Elektronika i telekomunikacja
Transkrypt
Elektronika i telekomunikacja
Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Poziom i forma studiów studia II stopnia stacjonarne ŚcieŜka dydaktyczna: - Kod przedmiotu: TS2C100001 Metody optymalizacji obowiązkowy Semestr: W - 15 C- 15 1 L- 0 Punkty ECTS P- 0 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: 2 S- 0 - Formułowanie zadań optymalizacji dla róŜnych funkcji celu i ograniczeń; stosowanie podstawowych metod optymalizacji statycznej. Forma zaliczenia Wykład - sprawdzian pisemny; ćwiczenia - dwa kolokwia; Programowanie liniowe: metoda sympleks i zrewidowana metoda sympleks. Formalizm Lagrange'a i teoria dualności. Prymalno-dualna metoda sympleks. Programowanie całkowitoliczbowe. Ogólne zadanie optymalizacji statycznej. Metody gradientowe Treści rozwiązywania zadań optymalizacji bez ograniczeń. Warunki optymalności Kuhna-Tuckera. programowe: Zadania wypukłe. Elementy optymalizacji dynamicznej. Elementy optymalizacji wielokryterialnej. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 klasyfikuje i róŜnicuje podstawowe metody optymalizacji statycznej, EK2 rozwiązuje zadania programowania liniowego, T2A_U08,T2A_U15,T2A_U17 EK3 rozwiązuje zadania programowania całkowitoliczbowego, T2A_U08,T2A_U15,T2A_U17 EK4 rozwiązuje zadania programowania nieliniowego. T2A_U08,T2A_U15,T2A_U17 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Efekty Student, który zaliczył przedmiot: kształcenia Udział w wykładach 15 Udział w ćwiczeniach audytoryjnych 15 T2A_W01 Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych 15 x 1h = 15 Udział w konsultacjach związanych z zajęciami 5 x 1h = 5 8+ 2 10 Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na nim RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+5h+2h=37 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h + 15h = 30 Literatura podstawowa: Literatura uzupełniająca: nr efektu kształcenia 60 ECTS 37 1 30 1 1. Kusiak J., Danielewska-Tułecka A., Oprocha P.: Optymalizacja: wybrane metody z przykładami zastosowań, PWN, Warszawa, 2009. 2. Zorychta K., Ogryczak W.: Programowanie liniowe i całkowitoliczbowe: metoda podziału i ograniczeń, WNT, Warszawa, 1981. 3. Stachurski A.: Wprowadzenie do optymalizacji, OW PW, Warszawa, 2009. 1. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A.: Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji, PWN, Warszawa, 1980. 2. Seidler J., Badach A., Molisz W.: Metody rozwiązywania zadań optymalizacji, WNT, Warszawa, 1980. 3. Bertsekas D.: Nonlinear Programming, Belmont, Athena Scientific, 2003. metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 sprawdzian zaliczający wykład W EK2 kolokwia zaliczające ćwiczenia, sprawdzian zaliczający wykład W, C EK3 kolokwia zaliczające ćwiczenia, sprawdzian zaliczający wykład W, C EK4 kolokwia zaliczające ćwiczenia, sprawdzian zaliczający wykład W, C Jednostka realizująca: Katedra Matematyki Osoby prowadzące: Krzysztof Piekarski Data opracowania programu: 16-02-2012 Program opracował(a): dr Krzysztof Piekarski Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: ŚcieŜka dydaktyczna: Programowalne układy cyfrowe 1 Obowiązkowy Semestr: W - 30 C- 0 Forma zaliczenia TS2C100002 Kod przedmiotu: 1 Punkty ECTS L- 0 P- 0 3 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 - Zapoznanie studentów z architekturami zaawansowanych programowalnych układów cyfrowych oraz metodami syntezy złoŜonych systemów cyfrowych stosowanych w systemach pomiarowych, układach automatyki i telekomunikacji oraz optoelektroniki Wykład - zaliczenie pisemne Architektury współczesnych, zaawansowanych programowalnych układów cyfrowych oraz ich uwarunkowania aplikacyjne. Wbudowane rdzenie procesorów sprzętowych, bloki DSP, pamięci wewnętrzne, moduły wejściowo-wyjściowe. Procesory programowe: synteza struktury, instrukcje kodu maszynowego, tworzenie kodu źródłowego w językach niskiego i wysokiego Treści poziomu. Komunikacja układów programowalnych z otoczeniem na pozimie sprzętowym oraz programowe: systemowym. Synteza złoŜonych jednoukładowych systemów cyfrowych w układach programowalnych. Wybrane zagadnienia diagnostyki układów cyfrowych i mieszanych oraz projektowania systemów zorientowanych diagnostycznie. Kierunki rozwoju cyfrowych oraz analogowo-cyfrowych układów programowalnych. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 rozróŜnia elementy architektur zaawansowanych programowalnych układów cyfrowych oraz ich funkcje, EK2 opisuje funkcjonowanie systemu stosując techniki przetwarzania współbieŜnego i sekwencyjnego na poziomie sprzętowym, ET2_W08, ET2_U12 EK3 orientuje się w aktualnych rozwiązaniach procesorów wbudowanych, sprzętowych i programowych, ET2_W11, ET2_W13 EK4 interpretuje poszczególne elementy architektury oraz kodu wbudowanego procesora programowego, ET2_W11, ET2_W12 EK5 rozpoznaje oraz wybiera narzędzia i techniki komunikacji układu programowalnego z otoczeniem, ET2_W03, ET2_W09 ET2_W11 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK6 orientuje się w zgadnieniach diagnostyki systemów zawierających układy programowalne. ET2_W12, ET2_W13 Udział w wykładach 30 Udział w konsultacjach 20 Samodzielne przygotowanie projektu 10 Przygotowanie do zaliczenia 15 RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+20h=50h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 20h+10h=30h Literatura podstawowa: 75 ECTS 50 2 30 1 1. Navabi Z., Embedded Core Design with FPGAs, McGraw-Hill, 2006 2. Jha N.K., Gupta S.: Testing of Digital Systems, Cambridge University Press, 2003 3. Wayne W., FPGA-Based System Design, Prentice Hall, 2004 4. Altera Corp., Nios II Processor Reference Handbook, USA, 2011 1. Pong P. Chu, Embedded SoPC Design with Nios II Processor and VHDL Examples, John Wiley & Sons, USA, 2011 Literatura 2. IEEE, Inc., IEEE Standard for Mixed-Signal Test Bus, IEEE Std. 1149.4, USA, 2000 uzupełniająca: 3. Sosnowski J.: Testowanie i niezawodność systemów komputerowych, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, 2005 nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć na której zachodzi weryfikacja EK1 Zaliczenie pisemne W EK2 Zaliczenie pisemne, weryfikacja zadania projektowego W EK3 Zaliczenie pisemne W EK4 Zaliczenie pisemne W EK5 Zaliczenie pisemne W EK6 Zaliczenie pisemne W Jednostka realizująca: Katedra Automatyki i Elektroniki Osoby prowadzące: Marian Gilewski Data opracowania programu: 31.01.2012 Program opracował: dr inŜ. Marian Gilewski Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Metody numeryczne obowiązkowy Semestr: Liczba godzin w semestrze: W - 15 C- 0 Przedmioty wprowadzające - ZałoŜenia i cele przedmiotu: Forma zaliczenia 1 L- 0 Poziom i forma studiów studia II stopnia stacjonarne ŚcieŜka dydaktyczna: - Kod przedmiotu: TS2C100003 Punkty ECTS P- 0 Ps- 15 3 S- 0 Poznanie wybranych metod numerycznych stosowanych w analizie zagadnień technicznych, opanowanie zasad ich praktycznej realizacji i wykorzystania. Opanowanie podstaw matematycznych oraz zasad wykorzystania metody elementów skończonych i metody róŜnic skończonych. Nabycie umiejętności tworzenia własnych modeli i oceny zjawisk obwodowych i polowych z wykorzystaniem dostępnego oprogramowania. Nauczenie analizy i interpretacji wyników obliczeń, formalnej oceny ich poprawności oraz ograniczania czynników wpływających na błędy obliczeń. Wykład: dwa zaliczenia pisemne, pracownia specjalistyczna: sprawozdania z zajęć, sprawdziany pisemne. Numeryczna aproksymacja wielkości fizycznych. Aproksymacja operatorów liniowych i wektorowych. Szereg Taylora. Całkowanie i róŜniczkowanie numeryczne. Algorytmy rozwiązania zagadnień nieliniowych. Numeryczne rozwiązywanie równań róŜniczkowych zwyczajnych. Treści programowe: Metoda róŜnic skończonych - metoda FDTD. Metody elementów skończonych i brzegowych. Metody rozwiązywania układów równań liniowych i problemów własnych. Równoległa realizacja obliczeń - przetwarzanie klastrowe, dostępne narzędzia. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 wyjaśnia i przytacza zasady realizacji wybranych metod numerycznych stosowanych w zagadnieniach technicznych ET2_W12 EK2 identyfikuje i charakteryzuje dostępne narzędzia do numerycznej analizy zagadnień elektroniki ET2_U12 EK3 definiuje i opisuje zadania w postaci umoŜliwiającej zastosowanie metod numerycznych ET2_U07 EK4 omawia i stosuje metodę elementów skończonych i róŜnic skończonych do analizy wybranych zagadnień z zakresu elektroniki ET2_W12, ET2_U12 EK5 interpretuje wyniki obliczeń, potrafi oszacować ich wiarygodność i błąd obliczeń ET2_U13 EK6 przygotowuje dokumentację dotyczącą wykonanych analiz ET2_U04 EK7 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK8 Wskaźniki ilościowe Udział w wykładach 15 Udział w pracowni specjalistycznej 15 Przygotowanie do pracowni specjalistycznej 7 x 1h = 7 Opracowanie sprawozdań z pracowni i wykonanie zadań domowych 5 x 2h = 10 Udział w konsultacjach związanych z wykładem i pracownią 6 x 1h = 6 Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na nim 1 x 7h = 7 Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń + obecność na kolokwiach 2 x 1h = 2 RAZEM: 62 Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+6h+2h=38h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+7h+10h+6h+2h=40h Literatura podstawowa: ECTS 38 1,5 38 1,5 1. Krupka J., Morawski R.Z., Opalski L. J.: Wstęp do metod numerycznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2004. 2. Sikora J.: Numeryczne metody rozwiązywania zagadnień brzegowych: podstawy metody elementów skończonych i metody elementów brzegowych. Wydaw. Uczelniane Politechniki Lubelskiej, Lublin, 2009. 3. Rosłoniec S.: Wybrane metody numeryczne z przykładami zastosowań w zadaniach inŜynierskich. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2008. 4. Grabarski A., Wróbel I.: Wprowadzenie do metody elementów skończonych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2008. 5. Povstenko J.: Wprowadzenie do metod numerycznych. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa, 2005. 1. Gilat A., Subramaniam V.: Numerical methods for engineers and scientists : an introduction with applications using MATLAB. John Wiley & Sons, Hoboken, 2011. 2. Elsherbeni A.Z., Demir V.: The finite-difference time-domain method for electromagnetics with Literatura uzupełniająca: MATLAB simulations. SciTech Publishing, Raleigh, 2009. 3. Butcher J.C.: Numerical methods for ordinary differential equations. J.Wiley&Sons, 2003. 4. Evans G., Blackledge J., Yardley P.: Numerical methods for PDE. Springer, 2000. 5. William H.P.: Numerical recipes: the art of scientific computing. Cambridge Univ. Press, 2007. nr efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja metoda weryfikacji efektu kształcenia EK1 kolokwium zaliczające W EK2 wykład: kolokwium zaliczające; pracownia specjalistyczna: ocena sprawozdania z zajęć, zaliczenia pisemne; EK3 zaliczenia pisemne, sprawozdania z zajęć EK4 wykład: kolokwium zaliczające; pracownia specjalistyczna: sprawozdania z zajęć; W, Ps EK5 ocena sprawozdania z zajęć, zaliczenia pisemne Ps EK6 ocena sprawozdania z zajęć Ps W, Ps Ps EK7 EK8 Jednostka realizująca: Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Osoby prowadzące: Bogusław Butryło Data opracowania programu: 02.02.2012 Program opracował(a): dr inŜ. Bogusław Butryło Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i Telekomunikacja ŚcieŜka dydaktyczna: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Metody cyfrowego przetwarzania sygnałów Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Liczba godzin w semestrze: Semestr: W - 15 C- 0 Kod przedmiotu: 1 L- 0 Forma zaliczenia TS2C100004 Punkty ECTS P- 0 3 Ps- 15 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 - Zapoznanie studentów z zaawansowanymi algorytmami przetwarzania sygnałów, ich wykorzystaniem w praktyce oraz technikami implementacji w środowisku symulacyjnym. Wykład - zaliczenie pisemne; pracownia specjalistyczna - ocena sprawozdań z realizacji zadań Modelowanie procesów stochastycznych na podstawie filtru modelujacego. Kryteria optymalnosci w teorii estymacji, optymalna estymacja sredniokwadratowa, optymalne filtry estymacyjne i predykcyjne (algorytm Levinsona-Durbina). Adaptacyjne algorytmy estymacji (algorytm LMS, LMS-Newtona), algorytmy rekursywne RLS. Treści programowe: Transformaty dwuargumentowe (krótkoczasowa transformata Fouriera STFT, transformata falkowa, spektrogram, skalogram), transformata Wigner-Villea i jej modyfikacje. Przykłady zastosowania transformat dwuargumentowych w przetwarzaniu sygnału mowy oraz obrazu. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 wyjaśnia konstrukcję zaawansowanych algorytmów cyfrowego przetwarzania sygnałów, ET2_W08 EK2 dostrzega i opisuje zastosowanie algorytmów przetwarzania sygnałów we współczesnych systemach elektronicznych i telekomunikacyjnych, ET2_W13 EK3 EK4 stosuje odpowiednie metody obliczeniowe i narzędzia symulacyjne do syntezy algorytmów przetwarzania sygnałów, potrafi wykorzystać poznane metody, modele matematyczne i symulacje do analizy złoŜonych sygnałów występujących w układach elektronicznych i telekomunikacyjnych, ET2_U07, ET2_U12 ET2_U13 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK5 poprawnie opracowuje wyniki symulacji. ET2_U03 Udział w wykładach 15 Udział w pracowni specjalistycznej 15 Przygotowanie do pracowni specjalistycznej 7 x 2h = 14 Opracowanie sprawozdań z pracowni specjalistycznej 7 x 2h = 14 Udział w konsultacjach związanych z wykładem i pracownią specjalistyczną 7 x 1h = 7 5 Przygotowanie do zaliczenia wykładu i obecność na zaliczeniu RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+7h+3h=40h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+14h+14h+3h=46h 70 ECTS 40 1,5 46 1,5 Literatura podstawowa: 1. Lyons R.: Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów. WKŁ, Warszawa 1999. 2. Rutkowski L.: Filtry adaptacyjne i adaptacyjne przetwarzanie sygnałów; teoria i zastosowanie. WNT, Warszawa 1994. 3. Białasiewicz J.: Falki i aproksymacje WNT. Warszawa, 2000. 4. Zielinski T.: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów: Od teorii do zastosowan. WKŁ, Warszawa, 2005. Literatura uzupełniająca: 1. Clarkson P.: Optimal and Adaptive Signal Processing. CRC Press Inc. Boca Raton, Florida, 1993. 