plik PDF z tekstem wprowadzenia

Rekolekcje Radiowe Wiara wymaga decyzji
Dzień 1.
Tydzień I, dzień 1
Ap 3, 20
Oto stoję u drzwi i kołaczę:
jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy,
wejdę do niego i będę z nim wieczerzał,
a on ze Mną.

Stając w obecności Bożej uczyńmy znak krzyża.

Wzbudźmy intencje prosząc, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny,
były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Wyobraźmy sobie jak Jezus stoi przed drzwiami i stuka.

Prośmy w tej medytacji o otwarcie serca i umysłu na spotkanie z przychodzącym
Jezusem

Rozpocznijmy rozważanie przeczytanego Słowa Bożego.
Punkt 1. Oto stoję u drzwi
Rozpoczynamy rekolekcje – czas szczególnego spotkania z Bogiem w Jego słowie. Nie
jest to tylko czas pogłębiania wiedzy religijnej, lecz spotkanie z żywym Bogiem, który
przychodzi i pyta, czy otworzę drzwi mojego serca i umysłu, czy pozwolę mu wejść do
mojego życia. Jezus przychodzi do każdego, stuka do każdego serca. Niestety wiele serc
pozostaje zamkniętych. Czy nie dlatego tak trudno teraz żyć, że odgradzamy się od innych ludzi, chowamy za szczelnym murem swojego JA. Boimy się zranienia i odtrącenia.
Zamykamy się przed ludźmi, boimy się, że wejdą w nasze życie, obarczą swoimi problemami, a mamy dosyć własnych. Czasem boimy się też, że Bóg wedrze się do naszego życia ze swoimi nakazami i zakazami.
„Oto stoję u drzwi i kołaczę” mówi Jezus. Stuka do drzwi mojego życia, ale te drzwi mają
klamkę tylko od wewnątrz, tylko ja mogę je otworzyć. Bóg nas do niczego nie zmusza,
przychodzi ze swoją łaską, z najważniejszym darem – darem spotkania, i cierpliwie czeka. Czy otworzę dziś moje serce i pozwolę mu wejść?
Punkt 2. Jezus przychodzi do mnie
Słowo Boże, które będziemy rozważać jest słowem skierowanym właśnie do mnie. „Będę z nim wieczerzał, a on ze Mną”. Jezus przychodzi do domu mojego życia po to, żeby
się ze mną spotkać. Nie przychodzi na „inspekcję” czy kontrolę, ale po to, żeby usiąść ze
mną przy stole i zjeść razem posiłek. Przychodzi jako przyjaciel, chce być ze mną nie
gdzieś „na wyżynach niebieskich” ale w domu, przy posiłku, w codzienności, w pracy,
zajęciach domowych i w odpoczynku. Chce mówić do mnie i słuchać, co ja chcę Mu powiedzieć.
WŻCh
1
Rekolekcje Radiowe Wiara wymaga decyzji
Tydzień I, dzień 1
Punkt 3. Czy otworzę drzwi?
To spotkanie będzie możliwe, gdy „usłyszę głos i otworzę drzwi.” Rekolekcje są takim
czasem słuchania i odpowiedzi. To będzie możliwe, gdy wielkodusznie poświęcę czas,
gdy wiernie będę słuchać i medytować. Podejmijmy te rekolekcje z otwartym sercem,
nie stawiając Bogu ograniczeń, nie bojąc się. Wiara wymaga decyzji.
Zakończmy rozważanie osobistą rozmową z Panem o przebiegu tej medytacji i odmówmy „Ojcze nasz".
WŻCh
2