głos parafialny - parafiajelen.pl

GŁOS PARAFIALNY
Parafia Świętego Krzyża w Jaworznie-Jeleniu
nr 20 (182) - 05 grudzień 2015
43-608 Jaworzno, ul. Zwycięstwa 33
konto: 95 1020 2528 0000 0502 0157 8137
http://www.parafiajelen.pl
Kancelaria Parafialna czynna:
Biblioteka Parafialna czynna:
wtorek, czwartek:
w każdą środę:
email: [email protected]
30
00
15 – 17
30
00
15 – 17
sobota:
8
30
– 10
00
Zamyślenia nad Słowem Bożym
Złóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana.
Oblecz się płaszczem sprawiedliwości pochodzącej od Boga, włóż na głowę swą koronę chwały Przedwiecznego!
Albowiem Bóg chce pokazać twoją wspaniałość wszystkiemu, co jest pod niebem. Imię twe u Boga, na wieki będzie
nazwane: "Pokój sprawiedliwości i chwała pobożności!" Podnieś się, Jeruzalem! Stań na miejscu wysokim, spojrzyj
na wschód, zobacz twe dzieci, zgromadzone na słowo Świętego od wschodu słońca aż do zachodu, rozradowane, że
Bóg o nich pamiętał. Wyszli od ciebie pieszo, pędzeni przez wrogów, a Bóg przyprowadzi ich niesionych z chwałą,
jakby na tronie królewskim. Albowiem postanowił Bóg zniżyć każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypać do
zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana. Na rozkaz Pana lasy i drzewa pachnące
ocieniać będą Izraela. Z radością bowiem poprowadzi Bóg Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie
sprawiedliwością i miłosierdziem. (Ba 5,1-9)
Słowo proroka Barucha przenosi nas do czasów, kiedy to Izrael zażywał "rozkoszy" niewoli a święte miasto Jeruzalem
czasu ruiny i żałoby. Bóg przez proroka zapowiada, że nadchodzi czas porzucenia szat smutku i utrapienia. Nadchodzi
czas na szaty sprawiedliwości i koronę chwały. Bóg pragnie, aby Jeruzalem znowu była dumą swych dzieci i
zachwycała swą pięknością czy wspaniałością inne narody. Jedną z największych radości powracającej do świetności
Jerozolimy będzie widok powracających z wygnania Izraelitów. Tak jak kiedyś gnani przez oprawców w niewolę,
sprawili jej ból i łzy, tak teraz powracający, budzić będą w jej sercu radość. To nie będzie zwykły powrót. Bóg
uczyni wszystko, aby wyglądał on nie jak powrót z niewoli i wygnania, ale jak powrót zwycięskiego wojska czy
powrót kupca z udanej wyprawy handlowej. Sam Pan będzie szedł na czele powracających, usuwając wszelkie
przeszkody na ich drodze i zapewniając wszelkie wygody. Pragnę sobie uświadomić, że i o mnie Pan pamięta w swej
łaskawości. On nie akceptuje niewoli mego grzechu i pragnie, abym gościńcem miłosierdzia zawsze powracał do
krainy Bożej łaski, aby moja solidna współpraca z Jego łaską wypełniała przestrzeń mojej codzienności. Ja też
sprawiam ból Panu Bogu, moim bliźnim, wyciskając łzy z ich oczu, kiedy wskutek własnej głupoty, lekkomyślności,
słabości gnany jestem w niewolę nałogów czy złych nawyków. Próby powrotu z tego wygnania o własnych siłach
kończą się niepowodzeniem i jeszcze większą niewolą. Wówczas, gdy Panu powierzę organizację mojego powrotu z
wygnania jest szansa, że wrócę i nie tylko to. Wrócę i odbuduję to, co zrujnowałem, zaprzepaściłem, roztrwoniłem.
Szaty smutku zamienię na szaty radości i na cały głos i z całego serca będę mógł śpiewać pieśń chwały na cześć Pana.
