienia reszty życia w granicach języka ojczyste go, kulturze wielkiej i tej małej lokalnej, domowej. Może jest również tradycją, pie śnią i potrawą na stole – wyróżniającą się I NFORMATOR PARAFIALNY spośród innych światowych przysmaków. Z przyczyn ekonomicznych wyjechało i wyjeżdża nadal wiele osób w odległe zakątki świata. Czy mamy prawo ich po tępiać, kategoryzować czy oceniać? Moim zdaniem nie mamy takiego prawa, ponie waż nikt nie jest w stanie objąć umysłem całości zdarzeń i powodów takich decyzji. Zna je tylko Bóg. Tak samo nie wiemy jak każdy z nas zachowałby się w sytuacjach ekstremalnych, kryzysowych, zagrażają cych zdrowiu i życiu. Nikt tego nie wie, dopóki nie stanie w oko w oko z takim problemem. Angielski pisarz Chesterton powiedział: Patriota chce swój naród czystszym uczynić, a nacjonalista chce go wybielić. Przynależność etniczna dyktuje obowiązek lojalności wobec kraju ojczy stego, a może nawet odpowiedzialności za kraj. Myślę, że tak właśnie jest – człowiek chce być wolnym, ale w granicach wolno ści mieści się również odpowiedzialność za siebie i kraj ojczysty. Zabrzmiało górno lotnie, jednak nie chodzi mi o wielkie zrywy narodowościowe w czasach obecnych, ale raczej o małe inicjatywy – choćby wrzucenie karty do urny wyborczej, szanowanie mienia wspólnego, czy propagowanie polskości w środowiskach międzynarodowych. Wiele mamy do za oferowania począwszy od dobrej polskiej kuchni, poprzez osiągnięcia naukowe, sportowe, czy kulturalne. Ekonomia nie 13 WYDARZYŁO SIĘ zawsze idzie w parze z inteligencją naro du. Czasem z różnych przyczyn kraj doty ka biedy, a jednak w ludziach tli się i rozwija mądrość i piękne dokonania. Z tego należy być dumnym i podkreślać to, co jest dobre w narodzie. Zaciekawić tym in nych, a czasem wspólnie opracować coś co stanie się ponad narodowe, bardziej glo balne w swojej istocie i dobroci. Poświęćmy kilka minut swojej uwagi na ponowne przemyślenie słów znanych nam wszystkim: Bóg, honor, ojczyzna. Nie patrzmy na nie tylko przez pryzmat konfliktów zbroj nych i wieców rocznicowych, ale spójrzmy bardziej lokalnie, jednostkowo. Zastanówmy się co te słowa znaczą w zwykłym bieżącym dniu dla każdego z nas. Pytanie pozostawiam otwartym, do indywidualnego przemyślenia. Kolejną kwestią, którą chciałabym również teraz poruszyć jest powszechny trend panujący w Polsce do „amerykanizacji” języka polskiego. Na ła mach ogłoszeń o pracę czytamy nazwy stanowisk angielsko brzmiące. Zwolennicy takiego modelu językowego uważają, że nie ma dość dobrych odpowiedników w języku rodzimym. Dajmy na to Niemcy, nie mają z tym problemu i z łatwością znajdują odpowiedniki zawodów i stano wisk w swoim ojczystym języku. Inne na rody cenią własny dorobek językowy i promują go szczególnie we własnym kraju, dlaczego zatem w Polsce się tego nie chroni? To mnie zdumiewa. Agnieszka Zawiska Światowy Dzień Modlitwy obchodzony jest na świecie od wielu lat. Ma na celu uświadomienie sytuacji kobiet w krajach bardzo od siebie odległych. Co roku przygotowują go kobiety działające w innym kraju świata. W tym roku są to Bahamy. Opracowane przez Komitet ŚDM Baha mów 6 marca 201 5 Jezus rzekł im „Czy wiecie, co Wam uczyniłem?” Bahamy to obszar wodny z wieloma rozrzuconymi wyspami, stąd nazwa archi- 14 pelag. Wyspy archipelagu obejmują około 1 4,000 km kw. na obszarze około 250,000 km kw. akwenu Oceanu Atlantyckiego. Cały archipelag jest znany jako Family Islands, dlatego wszystkie wyspy Out Is lands nazywamy Wyspami Rodzinnymi. Wyspa wysunięta najbardziej na północ, Bimini, leży około 84 km od wybrzeża Florydy, USA. Z Wyspy Inaugua, najbardziej wysuniętej na południe, widać świa tła Kuby i Haiti. Wyspy maja charakter I NFORMATOR PARAFIALNY WYDARZYŁO SIĘ równinny z najwyższym szczytem – 63 m – znajdującym się na Wyspie Cat, szczyt znany jako Mount Alvernia. Według danych ostatniego spisu po wszechnego całkowita liczba ludności wy nosi 353,658, z czego 248,948 mieszka na wyspie New Providence, ze stolicą Na ssau, gdzie mieści się siedziba rządu. Wy spa Wielka Bahama, z drugim co do wielkości miastem jest zamieszkana przez 51 ,756 osób, a sześć innych wysp za mieszkuje około 3,000 osób. Potomkowie niewolników afrykańskich stanowią 85% aktualnej populacji, 1 2% stanowi