Pobierz
Transkrypt
Pobierz
25/21 ARCHIWUM ODLEWNICTWA Rok 2006, Rocznik 6, Nr 21(1/2) ARCHIVES OF FOUNDARY Year 2006, Volume 6, Nº 21 (1/2) PAN – Katowice PL ISSN 1642-5308 PERSPEKTYWY ALGORYTMIZACJI MTZ A. BORATY SKA-SALA1 31-864 Kraków; Al. Jana Pawła II 37 Politechnika Krakowska Wydział Mechaniczny ITMiAP; KIPP STRESZCZENIE Artykuł prezentuje wykorzystanie zapisu wektorowego do prowadzenia analizy w MTZ, dla w sko specjalizowanych zada . Elementy zbiorów: A, B, C – przedstawia si jako wektory, zdefiniowane w przestrzeni n – wymiarowej i podlegaj ce algebrze wektorów. Wektorowe uj cie metody MTZ mogłoby stanowi wst p do budowy algorytmu i w efekcie do komputeryzacji metody. Artykuł dyskusyjny. Key words: TRIZ, ARIZ, Altshuller, inventika, MTZ 1. WST P Teoria Rozwi zywania Innowacyjnych Zada (TRIZ) zawiera kilka metod – narz dzi, z których podstawowym jest ARIZ (Algorytm Rozwi zywania Innowacyjnych Zada ). Oczywiste jest, e z matematycznego punktu widzenia ARIZ nie jest algorytmem. Stanowi jednak pewn procedur o cechach algorytmu. Dla uzyskania cisło ci niezb dnej do przekształcenia ARIZ w rzeczywisty algorytm, a co za tym idzie stworzenia podstawy metodycznej opracowania programu komputerowego - umo liwiaj cego realizacj procedur operacyjnych i decyzyjnych – niezb dne jest zbudowanie modelu, opartego - w przynajmniej na pierwszym etapie - na istniej cych i sprawdzonych modelach matematycznych. Modyfikacj ARIZ dla w sko specjalizowanych zastosowa jest MTZ (Metoda Trzech Zbiorów) która, jako zaw ona do konkretnego tematu powinna by łatwiejsza do przekształcenia w algorytm i w rezultacie do oprogramowania. Referat prezentuje prób takiego uj cia MTZ. 1 dr in ,. [email protected] 2. ZAŁO ENIA METODYCZNE 2.1. Parametry modelu procesu wytwarzania. W popularnym uj ciu efektem procesu wytwarzania mo e by ilo produktów, spełnienie oczekiwa pewnej grupy konsumentów, efekt ekonomiczny, a tak e pewna ilo efektów niemierzalnych jak: presti społeczny, poprawa warunków ycia, bezpiecze stwo kraju (np. w przypadku produkcji uzbrojenia ), itd. Dla celów cisłego uj cia nadaj si wprost jedynie efekty mierzalne. Efekty niemierzalne mo na przekształci w mierzalne, stosuj c technik warto ciowania, opart np. na ankietyzacji konsumentów. Efekty niemierzalne, pozostaj ce w cisłym zwi zku ze zjawiskami psychologii społecznej takimi jak: moda, trendy w modelu ycia, itp., mo na mierzy ilo ciowo poprzez badanie popytu na konkretny wyrób, czyli: prognozowanie sprzeda y, lub przez badanie dynamiki sprzeda y zrealizowanej. Ka dy z w/w efektów procesu wytwarzania ma – z punktu widzenia analizy techniczno – ekonomicznej wady i zalety. Wydaje si jednak, e dynamika poziomu sprzeda y zrealizowanej mo e dostarczy najbardziej wiarygodnych wska ników do oceny procesu wytwarzania. Poziom sprzeda y nie daje jednak podstawy do oceny efektywno ci procesu wytwarzania. Konieczne jest uwzgl dnienie kosztów wytwarzania i kosztów nieuniknionych strat. Ostatecznie wi c dochodzimy do wniosku, e pełn ocen procesu wytwarzania mo e da tzw. wska nik rentowno ci procesu, obliczany w najprostszym uj ciu jako stosunek nakładów, niezb dnych dla realizacji procesu do warto ci sprzeda y, pomniejszonej o sum strat. k WR = i =1 n i =1 Kn Km − p i =1 (1) Sp gdzie: WR – wska nik rentowno ci Kn – n-ta pozycja nakładów na realizacj procesu Km – cena m-tego produktu Sp – s-ta strata Jak wi kszo procesów techniczno – ekonomicznych, poziom rentowno ci zmienia si w czasie wg. S-krzywej (rys. 1). 