Ufam, że owocnie przeżyty czas adwentu, dobrze przygotuje moje serce na czas bożonarodzeniowej radości. Już
ćwiczę śpiew kolęd, a w sercu czynię porządki, aby Maryja miała gdzie złożyć Nowonarodzonego. Uwielbię Pana
Boga, który jest moim codziennym Darczyńcą. Podziękuję za Jego hojne dary. Pomodlę się za wszystkich, którzy za
przykładem św. Mikołaja pomagają innym, obdarowywują innych i to nie tylko szóstego grudnia. Podziękuję Panu
Bogu za swoich darczyńców i dobrodziejów. O ile to możliwe sam obdaruję innych w duchu św. Mikołaja.
8 grudnia - Niepokalane PoczęcieNajświętszej Maryi Panny
Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r.
bullą Ineffabilis Deus papież Pius IX w bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów
i biskupów. Papież pisał tak: Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja
Panna od pierwszej chwili swego poczęcia - mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą
przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego - została zachowana nietknięta od wszelkiej
zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i
bez wahania wierzyć. Tym samym kto by tej prawdzie zaprzeczał, sam wyłączyłby się ze społeczności Kościoła,
stałby się odstępcą i winnym herezji. Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od
wszelkiego grzechu, którego mogłaby się dopuścić, ale również od dziedziczonego przez nas wszystkich grzechu
pierworodnego. Stało się tak, chociaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe
zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością. Maryja była więc poczęta w łasce
uświęcającej, wolna od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego (np. śmierci - stąd w
Kościele obchodzimy uroczystość Jej Wniebowzięcia, a nie śmierci). Przywilej ten nie miał tylko charakteru
negatywnego - braku grzechu pierworodnego; posiadał również charakter pozytywny, który wyrażał się pełnią łaski w
życiu Maryi. Historia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu jest bardzo długa. Już od pierwszych wieków
chrześcijaństwa liczni teologowie i pisarze wskazywali na szczególną rolę i szczególne wybranie Maryi spośród
wszystkich ludzi. Ojcowie Kościoła nieraz nazywali Ją czystą, bez skazy, niewinną. W VII wieku w Kościele greckim,
a w VIII w. w Kościele łacińskim ustanowiono święto Poczęcia Maryi. Późniejsi teologowie, szczególnie św. Bernard
i św. Tomasz z Akwinu zakwestionowali wiarę w Niepokalane Poczęcie Maryi, ponieważ - według nich - przeczyłoby
to dwóm innym dogmatom: powszechności grzechu pierworodnego oraz konieczności powszechnego odkupienia
wszystkich ludzi, a więc także i Maryi. Ten problem rozwikłał w XIII w. Jan Duns Szkot, który wskazał, że
uchronienie Bożej Rodzicielki od grzechu pierworodnego dokonało się już mocą odkupieńczego zwycięstwa
Chrystusa. W 1477 papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej, które od czasów Piusa V (+
1572 r.) zaczęto obchodzić w całym Kościele. W czasie objawień w Lourdes w 1858 r. Maryja potwierdziła ogłoszony
zaledwie cztery lata wcześniej dogmat. Bernardecie Soubirous przedstawiła się mówiąc: "Jestem Niepokalane
Poczęcie". Kościół na Wschodzie nigdy prawdy o Niepokalanym Poczęciu Maryi nie ogłaszał, gdyż była ona tam
powszechnie wyznawana i praktycznie nie miała przeciwników. Warto zwrócić uwagę, że teologia rozróżnia
niepokalane poczęcie i dziewicze poczęcie. Niepokalane poczęcie dotyczy ustrzeżenia Maryi od chwili Jej poczęcia od
grzechu pierworodnego (przywilej, cud w porządku moralnym). Dziewicze poczęcie polega natomiast na tym, że
Maryja poczęła w sposób dziewiczy "za sprawą Ducha Świętego" Boga-Człowieka, Jezusa Chrystusa (przywilej, cud
w porządku natury). Kościół Wschodni ustalił tylko jeden typ ikonograficzny w X w. Obraz przedstawia spotkanie św.
Joachima ze św. Anną przy Złotej Bramie w Jerozolimie. W tym bowiem momencie według tradycji wschodniej miał
nastąpić moment poczęcia Maryi. Ikonografia zachodnia jest bogatsza i bardziej różnorodna. Do najdawniejszych
typów Niepokalanej (XV w.) należy Niewiasta z Apokalipsy, "obleczona w słońce". Od czasów Lourdes powstał
nowy typ. Ostatnio bardzo często spotyka się także Niepokalaną z Fatimy. Dokoła obrazu Niepokalanej często
umieszczano symbole biblijne: zamknięty ogród, lilię, zwierciadło bez skazy, cedr, arkę Noego.