bała lud ność, a inne narodowości – 3%. Oficjalnym językiem na Bahamach jest angielski, przeplatający się ze specyficznym dialektem bahamskim, szczególnym dla każdej wyspy, zwanym „Smokey Joe”. W okresie niewolnictwa kobiety na Ba hamch bardzo ciężko pracowały. Od tamtej pory głównym płatnym zajęciem kobiet są prace domowe. W latch 40-tych XX w. obecność kobiet w życiu społecznym Ba hamów była bardziej zauważalna. Kobiety na równi z mężczyznami otrzymały prawo wyborcze podczas pierwszych wyborów przeprowadzonych w listopadzie 1 962r. Pierwsza kobieta została wybrana do Parlamentu w 1 992 r. Wprowadzenie Chrześcijaństwa na Bahamach nastapiło w 1 647 r. I NFORMATOR PARAFIALNY Nabożeństwo Światowego Dnia Modlitwy po raz pierwszy zorganizowano w pierwszy piątek marca 1 950 r., organizowane przez żonę Prezbiteriańskiego Pastora. Aktualnie przewodzi komitetowi młoda Baptystka Varnita Davis i rzymskokatoliczka zakonnica, siostra Annie Thompson jako KMŚDM. Tegoroczna modlitwa odbędzie się w Kościele Ewangelicko-Augsburskim Łaski Bożej w Poznaniu w piątek 6 marca o godz.1 8.00. 15 WYDARZYŁO SIĘ Sprawozdanie proboszcza Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Poznaniu za rok 201 4 r. przedstawione podczas Zgromadzenia Parafialnego w dniu 1 5.02.201 5 r. Rok 201 4 przebiegał pod biblijnym ha słem z Psalmu 73,28: Lecz moim szczęściem być blisko Boga. Pokładam w Panu, w Bogu nadzieję moją, aby opowiadać o wszystkich dziełach twoich. Powyższe słowa przypominały nam, iż jako ludzie wiary winniśmy upatrywać swoje życiowe szczęście w bliskiej relacji z Bogiem. Re lacja ta staje się źródłem nadziei oraz we wnętrznej siły, aby z Bożą pomocą prze zwyciężać różnego rodzaju przeciwności i momenty krytyczne naszej codzienności. To szczęście, którego doświadcza się w relacji z Bogiem domaga się ujawienia, nie może być ukrywane. Dlatego wezwani jesteśmy, aby opowiadać, głosić światu Dobrą Nowinę o miłosiernym i zbawiają cym Bogu. To jest najważniejsze zadanie, jakie staje przed Kościołem Jezusa Chry stusa wszystkich czasów, i które, jako wspólnota wiary w Poznaniu pragniemy realizować. 1 .Nabożeństwa Życie zborowe w prezentowanym okre sie sprawozdawczym skupiało się głównie na coniedzielnych oraz świątecznych na bożeństwach. Nabożeństwa spowiedniokomunijne odbywały się w 1 . i 3. niedzie lę m-c. W okresie adwentowym oraz pa - 16 syjnym zostały odprawione tygodniowe nabożeństwa. W naszych filiałach we Wrześni i Gnieźnie nabożeństwa odby wały się raz w m-cu. We Wrześni odpra wiane są nabożeństwa w Wielkanoc oraz 1 . Święto Narodzenia Pańskiego. W ubiegłym roku obchodziliśmy ważne dla naszego Zboru uroczystości. Trady cyjnie w 1 . dzień Świąt Zesłania Ducha Św. (8.06.201 4 r.) przeżywaliśmy uroczy stość Konfirmacji. W ubiegłym roku ślu bowanie konfirmacyjne złożyło dwoje uczniów: Anna Szostakowska oraz Dominik Urbaś. W tym dniu obchodziliśmy również Jubileusz 50-lecia konfirmacji naszych parafian: Zofii Jadwiszczok oraz Konrada Domke. W roku 201 4 przypadła 1 0. rocznica poświęcenia Kościoła Łaski Bożej oraz Centrum Parafialnego. Z tej okazji przeżywaliśmy dwudniowe obchody Jubileuszu w dniach 20-21 września. W pierwszym dniu odbył się koncert Ze społu Pieśni i Tańca Śląsk pt. Solus Christus, zaś w niedzielę 21 .09. przeży waliśmy uroczyste nabożeństwo z udzia łem Biskupa Kościoła ks. Jerzym Samcem oraz Biskupa Diecezji Pomorsko-Wielko polskiej ks. Marcinem Hintzem. W uro czystości udział wzięli zaproszeni goście, I NFORMATOR PARAFIALNY WYDARZYŁO SIĘ duchowni ekumeniczni, przedstawiciel pa rafii partnerskiej. Ponadto w prezentowa nym okresie zostały odprawione dwa na bożeństwa rodzinne: w dniu 1 .06. podczas którego przeżywaliśmy Święto Parafialne oraz w 4. niedzielę Adwentu. W ramach tego nabożeństwa odbyło się przedstawienie gwiazdkowe w wykonaniu naszych dzieci. Przedstawienie reżysero wały i przygotowały Izabella Kallas oraz katechetka Anna Bisok-Boruta. Po nabo żeństwie odbyło się spotkanie wigilijne dla parafian. W ubiegłym roku zostało również odprawione nabożeństwo z okazji Pamiątki Umarłych na Cmentarzu Miło stowo. 