Pobierz plik

gra o tron.
zarys
dziejów
intronizacji
w polsce
966
„Za przedziwnym zrządzeniem Bożej Opatrzności weszliśmy jako naród na arenę historii
świata poprzez chrzest święty. Tak więc dzieje naszego Narodu – bogate i trudne dzieje
– narodziły się poprzez chrzest i w chrzcie
narodził się nasz polski Naród” (Jan Paweł
II, Przemówienie do Polaków 10 lipca 1980 r.)
rzam”. Jezuita przekazuje swoim współbraciom, że Maryja chce być Królową Polski.
1610
XIII–XIV w.
8 maja sędziwy o. Giulio przybywa pieszo do
Krakowa z orędziem Maryi, jest entuzjastycznie witany przez króla Zygmunta III Wazę, biskupów i wszystkie stany. W katedrze wawelskiej ponownie ukazuje mu się Matka Boża,
która potwierdza: „Ja jestem Królową Polski”.
W Bogurodzicy zostają sformułowane podstawy chrystologii i mariologii Polaków.
1628
1608
W nocy z 14 na 15 sierpnia włoskiemu jezuicie Giulio Mancinellemu ukazuje się Matka
Boska. O. Giulio zawołał: „Królowo Wniebowzięta, módl się za nami!”, na co Matka Boża odpowiedziała: „Dlaczego nie nazywasz
mnie Królową Polski? Ja to królestwo bardzo
umiłowałam i wielkie rzeczy dla niego zamie-
GRA O TRON
W dziesiątą rocznicę śmierci o. Giulio Mancinellego mieszkańcy Krakowa umieszczają
koronę na wieży kościoła Mariackiego. Korona znajduje się na niej do dziś.
1635
Książę Albrecht Radziwiłł, kanclerz wielki
litewski, publikuje Dyskurs nabożny z kilku
143
słów wzięty o wysławianiu Najświętszej Panny
Bogurodzicy Mariey, w którym popularyzuje
objawienia Mancinellego w całej Rzeczpospolitej.
1717
8 września biskup chełmski Krzysztof Jan
Szembek uroczyście koronuje obraz Matki
Bożej Jasnogórskiej. Uroczystość zgromadziła około 200 tysięcy pielgrzymów.
1656
1 kwietnia w katedrze we Lwowie król Jan
Kazimierz przy udziale władz kościelnych
oficjalnie ogłasza Maryję Królową Polski.
„Ja, Jan Kazimierz, za zmiłowaniem Syna
Twego, Króla królów, a Pana mojego i Twoim miłosierdziem król, do najświętszych
stóp Twoich przypadłszy, Ciebie dziś za
Patronkę moją i za Królową państw moich
obieram. Tak samo siebie, jak i moje Królestwo polskie, księstwo litewskie, ruskie,
pruskie, mazowieckie, żmudzkie, inflanckie, smoleńskie, czernichowskie oraz wojsko obu narodów i wszystkie moje ludy
Twojej osobliwej opiece i obronie polecam,
Twojej pomocy i zlitowania w tym klęsk
pełnym i opłakanym Królestwa mojego
stanie przeciw nieprzyjaciołom Rzymskiego Kościoła pokornie przyzywam”. Tekst
ślubów królewskich ułożył św. Andrzej
Bobola.
1689
Św. Małgorzacie Marii Alacoque Pan Jezus
objawia pragnienie, by król Francji Ludwik
XIV poświęcił się wraz z całym dworem Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. „Wydaje mi
się – pisała – że pragnie On wkroczyć z pompą i magnificencją do pałaców królów i książąt, i tam być czczonym tak bardzo, jak bardzo jest wzgardzony, upokorzony i uniżony
w swej Męce” (cyt za: Łaszewski 2011: 159).
144
1764
Sejm Rzeczpospolitej uchwala konstytucję
z następującym oświadczeniem: „Rzeczpospolita Polska stwierdza, że jest do swej Najświętszej Królowej Maryi Panny w Obrazie Częstochowskim cudami słynącym zawsze nabożna
i Jej protekcji w potrzebach doznająca”.
1765
Polska uzyskuje od Klemensa XIII zgodę na
kult Serca Jezusa. Kult ten został zatwierdzony dla całego Kościoła dopiero w 1864 roku.
1792
Ludwik XVI w więzieniu oddaje się Najświętszemu Sercu Jezusa i ślubuje zrealizować po
uwolnieniu postulaty objawione przez św.
Marię Małgorzatę swojemu pradziadkowi.
1793
21 stycznia Ludwik XVI zostaje zgilotynowany.
1846
Pod koniec roku Juliusz Słowacki wydaje
PRESSJE 2014, TEKA 36
broszurę O potrzebie idei, w której dowodzi,
że idea polska polega na swobodnym uznaniu Syna Bożego za Pana i Króla (Słowacki
1952 XII: 325).
wia prawa sprzeczne z wiarą obywateli, to
królestwo wewnętrznie podzielone, które
się nie ostoi”.
1908
1862
Pius X na prośbę polskiego Kościoła zezwala
Francuski jezuita Henri Ramière po raz na wpisanie do Litanii loretańskiej wezwania
pierwszy pisze o „królewskości społecznej” „Królowo Polski”.
Chrystusa. „Królowanie Chrystusa – stwierdza – nie może być oddzielone od Jego królowania w całym społeczeństwie” (cyt za: 1920
Superson 2005: 14).
27 lipca podczas wojny z bolszewikami biskupi polskiego Kościoła dokonali na Jasnej
1873
Górze Aktu Poświęcenia Narodu Polskiego
Najświętszemu Sercu Jezusa.
Prezydent Ekwadoru Gabriel Garcia Moreno
uroczyście poświęca swoje państwo Sercu
Jezusowemu.
1921
29 maja konsekrowano w Krakowie Bazylikę
Najświętszego Serca Jezusowego jako wotum
wdzięczności za odzyskaną niepodległość.
25 V Leon XII uroczyście poświęca cały ro- „Przeznaczenie Bazyliki i posłannictwo Rozalii
dzaj ludzki Sercu Jezusowemu
zlewają się w jedną całość, wzajemnie się uzupełniając i warunkując” (Kiersztyn 1998: 6).
1899
1901
19 września we wsi Jachówka w Beskidzie
Makowskim przychodzi na świat Rozalia Celakówna.
3 czerwca biskupi przy udziale rzeszy wiernych
dokonują na Małym Rynku w Krakowie Aktu
Poświęcenia Sercu Jezusowemu całej Ojczyzny.
W Akcie tym Jezus nazwany jest „Nieśmiertelnym Królem Wieków” i „Najwyższym Panem”
Narodu Polskiego (Dobrzycki 2003: 100).
1906
1923
11 lutego św. Pius X ogłasza encyklikę Vehementer nos, w której potępia rozdział Kościoła od państwa. „Państwo, które ustana-
GRA O TRON
Pius XI ustanawia 3 maja świętem Królowej
Korony Polskiej.
145
1922
Papież Pius XI ogłasza encyklikę Ubi arcano,
w której stwierdza: „Jesteśmy świadkami
naszego Przenajświętszego Odkupiciela,
który obejmuje należne Mu miejsce jako
Król wszystkich ludzi, wszystkich państw
i wszystkich narodów. […] Taki potop zła
rozlał się w świecie dlatego, iż większa część
ludzi odsunęła Jezusa Chrystusa i Jego święte prawa od praktyki swego życia, od rodziny
i spraw publicznych […]. Usunięto Boga i Jezusa Chrystusa od prawodawstwa i spraw
państwowych i oświadczono, że władza nie
pochodzi od Boga, ale od ludzi”.
«Syn cieśli», jest tak bardzo Królem, że tytułem Królewskim stało się Jego Imię. Nazywając samych siebie chrześcijanami, określamy
się sami jako ludzie Króla, jako ludzie, którzy
uznają w Nim Króla” (Ratzinger 1986: 368).
1927
1 stycznia wierni w Meksyku podejmują
zbrojną walkę przeciwko prześladującemu
Kościół rządowi. Hasłem powstańców staje
się zawołanie odwołujące się do niedawnej
encykliki Piusa XI: Viva Cristo Rey!
1928
1925
8 maja Pius XI ogłasza encyklikę Miserentissimus Redemptor, w której wyjaśnia motywy
ustanowienia święta Chrystusa Króla: „Aktem tym nie tylko w świetle postawiliśmy
całe Królestwo Chrystusa Króla, które obejmuje wszystko, państwo, rodzinę, jednostkę,
lecz daliśmy również przedsmak tego nad
wyraz radosnego dnia, w którym cały świat
z własnej woli chętnie się podda najsłodszemu panowaniu Chrystusa Króla”.
11 grudnia papież Pius XI ogłasza encyklikę
Quas primas, w której głosi, że choć „Królestwo Chrystusowe jest głównie duchowe”, to
„błądziłby […] bardzo ten, kto by odmawiał
Chrystusowi […] władzy nad jakimikolwiek
sprawami doczesnymi” (QP: 13, 15), przy
czym „nie ma tu żadnej różnicy między
jednostkami, rodzinami czy państwami”
(tamże: 15). „Niech więc rządcy państw nie
wzbraniają się sami i wraz ze swoim narodem oddać królestwu Chrystusowemu publicznych oznak czci i posłuszeństwa”.
1934
Jednocześnie Pius XI ustanawia w całym Kościele nowe święto Jezusa Chrystusa Króla.
