narodowa liga hokeja

NARODOWA LIGA HOKEJA
Narodowa Liga Hokeja, czy NHL, została założona w 1917 roku w Kanadzie.
Wiele drużyn pojawiało się I znikało na przekroju lat, lecz sześć z nich pozostało aktywnych od wczesnych lat. The Boston Bruins, Chicago Blackhawks, Detroit Red
Wings, Montreal Canadians, New York Rangers oraz Toronto Maple Leafs zostały
nazwane “Oryginalną szóstką.”
Dzisiaj NHL składa się z 30-tu drużyn: siedmiu w Kanadzie I 23 w Stanach Zjednoczonych. Liga składa się z dwóch konferencji: Wschodniej oraz Zachodniej. Każda z
konferencji składa się z dwóch dywizji. W konferencji Wschodniej istnieje 16 drużyn,
która obejmuje podział Metropolitalny I Atlantycki, oraz 14 drużyn w Zachodnej konferencji, która obejmuje dywizje Pacyficzną i Centralną.
W sezonie zasadniczym każdy zespół rozgrywa 82 mecze, z czego połowę u siebie a
połowę na wyjezdzie. Tabele ligowe są oparte na systemie punktowym, z dwoma
punktami przyznawanymi za zwycięstwo w regulaminowym czasie I jeden za
dogrywkę lub rzuty karne.
Szesnaście drużyn dostaje się do fazy “play off”: Trzy najlepsze zespoły z każdej z
czterech dywizji, oraz dwa z najwyżej punktowanych z obydwóch konferencji.
Zwycięzca finałów wygrywa Puchar Stanley’a- najstarsze zawodowe trofeum sportowe w Ameryce Północnej.
ROZGRYWKA
Podstawy hokeja na lodzie są łatwe- jedziesz na łyżwach, wymijasz oraz strzelasz I
zdobywasz bramki.
Zawodnicy poruszają się po lodzie na łyżwach- czyli butami z podwójnym ostrzem,
które pozwalają na ostre zakręty oraz szybkie przyśpieszenie.
Zatrzymanie zawodnika ciałem służy do odzielenia przeciwników od krążka.
Poprawnie, zatrzymując zawodnika ciałem, należy użyć tylko ramiona lub biodra, a
nie łokcia czy kije. Nie wolno zatrzymywać zawodnika od tyłu.
W hokeju używa się twardego, gumowego krążka, o grubości jednego a średnicy
trzech cali. Krążek jest płaski na górze I na dole, z zaokrąglonymi bokami.
Kije są używane do strzelania goli oraz do podawania krążka między zawodnikami.
Im bardziej precyzyjne podanie, tym większa szansa na trafienie gola.
Chociaż istnieje wiele sposobów na uderzenie krążka, jedynym jego celem jest trafienie go do bramki.
Najszybszym sposobem wbicia krążka do bramki jest “uderzenie z kija”, gdzie krążek
z reguły osiąga prędkość 150 kilomentrów na godzine lub więcej.
Strzał z nadgarstka jest najbardziej dokładny. Zawodnicy ciągną krążek po lodzie po
czym używając nadgarstków wystrzelają w krążek.
The snap shot jest jak strzał z nadgarstka ale krótszy. Ten strzał nie ma długiego
pociągnięcia I jest świetny do zmylenia bramkarza.
REGUŁY GRY
Cel gry w hokeja jest prosty- zdobycie więcej goli niż przeciwna drużyna. Zawodnicy
nie mogą kopać, ani celowo kierować krążka do bramki żadną częścią ciała.
W składzie każdego zespołu na lodzie przebywa bramkarz oraz pięciu graczy- trzech
napastników i dwóch obrońców.
Gry NHL rozłożone są na trzy dwudziestominutowe tercje. W przypadku kiedy mecz
zakończy się remisem następuje dogrywka która z reguły wynosi 5 minut. Pierwszy
gol wygrywa. W przypadku gdy dogrywka nie przyniesie rozstrzygnięcia, sędzia
zarządza rzuty karne.
