ZAWARTOŚĆ projektu wykonawczego gazów medycznych
Transkrypt
ZAWARTOŚĆ projektu wykonawczego gazów medycznych
1 ZAWARTOŚĆ projektu wykonawczego gazów medycznych Szpitalny Oddział Ratunkowy Dzieci i Młodzieży Rozbudowa Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dra Wł. Biegańskiego ul. Rydygiera 15/17, 86-300 Grudziądz. I. - Opis techniczny, II. Spis rysunków: 1. 2. 3. 4. 5. Rzut piwnic, Rzut parteru, Aksonometria pionu nr 3, Aksonometria pionu nr 1, Aksonometria pionu nr 4. 2 OPIS TECHNICZNY projektu wykonawczego instalacji gazów medycznych Szpitalny Oddział Ratunkowy Dzieci i Młodzieży Rozbudowa Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dra Wł. Biegańskiego ul. Rydygiera 15/17, 86-300 Grudziądz. 1. Podstawa opracowania: - - zlecenie Inwestora, projekt wykonawczy architektury i technologii, informacje z pierwotnego projektu instalacji gazów medycznych odnośnie przebiegu przewodów w stropie podwieszonym w piwnicy, inwentaryzacja dostępnych instalacji gazów medycznych dla potrzeb niniejszego projektu, uzgodnienia z przedstawicielami Szpitala, uzgodnienia międzybranżowe, przepisy i normy dla instalacji gazów medycznych. 2. Przedmiot i zakres opracowania Przedmiotem opracowania są nowe instalacje wewnętrzne gazów medycznych w przebudowywanych pomieszczeniach przeznaczonych dla Szpitalnego Oddziału Ratunkowego Dzieci i Młodzieży, mieszczących się na parterze budynku Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dra Władysława Biegańskiego w Grudziądzu. Po przebudowie w Oddziale znajdować się będą między innymi: sala resuscytacyjna, sala intensywnej opieki medycznej, sala obserwacyjna, izolatka, oraz gabinety zabiegowe i pokoje badań. Zakres opracowania obejmuje następujące instalacje: - tlenu medycznego O2, - podtlenku azotu N2O, - sprężonego powietrza medycznego 0,5MPa, - próżni medycznej, - odciągu zużytych gazów anestetycznych, - systemów monitorowania i systemów sygnalizacji alarmowej dla wyżej wymienionych gazów medycznych. 3. Źródła zasilania Szpital posiada centralne instalacje tlenu, podtlenku azotu, sprężonego powietrza i próżni. Główne przewody zasilające znajdują się w komunikacji na poziomie piwnicy pod projektowanymi pomieszczeniami SOR Dzieci i Młodzieży. Istniejące rurociągi zasilające piony przechodzące przez projektowane pomieszczenia Oddziału, zostały ułożone w stropie podwieszonym korytarza oraz w znajdujących się pod SOR-em pomieszczeniach sterylizacji. 3 Istniejące piony zgodnie z oznaczeniem w dokumentacji pierwotnej pokazane zostały w niniejszym projekcie. W trakcie inwentaryzacji pomierzono średnice przewodów zasilających w piwnicy pion nr 3, oraz na parterze rurociągi pionu nr 1. Uzgodniono potrzebę wykonania w stropie podwieszonym w korytarzu piwnicy przewodu podtlenku azotu do pionu nr 3 w celu zasilania sali resuscytacyjnej. Istniejące rurociągi instalacji gazów medycznych w objętych projektem pomieszczeniach nie będą wykorzystane. Pojedyncze przewody odpowiadające projektowanym, mogą być po sprawdzeniu ich przydatności przez Inspektora Nadzoru wykorzystane. Nie nadające się rurociągi należy zdemontować. 