2. Flandrin. P. i inni: Tutorial Time-Frequency Toolbox for Matlab, CNRS (France), Rice University (USA), 1996, dostepny drogą elektroniczną. nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 Zaliczenie pisemne wykładu W EK2 Zaliczenie pisemne wykładu W EK3 Ocena sprawozdania z wykonanego zadania (z dyskusją), obserwacja pracy na zajęciach Ps EK4 Ocena sprawozdania z wykonanego zadania (z dyskusją), obserwacja pracy na zajęciach Ps EK5 Ocena sprawozdania z wykonanego zadania (z dyskusją), obserwacja pracy na zajęciach Ps Jednostka realizująca: Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej Osoby prowadzące: Ewa Świercz Data opracowania programu: 31.01.2012 r. Program opracował: Dr inŜ. Ewa Świercz Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja ŚcieŜka dydaktyczna: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów Kompatybilność elektromagnetyczna obowiązkowy Semestr: W - 15 C- 0 Kod przedmiotu: 1 L- 30 Przedmioty wprowadzające TS2C100005 Punkty ECTS P- 0 3 Ps- 0 S- 0 - ZałoŜenia i cele przedmiotu: Zapoznanie studentów z podstawowymi zjawiskami związanymi z powstawaniem, rozprzestrzenianien się i oddziaływaniem zaburzeń elektromagnetycznych na urządzenia i systemy elektryczne i elektroniczne. Zapoznanie z podstawowymi metodami badań kompatybiloności elektromagnetycznej (odporności i emisyjności) oraz z podstawową aparaturą badawczą. Wykształcenie umiejętności obsługi podstawowej aparatury badawczej. Dokonanie prostych badań podstawowych oraz wybranych badań uzupełniających w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń elektronicznych i elektrycznych. Wykształcenie umiejętności właściwego opracowania, ilustracji i analizy wyników przeprowadzonych badań oraz poprawnej interpretacji i oceny tych wyników. Forma zaliczenia Wykład - egzamin/sprawdzian pisemny; laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do zajęć laboratoryjnych. Wprowadzenie do zagadnień EMC (kompatybilności elektromagnetycznej), normy EMC. Źródła zaburzeń elektromagnetycznych, ich podstawowe charakterystyki oraz stwarzane zagroŜenia. Podstawowe zasady zakłócającego oddziaływania sygnałów, sprzęŜenia elektromagnetyczne. Badania odporności urządzeń elektronicznych i elektrycznych na zaburzenia Treści programowe: elektromagnetyczne (zasady, stanowiska i aparatura badawcza, dopuszczalne poziomy). Badania emisyjności urządzeń elektronicznych i elektrycznych (zasady, stanowiska i aparatura pomiarowa, dopuszczalne poziomy). Skuteczność ekranowania. Aspekty praktyczne kompatybilności elektromagnetycznej. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia3) ET2_W07 EK2 dokonuje prostych badań podstawowych oraz wybranych badań uzupełniających w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej urzadzeń elektronicznych i elektrycznych ET2_U02, ET2_U08 EK3 planuje, organizuje i przygotowuje protokoły dokumentujące wykonanie badań i pomiarów ET2_U03 EK4 analizuje oraz właściwie opracowuje i ilustruje wyniki przeprowadzonych badań i pomiarów ET2_U03 EK5 poprawnie interpretuje, porównuje i ocenia wyniki przeprowadzonych badań i pomiarów EK6 wiąŜe zagadnienia komatybilności elektromagnetycznej z aktami normatywnymi EK7 stosuje zasady BHP EK8 potrafi pracować w zespole Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK1 charakteryzuje zjawiska powstawania, rozprzestrzeniania się i oddziaływania zaburzeń elektromagnetycznych na urządzenia i systemy oraz opisuje podstawowe metody badań kompatybilności elektromagnetycznej i aparaturę badawczą ET2_U01, ET2_K01 ET2_U01 ET2_U02, ET2_U08 ET2_U02 Udział w wykładach 15 Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 30 Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 15 Opracowanie sprawozdań z laboratorium i/lub wykonanie zadań domowych (prac domowych) 15 Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami laboratoryjnymi 5 Przygotowanie do egzaminu/zaliczenia i obecność na nim 10 RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+15h+5h=50 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+15h+15h+5h+65h 90 ECTS 50 2 65 2 Literatura podstawowa: 1. Więckowski T. W.: Badania kompatybilności elektromagnetycznej urządzeń elektrycznych i elektronicznych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2001. 2. Machczyński W.: Wprowadzenie do kompatybilności elektromagnetycznej. Wydaw. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2010. 3. Augustyniak L.: Laboratorium kompatybilności elektromagnetycznej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej, Białystok, 2010. 4. Ruszel P.: Kompatybilność elektromagnetyczna elektronicznych urządzeń pomiarowych. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008. 5. Sroka J.: Niepewność pomiarowa w badaniach EMC: pomiary emisyjności radioelektrycznej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2009. Literatura uzupełniająca: 1. Ott H. W.: Electromagnetic compatibility engineering. NJ: Wiley, Hoboken, 2009. 2. Kodali V. P.: Engineering electromagnetic compatibility: principles, measurements, technologies and computer models. The Institute of Electrical and Electronics Engineers, New York, 2000. 3. Williams T.: EMC for systems and installations. Newnes, Oxford, 2000. 4. Williams T.: EMC for product designers: (meeting the European EMC directive). Newnes, Oxford, 2000. 5. Charoy A.: Zakłócenia w urządzeniach elektronicznych: zasady i porady instalacyjne. Tomy 1, 2, 3, 4. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999/2000. nr efektu kształcenia forma zajęć (jeśli jest więcej niŜ jedna), na której zachodzi weryfikacja metoda weryfikacji efektu kształcenia EK1 egzamin/kolokwium zaliczające wykład, sprawdziany przygotowania do zajęć laboratoryjnych EK2 sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L EK3 sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L EK4 sprawozdania z zajęć lab. L EK5 sprawozdania z zajęć lab. L EK6 egzamin/kolokwium zaliczające wykład W EK7 sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L EK8 sprawozdania z zajęć lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L W, L Jednostka realizująca: Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej Osoby prowadzące: Andrzej Sowa, Renata Markowska, Leszek Augustyniak Data opracowania programu: 01.02.2012 Program opracował(a): dr inŜ. Renata Markowska Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja ŚcieŜka dydaktyczna: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Teoria informacji i kodowania obowiązkowy Semestr: W - 30 C- 0 1 L- 0 Kod przedmiotu: TS2C100006 Punkty ECTS P- 0 3 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 - Zapoznanie studentów z teoretycznymi aspektami klasycznej teorii informacji oraz współczesnymi technikami kodowania. Forma zaliczenia Egzamin pisemny System informacyjny, zródła informacji, modele zródeł informacji, miara informacji - entropia. Twierdzenie Shannona o kodowaniu zródła, (kod Huffmana, Lempela-Ziva, kodowanie arytmetyczne). Modele kanałów dyskretnych, analogowych i dyskretno-analogowych. Kodowanie sygnałów Treści programowe: pasmowych, kanał gaussowski i III twierdzenie Shannona, reguły decyzyjne i ich klasyfikacja. Kodowanie kanałowe i klasyfikacja, granice kodowania, kody nadmiarowe (Hamminga, cykliczne, splotowe). Dekodowanie algebraiczne i probabilistyczne, algorytm Viterbiego, zasady turbo-kodowania. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 opisuje strukturę systemu informacyjnego oraz podstawowe modele źródeł informacji, ET2_W08 EK2 róŜnicuje modele kanałów transmisji informacji i przytacza ich podstawowe charakterystyki, ET2_W08, ET2_W09 EK3 wyjaśnia konstrukcję algorytmów kodowania i dekodowania informacji, ET2_W08 EK4 dostrzega i opisuje rolę systemów informacyjnych oraz zastosowanie algorytmów kodowania informacji we współczesnych systemach elektronicznych i telekomunikacyjnych. ET2_W13 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Wskaźniki ilościowe 30 Udział w wykładach Udział w konsultacjach związanych z wykładem 10 x 1h = 10 Przygotowanie do egzaminu 35 Obecność na egzaminie 2 RAZEM: Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+10h+2h=42h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 77 ECTS 42 1,5 0 0 Literatura podstawowa: 1. Haykin S.: Systemy Telekomunikacyjne. WKŁ, Warszawa 1998. 2. Wesołowski K.: Podstawy Cyfrowych Systemów Telekomunikacyjnych. WKŁ, Warszawa 2003. 3. Dabrowski A.: Podstawy transmisji cyfrowej. OWPW, Warszawa 1999. 