Gazetka nr 228sla ksiedza

Gazetka Parafialna
Parafia p.w.
p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
30 listopada
2014 r.
Nr 42 (228)
Ziarno Bożego Słowa na I Niedzielę Adwentu
Adwent jest przygotowaniem do wielkiej radosnej odmiany. Miarą Adwentu
w każdym z nas jest postęp wewnętrzny, postęp duchowy człowieka.
Trzeba, abyśmy nasz tegoroczny Adwent mierzyli również tą miarą.
Trzeba, abyśmy do tego postępu przykładali się całym sercem.
Trzeba, abyśmy szukali oczyszczenia
w Sakramencie Pokuty i umocnienia w Eucharystii.
Jan Paweł II
Czekać – czuwać – radować się
Czas Adwentu to czas oczekiwania, na który
możemy różnie spojrzeć. Po pierwsze, żeby czekać na
kogoś z wytęsknieniem, w pozytywnym napięciu,
musimy daną osobę znać, musi być bliska naszemu sercu. To tak jak zakochani
w sobie młodzi ludzie oczekują na wspólne spotkanie na randkę. Jeszcze jedno
się nie skończyło, a już planują i nie mogą się doczekać następnego. Mają do
siebie zdrową miłosną tęsknotę. Nieraz do tego stopnia, że już w kilka sekund po
spotkaniu ze sobą piszą esemesy. Co taka tęsknota ma wspólnego
z przeżywaniem Adwentu? A no, wiele. Jeśli się jednak nie zna Jezusa, na
którego przyjście oczekujemy, lub zna się Go bardzo powierzchownie, to wcale
nie ma się co dziwić, że brak nam zapału w oczekiwaniu na Niego. Powinniśmy
pragnąć lepiej poznać Pana, żeby móc Go bardziej kochać i chętniej na Niego
oczekiwać. Jak w sobie rozpalić zakochanie do Jezusa – dokładnie tak, jak to
robimy wobec drogiej osoby: poprzez nieustanne poznawanie jej, ciągłe
spotkania, rozmowę, nieraz poprzez kłótnię, która ma doprowadzić do
rozwiązania konfliktu czy powstałego napięcia. Żeby poznać, trzeba być blisko
siebie. Być blisko Jezusa, to modlić się, adorować, rozmawiać z Nim
w sakramencie pokuty i cieszyć się z Jego bliskości w Komunii Świętej.
Druga sprawa dotyczy naszej czujności w oczekiwaniu, które można porównać
do dzisiejszego 2. czytania. Załóżmy, że młodzież zostaje w domu sama, rodzice
wyjeżdżają na odpoczynek i proszą: opiekujcie się domem, dbajcie o kwiaty,
porządek, o siebie nawzajem, my za parę dni wrócimy. Przy czym parę dni nie
oznacza konkretnej daty powrotu. Co robią nastolatkowie? Nie ma rodziców, jest
wolność, zatem posprząta się potem, niekoniecznie musimy słuchać siebie
nawzajem, przecież i tak awanturki ojciec czy matka nie usłyszy – a więc
interwencji i szlabanu na wyjścia z domu nie będzie. Jednym słowem wolność
i swoboda, zabawa, brak czujności, poukładania i dopełnienia warunków umowy
z rodzicami. Są to niebezpieczne postawy, ponieważ wyłączają naszą
koncentrację, powodują brak czujności na rzeczy istotne, a co za tym idzie brak
koncentracji w oczekiwaniu powrotu bliskich nam osób. Adwent to czas
oczekiwania na Gościa, o którym wiemy, że ma się zjawić, znamy dobrze czas
i miejsce Jego wizyty. Wiemy również doskonale, jaki jest cel Jego przyjścia,
z naszej strony powinna być tylko gotowość na godne przyjęcie tak znakomitej
postaci. Możemy tego dokonać poprzez nasze dobre przygotowanie. Do tego
mogą przyczynić się: wyciszenie – zajęcie się istotnymi sprawami naszej duszy,
naszego wnętrza, zadanie sobie pytania, co mnie niepokoi i w jaki sposób mogę
ten niepokój usunąć, tak aby nie czuć zdenerwowania przed nadchodzącym
Gościem – posprzątanie swojego sumienia poprzez dobrze przeżyty sakrament
pokuty. Wszak nie zaprasza się gościa do zabrudzonego mieszkania, bo tylko
w atmosferze posprzątanego domu możemy doskonale przeżyć ten czas bez
lęków, co Jezus pomyśli sobie o nas.
