Elektronika i telekomunikacja

Transkrypt

Elektronika i telekomunikacja
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Poziom i forma studiów
studia II stopnia stacjonarne
ŚcieŜka dydaktyczna:
-
Kod przedmiotu:
TS2C100001
Metody optymalizacji
obowiązkowy
Semestr:
W - 15 C- 15
1
L- 0
Punkty ECTS
P- 0
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
2
S- 0
-
Formułowanie zadań optymalizacji dla róŜnych funkcji celu i ograniczeń; stosowanie
podstawowych metod optymalizacji statycznej.
Forma
zaliczenia
Wykład - sprawdzian pisemny; ćwiczenia - dwa kolokwia;
Programowanie liniowe: metoda sympleks i zrewidowana metoda sympleks. Formalizm
Lagrange'a i teoria dualności. Prymalno-dualna metoda sympleks. Programowanie
całkowitoliczbowe. Ogólne zadanie optymalizacji statycznej. Metody gradientowe
Treści
rozwiązywania zadań optymalizacji bez ograniczeń. Warunki optymalności Kuhna-Tuckera.
programowe:
Zadania wypukłe. Elementy optymalizacji dynamicznej. Elementy optymalizacji
wielokryterialnej.
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
klasyfikuje i róŜnicuje podstawowe metody optymalizacji
statycznej,
EK2
rozwiązuje zadania programowania liniowego,
T2A_U08,T2A_U15,T2A_U17
EK3
rozwiązuje zadania programowania całkowitoliczbowego,
T2A_U08,T2A_U15,T2A_U17
EK4
rozwiązuje zadania programowania nieliniowego.
T2A_U08,T2A_U15,T2A_U17
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
Efekty
Student, który zaliczył przedmiot:
kształcenia
Udział w wykładach
15
Udział w ćwiczeniach audytoryjnych
15
T2A_W01
Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych
15 x 1h =
15
Udział w konsultacjach związanych z zajęciami
5 x 1h =
5
8+ 2
10
Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na nim
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+5h+2h=37
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 15h + 15h = 30
Literatura
podstawowa:
Literatura
uzupełniająca:
nr efektu
kształcenia
60
ECTS
37
1
30
1
1. Kusiak J., Danielewska-Tułecka A., Oprocha P.: Optymalizacja: wybrane metody z
przykładami
zastosowań, PWN, Warszawa, 2009.
2. Zorychta K., Ogryczak W.: Programowanie liniowe i całkowitoliczbowe: metoda podziału i
ograniczeń, WNT, Warszawa, 1981.
3. Stachurski A.: Wprowadzenie do optymalizacji, OW PW, Warszawa, 2009.
1. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A.: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji,
PWN, Warszawa, 1980.
2. Seidler J., Badach A., Molisz W.: Metody rozwiązywania zadań optymalizacji, WNT,
Warszawa,
1980.
3. Bertsekas D.: Nonlinear Programming, Belmont, Athena Scientific, 2003.
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
sprawdzian zaliczający wykład
W
EK2
kolokwia zaliczające ćwiczenia, sprawdzian zaliczający wykład
W, C
EK3
kolokwia zaliczające ćwiczenia, sprawdzian zaliczający wykład
W, C
EK4
kolokwia zaliczające ćwiczenia, sprawdzian zaliczający wykład
W, C
Jednostka
realizująca:
Katedra Matematyki
Osoby prowadzące:
Krzysztof Piekarski
Data
opracowania
programu:
16-02-2012
Program opracował(a):
dr Krzysztof Piekarski
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin
w semestrze:
ŚcieŜka dydaktyczna:
Programowalne układy cyfrowe
1
Obowiązkowy
Semestr:
W - 30 C- 0
Forma
zaliczenia
TS2C100002
Kod przedmiotu:
1
Punkty ECTS
L- 0
P- 0
3
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
-
Zapoznanie studentów z architekturami zaawansowanych programowalnych układów cyfrowych
oraz metodami syntezy złoŜonych systemów cyfrowych stosowanych w systemach
pomiarowych, układach automatyki i telekomunikacji oraz optoelektroniki
Wykład - zaliczenie pisemne
Architektury współczesnych, zaawansowanych programowalnych układów cyfrowych oraz ich
uwarunkowania aplikacyjne. Wbudowane rdzenie procesorów sprzętowych, bloki DSP, pamięci
wewnętrzne, moduły wejściowo-wyjściowe. Procesory programowe: synteza struktury,
instrukcje kodu maszynowego, tworzenie kodu źródłowego w językach niskiego i wysokiego
Treści
poziomu. Komunikacja układów programowalnych z otoczeniem na pozimie sprzętowym oraz
programowe:
systemowym. Synteza złoŜonych jednoukładowych systemów cyfrowych w układach
programowalnych. Wybrane zagadnienia diagnostyki układów cyfrowych i mieszanych oraz
projektowania systemów zorientowanych diagnostycznie. Kierunki rozwoju cyfrowych oraz
analogowo-cyfrowych układów programowalnych.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
rozróŜnia elementy architektur zaawansowanych programowalnych
układów cyfrowych oraz ich funkcje,
EK2
opisuje funkcjonowanie systemu stosując techniki przetwarzania
współbieŜnego i sekwencyjnego na poziomie sprzętowym,
ET2_W08, ET2_U12
EK3
orientuje się w aktualnych rozwiązaniach procesorów
wbudowanych, sprzętowych i programowych,
ET2_W11, ET2_W13
EK4
interpretuje poszczególne elementy architektury oraz kodu
wbudowanego procesora programowego,
ET2_W11, ET2_W12
EK5
rozpoznaje oraz wybiera narzędzia i techniki komunikacji układu
programowalnego z otoczeniem,
ET2_W03, ET2_W09
ET2_W11
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
EK6
orientuje się w zgadnieniach diagnostyki systemów zawierających
układy programowalne.
ET2_W12, ET2_W13
Udział w wykładach
30
Udział w konsultacjach
20
Samodzielne przygotowanie projektu
10
Przygotowanie do zaliczenia
15
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+20h=50h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 20h+10h=30h
Literatura
podstawowa:
75
ECTS
50
2
30
1
1. Navabi Z., Embedded Core Design with FPGAs, McGraw-Hill, 2006
2. Jha N.K., Gupta S.: Testing of Digital Systems, Cambridge University Press, 2003
3. Wayne W., FPGA-Based System Design, Prentice Hall, 2004
4. Altera Corp., Nios II Processor Reference Handbook, USA, 2011
1. Pong P. Chu, Embedded SoPC Design with Nios II Processor and VHDL Examples, John
Wiley & Sons, USA, 2011
Literatura
2. IEEE, Inc., IEEE Standard for Mixed-Signal Test Bus, IEEE Std. 1149.4, USA, 2000
uzupełniająca:
3. Sosnowski J.: Testowanie i niezawodność systemów komputerowych, Akademicka Oficyna
Wydawnicza EXIT, 2005
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć na której zachodzi
weryfikacja
EK1
Zaliczenie pisemne
W
EK2
Zaliczenie pisemne, weryfikacja zadania projektowego
W
EK3
Zaliczenie pisemne
W
EK4
Zaliczenie pisemne
W
EK5
Zaliczenie pisemne
W
EK6
Zaliczenie pisemne
W
Jednostka
realizująca:
Katedra Automatyki i
Elektroniki
Osoby prowadzące:
Marian Gilewski
Data
opracowania
programu:
31.01.2012
Program opracował:
dr inŜ. Marian Gilewski
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Metody numeryczne
obowiązkowy
Semestr:
Liczba godzin w
semestrze:
W - 15 C- 0
Przedmioty
wprowadzające
-
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
Forma
zaliczenia
1
L- 0
Poziom i forma studiów
studia II stopnia stacjonarne
ŚcieŜka dydaktyczna:
-
Kod przedmiotu:
TS2C100003
Punkty ECTS
P- 0
Ps- 15
3
S- 0
Poznanie wybranych metod numerycznych stosowanych w analizie zagadnień technicznych,
opanowanie zasad ich praktycznej realizacji i wykorzystania.
Opanowanie podstaw matematycznych oraz zasad wykorzystania metody elementów skończonych i
metody róŜnic skończonych.
Nabycie umiejętności tworzenia własnych modeli i oceny zjawisk obwodowych i polowych z
wykorzystaniem dostępnego oprogramowania.
Nauczenie analizy i interpretacji wyników obliczeń, formalnej oceny ich poprawności oraz ograniczania
czynników wpływających na błędy obliczeń.
Wykład: dwa zaliczenia pisemne, pracownia specjalistyczna: sprawozdania z zajęć, sprawdziany
pisemne.