4. Sayood K.: Kompresja danych. Wprowadzenie. Wydawnictwo RM, Warszawa 2002. 5. Łukasik Z.: Teoria Informacji i Sygnałów. Wydawnictwa Politechniki Radomskiej, Radom 2009. Literatura uzupełniająca: 1. Owen M.: Przetwarzanie sygnałów w praktyce. Wydawn. Komunikacji i Łączności, Warszawa 2009. 2. Kościelny C., Kurkowski M., Srebrny M.: Kryptografia: teoretyczne podstawy i praktyczne zastosowania. Wydawn. Polsko-Japońskiej WyŜszej Szkoły Technik Komputerowych, Warszawa 2009. 3. McKay D.: Information Theory, Inference, and Learning Algorithms. Cambridge University Press, 2003 (pozycja dostępna drogą elektroniczną) 4. Jackowski S., Chrzan M.: Współczesne systemy telekomunikacyjne, t. 1 i 2. Politechnika Radomska, Radom 2008. nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 Zaliczenie pisemne wykładu W EK2 Zaliczenie pisemne wykładu W EK3 Zaliczenie pisemne wykładu W EK4 Zaliczenie pisemne wykładu W EK5 Zaliczenie pisemne wykładu W Jednostka realizująca: Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej Osoby prowadzące: Ewa Świercz Data opracowania programu: 31.01.2012 r. Program opracował: Dr inŜ. Ewa Świercz Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja ŚcieŜka dydaktyczna: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Bezpieczeństwo systemów informacyjnych obowiązkowy Semestr: W - 30 C- 0 Kod przedmiotu: 1 L- 0 TS2C100007 Punkty ECTS P- 0 2 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 - Przekazanie wiedzy na temat zagroŜeń bezpieczeństwa systemów informacyjnych oraz stosowanych współcześnie metod ochrony tych systemów. Forma zaliczenia Sprawdzian pisemny Istota bezpieczeństwa informacyjnego. Kompleksowe podejście do definiowania polityki bezpieczeństwa informacyjnego. Źródła zagroŜeń dla bezpieczenstwa informacji. Procedury wykrywania i reagowania w sytuacjach zagroŜenia. Audyty systemów informatycznych. Podstawy kryptograficznej ochrony danych. Rodzaje i właściwości szyfrów. Architektura systemów z kluczem publicznym (PKI). Systemy podpisu elektronicznego i bezpiecznego Treści programowe: uwierzytelniania. Istota steganografii i oznaczania danych znakami wodnymi. Wybrane technologie stosowanie w ochronie systemów informacyjnych. Emisja ujawniająca (np. przeniki elektromagnetyczne) jako źródło zagroŜeń i zalecane sposoby ochrony. Podstawy metod oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem (np. metoda OCTAVE). Standardy i normy związane z bezpieczeństwem systemów informacyjnych. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 opisuje źródła zagroŜeń bezpieczeństwa systemów informacyjnych z uwzględnieniem aspektów organizacyjnych i prawnych, ET2_W10 EK2 dostrzega znaczenie czynnika ludzkiego w zapewnieniu bezpieczeństwa systemów informacyjnych, ET2_W10 EK3 przytacza zasadnicze składowe uŜywane w definiowaniu kompleksowej polityki bezpieczeństwa informacji, ET2_W10 EK4 odróŜnia rolę audytów i testów penetracyjnych systemów informatycznych, ET2_W10, ET2_U9 EK5 opisuje cechy algorytmów kryptograficznych i dobiera właściwe algorytmy do określonych zadań zapewnienia poufności i/lub integralności informacji, ET2_W10 EK6 opisuje działanie wybranych praktycznych rozwiązań stosowanych do zapewnienia bezpieczeństwa systemów informacyjnych, ET2_W10 EK7 przytacza podstawowe metody oceny ryzyka i zarządzania ryzykiem w systemach informacyjnych, ET2_U12, ET2_W10 EK8 identyfikuje standardy i normy związane z bezpieczeństwem systemów informacyjnych i odróŜnia obejmowane przez nie obszary. ET2_U10, ET2_W10 30 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Udział w wykładach Udział w konsultacjach związanych z wykładem 6 x 1h = 32 Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+6h+2h=38 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym Literatura podstawowa: 6 68 ECTS 38 1,5 0 0 1. Białas A.: Bezpieczeństwo informacji i usług w nowoczesnej instytucji i firmie. WNT, Warszawa, 2007. 2. Stinson D. R.: Kryptografia. W teorii i praktyce. WNT, Warszawa, 2005. 3. Polaczek T.: Audyt bezpieczeństwa informacji w praktyce. Helion, Gliwice, 2006. 4. Lam K., LeBlanc D., Smith B.: Ocena bezpieczeństwa sieciowego. APN PROMISE, Warszawa, 2005. 5. Preston W. C.: Archiwizacja i odzyskiwanie danych. Helion, Gliwice, 2008. Literatura uzupełniająca: nr efektu kształcenia 1. Stallings W.: Cryptography and Network Security Principles and Practices. Fourth Edition. Prentice Hall, 2005. 2. RSA Laboratories: Frequently Asked Questions about Today's Cryptography. Dostępne na stronie http://www.rsa.com/rsalabs/ 3. Pieprzyk J., Hardjono T., Seberry J.: Teoria bezpieczeństwa systemów komputerowych. Helion, Gliwice, 2005. metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 sprawdzian pisemny W EK2 sprawdzian pisemny W EK3 sprawdzian pisemny W EK4 sprawdzian pisemny W EK5 sprawdzian pisemny W EK6 sprawdzian pisemny W EK7 sprawdzian pisemny W EK8 sprawdzian pisemny W Jednostka realizująca: Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej Osoby prowadzące: Andrzej Zankiewicz Data opracowania programu: 30.01.2012 Program opracował(a): dr inŜ.. Andrzej Zankiewicz Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja ŚcieŜka dydaktyczna: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Fotonika obowiązkowy Kod przedmiotu: Semestr: W - 15 C- 0 1 L- 30 Forma zaliczenia TS2C100008 Punkty ECTS P- 0 3 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 _ Zapoznanie studentów z teorią zjawisk optycznych w półprzewodnikach. Nauczenie zasad wykorzystania studni kwantowych w półprzewodnikowych emiterach i detektorach promieniowania. Zapoznanie z wybranymi strukturami fotonicznymi i zjawiskami w nich występującymi. Nauczenie metod pomiaru właściwości elementów i układów fotoniczych. Przedstawienie współczesnych trendów rozwojowych fotoniki. Zapoznanie z wybranymi optycznymi elementami nieliniowymi. Wykład - kolokwium, laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń, Podstawy teorii zjawisk optycznych w półprzewodnikach i falowodach optycznych. Struktury niskowymiarowe – zasada wykorzystania studni kwantowych w półprzewodnikowych emiterach promieniowania. InŜynieria przerwy zabronionej – supersieci. Interfejsy w strukturach Treści programowe: fotonicznych. Periodyczne struktury optyczne – budowa wybranych elementów, metody analizy i perspektywy rozwoju. Budowa i wybrane aplikacje matryc źródeł i detektorów ze strukturami niskowymiarowymi. Zjawisko bistabilności optycznej. Fotoniczne elementy bistabilne. Optyczne elementy logiczne. Zjawiska nieliniowe. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 ma szczegółową wiedzę w zakresie fotoniki, ET2_W02 EK2 wyjaśnia zjawiska optyczne występujące w półprzewodnikach, ET2_W02, ET2_W03 EK3 omawia właściwości i zasady wykorzystania struktur fotonicznych, ET2_W02, ET2_W03 EK4 charakteryzuje budowę struktur fotonicznych, ET2_W6 mierzy i analizuje właściwości półprzewodnikowych emiterów promieniowania, EK6 mierzy i analizuje właściwości spektroskopowe materiałów stosowanych w fotonice, EK7 przedstawia współczesne trendy fotoniki, znajdując ich przydatność w technice, ET_U12, ET_U13 EK8 rozumie rolę fotoniki we współczesnym społeczeństwie opartym na wiedzy. ET2_K02 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK5 Wskaźniki ilościowe ET2W_02, ET2_U08 ET2_U08 Udział w wykładach 15 Udział w laboratorium 30 Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 15x1h 15 Opracowanie sprawozdań z laboratorium 10x2h 20 Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami lab. 5x1h 5 Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń lab. + obecność na kolokwiach 5x1h 5 5x1h 5 RAZEM: 95 Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+30h+5h=40h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+15h+20h+5h=55h ECTS 50 2 70 2,5 Literatura podstawowa: 1. R. Jóźwicki, Podstawy inŜynierii fotonicznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2006. 