Trzecia rzecz to radość ze spotkania, z powrotu choćby i nawet rodziców, po ich
nieobecności. Mimo że bez nich mogło być luźniej, i nikt nas nie pilnował, to
jednak dłuższa nieobecność powoduje tęsknotę. Pomijając drobne szczegóły
zewnętrzne, bo przecież nikt tak nie zrobi pomidorówki jak mama i nikt tak nie
zmobilizuje do porządku w domu jak tatuś, jesteśmy rozradowani ze spotkania
z nimi po dłuższej rozłące. Radość ta ma kilka wymiarów: poczucie szczęścia
wyrażane poprzez nasze pozytywne emocje, uściski, uśmiech na twarzy, innym
wymiarem radości jest nasze rozbawienie, podczas gdy staramy się opowiedzieć
wszystko, co się wydarzyło podczas naszej rozłąki, niejednokrotnie są to bardzo
wesołe historie. Zadowolenie nasze z tego, że znów jesteśmy razem, u każdego
przejawia się troszkę inaczej, jeden będzie odczuwał spokój, inny komfort
bezpieczeństwa, a inny błogi stan radości.
Właściwie poprzez te trzy aspekty: oczekiwanie, czujność i radość nasze
przygotowania na przyjście Pana Jezusa mogą okazać się nie tylko owocne,
ale również i przyjemne dla nas samych, a co za tym idzie bardziej autentyczne,
po prostu nasze!!
Ks. Piotr Burtan
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Dziś przypada pierwsza niedziela Adwentu i nowego roku kościelnego,
który będziemy przeżywać w Polsce pod hasłem: „Nawróćcie się i wierzcie
w Ewangelię”. Adwent to czas świętego i radosnego oczekiwania na spotkanie
ze Zbawicielem w święta Bożego Narodzenia i w dniu ostatecznym. Dzieli się on
na dwie części; pierwsza z nich, do 16 grudnia, kieruje nasze myśli ku wieczności,
zaś druga, od 17 grudnia, zwraca nasze myśli ku Bożemu
Narodzeniu.
2. W dni powszednie Adwentu o godz. 720 „roraty”, czyli Msza
Święta wotywna o Matce Bożej. Maryja jest dla nas wzorem
przygotowania się na przyjście Pana Jezusa. Zachęcamy do
licznego udziału w „roratach”, a rodziców prosimy, by pomogli
swoim dzieciom wykonać lampiony adwentowe i w miarę
swoich możliwości zechcieli towarzyszyć im w drodze do
kościoła.
3. W tym tygodniu przypadają: pierwszy czwartek, pierwszy piątek i pierwsza
sobota miesiąca. Spowiedź święta przed pierwszym piątkiem miesiąca – w
czwartek od godz. 1500 - 1700 przed Odpustem Św. Mikołaja
z udziałem kapłanów naszego dekanatu. Zachęcamy do skorzystania. Odpust
to imieniny naszej parafii, Suma odpustowa w sobotę o godzinie 1200. Tego
dnia będzie tylko jedna Msza Święta.