Joseph Ratzinger tak komentował sens tego
święta: „Święto Chrystusa Króla jest świętem
świeżej daty, lecz jego treść jest tak stara jak
sama wiara chrześcijańska, albowiem słowo
«Chrystus» nie jest niczym innym, jak greckim tłumaczeniem słowa «Mesjasz»: pomazaniec, król. Jezus z Nazaretu, ukrzyżowany
21 listopada kardynał Adam Sapieha w homilii komentuje J 18: 36: „Ludzkość, wpatrując się przez przeciąg dziewiętnastu wieków w Osobę Chrystusa Pana, zaczęła coraz
lepiej rozumieć i pojmować istotę Królestwa
Chrystusowego, które nie jest z tego świata,
lecz dla tego świata, i poczęła Chrystusowi
Panu wyrażać swoją cześć najgłębszą i poddaństwo, używając nazwy Chrystus-Król”.
146
PRESSJE 2014, TEKA 36
1937
25–29 czerwca w Poznaniu odbywa się Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla. Pius
XI zwracał uwagę w liście do jego uczestników, że kongres „odbędzie się w kraju, który
słusznie nazwano i który był rzeczywiście
przedmurzem chrześcijaństwa […] na tej
ziemi, która […] mimo najazdów herezji
i schizmy zachowała wiarę katolicką, i to
wiarę gorącą […]. Na tej polskiej ziemi kłaść
będziecie podwaliny pod nowe opatrznościowe dzieła ku czci Chrystusa Króla” (cyt.
za: Bajda 2011: 81).
We wrześniu w Krakowie Rozalia Celakówna
ma wielką wizję pomnika Chrystusa na placu między Stradomiem a Rynkiem Głównym.
„Widziałam ludzi wiejskich z koszykami, inteligencję, robotników, Żydów itp., którzy
znosili kamienie na budowę. […] Za chwilę
zobaczyłam na tym placu pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa takich olbrzymich
rozmiarów, że nic, żaden dom nie da się do
tego przyrównać, ani żaden kościół”. Nieznajoma postać rzekła do niej: „Patrz, dziecko, Królestwo Chrystusowe przychodzi do
Polski przez Intronizację”. „Wszystkich ludzi
ręce były wzniesione do Pana Jezusa, nawet
Żydów i innowierców” (Celakówna 2007:
40–42). Potem, spytana przez spowiednika,
czy na piersiach Jezusa widać było Serce,
odpowiedziała: „Nie widziałam w Jego piersiach Serca” (Wieczorek 2006: 107–108).
1938
4 lipca w Jachówce Rozalia Celakówna słyszy
głos, który jej mówi: „Moje dziecko, za grzechy i zbrodnie […] popełniane przez ludz-
GRA O TRON
kość na całym świecie ześle Pan Bóg straszne
kary. Sprawiedliwość Boża nie może znieść
dłużej tych występków. Ostoją się tylko te
państwa, w których będzie Chrystus królował”. Na pytanie Rozalii, czy Polska się ostoi,
głos odpowiada: „Polska nie zginie, o ile
przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego
słowa znaczeniu, jeżeli się podporządkuje
pod prawo Boże, pod prawo Jego Miłości.
Inaczej, moje dziecko, nie ostoi się” (Celakówna 2007: 87–88).
17 i 21 września Rozalia Celakówna na polecenie prymasa Augusta Hlonda przechodzi
badania w Klinice Neurologicznej w Krakowie u dra Józefa Horodeńskiego. „Po tym
badaniu zamiast ja lekarzowi wpierw podziękować, on mi gorąco dziękował, że do
niego przyszłam. […] Nie przyjął ode mnie
żadnego wynagrodzenia, lecz prosił kilka razy o modlitwę, pytając, czy będę pamiętała
o tym w ciągu mojego życia, czy naprawdę
nie zapomnę” (Celakówna 2007: 125, 126).
1939
20 kwietnia o. Pius Przeździecki, generał
polskich paulinów, zaznajomiony z objawieniami Sł. B. Rozalii przez o. Dobrzyckiego,
wysyła prymasowi Hlondowi alarmujące pismo w sprawie Intronizacji. „Eminentissime
Domine! […] Obyśmy mogli już w tym roku
przeprowadzić Intronizację, skoro przynagla nas do tego groźba wojny […]. Jestem
starym, nad grobem stojącym i świadomie oraz dobrowolnie i bez najmniejszego
wahania, owszem, z radością, biorę całą
odpowiedzialność przed Bogiem naszym
i Sędzią […], że Boskie Serce Jezusa i Najświętsza Maryja Panna istotnie w sposób
147
nadprzyrodzony łaskawie nam wskazują na
Intronizację w Państwie jako na niezawodny ratunek dla Polski i świata” (cyt. za: Dobrzycki, Szafraniec 1998: 207–210).
wadzeniu do powrotu poszczególnych ludzi
i całej ludzkiej społeczności do chrześcijańskiego prawa prawdy i miłości”.
2 września Rozalia Celakówna odpowiada pisemnie na pytanie ks. Kazimierza Dobrzyckiego: „Co do danych, że Intronizacja ma być
przeprowadzona uroczyście, to mogę powiedzieć, że tak widziałam, takie otrzymałam
zrozumienie, że tak ma być… Trzeba oddać
zewnętrzną cześć Panu Jezusowi, która wiele dusz przez to zwróci do Niego” (Celakówna
2007: 281).
1944
W nocy z 12 na 13 września umiera w opinii świętości Rozalia Celakówna. Jej grób na
Cmentarzu Rakowickim w Krakowie otoczony jest czcią, a z modlitwą na tym miejscu
wiąże się wiele łask.
1946
4 września ks. Władysław Celak, brat Rozalii,
wyrusza z listem do prymasa Hlonda. „Gdy
dowiedziałam się, że nie dotarł do Warszawy z listem – notuje Celakówna – powstała
straszna walka w mej duszy. […] Usłyszałam
głos wyrzutu: «Czemu się niepokoisz i myślisz
po ludzku? […] Nie mogło być Intronizacji
bez tego oczyszczenia […]. Oddajcie się Mnie
i bądźcie spokojni. Trzeba mieć wiarę bez rozumowania»” (Celakówna 2007: 298–299).
27 maja w Krakowie kardynał Adam Sapieha
zatwierdza Dzieło Osobistego Poświęcenia
się Najświętszemu Sercu Jezusa, prowadzone przez o. Kazimierza Dobrzyckiego, spowiednika Sł. B. Rozalii Celakówny, promujące Intronizację Najświętszego Serca Jezusa.
W ciągu pierwszych pięciu lat istnienia aktu
osobistego poświęcenia się dokonało około
5 milionów osób w Polsce.
22 października Pius XII ogłasza encyklikę Summi pontificatus, w której stwierdza: 1951
„Głównym złem, z powodu którego świat
współczesny popadł w duchowe i moralne 28 października w Uroczystość Chrystusa
bankructwo oraz ruinę, jest niegodziwe Króla polscy biskupi kolejny raz poświęcai zaiste zbrodnicze usiłowanie, by pozbawić ją cały naród Najświętszemu Sercu Jezusa.
Chrystusa Jego Królewskiej władzy, a także Wcześniej ponad pięć milionów Polaków donieprzyjęcie nadanego przez Chrystusa pra- konało aktu Intronizacji Chrystusa w duszy.
wa prawdy oraz odrzucenie prawa miłości, „Ukryta przyczyna sprawcza tego […] wielkiektóre jako Boskie tchnienie jest życiodajną go aktu leży w misji Rozalii” (Dobrzycki, Szatreścią i mocą Jego władania. […] Ratunek franiec 1998: 84). „To prawda, że w zarząi zbawienie dla współczesnego człowieka dzeniu i przeprowadzeniu tego wspaniałego
znajduje się tylko w czci Chrystusa jako i pamiętnego aktu nasi Arcypasterze opierali
Króla, w uznaniu uprawnień wynikających się nie na wizjach Rozalii Celakówny (choć
z władzy, jaką On sprawuje, oraz w dopro- o nich wiedzieli) […] mimo to zostało speł-
148
PRESSJE 2014, TEKA 36
nione wtedy wszystko, co leżało w naszej
możności i tą drogą spełniła się przemożna część tego, co Rozalia przepowiedziała”
(tamże: 114, zob. także s. 126).
1956
26 sierpnia w rocznicę ślubów Jana Kazimierza Episkopat Polski dokonuje Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego.
„Przyrzekamy uczynić wszystko, co leży
w naszej mocy, aby Polska była rzeczywistym Królestwem Twoim i Twego Syna,
poddanym całkowicie pod Twoje panowanie, w życiu naszym osobistym, narodowym i społecznym. Przyrzekamy Ci umacniać w rodzinach Królowanie Syna Twego
Jezusa Chrystusa. Lud mówi: Królowo Polski, przyrzekamy!”.
1957
16 maja papież Pius XII ogłasza encyklikę
Invicti athletae Christi, w której podkreśla
rolę Polski i Polaków dla całego świata. „Niechże […] nadal bronią ojczystej wiary przeciw wszystkim niebezpieczeństwom, niech
usiłują obyczaje do norm chrześcijańskich
dostosować, […] żeby Polska zawsze wierna
była dalej «przedmurzem chrześcijaństwa».
Zdaje się bowiem […], że Bóg tę właśnie rolę
narodowi polskiemu przeznaczył”.
1964
O. Zygmunt Dobrzycki bezskutecznie stara
się o otwarcie procesu beatyfikacyjnego Rozalii Celakówny.