240 Rys. 1. Zmiana poziomu rentowno ci Fig. 1. Change of level of yield W pierwszym etapie – wyrób nowy, mało znany ogółowi nabywców - sprzedaje si słabo. Drugi okres, to etap du ej sprzeda y, trwaj cej a do osi gni cia poziomu nasycenia rynku, kiedy to wska nik rentowno ci procesu mo na poprawia jedynie przez: − innowacje w obr bie procesu wytwarzania, − innowacje w samym wyrobie, − wykreowanie zupełnie nowego wyrobu w obr bie mo liwo ci technologicznych istniej cego i uzbrojonego procesu wytwarzania. S-kształtny charakter krzywej poziomu rentowno ci wymusza konieczno ci głego wprowadzania innowacji: b d do procesu wytwarzania, b d do samego produktu. Ka da wdro ona innowacja powinna powodowa przesuni cie S-krzywej w gór , o wielko zale n od rentowno ci samej innowacji. Taka strategia mo e by 241 realizowana a do momentu wyczerpania mo liwo ci rozwoju produktu lub procesu, na drodze dotychczasowych metod techniczno – ekonomicznych. Dobrym przykładem mog tu by statki aglowe, które osi gn ły wysok doskonało samej konstrukcji („słynne klipry herbaciane” i do dzi nie pobite ich rekordy szybko ci i wysoki poziom technologiczny ich wytwarzania ), ale musiały ulec statkom parowym z zupełnie innych ni wytwórcze – powodów. Ostatecznie wi c wska nik rentowno ci jest okre lony wieloma parametrami zmiennymi w czasie w sposób cz ciowo zdeterminowany i cz ciowo losowy. Dla budowy podstaw metodycznych dla algorytmizacji ARIZ, mo na przyj w uproszczeniu, e wska nik WR jest stały w czasie dla dostatecznie małego przedziału czasu, dla którego takie zało enie b dzie słuszne. 2.2. Nakłady na realizacj procesu wytwarzania Nakłady na realizacj procesu wytwarzania, oznaczaj ogół potencjału producenta zaanga owanego w uruchomienie, podtrzymanie i innowacje w sferze uzbrojenia i realizacji procesu wytwarzania. Dla uproszczenia analizy mo na wszystkie pozycje nakładów wyra a w jednostkach roboczogodzin, co pozwala ograniczy wpływ zjawisk takich jak inflacja i deflacja – na wyniki analizy. Ka dy rodzaj nakładu na realizacj procesu wytwarzania posiada podwójny charakter: ci le ekonomiczny i techniczny. Zakupy materiałowe – to nakład czysto ekonomiczny. Wdro enie nowego rozwi zania technicznego – to nakład ekonomiczny i techniczny. Je eli potraktowa nakłady na realizacj i podtrzymanie procesu wytwarzania jako zbiór elementów, to wtedy te elementy b d musiały by podwójnie sparametryzowane. Mo na to zapisa , korzystaj c z poj cia przestrzeni n - wymiarowej, której osie reprezentuj nakłady: techniczne, gotówkowe, organizacyjne itd., (t, g, o,........n ), a zdefiniowana w tej przestrzeni liczba „k” wektorów o współrz dnych odpowiednio: 1 ( t1, g1, o1,......n1) ( t2, g2, o2,......n2) 3 ( t3, g3, o3,......n3) ……………………… (2) 2 k ( tp, gp, op,......np) b dzie stanowiła zbiór elementów: „nakładów na proces wytwarzania” czyli zbiór A, jak to przyj to w pracy [ 1] Suma wektorowa wszystkich wektorów k mo e w takim uj ciu reprezentowa ogół nakładów ró nych rodzajów na uruchomienie, podtrzymanie i modernizacje procesu wytwarzania. 