Numeryczna aproksymacja wielkości fizycznych. Aproksymacja operatorów liniowych i wektorowych.
Szereg Taylora.
Całkowanie i róŜniczkowanie numeryczne. Algorytmy rozwiązania zagadnień nieliniowych.
Numeryczne rozwiązywanie równań róŜniczkowych zwyczajnych.
Treści
programowe: Metoda róŜnic skończonych - metoda FDTD.
Metody elementów skończonych i brzegowych.
Metody rozwiązywania układów równań liniowych i problemów własnych.
Równoległa realizacja obliczeń - przetwarzanie klastrowe, dostępne narzędzia.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
wyjaśnia i przytacza zasady realizacji wybranych metod
numerycznych stosowanych w zagadnieniach
technicznych
ET2_W12
EK2
identyfikuje i charakteryzuje dostępne narzędzia do
numerycznej analizy zagadnień elektroniki
ET2_U12
EK3
definiuje i opisuje zadania w postaci umoŜliwiającej
zastosowanie metod numerycznych
ET2_U07
EK4
omawia i stosuje metodę elementów skończonych i
róŜnic skończonych do analizy wybranych zagadnień z
zakresu elektroniki
ET2_W12, ET2_U12
EK5
interpretuje wyniki obliczeń, potrafi oszacować ich
wiarygodność i błąd obliczeń
ET2_U13
EK6
przygotowuje dokumentację dotyczącą wykonanych
analiz
ET2_U04
EK7
Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach)
EK8
Wskaźniki
ilościowe
Udział w wykładach
15
Udział w pracowni specjalistycznej
15
Przygotowanie do pracowni specjalistycznej
7 x 1h =
7
Opracowanie sprawozdań z pracowni i wykonanie zadań domowych
5 x 2h =
10
Udział w konsultacjach związanych z wykładem i pracownią
6 x 1h =
6
Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na nim
1 x 7h =
7
Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń + obecność na kolokwiach
2 x 1h =
2
RAZEM:
62
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+6h+2h=38h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 15h+7h+10h+6h+2h=40h
Literatura
podstawowa:
ECTS
38
1,5
38
1,5
1. Krupka J., Morawski R.Z., Opalski L. J.: Wstęp do metod numerycznych. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2004.
2. Sikora J.: Numeryczne metody rozwiązywania zagadnień brzegowych: podstawy metody elementów
skończonych i metody elementów brzegowych. Wydaw. Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin, 2009.
3. Rosłoniec S.: Wybrane metody numeryczne z przykładami zastosowań w zadaniach inŜynierskich.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2008.
4. Grabarski A., Wróbel I.: Wprowadzenie do metody elementów skończonych. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2008.
5. Povstenko J.: Wprowadzenie do metod numerycznych. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT,
Warszawa, 2005.
1. Gilat A., Subramaniam V.: Numerical methods for engineers and scientists : an introduction with
applications using MATLAB. John Wiley & Sons, Hoboken, 2011.
2. Elsherbeni A.Z., Demir V.: The finite-difference time-domain method for electromagnetics with
Literatura
uzupełniająca: MATLAB simulations. SciTech Publishing, Raleigh, 2009.
3. Butcher J.C.: Numerical methods for ordinary differential equations. J.Wiley&Sons, 2003.
4. Evans G., Blackledge J., Yardley P.: Numerical methods for PDE. Springer, 2000.
5. William H.P.: Numerical recipes: the art of scientific computing. Cambridge Univ. Press, 2007.
nr efektu
kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
metoda weryfikacji efektu kształcenia
EK1
kolokwium zaliczające
W
EK2
wykład: kolokwium zaliczające;
pracownia specjalistyczna: ocena sprawozdania z zajęć, zaliczenia
pisemne;
EK3
zaliczenia pisemne, sprawozdania z zajęć
EK4
wykład: kolokwium zaliczające;
pracownia specjalistyczna: sprawozdania z zajęć;
W, Ps
EK5
ocena sprawozdania z zajęć, zaliczenia pisemne
Ps
EK6
ocena sprawozdania z zajęć
Ps
W, Ps
Ps
EK7
EK8
Jednostka
realizująca:
Katedra Elektrotechniki
Teoretycznej i Metrologii
Osoby prowadzące:
Bogusław Butryło
Data
opracowania
programu:
02.02.2012
Program opracował(a):
dr inŜ. Bogusław Butryło
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
Telekomunikacja
ŚcieŜka dydaktyczna:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Metody cyfrowego
przetwarzania sygnałów
Rodzaj
przedmiotu:
obowiązkowy
Liczba godzin w
semestrze:
Semestr:
W - 15 C- 0
Kod przedmiotu:
1
L- 0
Forma
zaliczenia
TS2C100004
Punkty ECTS
P- 0
3
Ps- 15
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
-
Zapoznanie studentów z zaawansowanymi algorytmami przetwarzania sygnałów, ich
wykorzystaniem w praktyce oraz technikami implementacji w środowisku symulacyjnym.
Wykład - zaliczenie pisemne; pracownia specjalistyczna - ocena sprawozdań z realizacji
zadań
Modelowanie procesów stochastycznych na podstawie filtru modelujacego.
Kryteria optymalnosci w teorii estymacji, optymalna estymacja sredniokwadratowa, optymalne
filtry estymacyjne i predykcyjne (algorytm Levinsona-Durbina).
Adaptacyjne algorytmy estymacji (algorytm LMS, LMS-Newtona), algorytmy rekursywne RLS.
Treści
programowe: Transformaty dwuargumentowe (krótkoczasowa transformata Fouriera STFT, transformata
falkowa, spektrogram, skalogram), transformata Wigner-Villea i jej modyfikacje.
Przykłady zastosowania transformat dwuargumentowych w przetwarzaniu sygnału mowy oraz
obrazu.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
wyjaśnia konstrukcję zaawansowanych algorytmów
cyfrowego przetwarzania sygnałów,
ET2_W08
EK2
dostrzega i opisuje zastosowanie algorytmów
przetwarzania sygnałów we współczesnych systemach
elektronicznych i telekomunikacyjnych,
ET2_W13
EK3
EK4
stosuje odpowiednie metody obliczeniowe i narzędzia
symulacyjne do syntezy algorytmów przetwarzania
sygnałów,
potrafi wykorzystać poznane metody, modele
matematyczne i symulacje do analizy złoŜonych
sygnałów występujących w układach elektronicznych i
telekomunikacyjnych,
ET2_U07, ET2_U12
ET2_U13
Bilans nakładu pracy studenta (w
godzinach)
EK5
poprawnie opracowuje wyniki symulacji.
ET2_U03
Udział w wykładach
15
Udział w pracowni specjalistycznej
15
Przygotowanie do pracowni specjalistycznej
7 x 2h =
14
Opracowanie sprawozdań z pracowni specjalistycznej
7 x 2h =
14
Udział w konsultacjach związanych z wykładem i pracownią
specjalistyczną
7 x 1h =
7
5
Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na zaliczeniu
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+7h+3h=40h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 15h+14h+14h+3h=46h
70
ECTS
40
1,5
46
1,5
Literatura
podstawowa:
1. Lyons R.: Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów. WKŁ, Warszawa 1999.
2. Rutkowski L.: Filtry adaptacyjne i adaptacyjne przetwarzanie sygnałów; teoria i
zastosowanie. WNT, Warszawa 1994.
3. Białasiewicz J.: Falki i aproksymacje WNT. Warszawa, 2000.
4. Zielinski T.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów: Od teorii do zastosowan. WKŁ, Warszawa,
2005.
Literatura
uzupełniająca:
1. Clarkson P.: Optimal and Adaptive Signal Processing. CRC Press Inc. Boca Raton, Florida,
1993.
2. Flandrin. P. i inni: Tutorial Time-Frequency Toolbox for Matlab, CNRS (France), Rice
University (USA), 1996, dostepny drogą elektroniczną.
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
Zaliczenie pisemne wykładu
W
EK2
Zaliczenie pisemne wykładu
W
EK3
Ocena sprawozdania z wykonanego zadania (z dyskusją),
obserwacja pracy na zajęciach
Ps
EK4
Ocena sprawozdania z wykonanego zadania (z dyskusją),
obserwacja pracy na zajęciach
Ps
EK5
Ocena sprawozdania z wykonanego zadania (z dyskusją),
obserwacja pracy na zajęciach
Ps
Jednostka
realizująca:
Katedra Telekomunikacji i
Aparatury Elektronicznej
Osoby prowadzące:
Ewa Świercz
Data
opracowania
programu:
31.01.2012 r.
