Sylabusy dla przedmiotu dietetyka od naboru 2013/2014
Transkrypt
Sylabusy dla przedmiotu dietetyka od naboru 2013/2014
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI W WARSZAWIE Sylabusy Dietetyka Obowiązujące od naboru 2013/2014 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 1 Spis treści ALERGIE POKARMOWE .................................................................................................................................... 3 ANALIZA I OCENA JAKOŚCI ŻYWNOŚCI ....................................................................................................... 5 ANATOMIA CZŁOWIEKA .................................................................................................................................. 7 BIOCHEMIA OGÓLNA I ŻYWNOŚCI .............................................................................................................. 10 BIOLOGIA MEDYCZNA .................................................................................................................................... 14 CHEMIA ŻYWNOŚCI ......................................................................................................................................... 16 DIETA W ZATRUCIACH OSTRYCH I PRZEWLEKŁYCH ............................................................................ 18 DIETETYKA PEDIATRYCZNA......................................................................................................................... 20 EDUKACJA ŻYWIENIOWA .............................................................................................................................. 23 EPIDEMIOLOGIA CHORÓB.............................................................................................................................. 25 ETYKA ................................................................................................................................................................. 27 FARMAKOLOGIA I FARMAKOTERAPIA ŻYWIENIOWA ORAZ INTERAKCJA LEKÓW Z ŻYWNOŚCIĄ....................................................................................................................................................... 29 FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA ............................................................................................................................... 32 GENETYKA ......................................................................................................................................................... 34 HIGIENA, TOKSYKOLOGIA I BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCI ................................................................ 36 JĘZYK ANGIELSKI ............................................................................................................................................ 38 JĘZYK NIEMIECKI ............................................................................................................................................. 41 KLINICZNY ZARYS CHORÓB ......................................................................................................................... 44 KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC ........................................................................................................ 47 MIKROBIOLOGIA OGÓLNA I ŻYWNOŚCI .................................................................................................... 49 OCHRONA WŁAŚNOŚCI INTELEKTUALNEJ ............................................................................................... 52 ORGANIZACJA PRACY W ZAKŁADACH ŻYWIENIA ................................................................................. 54 PARAZYTOLOGIA ............................................................................................................................................. 56 PRAWO I EKONOMIKA W OCHRONIE ZDROWIA ...................................................................................... 58 PSYCHOLOGIA OGÓLNA ................................................................................................................................. 60 ROLA RODZINY W ŻYWIENIU ....................................................................................................................... 62 SEMINARIUM DYPLOMOWE .......................................................................................................................... 64 SOCJOLOGIA ...................................................................................................................................................... 66 WYCHOWANIE FIZYCZNE .............................................................................................................................. 68 ZWIĄZKI BIOLOGICZNIE CZYNNE W ŻYWNOŚCI ..................................................................................... 70 ŻYWIENIE CZŁOWIEKA .................................................................................................................................. 73 ŻYWIENIE KLINICZNE ..................................................................................................................................... 76 ŻYWIENIE KOBIETY CIĘŻARNEJ I KARMIĄCEJ ........................................................................................ 78 ŻYWIENIE W CHOROBACH ENDOKRYNOLOGICZNYCH DZIECI .......................................................... 80 ŻYWIENIE W CHOROBACH METABOLICZNYCH ....................................................................................... 82 ŻYWIENIE W CHOROBACH UKŁADU KRĄŻENIA ..................................................................................... 85 ŻYWIENIE W CHOROBACH UKŁADU POKARMOWEGO .......................................................................... 87 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 2 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Chemia żywności ALERGIE POKARMOWE studia stacjonarne w/ćw 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z etiologią alergii, rodzajami alergenów, zasadami diagnostyki oraz postępowaniem dietetycznym w przypadku alergii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna rodzaje alergenów oraz identyfikuje objawy alergii w tym pokarmowych. Umiejętności: Student potrafi rozpoznać objawy alergii w tym pokarmowych oraz zaproponować postępowanie dietetyczne w przypadku ich stwierdzenia. Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywać problemy związane z postępowaniem dietetycznym w przypadku stwierdzenia alergii. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia – studium przypadku Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: prezentacja – przedstawienie postępowania dietetycznego w przypadku stwierdzenia alergii określonego rodzaju Kompetencje społeczne: prezentacja – przedstawienie postępowania dietetycznego w przypadku stwierdzenia alergii określonego rodzaju Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. Etiologia alergii. Alergeny pokarmowe i alergeny dodatków do pokarmów. Klasyfikacja chorób alergicznych i jej postacie kliniczne. Diagnostyka chorób alergicznych. Monitoring alergenowy / środowiskowy i jego znaczenie w alergologii. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 3 6. Patomechanizm i kliniczne postacie alergii, zasady diagnostyki alergii in vivo i in vitro i leczenia objawowego. 7. Pomoc doraźna w nagłych stanach alergicznych. 8. Alergia pokarmowa, alergia na substancje wziewne oraz na lateks. 9. Alergia krzyżowa. 10. Substancje małocząsteczkowe w alergii na pokarmy (np. alergia na dodatki do pokarmów, alergia na nikiel w pokarmach). 11. Badania środowiskowe / alergenowe w diagnostyce alergii. 12. Postępowanie dietetyczne w przypadku alergii. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. Obtułowicz K., Alergologia praktyczna dla lekarzy ogólnych. wyd. PZWL, W-wa 2000 Mędrala W., Podstawy alergologii, Wyd. Górnicki. 2006. Małolepszy J. (red.), Choroby alergiczne i astma, Wyd. Volumed, Wrocław 1998. Romański B., Bartuzi Z., Alergia i nietolerancja pokarmów, Wyd. Śląsk, Katowice 2004 Literatura uzupełniająca: 1. Weryszko – Chmielewska E. (red.), Aerobiologia. Wyd. Akademii Rolniczej w Lublinie, Lublin 2007 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 4 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiedza z zakresu chemii na poziomie szkoły średniej ANALIZA I OCENA JAKOŚCI ŻYWNOŚCI studia stacjonarne w/ćw 45/45 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 30/30 6 90 120 Zapoznanie studentów z zasadami analizy i oceny jakości żywności. Poznanie podstawowych metod w analizie żywności oraz technik stosowanych w ocenie jakości żywności. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna normy jakości żywności oraz zasady oceny i analizy jakości żywności. Umiejętności: Student potrafi oznaczyć zawartość określonego składnika w danym produkcie żywnościowym. Kompetencje społeczne: Student potrafi realizować zadania w sposób zapewniający bezpieczeństwo własne. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia w laboratorium Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: zaliczenie na podstawie wykonania zadania w laboratorium Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie oceny pracy w laboratorium Treści programowe: Wykład: 1. Normy jakości żywności. 2. Zasady i metody pobierania i przygotowania prób do analiz. 3. Błędy w analizie żywności. 4. Podstawy analizy sensorycznej. 5. Zmysły biorące udział w ocenie. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 5 6. Czynniki wpływające na wyniki analizy sensorycznej. 7. Warunki przeprowadzenia ocen sensorycznych. 8. Sensoryczne metody kontroli jakości. 9. Metody ocen konsumenckich. 10. Techniki stosowane w ocenie jakości żywności. 11. Metody oznaczania podstawowych składników żywności. 12. Analiza wagowa. 13. Analiza objętościowa. 14. Analiza instrumentalna. Ćwiczenia: 1. Analiza sensoryczna i ocena organoleptyczna żywności. 2. Oznaczanie zawartości wody i suchej substancji w wybranych produktach spożywczych. Oznaczenie gęstości płynnych produktów spożywczych. 3. Oznaczanie zawartości alkoholu. 4. Oznaczanie kwasowości produktów spożywczych. 5. Oznaczanie zawartości białka w produktach spożywczych. 6. Oznaczanie zawartości tłuszczów. 7. Oznaczenie zawartości cukrów. 8. Oznaczenie zawartości popiołu i składników mineralnych. 9. Oznaczanie zawartości soli kuchennej. Literatura podstawowa: 1. Budsławski J., Drabant Z., Metody analizy żywności. WNT, Warszawa 1972 2. Jędryka T., Metody sensoryczne. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2001. Literatura uzupełniająca: 1. Klepacka M., Analiza żywności. Fundacja Rozwoju SGGW, Warszawa 1998. 2. Drzazga B., Analiza techniczna w przemyśle spożywczym. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 6 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiedza z biologii na poziomie szkoły średniej ANATOMIA CZŁOWIEKA studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw zajęcia zorganizowane: 60/60 30/30 praca własna studenta: 60 120 Cele modułu: liczba punktów ECTS 6 Zapoznanie studenta z prawidłową budową ciała ludzkiego. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna prawidłową budowę ciała ludzkiego. Umiejętności: Student potrafi prawidłowo wskazać i nazwać poszczególne elementy ciała ludzkiego. Kompetencje społeczne: Student wykazuje gotowość do uczenia się przez całe życie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia z użyciem modeli i atlasów anatomicznych Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin z użyciem modeli anatomicznych Umiejętności: egzamin z użyciem modeli anatomicznych Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie obserwacji na zajęciach Treści programowe: WYKŁAD: 1. Podstawowe pojęcia anatomii. Układ kostny. Budowa i podział kości. Szkielet osiowy: kręgosłup i klatka piersiowa. Kości kończyny górnej i dolnej. Rodzaje połączeń kości. Budowa i biomechanika stawów. Stawy obręczy barkowej, staw ramienny, łokciowy, promieniowo-nadgarstkowy, biodrowy, kolanowy, skokowy górny i dolny. 2. Czaszka – budowa ogólna. Kości mózgoczaszki i twarzoczaszki. Podstawa czaszki – doły: przedni, środkowy, tylny. Oczodół, jama nosowa. Doły: skroniowy, podskroniowy, skrzydłowo-podniebienny, zażuchwowy. 3. Układ mięśniowy – budowa mięśni. Narządy pomocnicze. Położenie mięśni w obrębie ciała. Mięśnie oddechowe i mięśnie tłoczni brzusznej. Kanał pachwinowy i udowy. Przepuklina pachwinowa i udowa. 4. Mózgowie – opis ogólny. Opony mózgowia – zatoki opony twardej. Krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego. Koło tętnicze mózgu. Kresomózgowie – ośrodki korowe, istota Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 7 biała – torebka wewnętrzna, jądra podkorowe. Komora boczna. Międzymózgowie wzgórze i podwzgórze. Komora III. Śródrmózgowie. Tyłomózgowie. Komora IV. Twór siatkowaty. Lokalizacja jąder nerwów czaszkowych. Rdzeń kręgowy – budowa. Drogi zstępujące piramidowe i pozapiramidowe. Drogi wstępujące czucia powierzchownego i głębokiego. 5. Narządy zmysłów: oko i ucho. Nerwy czaszkowe. 6. Nerwy rdzeniowe: splot szyjny, splot ramienny, splot lędźwiowo- krzyżowy. Nerwy międzyżebrowe. 7. Układ krążenia. Budowa naczyń krwionośnych i naczyń chłonnych. Krążenie wielkie i małe. Serce – opis zewnętrzny. Topografia serca. Budowa ściany serca, jamy i zastawki serca. Worek osierdziowy. Mięsień przewodnictwa. Unaczynienie i unerwienie serca. Miejsce osłuchiwania zastawek. Krążenie płodowe - wady serca. Schemat podziału tętnic krążenia wielkiego. Żyły krążenia wielkiego – żyła główna górna i dolna, żyła wrotna. 8. Układ oddechowy – jama nosowa, małżowiny nosowe, połączenia z zatokami przynosowymi. Krtań - położenie, jama krtani – głośnia, chrząstki. Tchawica – budowa, położenie. Oskrzela główne. Miejsca wykonywania konikotomii i tracheotomii. Płuca, segmenty oskrzelowo-płucne, drzewo oskrzelowe i pęcherzykowe. Naczynia publiczne i własne płuc. Opłucna – jama opłucnowa. Śródpiersie podział i zawartość. 9. Układ pokarmowy. Cewa pokarmowa: jama ustna, gardło, przełyk, żołądek, dwunastnica – budowa, topografia. Różnice w budowie jelita czczego i krętego. Uchyłek Meckela. Cechy jelita grubego. Kątnica, zmienność położenia wyrostka robaczkowego, okrężnica, odbytnica. Gruczoły przewodu pokarmowego – wątroba, trzustka, budowa i położenie. Śledziona. 10. Stosunki otrzewnowe jamy brzusznej. Przestrzeń zaotrzewnowa. Układ moczowy. Nerki – budowa, położenie. Drogi moczowe – miedniczki nerkowe, moczowody, pęcherz moczowy, cewka moczowa. Narządy płciowe męskie i żeńskie. 1. 2. 3. 4. 5. 6. ĆWICZENIA: Podział kości. Rodzaje połączeń kości. Szkielet osiowy: kręgosłup (budowa kręgu), żebra, mostek. Połączenia w obrębie szkieletu osiowego. Kości kończyny górnej i ich połączenia (staw ramienny, łokciowy, promieniowo-nadgarstkowy). Kości kończyny dolnej i ich połączenia (staw biodrowy, kolanowy, skokowy dolny). Podział kości czaszki. Kości mózgoczaszki (kość czołowa, klinowa, potyliczna, skroniowa). Kości twarzoczaszki (szczęka i żuchwa). Podstawa i sklepienie czaszki. Oczodół, jama nosowa. Dół skrzydłowo-podniebienny, skroniowy, podskroniowy i zażuchwowy. Staw skroniowo-żuchwowy. Podział mięśni. Mięśnie mimiczne, żuchwy i szyi. Mięśnie kończyny górnej i dolnej. Ograniczenie dołu łokciowego i podkolanowego. Mięśnie grzbietu, klatki piersiowej i brzucha. Kanał pachwinowy, udowy, zasłonowy i przywodzicieli. Przepuklina pachwinowa i udowa. Mózgowie. Opony mózgowia i rdzenia kręgowego. Zatoki opony twardej. Unaczynienie mózgowia. Kresomózgowie boczne. Płaty i zakręty, ważniejsze ośrodki korowe. Węchomózgowie, nerwy węchowe. Jądra podkorowe kresomózgowia. Istota biała (torebka wewnętrzna). Komory boczne kresomózgowia. Międzymózgowie: wzgórze, nadwzgórze, zawzgórze, podwzgórze i niskowzgórze. Komora III. Śródmózgowie, most, móżdżek, rdzeń przedłużony i kręgowy – budowa zewnętrzna i wewnętrzna. Komora IV. Narząd wzroku i słuchu. Nerwy czaszkowe (nerw II, V, VII, VIII, IX, X). Splot szyjny (nerw przeponowy), splot lędźwiowy (nerw udowy i zasłonowy), splot krzyżowy (nerw kulszowy, piszczelowy, strzałkowy wspólny, powierzchowny i głęboki). Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 8 7. Serce – topografia, opis zewnętrzny. Budowa ściany serca, jamy serca. Szkielet serca. Mięsień przewodnictwa. Worek osierdziowy. Odgałęzienia aorty piersiowej i brzusznej. Tętnica szyjna zewnętrzna i wewnętrzna. Odgałęzienia tętnicy podobojczykowej. Unaczynienie kończyny górnej i dolnej. Żyła główna górna i dolna, żyła wrotna. Żyły powierzchowne kończyny górnej i dolnej. 8. Układ oddechowy. Jama nosowa, zatoki przynosowe i miejsca ich ujść. Krtań – położenie, chrząstki, mięśnie, jama krtani – głośnia. Tchawica - budowa, położenie. Oskrzela główne. Płuca, segmenty oskrzelowo-płucne, drzewo oskrzelowe i pęcherzykowe. Unaczynienie płuc. Opłucna i jama opłucnej. Śródpiersie – podział i zawartość. 9. Układ pokarmowy. Jama ustna, gardło. Przełyk, żołądek, dwunastnica – budowa, topografia. Jelito cienkie krezkowe: jelito czcze i kręte; uchyłek Meckela. Cechy jelita grubego. Kątnica, zmienność położenia wyrostka robaczkowego, okrężnica i odbytnica. Gruczoły przewodu pokarmowego - wątroba, trzustka - budowa i położenie. Śledziona. 10. Stosunki otrzewnowe jamy brzusznej. Przestrzeń zaotrzewnowa. Układ moczowy. Nerkibudowa, położenie. Drogi moczowe- miedniczki nerkowe, moczowody, pęcherz moczowy, cewka moczowa. Narządy płciowe męskie i żeńskie. Literatura podstawowa: 1. Woźniak W. (red.), Anatomia człowieka, Wydawnictwo Urban & Partner Wrocław 2010 2. Gołąb Bogusław K., Podstawy anatomii człowieka, Wydawnictwo lekarskie PZWL Warszawa 2000 3. Sobotta J., Atlas anatomii człowieka, Wydawnictwo Urban & Partner Wrocław 2001 4. Suder E., Brużewicz Sz., Anatomia człowieka. Podręcznik i atlas dla studentów licencjatów medycznych, Górnicki Wydawnictwo Medyczne Wrocław 2004 Literatura uzupełniająca: 1. Sylwanowicz W. (red.), Anatomia człowieka – podręcznik dla studentów medycyny, Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2009 r. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 9 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Chemia żywności BIOCHEMIA OGÓLNA I ŻYWNOŚCI studia stacjonarne w/ćw 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/30 5 90 105 Zapoznanie studenta z przemianami biochemicznymi białek, cukrów, lipidów, kwasów nukleinowych, hormonów, witamin mineralnych związków mineralnych w organizmie człowieka Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna, budowę i klasyfikację organicznych związków chemicznych oraz procesy zachodzące w organizmie ludzkim z ich udziałem na poziomie molekularnym. Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia biochemiczne, wymienić główne szlaki przemian w organizmie ludzkim i wyjaśnić powiązania pomiędzy tymi procesami, umie wskazać główne przyczyny dysfunkcji procesów metabolicznych i rozumie przyczyny chorób dietozależnych. Umiejętności: Student umie opisać przebieg i regulację podstawowych przemian biochemicznych oraz rozumie mechanizmy funkcjonowania organizmu człowieka w stanie zdrowia i choroby oraz rozumie potrzebę uzupełniania i pogłębiania wiedzy w związku ze stałym rozwojem nauk biologicznych i medycznych oraz kształtuje postawę twórczego rozwiązywania problemów dietetycznych w oparciu o postęp naukowy. Kompetencje społeczne: Student zdobywa podstawy do obserwacji czynności organizmu człowieka w warunkach fizjologicznych i patologicznych, zapoznaje się z podstawowymi terminami niezbędnymi w przyszłej pracy zawodowej, aby mógł być świadomym partnerem i doradcą w zakresie właściwego planowania żywienia człowieka, oceny stan odżywienia i aktywnie mógł uczestniczyć w propagowaniu zachowań prozdrowotnych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykłady, ćwiczenia repetytoryjne Tematy: 1. Białka 2. Enzymy 3. Utlenianie tkankowe, cykl Kresa 4. Metabolizm węglowodanów 5. Metabolizm lipidów 6. Gospodarka azotowa 7. Witaminy 8. Składniki mineralne Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 10 9. Hormony. Regulacja metabolizmu. Współzależność szlaków metabolicznych. 10. Krew, Mocz Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: sprawdziany, egzamin pisemny Umiejętności: zaliczenie na podstawie przygotowania studenta do ćwiczeń repetytoryjnych w oparciu o wiedzę przekazaną na wykładach i podaną literaturę oraz sprawdziany. Kompetencje społeczne: nabycie umiejętności dotyczących podstawowych pomiarów i analiz biochemicznych wykonywanych zdrowym i chorym pacjentom, poznanie podstawowych danych służących do interpretacji wyników analiz biochemicznych i analitycznych, posługiwanie się internetowymi bazami danych z zakresu biochemii, umiejętność ciągłego kształcenia i współdziałania w grupie. Treści programowe: 1. Biochemia jako nauka o życiu i jej zastosowanie w dietetyce. 2. Aminokwasy. Budowa, podziały, wzory. Funkcje biologiczne aminokwasów. 3. Peptydy i białka. Peptydy biologiczne czynne i ich funkcje. Białka: budowa, wiązanie peptydowe, struktury I, II, III i IV-rzędowa. Typy wiązań chemicznych stabilizujących struktury przestrzenne białek. Właściwości białek. Denaturacja białek. Metody izolowania i oznaczania białek z materiału biologicznego. Białka złożone: budowa i funkcje - glikoproteiny i lipoproteiny, mioglobina, hemoglobina, kolagen, insulina. Hemoglobiny prawidłowe i patologiczne. Białka osocza krwi – podział i funkcje. Zmiany ilościowe białek osoczowych w przebiegu chorób (białka ostrej fazy). Funkcje biologiczne białek. 4. Enzymy. Klasyfikacja enzymów - typy reakcji katalizowanych przez poszczególne klasy enzymów. Budowa enzymów - budowa części białkowej, centrum aktywne, kofaktory, koenzymy, witaminy jako koenzymy, grupy prostetyczne, swoistość działania enzymów, wszechstronne zastosowanie enzymów. Kinetyka reakcji enzymatycznej (wpływ stężenia enzymu i substratu na szybkość reakcji enzymatycznej, stała Michaelisa – Km). Hamowanie reakcji enzymatycznej – typy hamowania. Czynniki wpływające na szybkość reakcji enzymatycznej. Regulacja aktywności enzymów (ograniczona proteoliza, regulacja allosteryczna, modyfikacje kowalencyjne, regulacja na poziomie syntezy i rozkładu enzymów. Znaczenie diagnostyczne pomiarów aktywności enzymów w stanie zdrowia i choroby. 5. Utleniania biologiczne, cykl Kresa, związki wysokoenergetyczne i ich rola w metabolizmie komórki. Cykl Krebsa – reakcje, enzymy, regulacja, i powiązania z innymi przemianami, oksydacyjna dekarboksylacja pirogronianu i α-ketoglutaranu, wytwarzanie równoważników redukcyjnych, znaczenie cyklu Krebsa. Łańcuch oddechowy - lokalizacja, składniki, funkcje. Fosforylacja oksydacyjna. Inhibitory łańcucha oddechowego, transportu elektronów i fosforylacji oksydacyjnej. 6. Metabolizm węglowodanów. Budowa, właściwości i funkcje biologiczne cukrów prostych i złożonych. Trawienie, wchłanianie i transport węglowodanów. Metabolizm glukozy (glikoliza w warunkach tlenowych i beztlenowych, bilans energetyczny), glukoneogeneza, cykl pentozfosforanowy, zaburzenia przemiany glukozy). Regulacja przemiany glukozy - regulacja hormonalna (rola insuliny, glukagonu i adrenaliny). Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 11 Przemiana glikogenu (synteza i rozkład glikogenu, regulacja hormonalna w wątrobie i mięśniach, zaburzenia przemian). Zróżnicowanie tkankowe przemiany węglowodanowej (wątroba, mózg, mięśnie, adipocyty, erytrocyty). Cykl Cori. Cykl alaninowy. Rola wątroby w ogólnoustrojowej gospodarce węglowodanowej. Kontrola stężenia glukozy we krwi. Przemiany fruktozy i galaktozy. Cukrzyca. Metody oznaczania glukozy we krwi. 7. Metabolizm lipidów i sterydów. Budowa tłuszczów, podział i ich znaczenie biologiczne. Trawienie, wchłanianie i transport lipidów. Spalanie kwasów tłuszczowych - aktywacja i transport kwasów tłuszczowych do mitochondrium, β-oksydacja kwasów tłuszczowych nasyconych i nienasyconych. Powstawanie ciał ketonowych w fizjologii i patologii. Synteza kwasów tłuszczowych. Synteza trójglicerydów. Przemiana cholesterolu - biosynteza cholesterolu, rozkład i wydalanie cholesterolu. Przemiana kwasów żółciowych (regulacja procesu, rola żółci, krążenie jelitowo - wątrobowe). Synteza i rola hormonów steroidowych. Witamina D3 – synteza, działanie biologiczne. Rola tkanki tłuszczowej i wątroby w przemianie tłuszczów. Regulacja hormonalna przemiany tłuszczów. Lipoproteiny osocza. Miażdżyca. Metody oznaczania w surowicy krwi lipidów całkowitych, cholesterolu. 8. Gospodarka azotowa. Bilans azotowy. Białka pełno- i niepełnowartościowe; aminokwasy egzo- i endogenne. Trawienie i wchłanianie białek w przewodzie pokarmowym: enzymy i ich specyficzność. Reakcje ogólne aminokwasów; transaminacja, dekarboksylacja, oksydacyjna deaminacja. Cykl mocznikowy, lokalizacja tkankowa i komórkowa, reakcje, enzymy, regulacja. Rola glutaminy w organizmie człowieka (mózg, wątroba, nerka). Przemiany aminokwasów: glicyny, argininy, histydyny, metioniny, tyrozyny, fenyloalaniny, tryptofanu, cysteiny. Aminokwasy gluko- i ketogenne. Defekty genetyczne przemian aminokwasów. Międzynarządowa wymiana aminokwasów (mięśnie, wątroba, mózg i nerka). Biologicznie czynne pochodne aminokwasów (hormony tarczycy, aminy katecholowe i inne). Składniki fizjologiczne i patologiczne moczu. Powstawanie i rozpad hemu. Krążenie bilirubiny. 9. Hormony – podział, budowa. Hormony peptydowe i białkowe (insulina, glukagon, hormony przysadki mózgowe i inne). Hormony steroidowe (mineralokortokoidy, glikokortykoidy, estrogeny, gestageny, androgeny). Pochodne aminokwasów hormony tarczycy, aminy katecholowe i inne. Molekularny mechanizm działania hormonów. Wpływ hormonów na metabolizm tkanek. Regulacja hormonalna przemian białek, węglowodanów i lipidów. i białek 10. Witaminy. Witaminy rozpuszczalne w wodzie – witaminy grupy B (B1, B2, B3,B6, B9, B12, biotyna)– budowa, udział w przemianach biochemicznych. Witamina Cbudowa, powstawanie, udział w przemianach (synteza kolagenu). Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (A, D, E, K) – funkcje biologiczne. Witaminy antyoksydacyjne 11. Składniki mineralne. Makroelementy. Mikroelemeny/Pierwiastki śladowe. Biodostępność. Rola w organizmie człowieka. Literatura podstawowa: 1. Bańkowski E., Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009 2. Angielski S., Rogulski J., Biochemia kliniczna i analityka. Wyd. lek. PZWL, Warszawa 1990. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 12 3. Murray R.K., Granner D.K., Mayes P.A., Rodwell V.W., Biochemia Harpera. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2008. 4. Kaczkowski J., Podstawy biochemii. Wyd. WNT, Warszawa 2002. 5. Hames B.D., Hooper N.M., Houghton J.D., Biochemia. Krótkie wykłady, PWN 2000 6. Berg J.M., Tymoczko, J.L., Stryer L., Biochemia, PWN 2009 Literatura uzupełniająca: 1. Tomaszewski J.J.: Diagnostyka laboratoryjna. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2001. 2. Kłyszejko-Stefanowicz L. (red.): Ćwiczenia z biochemii, Wyd. PWN, Warszawa 2003. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 13 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY podstawowa wiedza na temat czynników chorobotwórczych w środowisku BIOLOGIA MEDYCZNA studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 30/30 liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z czynnikami chorobotwórczymi występującymi w środowisku oraz źródłami zakażeń. Efekty kształcenia: Wiedza: Student klasyfikuje czynniki chorobotwórcze występujące w środowisku oraz zna źródła zakażeń. Zna objawy zakażeń różnymi czynnikami. Umiejętności: Student chorobotwórczymi. potrafi przeanalizować możliwości zakażeń czynnikami Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: prezentacja przygotowana w grupie – analiza możliwości zakażenia czynnikami chorobotwórczymi w przedstawionej przez prowadzącego sytuacji faktycznej Kompetencje społeczne: prezentacja przygotowana w grupie – analiza możliwości zakażenia czynnikami chorobotwórczymi w przedstawionej przez prowadzącego sytuacji faktycznej Treści programowe: 1. Rezerwuary chorobotwórczych czynników w środowisku człowieka – biosfera, hydrosfera i litosfera. 2. Składniki ontocenoz narządowych człowieka w różnych okresach ontogenezy. 3. Zakażenia pasożytnicze: układ pasożyt – żywiciel, mechanizm działań chorobotwórczych pasożytów, przystosowanie pasożytów do żywiciela. 4. Rośliny trujące i lecznicze – wpływ na organizm, postępowanie w zatruciach. 5. Zatrucie jadami i toksynami pochodzenia zwierzęcego – objawy, zapobieganie i pierwsza pomoc. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 14 6. Grzyby trujące – objawy zatrucia, zapobieganie, pierwsza pomoc. 7. Podstawowe pojęcia biologiczne, ekologiczne i epidemiologiczne. 8. Poziomy organizacji w przyrodzie. Biocenoza. Struktura troficzna biocenozy. 9. Ekosystem. Produktywność ekosystemów. Krążenie pierwiastków w ekosystemie. 10. Ekosystemy lądowe. Ekosystemy wodne. 11. Udział biosfery w przenoszeniu czynników zakaźnych, hydrosfera jako źródło zakażeń, znaczenie litosfery w przenoszeniu infekcji. 12. Podział ontogenezy - utajona i jawna. Zakażenia charakterystyczne dla ontogenezy utajonej i ujawnionej. 13. Zatrucia i zakażenia pokarmowe. Literatura podstawowa: 1. Solomon E., Berg L., Martin D., Biologia, Multico Oficyna Wydawnicza 2007 2. Kurnatowska A. (red.), Ekologia, PWN Warszawa 2001 i 2002. 3. Danowski J., Danowska – Klonowska D Biologia. Repetytorium dla maturzystów i kandydatów na uczelnie medyczne, Oficyna Wydawnicza Medyk sp. z o.o. Warszawa. Literatura uzupełniająca: Mizerski W. (red.), Tablice biologiczne, Wydawnictwo Adamantan Warszawa. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 15 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiadomości ze szkoły średniej CHEMIA ŻYWNOŚCI studia stacjonarne w/ćw 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 4 60 90 Zapoznanie studenta ze składem chemicznym żywności oraz wpływie różnych czynników na skład chemiczny żywności. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna skład chemiczny żywności oraz posiada wiedzę na temat substancji dodatkowych stosowanych w produkcji. Rozumie wpływ przechowywania i procesów technologicznych na składniki żywności. Zna rodzaje zanieczyszczeń żywności. Umiejętności: Student potrafi wykrywać substancje odżywcze i nieodżywcze w produktach spożywczych. Potrafi ocenić wpływ warunków przechowywania i przetwarzania żywności na jej skład chemiczny. Kompetencje społeczne: Student jest świadomy własnych ograniczeń i wie kiedy zwrócić się do eksperta. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, zajęcia w laboratorium Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: zaliczenie na postawie wykonania zadania w laboratorium Kompetencje społeczne: zaliczenia na podstawie obserwacji przy pracy w laboratorium Treści programowe: 1. 2. 3. 4. Wykłady: Skład chemiczny żywności. Woda – właściwości fizyczno-chemiczne, woda jako rozpuszczalnik i jako składnik żywności. Białka – budowa chemiczna, właściwości funkcjonalne, zmiany w czasie przechowywania i przetwarzania żywności, modyfikowanie białek. Białka głównych surowców żywnościowych. Niebiałkowe związki azotowe (aminokwasy, peptydy, aminy, kwasy nukleinowe). Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 16 5. Tłuszcze i ich pochodne – charakterystyka chemiczna i podział. 6. Tłuszcze jadalne – podział, właściwości funkcjonalne. 7. Węglowodany – charakterystyka chemiczna, podział, źródła w żywności, przemiany przechowywania i w procesach przetwarzania, właściwości. 8. Witaminy – charakterystyka ogólna, podział, przemiany w żywności. 9. Składniki mineralne - charakterystyka ogólna, występowanie w żywności, straty podczas jej przetwarzania, wpływ na przemiany zachodzące w żywności. 10. Dodatki do żywności. Barwniki naturalne, syntetyczne, zmiany zachodzące podczas przechowywania i przetwarzania żywności. 11. Inne naturalne składniki żywności (polifenole, glukozynolany, glikozydy, alkaloidy, saponiny). 12. Zanieczyszczenia żywności, substancje mutagenne i rakotwórcze. 13. Właściwości zdrowotne składników żywności (oleje rybie, błonnik pokarmowy, kwasy nienasycone, warzywa i owoce, wapń, kwas foliowy), barwniki i inne substancje stosowane w produkcji żywności. 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Ćwiczenia: Zasady pobierania próbek żywności do analiz. Wykrywanie białek w produktach spożywczych (reakcje charakterystyczne, denaturacja, wysalanie). Odróżnianie tłuszczów od wolnych kwasów tłuszczowych, wykrywanie i utlenianie nienasyconych kwasów tłuszczowych, wykrywanie cholesterolu w produktach spożywczych. Ekstrakcja i wykrywanie cukrów w warzywach i owocach. Witaminy – wykrywanie witaminy C, A lub/i D w produktach spożywczych. Wykrywanie i identyfikacja barwników syntetycznych w produktach żywnościowych. Wykrywanie kwaśnych substancji smakowych i substancji słodzących (sacharyna) w produktach spożywczych. Wykrywanie chemicznych substancji konserwujących. Literatura podstawowa: 1. Sikorski Z. (red.), Chemia żywności, WNT, Warszawa, 2007 2. Sikorski Z. (red.), Chemiczne i funkcjonalne właściwości składników żywności, WNT, Warszawa, 1994 3. Gertig H., Duda G., Żywność a zdrowie i prawo, Wyd. PZWL, Warszawa, 2004 4. Śmiechowska M., Przybyłowski P., Chemia żywności z elementami biochemii, Wyd. Akademia Morska, Gdynia, 2004 5. Ban - Oganowska H. i in., Ćwiczenia laboratoryjne z biochemii i chemii żywności, Wyd. AE, Wrocław, 2008 Literatura uzupełniająca: 1. Sienko M., Plane R., Chemia - podstawy i zastosowania, WNT, Warszawa 2002. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 17 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Żywienie człowieka, Kliniczny zarys chorób DIETA Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): praca własna studenta: Cele modułu: ZATRUCIACH OSTRYCH I PRZEWLEKŁYCH studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: W 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z zasadami kalkulacji i programowania diet w zatruciach ostrych i przewlekłych w zależności od stanu chorego, zaawansowania choroby oraz rodzaju terapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady konstruowania diety dla chorych w zatruciach ostrych i przewlekłych. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę w zależności od choroby, potrafi zmodyfikować dietę w zależności od stanu chorego, wyników badań dodatkowych oraz rodzaju prowadzonej terapii. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro chorych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla chorego w zatruciu ostrym lub przewlekłym, przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla chorego w zatruciu ostrym lub przewlekłym, przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla chorego w zatruciu ostrym lub przewlekłym, przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Treści programowe: Wykłady: 1. Podstawowe pojęcia w toksykologii klinicznej. 2. Postępowanie diagnostyczne w ostrych zatruciach, rozpoznawanie stanów zagrożenia życia zespoły objawów toksycznych – toksydrom. 3. Ogólne zasady postępowania leczniczego w ostrych zatruciach - dekontaminacja, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 18 4. 5. 6. 7. 8. postępowanie zabezpieczające podstawowe funkcje życiowe, stosowanie specyficznych leków i odtrutek. Zatrucia ostre i przewlekłe ksenobiotykami. Ksenobiotyki a ich oddziaływanie na organizm. Zanieczyszczenia biologiczne i chemiczne żywności. Stan odżywienia a działanie ostre i przewlekłe ksenobiotyków. Patofizjologia i postępowanie diagnostyczno-lecznicze w ostrych zatruciach lekami (działającymi na ośrodkowy układ nerwowy, układ sercowo-naczyniowy, przeciwbólowymi), alkoholami, węglowodorami, substancjami żrącymi, substancjami utleniający, pestycydami, toksynami pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Literatura podstawowa: 1. Pach J. (red.), Zarys toksykologii klinicznej. Wydawnictwo UJ, Kraków 2009 2. Brzozowska A. (red.), Toksykologia żywności. Przewodnik do ćwiczeń. Wyd. SGGW Warszawa 2004 Literatura uzupełniająca: 1. Brandys J. (red), Toksykologia - wybrane zagadnienia. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego Kraków 1999 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 19 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY DIETETYKA PEDIATRYCZNA studia stacjonarne w/ćw 45/45 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 30/30 6 90 120 Zapoznanie studentów z wiadomościami dotyczącymi racjonalizacji żywienia kobiet w okresie ciąży, dzieci zdrowych oraz dieto terapii w wybranych chorobach wieku dziecięcego. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady żywienia dzieci zdrowych w poszczególnych okresach życia. Zna wpływ choroby na stan odżywienia dzieci oraz zasady żywienia dzieci chorych w zależności od stanu chorobowego. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę dla dziecka w poszczególnych okresach jego życia, potrafi skonstruować dietę dla dziecka chorego w zależności od rodzaju choroby. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro dzieci. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, analiza przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla dziecka w określonym wieku i stanie zdrowia Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla dziecka w określonym wieku i stanie zdrowia Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla dziecka w określonym wieku i stanie zdrowia Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. Wykłady: Żywienie kobiety ciężarnej a przebieg ciąży i stan zdrowia dziecka. Żywienie w stanach patologicznych ciąży. Prawidłowe żywienie kobiety karmiącej. Rozwój i fizjologia dziecka w I roku życia. Żywienie naturalne niemowląt. Korzyści zdrowotne karmienia piersią. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 20 6. Przeciwwskazania do żywienia naturalnego. Żywienie sztuczne. 7. Żywienie wcześniaków i dzieci z niską masą urodzeniową. 8. Żywienie w biegunce ostrej i przewlekłej u dzieci. 9. Żywienie w alergiach pokarmowych. Diety hipoantygenowe i eliminacyjne. 10. Postępowanie dietetyczne wobec dzieci z chorobami wątroby i dróg żółciowych. Cholastaza niemowlęca. 11. Zasady żywienia dziecka z refluksem żołądkowo- przełykowym. 12. Żywienie dzieci w okresie ostrym i przewlekłym choroby trzewnej. 13. Żywienie w nieswoistych stanach zapalnych jelit u dzieci i młodzieży. 14. Zasady żywienia dziecka chorego na mukowiscydozę. 15. Żywienie dzieci z chorobami neurologicznymi. Rola diety ketogennej. 16. Rola diety w leczeniu fenyloketonurii i galaktozemii. 17. Zasady żywienia dzieci z brakiem apetytu i wymiotami. 18. Żywienie w onkologii. Dieta sterylna, półsterylna. 19. Planowanie posiłków dla niemowląt zdrowych oraz z alergią pokarmową. 20. Metodyka planowania diety indywidualnej eliminacyjnej dla starszego dziecka na przykładzie choroby trzewnej. 21. Zaparcia stolca – postępowanie dietetyczne. 22. Otyłość i zespół metaboliczny- zasady żywienia. 23. Postępowanie dietetyczne u dziecka z krzywicą, tężyczką. 24. Niedobory witamin, niedokrwistość u dzieci – postępowanie żywieniowe. 25. Żywienie dzieci z Przewlekłą Chorobą Nerek. 26. Wykorzystanie technik informatycznych w optymalizacji żywienia. 27. Postępowanie dietetyczne w chorobach serca u dzieci. Enteropatia wysiękowa. 28. Postępowanie dietetyczne w wybranych chorobach zakaźnych i gorączkowych. 29. Postępowanie dietetyczne u dzieci po zabiegach chirurgicznych. 30. Niebezpieczeństwa związane ze stosowaniem w żywieniu dzieci ,,modnych diet’’ i suplementów dietetycznych Ćwiczenia: 1. Ocena sposobu żywienia – cel i metody (jakościowe i ilościowe). Przygotowanie kwestionariusza do przeprowadzenia wstępnego wywiadu dietetycznego i żywieniowego (przy użyciu metod jakościowych: punktowej dla jadłospisu jednodniowego i okresowego, historii żywienia i preferencji żywieniowych). 2. Ocena jadłospisów przy użyciu metod teoretycznych (ocena jakościowa) na podstawie rozmowy z pacjentem lub jego rodzicami, wstępna ocena prawidłowości stosowanego żywienia, proponowane modyfikacje diety wg zasad racjonalnego żywienia. 3. Ocena stanu odżywienia na podstawie konkretnych pacjentów. Samodzielne wykonanie pomiarów antropometrycznych. Kontynuacja wywiadów dietetycznych z pacjentami. 4. Badania diagnostyczne stosowane w diagnostyce chorób przewodu pokarmowego. Układanie jadłospisów dla dzieci zdrowych w różnych grupach wiekowych. 5. Komponowanie jadłospisów dla pacjentów z alergią pokarmową , nietolerancją laktozy i chorobą trzewną. 6. Komponowanie jadłospisów dla przykładowych pacjentów z niedożywieniem i otyłością nieswoistymi chorobami jelit. 7. Dieta wegetariańska u dzieci - rodzaje diet, potencjalne korzyści i zagrożenia. 8. Porównanie wartości odżywczej (kalorycznej, zawartości białek, węglowodanów i tłuszczów) dostępnych preparatów mlecznych do żywienia dzieci zdrowych oraz Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 21 dostępnych bez recepty mieszanek mlecznych dla dzieci z problemami ze strony przewodu pokarmowego. Literatura podstawowa: 1. Szajewska M., Albrecht P., Jak żywić niemowlęta i małe dzieci. Wyd. Lek. PZWL. Warszawa 2009 2. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wyd. Lek. PZWL. Warszawa 2009 3. Jarosz M. (red.), Bułhak - Jachimczyk B. (red.), Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych. Wyd. Lek. PZWL. Warszawa 2008 4. Krawczyński M.: Żywienie dzieci w zdrowiu i chorobie. Wyd. Help - Med. Kraków 2008 5. Sobotka L. (red.), Podstawy żywienia klinicznego. Wyd. Lek. PZWL. Warszawa 2008 6. Spodaryk M., Podstawy leczenia żywieniowego u dzieci. Wyd. UJ. Kraków 2001 7. Socha J. (red.), Żywienie dzieci zdrowych i chorych. PZWL 1998 8. Kubicka K. (red.), Pediatria podręcznik dla studentów, PZWL 2003. Literatura uzupełniająca: 1. Praca zbiorowa: Podstawy naukowe żywienia w szpitalach. Wyd. IŻŻ. Warszawa 2001 2. Iwańczak F. (red.), Gastroenterologia dziecięca, wybrane zagadnienia, Borgis 2003 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 22 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY EDUKACJA ŻYWIENIOWA studia stacjonarne w/ćw 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 30/15 5 90 105 Zapoznanie studenta z wiedzą na temat edukacji żywieniowej, jej miejsca w edukacji zdrowotnej oraz roli dietetyka w ochronie zdrowia. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna cele, zadania i formy edukacji żywieniowej, jej miejsce w edukacji zdrowotnej oraz rolę dietetyka w ochronie zdrowia. Umiejętności: Student potrafi korzystać z odpowiednio dobranych metod i środków w edukacji żywieniowej. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro społeczne. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie kampanii edukacyjnej promującej zdrowe odżywianie Umiejętności: projekt – przygotowanie kampanii edukacyjnej promującej zdrowe odżywianie Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie kampanii edukacyjnej promującej zdrowe odżywianie Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Cele i zadania edukacji żywieniowej. Edukacja żywieniowa a upowszechniane wiedzy. Organizacja poradnictwa żywieniowego. Zadania dietetyka w ochronie zdrowia. Czynniki ekonomiczne w planowaniu prawidłowego żywienia. Interaktywne metody przekazywania wiedzy. Wpływ środków masowego przekazu na żywieniu człowieka. Współpraca z mass mediami w edukacji prozdrowotnej. Ocena rzetelności informacji prozdrowotnych w telewizji i radiu. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 23 10. Analiza treści reklam dotyczących produktów spożywczych. 11. Edukacja prozdrowotna w różnych środowiskach. 12. Edukacja żywieniowa w rodzinie, przedszkolu, szkole. 13. Metody oceny efektywności prowadzonej edukacji żywieniowej. 14. Sposoby konstruowania materiałów edukacyjnych. 15. Zagrożenia zdrowotne wynikające z niewłaściwego odżywiania się. 16. Wybrane elementy epidemiologii i profilaktyki. 17. Czynniki ryzyka cukrzycy, nadciśnienia tętniczego. Prewencja chorób układu krążenia. 18. Nowe rodzaje żywności, żywność transgeniczna, GMO. Suplementy diety. 19. Informacja żywieniowa na opakowaniu środka spożywczego. 20. Składniki informacji żywieniowej. Wartość odżywcza podstawowa i dodatkowa. 21. Aktualne ustawodawstwo i akty prawne w UE. Literatura podstawowa: 1. Woynarowska B., Edukacja zdrowotna. Warszawa 2008. 2. Pilska M., Jeżewska-Zychowicz M., Psychologia żywienia. Wybrane zagadnienia. Wyd. SGGW, Warszawa 2008. 3. Jeżewska-Zychowicz M., Zachowania żywieniowe i ich uwarunkowania. SGGW, Warszawa 2007. 4. Gawęcki J., Roszkowski W., Żywienie człowieka a zdrowie publiczne. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2009. Literatura uzupełniająca: 1. Gawęcki J., Mossor – Pietraszewska T., Kompendium wiedzy o żywności, żywieniu i zdrowiu, PWN 2004 2. Karski A. (red.), Słońska Z., Wasilewski B.W., Promocja zdrowia. Wprowadzenie do zagadnień krzewienia zdrowia. Wyd. IGNIS, Warszawa 1992 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 24 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Mikrobiologia ogólna i żywności EPIDEMIOLOGIA CHORÓB studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 30/30 liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studentów z metodami oceny stanu zdrowia populacji, z uwzględnieniem mierników wykorzystujących informacje o częstości występowania chorób oraz związanych z nimi niepełnosprawności. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna problemy pojawiania się chorób w wymiarze populacyjnym, zna czynniki ryzyka epidemicznego oraz strategie zapobiegania chorobom. Umiejętności: Student potrafi krytycznie przeanalizować zagrożenia epidemiczne oraz zaproponować sposoby unikania zagrożeń ze szczególnym uwzględnieniem żywienia jako potencjalnego źródła zagrożenia. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie w grupie strategii zapobiegania zakażeniom o charakterze epidemicznym Umiejętności: projekt – przygotowanie w grupie strategii zapobiegania zakażeniom o charakterze epidemicznym Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie w grupie strategii zapobiegania zakażeniom o charakterze epidemicznym Treści programowe: 1. Wprowadzenie do epidemiologii. Pojęcie zdrowia i choroby w wymiarze populacyjnym. Cele i zadania epidemiologii. Metody pomiaru zdrowia i choroby na poziomie populacji. 2. Uwarunkowania stanu zdrowia. Czynniki wpływające na stan zdrowia populacji. Zmiany w uwarunkowaniach stanu zdrowia na przestrzeni lat. Obciążenie zgonami i niepełnosprawnością. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 25 3. Epidemiologia opisowa chorób dietozależnych. Polska na tle innych krajów europejskich i świata. 4. Epidemiologia chorób zakaźnych. Proces epidemiczny. Triada epidemiczna. Niedożywienie jako czynnik ryzyka chorób zakaźnych. 5. Zasady opracowywania ogniska epidemicznego choroby zakaźnej. 6. Rola badań epidemiologicznych w profilaktyce chorób zakaźnych. Zasady i znaczenie nadzoru epidemiologicznego. Epidemiologia zakażeń szpitalnych. Żywienie jako potencjalne źródło zakażenia szpitalnego. 7. Rola epidemiologii w ocenie czynników ryzyka wpływających na stan zdrowia populacji i jednostki. Znaczenie biomarkerów. Markery stanu odżywienia. 8. Źródła informacji żywieniowych jednostki i populacji. 9. Strategia badań epidemiologicznych. Rola badań epidemiologicznych w generowaniu hipotez na temat etiologii chorób i w określaniu związku przyczynowo-skutkowego dla chorób zakaźnych i przewlekłych. Nieprawidłowe zwyczaje żywieniowe jako obiekt badań nad etiologią chorób. 10. Strategie zapobiegania chorobom. Poziomy zapobiegania. Badania przesiewowe. Żywienie elementem profilaktyki. 11. Analiza epidemiologiczna zatruć pokarmowych. 12. Rola epidemiologii molekularnej w ocenie czynników ryzyka występowania chorób. Molekularne i cytogenetyczne markery skutku biologicznego i podatności osobniczej. Badania molekularne w epidemiologii żywienia. 13. Żywienie a leczenie. Modyfikujący wpływ żywienia na efekt leczenia. Literatura podstawowa: 1. Jędrychowski W., Podstawy Epidemiologii. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Wydawnictwo UJ, Kraków 2002. Literatura uzupełniająca: 1. Jędrychowski W., Epidemiologia w medycynie klinicznej i zdrowiu publicznym, Wydawnictwo UJ, Kraków Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 26 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiedza na poziomie szkoły średniej ETYKA studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 15/15 liczba punktów ECTS 15/15 3 60 60 Celem zajęć jest przedstawienie głównej problematyki z zakresu etyki, oraz zarysowanie głównych stanowisk (etycznych) zajmowanych wobec świata i ludzkiej egzystencji. Efekty kształcenia: Wiedza: Student identyfikuje główne stanowiska etyczne. Umiejętności: Student potrafi przeanalizować problem z zastosowaniem poznanych stanowisk etycznych. Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywać problemy etyczne związane z wykonywanym zawodem. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: Umiejętności: Kompetencje społeczne: Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. Wartości jako takie. Spór pomiędzy obiektywizmem aksjologicznym a subiektywizmem aksjologicznym. Absolutyzm aksjologiczny a relatywizm aksjologiczny. Homogenia wartości i celów, ład aksjologiczny. Naczelne wartości: prawda, piękno, dobro. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 27 6. Wprowadzenie do etyki: pojęcia moralności i etyki, struktura etyki, etyka opisowa a etyka normatywna, spory o dobro najwyższe. 7. Intelektualizm etyczny i eudajmonizm agatyczny Sokratesa. 8. Eudajmonizm perfekcjonistyczny Arystotelesa. 9. Moralizm stoików. 10. Umiarkowany hedonizm Epikura. 11. Etyka chrześcijańska. 12. Etyka formalna Kanta. 13. Utylitaryzm w etyce. 14. Utylitaryzm współczesny. 15. Współczesne orientacje w etyce normatywnej. 16. Etyka zawodu dietetyka. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. Bauman Z., Etyka ponowoczesna, PWN, Warszawa 1996. Bernstein B., Odtwarzanie kultury, Państw. Instytut Wydawniczy, Warszawa 2000. Bourke V.J., Historia etyki, Wydaw. Krupski i S-ka, Warszawa 1995. Hallowell J.H., Moralne problemy demokracji, PWN, Warszawa 1993. Hołówka J., Etyka w działaniu. Prószyński i S-ka, Warszawa 2001. Jarko J., Kalita Z., Świat wartości moralnych, Warszawa 1993. Ossowska M., Normy moralne, PWN, Warszawa 2000. Wojtyła K., Elementarz etyczny, TNKUL, Lublin 1999. Wolniewicz B., Filozofia i wartości: z fragmentem ”Księgi tragizmu” Henryka Elzenberga i jego uwagami o ”Dociekaniach Wittgensteina”, Wyd. UW, Warszawa 2003. Literatura uzupełniająca: 1. Bolter J. D., Człowiek Turinga: kultura Zachodu w wieku komputera, PWN, Warszawa 1990. 2. Denek K., Aksjologiczne aspekty edukacji szkolnej, Wydaw. Adam Marszałek, Toruń 2000. 3. Nagel T., Pytania ostateczne, Fundacja "Aletheia", Warszawa 1997. 4. Tischner J., Myślenie według wartości, "Znak", Kraków 2002. 5. Vardy P., Grosch P.: Etyka. Poglądy i problemy., Zysk i S-ka, Poznań 1995. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 28 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Fizjologia, Chemia żywności, Biochemia ogólna i żywności FARMAKOLOGIA I FARMAKOTERAPIA Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): ŻYWIENIOWA ORAZ INTERAKCJA LEKÓW Z ŻYWNOŚCIĄ studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: 45/45 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 30/30 6 90 120 Zapoznanie studenta z podstawami farmakologii oraz mechanizmami działania leków w zakresie niezbędnym dietetykowi. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna podstawy farmakologii, rozumie mechanizmy działania leków oraz ich interakcje z żywnością. Umiejętności: Student potrafi zaproponować zalecenia dietetyczne w przypadku stosowania określonego rodzaju leków. Kompetencje społeczne: Realizuje zdania w sposób zapewniający bezpieczeństwo. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, analiza przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: projekt – sformułowanie zaleceń dietetycznych w przypadku wskazanym przez prowadzącego Kompetencje społeczne: projekt – sformułowanie zaleceń dietetycznych w przypadku wskazanym przez prowadzącego Treści programowe: 1. Wybrane zagadnienia z farmakologii ogólnej, farmakologii klinicznej i farmakokinetyki. Czynniki wpływające na działanie leków – wiek, płeć, masa ciała, genotyp, ciąża, okres laktacji, choroby, rytmy biologiczne, czynniki środowiska, stan odżywienia. 2. Interakcje leków. Interakcje leków z pożywieniem. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 29 3. Suplementy diety – korzyści i zagrożenia stosowania, interakcje z lekami. 4. Wpływ farmakoterapii i pożywienia na wyniki badań diagnostycznych. 5. Leki pochodzenia naturalnego – wskazania i zagrożenia ich stosowania (leki roślinne, witaminy i pierwiastki śladowe). Suplementacja witamin u dzieci i osób starszych – korzyści i zagrożenia. 6. Farmakoterapia bólu. Interakcje i niepożądane działania leków przeciwbólowych, zwłaszcza dostępnych bez recepty. 7. Uzależnienie lekowe. Farmakoterapia uzależnienia od nikotyny, alkoholu, opiatów. 8. Leczenie niedożywienia, w tym niedożywienia szpitalnego. Żywienie do- i pozajelitowe – wskazania i przeciwwskazania, mieszaniny odżywcze, powikłania – zapobieganie, rozpoznawanie, postępowanie. 9. Leczenie żywieniowe w Polsce – następstwa kliniczne i ekonomiczne niedożywienia związanego z chorobą, refundacja leczenia żywieniowego, komitet/zespoły/pracownie leczenia żywieniowego w szpitalu – organizacja, cele, żywienie do- i pozajelitowe w domu, zadania dietetyka. 10. Leki wpływające na ośrodkowy układ nerwowy (psychotropowe, nasenne i uspokajające, stosowane w chorobach neurodegeneracyjnych). Farmakoterapia depresji. Terapia niefarmakologiczna zaburzeń snu. 11. Farmakoterapia chorób układu krążenia. Krytyczna ocena preparatów pochodzenia roślinnego stosowanych w zaburzeniach lipidowych. Oleje rybie jako element diety wspomagający leczenie hiperlipidemii. Polekowe zaburzenia lipidowe. 12. Leki stosowane w chorobach układu pokarmowego. Farmakoterapia choroby wrzodowej. Leki przeciwwymiotne. Leki przeczyszczające. Leki przeciwbiegunkowe. Leki stosowane w terapii chorób wątroby i dróg żółciowych. 13. Cukrzyca – metody leczenia, zapobieganie i terapia metabolicznych stanów naglących. Zespół metaboliczny. Leczenie otyłości. 14. Leki hormonalne. Środki antykoncepcyjne. 15. Anoreksja, bulimia, ortoreksja – metody leczenia. 16. Leki układu oddechowego – wykrztuśne, przeciwkaszlowe, stosowane w terapii astmy. 17. Chemioterapia zakażeń – leki stosowane w terapii zakażeń bakteryjnych, wirusowych, pasożytniczych. Leki przeciwgruźlicze. Leki przeciwgrzybicze. 18. Leki immunosupresyjne – wskazania do stosowania, interakcje z pożywieniem. 