GRA O TRON
21 listopada II Sobór Watykański uchwala
konstytucję Lumen gentium, w której stwierdza: „Pan Jezus zapoczątkował Kościół
swój głosząc radosną nowinę, a mianowicie
nadejście Królestwa Bożego obiecanego od
wieków w Piśmie. […] Kościół wyposażony
w dary swego Zbawiciela i wiernie dochowujący Jego przykazań miłości, pokory i wyrzeczenia, otrzymuje posłannictwo głoszenia
i krzewienia Królestwa Chrystusowego i Bożego wśród wszystkich narodów i stanowi
zalążek oraz zaczątek tego Królestwa na ziemi” (LG: 5).
1966
3 maja prymas Polski kardynał Stefan
Wyszyński w obecności Episkopatu i rzesz
wiernych dokonuje Aktu oddania Polski
w macierzyńską niewolę Maryi Matki Kościoła za wolność Kościoła Chrystusowego.
Rok wcześniej podobny akt dokonany został we wszystkich polskich parafiach. „Nie
ma w nich ani słowa o państwie polskim
czy zobowiązaniach władz państwowych.
Śluby te są tak sformułowane, jakby państwa polskiego, polskich władz nie było, ponieważ ich nie było” (Krajski 2014: 54).
1969
Papież Paweł VI zmienia święto Chrystusa Króla na uroczystość Chrystusa Króla
Wszechświata i przenosi je na ostatnią niedzielę roku liturgicznego (Superson 2005,
2007). Zmianę tę często komentuje się jako
próbę osłabienia jego wymowy: Chrystus ma
być Królem, który panować będzie dopiero
po końcu świata.
149
1975
25 grudnia, w homilii na Boże Narodzenie, Paweł VI formułuje ideę cywilizacji
miłości. „Gdyby ludzkość podjęła tę ideę,
spełniłoby się to, co Rozalia zobaczyła
w symbolicznej wizji Pomnika Najświętszego Serca Pana Jezusa widzianego
przez ludzi na całym świecie” (Kubik
2014: 156–157).
1976
drzwi Chrystusowi. Dla Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, systemów
ekonomicznych i politycznych, szerokie
dziedziny kultury, cywilizacji, rozwoju!”.
1987
Ks. Franciszek Blachnicki w jednym ze swoich ostatnich wystąpień powiada: „W poprzednim okresie, przedsoborowym […]
dominował obraz Chrystusa Króla. […] Akcentowano społeczne panowanie, królowanie Chrystusa w naszych czasach. Łączyło się
to często z pewnym płyceniem; był – można
by to tak nazwać – taki akademijny styl kultu Chrystusa – dużo było deklaracji, haseł,
które były nieraz bardzo słabo podbudowane teologią. Natomiast obecny obraz Chrystusa Króla jest głęboko inspirowany przez
Pismo Święte i właściwie zbliża się do obrazu
Chrystusa Sługi”.
31 marca arcybiskup Marcel Lefebvre rozmawia w Bernie z nuncjuszem apostolskim
w Szwajcarii Ambrogio Marchionim o wymuszonej przez Watykan rewizji konkordatu z katolickim kantonem Valais: „Abp
Lefebvre: A Społeczne Panowanie Naszego
Pana Jezusa Chrystusa, co zamierzacie
z tym uczynić? Nuncjusz: Wiesz, to nie jest
teraz możliwe: może w odległej przyszłości? […] W chwili obecnej to panowanie jest
domeną jednostek; my musimy otworzyć 1990
się dla mas. Lefebvre: A encyklika Quas
primas, co z nią uczynicie? Nuncjusz: Och… W grudniu powstaje Fundacja Serca Jezusa,
Papież już dzisiaj by tego nie napisał! (Lefe- która stanie się powodem w procesie beatybvre 1997: 95).
fikacyjnym Rozalii Celakówny.
31 grudnia umiera o. Zygmunt Dobrzycki,
ostatni spowiednik Sł. B. Rozalii Celakówny.
1978
22 października św. Jan Paweł II w homilii
w czasie mszy św. inaugurującej pontyfikat
mówi: „Bracia i Siostry, nie bójcie się przygarnąć Chrystusa i przyjąć Jego władzę […].
Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież
150
1992
Nowy Katechizm Kościoła Katolickiego potwierdza tradycyjną naukę o królowaniu
Chrystusa. „Obowiązek oddawania Bogu
prawdziwej czci odnosi się do człowieka
w wymiarze indywidualnym i społecznym.
[…] Prowadząc nieustannie dzieło ewangelizacji, Kościół pracuje nad tym, by ludzie
starali się o kształtowanie w duchu chrze-
PRESSJE 2014, TEKA 36
ścijańskim sposobu myślenia i obyczajów,
praw oraz ustroju własnej społeczności.
[…] W ten sposób Kościół ukazuje królowanie Chrystusa nad całym stworzeniem,
a szczególnie nad społecznościami ludzkimi” (KKK: 2105).
go z Objawieniem i z religią katolicką, wrogo
nastawione do idei panowania Boga w naszym Narodzie” (Kiersztyn 2007). Korona
zostaje zdjęta z figury Pana Jezusa i do dziś
leży u stóp posągu.
1997
1995
W Krakowie powstaje pierwsza Wspólnota
dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana
Jezusa, kierowana przez Ewę Nosiadek.
1996
Ks. Tadeusz Kiersztyn SJ zapoznaje się
z pismami Rozalii Celakówny. „Pan Bóg pozwolił mi przewartościować całą dotychczas
zdobytą wiedzę pod kątem Jego królewskiej
godności. Dogłębnie zrozumiałem, że to Bóg
króluje nad narodami i że On jest jedynym
Władcą, Królem królów i Panem panujących”
(Kiersztyn 2007).
5 listopada ks. kardynał Franciszek Macharski dzięki staraniom ks. Tadeusza Kiersztyna
i powołanej przez niego Fundacji Serca Jezusa otwiera proces beatyfikacyjny Rozalii Celakówny. Od tej chwili przysługuje jej tytuł
Służebnicy Bożej.
24 listopada w Uroczystość Chrystusa Króla
ks. Tadeusz Kiersztyn składa w Bazylice Serca Jezusa w Krakowie złotą koronę – wotum
za rozpoczęcie procesu Sł. B. Rozalii. „To wydarzenie – wspominał po latach ks. Kiersztyn – spowodowało, że ujawniły się ukryte
dotąd w zakonie jezuitów i w Kurii krakowskiej siły liberalne, niewiele mające wspólne-
GRA O TRON
16 kwietnia Komisja Krajowa NSZZ Solidarność w Apelu do społeczeństwa polskiego ogłasza: „Postanawiamy ponownie dokonać Intronizacji Chrystusa Króla AD 1997 i wezwać
wszystkich patriotycznie myślących Polaków,
aby do tego aktu przyłączyli się. Zwracamy
się do naszych Biskupów o przewodzenie
nam w tej uroczystości, w rocznicę Konstytucji 3 Maja i w święto Królowej Polski”.
3 maja prymas Polski kard. Józef Glemp na
Jasnej Górze ogłasza, że w uroczystość Chrystusa Króla w 1997 roku Episkopat dokona
aktu ogólnopolskiej intronizacji. „Zapowiedź ta nie została spełniona i przeminęła
bez echa, zgaszona jakąś tajemniczą siłą”
(Kiersztyn 2012: 436).
13 lipca na Jasnej Górze Rodzina Radia
Maryja dokonuje Aktu Intronizacji Jezusa
Chrystusa.
W Adwencie o. Jan Mikrut wygłasza w Kościele NMP w Poznaniu rekolekcje intronizacyjne, transmitowane przez Radio Maryja
(Mikrut 1998).
16 listopada wielotysięczna rzesza wiernych
skupionych wokół ruchu Apostolstwa Modlitwy dokonuje w Bazylice Najświętszego
Serca Jezusowego w Krakowie Intronizacji
Jezusa Króla Polski.
151
Tajemniczy Brat Jerzy zaczyna rzekomo
otrzymywać orędzia Dzieciątka Jezus, które
doprowadzą go do sformułowania idei Intronizacji Dzieciątka Jezus na Króla Polski
i Wszechświata.
1998
W kwietniu ks. Kiersztyn inicjuje w Bazylice Najświętszego Serca Jezusowego w Krakowie 9-letnią nowennę mszy św. w intencji „wyniesienia na ołtarze Sł. B. Rozalii
Celakówny oraz uznania Jezusa Chrystusa
Królem naszej Ojczyzny i ponownego poświęcenia Polski Jego Najświętszemu Sercu”.
Koniec nowenny zbiegł się z zamknięciem
procesu beatyfikacyjnego Rozalii na szczeblu diecezjalnym.
W czerwcu ks. Kiersztyn zostaje zwolniony
przez władze zakonu jezuitów ze stanowiska
Krajowego Dyrektora Apostolstwa Modlitwy
oraz ze stanowiska redaktora naczelnego
„Posłańca Serca Jezusowego”. Władze zakonne nalegają, by wyjechał z Polski.
30 września ks. Kiersztyn decyduje o opuszczeniu zakonu jezuitów. Oficjalną dymisję
uzyskuje rok później.
sną Górę, podczas której dokonują Aktu Zawierzenia Matce Bożej i Intronizacji Jezusa
Chrystusa na Króla Warszawy. „Świadomi
całkowitej zależności od naszego Odkupiciela, Jezusa Chrystusa, Twojego Boskiego
Syna, obieramy i ogłaszamy, że jedynym Panem i Królem nas samych i naszego miasta
Warszawy jest Jezus Chrystus, Król Polski,
Nauczyciel życia. Tylko w Jego łasce chcemy żyć i ofiarować się na dobro powszechne,
tego i następnych pokoleń” (Mikrut 1999:
130–131).