Program opracował:
Dr inŜ. Ewa Świercz
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
ŚcieŜka dydaktyczna:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
Kompatybilność
elektromagnetyczna
obowiązkowy
Semestr:
W - 15 C- 0
Kod przedmiotu:
1
L- 30
Przedmioty
wprowadzające
TS2C100005
Punkty ECTS
P- 0
3
Ps- 0
S- 0
-
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
Zapoznanie studentów z podstawowymi zjawiskami związanymi z powstawaniem,
rozprzestrzenianien się i oddziaływaniem zaburzeń elektromagnetycznych na urządzenia i
systemy elektryczne i elektroniczne. Zapoznanie z podstawowymi metodami badań
kompatybiloności elektromagnetycznej (odporności i emisyjności) oraz z podstawową
aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności obsługi podstawowej aparatury badawczej.
Dokonanie prostych badań podstawowych oraz wybranych badań uzupełniających w zakresie
kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń elektronicznych i elektrycznych. Wykształcenie
umiejętności właściwego opracowania, ilustracji i analizy wyników przeprowadzonych badań
oraz poprawnej interpretacji i oceny tych wyników.
Forma
zaliczenia
Wykład - egzamin/sprawdzian pisemny; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany
przygotowania do zajęć laboratoryjnych.
Wprowadzenie do zagadnień EMC (kompatybilności elektromagnetycznej), normy EMC. Źródła
zaburzeń elektromagnetycznych, ich podstawowe charakterystyki oraz stwarzane zagroŜenia.
Podstawowe zasady zakłócającego oddziaływania sygnałów, sprzęŜenia elektromagnetyczne.
Badania odporności urządzeń elektronicznych i elektrycznych na zaburzenia
Treści
programowe: elektromagnetyczne (zasady, stanowiska i aparatura badawcza, dopuszczalne poziomy).
Badania emisyjności urządzeń elektronicznych i elektrycznych (zasady, stanowiska i aparatura
pomiarowa, dopuszczalne poziomy). Skuteczność ekranowania. Aspekty praktyczne
kompatybilności elektromagnetycznej.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia3)
ET2_W07
EK2
dokonuje prostych badań podstawowych oraz wybranych
badań uzupełniających w zakresie kompatybilności
elektromagnetycznej urzadzeń elektronicznych i
elektrycznych
ET2_U02, ET2_U08
EK3
planuje, organizuje i przygotowuje protokoły
dokumentujące wykonanie badań i pomiarów
ET2_U03
EK4
analizuje oraz właściwie opracowuje i ilustruje wyniki
przeprowadzonych badań i pomiarów
ET2_U03
EK5
poprawnie interpretuje, porównuje i ocenia wyniki
przeprowadzonych badań i pomiarów
EK6
wiąŜe zagadnienia komatybilności elektromagnetycznej z
aktami normatywnymi
EK7
stosuje zasady BHP
EK8
potrafi pracować w zespole
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
EK1
charakteryzuje zjawiska powstawania, rozprzestrzeniania
się i oddziaływania zaburzeń elektromagnetycznych na
urządzenia i systemy oraz opisuje podstawowe metody
badań kompatybilności elektromagnetycznej i aparaturę
badawczą
ET2_U01, ET2_K01
ET2_U01
ET2_U02, ET2_U08
ET2_U02
Udział w wykładach
15
Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych
30
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
15
Opracowanie sprawozdań z laboratorium i/lub wykonanie zadań
domowych (prac domowych)
15
Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami laboratoryjnymi
5
Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim
10
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+15h+5h=50
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 30h+15h+15h+5h+65h
90
ECTS
50
2
65
2
Literatura
podstawowa:
1. Więckowski T. W.: Badania kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń elektrycznych i
elektronicznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2001.
2. Machczyński W.: Wprowadzenie do kompatybilności elektromagnetycznej. Wydaw.
Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2010.
3. Augustyniak L.: Laboratorium kompatybilności elektromagnetycznej. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Białostockiej, Białystok, 2010.
4. Ruszel P.: Kompatybilność elektromagnetyczna elektronicznych urządzeń pomiarowych.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008.
5. Sroka J.: Niepewność pomiarowa w badaniach EMC: pomiary emisyjności radioelektrycznej.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2009.
Literatura
uzupełniająca:
1. Ott H. W.: Electromagnetic compatibility engineering. NJ: Wiley, Hoboken, 2009.
2. Kodali V. P.: Engineering electromagnetic compatibility: principles, measurements,
technologies and computer models. The Institute of Electrical and Electronics Engineers, New
York, 2000.
3. Williams T.: EMC for systems and installations. Newnes, Oxford, 2000.
4. Williams T.: EMC for product designers: (meeting the European EMC directive). Newnes,
Oxford, 2000.
5. Charoy A.: Zakłócenia w urządzeniach elektronicznych: zasady i porady instalacyjne. Tomy
1, 2, 3, 4. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999/2000.
nr efektu
kształcenia
forma zajęć (jeśli jest więcej
niŜ jedna), na której zachodzi
weryfikacja
metoda weryfikacji efektu kształcenia
EK1
egzamin/kolokwium zaliczające wykład, sprawdziany przygotowania do
zajęć laboratoryjnych
EK2
sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab.
L
EK3
sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab.
L
EK4
sprawozdania z zajęć lab.
L
EK5
sprawozdania z zajęć lab.
L
EK6
egzamin/kolokwium zaliczające wykład
W
EK7
sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab.
L
EK8
sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab.
L
W, L
Jednostka
realizująca:
Katedra Telekomunikacji i
Aparatury Elektronicznej
Osoby prowadzące:
Andrzej Sowa, Renata Markowska,
Leszek Augustyniak
Data
opracowania
programu:
01.02.2012
Program opracował(a):
dr inŜ. Renata Markowska
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
ŚcieŜka dydaktyczna:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Teoria informacji i kodowania
obowiązkowy
Semestr:
W - 30 C- 0
1
L- 0
Kod przedmiotu:
TS2C100006
Punkty ECTS
P- 0
3
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
-
Zapoznanie studentów z teoretycznymi aspektami klasycznej teorii informacji oraz
współczesnymi technikami kodowania.
Forma
zaliczenia
Egzamin pisemny
System informacyjny, zródła informacji, modele zródeł informacji, miara informacji - entropia.
Twierdzenie Shannona o kodowaniu zródła, (kod Huffmana, Lempela-Ziva, kodowanie
arytmetyczne).
Modele kanałów dyskretnych, analogowych i dyskretno-analogowych. Kodowanie sygnałów
Treści
programowe: pasmowych, kanał gaussowski i III twierdzenie Shannona, reguły decyzyjne i ich klasyfikacja.
Kodowanie kanałowe i klasyfikacja, granice kodowania, kody nadmiarowe (Hamminga,
cykliczne, splotowe). Dekodowanie algebraiczne i probabilistyczne, algorytm Viterbiego,
zasady turbo-kodowania.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
opisuje strukturę systemu informacyjnego oraz
podstawowe modele źródeł informacji,
ET2_W08
EK2
róŜnicuje modele kanałów transmisji informacji i
przytacza ich podstawowe charakterystyki,
ET2_W08, ET2_W09
EK3
wyjaśnia konstrukcję algorytmów kodowania i
dekodowania informacji,
ET2_W08
EK4
dostrzega i opisuje rolę systemów informacyjnych oraz
zastosowanie algorytmów kodowania informacji we
współczesnych systemach elektronicznych i
telekomunikacyjnych.
ET2_W13
Bilans nakładu pracy studenta (w
godzinach)
Wskaźniki
ilościowe
30
Udział w wykładach
Udział w konsultacjach związanych z wykładem
10 x 1h =
10
Przygotowanie do egzaminu
35
Obecność na egzaminie
2
RAZEM:
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+10h+2h=42h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym
77
ECTS
42
1,5
0
0
Literatura
podstawowa:
1. Haykin S.: Systemy Telekomunikacyjne. WKŁ, Warszawa 1998.
2. Wesołowski K.: Podstawy Cyfrowych Systemów Telekomunikacyjnych. WKŁ, Warszawa
2003.
3. Dabrowski A.: Podstawy transmisji cyfrowej. OWPW, Warszawa 1999.
4. Sayood K.: Kompresja danych. Wprowadzenie. Wydawnictwo RM, Warszawa 2002.
5. Łukasik Z.: Teoria Informacji i Sygnałów. Wydawnictwa Politechniki Radomskiej, Radom
2009.
Literatura
uzupełniająca:
1. Owen M.: Przetwarzanie sygnałów w praktyce. Wydawn. Komunikacji i Łączności,
Warszawa 2009.