242 2.3. Straty W przypadku stabilnego procesu gospodarczego, zło onego z procesu wytwarzania i procesu sprzeda y, w ogólnym bilansie powinien wzrasta potencjał ekonomiczny producenta, dzi ki naliczanemu zyskowi przy sprzeda y ka dej sztuki wyrobu. Tak oczywi cie nie jest i ten potencjał jest cz ciowo konsumowany przez koszty strat. Przyczyny i struktura kosztów strat s obszernie omówione w pracy [......] i tu ogólnie wystarczy powiedzie , e na ogół s one skutkiem niedoinwestowania i niedoci gni procesu wytwarzania lub nie do sprawnego reagowania na zjawiska rynkowe, na post p techniczny i procesy takie jak: moralne starzenie si wyrobu, zmiana mody itp. Ka dy rodzaj strat posiada – analogicznie jak w przypadku nakładów – podwójny charakter: techniczny i ekonomiczny. Podobnie wi c korzystamy z poj cia przestrzeni n - wymiarowej, której osie reprezentuj koszty strat: technicznych, gotówkowych, organizacyjnych itd., (St, Sg, So,.....Sn ) a zdefiniowana w tej przestrzeni liczba „p” wektorów o współrz dnych odpowiednio: B1 (St1, Sg1, So1,.....Sn1 ) B2 (St2, Sg2, So2,.....Sn2 ) B3 ( St3, Sg3, So3,.....Sn3 ) (3) B p ( Stp, Sgp, Sop,.....Snp ) b dzie stanowiła zbiór elementów: „koszty strat” czyli zbiór B, jak to przyj to w pracy [1]. Suma wektorowa mo e w takim uj ciu reprezentowa sum strat wynikaj cych z niedostatków procesu wytwarzania. 2.4. Poj cie skonfliktowanych zbiorów Do łatwo zauwa y , e w pierwszym przybli eniu bior c, zbiór A – kosztów procesu wytwarzania stoi w opozycji do zbioru B – kosztów strat. Z potocznego do wiadczenia wiadomo, e nakłady na przygotowanie, uzbrojenie i prowadzenie procesu wytwórczego w wysokim stopniu decyduj o poziomie strat, w relacji odwrotnej. Istot konfliktu zbiorów jest wi c sprzeczno pomi dzy postaw le poj tej oszcz dno ci, a poziomem strat spowodowanych niedoinwestowaniem sfery wytwarzania. W uj ciu wektorowym mo na to uj tak, e wektorowa suma nakładów k zsumowana z wektorow sum strat B p jest odchylona od kierunku wyznaczonego przez lini rentowno ci teoretycznie idealnej, dla której suma strat wynosi 0. Z podstaw 243 rachunku wektorowego wynika, e dwa wektory najogólniej rzecz bior c musza by uzupełnione o trzeci, eby stworzy układ równowagi, czyli sprowadzi , a przynajmniej zbli y sum k + B p do zera. Trzeba, wi c znale k C r taki, e dodany do wspomnianej sumy da wynik zerowy: + B p + Cr = 0 (4) Wynik zerowy to teoretyczny ideał, ale nale y do niego d y . 2.5. Zało enia metodyczne zbioru C Opieraj c si na zało eniach metodyki TRIZ przyj to, e w miejsce zbioru elementarnych decyzji inwentycznych, mo na wprowadzi elementarne decyzje koryguj ce, definiowane z warunków jakie s przedmiotem analizy. Mo e to by zamiar podnoszenia jako ci, wyra onej dowolnym wska nikiem np.: zintegrowanym lub zagregowanym [1] lub te wybiórczymi parametrami jak: trwało , niezawodno itp. Zbiór elementarnych decyzji koryguj cych na ogół jest w posiadaniu zakładu w formie zarchiwizowanych zapisów do wiadcze z przeszło ci. Zapisy te odpowiednio przetworzone – w duchu tabeli Henryka Altszullera - stan si narz dziem korekcji procesu wytwarzania. Formalnie rzecz bior c, równie zbiór C i jego elementy mo na potraktowa analogicznie do zbiorów elementów A i B, co oznacza, e elementy zbioru C równie posiadaj cechy wektorów, równie maj podwójny charakter: techniczny i ekonomiczny. 