2. T. Stacewicz, A. Witkowski, J. Ginter, Wstęp do optyki i fizyki ciała stałego, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, 2002 3. J.Piotrowski; Detektory podczerwieni, NT, 1985. 4. B.Mroziewicz, M.Bugajski; Lasery półprzewodnikowe, PWN, 1984 5. Bielecki Z., Rogalski A., Detekcja sygnałów optycznych, WNT, Warszawa, 2001 Literatura uzupełniająca: 1. J. Petykiewicz; Podstawy fizyczne optyki scalonej, PWN, 1989 2. J.Pankovc; Zjawiska optyczne w półprzewodnikach, PWN, 1974 nr efektu kształcenia EK1 metoda weryfikacji efektu kształcenia kolokwium zaliczające wykład forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja W EK2 kolokwium zaliczające wykład W EK3 kolokwium zaliczające wykład W EK4 kolokwium zaliczające wykład, ocena sprawozdania z ćwiczenia W, L EK5 ocena sprawozdania z ćwiczenia, dyskusja w trakcie zajęć lab. L EK6 ocena sprawozdania z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach L EK7 dyskusja nad sprawozdaniem z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach L EK8 ocena sprawozdania z ćwiczenia, obserwacja pracy na zajęciach L Jednostka realizująca: Katedra Optoelektroniki i Techniki Świetlnej Osoby prowadzące: Andrzej Zając, Marcin Kochanowicz Data opracowania programu: 30.01.2012 Program opracował(a): prof. dr hab. inŜ. Andrzej Zając, Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja ŚcieŜka dydaktyczna: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Język angielski obowiązkowy W- 0 Kod przedmiotu: Semestr: 1 C- 30 L- 0 TS2C100051 Punkty ECTS P- 0 2 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 - Pogłębienie sprawności władania językiem angielskim – przygotowanie i wygłaszanie prezentacji oraz prowadzenie dyskusji. Tworzenie złoŜonych tekstów, wykorzystywanie i opiniowanie obcojęzycznych informacji źródłowych z zakresu studiowanej specjalności. Forma zaliczenia Egzamin pisemny i ustny Tematyka : wypadki, ocena urządzen i procesów technologicznych. Gramatyka : zdania warunkowe, imiesłow " perfect ', czasownik złoŜony z 3 elementów, czas Past Perfect, czasowniki modalne - powtórzenie. Treści programowe: Funkcje : zbiorowa analiza danych, kolejnośc wydarzeń, samoocena, debatowanie, przekonywanie, praca w zespole. Wstawić program realizowany na zajęciach z uwzględnieniem słownictwa z zakresu elektroniki Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 potrafi przygotować i przedstawić prezentacje ustną w języku obcym na temat realizacji zadania projektowego oraz poprowadzić dyskusję dotyczącą prezentacji ET2_U04, ET2_U05 EK2 rozumie i tworzy złoŜone teksty w języku angielskim związane z elektrotechniką, zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego ET2_W16, ET2_U05 EK3 EK4 czyta ze zrozumieniem karty katalogowe, noty aplikacyjne, instrukcje obsługi urządzeń elektrycznych oraz podobne dokumenty w języku angielskim, zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego posługuje się językiem angielskim zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego ET2_W16, ET2_U01 ET2_U05 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Udział w zajęciach 30 Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 5 Wykonanie prac domowych 10 Przygotowanie do egzaminu i uczestniczenie w nim 15 RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 60 ECTS 35 1,5 60 2 Literatura podstawowa: 1. David Bonamy, Technical English 4, Pearson Longman, 2011. 2. Jacky Newbrook, Judith Wilson, Richard Acklam FCE GOLD, Pearson Longman, 2008 Literatura uzupełniająca: 1. Artykuły o tematyce zgodnej z kierunkiem studiów. 2. Virginia Evans, FCE Practice Exam Papers , Express Publishing, 2008 ,3. Wielki Słownik Naukowo Techniczny angielsko-polski/polsko angielski, Wydawnictwo Naukowo- Techniczne,2006 4. Wielki Słownik Angielsko-Polski/Polsko-Angielski ,PWN,2002 nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 Egzamin pisemny i ustny C EK2 Egzamin pisemny i ustny C EK3 Egzamin pisemny i ustny C EK4 Egzamin pisemny i ustny C Jednostka realizująca: Studium Języków Obcych Osoby prowadzące: zespół języka angielskiego SJO Data opracowania programu: 26.01.2012 Program opracował(a): mgr Janusz RoŜek Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja ŚcieŜka dyplomowania: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Język niemiecki obowiązkowy W- 0 Kod przedmiotu: Semestr: 1 C- 30 L- 0 Forma zaliczenia TS2C100052 Punkty ECTS P- 0 2 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 - Pogłębienie sprawności władania językiem niemieckim – przygotowanie i wygłaszanie prezentacji oraz prowadzenie dyskusji. Tworzenie złoŜonych tekstów, wykorzystywanie i opiniowanie obcojęzycznych informacji źródłowych z zakresu studiowanej specjalności. Ocena na podstawie sprawdzianów pisemnych, prac domowych ustnych i pisemnych, dyskusji na zajęciach. Zakres tematyczny (sytuacje językowe): prowadzenie korespondencji słuŜbowej, prowadzenie rozmów z klientami, współpracownikami oraz rozmów biznesowych, prezentacja specjalizacji kierunku studiów, przygotowanie streszczenia wybranego artykułu naukowego. Treści programowe: Zagadnienia gramatyczno-syntaktyczne: gramatyka funkconalna, konstrukcje zdaniowe charakterystyczne dla form formalnych (mowa zaleŜna, tryb przypuszczajacy, zdania złoŜone, strona bierna, rekcja czasownika, przymiotnika i rzeczownika), słowotwórstwo. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 potrafi przygotować i przedstawić prezentacje ustną w języku obcym na temat realizacji zadania projektowego oraz poprowadzić dyskusję dotyczącą prezentacji ET2_U03 EK2 rozumie i tworzy złoŜone teksty w języku niemieckim związane z elektrotechniką, zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego ET2_U05 EK3 czyta ze zrozumieniem karty katalogowe, noty aplikacyjne, instrukcje obsługi urządzeń elektrycznych oraz podobne dokumenty w języku niemieckim, zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego ET2_U01 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK4 posługuje się językiem niemieckim, zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego ET2_U05 Udział w zajęciach 30 Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 5 Wykonanie prac domowych 20 RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 55 ECTS 35 1,5 55 2 Literatura podstawowa: 1. Ch. Kuhn, R.M. Niemann, B. Winzer-Kiontke: studio d - Die Mittelstufe B2, Cornelsen Verlag 2010 2. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk, Anna Zawadzka: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 1, Politechnika Białostocka, Białystok, 2004 3. Wioletta Omelianiuk, Halina Ostapczuk: Sach- und Fachtexte auf Deutsch, Teil 2, Politechnika Białostocka, Białystok, 2010 Literatura uzupełniająca: 1. Renate Wagner: Grammatiktraining Mittelstufe, Verlag für Deutsch, 1997 2. Słownik techniczny niemiecko-polski i polsko-niemiecki, PWN, 2010 3. Dorothea Levy-Hillerich: Mit Deutsch in Europa studieren arbeiten leben, Goethe Institut, 2004 4. Materiały własne prowadzącego (adaptowane i opracowane teksty z literatury fachowej oraz z Internetu) nr efektu kształcenia EK1 metoda weryfikacji efektu kształcenia Egzamin pisemny i ustny forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja C EK2 Egzamin pisemny i ustny C EK3 Egzamin pisemny i ustny C EK4 Egzamin pisemny i ustny C Jednostka realizująca: Studium Języków Obcych Osoby prowadzące: zespół języka niemieckiegoSJO Data opracowania programu: 26.01.2012 Program opracował(a): mgr Wioletta Omelianiuk Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja ŚcieŜka dydaktyczna: Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Język rosyjski obowiązkowy W- 0 Kod przedmiotu: Semestr: 1 C- 30 L- 0 TS2C100053 Punkty ECTS P- 0 2 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: studia II stopnia stacjonarne Poziom i forma studiów S- 0 - Doskonalenie sprawności władania językiem rosyjskim – rozumienia ze słuchu, mówienia, czytania i pisania, w tym słownictwa z zakresu elektroniki i telekomunikacji Forma zaliczenia Ocena na podstawie sprawdzianów pisemnych, prac domowych ustnych i pisemnych, dyskusji na zajęciach. Treści programowe: Doskonalenie wszystkich sprawności językowych: rozumienia ze słuchu, mówienia, czytania i pisania w zakresie języka ogólnego oraz specjalistycznego, zgodnego z kierunkiem studiów. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia ET2_W15, ET2_U01, ET2_U04, ET2_U05 EK1 ma poszerzoną wiedzę o gramatyce języka rosyjskiego EK2 rozumie i tworzy rozbudowane teksty w języku rosyjskim, ET2_W15, ET2_U01, ET2_U04, związane z elektronika i telekomunikacją ET2_U05 EK3 czyta ze zrozumieniem złoŜone karty katalogowe, noty aplikacyjne, instrukcje obsługi urządzeń ET2_W15, ET2_U01, ET2_U04, elektronicznych i telekomunikacyjnych oraz podobne ET2_U05 dokumenty w języku rosyjskim EK4 posługuje się językiem rosyjskim zgodnie zwymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego ET2_W15, ET2_U05 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Udział w zajęciach 30 Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 5 Wykonanie prac domowych 10 Przygotowanie do egzaminu i uczestniczenie w nim 15 RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 60 ECTS 35 1,5 60 2 Literatura podstawowa: 1. Fast L., Zwolińska M.: Biznesmeni mówią po rosyjsku. Русский язык в деловой среде. Dla zaawansowanych.Продвинутый уровень. Poltext, Warszawa, 2005.2. Kuzmina I., Śliwińska B.: Język rosyjski. 365 zadań i ćwiczeń z rozwiązaniami. Langenscheid, Warszawa, 2008.3. Mroczek T.: Русская коммерческая корреспонденция. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław, 2009.4. Teksty specjalistyczne z Internetu, ksiąŜek rosyjskich. Literatura uzupełniająca: 1. Materiały z rosyjskojęzycznych portali internetowych, prasy i ksiąŜek rosyjskich. 2. Kowalska N., Samek D.: Praktyczna gramatyka języka rosyjskiego. REA, Warszawa, 2004. 3. Samek D.: Rozmówki polsko-rosyjskie. REA, Warszawa, 2009. 4. Słownik naukowo-techniczny rosyjsko-polski. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1999. nr efektu kształcenia EK1 EK2 EK3 EK4 metoda weryfikacji efektu kształcenia sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na zajęciach sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na zajęciach sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na zajęciach sprawdziany pisemne, prace domowe ustne i pisemne, dyskusja na zajęciach forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja C C C C Jednostka realizująca: Studium Języków Obcych Osoby prowadzące: zespół języka rosyjskiego SJO Data opracowania programu: 29.02.2012 Program opracował(a): mgr Irena Kamińska Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Poziom i forma studiów studia II stopnia stacjonarne ŚcieŜka dydaktyczna: Teleinformatyka i optoelektronika Kod przedmiotu: TS2C101101 Miernictwo Optoelektroniczne obowiązkowy Semestr: W - 15 C- 0 1 L- 15 Punkty ECTS P- 0 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: Forma zaliczenia Treści programowe: Efekty kształcenia EK1 EK2 EK3 EK4 EK5 2 S- 0 Zapoznanie studentów z metodami pomiaru oraz urządzeniami wykorzystywanymi w miernictwie optoelektronicznym. Nauczenie spektroskopowych metod pomiarowych. Zapoznanie z metodami pomiarowymi wykorzystującymi zjawiska dyfrakcji, interferencji oraz analizę stanu polaryzacji fali optycznej. Zapoznanie z metodami pomiarów parametrów sieci światłowodowych. Wykształcenie zasad stosowania i umiejętności obsługi optoelektronicznych przyrządów pomiarowych. Wykład - kolokwium, laboratorium - ocena sprawozdań, sprawdziany przygotowania do ćwiczeń Pomiary mocy promieniowania. Spektralne metody i przyrządy pomiarowe. Wykorzystanie zjawisk dyfrakcji i interferencji w miernictwie optoelektronicznym. Zastosowanie analizy stanu polaryzacji wiązki światła w miernictwie optoelektronicznym. Pomiary specjalistyczne w systemach światłowodowych. Student, który zaliczył przedmiot: wymienia i klasyfikuje optoelektroniczne metody pomiarowe, opisuje konstrukcje optoelektronicznych urządzeń pomiarowych, charakteryzuje parametry sieci światłowodowych, wykonuje pomiary wielkości optycznych, poprawnie opracowuje wyniki pomiarów charakterystyk optyczncyh, Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia ET2_W04 ET2_W07 ET2_W04 ET2_U08 ET2_W04, ET2_U08, EK6 EK7 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK8 charakteryzując właściwości optyczne stosuje właściwą metodę pomiarową, potrafi zaplanować proces testowania wybranych elementów fotonicznych, znajduje przydatność poznanych metod pomiarowych w technice. ET2_U08, ET2_U13 ET1_U10 ET2_K01 Udział w wykładach 15 Udział w laboratorium 15 Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 5 x 1h = 5 Opracowanie sprawozdań z laboratorium 10 x 2h = 10 Udział w konsultacjach związanych z przedmiotem 10 x 1h = 10 Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim 5 Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń 5 RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+15h+10h+5h+5h=50h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+20h+5h+5h=45 65 ECTS 50 2 45 1,5 Literatura podstawowa: 1. Perlicki K., Pomiary w optycznych systemach światłowodowych, WKŁ, Warszawa 2002 2. Bielecki Z., Rogalski A., Detekcja sygnałów optycznych, WNT, Warszawa, 2001 3. Patorski K., Kujawińska M., Sałbut L., Interferometria laserowa z automatyczną analizą obrazu, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 2005 Literatura uzupełniająca: 1. Mroczka J., Problemy metrologii elektronicznej i fotonicznej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2008 nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 kolokwium zaliczające wykład W EK2 kolokwium zaliczające wykład W EK3 kolokwium zaliczające wykład W EK4 sprawozdanie z ćwiczenia lab., obserwacja pracy na zajęciach lab. L EK5 sprawozdanie z ćwiczenia lab. L EK6 kolokwium zaliczające wykład, obserwacja pracy na zajęciach W, L EK7 obserwacja pracy na zajęciach lab., dyskusja w trakcie zajęć lab. L EK8 obserwacja pracy na zajęciach lab., dyskusja w trakcie zajęć lab. L Jednostka realizująca: Katedra Optoelektroniki i Techniki Świetlnej Osoby prowadzące: Urszula Błaszczak, Dominik Dorosz, Marcin Kochanowicz Data opracowania programu: 30.01.2012 Program opracował(a): dr inŜ. Urszula Błaszczak Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Zarządzanie sieciami i usługami telekomunikacyjnymi 1 Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Liczba godzin w semestrze: Semestr: W - 15 C- 0 1 L- 0 Poziom i forma studiów studia II stopnia stacjonarne ŚcieŜka dydaktyczna: Teleinformatyka i optoelektronika Kod przedmiotu: TS2C101102 Punkty ECTS P- 0 Ps- 0 1 S- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: Przekazanie wiedzy na temat zarządzania sieciami, usługami i projektami w dziedzinie systemów telekomunikacyjnych i teleinformatycznych. Forma zaliczenia Sprawdzian pisemny Specyfika zarządzania w telekomunikacji. Rodzaje zarządzanych zasobów w systemach telekomunikacyjnych. Modele i fazy cyklu Ŝycia systemów informatycznych i telekomunikacyjnych. Specyfika publicznych i prywatnych sektorów w aspekcie wdraŜania systemów i usług teleinformatycznych. Warstwy, obszary, procesy i protokoły zarządzania. Treści Współczesne standardy zarządzania usługami telekomunikacyjnymi. Normy i rekomendacje programowe: związane z procesem zarządzania sieciami i usługami telekomunikacyjnymi. Zarządzanie procesem projektowania i wdraŜania systemu teleinformatycznego. Wybrane platformy zarządzania usługami sieciowymi. Zarządzanie jakością usług, umowy SLA. Systemy i technologie zarządzania technicznymi zasobami sieci teleinformatycznych. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 definiuje zarządzane zasoby oraz fazy cyklu Ŝycia systemów telekomunikacyjnych i informatycznych, EK2 przedstawia etapy typowego procesu projektowania i wdraŜania systemu teleinformatycznego, ET2_U11 EK3 wyjaśnia zasady działania wybranych technologii oraz praktycznych rozwiązań stosowanych do zarządzania technicznymi zasobami sieci teleinformatycznych, ET2_W09 EK4 określa rolę umów SLA i wyjaśnia typowe reguły stosowane w takich umowach, ET2_U10 ET2_W09, ET2_U13 EK5 przedstawia standardy i normy związane z zarządzaniem sieciami i usługami telekomunikacyjnymi i identyfikuje zakresy ich zastosowań. Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Udział w wykładach Udział w konsultacjach związanych z wykładem ET2_U10 15 15 3 x 1h = 3 17 Przygotowanie do zaliczenia i obecność na nim RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+8h+2h=25 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 35 ECTS 25 1 0 0 Literatura podstawowa: 1. Flasiśski M.: Zarządzanie projektami informatycznymi. PWN, Warszawa, 2007. 2. Philips J.: Zarządzanie projektami IT. Wydanie III. Helion, Gliwice, 2011. 3. Lent B.: Zarzadzanie procesami prowadzenia projektów. Informatyka i telekomunikacja. Diffin, Warszawa, 2005. 4. Praca zbiorowa. Vademecum teleinformatyka, tom III. IDG, Warszawa, 2004. Literatura uzupełniająca: 1. Dokumenty publikowane przez International Telecommunication Union, TeleManagement Forum, Urząd Komunikacji Elektronicznej (dostępne w Internecie). 2. Taylor S.: The official inroduction to the ITIL service lifecycle. Stationary Office Books, 2007. nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 sprawdzian pisemny W EK2 sprawdzian pisemny W EK3 sprawdzian pisemny W EK4 sprawdzian pisemny W EK5 sprawdzian pisemny W Jednostka realizująca: Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej Osoby prowadzące: Andrzej Zankiewicz Data opracowania programu: 30.01.2012 Program opracował(a): dr inŜ.. Andrzej Zankiewicz Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Optyka falowa obowiązkowy Semestr: W - 15 C- 15 1 L- 15 Poziom i forma studiów studia II stopnia stacjonarne ŚcieŜka dydaktyczna: Teleinformatyka i optoelektronika Kod przedmiotu: TS2C101103 Punkty ECTS P- 0 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: Forma zaliczenia 3 S- 0 - Zapoznać z metodą analizy propagacji promieniowania w ośrodkach jednorodnych i niejednorodnych. Nauczyć analizy wybranych układów pomiarowych wykorzystujących zjawiska falowe. Zapoznać z metodami analizy stanu polaryzacji. Zapoznać z wybranymi układami pomiarowymi. Wykład - egzamin pisemny, ćwiczenia - prace domowe, kolokwium, laboratorium - sprawdziany przygotowania do zajęć, sprawozdania Optyka geometryczna a optyka falowa. Zjawiska falowe w optyce. Promieniowanie eleketrromagnetyczne - równania Maxwella. Zasada Hugensa. Interferencja promieniowania i jej wykorzystanie w metrologii . Interferometry. Dyfrakcja - przykłądowe aplikacje pomiarowe. Stan Treści programowe: polaryzacji promieniowania i sposoby analizy i syntezy określonego stanu polaryzacji promieniwania. Wybrane układy optyki adaptacyjnej i z rozłoŜoną aperturą. Propagacja promieniowania w ośrodkach niejednorodnych. Nanooptyka. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot:. Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia EK1 identyfikuje i wyjaśnia istotę zjawisk falowych w optyce, ET2_W01, ET2_W13 EK2 opisuje budowę i zasadę działania wybranych podstawowych układów pomiarowych wykorzystujących zjawiska dyfrakcji, interferencji i polaryzacji, ET2_W01, ET2_W07 EK3 rozwiązuje podstawowe problemy z zakresu optyki falowej, EK4 zestawia układy pomiarowe pozwalające badać wybrane zjawiska optyczne, EK5 przeprowadza proste eksperymenty z zakresu optyki falowej i analizuje ich wyniki ET2_U03 EK6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole. ET2_U02 ET2_U07 ET2_W01, ET2_U08 EK7 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK8 Udział w wykładach 15 Udział w: ćwiczeniach audytoryjnych + laboratorium 30 Przygotowanie do ćwiczeń audytoryjnych/laboratoryjnych 10 Wykonanie zadań domowych (prac domowych) 10 Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami 5 Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń i obecność na nim 10 Przygotowanie do egzaminu i obecność na nim 10 RAZEM: Wskaźniki ilościowe Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h + 30h + 5h + 4h = 54h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h + 10h + 5h + 10h = 55h 90 ECTS 54 2 55 2 Literatura podstawowa: 1. Jabczyński J. Podstawy optyki stosowanej. Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa, 2006; 2 . Kleszczewski Z. Wybrane zagadnienia z optyki falowej. Wydawnictwa Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003; 3. Petykiewicz J.: Optyka falowa, PWN, Warszawa 1986; 4. Ratajczyk F.: Dwójłomność i polaryzacja optyczna, Ofic. Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 2000; 5. Patorski K. i in.: Interferometria laserowa, Ofic. Wyd. PW, Warszawa 2005 6. L.Nowotny, B.Hecht; Principles of nano-optics, Cambridge UniversityPress, 2007 Literatura uzupełniająca: 1. Born. M., Wolf. E. : Principles of optics 7th Edition, Pergamon Press 1999; 2. Jagoszewski E. Wstęp do optyki inŜynieryjnej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2008 nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 zaliczenie pisemne, sprawdziany przygotowania do zajęć W, L EK2 zaliczenie pisemne, sprawdziany przygotowania do zajęć W, L EK3 prace domowe, obserwacja pracy na ćwiczeniach i laboratorium, sprawozdania C, L EK4 obserwacja pracy na laboratorium, sprawozdania L EK5 obserwacja pracy na laboratorium, sprawozdania L EK6 obserwacja pracy na laboratorium, sprawozdania L EK7 EK8 Jednostka realizująca: Katedra Optoelektroniki i Techniki Świetlnej Osoby prowadzące: Andrzej Zając, Urszula Błaszczak, Marcin Kochanowicz, Jacek śmojda Data opracowania programu: 06.02.2012 Program opracował(a): prof. dr hab. InŜ. Andrzej Zając Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Anteny i transmisja fal 1 Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy Liczba godzin w semestrze: Semestr: W - 30 C- 0 Forma zaliczenia studia II stopnia stacjonarne ŚcieŜka dyplomowania: Aparatura elektroniczna Kod przedmiotu: TS2C102201 1 L- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: Poziom i forma studiów Punkty ECTS P- 0 Ps- 15 3 S- 0 Zapoznanie studentów z zagadnieniami promieniowania, transmisji i odbioru fal elektromagnetycznych, ze szczególnym naciskiem na róŜne konstrukcje anten i ich zastosowania w systemach telekomunikacji bezprzewodowej. Wykształcenie umiejętności korzystania z oprogramowania słuŜącego do analizy i komputerowo wspomaganego projektowania anten powszechnego uŜytku, na przykładzie