Mecz prowadzony jest przez czterech sędziów- dwóch głównych oraz dwóch
liniowych. To właśnie sędziowie zatrzymują grę za łamanie zasad lub rzeczy takie jak
spalony czy uwolnienie.
Spalony: występuje gdy zawodnik znajdzie się w tercji obronnej przeciwnika, zanim
zostanie wbity tam krążek przez jego drużynę.
Uwolnienie: występuje kiedy gracz wybije krążek z własnej połowy w sposób że
krążek minie linię bramkową I nikt nie będzie miał możliwości przejęcia go.
Każda gra rozpoczyna się kiedy dwóch graczy z przeciwnych drużyn staje naprzeciw
siebie, a kończy się dzwiękiem gwizdka lub strzelonym golem.
KARY
Oficjalnie w grach NHL jest czterech sędziów. Kiedy zawodnik narusza jakąkolwiek z
zasad gry, otrzymuje karę od sędziego.
Kary nakładane są za faule takie jak atak z tyłu, atak łokciem czy też bójkę.
Kary śa również nakładane za faule takie jak uderzenie kijem, kłucie kijem,
zahaczanie, trzymanie przeciwnika, spowodowanie upadku przeciwnika, atak kijem
trzymanym oburącz oraz niebezpieczną grę z wysoko uniesionym kijem.
Kary mogą być nałożone również za inne wykroczenia takie jak opóznianie gry, zbyt
wiele zawodników na lodzie oraz niesportowe zachowanie.
Jeżeli drużyna zawodnika popełniającego wykroczenie jest w posiadaniu krążka,
sędzia natychmiast gwiżdże gwizdkiem oraz zatrzymuje grę aby nałożyć karę.
W sytuacji kiedy drużyna gracza popełniającego wykroczenie nie posiada krążka,
sędzia podnosi rękę aby pokazać opóznienie kary.
Standardowo, kary wynoszą 2 minuty a zawodnicy odsiadują je na ławce kar.
Podczas egzekwowania kary, przeciwna drużyna otrzymuje przewagę czyli tzw.
Power Play. Power Play trwa wówczas do końca kary nadanej drużynie która popełni
wykroczenie. W przypadku drobnych kar, Power Play kończy się w momencie kiedy
drużyna z przewagą strzeli gola.
Atak kijem trzymanym oburącz
Atak przeciwnika kijem trzymanym w dwóch rękach.
Atak łokciem
Użycie swego łokcia aby sfaulować przeciwnika.
Niebezpieczna gra z wysoko uniesionym kijem
Jakikolwiek ruch prowadzący do kontaktu kija z przeciwnikiem powyżej jego ramion.
Trzymanie przeciwnika
Używanie własnych rąk do powstrzymania przeciwnika.
Zahaczanie
Używanie kija do powstrzymania przeciwnika.
Wykluczenie gry
Dziesięcio minutowa kara zazwyczaj nakładana za niesportowe zachowanie.
Nadmierna ostrość w grze
Próba lub umyślnie uderzenie przeciwnika z rękawicą lub bez. Jest to drobne
wykroczenie nie godne poważnej kary dla żadnego z graczy.
Uderzanie kijem
Jakiekolwiek uderzenie przeciwnika kijem w jego kij lub ręce, które nie jest próbą
uderzenia krążka.
Spowodowanie upadku przeciwnika
Użycie kija, kolana, stopy, ramienia, ręki lub łokcia aby spowodować upadek
przeciwnika.
Natarcie
Gdy gracz atakuje przeciwnika lub rozpędza się z daleka aby uderzyć go z bodiczka.
POWIERZCHNIA DO GRY
Gry NHL rozgrywane są na powierzchni lodu mierzącej 200 stóp na 85 stóp. Lodowsiko
otoczone jest bandami. Zawodnicy siedzą na ławkach położonych wzdłuż band lodowiska, a ławka kar znajduje się naprzeciw, wzdłuż drugiej długości lodowiska.