2. Kościelny C., Kurkowski M., Srebrny M.: Kryptografia: teoretyczne podstawy i praktyczne
zastosowania. Wydawn. Polsko-Japońskiej WyŜszej Szkoły Technik Komputerowych,
Warszawa 2009.
3. McKay D.: Information Theory, Inference, and Learning Algorithms. Cambridge University
Press, 2003 (pozycja dostępna drogą elektroniczną)
4. Jackowski S., Chrzan M.: Współczesne systemy telekomunikacyjne, t. 1 i 2. Politechnika
Radomska, Radom 2008.
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
Zaliczenie pisemne wykładu
W
EK2
Zaliczenie pisemne wykładu
W
EK3
Zaliczenie pisemne wykładu
W
EK4
Zaliczenie pisemne wykładu
W
EK5
Zaliczenie pisemne wykładu
W
Jednostka
realizująca:
Katedra Telekomunikacji i
Aparatury Elektronicznej
Osoby prowadzące:
Ewa Świercz
Data
opracowania
programu:
31.01.2012 r.
Program opracował:
Dr inŜ. Ewa Świercz
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
ŚcieŜka dydaktyczna:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Bezpieczeństwo systemów
informacyjnych
obowiązkowy
Semestr:
W - 30 C- 0
Kod przedmiotu:
1
L- 0
TS2C100007
Punkty ECTS
P- 0
2
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
-
Przekazanie wiedzy na temat zagroŜeń bezpieczeństwa systemów informacyjnych oraz
stosowanych współcześnie metod ochrony tych systemów.
Forma
zaliczenia
Sprawdzian pisemny
Istota bezpieczeństwa informacyjnego. Kompleksowe podejście do definiowania polityki
bezpieczeństwa informacyjnego. Źródła zagroŜeń dla bezpieczenstwa informacji. Procedury
wykrywania i reagowania w sytuacjach zagroŜenia. Audyty systemów informatycznych.
Podstawy kryptograficznej ochrony danych. Rodzaje i właściwości szyfrów. Architektura
systemów z kluczem publicznym (PKI). Systemy podpisu elektronicznego i bezpiecznego
Treści
programowe: uwierzytelniania. Istota steganografii i oznaczania danych znakami wodnymi. Wybrane
technologie stosowanie w ochronie systemów informacyjnych. Emisja ujawniająca (np. przeniki
elektromagnetyczne) jako źródło zagroŜeń i zalecane sposoby ochrony. Podstawy metod
oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem (np. metoda OCTAVE). Standardy i normy związane z
bezpieczeństwem systemów informacyjnych.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
opisuje źródła zagroŜeń bezpieczeństwa systemów
informacyjnych z uwzględnieniem aspektów
organizacyjnych i prawnych,
ET2_W10
EK2
dostrzega znaczenie czynnika ludzkiego w zapewnieniu
bezpieczeństwa systemów informacyjnych,
ET2_W10
EK3
przytacza zasadnicze składowe uŜywane w definiowaniu
kompleksowej polityki bezpieczeństwa informacji,
ET2_W10
EK4
odróŜnia rolę audytów i testów penetracyjnych systemów
informatycznych,
ET2_W10, ET2_U9
EK5
opisuje cechy algorytmów kryptograficznych i dobiera
właściwe algorytmy do określonych zadań zapewnienia
poufności i/lub integralności informacji,
ET2_W10
EK6
opisuje działanie wybranych praktycznych rozwiązań
stosowanych do zapewnienia bezpieczeństwa systemów
informacyjnych,
ET2_W10
EK7
przytacza podstawowe metody oceny ryzyka i
zarządzania ryzykiem w systemach informacyjnych,
ET2_U12, ET2_W10
EK8
identyfikuje standardy i normy związane z
bezpieczeństwem systemów informacyjnych i odróŜnia
obejmowane przez nie obszary.
ET2_U10, ET2_W10
30
Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach)
Udział w wykładach
Udział w konsultacjach związanych z wykładem
6 x 1h =
32
Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+6h+2h=38
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym
Literatura
podstawowa:
6
68
ECTS
38
1,5
0
0
1. Białas A.: Bezpieczeństwo informacji i usług w nowoczesnej instytucji i firmie. WNT,
Warszawa, 2007.
2. Stinson D. R.: Kryptografia. W teorii i praktyce. WNT, Warszawa, 2005.
3. Polaczek T.: Audyt bezpieczeństwa informacji w praktyce. Helion, Gliwice, 2006.
4. Lam K., LeBlanc D., Smith B.: Ocena bezpieczeństwa sieciowego. APN PROMISE,
Warszawa, 2005.
5. Preston W. C.: Archiwizacja i odzyskiwanie danych. Helion, Gliwice, 2008.
Literatura
uzupełniająca:
nr efektu
kształcenia
1. Stallings W.: Cryptography and Network Security Principles and Practices. Fourth Edition.
Prentice Hall, 2005.
2. RSA Laboratories: Frequently Asked Questions about Today's Cryptography. Dostępne na
stronie http://www.rsa.com/rsalabs/
3. Pieprzyk J., Hardjono T., Seberry J.: Teoria bezpieczeństwa systemów komputerowych.
Helion, Gliwice, 2005.
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
sprawdzian pisemny
W
EK2
sprawdzian pisemny
W
EK3
sprawdzian pisemny
W
EK4
sprawdzian pisemny
W
EK5
sprawdzian pisemny
W
EK6
sprawdzian pisemny
W
EK7
sprawdzian pisemny
W
EK8
sprawdzian pisemny
W
Jednostka
realizująca:
Katedra Telekomunikacji i
Aparatury Elektronicznej
Osoby prowadzące:
Andrzej Zankiewicz
Data
opracowania
programu:
30.01.2012
Program opracował(a):
dr inŜ.. Andrzej Zankiewicz
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
ŚcieŜka dydaktyczna:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Fotonika
obowiązkowy
Kod przedmiotu:
Semestr:
W - 15 C- 0
1
L- 30
Forma
zaliczenia
TS2C100008
Punkty ECTS
P- 0
3
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
_
Zapoznanie studentów z teorią zjawisk optycznych w półprzewodnikach. Nauczenie zasad
wykorzystania studni kwantowych w półprzewodnikowych emiterach i detektorach
promieniowania. Zapoznanie z wybranymi strukturami fotonicznymi i zjawiskami w nich
występującymi. Nauczenie metod pomiaru właściwości elementów i układów fotoniczych.
Przedstawienie współczesnych trendów rozwojowych fotoniki. Zapoznanie z wybranymi
optycznymi elementami nieliniowymi.
Wykład - kolokwium, laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do
ćwiczeń,
Podstawy teorii zjawisk optycznych w półprzewodnikach i falowodach optycznych. Struktury
niskowymiarowe – zasada wykorzystania studni kwantowych w półprzewodnikowych emiterach
promieniowania. InŜynieria przerwy zabronionej – supersieci. Interfejsy w strukturach
Treści
programowe: fotonicznych. Periodyczne struktury optyczne – budowa wybranych elementów, metody analizy
i perspektywy rozwoju. Budowa i wybrane aplikacje matryc źródeł i detektorów ze strukturami
niskowymiarowymi. Zjawisko bistabilności optycznej. Fotoniczne elementy bistabilne. Optyczne
elementy logiczne. Zjawiska nieliniowe.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
ma szczegółową wiedzę w zakresie fotoniki,
ET2_W02
EK2
wyjaśnia zjawiska optyczne występujące w
półprzewodnikach,
ET2_W02, ET2_W03
EK3
omawia właściwości i zasady wykorzystania struktur
fotonicznych,
ET2_W02, ET2_W03
EK4
charakteryzuje budowę struktur fotonicznych,
ET2_W6
mierzy i analizuje właściwości półprzewodnikowych
emiterów promieniowania,
EK6
mierzy i analizuje właściwości spektroskopowe
materiałów stosowanych w fotonice,
EK7
przedstawia współczesne trendy fotoniki, znajdując ich
przydatność w technice,
ET_U12, ET_U13
EK8
rozumie rolę fotoniki we współczesnym społeczeństwie
opartym na wiedzy.
ET2_K02
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
EK5
Wskaźniki
ilościowe
ET2W_02, ET2_U08
ET2_U08
Udział w wykładach
15
Udział w laboratorium
30
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
15x1h
15
Opracowanie sprawozdań z laboratorium
10x2h
20
Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami lab.
5x1h
5
Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim
Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń lab. + obecność na
kolokwiach
5x1h
5
5x1h
5
RAZEM:
95
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+30h+5h=40h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 30h+15h+20h+5h=55h
ECTS
50
2
70
2,5
Literatura
podstawowa:
1. R. Jóźwicki, Podstawy inŜynierii fotonicznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej
2006.