6 marca ciało Rozalii Celakówny miało zostać przeniesione z grobu na Cmentarzu Rakowickim do sarkofagu w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie. Prace
przerwano w ostatniej chwili na osobiste
polecenie kardynała Franciszka Macharskiego. Komitet budowy sarkofagu stał się zalążkiem Stowarzyszenia Róża.
11 września ks. Józef Tischner pisze w „Gazecie Wyborczej”: „Dla wielu wolność pozostała wartością czysto zewnętrzną, której się
lękali, i z którą nie wiedzieli co zrobić, gdy
przyszła. […] Ideałem [ich] jest panowanie
Pana naszego Jezusa Chrystusa – takie, o jakim pisał abp Marcel Lefebvre. Tylko ślepiec
nie zauważa pod tą religijną retoryką przyciągającej siły faszyzmu” (Tischner 1999: 26).
Od 10 do 13 grudnia w Brańszczyku o. Mikrut wygłasza transmitowane przez Radio 9 października ks. Kiersztyn odpowiada
Maryja rekolekcje intronizacyjne dla pol- ks. Tischnerowi w „Naszym Dzienniku”:
„Strasznym jest bluźnierstwem łączyć króskiej wsi (Mikrut 1999).
lowanie Pana naszego Jezusa Chrystusa
z demonicznym faszyzmem. […] Do tej pory do jawnej walki z Jezusem Królem i Jego
1999
władaniem stanął niegdyś Sanhedryn. Nie
27 lutego około osiemdziesięciu radnych sądziłem, że herezja ta zrodzi się w sercu
Warszawy uczestniczy w pielgrzymce na Ja- i umyśle księdza katolickiego i że będzie on
152
PRESSJE 2014, TEKA 36
miał odwagę publicznie ją wyrazić” (Kiersztyn 1999: 15).
intencji wrogiego przejęcia, ale po to, by we
własnym domu przeciwdziałać powolnej entropii ubogich zasobów sensu”.
2000
Ks. prałat Sylwester Zawadzki po rekolekcjach intronizacyjnych w swojej parafii rozpoczyna budowę pomnika Chrystusa Króla
w Świebodzinie.
22 lutego ks. Kiersztyn, wobec braku oficjalnego sprzeciwu kardynała Franciszka Macharskiego, podejmuje posługę kapłańską
we Wspólnocie św. Klaudiusza, działającej
w ramach Fundacji Serca Jezusa.
23 sierpnia Fundacja Serca Jezusa składa
w kurii krakowskiej wszystkie dokumenty
potrzebne do zamknięcia procesu na szczeblu diecezjalnym. Kardynał Macharski nie
składa jednak podpisu umożliwiającego
przesłanie dokumentów do Rzymu.
7–9 września w Toruniu odbywa się sympozjum z okazji setnej rocznicy urodzin Rozalii
Celakówny. Organizatorem spotkania jest
o. Jan Mikrut (Mikrut 2002).
2002
25 listopada kuria diecezjalna oświadcza, że
planowany w Tarnowie pomnik Chrystusa
26 listopada miasto Świebodzin wraz ze Króla powinien zostać zastąpiony darami
swym ordynariuszem ks. bp. Adamem Dycz- „dla ubogich, chorych, bezdomnych i bezrokowskim dokonuje intronizacji Jezusa na botnych, z którymi Chrystus się identyfikuje”.
swojego Króla.
2003
2001
26 lipca powódź uszkadza dom Sł. B. Rozalii Celakówny w Jachówce. Kuria krakowska,
której zapisał go brat Rozalii, niespodziewanie wydaje polecenie jego natychmiastowej
rozbiórki.
11 kwietnia w Tarnowie odbywa się konferencja poświęcona projektowi Pomnika
Chrystusa Króla Zbawiciela Świata na Górze
św. Marcina. Pomnik miał mieć 85 metrów
wysokości. W jego wnętrzu, na wysokości
serca, miała znajdować się kaplica wieczystej
adoracji Najświętszego Sakramentu.
14 października Jürgen Habermas wygłasza
w kościele św. Pawła we Frankfurcie nad Me- 15 sierpnia w Krakowie zostaje zaprezentonem wykład Wierzyć i wiedzieć, który uważa- wana książka ks. Kiersztyna Ostatnia walka.
ny jest za początek zwrotu postsekularnego. „Intronizacja – pisz ks. Kiersztyn – jako akt
„Postsekularne społeczeństwo – powiada Ha- uznania nad sobą Jezusa Króla i poddania się
bermas (2002: 20) – kontynuuje w stosunku pod Jego władzę, jest pierwszym i podstawodo religii pracę, którą religia wykonała w sto- wym wymogiem wiary. Taki jest sens introsunku do mitu. Tyle, że już nie w zuchwałej nizacji objawionej w Piśmie Świętym, i takiej
GRA O TRON
153
intronizacji domagał się Jezus niegdyś od
Żydów, i takiej dziś domaga się od Polski
i od wszystkich narodów świata” (Kiersztyn
2012: 447).
W dniach 15–21 września Koluszki dokonują uroczystej Intronizacji Jezusa Króla Polski według Siedmiodniowego Nabożeństwa
Intronizacyjnego. Akt intronizacji odczytał
biskup łódzki Ireneusz Pękalski.
28 listopada zostaje zarejestrowane związane z ks. Kiersztynem i Biurem Postulacji Sł.
B. Rozalii Celakówny Stowarzyszenie Róża,
mające na celu upowszechnianie postaci
i misji służebnicy Bożej.
2004
19 stycznia w gmachu Akademii Katolickiej
w Monachium Jürgen Habermas i Joseph
Ratzinger dyskutują na temat przedpolitycznych podstaw liberalnego państwa. Habermas mówi między innymi: „Światopoglądowa neutralność państwa […] jest nie
do pogodzenia z politycznym generalizowaniem sekularnego spojrzenia na świat. Zsekularyzowani obywatele nie mogą […] odmawiać z zasady religijnym obrazom świata
pewnego potencjału prawdziwościowego ani
też kwestionować prawa współobywateli, by
swój wkład do publicznych dyskusji wnosili
posługując się językiem religijnym” (Habermas 2012a: 116).
17–18 września w Toruniu odbywa się sympozjum z okazji sześćdziesiątej rocznicy
śmierci Rozalii Celakówny. Organizatorem spotkania jest o. Jan Mikrut (Mikrut
2005).
154
W czerwcu prof. Andrzej Flaga, przewodniczący Ruchu Obrony Rzeczpospolitej Samorządna Polska, zapoznaje się z książką
ks. Kiersztyna Ostatnia walka. W rezultacie
Ruch energicznie włącza się w starania o Intronizację Jezusa Chrystusa.
W czerwcu Konferencja Episkopatu Polski
powołuje specjalny Zespół do spraw społecznych aspektów intronizacji Chrystusa Króla.
Jego przewodniczącym zostaje abp Marian
Gołębiewski, sceptyczny wobec idei Intronizacji.
1 października ks. abp Józef Życiński na kazaniu w kościele Przemienienia Pańskiego
w Lublinie porównuje projektowany pomnik
Pomnika Chrystusa Króla Zbawiciela Świata
w Tarnowie do dawnego projektu pomnika
Lenina, w którego głowie miała znajdować
się biblioteka.
23 listopada ks. bp Wiktor Skworc w homilii
w katedrze tarnowskiej na uroczystość Chrystusa Króla sprzeciwia się budowie Pomnika
Chrystusa Króla Zbawiciela Świata w Tarnowie i zabrania zbierania pieniędzy na ten cel.
2005
Adam Kędzierski, mieszkaniec Ustronia,
funduje kościół Chrystusa Króla Wszechświata jako wotum za beatyfikację Sł. B. Rozalii Celakówny i wypełnienie jej misji przez
naród Polski. Kamień węgielny z wypisaną
intencją poświęcił w Rzymie Jan Paweł II.
Ukazuje się 5. teka „Pressji”, w której Krzysztof Szczerski prowokacyjnie nawołuje do
powstania w Polsce republiki wyznaniowej
PRESSJE 2014, TEKA 36
opartej na nauczaniu Jana Pawła II. „Powstanie republiki wyznaniowej to, w pewnym skrócie, kwestia wynalezienia kamienia
filozoficznego, który zamieniłby dzisiejszą
«zasadę pierwszą» polityki, składającą się
ze wspomagających się kultów: pieniądza
(posiadania) i nagiej siły, na nową «zasadę
pierwszą», dzięki której te same instytucje
ustrojowe działałyby wedle kultu cnót ewangelicznych. W moim przekonaniu nie jest to
zadanie niemożliwe do wykonania, a jego
spełnienie leży w rękach pokolenia obecnych
młodych profesjonalistów o duchowości religijnej ukształtowanej przez nauczanie Jana
Pawła II” (Szczerski 2005: 21).
25 grudnia członkowie Stowarzyszenia Róża
prowadzą apostolstwo intronizacyjne w kościele na Żoliborzu, gdzie modlą się bracia
Lech i Jarosław Kaczyńscy.
2006
12 czerwca Stowarzyszenie Róża umieszcza
tablicę pamiątkową w Jachówce, w miejscu,
gdzie stał dom Sł. B. Rozalii Celakówny.
Ks. Janusz Królikowski publikuje książkę Intronizacja Najświętszego Serca Jezusa.