Plac gry podzielony jest na pół niebieską linią. Niebieskie linie wyznaczają części
zwane tercjami. Część pomiędzy niebieskimi liniami zwana jest częścią neutralną.
Na końcu, po obydwóch stronach lodowiska znajduje się linia czerwona. To jest
linia bramkarza. Jeżeli krążek przekroczy linie czerwoną do bramki, zostaje to
uznane za gola.
Pole bramkowe—przedstawione na niebiesko- to pole bramkarza. Pole zaraz za
czerwoną linią nazywane jest polem w kształcie trapezu. Bramkarz nie może grać
krążkiem poza polem w kształcie trapezu ponieważ może zostać nałożona na
niego kara.
W grach NHL istnieje 9 różnych obszarów gdzie zawodnicy z przeciwnych drużyn
stają naprzeciw siebie również nazywane “faceoff”. Każda tercja rozpoczyna się od
“faceoff” na środku lodowiska. Faceoff odbywa się także za każdym razem kiedy
zostanie strzelony gol. W każdej strefie obronnej znajdują sie dwa kółka, a w strefie
neuralnej cztery kropki, które służą do faceoff’u.
PRZEKRÓJ POZYCJI
W grze hokejowej jest sześć pozycji: trzy napastnicze, składające się ze środkowej i
dwóch skrzydłowych, oraz dwie obronne i jeden bramkarz.
Środkowa pozycja jest odpowiedzialna za faceoff’y oraz strzeżenie środka pola
lodowiska pomiędzy dwiema bandami. Zazwyczaj, centralna pozycja przebywa
dłuższe dystanse ze względu nag grę w obu strefach, ofensywnej oraz defensywnej.
Pozycja środkowa jest otoczna z obydwóch stron poprzez te skrzydłowe, które generalnie mają za zadanie strzec pola przy bandach. Pozycje skrzydłowe są głównie
powołane do strzelania bramek.
Obrona znajduje się za napastnikami i ma za zadanie zatrzymywanie przeciwników.
Obrona strzeże narożników oraz pola przed bramkowego, oraz wyprowadza krążek
do napastników. Na polu ofensywnym, obrona znajduje się zaraz za niebieską linią.
Zadaniem bramkarza jest zatrzymanie krążka od wpadnięcia do bramki. Bramkarz nie
rusza się z pola bramkowego. Jego ubior sportowy różni się od ubioru napastników
czy obrony aby chronić go od krążka hokejowego.
FACEOFF
Faceoff służy do rozpoczęcia każdej gry I tercji. Faceoff rozpoczyna się kiedy sędzia
rzuca krążek pomiędzy kije dwóch graczy z przeciwnych drużyn. W tym czasie
zawodnicy walczą o krążek.
Na początku gry lub tercji, lub po strzeleniu bramki, faceoff odbywa się na środku
lodowiska. Do faceoff’u wybierany jest jeden z zawodników z obydwóch drużyn.
Zazwyczaj jest to jeden z napastników.
W chwili kiedy jeden lub obydwaj zawodnicy nie są prawidłowo ustawieni, kiedy ich
kije nie spoczywają na lodzie lub ktokolwiek inny pojawi się w polu wyznaczonym do
faceoff’u, sędzia zostanie zmuszony aby zamienić wyznaczonego zawodnika na
innego. Faceoff konczy się z momentem kiedy krążek dotknie lodu.
NAJLEPSI ZAWODNICY NHL W TEJ CHWILI
10. John Tavares nie jest najszybszym zawodnikiem w grze, ale za to nadrabia
wspaniałą kontrolą nad krążkiem, precyzyjnym strzałem I dokładnym podaniem.
9. Anze Kopitar nie dostaje mnóstwo uwagi, lecz jest doskonały zarówno w ataku
jak I obronie.
8. Jako obrońca, Drew Doughty potrafi zrobić wszystko, lecz wstrzymuje swój talent
na “play off”.
7. Połączenie rozmiaru I umiejętności w przypadku Evgeni Malkin’a jest wręcz
niesprawiedliwe. Na lodzie jest praktycznie nie do zatrzymania.