2. Wydarzenia Z istotnych wydarzeń, jakie miały miej sce w ubiegłym roku, warto odnotować Międzyparafialne Rekolekcje Pasyjne, które odbyły się w dniach 5-6 kwietnia. Program rekolekcji obejmował wszystkie grupy wiekowe: dzieci, młodzież, doro słych. Zaproszenie kierowane było zarówno do naszych parafian, jak i członków są siednich parafii ewangelickich. W rekolekcjach udział wzięło ok. 1 00 osób m.in. z Leszna, Piły, Konina, Bydgoszczy. W dniu 20. lutego odbyła się w naszej Parafii promocja III tomów zbioru wydawnictw pod redakcją prof. Jarosława Kłaczkowa z Torunia poświęconych tematyce historii protestantyzmu w Polsce. W spo - I NFORMATOR PARAFIALNY tkaniu uczestniczyło ok. 20 osób, w tym goście z poznańskich uczelni wyższych. W dniach od 1 6-1 8 maja odbył się w naszej Parafii I Ewangelicki Zjazd Motocyklistów. Organizatorem wydarzenia był Ogólnopolski Duszpasterz Motocyklistów ks. Waldemar Gabryś z Leszna. Po rocznej przerwie Parafia powróciła do organizacji festiwalu muzycznego Wiosna Muzyczna u Luteranów. W ramach festiwalu zorganizowaliśmy trzy koncerty w wykonaniu artystów zagranicznych i krajowych. W pierwszych dniach lipca grupa na szych parafian wzięła udział w Spotkaniu Chrześcijan Europy Środkowo-Wschodniej we Wrocławiu. Ponadto cześć młodzieży z naszej grupy studenckiej pod przewod nictwem dr Małgorzaty Grzywacz prowa dziła jedną z grup warsztatowych podczas tego Spotkania. W ostatni weekend września odbyła się wycieczka parafialna pt. Śladami Kościołów Pokoju. Tym razem udaliśmy się na Dolny Śląsk. Ponadto w grudniu zorganizowaliśmy wspólny, jednodniowy wyjazd na jarmark bożonarodzeniowy do Drezna. 3. Życie parafialne W prezentowanym okresie sprawozdawczym regularnie w każdą pierwszą sobotę miesiąca prowadzone były spo tkania biblijne. Uczestniczy w nich średnio ok. 1 0 osób. Odnotowania wymaga fakt, że 17 WYDARZYŁO SIĘ w spotkaniach biblijnych uczestniczą stu denci, małżeństwa, osoby stosunkowo młode. W każdy wtorek miesiąca poza okresem wakacyjnym odbywają się spotkania dla studentów oraz młodzieży pracującej. Gru pa liczy ok. 1 0-1 2 osób. W większości są to osoby spoza Poznania (m.in. z Ustronia, Jaworza, Kalisza, Piły, Kościana) które podjęły studia w Poznaniu. Jest to grupa silnie zaangażowana w życie zborowe. W ramach grupy organizowane są kawia renki parafialne, kiermasze adwentowe i wielkanocne, wyjazdy integracyjne, reko lekcje. W ubiegłym roku przeżywaliśmy wspólnie spotkanie wigilijne. Ponadto młodzież włączyła się w akcję porządko wania kwatery ewangelickiej na Cmenta rzu Miłostowo. Regularnie odbywały się spotkania dla osób zainteresowanych nauką naszego ko ścioła. Biorą w nich udział także osoby, które przygotowują się do konwersji. W prezentowanym okresie aktu wstąpienia do naszego Kościoła dokonało 7 osób. Na chwilę obecną w spotkaniach uczestniczy grupa od 8-1 0 osób. Minimalny okres przygotowania do konwersji trwa jeden rok. Osoba wyrażająca wolę wstąpienia do naszego Kościoła po kursie odbywa rozmowę z członkami Rady Parafialnej. W naszej Parafii działa Chór parafialny, którym kieruje Małgorzata Raszyk – Kop - 18 czyńska. Próby odbywały się regularnie w każdy czwartek. Chór uczestniczył pod czas wszystkich uroczystych nabożeństw organizowanych w Parafii. Ponadto wziął udział w wprowadzeniu ks. Waldemara Wunsza z Konina w urząd proboszcza Parafii, uczestniczył w Diecezjalnym Zjeździe Chórów w Sopocie, wystąpił podczas Ekumenicznej Modlitwy Chórów w ramach Święta Biblii oraz podczas koncertu kolęd w Święto Epifanii. Regularnie w każdą pierwszą środę miesiąca, poza okresem wakacyjnym spo tykało się Koło Seniorów. W spotkaniach uczestniczy ok. 1 5 seniorów. Każdorazowo podczas spotkań prezentowane są tematy, które w większości przygotowują nasi pa rafianie. W styczniu ubiegłego roku swoją dzia łalność wznowiło Koła Pań. W spotka niach bierze udział kilkunastoosobowa grupa naszych parafianek. Prezentowane są ciekawe tematy, zapraszani są goście. Koło Pań organizuje także wspólne wyj ścia. 4. Nauczanie katechetyczne Od września ubiegłego roku nauczanie katechetyczne prowadzone jest przez mgr. teol. Annę Borutę-Bisok oraz Proboszcza. Lekcje religii prowadzone były dla wszystkich rodzajów szkół: grupa przed szkolna, szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum. Przy naszej Parafii funkcjonuje I NFORMATOR PARAFIALNY WYDARZYŁO SIĘ Międzyszkolny Punkt Katechetyczny, w którym obecnie zarejestrowanych jest 48 dzieci. Podobnie jak w poprzednich latach, także i w roku ubiegłym uczniowie naszej Parafii przystąpili do Ogólnopolskiego Konkursu Biblijnego Sola Scriptura. Z wielką radością informuję, że nasza kon firmantka Marta Orwat zakwalifikowała się do finału, który odbędzie się 22 marca w Bielsku-Białej. 