4. Punkty poboru Punkty poboru rozmieszczono w oparciu o dyspozycje projektu technologicznego i dokonane uzgodnienia. W ściennej tablicy poboru gazów TPG montowanej w sali resuscytacyjnej projektuje się zamontować następujące punkty poboru: - tlenu 2 szt. - podtlenku azotu 1 szt. - sprężonego powietrza medycznego 0.5MPa 1 szt. - próżni 2szt. - odciągu zużytych gazów anestetycznych 1 szt. W sufitowym panelu gazowo-elektrycznym dla pojedynczego łóżka w Sali IOM oraz w Sali Obserwacyjnej projektuje się zamontować następujące punkty poboru: - tlenu 2 szt. - sprężonego powietrza medycznego 0.5MPa 2 szt. - próżni 2 szt. W izolatce w oprawie nadłóżkowej umieszczony będzie punkt poboru tlenu i próżni. W pozostałych gabinetach i salach zamontowane będą podtynkowe punkty poboru tlenu i próżni. Punkty poboru dla gazów medycznych powinny spełniać wymagania określone w normie PN-EN ISO 9170-1 „Punkty poboru dla systemów rurociągowych gazów medycznych – Część 1: Punkty poboru sprężonych gazów medycznych i próżni” oraz PN-EN ISO 9170-2 „Punkty poboru dla systemów rurociągowych gazów medycznych – Część 2: Punkty poboru dla systemów odciągu gazów anestetycznych”. Ponieważ w szpitalu zamontowane są punkty poboru systemu AGA, projektuje się zainstalowanie punktów poboru tego systemu. 5. Rurociągi Przewody gazów medycznych montować po wykonaniu przewodów wentylacji i klimatyzacji oraz instalacji sanitarnych. Poziome przewody zasilające gazów medycznych prowadzone będą w komunikacji w stropie podwieszonym, do poszczególnych skrzynek zaworowo-informacyjnych. Poziome rurociągi w salach do punktów poboru układane będą w przestrzeni stropów podwieszonych lub w obudowach. Pionowe podejścia rurociągów do skrzynek zaworowo-informacyjnych, tablic i podtynkowych punktów poboru wykonane będą w bruzdach ściennych. 4 W stropie podwieszonym przewody prowadzić pod kanałami wentylacji mechanicznej oraz pod przewodami elektrycznymi. Należy zachować odległość od instalacji elektrycznej wynoszącą więcej niż 50mm. Odległość rurociągów gazów medycznych od rurociągów gazów palnych lub mediów gorących nie powinna być mniejsza niż 25cm. Na przejściach przez przegrody budowlane oraz w środowiskach powodujących korozję należy stosować osłony z rur z tworzyw sztucznych. Na przejściach rurociągów przez ściany i stropy oddzielenia przeciwpożarowego zamontować przepusty instalacyjne ppoż. o klasie odporności ogniowej jak dany element budowlany. Do wykonania rurociągów dla sprężonych gazów medycznych powinny być użyte rury miedziane bez szwu twarde R290 spełniające wymagania normy PN-EN 13348 „ Miedź i stopy miedzi – Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni”. Do wyrobu tych rur używa się gatunek miedzi oznaczony Cu-DHP lub CW024A o zawartości 99,9% miedzi + srebra oraz dopuszczalnej ilości fosforu od 0,015 do 0,040%. Łączenie rur wykonać przy użyciu złączek prostych i kształtek - trójników i kolanek miedzianych kielichowych produkowanych fabrycznie. Połączenia rur powinny być wykonane metodą lutowania twardego, przy użyciu lutu bezkadmowego, z wyjątkiem połączeń gwintowanych, wykorzystywanych w takich elementach jak np.: zawory odcinające, reduktory ciśnienia, manometry, czujniki lub punkty poboru. Wymagania oraz warunki wykonania dla lutowania twardego określa norma PN-EN ISO 7396-1 „Systemy rurociągowe do gazów medycznych – Część 1: Systemy rurociągowe do sprężonych gazów medycznych i próżni”. Podczas wykonywania połączeń rurociągów rury powinny być płukane od wewnątrz gazem osłonowym. Rurociągi należy podpierać w odległościach nie większych niż: dla zewnętrznych średnic do 15mm – 1,5m dla zewnętrznych średnic 