6. Ryan Getzlaf posiada ogromne umiejętności I jest bardzo zacięty. Jest to wspaniała
kombinacja w hokeju.
5. Henrik Lundqvist jest od zawsze na szczycie listy bramkarzy. Dlatego nazywają go
“Królem”.
4. Nikt w NHL nie wbija tak krążka jak Alex Ovechkin.
3. Steven Stamkos jest szybki jak wiatr I strzela jak armata.
2. Jonathan Toews nazwany został “Kapitanem Poważnym” a to głównie poniewaź
zdobył aż dwa Puchary Stanley’a I dwa Olimpijskie Medale. Z nim nie ma żartów
jeżeli chodzi o zwycięstwo.
1. Wielu chciałoby pokonać słynnego Sidney’a Crosby, ale tak zwany “Sid-dzieciak”,
pozostaje złotym chłopakiem hokeja.
NAJLEPSI ZAWODNICY W HISTORII NHL
10. Eddie Shore był silnym obrońcą I jednym z pierwszych wielkich gwiazd ligii.
9. Bobby Hull terroryzował bramkarzy jego śmiertelnym uderzeniem z kija.
8. Jean Béliveau grał na wysokim poziomie, z godnej obecności wielkiego męża stanu.
7. Doug Harvey był świetnym łyżwiarzem który doskonale spisywał się na obronie.
6. Wielu nazywa Mark Messier największym liderem w historii hokeja.
5. Maurice Richard zwany “Rakietą” był pierwszym zawodnikiem który strzelił 50 goli
w jednym sezonie I do dziaisj pozostaje francuskojęzyczną ikoną.
4. Mario Lemieux olśniewał najbardziej naturalnymi zdolnościami ze wszystkich którzy
kiedykolwiek grail.
3. Gordie Howe potrafił uderzać kijem oraz strzelać bramki I robił to aż do 50-ego roku
życia. Dlatego nazywa się go “Pan Hokej”.
2. Bobby Orr, zwany “Numerem 4,” zmienił sposób gry poprzez jego styl atakowania z
pozycji obronnej.
1. Wayne Gretzky strzelił więcej goli I zdobył wiecej punktów niż ktokolwiek w historii
NHL. W rzeczywistości zwany “Wspaniałym” ma na swoim koncie wiecej asyst niż
jakikolwiek zawodnik ma punktów.
NAJLEPSZE ZESPOŁY W HISTORII
Puchar Stanley’a jest przyznawany corocznie dla zwycięzcy “play off’u” NHL po
zakończeniu finału.
Odkąd powstało NHL, drużyna Montreal Canadians zdobyla Puchar Stanley’a 23
razy. Na drugim miejscu pada Toronto Maple Leafs które zdobyło ten Puchar 10 razy
mniej niż ich poprzednicy.
Pomiędzy 1951 a 1960-tym rokiem Montreal dostał się do finału w każdym sezonie,
wygrywając pięć razy z rzędu w latch od 1956 do 1960-ego roku. Pomiędzy 1965 a
1979-tym rokiem, Kanadyjczycy wygrali jeszcze 10 razy. Od tamtej pory Kanada
wygrała puchar dwa razy, w 1986 I w 1993-cim roku.
W dzisiejszych latach, dynastie Pucharu Stanley’a stały się znacznie trudniejsze do
zdobycia. New York Islanders wygrali cztery puchary z rzędu w roku ’80-tym, 81-tym,
82-szym oraz ’83-gim. Edmonton Oilers zdobyli aż pięć pucharów w latach od 1984ego do 1990-ego roku. Od tego czasu, jedyną drużyną która wygrała puchar dwa razy
z rzędu w roku 97-ym I 98-ym są Detroit Red Wings.
Dzisiaj, jedynymi drużynami które mogłyby zostać uznane za coś bliższego do
legendarnej dynastii, byłyby Los Angeles Kings oraz Chicago Blackhawks. “Królowie”
wygrali dwa puchary w trzech poprzednich sezonach, kiedy Chicago wygrało w 2010ym oraz w 2013-ym roku.