5. Diakonia W ramach działalności diakonijnej pro wadzona jest w naszej Parafii Stacja Dia konijna. Zatrudniona jest pielęgniarka p. Arleta Białas, która pełni dyżur w każdą niedzielę oraz każdy wtorek w godzinach od 9.00-1 3.00. W ramach stacji dia konijnej można skorzystać z podstawowych zabiegów pielęgniarskich, porad lekarskich, siłowni. Organizujemy odwiedziny domowe, transport na wizyty lekarskie, re habilitacyjne a także na nabożeństwa. Prowadzona jest również wypożyczalnia sprzętu rehabilitacyjnego. Przy tej okazji zwracam się z prośbą o rozpropagowanie pośród Waszych rodzin, znajomych informacji o naszej wypożyczalni sprzętu reha bilitacyjnego. Dla naszych parafian sprzęt wydawany jest darmowo. Natomiast dla osób z zewnątrz pobierana jest ofiara w celu pokrycia kosztów konserwacji i utrzymania sprzętu. I NFORMATOR PARAFIALNY W ramach Diakonii udzielana jest również pomoc finansowa przy zakupie le karstw. Orgaznizowane są paczki żywno ściowe według potrzeb oraz paczki dla seniorów. W tym miejscu z serca dziękuję za wsparcie naszej Diakonii przez odpis 1 % podatku. W roku ubiegłym Parafia otrzymała wsparcie finansowe w wysoko ści 7938,70 zł. Parafia jest wspólnikiem Diakonijnej Spółki Zatrudnienia w Kwilczu . Człon kiem Rady Nadzorczej jest p. Waldemar Sturmer. W ubiegłym roku uczestniczyliśmy w posiedzeniach Walnego Zebrania wspólników oraz spotkaniu adwentowym. W minionym roku podczas Święta Żniw przeprowadziliśmy zbiórkę artykułów spożywczych, papierniczych, higienicznych, które przekazaliśmy podopiecznym Domu Pomocy Jawor w Poznaniu. Nasza pomoc spotkała się z wielką ra dością oraz wdzięcznością ze strony pod opiecznych. 6. Kontakty zagraniczne i partnerstwa Parafia posiada partnerstwo z parafią ewangelicko-reformowaną w Amsterdamie oraz z Kościołem landowym w Hanowerze. W ubiegłym roku dzięki wzajemnym kon taktom mieliśmy okazję gościć organistę z Hanoweru, który wykonał koncert w ra mach Wiosny Muzycznej u Luteranów. Ponadto podczas uroczystości 1 0-lecia poświęcenia Kościoła gościliśmy ks. 19 WYDARZYŁO SIĘ Christopha Herbolda, asystenta Stadsu - tery, ponadto wytyczono i wyłożono po eprintendenta Hanoweru ks. Hansa Mar- sbrukiem aleję prowadzącą do kwatery. tina - Heinemanna. Dokonano wycinki drzewostanu oraz na 7. Ekumenia sadzono nową roślinność. Nasza Parafia jest silnie zaangażowana W roku ubiegłym młodzież naszej Pa w działalność ekumeniczną w naszym rafii uczestniczyła w Ogólnopolskiej mieście. Co miesiąc odbywają się posie - Olimpiadzie Sportowej w Sycowie, po dzenia Poznańskiej Grupy Ekumenicznej. nadto w Mistrzostwach Bowlingu organiW minionym roku po raz XIII, PGE zorga - zowanych przez Parafię Kalisz, oraz nizowała Ekumeniczne Święto Biblii. w współorganizowanym z parafią ewan W jego ramach odbył się w naszej Parafia gelicką w Warszawie obozie letnim panel dyskusyjny pt. Małżeństwa miesza - w Sorkwitach. ne, zagrożenie czy błogosławieństwo. W Parafii regularnie wydawany jest In W roku 201 4 w ramach obchodów Tygo - formator Parafialny . Informator redago dnia Modlitw o Jedność Chrześcijan wany jest przez Pastorową Halinę Raszyk, w dniu 25.01 . zostało odprawione w na - zaś autorami artykułów są nasi parafianie. szym kościele nabożeństwo ekumeniczne, W tym miejscu serdecznie dziękuję ze w podczas którego kazanie wygłosił Me - społowi redakcyjnemu, grafikowi p. Hannie tropolita Poznański abp Stanisław Gą - Pałac oraz wszystkim autorom za trud decki. wnoszony w redagowanie i wydawanie W dniu 9 listopada 201 4 r. na dawnym naszego biuletynu parafialnego. cmentarzu ewangelickim w Bucharzewie Warto również dodać, że naszą Parafię odbyło się ekumeniczne nabożeństwo regularnie odwiedzają grupy przedszkolne, z udziałem członków Akademickiego Klu - szkolne zarówno z Poznania jak i okoliczbu Seniora. Ponadto 2 listopada odbyło nych miejscowości. W ubiegłym roku od się po razie pierwszy w historii