22-28mm – 2,0m oraz dodatkowo w miejscach krzyżowania się z przewodami elektrycznymi. Podpory i uchwyty powinny być wykonane z materiału odpornego na korozję i muszą być odizolowane od rurociągów. Przewody instalacji powinny być uziemione. Nie powinno się wykorzystywać rurociągów do uziemienia wyposażenia elektrycznego. Rurociągi odciągów zużytych gazów anestetycznych należy wyprowadzić poza ścianę zewnętrzną budynku lub ponad dach budynku, z dala od czerpni wentylacji mechanicznej. Przewody wyprowadzone na zewnątrz budynku zakończyć przewodem skierowanym pionowo w dół. Wyloty przewodów zabezpieczyć siatką. Montaż urządzeń z punktami poboru gazów medycznych powinien odbywać się według odpowiednich instrukcji producentów wyrobów. Ciśnienie pracy instalacji gazów powinno wynosić : - dla tlenu - 0.4÷0.5 MPa - dla podtlenku azotu - 0,4÷0.5 MPa - dla sprężonego powietrza medycznego - 0,4÷0.5 MPa - dla próżni 60 kPa ciśn. absolut. 6. Zawory i skrzynki zaworowe Rurociągi wyposażone będą w serwisowe zawory odcinające takie jak: zawory odcinające piony i odgałęzienia, które powinny być obsługiwane tylko przez personel 5 zajmujący się eksploatacją instalacji, oraz strefowe zawory odcinające takie jak: zawory odcinające oddziały, pododdziały, sale resuscytacyjną, intensywnej terapii i obserwacji. Na włączeniu do istniejących przewodów na pionie należy zamontować zaprojektowane serwisowe zawory odcinające, w sposób zabezpieczający przed użyciem przez nieupoważniony personel. Strefowe zawory odcinające montowane będą w zamykanych skrzynkach zaworowoinformacyjnych, umieszczonych w ścianie w zasięgu ręki, w miejscu widocznym i dostępnym przez cały czas. Konstrukcja skrzynki i zamontowane w niej wyposażenie powinno zapewnić: - zamykanie i otwieranie przepływu gazów pod ciśnieniem oraz próżni, - pomiar i wskazanie ciśnienia gazów lub podciśnienia próżni, - generowanie sygnałów dla potrzeb sygnalizacji, - sygnalizowanie w sposób optyczny i akustyczny stanów alarmowych przekroczenia ciśnienia maks. i min., - fizyczne odłączanie danego medium, (oprócz odcięcia zaworem strefowym) - dedykowane wlotowe przyłącza awaryjno-konserwacyjne dla każdego sprężonego gazu (pozwalające na awaryjne zasilanie fragmentu instalacji gazami z butli poprzez reduktor). Skrzynki powinny być wentylowane do pomieszczenia oraz posiadać drzwiczki zamykane zamkiem z możliwością szybkiego otwarcia bez kluczyka w razie nagłej potrzeby. Skrzynki zaworowo-informacyjne należy zasilić napięciem 230/12V ze źródła rezerwowanego. Należy stosować armaturę wykonaną z mosiądzu. Jako zawory odcinające należy zastosować zawory kulowe pełnoprzelotowe, gwintowane, nakrętne o średnicy nominalnej jak średnice przewodów, na których będą zainstalowane i ciśnieniu nominalnym 2,5MPa. 7. Oznaczenia Wszystkie rurociągi powinny być trwale oznakowane barwnymi identyfikatorami z nazwą gazu lub symbolem oraz strzałkami informującymi o kierunku przepływu w pobliżu zaworów odcinających, przy rozgałęzieniach, zmianach kierunku przebiegu, przed i za przejściami przez ściany i ścianki działowe itp., w odstępach nie większych niż 10 m oraz w pobliżu punktów poboru. Oznaczenia powinny być wykonane w sposób trwały i czytelny. Oznakowanie barwne dla gazów medycznych: tlen - kolor biały podtlenek azotu - kolor niebieski sprężone powietrze - biało-czarny próżnia - żółty. Wszystkie skrzynki zaworowo-informacyjne, zawory, manometry, wakuometry powinny być oznaczone nazwą lub symbolem gazu oraz określeniem obsługiwanej strefy (nazwy lub numery zasilanych pomieszczeń), lub odcinka rurociągu np. przez przymocowanie tabliczek z opisem do zaworów lub skrzynki. 