Edykt mediolański

Załącznik nr 2
Edykt mediolański
Gdyśmy się szczęśliwie, ja, cesarz Konstantyn, jak również ja, cesarz Licyniusz, w
Mediolanie zjechali i wszystko, co dotyczy dobra i bezpieczeństwa publicznego omawiali,
uznaliśmy za konieczne […] a mianowicie chrześcijanom i wszystkim dać zupełną wolność
wyznawania religii, jaką kto zechce. W ten sposób bowiem bóstwo w swej niebieskiej siedzibie i
dla nas, i dla wszystkich, którzy naszej poddani są władzy, zjednać będzie można i usposobić
łaskawie. Ze zbawiennych więc i słusznych powodów postanowiliśmy powziąć uchwałę, że
nikomu nie można zabronić swobody decyzji, czy myśl swą skłoni do wyznania
chrześcijańskiego, czy do innej religii, którą sam za najodpowiedniejszą dla siebie uzna, a to
dlatego, by najwyższe bóstwo, któremu cześć według swobodnego przekonania oddajemy,
mogło nam we wszystkich okolicznościach okazać zwykłą swą względność i przychylność.
Edykt mediolański [w:] T. Maresz, K. Juszczyk, Historia w źródłach – nie tylko pisanych dla liceum
ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum. Starożytność i średniowiecze 1,Toruń 2004, s. 77.
1. W którym roku nastąpiło wydanie edyktu mediolańskiego?
……………………………………………………………………………………………………………………………………………… .
2. Wypisz postanowienia edyktu.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………………………………. .
3. W jaki sposób cesarze uzasadniają swoją decyzję?
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
……………………………………………………………………………………………………………………………………………. .
Załącznik nr 2
KARTA NAUCZYCIELA
Edykt mediolański
Gdyśmy się szczęśliwie, ja, cesarz Konstantyn, jak również ja, cesarz Licyniusz, w
Mediolanie zjechali i wszystko, co dotyczy dobra i bezpieczeństwa publicznego omawiali,
uznaliśmy za konieczne […] a mianowicie chrześcijanom i wszystkim dać zupełną wolność
wyznawania religii, jaką kto zechce. W ten sposób bowiem bóstwo w swej niebieskiej siedzibie i
dla nas, i dla wszystkich, którzy naszej poddani są władzy, zjednać będzie można i usposobić
łaskawie. Ze zbawiennych więc i słusznych powodów postanowiliśmy powziąć uchwałę, że
nikomu nie można zabronić swobody decyzji, czy myśl swą skłoni do wyznania
chrześcijańskiego, czy do innej religii, którą sam za najodpowiedniejszą dla siebie uzna, a to
dlatego, by najwyższe bóstwo, któremu cześć według swobodnego przekonania oddajemy,
mogło nam we wszystkich okolicznościach okazać zwykłą swą względność i przychylność.
Edykt mediolański [w:] T. Maresz, K. Juszczyk, Historia w źródłach – nie tylko pisanych dla liceum
ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum. Starożytność i średniowiecze 1,Toruń 2004, s. 77.
1. W którym roku nastąpiło wydanie edyktu mediolańskiego?
Wydanie edyktu mediolańskiego miało miejsce w roku 313 n.e.
2. Wypisz postanowienia edyktu.
Edykt gwarantował pełną swobodę religijną co zakończyło prześladowania. Zezwalał
także na przyjmowanie wiary chrześcijańskiej.
3. W jaki sposób cesarze uzasadniają swoją decyzję?
Cesarz Konstantyn i cesarz Licyniusz motywują swoją decyzję faktem chęci
zjednania sobie bóstw, które dzięki tym zarządzeniom z pewnością będą przychylne
samej władzy jak i jej poddanym. Swoboda w uprawianiu kultu pomaga zyskać
względność bóstwa pod każdym względem.