ekume - były się dwudniowe zajęcia dla słuchaczy niczne nabożeństwo zaduszkowe na daw- Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Jest to nym cmentarzu w Kicinie. doskonała okazja do promocji naszego 8. Inne Kościoła, jak i samej Parafii. W roku ubiegłym zostały wykonane Dane statystyczne: prace rewitalizacyjne na kwaterze ewan 201 4 201 3 gelickiej na Cmentarzu Miłostowo. Zostały Liczba wiernych: 255 242 wytyczone i ułożone alejki wewnątrz kwa - Liczba konwersji: 7 4 20 I NFORMATOR PARAFIALNY WYDARZYŁO SIĘ Liczba Chrztów: 8 2 Liczba zgonów: 5 4 Liczba Ślubów: 1 2 Liczba osób przybyłych do Parafii: 3 6 Liczba osób przystępujących do Komunii Św.: 1 071 879 Średnia ofiarność: 266,60 262,1 3 Drogi Zborze! Spoglądając na miniony rok i reflektują cy wszystko to, co przeżywaliśmy, chciałbym podziękować przede wszystkim Panu Bogu za Jego błogosławieństwa, jakie nam wyświadczał. Dane statystyczne świadczą, iż jesteśmy wspólnotą, która się rozwija. Jest to powód do radości i wdzięczności. Chciałbym również wyrazić słowa wdzięczności Wam wszystkim drodzy Zbo rownicy. Dziękuję członkom Rady Para - fialnej, Komisji Rewizyjnej, Chórowi Pa rafialnemu, członkiniom Koła Pań, Kołu Seniorów, młodzieży, pracownikom etato wym, wolontariuszom należącym i nie na leżącym do naszej Parafii, uczestnikom nabożeństw. Dziękuję za Wasz udział i za wasze zaangażowanie w pracy dla Króle stwa Bożego. Dziękuję za każde dobre i życzliwe słowo, dziękuję za pomocną dłoń, modlitwy. W nowy 201 5 rok wprowadza nas hasło biblijne z Listu do Rzymian (Rz 1 5,7) Przyjmujecie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga. Niech słowa tego apostolskiego wezwania kierują nami i towarzyszą w naszych planach, zamie rzeniach i działaniach, które stają przed nami w 201 5 roku. Ks. Marcin Kotas, Proboszcz Sola Scriptura Dnia 1 0 stycznia 201 5 r. odbył się w naszej Parafii etap diecezjalny Ogólno polskiego Konkursu Biblijnego „Sola Scriptura”. Z Diecezji Pomorsko-Wielko polskiej zakwalifikowało się dziesięć osób, reprezentujących parafie w: Poznaniu, Słupsku, Sopocie i Toruniu. To już ósma edycja. Tym razem dzieci klas III-VI, mło dzież gimnazjalna i ponadgimnazjalna po - I NFORMATOR PARAFIALNY znawały i studiowały Księgę Jozuego, oraz Księgę Sędziów. Z naszej Parafii do dalszego etapu za kwalifikowała się Marta Orwat uczennica klasy drugiej poznańskiego Gimnazjum. Finał konkursu odbędzie się 21 marca w Bielsku-Białej. Naszej finalistce życzy my dalszych sukcesów! 21 WYDARZYŁO SIĘ Zimowisko w Czechach czyli ideálni dovolená Walizki w bagażniku, dzieci zapięte w fo telikach i ruszyliśmy. Nie ukrywam, że je chałem pełen obaw. Przed nami tydzień z ludźmi, których nie znam lub znam słabo. Poza tym, mamy dużo rzeczy robić wspólnie, a ja nie jestem miłośnikiem wycieczek zorganizowanych. Ale synowie pełni entu zjazmu więc i tata da radę. Dojechaliśmy niedzielnym późnym popołudniem. Pierwsze powitania, pierwsze imiona, które trud no zapamiętać, ale atmosfera bardzo przy jemna i swobodna. Ośrodek „Beskydska Oaza” bardzo fajnie położony wśród ośnie żonych pól i lasów, z kojącą ciszą w tle i witającą gości uśmiechniętą Panią mó wiącą pięknie po czesku. Już w dzień przyjazdu zdarzyła się pierwsza przygoda. Jeden z samochodów na ostatnim odcinku wjechał do rowu i utknął w lesie. Jednak wszyscy włącznie z kierowcą zakopanego samochodu podeszli do sprawy z dużym luzem i humorem angażu jąc się w akcję ratunkową, a samo zdarze nie okazało się być przedmiotem wielu późniejszych żartów. Pierwsza wspólna ko lacja, rozmowy i plany na kolejny dzień. Ten posiłek jak i wszystkie kolejne rozpo czynaliśmy piosenką i modlitwą, co nada wało im wyjątkowego charakteru. W ponie działek rano pojechaliśmy na stok do pobliskiego Bukowca. Szybko okazało się, 22 że wspólne spędzanie czasu nie tylko nie jest uciążliwe, ale wręcz jest nacechowane świetną przyjacielsko – rodzinną atmosferą. Po obiedzie większość z nas została na terenie ośrodka, tocząc rozmowy na świe żym powietrzu, a dzieci opanowały pobliską górkę, zjeżdżając na czym się tylko dało. We wtorek po śniadaniu przyjechał do nas duet „SU” – grupa teatralna z CME, z przedstawieniem dla dzieci. Po mimo tego, że przedstawienie poruszało ważne i pouczające