W czwartek adoracja Najświętszego Sakramentu od zakończenia porannej Mszy
świętej aż do wieczornej liturgii. O przewodniczenie prosimy grupę II. O godzinie
1500 Msza święta zbiorowa i Koronka do Bożego Miłosierdzia.
4. O posprzątanie kościoła w piątek po wieczornej Mszy świętej prosimy Parafian
z Wiela z ulicy Głównej. Serdecznie dziękujemy Parafianom z Wiela z ulicy Derdowskiego, po stronie prawej.
5. Za tydzień, w drugą niedzielę Adwentu, przypada Dzień Modlitw za Kościół na
Wschodzie. W kościele odbędzie się zbiórka do puszek na Fundusz Pomocy
temuż Kościołowi.
6. Z woli papieża Franciszka od pierwszej niedzieli Adwentu 2014 roku
do 2 lutego roku 2016 w całym Kościele będzie trwał Rok Życia Konsekrowanego.
Będzie on przeżywany pod hasłem: „Ewangelia, proroctwo, nadzieja – życie
konsekrowane w Kościele dzisiaj”. W Polsce mamy ok. 35 tys. osób
konsekrowanych, które od setek lat modlitwą, pracą i świadectwem ubogacają
życie Kościoła i społeczeństwa. Niech Rok Życia Konsekrowanego, który dzisiaj
rozpoczynamy, będzie okazją do poznania ich codziennego życia oraz modlitwy
za tych, którzy realizują swe powołanie w zakonach, w Instytutach Świeckich, czy
w Indywidualnych Formach Życia Konsekrowanego. Niech będzie również
czasem modlitwy o nowe, święte powołania do służby Bogu i ludziom
we wspólnocie Kościoła.
W tym tygodniu patronują nam:
w środę, 3 grudnia, św. Franciszek Ksawery, jezuita, misjonarz, główny
patron misji katolickich, który żył w XVI wieku; Franciszek Ksawery urodził się
w Hiszpanii w roku 1506. Podczas studiów w Paryżu przyłączył się do św.
Ignacego z Loyoli. Święcenia kapłańskie otrzymał w Rzymie w roku 1537,
a następnie oddawał się dziełom miłosierdzia. Wysłany na Wschód w roku
1541, przez dziesięć lat apostołował w Indiach i Japonii, gdzie wielu nawrócił
na chrześcijaństwo. Zmarł w roku 1552 na wyspie Sancjan u wybrzeży Chin.
w czwartek,4 grudnia, św. Barbara. Legenda całkowicie zasłoniła nam
historyczną postać św. Barbary. Pochodziła być może z Nikomedii. Według
tradycji jej ojciec, poganin, uwięził ją jako chrześcijankę w wieży i wydał
na śmierć w czasie prześladowania za rządów cesarza Maksymina Daji
w 306 r. Jest ona patronką górników oraz wszystkich narażonych na
gwałtowną śmierć, a także patronką ludwisarzy.
w sobotę, 6 grudnia, św. Mikołaj. Urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Był
jedynym dzieckiem zamożnych rodziców. Od młodości wyróżniał się nie tylko
pobożnością, ale także wrażliwością na niedolę bliźnich. Po śmierci rodziców,
swoim znacznym majątkiem chętnie dzielił się z potrzebującymi. Wybrany na
biskupa miasta Miry w Licji (obecnie Demre w Turcji) podbił serca wiernych
nie tylko gorliwością pasterską, ale przede wszystkim dyskretnie okazywaną
troską o ich potrzeby materialne. Zmarł pomiędzy 345 a 352 rokiem. Jego
kult szerzył się w całym Kościele od X wieku.
Drogich Parafian i Gości zapraszamy do przeżywania Mszy świętych.
Msze święte w naszej wspólnocie w następującym porządku:
w tygodniu: - o godzinie 720 (roraty)i 1700
w sobotę - o godzinie 1600 - w budynku dawnej szkoły we Wdzydzach Tucholskich
w niedzielę - o godzinie 800; 1000; 1130 i 1600 we Wielu
Zapraszamy i zachęcamy do udziału.
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie, msk