6 8. Systemy monitorowania i systemy alarmowe System monitorowania i alarmowy sygnalizacji stanu gazów składa się z czujników oraz sygnalizatorów wizualno-akustycznych. Czujniki pneumatyczno-elektryczne umieszczone będą w skrzynkach zaworowo-informacyjnych za każdym strefowym zaworem odcinającym dla wszystkich mediów. Czujniki będą przekazywać informacje do sygnalizatorów o bieżącym stanie ciśnienia lub podciśnienia w rurociągach i pełnić rolę nadajników awaryjnych alarmów klinicznych. Panele sygnalizacyjne wizualno-akustyczne dla sygnałów awaryjnego alarmu klinicznego, powinny być zainstalowane w krytycznych obszarach klinicznych t. j.: w sali resuscytacyjnej, IOM, obserwacyjnej oraz w punktach pielęgniarskich, a ponadto dodatkowy panel będzie składnikiem każdej strefowej skrzynki zaworowoinformacyjnej. W dyspozytorni/informacji medycznej umieszczono dwa panele sygnalizacyjne – informujące o stanie gazów z obydwu zaprojektowanych skrzynek dla pokojów badań i gabinetów zabiegowych. Awaryjne alarmy kliniczne wskazują na niewłaściwe ciśnienie w rurociągu, co może wymagać wspólnej natychmiastowej reakcji personelu technicznego i personelu klinicznego. Sygnały awaryjnego alarmu klinicznego powinny wskazywać poniższe przypadki: - odchylenie ciśnienia o więcej niż 20% w stosunku do nominalnego ciśnienia rozprowadzania mierzone w rurociągu poniżej dowolnego strefowego zaworu odcinającego, - wzrost ciśnienia absolutnego powyżej wartości 66 kPa w rurociągu do próżni mierzone powyżej strefowego zaworu odcinającego. Sygnał alarmu trwa dopóki ciśnienie i podciśnienie gazów w nadzorowanym obszarze rurociągu nie wróci do normy. Dla awaryjnego alarmu klinicznego powinny być zastosowane sygnały wizualne i akustyczne. W celu wskazywania normalnych warunków pracy powinny być zastosowane wizualne sygnały informacyjne. Powinna być możliwość sprawdzania prawidłowości działania mechanizmów wyzwalających sygnały alarmów wizualnych i akustycznych. W przypadku awarii elektrycznej między czujnikiem a sygnalizatorem powinien wyzwalać się alarm. Systemy monitorujące i systemy alarmowe powinny być podłączone zarówno do normalnego, jak i awaryjnego zasilania elektrycznego oraz powinny być oddzielnie zabezpieczone elektrycznie. Sygnalizatory połączone będą przewodami elektrycznymi miedzianymi z czujnikami znajdującymi się w odpowiedniej skrzynce zaworowo-informacyjnej. Sygnalizatory należy montować zgodnie z DTR producenta, na wysokości 1,6m nad poziomem posadzki w pomieszczeniach wskazanych w projekcie, w miejscach uzgodnionych z użytkownikami pomieszczeń. 9. Badania i odbiory Badania, odbiory, rozruch i certyfikację należy przeprowadzić według postanowień normy: - PN-EN ISO 7396-1 „Systemy rurociągowe do gazów medycznych – Część 1: Systemy rurociągowe do sprężonych gazów medycznych i próżni” określonych w klauzuli 12 oraz w Załącznikach C i D do tej normy. 