W przypisie zauważa: „W niniejszym opracowaniu omawiam tylko kwestię intronizacji Najświętszego Serca, zostawiając na boku
kwestię intronizacji Chrystusa Króla, czy
też intronizację Chrystusa jako Króla Polski.
Wydaje się, że te inicjatywy nie mają żadnych podstaw historycznych ani szerszego
uzasadnienia teologicznego” (Królikowski
2006: 10).
W czerwcu ukazuje się broszura ks. Kiersztyna Intronizacja. Polsko, Twój Król nadchodzi,
rozsyłana w tysiącach egzemplarzy do biskupów, mediów katolickich i polityków.
Dr Ewa Wieczorek, postulator w procesie
Rozalii na szczeblu diecezjalnym, publikuje
fundamentalną książkę Służebnica Boża Rozalia Celakówna. Życie i misja.
W listopadzie i grudniu polscy biskupi przybywają z wizytą ad limina apostolorum do
Benedykta XVI. Według abpa Tadeusza Gocłowskiego, gdy biskupi podnieśli kwestię
intronizacji, to „temat spotkał się ze zdecydowanie negatywną reakcją tych, którzy
reprezentowali Benedykta XVI” (Sporniak,
Żyła 2011). Z kolei według ks. Janusza Królikowskiego, gdy abp Henryk Muszyński
zapytał, czy można nazywać Chrystusa
Królem Polski, abp Angelo Amato, sekretarz Kongregacji Nauki Wiary, powiedział:
„Skoro wy w Polsce nazywacie Matkę Bożą
Królową Polski, to dlaczego nie chcecie nazywać Chrystusa Królem Polski?” (Królikowski 2007: 8).
20 stycznia środowiska skupione wokół „Nowego Przeglądu Wszechpolskiego” występują do abpa Józefa Michalika z listem w sprawie Intronizacji Jezusa na Króla Polski oraz
z prośbą o wszczęcie Rekolekcji Narodowych
przygotowujących naród do uroczystej intronizacji Jezusa na Króla Polski. Apel podpisało 10 tysięcy osób. Prośba pozostała bez
odpowiedzi.
GRA O TRON
W marcu Samorządna Polska wysyła do
prezydenta Lecha Kaczyńskiego, marszałka
Marka Jurka, premiera Kazimierza Marcinkiewicza oraz innych urzędników i polityków
list w sprawie Intronizacji Jezusa Chrystusa
na Króla Polski.
155
Od 28 kwietnia do 6 maja w katedrze wawelskiej odbywa się oficjalna adoracja Najświętszego Sakramentu zorganizowana przez
środowiska związane Samorządną Polską
i Stowarzyszeniem Róża. „Modliliśmy się
szczególnie o odnowę moralną, zgodę i jedność Narodu Polskiego oraz za rządzących
Polską. […] W siódmym dniu Adoracji z wielką radością przyjęliśmy informację o zawiązaniu się koalicji rządowej PiS – LPR – Samoobrona” (SP 11: 139).
24 maja poseł Prawa i Sprawiedliwości Artur Górski składa oświadczenie poselskie
w sprawie Intronizacji Chrystusa Króla. „W wydarzeniach religijnych ostatniego
ćwierćwiecza, których byliśmy i jesteśmy
naocznymi świadkami, czyż nie należy odczytać przesłania wiary? Czy mógłby być
bardziej duchowy, sławny i należny Bogu
akt wdzięczności ze strony naszego Narodu
za cuda Jego łaski okazane Polsce, jak dokonany przez obecny Sejm akt uznania Pana
Jezusa Królem Polski?”. Okazją do tego aktu
miałaby być 350. rocznica Ślubów Jana Kazimierza i 50. rocznica Ślubów Jasnogórskich
Narodu Polskiego.
26 maja Organizacja Monarchistów Polskich
protestuje przeciwko projektowi Artura Górskiego. „Widzimy potrzebę Intronizacji, lecz
jedynie dokonanej przez prawowitą władzę
monarszą […] niezależną od jakichkolwiek
gier wyborczych”.
27 maja papież Benedykt XVI na Błoniach
krakowskich przemawia do młodzieży: „Jezus niejednokrotnie jest ignorowany, jest
wyśmiewany, jest ogłaszany Królem przeszłości, ale nie teraźniejszości, a tym bardziej
nie jutra, jest spychany do lamusa spraw
156
i osób, o których nie powinno się mówić na
głos i w obecności innych. […] Nie zniechęcajcie się!”.
21 czerwca i 23 września ks. Kiersztyn wygłosił w salach Sejmu konferencję dla posłów
RP na temat intronizacji.
23 września Stowarzyszenie Róża rozsyła
do biskupów informacje dotyczące intronizacji. Odpowiedzi biskupów są niejasne
i wymijające.
29 listopada Piaseczno dokonało intronizacji Jezusa Króla Polski, poprzedzonej siedmiodniowym nabożeństwem intronizacyjnym. W akcie uczestniczył marszałek Sejmu
Marek Jurek, posłowie, burmistrz i władze
miasta.
18 grudnia grupa 46 posłów różnych ugrupowań pod przewodnictwem Artura Górskiego
składa na ręce Marszałka Sejmu Marka Jurka projekt i uzasadnienie uchwały w sprawie nadania Jezusowi Chrystusowi tytułu:
Jezus Król Polski. „Sejm Rzeczypospolitej
Polskiej stwierdza, że tysiącletnie dzieje naszego Narodu […] tworzyły się i wzrastały
w mocy i świetle Ewangelii Chrystusowej.
[…] Obecnie, w dobie powszechnego światowego kryzysu wiary i wartości, w nawiązaniu
do duchowego patrymonium Polski, Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej, dziękując Bogu
za odzyskaną przez naród wolność, idąc za
głosem dwóch znakomitych mężów stanu
i kapłanów: Jana Pawła II oraz Prymasa
Tysiąclecia Stefana Kardynała Wyszyńskiego, całkowicie oddanych jasnogórskiej Pani,
Królowej Polski, pragnie dać świadectwo
wiary i nadziei na Bożą opiekę nad naszą
Ojczyzną, nadając Królowi królów i Panu
PRESSJE 2014, TEKA 36
panujących tytuł: Jezus Król Polski. […] Nadając Jezusowi Chrystusowi tytuł Jezus Król
Polski, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża nadzieję, że akt ten zaowocuje zarówno
w życiu Polski, jak też i całej Europy obfitym
błogosławieństwem Boga na budowanie
wspólnej przyszłości na fundamencie wiary”.
„Być może, gdyby projekt podpisało czterdziestu czterech [posłów], komentatorzy
dostrzegliby, iż fundamentalny rys całej sytuacji został określony przez ducha, który od
dawna powinien być martwy, a jednak nagle
objawił Polakom swą jakże problematyczną
żywotność. Tym zaskakująco witalnym duchem okazał się duch mesjanizmu” (Kozak
2010: 476–477).
20 grudnia abp Sławoj Leszek Głódź komentuje dla Polskiej Agencji Prasowej projekt
uchwały nadającej Jezusowi tytuł Króla
Polski: „Niech murarz buduje mieszkania,
krawiec szyje ubrania, a posłowie niech nie
wtrącają się do tego, na czym się nie znają”.
W podobnym duchu utrzymane są wypowiedzi innych hierarchów.
iż „fundamentalizm i fanatyzm nie jest obcy
również wyznawcom Kościoła katolickiego
w Polsce, że wraz ze szczególną odmianą
«patriotyzmu», «polskości», zaściankowości, ksenofobii, homofobii i antysemityzmu,
tworzy porażającą mieszankę”.
Od 1 do 7 lutego Zbigniew Masternak pisze
opowieść Jezus na prezydenta! „Nigdy tak
szybko nie pracuję […]. A tutaj – tydzień. Co
dziwne, ta historia od razu była niezmiernie
spójna” (Masternak 2010: 104).
7 lutego prezydent miasta Krakowa prof. Jacek Majchrowski spotyka się z przedstawicielami ruchów intronizacyjnych w sprawie
budowy Pomnika Jezusa Króla na Wawelu.
10 lutego w Wyższej Szkole Jezuitów w Monachium Jürgen Habermas wygłasza odczyt
Świadomość tego, co zostało utracone. Mówi
między innymi: „Rozum praktyczny nie
osiąga swojego celu, gdyż nie ma dość sił, by
w świeckich umysłach obudzić i utrzymać
w przytomności świadomość okaleczonej
na całym świecie solidarności – świadomość
tego, co zostało utracone, a co woła o pomoc
do nieba” (Habermas 2012b: 230).
2007
Ukazuje się pierwszy tom opracowanych
pism Sł. B. Rozalii Celakówny Wyznania
z przeżyć wewnętrznych. Wcześniej pisma te
znane były z cytatów w różnych publikacjach.
25 stycznia w Koszalinie prokuratura nakazuje zamknięcie wystawy Jesus Christ King of
Poland, której towarzyszył billboard przedstawiający znane postaci życia publicznego
i hasło: „Żydzi won z katolickiego kraju”. Jej
autor Peter Fuss wyjaśniał, że chciał pokazać,
GRA O TRON
22 lutego abp Józef Michalik, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, odpowiada pisemnie na pytanie marszałka Sejmu Marka Jurka o stosunek biskupów do
projektu uchwały intronizacyjnej. Stwierdza,
że w związku z planowanym przekazaniem
procesu beatyfikacyjnego Sł. B. Rozalii Celakówny do Rzymu „jakiekolwiek projekty
zewnętrzne należy na razie odłożyć”.