Zgodnie z kanonem 1246 Kodeksu Prawa Kanonicznego w tym dniu tj. 8 grudnia, mamy obowiązek uczestniczyć w
Eucharystii. Jednakże na mocy dekretu Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 4 marca 2003 r.
Polacy są zwolnieni z tego obowiązku (ze względu na fakt, że nie jest to dzień ustawowo wolny od pracy). Nie
jesteśmy zatem zobowiązani do udziału we Mszy św. i powstrzymania się od prac niekoniecznych. Jeśli jednak mamy
taką możliwość - powinniśmy wziąć udział w Eucharystii w tym dniu tj. 8 grudnia.
6 grudnia - Święty Mikołaj, biskup
Mikołaj urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Był jedynym dzieckiem zamożnych rodziców, uproszonym ich
gorącymi modłami. Od młodości wyróżniał się nie tylko pobożnością, ale także wrażliwością na niedolę bliźnich. Po
śmierci rodziców swoim znacznym majątkiem chętnie dzielił się z potrzebującymi. Miał ułatwić zamążpójście trzem
córkom zubożałego szlachcica, podrzucając im skrycie pieniądze. O tym wydarzeniu wspomina Dante w "Boskiej
komedii". Wybrany na biskupa miasta Miry (obecnie Demre w południowej Turcji), podbił sobie serca wiernych nie
tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością o ich potrzeby materialne. Cuda, które czynił, przysparzały mu
jeszcze większej chwały. Kiedy cesarz Konstantyn I Wielki skazał trzech młodzieńców z Miry na karę śmierci za
jakieś wykroczenie, nieproporcjonalne do aż tak surowego wyroku, św. Mikołaj udał się osobiście do
Konstantynopola, by uprosić dla swoich wiernych ułaskawienie. Kiedy indziej miał swoją modlitwą uratować
rybaków od niechybnego utonięcia w czasie gwałtownej burzy. Dlatego odbiera cześć również jako patron marynarzy
i rybaków. W czasie zarazy, jaka nawiedziła jego strony, usługiwał zarażonym z narażeniem własnego życia. Podanie
głosi, że wskrzesił trzech Ludzi, zamordowanych w złości przez hotelarza za to, że nie mogli mu zapłacić należności.
Św. Grzegorz I Wielki w żywocie Mikołaja podaje, że w czasie prześladowania, jakie wybuchło za cesarzy
Dioklecjana i Maksymiana (pocz. wieku IV), Święty został uwięziony. Uwolnił go dopiero edykt mediolański w roku
313. Biskup Mikołaj uczestniczył także w pierwszym soborze powszechnym w Nicei (325), na którym potępione
zostały przez biskupów błędy Ariusza (kwestionującego równość i jedność Osób Trójcy Świętej).
Po długich latach błogosławionych rządów Mikołaj odszedł po nagrodę do Pana 6 grudnia (stało się to między rokiem
345 a 352). Jego ciało zostało pochowane ze czcią w Mirze, gdzie przetrwało do roku 1087. Dnia 9 maja 1087 roku
zostało przewiezione do włoskiego miasta Bari. 29 września 1089 roku uroczyście poświęcił jego grobowiec w
bazylice wystawionej ku jego czci papież bł. Urban II. Najstarsze ślady kultu św. Mikołaja napotykamy w wieku VI,
kiedy to cesarz Justynian wystawił mu w Konstantynopolu jedną z najwspanialszych bazylik. Cesarz Bazyli
Macedończyk (w. VII) w samym pałacu cesarskim wystawił kaplicę ku czci Świętego. Do Miry udawały się liczne
pielgrzymki. W Rzymie św. Mikołaj miał dwie świątynie, wystawione już w wieku IX. Papież św. Mikołaj I Wielki
(858-867) ufundował ku czci swojego patrona na Lateranie osobną kaplicę. Z czasem liczba kościołów św. Mikołaja w
Rzymie doszła do kilkunastu. W całym chrześcijańskim świecie św. Mikołaj miał tak wiele świątyń, że pewien pisarz
średniowieczny pisze: "Gdybym miał tysiąc ust i tysiąc języków, nie byłbym zdolny zliczyć wszystkich kościołów,
wzniesionych ku jego czci". W XIII wieku pojawił się zwyczaj rozdawania w szkołach pod patronatem św. Mikołaja
stypendiów i zapomóg. O popularności św. Mikołaja jeszcze dzisiaj świadczy piękny zwyczaj przebierania się ludzi za
św. Mikołaja i rozdawanie dzieciom prezentów. Podobiznę Świętego opublikowano na znaczkach pocztowych w
wielu krajach. Postać św. Mikołaja uwieczniło wielu malarzy i rzeźbiarzy. Wśród nich wypada wymienić Agnolo
Gaddiego, Arnolda Dreyrsa, Jana da Crema, G. B. Tiepolo, Tycjana itd. Najstarszy wizerunek św. Mikołaja (z VI w.)