tematy, to jego forma wywoływała wśród dzieci salwy śmiechu. Pod koniec przedstawienia dzieci zostały zaproszone do wspólnej zabawy, a następ nie odbyły się małe warsztaty plastyczne. Chociaż teatr miał być atrakcją dla dzieci, to na widowni siedziało też wielu rodziców, którzy bawili się równie dobrze jak ich po ciechy. Popołudniu dzieci kontynuowały rozpoczętą dzień wcześniej eksploatację pobliskiej górki. W środę, w poszukiwaniu nowych złóż śniegu, grupa udała się na polską stronę do ośrodka narciarskiego Złoty Groń w Istebnej. Tam super odkry ciem okazały się pontony do zjeżdżania z górki po śniegu. Na pontonach zjeżdżali mali i duzi, testując różne technikii pręd kości. Poza tym, dzieci szybko zorientowały się, że wciągania pontonu na górę można zlecić dorosłemu, co doprowadziło do od - I NFORMATOR PARAFIALNY WYDARZYŁO SIĘ krycia, że dorosły mężczyzna może wcią gnąć na górkę nawet sześć pontonów na raz! Jako nie narciarzowi ciężko mi oceniać warunki narciarskie, ale sądząc po minach i relacjach, wszyscy byli zadowoleni. W czwartek wieczorem odbył się krótki wykład na temat gniewu. Wykład popro wadziło w przyjazny i ciepły sposób małżeństwo p. Fenger, którzy na co dzień są doradcami rodzinnymi w Ośrodkach Pomo cy Osobom Pokrzywdzonym Przestępstwem prowadzonych przez nasz Kościół. Piątek to był czas na basen. Wśród dzieci naj większą furorę robiły oczywiście zjeżdżalnie. Ci z nas, którzy nie pojechali na basen, poszli na mecz hokeja. Podobno hokej jest w Czechach sportem bardzo popularnym, co potwierdziły opowieści naszych kibiców o atmosferze na meczu. W sobotę rano po śniadaniu i wspólnym zdjęciu z ośrodkiem w tle, każdy udał się w swoją stronę. Na koniec tej relacji odnosząc się do mo ich początkowych obaw, chciałbym wspo mnieć o atmosferze podczas całego pobytu. W internecie znalazłem co najmniej kilka naście synonimów słowa „wspaniały”. Gdy bym miał opisać atmosferę i moje odczucia z tych ferii, to mógłbym śmiało użyć wszystkich tych określeń. Z natury jestem przeważnie zadowolonym optymistą, ale rzadko zdarza mi się wpadać w zachwyt. Jednak tym razem jestem zachwycony. Wiem, że każdy z nas ma jakieś cechy I NFORMATOR PARAFIALNY i zachowania, które denerwują innych, ale na ten wyjazd wszyscy uczestnicy, co do jednego, zapomnieli zabrać z domu jakiej kolwiek ze swoich przywar. Długie wie czory spędzane na rozmowach poważnych i zabawnych. Brak zgrzytów przy ustalaniu wspólnych planów, czyli całkowite zaprze czenie zasadzie, że gdzie dwóch Polaków tam trzy zdania. Wspólne żartowanie z rzeczy, które w innych okolicznościach mogłyby wzbudzać narzekania, jak na przykład obecna codziennie w menu kapu sta. Wszyscy kapustę grzecznie zjadali, a kolejne dania z jej udziałem zamiast utyskiwań, powodowały powstawanie ko lejnych żartów na ten temat. Także moi synowie wrócili z wyjazdu bardzo zadowo leni i pełni wrażeń. Zresztą widać było, że wszystkie dzieci dobrze się bawią i nie ma między nimi konfliktów, agresji czy jakich kolwiek innych nieprzyjemnych zgrzytów. Poza tym, bardzo fajne nastawienie wszystkich dorosłych do nie tylko swoich dzieci powodowało poczucie, iż dzieci są dopilnowane i zaopiekowane pomimo dużej swobody danej im przez rodziców. Ja sam, podczas tego tygodnia zostałem wujkiem dla grupki dzieciaków, a moi synowie po zyskali kilka nowych cioć i wujków. Mam nadzieję, że kolejny wspólny wyjazd będzie wcześniej niż dopiero za rok, bo już nie mogę się doczekać. Marcin Maciejewski 23 D Z I E C I OM D Z I E C I OM przygotowała Anna Boruta-Bisok Czas na Bahamy! Tym razem, chciałabym zabrać Was na wycieczkę w piękne miejsce, a mianowicie na BAHAMY. „Wyspy Rodzinne”, bo tak inaczej są nazywane, to obszar wodny, na Oceanie Atlantyckim, z rozrzuconymi wyspami, stąd nazwa ARCHIPELAG. Wyobraźcie sobie, że z pośród 700 wysp, tylko 26 jest zamieszkałych! Na Bahamach możemy podziwiać piękną przyrodę. Podczas krótkiego spaceru po płytkiej wodzie wzdłuż plaży, możemy napotkać: (z rozsypanki sylabowej ułóż nazwy zwierząt) OWJEŻCE MAKIŚLI BYKRA ROZDYGWIAZ KINYRE __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ . Na lądzie zaś spotkamy np. piękne, różowe flamingi, które są narodowym ptakiem. Podróżując po wyspach Bahamów, napotkamy wiele latarni morskich. Dzięki