Podczas rekolekcji wielkopostnych parafia
w Mananteminie na Madagaskarze oddaje
157
się wraz z misjonarzem ks. Józefem Klatką
pod panowanie Jezusa Króla Polski.
12 kwietnia ks. prof. Janusz Królikowski
występuje przed parlamentarzystami z wykładem Ruchy intronizacyjne w Polsce, w którym stwierdza, że z teologicznego punktu
widzenia bardziej uzasadniona jest Intronizacja Serca, a nie Osoby Chrystusa. Prócz
tego zauważa, że zasada królowania Chrystusa ma raczej charakter duchowy, a nie
prawny. „Nawet Kościół nie był w stanie
przetransponować swego systemu prawnego tak, aby odpowiadał jednoznacznie
systemowi władzy, który wypływa z tego
królowania Chrystusa jako źródła władzy.
Obawiam się, że tym trudniej jest tę zasadę – słuszną, ale mistyczną – zastosować do
systemu prawnego na poziomie ziemskim”
(Królikowski 2007: 8).
17 kwietnia ks. kardynał Stanisław Dziwisz
bez rozgłosu zamyka proces beatyfikacyjny
Rozalii Celakówny na szczeblu diecezjalnym
i przekazuje dokumenty do Rzymu, gdzie
proces prowadzony jest w Kongregacji do
spraw Świętych.
ski oraz w sprawie zmiany godła państwowego: przywrócenia orłowi zamkniętej korony
z krzyżem i usunięcia gwiazdek ze skrzydeł.
Do ruchu intronizacyjnego dołącza ks.
Piotr Natanek, jednak opuszcza go po roku,
propagując własną ideę Intronizacji Jezusa
Chrystusa Króla Wszechświata i łącząc ją
z nieuznawanymi przez Kościół praktykami i orędziami. Wprowadza między innymi
osobliwą nowennę do Aniołów i wiąże się
z wizjonerkami Agnieszką i Mieczysławą
Kordas, które głoszą, że jest on drugim św.
Piotrem.
2008
Ukazuje się drugi tom opracowanych pism
Sł. B. Rozalii Celakówny Pisma.
9 stycznia w Bazylice Serca Jezusa w Krakowie zostaje zamontowany sarkofag Rozalii
Celakówny przygotowany już w 1999 roku
przez Fundację Serca Jezusa. Sarkofag wciąż
jednak pozostaje pusty.
19 kwietnia anonimowe pismo z kurii metropolitalnej ostrzega wiernych przed ks.
Kiersztynem i informuje, że na mocy dekretu ks. kardynała Dziwisza do występowania
w sprawie beatyfikacji Sł. B. Rozalii Celakówny mają wyłączne prawo ojcowie jezuici, do
których należy także „troska o czystość kultu prywatnego Służebnicy Bożej”.
Ks. Janusz Królikowski publikuje książkę Aby
królował Chrystus! Teologia i kult Chrystusa
Króla i Jego Najświętszego Serca. Pisze między
innymi o tytule króla: „Jest oczywiste, że
w przypadku Chrystusa tytuł ten nie posiada
znaczenia politycznego, a odnosi się do życia
chrześcijańskiego, a w szczególności do Królestwa Bożego. Uwypukliła to posoborowa
reforma liturgiczna” (Królikowski 2008: 20).
27 października Stronnictwo Polska Racja
Stanu podejmuje inicjatywę obywatelską
przeprowadzenia referendum w sprawie
nadania Panu Jezusowi tytułu Jezus Król Pol-
16 marca biskupi polscy kolejny raz zajmują
stanowisko wobec intronizacji. „Ogłaszanie
Chrystusa Królem Polski jest niewłaściwe,
niepotrzebne, niezgodne z myślą Episkopa-
158
PRESSJE 2014, TEKA 36
tu. […] Na dzisiejsze czasy – wyjaśnia sekretarz Episkopatu bp Stanisław Budzik – najpiękniejszym jest ten obraz Chrystusa, który
promował np. ks. Franciszek Blachnicki, tj.
obraz Chrystusa sługi. – A jeżeli mówimy
o Królestwie Chrystusa, to od razu należy dodać, że Jego Królestwo nie jest z tego
świata – dodaje” (KEP 2008).
13 września przez Warszawę przechodzi
pierwszy Marsz dla Jezusa Króla Polski.
w ogóle i to wiąże się z negacją chrystianizacji narodu, państwa i kultury. Jest to ciężka
choroba współczesnego chrześcijaństwa zachodniego” (SP 11: 163, 164).
8 marca w paryskiej katedrze Notre Dame
Giorgio Agamben wygłasza wykład Kościół
i Królestwo. „Wydaje się, że odniesienia do
rzeczy ostatecznych tak dalece zniknęły
z mowy Kościoła, że możliwe było – nie bez
dozy ironii – powiedzenie, iż Kościoł rzymski zamknął swoje okienko eschatologiczne”
(Agamben 2012: 77).
2009
6 stycznia Samorządna Polska wysyła polskim biskupom Memoriał do Pasterzy Kościoła: O godne przygotowanie Narodu Polskiego
do Intronizacji Jezusa na Króla Polski poprzez
Rekolekcje Narodowe. Memoriał pozostaje
bez odpowiedzi.
16 lutego abp Marian Gołębiowski, przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski do spraw Społecznych Aspektów Intronizacji Chrystusa Króla, odpowiada w liście do
Samorządnej Polski na postulaty związane
z intronizacją Chrystusa Króla. „Próbowałem wykazać, że są na błędnej drodze, gdyż
ich postulaty nie mają teologicznych podstaw. Niestety rozmowy się nie udały. Odniosłem wrażenie, że moje argumenty odbijały
się jak od ściany” (Sporniak, Żyła 2011). Ks.
prof. Czesław Bartnik komentuje list abpa
Gołębiewskiego: „Zwyczajnie odpowiada on
błędnie na Wasze dobrze udokumentowane
pismo […]. Umysłowość liberalna, odrzucająca związek Chrystusa z konkretną społecznością, narodem czy państwem (obok
związku z Uniwersum), prowadzi wprost
do usunięcia Chrystusa z życia publicznego
GRA O TRON
12 czerwca samorząd rejonu wileńskiego
w obecności władzy duchownej dokonuje intronizacji Chrystusa Króla w Wilnie.
13 września przez Warszawę przechodzi
drugi Marsz dla Jezusa Króla Polski. „Wchodząc w ul. Nowy Świat – relacjonuje Robert
Skrzypczak – patriotyczno-religijnym śpiewem oraz sztandarami głosimy Warszawie
potrzebę polskiego Nowego Świata – świata
z Chrystusem Królem Polski!” (SP 11: 143).
3 lipca kardynał Stanisław Dziwisz powołuje komisję teologiczną mającą na celu ocenę
nauczania i działalności ks. Piotra Natanka.
2010
2 marca kardynał Dziwisz po zapoznaniu się
z wynikami prac komisji teologicznej badającej działalność ks. Natanka zabrania mu prowadzenia działalności naukowej na uczelniach katolickich, ogranicza działalność
duszpasterską wyłącznie do parafii zamieszkania i nakazuje zamknięcie prowadzonych
przez niego stron internetowych.
159
W kwietniu Samorządna Polska wysyła polskim biskupom Ponowny Apel o godne przygotowanie Narodu Polskiego do Intronizacji Jezusa
na Króla Polski poprzez Rekolekcje Narodowe.
Apel ponownie pozostaje bez odpowiedzi.
8 maja przez Kraków przechodzi Marsz dla
Jezusa Króla Polski, w którym bierze udział
około trzech tysięcy osób.
21 maja odbywa się premiera książki Zbigniewa Masternaka Jezus na prezydenta.
W powieści główny zwolennik intronizacji,
nieco podobny do posła Artura Górskiego,
okazuje się być wcielonym diabłem. Chrystus powtórnie przychodzi na świat w Polsce,
wygrywa wybory prezydenckie, ale zostaje
ostatecznie ponownie ukrzyżowany.
4 lipca ks. Natanek nawołuje do Narodowej
Intronizacji Owiec na polach Grunwaldu.
7 lipca abp Gołębiowski odpowiada na list Samorządnej Polski nawołujący do intronizacji.
„Podstawowym błędem jest pomieszanie
porządku nadprzyrodzonego z porządkiem
naturalnym w rozumieniu istoty Królestwa
Bożego. W konsekwencji, w pismach tych
nie ma rozdziału między państwem a religią,
miedzy autonomią rzeczywistości ziemskiej
a nadprzyrodzonym porządkiem łaski i królestwa Bożego. Królestwo Boże traci wymiar
eschatologiczny, a pojęcia intronizacji i detronizacji nabierają dosłownego, świeckiego i prawnego znaczenia, nie oddając istoty
prawdy objawionej” (SP 11: 80).
18 września zostaje zorganizowany Kongres
Chrystusa Króla w Rumii pod patronatem
abpa Sławoja Leszka Głodzia. Kongres promuje tradycyjne nauczanie Piusa XI o spo-
160
łecznym panowaniu Chrystusa. Występuje
na nim prof. Jerzy Bajda.
19 września przez Warszawę przechodzi
trzeci Marsz dla Jezusa Króla Polski, w którym bierze udział około osiem tysięcy osób.
29 września Konferencja Episkopatu Polski
na 353 zebraniu plenarnym po raz kolejny
krytycznie odnosi się do inicjatyw zmierzających do ogłoszenia Jezusa Królem Polski.