można oglądać w jednym z kościołów Bejrutu. W Polsce kult św. Mikołaja był kiedyś bardzo popularny. Jeszcze
dzisiaj pod jego wezwaniem jest aż 327 kościołów w naszej Ojczyźnie. Po św. Janie Chrzcicielu, a przed św. Piotrem i
Pawłem najpopularniejszy jest św. Mikołaj. Do najokazalszych należą kościoły w Gdańsku i w Elblągu. Ołtarzy
Mikołaj posiada znacznie więcej, a figur i obrazów ponad tysiąc. Zaliczany był do Czternastu Orędowników. Zanim
jego miejsce zajął św. Antoni Padewski, św. Mikołaj był wzywany we wszystkich naglących potrzebach.
Postać Świętego, mimo braku wiadomości o jego życiu, jest jedną z najbardziej barwnych w hagiografii. Jest
patronem Grecji, Rusi, Antwerpii, Berlina, Miry, Moskwy, Nowogrodu; bednarzy, cukierników, dzieci, flisaków,
jeńców, kupców, marynarzy, młynarzy, notariuszy, panien, piekarzy, pielgrzymów, piwowarów, podróżnych,
rybaków, sędziów, studentów, więźniów, żeglarzy. W ikonografii św. Mikołaj przedstawiany jest w stroju biskupa
rytu łacińskiego lub greckiego. Jego atrybutami są m. in.: anioł, anioł z mitrą, chleb, troje dzieci lub młodzieńców w
cebrzyku, trzy jabłka, trzy złote kule na księdze lub w dłoni (posag, jaki według legendy podarował biednym pannom),
pastorał, księga, kotwica, sakiewka z pieniędzmi, trzy sakiewki, okręt, worek prezentów.
Ks. Mieczysław Maliński - Refleksje Niedzielne
„Zbliża się wasze odkupienie”
Są rozmaite końce świata. Będzie koniec naszej kuli ziemskiej, będzie koniec naszego ziemskiego życia.
Są pory roku. W naszej szerokości geograficznej wiosna pokonuje zimę, lato – wiosnę, jesień – lato, zima
– jesień.
Są końce epok – chociażby w ciągu ostatnich dwóch tysięcy lat ginęła starożytność, wczesne
średniowiecze, średniowiecze, renesans, barok, klasycyzm, secesja, czasy najnowsze. Kończą się światy,
epoki, choć granice są czasem nieostre, zachodzące na siebie.
Podobnie w naszym osobistym życiu. Jest czas dzieciństwa, czas młodości, czas wieku dojrzałego, czas
starości. Jest czas dziecka w beciku, czas pierwszych kroków, czas przedszkola, czas szkoły, czas pracy
zawodowej, czas emerytury. Jest czas uczenia się, czas pracy, czas uczenia młodszego pokolenia.
Rozmaite są okresy w życiu ludzkim. I umiejmy kończyć – żeby zaczynać. Umiejmy podsumowywać –
żeby otwierać nową kartę. Umiejmy sobie powiedzieć, kiedy już przestajemy być dzieckiem i zaczynamy
być młodym człowiekiem, kiedy przestajemy być młodym człowiekiem i zaczynamy być dojrzałym
człowiekiem, kiedy przestajemy być człowiekiem dojrzałym i zaczynamy być człowiekiem starym.