2. T. Stacewicz, A. Witkowski, J. Ginter, Wstęp do optyki i fizyki ciała stałego, Wyd.
Uniwersytetu Warszawskiego, 2002
3. J.Piotrowski; Detektory podczerwieni, NT, 1985.
4. B.Mroziewicz, M.Bugajski; Lasery półprzewodnikowe, PWN, 1984
5. Bielecki Z., Rogalski A., Detekcja sygnałów optycznych, WNT, Warszawa, 2001
Literatura
uzupełniająca:
1. J. Petykiewicz; Podstawy fizyczne optyki scalonej, PWN, 1989
2. J.Pankovc; Zjawiska optyczne w półprzewodnikach, PWN, 1974
nr efektu
kształcenia
EK1
metoda weryfikacji efektu kształcenia
kolokwium zaliczające wykład
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
W
EK2
kolokwium zaliczające wykład
W
EK3
kolokwium zaliczające wykład
W
EK4
kolokwium zaliczające wykład, ocena sprawozdania z ćwiczenia
W, L
EK5
ocena sprawozdania z ćwiczenia, dyskusja w trakcie zajęć lab.
L
EK6
ocena sprawozdania z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach
L
EK7
dyskusja nad sprawozdaniem z ćwiczenia, obserwacja pracy na
zajęciach
L
EK8
ocena sprawozdania z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach
L
Jednostka
realizująca:
Katedra Optoelektroniki i
Techniki Świetlnej
Osoby prowadzące:
Andrzej Zając, Marcin Kochanowicz
Data
opracowania
programu:
30.01.2012
Program opracował(a):
prof. dr hab. inŜ. Andrzej Zając,
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
ŚcieŜka dydaktyczna:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Język angielski
obowiązkowy
W- 0
Kod przedmiotu:
Semestr:
1
C- 30
L- 0
TS2C100051
Punkty ECTS
P- 0
2
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
-
Pogłębienie sprawności władania językiem angielskim – przygotowanie i wygłaszanie
prezentacji oraz prowadzenie dyskusji. Tworzenie złoŜonych tekstów, wykorzystywanie i
opiniowanie obcojęzycznych informacji źródłowych z zakresu studiowanej specjalności.
Forma
zaliczenia
Egzamin pisemny i ustny
Tematyka : wypadki, ocena urządzen i procesów technologicznych.
Gramatyka : zdania warunkowe, imiesłow " perfect ', czasownik złoŜony z 3 elementów, czas
Past Perfect, czasowniki modalne - powtórzenie.
Treści
programowe:
Funkcje : zbiorowa analiza danych, kolejnośc wydarzeń, samoocena, debatowanie,
przekonywanie, praca w zespole.
Wstawić program realizowany na zajęciach z uwzględnieniem słownictwa z zakresu elektroniki
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
potrafi przygotować i przedstawić prezentacje ustną w
języku obcym na temat realizacji zadania projektowego
oraz poprowadzić dyskusję dotyczącą prezentacji
ET2_U04, ET2_U05
EK2
rozumie i tworzy złoŜone teksty w języku angielskim
związane z elektrotechniką, zgodnie z wymaganiami
określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu
Opisu Kształcenia Językowego
ET2_W16, ET2_U05
EK3
EK4
czyta ze zrozumieniem karty katalogowe, noty
aplikacyjne, instrukcje obsługi urządzeń
elektrycznych oraz podobne dokumenty w języku
angielskim, zgodnie z wymaganiami określonymi dla
poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu
Kształcenia Językowego
posługuje się językiem angielskim zgodnie z
wymaganiami określonymi dla poziomu B2+
Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia
Językowego
ET2_W16, ET2_U01
ET2_U05
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
Udział w zajęciach
30
Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami
5
Wykonanie prac domowych
10
Przygotowanie do egzaminu i uczestniczenie w nim
15
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym
60
ECTS
35
1,5
60
2
Literatura
podstawowa:
1. David Bonamy, Technical English 4, Pearson Longman, 2011.
2. Jacky Newbrook, Judith Wilson, Richard Acklam FCE GOLD, Pearson Longman, 2008
Literatura
uzupełniająca:
1. Artykuły o tematyce zgodnej z kierunkiem studiów.
2. Virginia Evans, FCE Practice Exam Papers , Express Publishing, 2008
,3. Wielki Słownik Naukowo Techniczny angielsko-polski/polsko angielski, Wydawnictwo
Naukowo- Techniczne,2006
4. Wielki Słownik Angielsko-Polski/Polsko-Angielski ,PWN,2002
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
Egzamin pisemny i ustny
C
EK2
Egzamin pisemny i ustny
C
EK3
Egzamin pisemny i ustny
C
EK4
Egzamin pisemny i ustny
C
Jednostka
realizująca:
Studium Języków Obcych
Osoby prowadzące:
zespół języka angielskiego SJO
Data
opracowania
programu:
26.01.2012
Program opracował(a):
mgr Janusz RoŜek
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
ŚcieŜka dyplomowania:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Język niemiecki
obowiązkowy
W- 0
Kod przedmiotu:
Semestr:
1
C- 30
L- 0
Forma
zaliczenia
TS2C100052
Punkty ECTS
P- 0
2
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
-
Pogłębienie sprawności władania językiem niemieckim – przygotowanie i wygłaszanie
prezentacji oraz prowadzenie dyskusji. Tworzenie złoŜonych tekstów, wykorzystywanie i
opiniowanie obcojęzycznych informacji źródłowych z zakresu studiowanej specjalności.
Ocena na podstawie sprawdzianów pisemnych, prac domowych ustnych i pisemnych, dyskusji
na zajęciach.
Zakres tematyczny (sytuacje językowe): prowadzenie korespondencji słuŜbowej, prowadzenie rozmów z
klientami, współpracownikami oraz rozmów biznesowych, prezentacja specjalizacji kierunku studiów,
przygotowanie streszczenia wybranego artykułu naukowego.
Treści
programowe: Zagadnienia gramatyczno-syntaktyczne: gramatyka funkconalna, konstrukcje zdaniowe
charakterystyczne dla form formalnych (mowa zaleŜna, tryb przypuszczajacy, zdania złoŜone, strona
bierna, rekcja czasownika, przymiotnika i rzeczownika), słowotwórstwo.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
potrafi przygotować i przedstawić prezentacje ustną w
języku obcym na temat realizacji zadania projektowego
oraz poprowadzić dyskusję dotyczącą prezentacji
ET2_U03
EK2
rozumie i tworzy złoŜone teksty w języku niemieckim
związane z elektrotechniką, zgodnie z wymaganiami
określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu
Opisu Kształcenia Językowego
ET2_U05
EK3
czyta ze zrozumieniem karty katalogowe, noty
aplikacyjne, instrukcje obsługi urządzeń
elektrycznych oraz podobne dokumenty w języku
niemieckim, zgodnie z wymaganiami określonymi dla
poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu
Kształcenia Językowego
ET2_U01
Bilans nakładu pracy studenta (w
godzinach)
EK4
posługuje się językiem niemieckim, zgodnie z
wymaganiami określonymi dla poziomu B2+
Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia
Językowego
ET2_U05
Udział w zajęciach
30
Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami
5
Wykonanie prac domowych
20
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym
55
ECTS
35
1,5
55
2
Literatura
podstawowa:
1. Ch. Kuhn, R.M. Niemann, B. Winzer-Kiontke: studio d - Die Mittelstufe B2, Cornelsen Verlag
2010
2. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk, Anna Zawadzka: Sach- und Fachtexte auf Deutsch,
Teil 1, Politechnika Białostocka, Białystok, 2004
3. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 2,
Politechnika Białostocka, Białystok, 2010
Literatura
uzupełniająca:
1. Renate Wagner: Grammatiktraining Mittelstufe, Verlag für Deutsch, 1997
2. Słownik techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki, PWN, 2010
3. Dorothea Levy-Hillerich: Mit Deutsch in Europa studieren arbeiten leben, Goethe Institut,
2004
4. Materiały własne prowadzącego (adaptowane i opracowane teksty z literatury fachowej oraz
z Internetu)
nr efektu
kształcenia
EK1
metoda weryfikacji efektu kształcenia
Egzamin pisemny i ustny
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
C
EK2
Egzamin pisemny i ustny
C
EK3
Egzamin pisemny i ustny
C
EK4
Egzamin pisemny i ustny
C
Jednostka
realizująca:
Studium Języków Obcych
Osoby prowadzące:
zespół języka niemieckiegoSJO
Data
opracowania
programu:
26.01.2012
Program opracował(a):
mgr Wioletta Omelianiuk
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
ŚcieŜka dydaktyczna:
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Język rosyjski
obowiązkowy
W- 0
Kod przedmiotu:
Semestr:
1
C- 30
L- 0
TS2C100053
Punkty ECTS
P- 0
2
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
studia II stopnia stacjonarne
Poziom i forma studiów
S- 0
-
Doskonalenie sprawności władania językiem rosyjskim – rozumienia ze słuchu, mówienia,
czytania i pisania, w tym słownictwa z zakresu elektroniki i telekomunikacji
Forma
zaliczenia
Ocena na podstawie sprawdzianów pisemnych, prac domowych ustnych i pisemnych, dyskusji
na zajęciach.