„Biskupi […] przestrzegają przed sprowadzeniem królowania Jezusa do jednorazowego
aktu intronizacji, który miałby rozwiązać
wszystkie problemy. Sam Chrystus wzywa
swoich uczniów do podejmowania krzyża
i pójścia za Nim w duchu Jego królowania,
które nie jest z tego świata” (KEP 2010).
3 października Artur Sporniak w „Tygodniku
Powszechnym” publikuje artykuł o ruchach
intronizacyjnych. „Tęsknota za utopią czasów królów więcej ma wspólnego z duchem
[…] fantasy […] niż z przesłaniem Ewangelii.
[…] Mierzenie Ewangelii miarą naszych utopii politycznych jest grubym nieporozumieniem” (Sporniak 2010).
9 października przez Lublin przechodzi
Marsz dla Jezusa Króla Polski, w którym bierze udział około dwa tysiące osób.
15 października Paweł Milcarek ogłasza krótki tekst o intronizacji, którego nie zgodził się
opublikować tygodnik „Niedziela”. „Sama intronizacja też nie jest niczym błędnym: przecież w tym wypadku nie jest to jakaś wolna
elekcja, na której się króla wybiera – lecz publiczny akt uznania władzy tego, kto królem
już jest, rzec można: z urodzenia i z zasługi.
W epoce szerokiego zeświecczenia każdy
PRESSJE 2014, TEKA 36
publiczny akt posłuszeństwa Chrystusowi
Królowi ma swoją wartość” (Milcarek 2010).
21 listopada zostaje poświęcony Pomnik
Chrystusa Króla w Świebodzinie. Pomnik
ma 36 metrów wysokości, waży 440 ton
i kosztował 6 milionów złotych. Jest to
największa figura Chrystusa na świecie. Ks.
abp prof. Andrzej Dzięga podczas homilii
mówi: „Ta Figura może stać się Znakiem
nadziei dla wszystkich, którzy takiego
znaku poszukują, a tutaj na skrzyżowaniu
dróg prowadzących ze wschodu na zachód
i z północy na południe, ma szanse stać
się Znakiem szczególnie rozpoznawalnym
i akceptowalnym” (SP 11: 175) „Pełna piękna, dostojeństwa, ciepła i spokoju postać
Chrystusa Króla – pisze Robert Skrzypczak
– górująca u zbiegu dwóch dróg europejskich
(A2 z zachodu na wschód i A3 z północy na
południe), zwrócona jest […] w kierunku
Europy Zachodniej, w kierunku tych, którzy najbardziej potrzebują Bożego Miłosierdzia” (SP 11: 169).
25 listopada władze Samorządnej Polski odpowiadają abpowi Gołębiewskiemu na jego
krytykę idei intronizacji. „Gdyby nie podpis
Ekscelencji pod tym listem sądzilibyśmy, że
jest to list liberałów świeckich, którzy chcą
ośmieszyć katolików. […] Pasterze Kościoła
[…] odrywają się od Narodu i Ojczyzny, przekreślając tym samym swoje przewodnictwo
w Narodzie Polskim. […] Tragiczna to sytuacja dla kraju, gdy największymi przeciwnikami uznania Jezusa Królem Polski są biskupi polscy” (SP 11: 80, 81, 82).
19 grudnia w Internecie pojawia się kazanie
ks. Piotra Natanka Lekki i mocny okultyzm,
które robi zawrotną karierę wśród młodzieży.
GRA O TRON
Paweł Perka publikuje religioznawczą analizę aktu intronizacji. „Sednem, istotą i celem
rytuału intronizacji jest metaperformatywne ustanowienie ogólnospołecznej (czyli nomicznej) konwencji w obliczu antynomicznej
sytuacji” (Perka 2010: 128). Autor uzasadnia
postulat ogólnokrajowej intronizacji: „wraz ze
wzrostem liczebności zgromadzenia siła illokucyjna performatywnych aktów mowy użytych podczas rytuału zostaje znacznie wzmocniona przez moc perlokucyjną” (tamże: 129).
2011
19 marca Marsz dla Jezusa Króla Polski przechodzi przez Wrocław. Robert Skrzypczak
relacjonuje: „Młodzież empikowa na odgłos
przemarszu przywarła do szyb przeszklonej
budowli, jak ryby szukające pożywienia poza akwarium. Zdumienie mieszało się z podziwem” (SP 11: 180–181). Podczas marszu
przemawia Franciszek Brodowski: „My nie
chcemy, żeby w sejmie zasiadali biskupi czy
kapłani, nasze dążenia nie mają nic wspólnego z państwem wyznaniowym, ale odwołują
się do tysiącletniej chrześcijańskiej historii
Polski i zmierzają do przywrócenia w naszym kraju ładu Królestwa Bożego, powrotu
do praw zgodnych z Dekalogiem i miłością
ewangeliczną” (SP 11: 183–184).
17 kwietnia w Niedzielę Palmową ks. Stanisław Małkowski wygłasza na Jasnej Górze
kazanie dla motocyklistów. „Polsko! Nie
zwlekaj! Czas nagli! Czas prawdy! Czas Króla! Czas Intronizacji nadchodzi! Niech tak się
stanie!!! […] Takie właśnie postawy wierności Bogu, Honorowi i Ojczyźnie ujawniacie,
drodzy motocykliści, Jazdo Polski wolnej,
niepodległej, sprawiedliwiej” (SP 11: 102).
161
3 maja odbywa się Pielgrzymka do Maryi Królowej Polski o wyniesienie na tron Jezusa Króla
Polski. Z tej okazji przygotowano feretron
Arkę Jezusa Króla Polski i sztandar Samorządnej Polski i Polskiej Racji Stanu. Kulminacyjnym momentem jest ofiarowanie celebransowi figurki Jezusa Króla Polski. „Nie
mieliśmy pojęcia – wspominają uczestnicy
– że zaraz uderzy w nas ulewa, niczym furia
piekielnej armii” (SP 11: 190).
20 lipca kardynał Dziwisz nakłada na ks. Natanka karę suspensy. Od tego momentu nie
może on sprawować funkcji kapłańskich.
o nas! Nie oglądamy się na wielkich tego
świata, nie przekujmy niechętnych. Zacznijmy robić miejsce dla Jezusa Chrystusa teraz,
gdzie jesteśmy!” (Łaszewski 2011: 178).
15 października bp Andrzej Czaja, stojący
na czele Komisji Nauki i Wiary Episkopatu Polski, ogłasza, że Episkopat jeszcze raz
przyjrzy się sprawie Intronizacji Jesusa Króla Polski.
20 listopada, w uroczystość Chrystusa Króla,
na Jasnej Górze miała odbyć się ogłoszona
przez związaną z ks. Natankiem Mieczysławę Kordas, wizjonerkę z Chicago, prowadzącą stronę Echo Chrystusa Króla, intronizacja
Jezusa Chrystusa Króla Polski. „Rozgoryczony kilkutysięczny tłum nieświadom, że padł
ofiarą manipulacji, pod koniec Mszy świętej
zakłócił świętość miejsca, wznosząc okrzyki
pełne protestu, oskarżeń i bólu” (Kiersztyn,
Kuraś, Pasternak 2012: 53).
28 sierpnia Paweł Milcarek komentuje decyzję kardynała Dziwisza. „Podstawowe
przesłanie ks. Natanka wiąże się z intronizacją Chrystusa Króla. Byłoby dobrze,
gdybyśmy zdawali sobie sprawę z tego, na
czym polega katolickie i poprawne rozumienie intronizacji. […] Nie wystarczy więc
powtarzać, że obecne inicjatywy na rzecz
ogłoszenia Chrystusa Królem Polski są ja- 20 listopada, w uroczystość Chrystusa Króla,
koś «sprzeczne z Ewangelią». W końcu jest abp Józef Michalik w wywiadzie dla pisma
katolicką oczywistością, że «trzeba, aby On „Idziemy” stwierdza: „Koncepcja intronizacji
panował» – przez Maryję także nad Polską” Chrystusa […] spłyca głębię teologii o królowaniu Chrystusa na ziemi. […] Jest to próba
(Milcarek 2011: 35).
sprowadzenia idei […] panowania Boga na
26 sierpnia Rada Biskupów Diecezjalnych ze- ziemi do sensu literalnego. Tymczasem pobranych w Częstochowie oświadcza, że „nie winno nam chodzić o panowanie Chrystuma potrzeby szukania nowych, niezgodnych sa w ludzkich sercach i o realizowanie tego
z zamysłem Kościoła, form nabożeństwa do panowania na ziemi za naszym, ludzkim
Chrystusa Króla. […] Każdy, kto uporczywie pośrednictwem. […] Naszym zadaniem jest
uczestniczy w takich pozakościelnych ru- ukoronować Chrystusa w sobie, w swoim suchach i grupach, traci jedność ze wspólnotą mieniu i życiu i wydobywać z siebie Chrystusowe spojrzenie na świat” (Michalik 2011).
Kościoła”.