3. MTZ – WST P DO ALGORYTMIZACJI W dotychczasowym uj ciu MTZ [1] stanowiła „nakładk ” metodyczn na ARIZ. Obecnie wydaje si , e sformalizowanie zapisu i sposób prowadzenia analizy w oparciu o rachunek wektorowy stwarza nowe mo liwo ci, nie do ko ca jeszcze sprawdzone. Stanowi to do radykalne odej cie od procedur Henryka Altszullera i wydaje si , e mo e stanowi lepsz podstaw stworzenia algorytmu i w nast pstwie – programu komputerowego wspomagania procedur MTZ. Zało enie dotycz ce sumy wektorowej (4) oznacza mo liwo doboru a’priori wst pnych warto ci elementów definiuj cych wektor C. Oznacza to, e przeszukiwanie tabeli elementarnych decyzji koryguj cych mo e si odbywa w sposób zdeterminowany. Matryca decyzyjna zastosowana w MTZ, b d ca pochodn tabeli elementarnych decyzji inwentycznych z ARIZ – H. Altszullera, zasadniczo powstaje w identyczny sposób. Na podstawie analizy materiału archiwalnego ustala si : jakie metody w przeszło ci umo liwiły usuni cie b d złagodzenie sprzeczno ci pomi dzy 244 elementami zbioru A i zbioru B. Ocena skuteczno ci tych metod ma dotychczas charakter wył cznie jako ciowy i opiera si na do wiadczeniu zespołu prowadz cego analiz . W przypadku zapisu wektorowego elementów zbiorów A i C, pojawia si teoretycznie mo liwo preorientacji w wyborze konkretnej metody, ze zbioru C. Je eli w n - wymiarowej przestrzeni jest okre lony kierunek linii rentowno ci teoretycznie maksymalnej, dla której straty wynosz 0, to maj c dwa wektory składowe ze zbiorów A i B, mo na łatwo wyliczy cosinusy kierunkowe wektora zamykaj cego, wyra aj cego element zbioru C. Warto cosinusów kierunkowych umo liwia wst pne oszacowanie warto ci składników elementu ze zbioru C, poniewa b dzie wiadomo (b dzie przynajmniej sugestia) jaki powinien by teoretycznie optymalny stosunek składowych: kosztowych, technicznych, organizacyjnych i innych – dla uzyskania wyniku teoretycznie najlepszego Je eli przykładowo: dla trójosiowej przestrzeni: składników kosztów, elementów technicznych i organizacyjnych cosinusy kierunkowe poszukiwanego wektora zamykaj cego wynios : cosk = 0.5 cost = 0,25 coso = 0.3 gdzie: cosk – cosinus k ta odchylenia wektora elementu C do osi kosztów, cost – cosinus k ta odchylenia wektora elementu C do osi elementów technicznych, coso – cosinus k ta odchylenia wektora elementu C do osi elementów organizacyjnych, to b dzie to oznaczało, e wyra aj c warto wszystkich składników w jednostkach roboczogodzin, jako obiektywnej miary warto ci wszystkich zjawisk ekonomicznych, proporcje decyzji kosztowych do technicznych i organizacyjnych powinny układa si w stosunku: 0.5 : 0,25 : 0,3 Zało enie to wygl da zach caj co, ale – rzecz jasna wymaga sprawdzenia na obiekcie rzeczywistym. LITERATURA 1. 2. A. Boraty ska–Sala: Prognozowanie kosztów jako ci w procesie wytwarzania ło ysk; praca doktorska; Kraków 2001. . . :. „ ”; , „ ”, 2004. 245 3. . . : ; www.altshuller.ru. . ; PERSPECTIVE OF ALGORITMISATION METHOD OF THREE SETS SUMMARY The paper presents Metod of Three Sets (MTZ). Elements of this sets: A, B, C – show as vectors. It is introduction to algorithm. Recenzował: prof. Edward Guzik. 246