Treści
programowe:
Doskonalenie wszystkich sprawności językowych: rozumienia ze słuchu, mówienia, czytania i
pisania w zakresie języka ogólnego oraz specjalistycznego, zgodnego z kierunkiem studiów.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
ET2_W15, ET2_U01, ET2_U04,
ET2_U05
EK1
ma poszerzoną wiedzę o gramatyce języka rosyjskiego
EK2
rozumie i tworzy rozbudowane teksty w języku rosyjskim, ET2_W15, ET2_U01, ET2_U04,
związane z elektronika i telekomunikacją
ET2_U05
EK3
czyta ze zrozumieniem złoŜone karty katalogowe,
noty aplikacyjne, instrukcje obsługi urządzeń
ET2_W15, ET2_U01, ET2_U04,
elektronicznych i telekomunikacyjnych oraz podobne
ET2_U05
dokumenty w języku rosyjskim
EK4
posługuje się językiem rosyjskim zgodnie
zwymaganiami określonymi dla poziomu B2+
Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia
Językowego
ET2_W15, ET2_U05
Bilans nakładu pracy studenta (w
godzinach)
Udział w zajęciach
30
Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami
5
Wykonanie prac domowych
10
Przygotowanie do egzaminu i uczestniczenie w nim
15
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym
60
ECTS
35
1,5
60
2
Literatura
podstawowa:
1. Fast L., Zwolińska M.: Biznesmeni mówią po rosyjsku. Русский язык в деловой среде. Dla
zaawansowanych.Продвинутый уровень. Poltext, Warszawa, 2005.2. Kuzmina I., Śliwińska
B.: Język rosyjski. 365 zadań i ćwiczeń z rozwiązaniami. Langenscheid, Warszawa, 2008.3.
Mroczek T.: Русская коммерческая корреспонденция. Dolnośląskie Wydawnictwo
Edukacyjne, Wrocław, 2009.4. Teksty specjalistyczne z Internetu, ksiąŜek rosyjskich.
Literatura
uzupełniająca:
1. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i ksiąŜek rosyjskich.
2. Kowalska N., Samek D.: Praktyczna gramatyka języka rosyjskiego. REA, Warszawa, 2004.
3. Samek D.: Rozmówki polsko-rosyjskie. REA, Warszawa, 2009.
4. Słownik naukowo-techniczny rosyjsko-polski. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne,
Warszawa, 1999.
nr efektu
kształcenia
EK1
EK2
EK3
EK4
metoda weryfikacji efektu kształcenia
sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na
zajęciach
sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na
zajęciach
sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na
zajęciach
sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na
zajęciach
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
C
C
C
C
Jednostka
realizująca:
Studium Języków Obcych
Osoby prowadzące:
zespół języka rosyjskiego SJO
Data
opracowania
programu:
29.02.2012
Program opracował(a):
mgr Irena Kamińska
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Poziom i forma studiów
studia II stopnia stacjonarne
ŚcieŜka dydaktyczna:
Teleinformatyka i
optoelektronika
Kod przedmiotu:
TS2C101101
Miernictwo Optoelektroniczne
obowiązkowy
Semestr:
W - 15 C- 0
1
L- 15
Punkty ECTS
P- 0
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
Forma
zaliczenia
Treści
programowe:
Efekty
kształcenia
EK1
EK2
EK3
EK4
EK5
2
S- 0
Zapoznanie studentów z metodami pomiaru oraz urządzeniami wykorzystywanymi w
miernictwie optoelektronicznym. Nauczenie spektroskopowych metod pomiarowych.
Zapoznanie z metodami pomiarowymi wykorzystującymi zjawiska dyfrakcji, interferencji oraz
analizę stanu polaryzacji fali optycznej. Zapoznanie z metodami pomiarów parametrów sieci
światłowodowych. Wykształcenie zasad stosowania i umiejętności obsługi optoelektronicznych
przyrządów pomiarowych.
Wykład - kolokwium, laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do
ćwiczeń
Pomiary mocy promieniowania. Spektralne metody i przyrządy pomiarowe. Wykorzystanie
zjawisk dyfrakcji i interferencji w miernictwie optoelektronicznym. Zastosowanie analizy stanu
polaryzacji wiązki światła w miernictwie optoelektronicznym. Pomiary specjalistyczne w
systemach światłowodowych.
Student, który zaliczył przedmiot:
wymienia i klasyfikuje optoelektroniczne metody
pomiarowe,
opisuje konstrukcje optoelektronicznych urządzeń
pomiarowych,
charakteryzuje parametry sieci światłowodowych,
wykonuje pomiary wielkości optycznych,
poprawnie opracowuje wyniki pomiarów
charakterystyk optyczncyh,
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
ET2_W04
ET2_W07
ET2_W04
ET2_U08
ET2_W04, ET2_U08,
EK6
EK7
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
EK8
charakteryzując właściwości optyczne stosuje
właściwą metodę pomiarową,
potrafi zaplanować proces testowania wybranych
elementów fotonicznych,
znajduje przydatność poznanych metod
pomiarowych w technice.
ET2_U08, ET2_U13
ET1_U10
ET2_K01
Udział w wykładach
15
Udział w laboratorium
15
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
5 x 1h =
5
Opracowanie sprawozdań z laboratorium
10 x 2h =
10
Udział w konsultacjach związanych z przedmiotem
10 x 1h =
10
Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim
5
Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń
5
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+10h+5h+5h=50h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 15h+20h+5h+5h=45
65
ECTS
50
2
45
1,5
Literatura
podstawowa:
1. Perlicki K., Pomiary w optycznych systemach światłowodowych, WKŁ, Warszawa 2002
2. Bielecki Z., Rogalski A., Detekcja sygnałów optycznych, WNT, Warszawa, 2001
3. Patorski K., Kujawińska M., Sałbut L., Interferometria laserowa z automatyczną analizą
obrazu, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2005
Literatura
uzupełniająca:
1. Mroczka J., Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
kolokwium zaliczające wykład
W
EK2
kolokwium zaliczające wykład
W
EK3
kolokwium zaliczające wykład
W
EK4
sprawozdanie z ćwiczenia lab., obserwacja pracy na zajęciach lab.
L
EK5
sprawozdanie z ćwiczenia lab.
L
EK6
kolokwium zaliczające wykład, obserwacja pracy na zajęciach
W, L
EK7
obserwacja pracy na zajęciach lab., dyskusja w trakcie zajęć lab.
L
EK8
obserwacja pracy na zajęciach lab., dyskusja w trakcie zajęć lab.
L
Jednostka
realizująca:
Katedra Optoelektroniki i
Techniki Świetlnej
Osoby prowadzące:
Urszula Błaszczak, Dominik Dorosz,
Marcin Kochanowicz
Data
opracowania
programu:
30.01.2012
Program opracował(a):
dr inŜ. Urszula Błaszczak
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Zarządzanie sieciami i
usługami
telekomunikacyjnymi 1
Rodzaj
przedmiotu:
obowiązkowy
Liczba godzin w
semestrze:
Semestr:
W - 15 C- 0
1
L- 0
Poziom i forma studiów
studia II stopnia stacjonarne
ŚcieŜka dydaktyczna:
Teleinformatyka i
optoelektronika
Kod przedmiotu:
TS2C101102
Punkty ECTS
P- 0
Ps- 0
1
S- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
Przekazanie wiedzy na temat zarządzania sieciami, usługami i projektami w dziedzinie
systemów telekomunikacyjnych i teleinformatycznych.
Forma
zaliczenia
Sprawdzian pisemny
Specyfika zarządzania w telekomunikacji. Rodzaje zarządzanych zasobów w systemach
telekomunikacyjnych. Modele i fazy cyklu Ŝycia systemów informatycznych i
telekomunikacyjnych. Specyfika publicznych i prywatnych sektorów w aspekcie wdraŜania
systemów i usług teleinformatycznych. Warstwy, obszary, procesy i protokoły zarządzania.