Wincenty Łaszewski w książce Polska dla
Króla pisze między innymi: „Leżący na dnie
mają moc żłobić koryto historii. To słowa
162
10 grudnia w Tarnowie umiera ks. prof. Jerzy Bajda. Tuż przed śmiercią ukazuje się
jego książka Trzeba ażeby Chrystus królował,
PRESSJE 2014, TEKA 36
w której przedstawiona jest oryginalna teologia intronizacji. Królowanie Chrystusa ma
doprowadzić do ogarnięcia przez logikę sakramentalną wszystkich sfer życia człowieka. „Sakramenty święte zawierają swoją logikę i dynamikę kształtującą istotne relacje
międzyludzkie, budującą wspólnotę ludzką
opartą na działaniu Ducha Świętego. Chrześcijaństwo ma się ujawnić jako nowa forma
istnienia ludzkiego w wymiarze społecznym
i historycznym” (Bajda 2011: 75)
2012
13 maja podczas Kongresu Polska Wielki
Projekt w Warszawie odbywa się prezentacja
28. teki „Pressji” Powrót mesjanizmu. Jeden
z tekstów dotyczył mistycznych podstaw
neomesjanizmu. „W moim przekonaniu – pisał Marek Przychodzeń (2012: 109) – jeśli
propagatorzy polskiego mesjanizmu oprą
się na tekstach świętej Faustyny Kowalskiej,
sługi Bożej Rozalii Celakówny czy błogosławionego Jana Pawła II, nie grożą im żadne
heterodoksyjne odchylenia, takie jak ubóstwienie narodu czy czysto polityczna interpretacja aktu intronizacji”.
W Katowicach na przystanku tramwajowym
przy centrum handlowym Silesia City pojawiają się napisy: „Jezus Chrystus Królem
Polski!” i „Rozalia Celakówna ratunkiem dla
Polski”.
27 maja przez Gdańsk przechodzi Marsz dla
Jezusa Króla Polski. Józef Kurecki, jeden
z inicjatorów marszu, stwierdza, że inicjatywa spełniła swe zadanie, nagłośniła sprawę intronizacji, i nie będzie kontynuowana
w kolejnych miastach.
GRA O TRON
W czerwcu Stowarzyszenie Róża wysyła do
ponad dziesięciu tysięcy parafii w Polsce materiały na temat Rozalii Celakówny i intronizacji Jezusa Króla Polski. Przypuszczalnie ta
inicjatywa skłoniła Episkopat do ogłoszenia
listu o intronizacji.
22 sierpnia, w święto Matki Bożej Królowej,
w wypadku samochodowym na obwodnicy Krakowa w Balicach ginie ks. Tadeusz
Kiersztyn.
5 października w Artefakt Cafe na Kazimierzu odbywa się prezentacja 29. teki „Pressji”
Ekonomia trynitarna, w której analizowane
są społeczne konsekwencje dogmatu trynitarnego. „Chrześcijańska nauka społeczna
jest prawdziwą teologią polityczną. Teologiczna nauka o Trójcy Świętej jest w niej bowiem podstawą życia społecznego, politycznego i gospodarczego. Jako w niebie ma być
także na ziemi” (Rojek 2012b: 11).
24 października w Sejmie odbywa się konferencja Intronizacja Najświętszego Serca Pana
Jezusa wezwaniem dla polskich parlamentarzystów, na której występuje o. Jan Mikrut.
W konferencji bierze udział grupa posłów
zabiegająca o intronizację Serca Jezusa.
25 października w uroczystość Chrystusa
Króla Episkopat Polski ogłasza list O królowaniu Jezusa Chrystusa. Biskupi stwierdzają,
że „królestwo Boże […] nie ma nic wspólnego z jakąkolwiek formą panowania człowieka
w świecie. […] Nie trzeba Chrystusa ogłaszać
Królem, wprowadzać Go na tron. […] Konieczne jest szerokie otwarcie drzwi Jezusowi, oddanie mu swego życia. Gdy dokonamy
tego w naszych domach i parafiach, zmieni
się oblicze naszej Ojczyzny i Kościoła”.
163
8 grudnia prof. Jacek Bartyzel komentuje
list Episkopatu. „Nie sposób nie dojść do
wniosku – pisze – że obecny w liście biskupów zarzut o «brak głębszego spojrzenia na
prawdę o królowaniu Chrystusa» dałby się
odnieść właśnie do nauczania papieża Piusa
XI, albowiem to, co biskupi zdają się uważać
za spojrzenie «płytkie» – czyli potwierdzenie
przez zwierzchników wspólnot politycznych
publicznego, społecznego panowanie Chrystusa – jest właśnie tym, o co upominał się
kategorycznie i jednoznacznie ten papież!”
(Bartyzel 2012).
2013
4 stycznia w hospicjum w Gliwicach umiera
o. Jan Mikrut, redemptorysta, jeden z założycieli Radia Maryja, propagator intronizacji
Najświętszego Serca Pana Jezusa Króla królów i Pana panów, współpracownik Dzieła Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa.
25 stycznia na spotkaniu Klubu Gazety Polskiej w Raciborzu Antoni Macierewicz deklaruje się jako zwolennik Intronizacji Jezusa
Chrystusa na Króla Polski.
13 lutego odbywa się premiera 210. numeru „Res Publiki Nowej” z pomnikiem Jezusa
Króla Polski na okładce. Redakcja ma nadzieję, że opublikowany przez nią esej Erica
Petersona zneutralizuje polską teologię polityczną (Elliott, Pytalski 2012: 37).
15 czerwca w Krakowie odbywa się I Kongres
dla Społecznego Panowania Chrystusa Króla
zorganizowany przez Stowarzyszenie Fides
et Ratio wraz z innymi organizacjami religijnymi i patriotycznymi. Dawid Gospodarek
164
przedstawia na nim referat Społeczne panowanie Chrystusa a mesjanizm, nawiązujący do
przedstawionej w „Pressjach” interpretacji
mesjanizmu.
22 czerwca na miejsce Zespołu do spraw
społecznych aspektów intronizacji Chrystusa Króla, którego przewodniczącym był abp
Gołębiewski, powstaje Zespół do spraw ruchów intronizacyjnych, na którego czele stoi
bp Czaja. „Widzę, że – poza ks. Natankiem –
uspokoiły się emocje w tym środowisku. Widzę też coraz większą gotowość tych ruchów
do kształtowania ich duchowości w duchu
posłuszeństwa Kościołowi” – mówi biskup
Czaja. Członkowie ruchów intronizacyjnych
przyjmują tę zmianę z nadzieją.
24 listopada, w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, papież Franciszek ogłasza adhortację Evangelii gaudium, w której
pisze: „W takiej mierze, w jakiej zdoła On
królować między nami, życie społeczne
będzie przestrzenią braterstwa, sprawiedliwości, pokoju, godności wszystkich. Tak
więc zarówno orędzie, jak i doświadczenie
chrześcijańskie zmierzają do wywołania
konsekwencji społecznych […]. Nie można
już dłużej twierdzić, że religia powinna się
ograniczać do sfery prywatnej i że istnieje
po to jedynie, by przygotować dusze do nieba. Wiemy, że Bóg pragnie szczęścia swoich
dzieci także na tej ziemi, chociaż powołane
są do wiecznej pełni. […] Nikt nie może od
nas domagać się, abyśmy usuwali religię
w przestrzeń tajemniczego wnętrza osób
bez żadnego jej wpływu na życie społeczne
i narodowe, nie przejmując się kondycją instytucji społeczeństwa świeckiego, bez wypowiadania się na temat wydarzeń, które
interesują obywateli”.
PRESSJE 2014, TEKA 36
24 listopada burmistrz Goleniowa Robert
Krupowicz zawierza mieszkańców miasta
i całą swą gminę Jezusowi Chrystusowi Królowi. „To jedna z najważniejszych chwil w moim życiu” – mówi dziennikarzom. SLD wnioskuje o skierowanie sprawy do prokuratury.
2014
Ks. Władysław Kubik SJ publikuje książkę Trudna droga o Sł. B. Rozalii Celakównie.
„Nie chodziło jej o stawianie Jezusa na tronie w sensie rozumianym potocznie – jako
budowę wielkiej figury, pomnika czy politycznie – tworzenie państwa wyznaniowego.
Tym tronem ma być każde serce człowieka
przyjmującego styl życia Jezusa” (Kubik
2014: 129). Znaczna część książki stanowi
niemalże dosłowne powtórzenie książki
o. Dobrzyckiego i o. Szafrańca (1998).
28 marca na polskie ekrany wchodzi film
Stacja Warszawa, którego jeden z epizodów
opowiada o powtórnym przyjściu Chrystusa,
które zaczyna się w Polsce.
24 maja w Warszawie i 31 maja w Częstochowie odbywają się dwie sesje II Kongresu dla
Społecznego Panowania Chrystusa. Organi-
zatorem Kongresu jest Stowarzyszenie Fides
et Ratio oraz Centrum Kultury i Tradycji
Wiedeń 1683.
28 maja ponad trzy tysiące lekarzy składa
na Jasnej Górze deklarację o nadrzędności
prawa Bożego nad stanowionym. Dr Wandę
Półtawską, inspiratorkę deklaracji, próbuje
się oskarżyć przed sądem o inspirowanie
przestępstwa.
Stanisław Krajski w książce Chrystus Król
i Matka Boża Królowa Polski dokonuje intelektualnego przejścia od królowania Maryi
do królowania Chrystusa. „Przesłanie Maryi można streścić w jednym zdaniu wypowiedzianym przez Nią w Kanie Galilejskiej:
Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie
(J 2: 5). W efekcie Polska, będąc Królestwem
Matki Bożej, jest również Królestwem Chrystusa. Skutkiem tego, że Królową Polski jest
Matka Boża jest to, że Królem Polski jest
Chrystus” (Krajski 2014: 45).
Ukazuje się 36. teka „Pressji” Intronizacja:
ludowy postsekularyzm poświęcona fenomenowi intronizacji.
Opracował Paweł Rojek
Współpraca: Marcin Majewski
165