nim marynarze i rybacy mogą omijać niebezpieczne skały, aby spokojnie docierać do portu. W kraju, gdzie powierzchnia wody jest większa niż lądu, latarnia jest niezbędna. Czy wiesz, że także Boże Słowo może być w życiu człowieka taką „latarnią”? Mówi o tym PS 1 1 9, 1 05 Słowo Twoje jest pochodnią nogom moim i światłością ścieżką moim. Czytając Biblię i ucząc się na pamięć wersetów biblijnych, będziesz wiedzieć, co powinieneś robić, a czego unikać. Będziesz poznawać. co jest dla Ciebie dobre, co podoba się Bogu i służy innym! Modlitwa: Kochany Boże, dziękuję Ci za Biblię i wskazówki do szczęśliwego życia, które się w niej znajdują. Proszę, dodawaj mi chęci do czytania Pisma Świętego. Amen. 24 I NFORMATOR PARAFIALNY 1 PROCENT Przekaż 1 % W rozliczeniu podatkowym mają Państwo możliwość przekazania swojego 1 % podatku na rzecz wybranej organizacji, dlatego tym większym wyróżnieniem będzie dla nas, jeśli zadecydują Państwo o przekazaniu go na rzecz Diakonii Poznań. W ramach Diakonii Poznań realizowane są następujące projekty: - wypożyczalnia sprzętu rehabilitacyjnego; - zakup lekarstw - przygotowanie paczek żywnościowych i świątecznych dla osób starszych i samotnych - odwiedziny domowe - konsultacje medyczne - podstawowa opieka pielęgniarska Aby wesprzeć działalność diakonijną naszej Parafii wystarczy w zeznaniu podatko wym wpisać KRS Diakonii Kościoła: 0000260697 , wyliczoną kwotę 1 % podatku, a w polu „cel szczegółowy” wpisać: Diakonia Poznań. • PIT-28 w części M, w poz. 1 25 nr KRS, w poz. 1 26 wyliczoną kwotę 1 % podatku • PIT-36 w części O, w poz. 301 nr KRS, w poz. 302 wyliczoną kwotę 1 % podatku • PIT-36L w części N, w poz. 1 04 nr KRS, w poz. 1 05 wyliczoną kwotę 1 % podatku • PIT-37 w części H, w poz. 1 22 nr KRS, w poz. 1 23 wyliczoną kwotę 1 % podatku • PIT-38 w części G, w poz. 57 nr KRS, w poz. 58 wyliczoną kwotę 1 % podatku • PIT-39 w części G, w poz. 50 nr KRS, w poz. 51 wyliczoną kwotę 1 % podatku Bank PEKAO S.A. I O/Warszawa 781 2401 0371 1 1 1 000006931 384 Dzięki Państwa wsparciu w ubiegłym roku zakupiliśmy specjalistyczne łóżko rehabilitacyjne dla naszych parafian, przygotowaliśmy paczki żywnościowe oraz paczki dla seniorów. Kwota, która Parafia pozyskała z 1 % wyniosła w ubiegłym roku ponad 7938,70 tys. zł. W imieniu Rady Parafialnej serdecznie dziękuję wszystkim ofiarodawcom, którzy w ten sposób wspierają naszą działalność! Ks. Marcin Kotas Proboszcz I NFORMATOR PARAFIALNY 25 ROZKŁAD NABOŻEŃSTW MARZEC – KWIECIEŃ 201 5 KOŚCIÓŁ ŁASKI BOŻEJ, POZNAŃ UL. OBOZOWA 5 8 marca 201 5 r. – godz. 1 0.00 2 kwietnia 201 5 r. – godz. 1 8.00 3. niedziela postu Wielki Czwartek N abożeństwo słowa N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. 1 1 marca 201 5 r. – godz. 1 8.00 3 kwietnia 201 5 r. godz. 1 0.00 i 1 8.00 Tygodniowe nabożeństwo pasyjne Wielki Piątek N abożeństwo słowa N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. 1 5 marca 201 5 r. – godz. 1 0.00 5 kwietnia 201 5 r. godz. 1 0.00 4. niedziela postu 1 . Święto Zmartwychwstania Pańskiego N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. 1 8 marca 201 5 r. – godz. 1 8.00 6. kwietnia 201 5 r. godz. 1 0.00 Tygodniowe nabożeństwo pasyjne 2. Święto Zmartwychwstania Pańskiego N abożeństwo słowa N abożeństwo słowa 21 marca 201 5 r. – godz. 1 0.30 1 2 kwietnia 201 5 r. godz. 1 0.00 Rekolekcje Pasyjne 1 . niedziela po Wielkanocy N abożeństwo wg. liturgii Kościoła ewang.-reform. 22 marca 201 5 r. – godz. 1 0.00 5. niedziela postu 1 9 kwietnia 201 5 r. godz. 1 0.00 N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. 2. niedziela po Wielkanocy N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. 29 marca 201 5 r. – godz. 1 0.00 N iedziela Palmowa N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. 26 I NFORMATOR PARAFIALNY ROZKŁAD NABOŻEŃSTW 26 kwietnia 201 5 r. godz. 1 0.00 3 maja 201 5 r. godz. 1 0.00 3. niedziela po Wielkanocy 4. niedziela po Wielkanocy N abożeństwo słowa N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. GNIEZNO nabożeństwa odbywają się w Kościele rzymskokatolickim przy ul. E. Orzeszkowej 22d 1 marca 201 5 r. – godz. 1 5.30 5 kwietnia 201 5 r. godz. 1 5.30 2. niedziela postu 1 .