Treści
Współczesne standardy zarządzania usługami telekomunikacyjnymi. Normy i rekomendacje
programowe:
związane z procesem zarządzania sieciami i usługami telekomunikacyjnymi. Zarządzanie
procesem projektowania i wdraŜania systemu teleinformatycznego. Wybrane platformy
zarządzania usługami sieciowymi. Zarządzanie jakością usług, umowy SLA. Systemy i
technologie zarządzania technicznymi zasobami sieci teleinformatycznych.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
definiuje zarządzane zasoby oraz fazy cyklu Ŝycia
systemów telekomunikacyjnych i informatycznych,
EK2
przedstawia etapy typowego procesu projektowania i
wdraŜania systemu teleinformatycznego,
ET2_U11
EK3
wyjaśnia zasady działania wybranych technologii oraz
praktycznych rozwiązań stosowanych do zarządzania
technicznymi zasobami sieci teleinformatycznych,
ET2_W09
EK4
określa rolę umów SLA i wyjaśnia typowe reguły
stosowane w takich umowach,
ET2_U10
ET2_W09, ET2_U13
EK5
przedstawia standardy i normy związane z zarządzaniem
sieciami i usługami telekomunikacyjnymi i identyfikuje
zakresy ich zastosowań.
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
Udział w wykładach
Udział w konsultacjach związanych z wykładem
ET2_U10
15
15
3 x 1h =
3
17
Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+8h+2h=25
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym
35
ECTS
25
1
0
0
Literatura
podstawowa:
1. Flasiśski M.: Zarządzanie projektami informatycznymi. PWN, Warszawa, 2007.
2. Philips J.: Zarządzanie projektami IT. Wydanie III. Helion, Gliwice, 2011.
3. Lent B.: Zarzadzanie procesami prowadzenia projektów. Informatyka i telekomunikacja.
Diffin, Warszawa, 2005.
4. Praca zbiorowa. Vademecum teleinformatyka, tom III. IDG, Warszawa, 2004.
Literatura
uzupełniająca:
1. Dokumenty publikowane przez International Telecommunication Union, TeleManagement
Forum, Urząd Komunikacji Elektronicznej (dostępne w Internecie).
2. Taylor S.: The official inroduction to the ITIL service lifecycle. Stationary Office Books, 2007.
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
sprawdzian pisemny
W
EK2
sprawdzian pisemny
W
EK3
sprawdzian pisemny
W
EK4
sprawdzian pisemny
W
EK5
sprawdzian pisemny
W
Jednostka
realizująca:
Katedra Telekomunikacji i
Aparatury Elektronicznej
Osoby prowadzące:
Andrzej Zankiewicz
Data
opracowania
programu:
30.01.2012
Program opracował(a):
dr inŜ.. Andrzej Zankiewicz
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Optyka falowa
obowiązkowy
Semestr:
W - 15 C- 15
1
L- 15
Poziom i forma studiów
studia II stopnia stacjonarne
ŚcieŜka dydaktyczna:
Teleinformatyka i
optoelektronika
Kod przedmiotu:
TS2C101103
Punkty ECTS
P- 0
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
Forma
zaliczenia
3
S- 0
-
Zapoznać z metodą analizy propagacji promieniowania w ośrodkach jednorodnych i
niejednorodnych. Nauczyć analizy wybranych układów pomiarowych wykorzystujących
zjawiska falowe. Zapoznać z metodami analizy stanu polaryzacji. Zapoznać z wybranymi
układami pomiarowymi.
Wykład - egzamin pisemny, ćwiczenia - prace domowe, kolokwium, laboratorium - sprawdziany
przygotowania do zajęć, sprawozdania
Optyka geometryczna a optyka falowa. Zjawiska falowe w optyce. Promieniowanie
eleketrromagnetyczne - równania Maxwella. Zasada Hugensa. Interferencja promieniowania i jej
wykorzystanie w metrologii . Interferometry. Dyfrakcja - przykłądowe aplikacje pomiarowe. Stan
Treści
programowe: polaryzacji promieniowania i sposoby analizy i syntezy określonego stanu polaryzacji promieniwania.
Wybrane układy optyki adaptacyjnej i z rozłoŜoną aperturą. Propagacja promieniowania w ośrodkach
niejednorodnych. Nanooptyka.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:.
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
EK1
identyfikuje i wyjaśnia istotę zjawisk falowych w optyce,
ET2_W01, ET2_W13
EK2
opisuje budowę i zasadę działania wybranych podstawowych
układów pomiarowych wykorzystujących zjawiska dyfrakcji,
interferencji i polaryzacji,
ET2_W01, ET2_W07
EK3
rozwiązuje podstawowe problemy z zakresu optyki falowej,
EK4
zestawia układy pomiarowe pozwalające badać wybrane zjawiska
optyczne,
EK5
przeprowadza proste eksperymenty z zakresu optyki falowej i
analizuje ich wyniki
ET2_U03
EK6
potrafi pracować indywidualnie i w zespole.
ET2_U02
ET2_U07
ET2_W01, ET2_U08
EK7
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
EK8
Udział w wykładach
15
Udział w: ćwiczeniach audytoryjnych + laboratorium
30
Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych
10
Wykonanie zadań domowych (prac domowych)
10
Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami
5
Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń i obecność na nim
10
Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim
10
RAZEM:
Wskaźniki
ilościowe
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h + 30h + 5h + 4h = 54h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym
30h + 10h + 5h + 10h = 55h
90
ECTS
54
2
55
2
Literatura
podstawowa:
1. Jabczyński J. Podstawy optyki stosowanej. Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa, 2006;
2 . Kleszczewski Z. Wybrane zagadnienia z optyki falowej. Wydawnictwa Politechniki Śląskiej, Gliwice
2003;
3. Petykiewicz J.: Optyka falowa, PWN, Warszawa 1986;
4. Ratajczyk F.: Dwójłomność i polaryzacja optyczna, Ofic. Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław,
2000;
5. Patorski K. i in.: Interferometria laserowa, Ofic. Wyd. PW, Warszawa 2005
6. L.Nowotny, B.Hecht; Principles of nano-optics, Cambridge UniversityPress, 2007
Literatura
uzupełniająca:
1. Born. M., Wolf. E. : Principles of optics 7th Edition, Pergamon Press 1999;
2. Jagoszewski E. Wstęp do optyki inŜynieryjnej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2008
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
zaliczenie pisemne, sprawdziany przygotowania do zajęć
W, L
EK2
zaliczenie pisemne, sprawdziany przygotowania do zajęć
W, L
EK3
prace domowe, obserwacja pracy na ćwiczeniach i laboratorium, sprawozdania
C, L
EK4
obserwacja pracy na laboratorium, sprawozdania
L
EK5
obserwacja pracy na laboratorium, sprawozdania
L
EK6
obserwacja pracy na laboratorium, sprawozdania
L
EK7
EK8
Jednostka
realizująca:
Katedra Optoelektroniki i
Techniki Świetlnej
Osoby prowadzące:
Andrzej Zając, Urszula Błaszczak, Marcin
Kochanowicz, Jacek śmojda
Data
opracowania
programu:
06.02.2012
Program opracował(a):
prof. dr hab. InŜ. Andrzej Zając
Wydział Elektryczny
Nazwa
programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Anteny i transmisja fal 1
Rodzaj
przedmiotu:
obowiązkowy
Liczba godzin w
semestrze:
Semestr:
W - 30 C- 0
Forma
zaliczenia
studia II stopnia stacjonarne
ŚcieŜka dyplomowania:
Aparatura elektroniczna
Kod przedmiotu:
TS2C102201
1
L- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i
cele
przedmiotu:
Poziom i forma studiów
Punkty ECTS
P- 0
Ps- 15
3
S- 0
Zapoznanie studentów z zagadnieniami promieniowania, transmisji i odbioru fal
elektromagnetycznych, ze szczególnym naciskiem na róŜne konstrukcje anten i ich
zastosowania w systemach telekomunikacji bezprzewodowej. Wykształcenie umiejętności
korzystania z oprogramowania słuŜącego do analizy i komputerowo wspomaganego
projektowania anten powszechnego uŜytku, na przykładzie programu NEC2 i środowiska
graficznego 4NEC2.
Wykład - egzamin, pracownia specjalistyczna - kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń, pisemne
protokoły z zajęć lub zadań domowych, projekt konstrukcji antenowej, prezentacja
multimedialna projektu.
Przeznaczenie i klasyfikacja anten. Podstawy teorii promieniowania. Parametry anten. Rozkład
pola elektromagnetycznego w otoczeniu dipola Hertza. Wibrator symetryczny, dipol krótki.
