monit zapytanie DUS przedłużenie wieku emerytalnego (1)

„Spółka cywilna”
Anna Pałecka-Błaszczyk, Ewa Brożyna
04 – 454 Warszawa Al. gen. Chruściela „Montera” 37/39 m. 19
Tel.: (22) 425 22 64 Fax: (22) 353 93 24
email: [email protected]
ADRES DO KORESPONDENCJI:
ul. Majdańska 45 lok. 6, 04-110 Warszawa
Warszawa, dnia 5 czerwca 2014 r.
Pan
Władysław Kosiniak-Kamysz
Minister
Pracy i Polityki Społecznej
ul. Nowogrodzka 1/3/5
00 – 513 Warszawa
Dnia 10 października 2013 r. wystąpiłyśmy z zapytaniem do Biura Pełnomocnika Rządu ds.
Osób Niepełnosprawnych odnośnie interpretacji przepisów dotyczących dokumentowania
niepełnosprawności, a wynikających z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie
ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych
ustaw (Dz. U. poz. 637). Pismo to zostało przekazane zgodnie z właściwością do
Departamentu Ubezpieczeń Społecznych w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, z
którego do dnia dzisiejszego nie otrzymałyśmy żadnej odpowiedzi. Biorąc pod uwagę
doniosłość tego zagadnienia – konsekwencje związane z możliwością utraty statusu zakładu
pracy chronionej oraz finansowe dla pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne,
prosimy o interwencję w sprawie odpowiedzi na nasze zapytanie.
Pozwalam sobie przytoczyć treść pytania.
W myśl art. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.)
orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o:
1) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2, i niezdolności do
samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998
r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych traktowane jest na równi z
orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
1a) niezdolności do samodzielnej egzystencji, ustalone na podstawie art. 13 ust. 5 ustawy
wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu
niepełnosprawności;
2) całkowitej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy
wymienionej w pkt 1, jest traktowane na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu
niepełnosprawności;
1
3) częściowej niezdolności do pracy, ustalone na podstawie art. 12 ust. 3, oraz celowości
przekwalifikowania, o którym mowa w art. 119 ust. 2 i 3 ustawy wymienionej w pkt 1, jest
traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Stosownie do art. 13 ust. 3a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.) w
brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. jeżeli osobie uprawnionej do renty z
tytułu niezdolności do pracy przez okres co najmniej ostatnich 5 lat poprzedzających dzień
badania lekarskiego brakuje mniej niż 5 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego określonego w
art. 24 ust. 1, w przypadku dalszego stwierdzenia niezdolności do pracy orzeka się
niezdolność do pracy na okres do dnia osiągnięcia tego wieku. W konsekwencji wielu
pracowników niepełnosprawnych posiada orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wydane do dnia
osiągnięcia poprzedniego wieku emerytalnego czyli 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.
Osoby te dostają z ZUS informację, że zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 2012 r.
o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 637) zachowują prawo do renty z tytułu niezdolności do
pracy do dnia osiągnięcia nowego wieku emerytalnego.
W świetle przytoczonego przepisu osoby, które w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy
mają ustalone decyzją organu rentowego prawo do:
1) renty z tytułu niezdolności do pracy na okres do dnia osiągnięcia wieku emerytalnego,
2) świadczenia przedemerytalnego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 11,
3) emerytury pomostowej na podstawie ustawy, o której mowa w art. 13, albo
4) nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego na podstawie ustawy, o której mowa w
art. 14
- zachowują te uprawnienia do dnia osiągnięcia wieku emerytalnego, o którym mowa w art.
24 ust. 1a i 1b oraz w art. 27 ust. 2 i 3 ustawy, o której mowa w art. 1, chyba że prawo do
świadczenia ustanie lub wygaśnie przed tym dniem.
Czy w świetle tych przepisów pracownik po osiągnięciu wieku emerytalnego, posiadający
orzeczenie lekarza orzecznika ZUS wydane jedynie do dnia 60 lub 65 urodzin nadal jest
formalnie osobą niepełnosprawną czy też ustawodawca przeoczył tę kwestię i pracownicy ci
nie mogą być uznani za osoby niepełnosprawne, a zatem będą musieli się starać o wydanie
orzeczenia o niepełnosprawności z powiatowego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności?
Ewa Brożyna
2