Kara śmierci a etyka katolicka - o. Jacek Woroniecki OP

Kara śmierci a etyka katolicka - o. Jacek Woroniecki OP
Wpisany przez o. Jacek Woroniecki
sobota, 10 grudnia 2011 14:09 - Poprawiony sobota, 10 grudnia 2011 14:23
Obawa przed utratą tego, co człowiek uważa za najdroższe, wstrzyma niejednego od
dogadzania na drodze przestępstwa swym pożądaniom lub namiętnościom. A skoro go nie
wstrzymała i dopuścił się jednego z tych najcięższych przewinień naruszających porządek
społeczny, przede wszystkim zabójstwa, to sprawiedliwe jest, aby sam został pozbawiony
życia, skoro nie ceni go u innych. Najwyższe dobro doczesne, jakim jest życie, winno być
chronione karą pozbawiającą tego, co stoi najwyżej w skali dóbr doczesnych, a taka jest
właśnie kara śmierci. Jej stosowanie nie jest bynajmniej sprzeczne z V przykazaniem, bo
zakazuje ono zabijania powagą własną i załatwiania tą drogą porachunków osobistych, nie
odnosi się zaś do prawa, jakie posiada społeczeństwo - karania cięższych przestępstw
śmiercią. Najlepszym tego dowodem jest to, że natychmiast po ogłoszeniu Dekalogu Mojżesz
ustanowił karę śmierci za cały szereg przewinień, nawet nie najcięższych, np. za złorzeczenie
rodzicom.
KARA ŚMIERCI A ETYKA KATOLICKA - O. JACEK WORONIECKI OP - cały artykuł
1/1