uzasadnienie

Załącznik
do uchwały nr 533/17
Rady Miasta Torunia
z dnia 26 stycznia 2017r.
UZASADNIENIE
16 grudnia 2016r. do Rady Miasta Torunia Wojewoda Kujawsko-Pomorski przekazał
skargę z dnia 6 grudnia 2016r. dotyczącą nieprawidłowości w działaniach Urzędu Miasta
Torunia. Przewodniczący Rady Miasta Torunia przekazał ją do Komisji Rewizyjnej Rady
Miasta Torunia celem jej zbadania i przygotowania projektu uchwały Rady rozstrzygającej
zasadność skargi.
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016r.
poz. 446 i poz. 1579) oraz art. 227 w zw. z art. 229 pkt 3 oraz art. 238 § 1 ustawy z dnia 14
czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016r. poz. 23, poz. 868,
poz. 996, poz. 1579 i poz. 2138) do rozpatrzenia skargi na prezydenta miasta i kierowników
gminnych jednostek organizacyjnych właściwa jest rada gminy.
Skarga dotyczy, zdaniem Skarżącego, braku „ustalenia stanu faktycznego”
w wszczętym z urzędu postępowaniu administracyjnym w sprawie o zatrzymanie prawa jazdy
Skarżącego.
Po zapoznaniu się ze skargą oraz z wyjaśnieniami złożonymi przez Dyrektora
Wydziału Ewidencji i Rejestracji Urzędu Miasta Torunia, decyzją Prezydenta Miasta Torunia
z dnia 12.10.2016r. znak: WEiR.5430.15.148.2016 oraz decyzją Samorządowego Kolegium
Odwoławczego w Toruniu z dnia 05.12.2016r. znak: SKO-522-122/16 Komisja Rewizyjna
Rady Miasta Torunia ustaliła, że rozpatrywana skarga dotyczy decyzji wydanej z upoważnienia
Prezydenta Miasta Torunia, tym samym należy uznać, że skarga została złożona na Prezydenta
Miasta Torunia. Ponadto Komisja Rewizyjna stwierdziła, że w dniu 22 czerwca 2016r. wydano
Skarżącemu prawo jazdy kat. A, B nr 08634/06/0463. W dniu 21 września 2016r. wpłynęła do
Urzędu Miasta Torunia informacja Komendanta Miejskiego Policji w Toruniu z dnia 19
września 2016r. o zatrzymaniu Skarżącemu prawa jazdy w dniu 19 września 2016r. z powodu
przekroczenia prędkości o 56 km/h na obszarze zabudowanym. Zgodnie z art. 135 ust. 1 pkt 1a
lit. a) ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017r. poz. 128),
Policja zatrzymuje prawo jazdy w przypadku ujawnienia czynu polegającego na przekroczeniu
dopuszczalnej prędkości o ponad 50 km/h na obszarze zabudowanym, a w myśl art. 136 ust. 1
wyżej wymienionej ustawy zatrzymane prawo jazdy niezwłocznie przekazuje staroście
właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania kierującego pojazdem. W dniu 22 września
2016r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie o zatrzymanie prawa
jazdy Skarżącego. W dniu 12 października 2016r. została wydana przez Prezydenta Miasta
Torunia decyzja administracyjna znak: WEiR.5430.15.148.2016 o zatrzymaniu Skarżącemu
prawa jazdy na okres trzech miesięcy. Od tej decyzji w dniu 23 października 2016r. Skarżący
wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu, które decyzją
z dnia 5 grudnia 2016r. znak: SKO-522-122/16 utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W dniu
20 grudnia 2016r. Skarżący odebrał swoje prawo jazdy, w związku z upływem okresu na jaki
zostało zatrzymane.
Rada Miasta Torunia wskazuje, iż na podstawie przepisu art. 229 pkt 3 cytowanej
ustawy Kodeks postępowania administracyjnego skargi m. in. na kierowników gminnych
jednostek administracyjnych dotyczące jego zadań lub działalności, rozpatruje rada gminy,
jeżeli przepisy szczególne nie określają innych organów właściwych do rozpatrywania skarg.
Naczelny Sąd Administracyjny szczegółowo wyjaśnił w wyroku z dnia 1 grudnia
1998r. (Sygn. akt III SA 1636/97), iż „Skarga, o której mowa w art. 227 kpa, ... jest
odformalizowanym środkiem obrony i ochrony różnych interesów jednostki, które nie dają
podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego albo też nie mogą stanowić
podstawy powództwa lub wniosku zmierzającego do wszczęcia postępowania sądowego.”
Oznacza to, że postępowanie skargowe w tym trybie jest postępowaniem jednoinstancyjnym
i od niniejszej uchwały nie służy skarga do sądu administracyjnego.