Święto Zmartwychwstania Pańskiego N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. WRZEŚNIA nabożeństwa odbywają się w budynku przy ul. 3 Maja 1 1 8 marca 201 5 r. – godz. 1 0.00 6 kwietnia 201 5 r. godz. 1 3.00 3. niedziela postu 2. Święto Zmartwychwstania Pańskiego N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. N abożeństwo ze Spowiedzią i Komunią Św. Stałe zajęcia w parafii: Szkółki niedzielne Lekcje Religii zajęcia dla dzieci w wieku przedszkolnym odbywają się według ustalonego planu i wczesnoszkolnym, odbywają się równo - lekcji legle do nabożeństw niedzielnych Chór Parafialny Spotkania dla zainteresowanych prote próby chóru odbywają się w czwartki stantyzmem o godz. 1 8.30 I NFORMATOR PARAFIALNY w czwartki o godz. 1 9.30 27 ZAJĘCIA TYGODNIOWE Spotkania dla studentów we wtorki o godz. 1 9.00 Punkt z wydawnictwami Godziny Biblijne dyżur przed i po nabożeństwie; wykaz pozycji na stronie internetowej parafii (w przygotowaniu) Stacja Diakonijna Wszystkie zajęcia odbywają się w Cen - odbywają się w każdą pierwszą sobotę miesiąca Rozmowy duszpasterskie Proboszcz ks. Marcin Kotas jest do dys Kancelaria Parafialna pozycji parafian oraz innych osób wt.-czw. godz. 09.00 – 1 3.00; w każdą środę w godzinach urzędowania pt. 1 4:00 – 1 8:00; kancelarii oraz po uprzednim uzgodnieniu nd. przed i po nabożeństwie telefonicznym lub mailowym dyżur wtorek 09.00 – 1 3.00 oraz w nie- trum Parafialnym. dzielę przed i po nabożeństwie STACJA DIAKONIJNA W POZNANIU Centrum Parafialne ul. Obozowa 5, 60-289 Poznań Tel. 783 984 495 (bezpośrednio do pielęgniarki p. Arlety Białas) Dyżur: wt. 9.00–1 3.00, nd. przed i po nabożeństwie 28 Gabinet zabiegowy – wyposażony w lekarstwa pierwszej pomocy oraz urządzenia diagnostyczne: - ciśnieniomierz, - glukometr, - EKG, - urządzenie Diatronik do masażu przeciwbólowego. Wypożyczalnia sprzętu rehabilitacyjneg o : - kule łokciowe, - wózek inwalidzki, - balkonik, - krzesło-podsuwacz, - łóżka szpitalne. Gabinet rehabilitacyjny / salka fitness - posiada urządzenia rehabilitacyjne : - bieżnia, - zestawy Atlas, - wiosła, - rowerek. Możliwa również: - konsultacja medyczna, - krótkotrwała opieka domowa , - poradnictwo społeczne. I NFORMATOR PARAFIALNY ZAPOWIEDZI WYDARZEŃ 1 3-1 4 marca 21 marca godz. 1 0.30 28 marca 8 kwietnia godz. 1 5.00 1 1 kwietnia godz. 1 6.00 1 0-1 2 kwietnia 1 2 kwietnia godz. 1 0.00 Synod Diecezji Pomorsko-Wielkopolskiej w Koszalinie Międzyparafialne Spotkanie Pasyjne Poświęcenie Centrum Parafialnego w Bydgoszczy Koło Seniorów Godzina Biblijna Synod Kościoła w Warszawie Nabożeństwo wg porządku Kościoła EwangelickoReformowanego Koło Pań Panie postanowiły zakosztować cieplej szej atmosfery zimą i na swoje spotkanie umówiły w Palmiarni Poznańskiej. 23 stycznia o godz. 1 0.30 zjawiły się w doskonałych humorach. Pierwsze rozmowy zaczęły się od wyliczanek jak dawno temu odwiedziły to urokliwe miejsce. W zimowy czas spacer wśród soczystej ziele ni tropikalnych roślin minął szybko. Miło że panie czują się dobrze w swoim gronie i chętnie przychodzą na spotkania. Zachę camy inne panie i zapraszamy. im więcej tym bardziej się poznajemy a tym samym rozumiemy. Następne spotkanie w Bibliotece Ra czyńskich 5 marca 201 5 o godz.1 6.00. HR I NFORMATOR PARAFIALNY 29 SPIS TREŚCI 1 2 4 6 10 12 22 24 25 O D REDAKCJI S POTKANIE ZE S ŁOWEM B OŻYM ROZMYŚLANIE KS. TADEUSZA RASZYKA H ISTORYCZNIE M OIM ZDANIEM WYDARZYŁO SIĘ D ZIECIOM ROZKŁAD NABOŻEŃSTW ZAJĘCIA PARAFIALNE adres Parafii: Parafia Ewangelicko-Augsburska ul. Obozowa 5 60-289 Poznań tel. 61 862 00 31 fax. 61 862 01 39 strona internetowa: www.poznan.luteranie.pl email: [email protected] numer konta parafialnego: PKO BP PL 40 1 020 4027 0000 1 002 0352 5078 Kod BIC (SWIFT) banku: BPKOPLPW Ks. Marcin Kotas Proboszcz Małgorzata Raszyk-Kopczyńska Sekretarka, organistka Halina Raszyk Księgowa Arleta Białas Pielęgniarka Chrystian Białas Kościelny, gospodarz Michał Jadwiszczok Administrator Adrianna Gabryś Kierownik administracji nieruchomości Przemysław Hewelt Punkt z wydawnictwami Administracja Parafii: ul. Obozowa 5 60-28 9 Poznań Tel. 693 375 51 3 Ewangelicki Dom Diakonii ul. Okrężna 29 Jerzykowo Tel.61 81 5 51 24 Zimowisko 201 5 r.
Podobne dokumenty
pobierz - Ewangelicy w Poznaniu
Kopczyńska, Kuba Kopczyński, Maja Selmer, Maciej
Inerowicz.