Wpływ powierzchni ziemi. Zasilanie anten, symetryzatory. Sumowanie pól, charakterystyki
grupowe. Układy antenowe. Układy z reflektorami, anteny Yagi-Uda. Anteny z falą bieŜącą.
Anteny częstotliwościowo-niezaleŜne. Anteny logarytmicznie periodyczne. Anteny aperturowe.
Treści
programowe: Wpływ zmian rozkładu amplitudy i fazy pola w aperturze na charakterystyki promieniowania.
Anteny tubowe, paraboliczne, soczewkowe. Anteny planarne: mikropaskowe i szczelinowe.
Inne konstrukcje antenowe, trendy rozwojowe. Propagacja fal radiowych w atmosferze
ziemskiej. Właściwości rozchodzenia się fal radiowych róŜnych zakresów częstotliwości.
Zasady bezpieczeństwa w polu elektromagnetycznym.
Efekty
kształcenia
EK1
Student, który zaliczył przedmiot
ma szczegółową wiedzę w zakresie podstawowych
konstrukcji antenowych, stosowanych m.in. w systemach
telekomunikacji bezprzewodowej;
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
ET2_W05
ma szczegółową i podbudowaną teoretycznie wiedzę w
zakresie transmisji fal elektromagnetycznych w
systemach i sieciach bezprzewodowych;
ET2_W09
EK3
ma szczegółową wiedzę w zakresie bezpieczeństwa w
polu elektromagnetycznym;
ET2_W10
EK4
ma wiedzę o trendach rozwojowych oraz najwaŜniejszych
osiągnięciach w zakresie konstrukcji antenowych;
ET2_W13
EK5
potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł,
równieŜ w języku obcym; potrafi integrować uzyskane
informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej
oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i
wyczerpująco uzasadniać opinie;
ET2_U01
EK6
potrafi pracować indywidualnie i w małym zespole; umie
oszacować czas potrzebny na realizację zleconego
zadania;
ET2_U02
EK7
potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji
zadania projektowego;
ET2_U03
EK8
potrafi przygotować i przedstawić prezentację
poświęconą wynikom realizacji zadania projektowego.
ET2_U04
Bilans nakładu pracy studenta
(w godzinach)
EK2
Wskaźniki
ilościowe
Literatura
podstawowa:
Udział w wykładach
30
Udział w pracowni specjalistycznej
15
Przygotowanie do ćwiczeń lub wykonanie zadań domowych
7
7
Udział w konsultacjach
3
3
Realizacja zadania projektowego i przygotowanie prezentacji
multimedialnej wyników projektu
15
15
Przygotowanie do egzaminu
15
15
Egzamin
2
2
RAZEM:
87
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+15h+3h+2h=50h
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 15h+7h+3h+15h=40h
ECTS
50
2
40
1,5
1. Bem D. J.: Anteny i rozchodzenie się fal radiowych, WNT, Warszawa 1973.
2. Kubacki R.: Anteny mikrofalowe. Technika i środowisko, WKŁ, Warszawa 2008.
3. Pieniak J.: Anteny telewizyjne i radiowe, WKŁ, Warszawa 2004.
4. Rosłoniec S.: Podstawy techniki antenowej, Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2006.
5. 4NEC2 Antenna Modeler and Optimizer. Oprogramowanie dostępne w Internecie na stronie
http://home.ict.nl/~arivoors/.
Literatura
uzupełniająca:
nr efektu
kształcenia
1. Aniserowicz K.: Materiały pomocnicze do wykładów.
2. Bem D. J.: Telewizja satelitarna, Sigma NOT, Warszawa 1991.
3. Bator J.: Anteny i instalacje antenowe, WKŁ, Warszawa 1981.
4. Morawski T., Gwarek W.: Teoria pola elektromagnetycznego, WNT, Warszawa 2006.
5. Szóstka J.: Fale i anteny, WKŁ, Warszawa 2006.
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
metoda weryfikacji efektu kształcenia
EK1
egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń
W, Ps
EK2
egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń
W, Ps
EK3
egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń
W, Ps
EK4
egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń
W, Ps
EK5
egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń
W, Ps
EK6
kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń, pisemne protokoły z zajęć lub
zadań domowych, projekt konstrukcji antenowej
Ps
EK7
pisemne protokoły z zajęć lub zadań domowych, projekt konstrukcji
antenowej
Ps
EK8
prezentacja multimedialna projektu
Ps
Jednostka
realizująca:
Katedra Telekomunikacji i
Aparatury Elektronicznej
Osoby prowadzące:
Karol Aniserowicz
Data
opracowania
programu:
31.01.2012 r.
Program opracował(a):
dr hab. inŜ. Karol Aniserowicz, prof.
nzw. w PB
Wydział Elektryczny
Nazwa programu
kształcenia
(kierunku)
Elektronika i
telekomunikacja
Specjalność:
Nazwa
przedmiotu:
Rodzaj
przedmiotu:
Liczba godzin w
semestrze:
Poziom i forma studiów
studia II stopnia stacjonarne
ŚcieŜka dydaktyczna:
Aparatura elektroniczna
Kod przedmiotu:
TS2C102202
Mikrokontrolery
obowiązkowy
Semestr:
W - 15 C- 0
1
Punkty ECTS
L- 30
P- 0
Ps- 0
Przedmioty
wprowadzające
ZałoŜenia i cele
przedmiotu:
Forma
zaliczenia
3
S-
Zapoznanie z rodziną popularnych mikrokontrolerów, ich funkcjonowaniem, programowaniem w
języku niskiego i wysokiego poziomu.
Wykład - kolokwium; laboratorium - ocena sprawozdań, końcowe zaliczenie ustne
Treści
programowe:
Charakterystyka przynajmniej dwóch rodziny popularnych mikrokontrolerów: struktura
wewnętrzna, zasada pracy, lista rozkazów, system przerwań, wbudowane układy peryferyjne,
przegląd rodziny mikrokontrolerów. Techniki programowania mikrokontrolerów. Realizacja
podstawowych zadań systemu mikroprocesorowego w asemblerze wybranego mikrokontrolera i
języku programowania wysokiego poziomu.
Efekty
kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
EK1
potrafi opisać funkcjonowanie mikrokontrolera,
ET2_W11
EK2
rozróŜnia i potrafi wyjaśnić przeznaczenie poszczególnych
składników mikrokontrolera,
ET2_W11
EK3
stosuje odpowiednie do zadania narzędzia programistyczne
(kompilatory, symulatory, środowiska uruchomieniowe),
ET2_U08
EK4
potrafi pracować w zespole.
ET2_U02
Bilans nakładu pracy
studenta (w godzinach)
Odniesienie do kierunkowych
efektów kształcenia
Udział w wykładach
15
Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych
30
Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych
14
14
Opracowanie sprawozdań z laboratorium
13
13
Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami laboratoryjnymi
2
2
Wskaźniki
ilościowe
Przygotowanie do zaliczenia wykładu
5
5
Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych
3
3
RAZEM:
82
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi
bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+30h+2h=47
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze
praktycznym 30h+14h+13h+2h+3h=62h
ECTS
62
2
62
2
Literatura
podstawowa:
1. Pawluczuk A. - Sztuka programowania mikrokontrolerów AVR. Podstawy. BTC, Warszawa
2006.
2. Pawluczuk A. - Sztuka programowania mikrokontrolerów AVR. Przykłady. BTC, Warszawa
2007.
3. Doliński J. - Mikrokontrolery AVR w praktyce. BTC, Warszawa 2004.
Literatura
uzupełniająca:
1. Bogusz J. - Lokalne interfejsy szeregowe w systemach cyfrowych. BTC, Warszawa 2004.
2. Grodzki L. - materiały do wykładu. Strony www KAiE WE PB.
3. Grodzki L. - komplet instrukcji do ćwiczeń laboratoryjnych. Strony www KAiE WE PB.
nr efektu
kształcenia
metoda weryfikacji efektu kształcenia
forma zajęć, na której zachodzi
weryfikacja
EK1
kolokwium zaliczające wykład
W
EK2
kolokwium zaliczające wykład
W
EK3
sprawozdanie z ćwiczenia lab., ustne zaliczenie końcowe
L
EK4
sprawozdanie z ćwiczenia lab., obserwacja pracy w trakcie
laboratorium
L
Jednostka
realizująca:
Katedra
Automatyki i Elektroniki
Osoby prowadzące:
Lech Grodzki
Data opracowania
programu:
31.01.2012
Program opracował:
dr inŜ. Lech Grodzki