7 - PN-EN ISO 7396-2 „Systemy rurociągowe do gazów medycznych – Część 2: Systemy odprowadzające zużyte gazy anestetyczne” określonych w klauzuli 12 oraz w Załącznikach B i C do tej normy. Połączenia wykonanych rurociągów do istniejącego systemu powinny być wykonane tylko po przeprowadzeniu podanych w normie testów zakończonych pozytywnie. Końcowe połączenia nowego rurociągu do istniejącego, należy wykonywać jednocześnie tylko dla jednego gazu, przy będących pod ciśnieniem roboczym pozostałych gazach. Instalację należy przekazać użytkownikowi pod ciśnieniem roboczym ustalonym w trakcie rozruchu instalacji gazów medycznych. Wykonawca powinien dostarczyć dokumenty: - instrukcję obsługi dla wszystkich instalacji, źródeł zasilania oraz systemów monitorujących i alarmowych, - harmonogram przeglądów konserwacyjnych oraz wykaz zalecanych części zapasowych, - zaktualizowaną dokumentację powykonawczą, - schematy elektryczne instalacji i dostarczanych podzespołów. Wykonawcą robót powinna być firma wyspecjalizowana w wykonawstwie instalacji gazów medycznych. projektant mgr inż. Zygfryd Nowakowski 8 Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia 1. Wykaz robót o szczególnym zagrożeniu bezpieczeństwa obejmuje: - załadunek, rozładunek i składowanie materiałów i wyrobów, - transport technologiczny na budowie, - eksploatacja urządzeń i instalacji elektroenergetycznych, - używanie elektronarzędzi, - prowadzenie robót na wysokości, - prowadzenie robót spawalniczych i lutowniczych. 2. Przed rozpoczęciem robót przeprowadzić szkolenie i zapoznać pracowników z: - wykazem i rodzajem prac o szczególnym zagrożeniu, - zasadami bezpiecznego załadunku, rozładunku, składowania i transportu materiałów i wyrobów, - warunkami bezpiecznego użytkowania instalacji elektroenergetycznych, elektronarzędzi i najczęściej występującymi zagrożeniami przy tych robotach, - warunkami bezpiecznego prowadzenia robót na wysokości i występującymi zagrożeniami przy robotach na wysokości, - warunkami bezpiecznego prowadzenia robót spawalniczych i lutowniczych oraz występującymi zagrożeniami przy tych robotach, - sposobem postępowania w przypadku wystąpienia zagrożenia, - zasadami bezpiecznej organizacji stanowisk pracy, ich zabezpieczenia i porządku, - obowiązkiem stosowania środków ochrony osobistej, - obowiązkiem dbałości o stan narzędzi, maszyn i urządzeń elektrycznych, - podstawowymi obowiązkami pracowników w zakresie bhp, - odpowiedzialnością pracowników za naruszenie przepisów bhp. 3. Podstawowe przepisy prawne: - Dz.U. 2003/169/1650 - Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26. 09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bhp - Dz.U. 2003/47/401 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 06.02.2003r w sprawie bhp podczas wykonywania robót budowlanych - Dz.U. 2001/118/1263 - Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 września 2001r. w sprawie bhp podczas eksploatacji maszyn i innych urządzeń technicznych do robót ziemnych, budowlanych i drogowych - Dz.U. 2002/75/690 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn.12.04.2002r. ze zmianami w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - Dz.U. 2003/120/1126 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn.23.06.2003r w sprawie informacji dotyczącej bioz oraz planu bioz - Dz.U. 2003/7/59 - Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dn. 23.12.2003r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji i magazynowaniu gazów… - Normy wymienione w opisie projektu instalacji gazów medycznych. Wykonawca robót powinien opracować plan bioz. projektant mgr inż. Zygfryd Nowakowski