programu NEC2 i środowiska graficznego 4NEC2. Wykład - egzamin, pracownia specjalistyczna - kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń, pisemne protokoły z zajęć lub zadań domowych, projekt konstrukcji antenowej, prezentacja multimedialna projektu. Przeznaczenie i klasyfikacja anten. Podstawy teorii promieniowania. Parametry anten. Rozkład pola elektromagnetycznego w otoczeniu dipola Hertza. Wibrator symetryczny, dipol krótki. Wpływ powierzchni ziemi. Zasilanie anten, symetryzatory. Sumowanie pól, charakterystyki grupowe. Układy antenowe. Układy z reflektorami, anteny Yagi-Uda. Anteny z falą bieŜącą. Anteny częstotliwościowo-niezaleŜne. Anteny logarytmicznie periodyczne. Anteny aperturowe. Treści programowe: Wpływ zmian rozkładu amplitudy i fazy pola w aperturze na charakterystyki promieniowania. Anteny tubowe, paraboliczne, soczewkowe. Anteny planarne: mikropaskowe i szczelinowe. Inne konstrukcje antenowe, trendy rozwojowe. Propagacja fal radiowych w atmosferze ziemskiej. Właściwości rozchodzenia się fal radiowych róŜnych zakresów częstotliwości. Zasady bezpieczeństwa w polu elektromagnetycznym. Efekty kształcenia EK1 Student, który zaliczył przedmiot ma szczegółową wiedzę w zakresie podstawowych konstrukcji antenowych, stosowanych m.in. w systemach telekomunikacji bezprzewodowej; Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia ET2_W05 ma szczegółową i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie transmisji fal elektromagnetycznych w systemach i sieciach bezprzewodowych; ET2_W09 EK3 ma szczegółową wiedzę w zakresie bezpieczeństwa w polu elektromagnetycznym; ET2_W10 EK4 ma wiedzę o trendach rozwojowych oraz najwaŜniejszych osiągnięciach w zakresie konstrukcji antenowych; ET2_W13 EK5 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł, równieŜ w języku obcym; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a takŜe wyciągać wnioski oraz formułować i wyczerpująco uzasadniać opinie; ET2_U01 EK6 potrafi pracować indywidualnie i w małym zespole; umie oszacować czas potrzebny na realizację zleconego zadania; ET2_U02 EK7 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania projektowego; ET2_U03 EK8 potrafi przygotować i przedstawić prezentację poświęconą wynikom realizacji zadania projektowego. ET2_U04 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) EK2 Wskaźniki ilościowe Literatura podstawowa: Udział w wykładach 30 Udział w pracowni specjalistycznej 15 Przygotowanie do ćwiczeń lub wykonanie zadań domowych 7 7 Udział w konsultacjach 3 3 Realizacja zadania projektowego i przygotowanie prezentacji multimedialnej wyników projektu 15 15 Przygotowanie do egzaminu 15 15 Egzamin 2 2 RAZEM: 87 Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 30h+15h+3h+2h=50h Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 15h+7h+3h+15h=40h ECTS 50 2 40 1,5 1. Bem D. J.: Anteny i rozchodzenie się fal radiowych, WNT, Warszawa 1973. 2. Kubacki R.: Anteny mikrofalowe. Technika i środowisko, WKŁ, Warszawa 2008. 3. Pieniak J.: Anteny telewizyjne i radiowe, WKŁ, Warszawa 2004. 4. Rosłoniec S.: Podstawy techniki antenowej, Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2006. 5. 4NEC2 Antenna Modeler and Optimizer. Oprogramowanie dostępne w Internecie na stronie http://home.ict.nl/~arivoors/. Literatura uzupełniająca: nr efektu kształcenia 1. Aniserowicz K.: Materiały pomocnicze do wykładów. 2. Bem D. J.: Telewizja satelitarna, Sigma NOT, Warszawa 1991. 3. Bator J.: Anteny i instalacje antenowe, WKŁ, Warszawa 1981. 4. Morawski T., Gwarek W.: Teoria pola elektromagnetycznego, WNT, Warszawa 2006. 5. Szóstka J.: Fale i anteny, WKŁ, Warszawa 2006. forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja metoda weryfikacji efektu kształcenia EK1 egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń W, Ps EK2 egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń W, Ps EK3 egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń W, Ps EK4 egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń W, Ps EK5 egzamin, kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń W, Ps EK6 kontrola bieŜąca w trakcie ćwiczeń, pisemne protokoły z zajęć lub zadań domowych, projekt konstrukcji antenowej Ps EK7 pisemne protokoły z zajęć lub zadań domowych, projekt konstrukcji antenowej Ps EK8 prezentacja multimedialna projektu Ps Jednostka realizująca: Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej Osoby prowadzące: Karol Aniserowicz Data opracowania programu: 31.01.2012 r. Program opracował(a): dr hab. inŜ. Karol Aniserowicz, prof. nzw. w PB Wydział Elektryczny Nazwa programu kształcenia (kierunku) Elektronika i telekomunikacja Specjalność: Nazwa przedmiotu: Rodzaj przedmiotu: Liczba godzin w semestrze: Poziom i forma studiów studia II stopnia stacjonarne ŚcieŜka dydaktyczna: Aparatura elektroniczna Kod przedmiotu: TS2C102202 Mikrokontrolery obowiązkowy Semestr: W - 15 C- 0 1 Punkty ECTS L- 30 P- 0 Ps- 0 Przedmioty wprowadzające ZałoŜenia i cele przedmiotu: Forma zaliczenia 3 S- Zapoznanie z rodziną popularnych mikrokontrolerów, ich funkcjonowaniem, programowaniem w języku niskiego i wysokiego poziomu. Wykład - kolokwium; laboratorium - ocena sprawozdań, końcowe zaliczenie ustne Treści programowe: Charakterystyka przynajmniej dwóch rodziny popularnych mikrokontrolerów: struktura wewnętrzna, zasada pracy, lista rozkazów, system przerwań, wbudowane układy peryferyjne, przegląd rodziny mikrokontrolerów. Techniki programowania mikrokontrolerów. Realizacja podstawowych zadań systemu mikroprocesorowego w asemblerze wybranego mikrokontrolera i języku programowania wysokiego poziomu. Efekty kształcenia Student, który zaliczył przedmiot: EK1 potrafi opisać funkcjonowanie mikrokontrolera, ET2_W11 EK2 rozróŜnia i potrafi wyjaśnić przeznaczenie poszczególnych składników mikrokontrolera, ET2_W11 EK3 stosuje odpowiednie do zadania narzędzia programistyczne (kompilatory, symulatory, środowiska uruchomieniowe), ET2_U08 EK4 potrafi pracować w zespole. ET2_U02 Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Udział w wykładach 15 Udział w ćwiczeniach laboratoryjnych 30 Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych 14 14 Opracowanie sprawozdań z laboratorium 13 13 Udział w konsultacjach związanych z ćwiczeniami laboratoryjnymi 2 2 Wskaźniki ilościowe Przygotowanie do zaliczenia wykładu 5 5 Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych 3 3 RAZEM: 82 Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 15h+30h+2h=47 Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 30h+14h+13h+2h+3h=62h ECTS 62 2 62 2 Literatura podstawowa: 1. Pawluczuk A. - Sztuka programowania mikrokontrolerów AVR. Podstawy. BTC, Warszawa 2006. 2. Pawluczuk A. - Sztuka programowania mikrokontrolerów AVR. Przykłady. BTC, Warszawa 2007. 3. Doliński J. - Mikrokontrolery AVR w praktyce. BTC, Warszawa 2004. Literatura uzupełniająca: 1. Bogusz J. - Lokalne interfejsy szeregowe w systemach cyfrowych. BTC, Warszawa 2004. 2. Grodzki L. - materiały do wykładu. Strony www KAiE WE PB. 3. Grodzki L. - komplet instrukcji do ćwiczeń laboratoryjnych. Strony www KAiE WE PB. nr efektu kształcenia metoda weryfikacji efektu kształcenia forma zajęć, na której zachodzi weryfikacja EK1 kolokwium zaliczające wykład W EK2 kolokwium zaliczające wykład W EK3 sprawozdanie z ćwiczenia lab., ustne zaliczenie końcowe L EK4 sprawozdanie z ćwiczenia lab., obserwacja pracy w trakcie laboratorium L Jednostka realizująca: Katedra Automatyki i Elektroniki Osoby prowadzące: Lech Grodzki Data opracowania programu: 31.01.2012 Program opracował: dr inŜ. Lech Grodzki