Do przedmiotowej sprawy w sposób oczywisty stosuje się postępowanie
administracyjne, z którego Skarżący skorzystał. Na tej podstawie Rada Miasta uznała się za
niewłaściwą do rozpoznania skargi.
Komisja Rewizyjna Rady Miasta Torunia ponadto ustaliła, że przed wydaniem decyzji
organ przeprowadził postępowanie administracyjne i zgodnie z przepisami cytowanej ustawy
Kodeks postępowania administracyjnego zebrał i rozpatrzył cały materiał dowodowy, w celu
dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy. W tym miejscu należy
jednoznacznie wyjaśnić, iż Prezydent Miasta Torunia, jako organ właściwy do
przeprowadzenia przedmiotowego postępowania, nie jest uprawniony do kwestionowania
ustaleń dokonanych przez organy kontroli ruchu drogowego i dlatego wszystkie wątpliwości
co do prawidłowości pomiaru prędkości przekazano do rozstrzygnięcia przez Policję,
a przedmiotową decyzję w tym zakresie wydano na podstawie ustaleń i informacji otrzymanych
z Komendy Miejskiej Policji w Toruniu. Stanowisko to potwierdziło Samorządowe Kolegium
Odwoławcze w uzasadnieniu do powołanej powyżej swojej decyzji. Organ drugiej instancji
stwierdził, że „Zwrócić należy uwagę, iż organ I instancji nie miał możliwości podjęcia innego
rozstrzygnięcia, gdyż przepis Ustawy jednoznacznie nakazuje staroście wydanie decyzji
o zatrzymaniu prawa jazdy. Ustawodawca nie pozostawił zarówno organowi I jak i II instancji
żadnego luzu decyzyjnego, stąd niemożliwe było wzięcie pod uwagę jakichkolwiek innych
okoliczności, jak tylko fakt przekroczenia prędkości o ponad 50 km/h na obszarze
zabudowanym.”. W dalszej części uzasadnienia organ drugiej instancji stwierdził ponadto, że
na podstawie oceny zgromadzonych w sprawie dowodów Kolegium doszło do przekonania, że
odwołujący przekroczył dozwoloną prędkość na obszarze zabudowanym o więcej niż 50 km/h.
Stanowisko takie jest wyrażane także w orzecznictwie sądów administracyjnych, np.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 5 stycznia 2016r. sygn. akt
IISA/Bd 1025/15 jednoznacznie potwierdził, że organ wydający decyzję nie jest uprawniony
do kwestionowania ustaleń dokonanych przez Policję i do przeprowadzania z urzędu lub na
wniosek strony innych dowodów, gdyż jedyną i wyłączną podstawą wydania decyzji jest
informacja przekazana przez organy kontroli ruchu drogowego, cyt.: „Jak słusznie wskazał
organ odwoławczy, ustawodawca jasno sprecyzował, co stanowi źródło ustalenia stanu
faktycznego w zakresie stwierdzenia okoliczności przekroczenia dopuszczalnej prędkości
w terenie zabudowanym o 50 km/h. Zgodnie z treścią art. 7 ustawy z dnia 20 marca 2015r.
o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 541) do
dnia 3 stycznia 2016 r. podstawą wydania decyzji, o której mowa w art. 102 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz
art. 103 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami jest informacja o zatrzymaniu prawa jazdy
na podstawie art. 135 ust. 1 pkt 1a ustawy prawo o ruchu drogowym. Przepis ten przesądza, że
jedyną i wyłączną okolicznością, która przesądza o obowiązku wydania decyzji o zatrzymaniu
prawa jazdy, jest ww. informacja. W związku z powyższym oczywistym jest, że organ
wydający decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy nie prowadzi własnych ustaleń dotyczących faktu
rażącego przekroczenia prędkości, ale z mocy woli ustawodawcy opiera swoje rozstrzygnięcie
na przekazanej mu informacji o zatrzymaniu prawa jazdy na podstawie art. 135 ust. 1 pkt 1a
ustawy prawo o ruchu drogowym. Tym samym organ prowadzący postępowanie o zatrzymanie
prawa jazdy w trybie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami, nie może ani
powoływać z urzędu, ani na wniosek dowodów na okoliczność powiedzenia, czy też
weryfikacji treści zawartych w informacji, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20
marca 2015 r. o zmianie ustawy kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Dlatego też
bezzasadne są zarzuty Skarżącego w przedmiocie niepowołania przez organ dowodu z opinii
biegłego na okoliczność weryfikacji treści ww. informacji, co do rzeczywistej prędkości
pojazdu, kierowanego przez skarżącego w dniu zatrzymania, przyznania przez organ
administracyjny za udowodnione okoliczności faktycznych zawartych w ww. informacji oraz
wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy jedynie na podstawie ww. informacji.”