Umiejmy zrozumieć kolejną nową epokę, nowy świat, nowy czas, który przed nami się otwiera, wczuć
się w niego i żyć zgodnie z jego rytmem.
My umieramy wiele razy w ciągu naszego życia. Kończą się nam rozmaite epoki. Ale jesteśmy przekonani,
że na końcu końców otworzy się przed nami Nowy Świat - Nowa Epoka, Nowa Rzeczywistość, która
nazywa się Niebo.
II NIEDZIELA ADWENTU 06.12. 2015R.
1. Dzisiaj dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi Katolickiemu na Wschodzie. Dziękujemy za ofiary
składane na ten cel do puszek.
2. Przypominamy o codziennych roratach w naszej parafii o g. 6.45. Zapraszamy dzieci z lampionami, młodzież i
dorosłych.
3. We wtorek, 8 grudnia, uroczystość Niepokalanego poczęcia NMP- święto patronalne młodzieży żeńskiej. Msze
święte o g. 6.45 i 17.00.
4. Dziękujemy parafianom z ul. Starzyńskiego za posprzątanie kościoła i złożenie ofiary na kwiaty. W następną
sobotę o tę posługę prosimy mieszkańców z ul. Na Błoniach od nr 1 do 5.
5. W sobote 19.12. organizowana jest na auli Wigilia dla osób samotnych z naszej parafii. Ufamy, że dotarły
zaproszenia roznoszone przez członków Stowarzyszenia Rodzin Katolickich do wszystkich zainteresowanych.
Serdecznie zapraszamy, by wspólnie dzielić się opłatkiem i miłością.
6. "Zawsze ilekroć uśmiechasz się do swojego brata i wyciągasz do niego ręce jest Boże Narodzenie. Zawsze kiedy
dajesz odrobinę nadziei, tym którzy są przytłoczeni ciężarem fizycznego, moralnego i duchowego ubóstwa jest
Boże Narodzenie." Tymi słowami Błogosławionej Matki Teresy z Kalkuty, służebnicy miłości, która nigdy nie
była obojętna na krzywdę i ubóstwo drugiego człowieka, Parafialny Zespół Caritas po raz kolejny zachęca
wszystkich ludzi dobrego serca do wzięcia udziału w akcji "Góra Grosza". W sobotę 12 grudnia będą zbierane na
auli przy naszym kościele artykuły przemysłowe, spożywcze oraz środki czystości, zaś 13 grudnia w niedzielę
będziemy zbierali do puszek przysłowiowego grosza. Wszystkie datki trafią do najbardziej potrzebujących. Mikołaj
Gogol powiedział, że "nigdy nie jesteśmy tak biedni, aby nie stać nas było na udzielenie pomocy bliźniemu".
Podajmy więc pomocną dłoń, abyśmy wszyscy doświadczyli Bożego Narodzenia w naszych sercach. Z wyrazami
podziękowań przewodnicząca PZC Pluta Lucyna
7. W przyszłą sobotę, 12 grudnia, uroczyście kończymy kolejny rok działania Diecezjalnej Akademii Rodziny.
Będzie to miało miejsce w naszej świątyni, pod przewodnictwem pasterza naszej diecezji ks. Bpa Grzegorza
Kaszaka. W związku z tym gorąco zapraszam na Mszę św. o g. 16.00 wszystkie zainteresowane tym faktem
małżeństwa. Przyjadą przedstawiciele z całej diecezji z którymi po Mszy św. odbędzie się spotkanie opłatkowe w
Domu Kultury. Z tego względu w sobotę nie będzie Mszy św. o g. 17.00 tylko o g. 16.00.!!!!
8. Do nabycia są świece Caritasu na stół wigilijny, małe po 6zł, duże po 15zł.Są także kalendarze na Nowy Rok.
9. Zachęcamy do nabywania i lektury prasy katolickiej.
INTENCJE MSZALNE 07.12.- 13.12. 2015R.
Poniedziałek 07.12.15.
