Druk Nr 10/2 Uchwała Nr …................. Rady Miejskiej w Słupsku z

Druk Nr 10/2
Uchwała Nr ….................
Rady Miejskiej w Słupsku
z dnia ….................. .2015 roku
w sprawie nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Słupska.
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(Dz.U. z 2013 r. poz. 594, poz.645, poz.1318; Dz.U. z 2014 r. poz.379, poz.1072) oraz uchwały
Nr 597/94 Rady Miejskiej w Słupsku z dnia 20 kwietnia 1994 r. w sprawie zatwierdzenia
regulaminu nadawania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Słupska
Rada Miejska w Słupsku
uchwala, co następuje:
§ 1.
Nadaje się tytuł Honorowego Obywatela Miasta Słupska Pani Annie Boguckiej-Skowrońskiej.
§ 2.
Wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Słupska.
§ 3.
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodnicząca
Rady Miejskiej w Słupsku
Beata Chrzanowska
UZASADNIENIE
17 lutego 2015 roku Zarząd Regionu Słupskiego Niezależnego Samorządnego Związku
Zawodowego „Solidarność”, przekazał mi wniosek o nadanie tytułu Honorowego Obywatela
Miasta Słupska pani Annie Boguckiej-Skowrońskiej
W związku z powyższym, zgodnie z § 36 Regulaminu Pracy Rady Miejskiej w Słupsku występuję
z inicjatywą uchwałodawczą w tej sprawie.
Pani Anna Bogucka-Skowrońska urodziła się w 1942 roku w Radomiu w rodzinie
adwokackiej. Ukończyła Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po aplikacji sądowej
i adwokackiej od 1971 roku do dziś wykonuje w Słupsku zawód adwokata, obecnie w kancelarii
indywidualnej.
Już przed powstaniem „Solidarności” przez siedem lat inwigilowana była z powodu
kontaktów z demokratyczną opozycją.
Z „Solidarnością”związała się od jej początków, pomagała w tworzeniu Związku. Była doradcą
struktur miejskich i regionalnych, współpracowała z prasą związkową (biuletynem „Solidarność
Słupska”).
W stanie wojennym była internowana (w Strzebielinku, Gdańsku i Bydgoszczy -Fordonie)
i represjonowana (inwigilowana i zatrzymana).
Represje przez Służby Bezpieczeństwa (groźby pozbawienia życia, pomówienia między
innymi o okradanie skarbonek w kościele) stały się przedmiotem kilku postępowań Prokuratora IPN
w Gdańsku przeciwko Służbie Bezpieczeństwa o zbrodnie komunistyczne na jej szkodę.
Postępowania jednak umorzono z powodu przedawnienia ścigania.
W latach osiemdziesiątych jako adwokat broniła społecznie w kilkudziesięciu procesach
politycznych takich działaczy opozycji, jak Lech Wałęsa, Anna Walentynowicz, Zbigniew
Romaszewski i Bogdan Lis.
W Słupsku prowadziła filię Biskupiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności
i ich Rodzinom (współpracowała też z Komitetem Prymasowskim) organizując pomoc
dla represjonowanych. Była też współpracowniczką Komitetu Helsińskiego w Polsce.
W 1988 r. brała udział w Konferencji Praw Człowieka w Parafii Św. Maksymiliana Kolbego
w Krakowie – Mistrzejowicach.
W 1989 r. jako współpracownik Komitetu Helsińskiego brała udział w przygotowaniu
założeń reformy prawa karnego dla Okrągłego Stołu.
W 1989 r. była współzałożycielką słupskiego Komitetu Obywatelskiego, a z listy Komitetu
Obywatelskiego Lecha Wałęsy została wybrana na senatora I kadencji odrodzonego Senatu.
Z ramienia Senatu była współzałożycielką Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, a w latach
1990-93 Sekretarzem Generalnym. Ma zasługi w obronie praw Polaków na Wschodzie
i integrowaniu całej emigracji z Macierzą.
Współorganizowała Konferencję Kraj-Emigracja w Rzymie w 1990 roku pod auspicjami
Jana Pawła II.
Była także senatorem w II kadencji z ramienia Unii Demokratycznej i IV kadencji
z ramienia Unii Wolności (w trakcie kadencji przeszła do klubu AWS).
Była członkiem Krajowej Rady Sądownictwa. W latach 1993-97 sędzią Trybunału Stanu,
przewodniczącą składu w tzw. „aferze alkoholowej”, który wydał w 1997 roku pierwszy po wojnie
wyrok na ministrów rządu Rakowskiego za doprowadzenie do zalewu kraju importowanym
alkoholem.
Od 1981 r. była i jest członkiem władz krajowych adwokatury, obecnie członkiem Wyższego
Sądu Adwokatury.
W latach 2002-2006 była Przewodniczącą Rady Miejskiej w Słupsku.
W roku 2007 została ponownie wybrana na Sędziego Trybunału Stanu w kadencji 20072011, a w 2011 – na kadencję 2011-2015.
Była także radną Rady Miejskiej w Słupsku w kadencji 2010-2014 i Przewodniczącą
Komisji Porządku Publicznego, Przestrzegania Prawa i Spraw Obywatelskich.
Bierze aktywny udział w publicznych działaniach „Solidarności” w Słupsku. Od lat pomaga
członkom „Solidarności prowadząc bezinteresownie sprawy represjonowanych m.in. jest
pełnomocnikiem pokrzywdzonych zrzeszonych w Stowarzyszenia „Chelminiacy 1982” w sprawie
przeciwko gen. Ciastoniowi i innych za karny obóz wojskowy (internowanie) dla działaczy
„Solidarności” w Chełmie.
Odznaczona:
– Odznaką „Zasłużony dla Adwokatury Polskiej” (1992)
– Zasłużona dla Województwa Słupskiego (1998)
– Zasłużona dla Miasta Słupska (2001)
– Medal „Solidarności” (2005)
– Dwa Medale Ministra Sprawiedliwości (2010 i 2013) za Zasługi dla Niepodległego bytu
Państwa Polskiego oraz za działalność Pro Bono
– Wielka Odznaka Adwokatura Zasłużonym (2013)
– Honorowe Odznaczenie „Solidarności”, tytuł „Zasłużona dla „Solidarności” z odznaką
(2014).
Otrzymała też kilka innych medali od stowarzyszeń i organizacji pozarządowych
za działalność w opozycji antykomunistycznej oraz medali za zasługi dla różnych instytucji
i stowarzyszeń solidarnościowych.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2002) i Krzyżem
Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
Przewodnicząca
Rady Miejskiej w Słupsku
Beata Chrzanowska