Mapa Kultury

Pobrano z portalu Mapa Kultury
08.05.2012
Mistyczne Podlasie - cerkiewka w Koterce
____________________________
autor: Mariusz Derecki
Uroczysko Koterka z drewnianą cerkiewką wzniesioną niemal na bagnie jest bez wątpienia jednym z
najbardziej mistycznych miejsc Podlasia.
Uroczysko Koterka jest bez wątpienia jednym z najbardziej mistycznych miejsc Podlasia. Na tym
skrawku dawnego województwa poleskiego (w międzywojniu gmina Wysokie Litewskie, powiat brzeski)
zachowała się wyjątkowej urody drewniana cerkiewka, wzniesiona niemal na bagnie w 1912 r. w
miejscu, w którym w 1852 r. mieszkance pobliskiej wsi Tokary - Eufrozynie Iwaszczuk - miała się
ukazać Matka Boska. Eufrozyna w trzecim dniu Świętej Trójcy zbierała na uroczysku Koterka szczaw,
gdy zupełnie nieoczekiwanie ukazała się jej nieznajoma kobieta, oznajmiając, iż dzień święty ludzie
powinni czcić nie pracując. Nakazała również, by mieszkańcy wsi wraz miejscowym proboszczem
przynieśli w procesji w to właśnie miejsce krzyż i modlili się przed nim o przebaczenie grzechów.
Eufrozyna nie miała wątpliwości co do tego, że spotkała Matkę Bożą, która wypowiedziała także
proroctwo zapowiadające, że ludzie zostaną ukarani za grzechy morowym powietrzem.
Proboszcz miejscowej parafii - ojciec Symeon Budziłowicz - wraz z wiernymi spełnił życzenie Maryi.
Wieść o objawieniu lotem błyskawicy rozeszła się po całej okolicy. Wedle ówczesnych relacji do
uroczyska miało przybywać niemal każdego dnia tysiące pątników różnych stanów i wyznań, nie tylko
wyznawcy prawosławia. Odnotowywano też wiele cudownych uzdrowień, w tym właścicielki
nieodległego Wilanowa - Elżbiety Protasawickiej. Po pięciu miesiącach od objawienia władze
cerkiewne postanowiły bliżej przyjrzeć się sprawie i nakazały usunięcie krzyża. Po usunięciu krzyża z miejsca, w którym był ustawiony wytrysnęło źródełko, do dziś znajdujące się
przy cerkiewce. Obmycie się wodą z niego przynosiło ulgę w cierpieniach, a ludzi głębokiej wiary
miała ona w pełni uzdrawiać. Niebawem też wypełniły się słowa proroctwa. W 1855 r. na Podlasiu
rozszalała się epidemia cholery. Zaczęli więc do Koterki ponownie tłumnie napływać pątnicy prosząc o
zdrowie. Pielgrzymi przynosili ze sobą krzyże ofiarne, a część z nich zachowała się do czasów nam
współczesnych. Po upływie półwiecza, potomkowie tych, którzy stawiali pierwszy krzyż na uroczysku, zwrócili się do
biskupa grodzieńskiego Michała o wydanie zezwolenia na odbycie procesji do miejsca świętego.
Zgoda została wydana, a wraz z nią pozwolenie na budowę kaplicy, którą konsekrowano w 1912 r. Po II wojnie światowej Tokary zostały przedzielone granicą, a ponieważ świątynia prawosławna
znalazła się po stronie białoruskiej, cerkiewka w Koterce stała się świątynią parafialną. strona 1 / 1