Porównanie zawodów: Asystent Osoby Niepełnosprawnej i

Porównanie zawodów: Asystent Osoby Niepełnosprawnej i Opiekunka
Środowiskowa
czwartek, 01 kwietnia 2010 16:42
Poniżej, w formie tabeli, prezentujemy efekty analizy porównawczej zawodów:
asystent ON i opiekunka środowiskowa. Pomimo zdecydowanych różnic w programie
nauczania te dwa zawody zostały stworzone do podobnych zadań. Opiekunka
środowiskowa, podobnie jak asystent, może realizować zadania w stosunku do osób
niepełnosprawnych (innym wskazaniem do świadczenia usług przez opiekunkę
środowiskową jest wiek podeszły podopiecznego). Przedstawiciele obu tych
zawodów, jak się okazuje, mogą realizować specjalistyczne usługi opiekuńcze.
Opiekunka środowiskowa
Asystent osoby niepełnosprawnej
Czas trwania nauki w szkole:
Czas trwania nauki w szkole:
1 rok nauki
1 rok nauki
Bloki programowe:
Bloki programowe:
psychospołeczne uwarunkowania pracy
z podopiecznym
nauki społeczne wspierające asystenta
osoby niepełnosprawnej
rozwiązywanie problemów
podopiecznego
zagadnienia prawne
zagadnienia medyczne
opieka nad podopiecznym
umiejętności uzupełniające
podstawy rehabilitacji i opieki w
odniesieniu do różnych grup osób
niepełnosprawnych
zajęcia praktyczne
samokształcenie
umiejętności wspierające działalność
asystenta osoby niepełnosprawnej
Podopieczni:
praktyczna nauka zawodu
Podopieczni:
rodzina i jej członkowie
osoby niepełnosprawne
Miejsce pracy:
Miejsce pracy:
środowisko domowe
środowisko domowe i najbliższe otoczenie
osoby niepełnosprawnej
ośrodki wsparcia
Rodzaj świadczonych usług:
Rodzaj świadczonych usług:
opiekuńcze
opiekuńcze
specjalistyczne
Zadania zawodowe:
specjalistyczne
Zadania zawodowe:
rozpoznawanie potrzeb rodziny i pomoc
w ich zaspokajaniu
realizowanie usług opiekuńczych i
szeroko pojętej rehabilitacji, w tym
wspieranie i pomoc w uzyskaniu
zatrudnienia.
przewidywanie skutków problemów
społecznych dla funkcjonowania
rodziny
zarządzanie materialnymi zasobami
podopiecznego
organizacja czasu wolnego dla
poszczególnych podopiecznych, w
tym stosowanie terapii zajęciowej i
arteterapii, ćwiczeń rekreacyjnych
przygotowywanie posiłku zgodnie z
zaplanowanym jadłospisem
dostosowanych do potrzeb
podopiecznego
opracowanie programu rehabilitacji
realizowanego we współpracy z innymi
członkami rodziny
ułatwienie wykonywania czynności dnia
codziennego,
wspieranie samodzielności,
stworzenie warunków do samodzielnej
rehabilitacji
kształtowanie pozytywnych postaw
społecznych wobec osób
niepełnosprawnych
pielęgnacja podopiecznego, w tym
utrzymanie higieny osobistej i
środowiska zamieszkania
Beata Malina (dyrektor) oraz Magdalena Jaśko (kierownik szkolenia praktycznego),
Szkoła Policealna Województwa Śląskiego im. Matki Teresy z Kalkuty w Czeladzi.