Komentarza do proroka Izajasza

Piątek II tygodnia Adwentu
9 grudnia 2011
Z Komentarza do proroka Izajasza świętego Cyryla Aleksandryjskiego, biskupa
(Lib. 3, 1)
Izrael odrośnie i zakwitnie
Zawrzyjmy pokój z Bogiem, zawrzyjmy pokój my, którzy przybywamy, synowie Jakuba! Izrael rozkwitnie i
rozrośnie się, napełni świat owocami (por. Iz 27, 5. 6). Żydzi jak gdyby wyrzekli się wiary i miłości do
Chrystusa, Zbawiciela wszechświata; Ukochany jak gdyby ich odrzucił i skierował do pogan swoje wezwanie, a Chrystus przez świętych Apostołów zapragnął zagarnąć w swoją sieć wszystkich ludzi, aż po krańce
ziemi – święty prorok występuje jako wierny doradca wszystkich ludów całego świata i mówi: «Izrael
odrzucił Boga, pierworodny wzgardził Nim» (por. Pwt 32, 15), wyrzeka się swojej wiary, popadł w
bezbożność wobec swego Odkupiciela. My zaś, którzy przybyliśmy – a następnie przejdziemy, w każdym
sensie, z ciemności do światła, z niewiedzy pogan do poznania prawdziwego Boga, z grzechu do
sprawiedliwości – zawrzyjmy z Nim pokój; odrzuciwszy dawną wrogość, zyskajmy pokój z Bogiem!
Wyrzekliśmy się grzechu, całkowicie wyrwaliśmy się spod wpływu szatana, nikt już nie może nas oddalić i
oddzielić od Chrystusa: przyjmijmy więc z pełną wiarą Jego proroctwa, czyńmy to, czego On pragnie i co
mówi, podporządkujmy nasz rozum przepowiadaniu Ewangelii, a będziemy mieli w Nim pokój. To samo
mówi pełen mądrości Paweł do braci wywodzących się z pogaństwa: «Dostąpiwszy więc usprawiedliwienia
przez wiarę, zachowajmy pokój z Bogiem przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa» (Rz 5, 1). Zachęcając tych,
którzy przychodzą do wiary, prorok kieruje myśl ku samym świętym Apostołom: zrozumiał sam albo pouczył
go Duch Święty, że cały świat zostanie doprowadzony do Boga. Pełen zapału, w porywie wielkiej radości
wykrzykuje: «Synowie Jakuba zapuszczą korzenie, Izrael rozkwitnie i rozrośnie się, i napełni świat owocami»
(Iz 27, 6). Święci uczniowie wyrośli z pnia Jakuba, zwanego też Izraelem.
Po tym, jak ze wschodu na zachód «ich głos się rozszedł na całą ziemię i aż po krańce świata ich mowy» (Ps
19, 5), wielka liczba narodów została wezwana do poznania wiary i, jak mówi prorok, cały świat napełnił się
jej owocami. Czyimi owocami? Izraela, to jest Apostołów, gdyż wszyscy pochodzili z plemienia Izraela.
Owocem trudów apostolskich są wierzący, których Paweł nazwał swoją radością i koroną. Uratowani dzięki
nauczaniu swoich świętych nauczycieli, są rzeczywiście ich chwałą i świadectwem.