6.45 1) Barbara Sroka- od Marii Curzydło ze Słopnic
2) + Józef Głogowski- od sąs. z Lipinki i Koniówki
17.00 + Helena Olech- od rodziny Okoń
Wtorek 08.12.15
6.45 1) + Maria Kwoka- od siostrzenicy Lucyny z rodziną 2) + Helena Olech- od rodziny Jaroniów
17.00 + Stefania Krawczyk 10r.śm.- od córki z rodziną
Środa 09.12.15
6.45 1) + Leokadia i Władysław Lidwin i rodzice z obu stron
2)+ Barbara Sroka- od Zofii i Zbigniewa Curzydło z dziećmi ze Słopnic 3) Kazimierz Milner, rodziców i teściów
17.00 + Maria Kwoka- od Noconiowej
Czwartek
10.12.15
6.45 1) + Józef Głogowski- od sąs. z Lipinki i Koniówki 2) + Helena Olech- od koleżanek z pracy
17.00 1) + Barbara Sroka- od mieszkańców osiedla Zapotocze ze Słopnic
2) + Weronika Zubel- od rodziny Hyblów i Żurawików
Piątek 11.12.15
6.45 1) + Barbara Sroka- od chrześnicy Ireny z rodziną ze Słopnic 2)+ Maria Kwoka- od siostrzenicy Renaty z rodziną
17.00 + Helena Olech- od Janiny i Benedykta Proksa
Sobota 12.12.15
6.45 1) + Helena Olech- od chrześnicy Małgorzaty Parzyk z rodziną
2) + Barbara Sroka- od Edyty i Piotra Kotara z dziećmi ze Słopnic
16.00 1) Bp Ordynariusz na zakończenie DAR-u
2) + Józefa Sojka- od sąs. z ul. Zwycięstwa 3) + Kazimierz Bem- od cioci Krawczykowej
Niedziela 13.12.15
7.00 1) + Barbara Bebak- od teściów
2) + Wilhelmina i Tadeusz Jawień- od c. Barbary z mężem
9.00 1) + Stanisław Urbańczyk 25r.śm. 2) + Józef Teresiński 17r.śm.- od żony i dzieci
11.00 Chrzest 15.00 W 50ur. Dariusza Smalcerza- od żony i dzieci
18.00 + Wacław i Stanisława Humeniccy i rodzice z obu stron
INTENCJE MSZALNE 14.12.- 20.12.2015R.
PONIEDZIAŁEK 14.12.15
6.45 1) + Jan Bożek 2) + Kazimierz Jura i rodzice z obu stron
17.00 + Barbara Sroka- od Haliny i Wojciecha Mroszczak ze Słopnic
Wtorek 15.12.15
6.45 1) + Maria Kwoka- od sąsiadów 2) + Helena Olech- od sąsiadów z Anczyca
17.00 W 18ur. Emilia Knapik
Środa 16.12.15
6.45 1) + Barbara Sroka- od brata Ryszarda z rodziną
2) + Czesława Glazar- od męża
17.00 1) Z Koła RM
2) + Antonina Stanisławska- od sąs. z ul. Anczyca, Wygoda i Proksy
Czwartek 17.12.15
6.45 1) + Helena Olech- od rodziny Głowacz i Gołas 2) + Czesława Glazar- od mamy
17.00 1) + Maria Kwoka- od siostry Zofii z rodziną z N. Sącza
2) + Antonina Stanisławska- od sąs. z ul. Anczyca, Wygoda i Proksy
Piątek 18.12.15
6.45 1) + Barbara Sroka- od szwagra Stanisława Sroki z żoną Marią 2) + Czesława Glazar- od córki i wnuczka
17.00 1) + Józef Głogowski- od córki z rodziną 2) + Antonina Stanisławska- od sąs. z ul. Anczyca, Wygoda i Proksy
Sobota 19.12.15
6.45 1) + Maria Kwoka- od siostrzenicy Katarzyny Fedko z rodziną 2) + Helena Olech- od Smalcerzów i Glanców
17.00 1) + Feliks Krawczyk 10r.śm.i rodzice z obu stron 2) + Kazimierz Bem- od szwagierki z rodziną
Niedziela 20.12.15
7.00 1) + Tadeusz i Anna Kosterewa 2) + Tomasz Sojka- od matki
9.00 + Władysław Żurawik 5r.śm. 11.00 + Edward Kopka 1r.śm.- od córki z rodziną
15.00 + Stanisław Żurawik 8r.śm.- od żony 18.00 + Barbara Sroka- od Aldony Sroka z synem Norbertem