19. Czynniki ryzyka rozwoju chorób nowotworowych i sposoby zapobiegania (czynniki wirusowe, środowiskowe, odżywianie, stosowanie leków i suplementów diety). Chemioterapia nowotworów – podstawy teoretyczne, leki oraz ich niepożądane działania, profilaktyka i leczenie (zaburzenia żołądkowo-jelitowe, nudności i wymioty, zapalenie błony śluzowej przewodu pokarmowego). Podstawy leczenia żywieniowego w onkologii. Literatura podstawowa: 1. Rajtar - Cynke G., Farmakologia. Podręcznik dla studentów i absolwentów wydziałów pielęgniarstwa i nauk o zdrowiu Akademii Medycznych. Wydawnictwo Czelej, Lublin, 2007. 2. Danysz A., Buczko W., Kompendium farmakologii i farmakoterapii. Urban&Partner, Wrocław, 2008. 3. Janiec W., Kompendium farmakologii. PZWL, Warszawa, 2008. 4. Lüllmann H., Mohr K., Hein L., Ilustrowane Kompendium farmakologii Lüllmanna. Redakcja naukowa wydania polskiego T.F. Krzemiński. Wydawnictwo Czelej, Lublin, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 30 2008. 5. Orzechowska-Juzwenko K., Farmakologia kliniczna. Znaczenie w praktyce medycznej. Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław, 2006. 6. Korbut R., Farmakologia po prostu. Podręcznik dla studentów kierunków medycznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2009. Literatura uzupełniająca: 1. Dzierżanowska J. (red.), Jeliaszewicz J., Przewodnik antybiotykoterapii. α-medica press 2004. 2. Meszaros J. (red.), Podstawy farmakologii. Podręcznik dla szkół medycznych, PZWL, 2006. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 31 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Podstawy anatomii człowieka, podstawowe informacje z zakresu procesów biochemicznych metabolizmu człowieka w stanie zdrowia. FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: studia niestacjonarne w/ćw 60/60 liczba punktów ECTS 30/30 60 120 Zapoznanie studenta z mechanizmami funkcjonowania organizmu człowieka. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna pojęcia fizjologiczne, funkcjonowania organizmu człowieka. podstawowe mechanizmy 6 regulacji regulacji Umiejętności: Student potrafi przeanalizować wskazany mechanizm fizjologiczny. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: prezentacja przygotowana w grupie na zadany przez prowadzącego temat Kompetencje społeczne: prezentacja przygotowana w grupie na zadany przez prowadzącego temat Treści programowe: 1. Podstawy fizjologii ogólnej: homeostaza komórki, narządów i układów narządów, podstawy fizjologii mięśni i układu nerwowego: geneza potencjału spoczynkowego i czynnościowego komórek pobudliwych, mechanizmy przewodzenia potencjałów w błonach komórkowych, transmisja synaptyczna, rodzaje komórek mięśniowych, mechanizmy ich aktywności skurczowej. 2. Czynności rdzenia kręgowego, mechanizmy odruchów somatycznych, drogi ruchowe i obszary ruchowe CSN, mechanizmy neuronalne ruchu dowolnego, receptory, mechanizmy transdukcji bodźca czuciowego, percepcja i gnozja bodźca czuciowego, rola fizjologiczna móżdżku, mechanizmy neuronalne współruchów fizjologicznych, podłoże neuronalne zachowań popędowo-emocjonalnych, mechanizmy funkcji poznawczych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 32 3. Autonomiczny układ nerwowy, organizacja i funkcje. 4. Podstawy fizjologii układu krążenia: zjawiska elektryczne w mięśniu sercowym, podstawy EKG, czynności mechaniczne serca, cykl sercowy, hemodynamika, funkcje naczyń tętniczych, żylnych, wieńcowe, mózgowe, zjawiska krążeniowo-oddechowe w wysiłku fizycznym. 5. Podstawy fizjologii układu oddechowego: budowa i funkcje dróg oddechowych i płuc, krążenia płucnego, podstawowe informacje z zakresu wymiany gazowej w płucach. 6. Wprowadzenie do fizjologii układu trawiennego: podstawy motoryki, aktywności wewnątrzwydzielniczej gruczołów trawiennych: żołądka, trzustki, wątroby i jelit. 7. Wprowadzenie do zagadnienia wchłaniania w przewodzie pokarmowym podstawowych i niezbędnych do życia składników pokarmowych, obliczanie podstawowej i całkowitej przemiany materii (zapotrzebowanie kaloryczne). Rola jamy ustnej w procesie trawienia i połykania, czynność żołądka, trawienie i wchłanianie w jelitach, czynność wątroby. 8. Regulacja hormonalna: budowa i klasyfikacja hormonów, oś podwzgórzowoprzysadkowa (hormony przedniego i tylnego płata przysadki mózgowej), hormony rdzenia i kory nadnerczy, trzustki, tarczycy i przytarczyc, hormony wydzielane przez gruczoły płciowe. 9. Fizjologia układu wydalniczego i skóry, nerki ich rola i czynności, obszary wodne ustroju, rola skóry i czynność gruczołu mlecznego. Literatura podstawowa: 1. Borodulin - Nadzieja L. (red.), Fizjologia człowieka, Górnicki Wydawnictwo Medyczne 2005 2. Konturek S,: Fizjologia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2007, wyd 1. 3. Ganong William F., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, wyd 1. 4. Traczyk W.Z., Fizjologia człowieka w zarysie; PZWL 2006. Literatura uzupełniająca: 1. Michalik A., Ramotowski W., Anatomia i fizjologia człowieka; PZWL 2006 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 33 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiadomości z biologii ze szkoły średniej GENETYKA studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 15/15 praca własna studenta: 60 90 Cele modułu: liczba punktów ECTS 4 Zapoznanie studenta z wiedzą z zakresu genetyki. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna pojęcia z zakresu genetyki, strukturę genomu człowieka, modele dziedziczenia z uwzględnieniem predyspozycji do pojawiania się chorób. Umiejętności: Student potrafi ocenić możliwości dziedziczenia określonych cech, w tym chorób. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, praca w grupach Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: prezentacja przygotowana w grupie na zadany temat Kompetencje społeczne: prezentacja przygotowana w grupie na zadany temat Treści programowe: 1. Elementy genetyki ogólnej (budowa kwasów nukleinowych, DNA jądrowe i mitochondrialne, replikacja, transkrypcja, translacja, euchromatyna, heterochromatyna, gen, intron, ekson, mutacje i ich rodzaje, regulacja ekspresji genów, budowa chromosomu metafazalnego, mitoza, mejoza, rozdział chromosomów, crossing-over, allel, locus, genotyp, fenotyp, homozygota, heterozygota, hemizygota, kariotyp). 2. Struktura genomu człowieka, budowa chromosomów i techniki jej badania. Najczęstsze mutacje chromosomowe i ich konsekwencje kliniczne. 3. Genom mitochondrialny i jego zmienność. Populacyjna zmienność genetyczna. Metody jej badania. Mapy genetyczne. Segregacja markerów genetycznych. Równowaga genetyczna. 4. Podstawowe modele dziedziczenia i ich cechy charakterystyczne. Przyczyny recesywności albo dominacji cech genetycznych. Korelacja genotypowo-fenotypowa Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 34 na przykładzie mukowiscydozy i wrodzonej łamliwości kości. Symbole stosowane w rodowodzie. Inaktywacja chromosomu X i piętnowanie genetyczne. 5. Aberracje liczbowe chromosomów i strukturalne chromosomów. Przykłady chorób. 6. Zasady analizy cytogenetycznej w diagnostyce chorób genetycznych (rodzaj, pobieranie, przechowywanie i transport materiału do badań cytogenetycznych, hodowle komórkowe). Metody badań cytogenetycznych i cytogenetyki molekularnej. Podstawy zapisu cytogenetycznego. 7. Dziedziczenie autosomalne dominujące i recesywne oraz dziedziczenie sprzężone z płcią, przykłady chorób. 8. Zasady analizy molekularnej w diagnostyce chorób monogenowych (rodzaj, pobieranie, przechowywanie i transport materiału do badań molekularnych). Przykłady metod badań molekularnych stosowanych w diagnostyce chorób monogenowych. 9. Dziedzicznie uwarunkowane predyspozycje do nowotworów – kryteria klasyfikacji nowotworów dziedzicznych, możliwości diagnostyczne, wskazania do badań genetycznych, interpretacja wyników badań molekularnych: aspekty etyczne i prawne badań DNA. 10. Uwarunkowania genetyczne i pozagenetyczne cech człowieka. Elementy nutrigenomiki, farmakogenetyki i ekogenetyki. Inżynieria genetyczna. 11. Progowy model dziedziczenia wieloczynnikowego. Fenotypy główne i pośrednie. Badania przesiewowe i interwencje profilaktyczne w przypadku zwiększonej podatności genetycznej. Profilaktyka genetyczna związana z interwencją dietetyczną. 12. Podstawowe obliczenia matematyczne w genetyce. Testowanie równowagi genetycznej, sprzężeń i asocjacji genetycznych. Literatura podstawowa: 1. Connor M., Ferguson-Smith M., Podstawy genetyki medycznej, PZWL 1998 2. Korniszewski L., Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. PZWL 1994 3. Drewa G. Ferenc T., Podstawy genetyki dla studentów i lekarzy. Wydanie II poprawione. Urban i partner, Wrocław 2007 4. Bal J. (red.), Biologia molekularna w medycynie. Elementy Genetyki Klinicznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001 5. Korf B., Genetyka człowieka. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2003 Literatura uzupełniająca: 1. Passarge E., Genetyka. Ilustrowany Przewodnik, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 35 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Biochemia ogólna i żywności, Chemia żywności, Analiza i ocena jakości żywności HIGIENA, TOKSYKOLOGIA I BEZPIECZEŃSTWO ŻYWNOŚCI studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: 45/45 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 30/30 6 90 120 Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą w zakresie toksykologii, zagrożeń z nią związanych oraz kwestiami bezpieczeństwa żywności. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia z zakresu toksykologii. Zna cele, zasady i zagrożenia związane ze stosowaniem substancji dodatkowych. Zna problematykę występowania substancji obcych i toksycznych w żywności oraz zapobiegania zanieczyszczeniu żywności i zatruciom żywieniowym. Umiejętności: Student potrafi ocenić możliwości zanieczyszczenia żywności i zaproponować sposoby zapobieżenia zanieczyszczeniu. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro społeczne. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: prezentacja – ocena możliwości zanieczyszczenia żywności w sytuacji przedstawionej przez prowadzącego wraz ze wskazaniem możliwości zapobieżenia zanieczyszczeniu Kompetencje społeczne: prezentacja – ocena możliwości zanieczyszczenia żywności w sytuacji przedstawionej przez prowadzącego wraz ze wskazaniem możliwości zapobieżenia zanieczyszczeniu Treści programowe: 1. Podstawowe pojęcia i definicje. 2. Ogólne wiadomości o truciznach i zatruciach. 3. Podstawy i zasady postępowania diagnostycznego i leczniczego w ostrych zatruciach. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 36 4. Losy substancji obcych w organizmie z uwzględnieniem dróg i mechanizmów wchłaniania, barier, rozmieszczenia, przemian, odkładania i wydalania. 5. Substancje obce w żywności (z grupy substancji celowo dodanych: barwniki, konserwanty, aromaty, regulujące kwasowość, stabilizujące, emulgujące, zagęszczające, klarujące, wzmagające smak i zapach itp.). 6. Zanieczyszczenia chemiczne i fizyczne związane z produkcją i obrotem: - związki stosowane przy uprawach roślin (nawozy, pestycydy itp.), - w hodowli zwierząt (antybiotyki, leki hormonalne, uspokajające itp.), - zanieczyszczenia techniczne pochodzące z opakowań i urządzeń. 7. Zanieczyszczenia środowiskowe: - z emisji zakładów przemysłowych i środków transportu, - metale i pierwiastki szkodliwe, - związki organiczne (WWA, dioksyny, furany, PCB, akryloamid itd.), - radioligandy. 8. Ocena bezpieczeństwa produktów. 9. Definicja ADI, PMTDI, PTWI, dawek tolerancji. 10. Metody konserwowania żywności: fizyczne, chemiczne, biologiczne. 11. Zanieczyszczenia biologiczne żywności: - organizmy niejadalne towarzyszące uprawom, - rośliny trujące, - grzyby kapeluszowe jadalne i trujące, - pasożyty zwierzęce, - pleśnie i ich toksyny, - drobnoustroje i ich toksyny, - produkty GMO (ocena bezpieczeństwa, ograniczenia prawne stosowania), - nienaturalna karma, choroba BSE. Literatura podstawowa: 1. Seńczuk W., Toksykologia współczesna. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006. 2. Gertig H., Duda G., Żywność a zdrowie i prawo. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2004. 3. Nikonorow M., Urbanek-Karłowska B., Toksykologia żywności. PZWL Warszawa 1987 4. Piotrowski J. (red.), Podstawy toksykologii. WNT Warszawa 2006 5. Brzozowska A. (red.), Toksykologia żywności. Przewodnik do ćwiczeń. Wyd. SGGW Warszawa 2004 6. Manahan S.E., Toksykologia środowiska. PWN 2006 Literatura uzupełniająca: 2. Kołożyn - Krajewska D. (red.), Higiena produkcji żywności. Wyd. SGGW Warszawa 2003 3. Świderski F. (red.), Żywność wygodna i żywność funkcjonalna., WNT Warszawa 2003 4. Brandys J. (red), Toksykologia - wybrane zagadnienia. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego Kraków 1999 5. Gawęcki J., Mossor - Pietraszewska T., Kompendium wiedzy o żywności, żywieniu i zdrowiu. PWN Warszawa 2006 6. Biernat J., Żywienie, żywność a zdrowie., Astrum, Wrocław 2001 7. Gertig H., Żywność a zdrowie., PZWL Warszawa 1996 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 37 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiadomości i umiejętności na poziomie szkoły średniej JĘZYK ANGIELSKI studia stacjonarne w/ćw 0/180 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 0/120 8 60 120 Przygotowanie studenta do takiego poziomu opanowania języka angielskiego, który umożliwi mu zrozumienie i formułowanie wypowiedzi ustnych, samodzielne czytanie i tłumaczenie tekstów fachowych w języku niemieckim przy pomocy słownika, samodzielne tworzenie tekstów w postaci opisów, notatek, korespondencji, prowadzenie rozmów przez telefon. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna język angielski na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Umiejętności: Student potrafi posługiwać się językiem angielskim na poziomie biegłości B2, potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę stałego doskonalenia umiejętności językowych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia, lektorat, scenki, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: egzamin ustny Kompetencje społeczne: egzamin ustny Treści programowe: 1. Powtórzenie wiadomości ze szkoły średniej. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 38 2. Wymowa, zasady czytania i pisowni - kształtowanie poprawnej wymowy głosek angielskich w różnym kontekście fonetycznym, kształtowanie właściwego operowania przyciskiem wyrazowym i przyciskiem zdaniowym. 3. Formy mocne i słabe, prawidłowe posługiwanie się formami słabymi i mocnymi w zdaniach. Intonacja zdań oznajmujących i różnych typów zdań pytających. 4. Pisownia – grupowanie wyrazów o regularnej pisowni, jako podstawa do późniejszego zapoznania się z regułami czytania. Pisownia poznanych końcówek, przyrostków i przedrostków. 5. Utrwalenie poprawnej wymowy głosek angielskich w różnym kontekście fonetycznym w ramach poznanego słownictwa. Utrwalenie właściwego operowania przyciskiem wyrazowym i przyciskiem zdaniowym. 6. Przykłady akcentu pobocznego intonacji zdań dłuższych, w których następuje „złamanie” melodii zdania. 7. Pisownia poznanych końcówek, przyrostków i przedrostków. Pisownia – zasady interpunkcji, litery samogłoskowe w sylabach nieakcentowanych. 8. Zdania twierdzące, pytające i przeczące w czasie teraźniejszym z czasownikami „be”, „have”, „can”, „may”, „must”. Zdania zawierające orzecznik. Zdania zawierające dopełnienia bliższe. Zdania zawierające okolicznik miejsca i czasu. 9. Konstrukcja „there is” i „there are” w formie twierdzącej, pytającej i przeczącej. Zdania pytające ogólne, szczegółowe, alternatywne, Questions Tags, pytania, w których zaimek pytające jest podmiotem (Who is there ?). 10. Zdania w formie twierdzącej, pytającej i przeczącej w czasach Present Simple, Present Continous, Past Simple, Past Continous. 11. Rzeczownik: regularna i nieregularna liczba mnoga, forma dzierżawcza imion nazw i stworzeń, rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Przedimek określony i nieokreślony w zdaniach. Zaimki osobowe w przypadku podmiotu i dopełnienia. Zaimki wskazujące i pytające. Zaimki zwrotne. Trzy formy podstawowe czasowników. 12. Zdania twierdzące, pytające i przeczące z czasownikami „be”, „have”, „can”, „may”, „must” w czasach Past Simple i Present Perfect. Czas Past Simple a Present Perfect. Czas Present Perfect Continous. 13. Części mowy: rzeczowniki policzalne i niepoliczalne występujące tylko w liczbie pojedynczej (many, much, plenty of, a lot of, a little, a few), stopniowanie przymiotników. Zaimki some i any i złożenia: nothing, nobody, nooone. Stopniowanie przysłówków. Zdania twierdzące, pytające i przeczące w czasie Past Perfect. Zdania złożone. Zdania Future Continous, Future Perfect, Future Perfect Continous. Konstrukcja zdaniowa z dopełnieniem bliższym i przyimkowym. 14. Okresy warunkowe. Zdania w stronie biernej. Następstwo czasów i mowa zależna. 15. Mówienie o teraźniejszości, przeszłości i przyszłości (charakterystyka człowieka, zdrowie, kontakty z ludźmi, usługi, komunikacja i transport, praca, dom i miejsce zamieszkania, rodzina, wypoczynek i rozrywka, podróże i turystyka, środowisko naturalne i zagrożenia z nim związane, położenie geograficzne, kultura i cywilizacja, zagrożenia cywilizacyjne, patologie społeczne, oświata i szkolnictwo wyższe, ochrona zdrowia, środki przekazu informacji, ochrona informacji, nowe zjawiska kulturowe i społeczne, instytucje państwowe, system prawny). 16. Opracowywanie dokumentów, cv. 17. Relacjonowanie i streszczanie tekstów i wypowiedzi z zakresu medycyny i dietetyki. 18. Sytuacyjne wykorzystanie języka. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 39 19. Ćwiczenia z wykorzystaniem artykułów naukowych z obszaru kierunku studiów. 20. Konwersacje na tematy związane z medycyną i dietetyką. Literatura podstawowa: 1. Bałuk - Ulewiczowa T., Jodłowiec M.: Mały podręcznik tekstów pisanych, Wydawnictwo PWN, Warszawa-Kraków 1998. 2. Benn C., Dummett P.: Reward- Resourse Pack, Macmillian Heineman 2001. 3. Bruice K., Ellis M., O’Driscoll N.: Socializing, Longman 1990. 4. Burke K., Brooks J.: Wavelenght, Longman 2000. 5. Evans V.: FCE Practice – exam papers, Express Publishing 2006. 6. Evans V.: FCE – Listening and Speaking Skills, Express Publishing 2006. Literatura uzupełniająca: 1. Murphy R.: Grammar in Use, Wyd. Cambridge University Press, third edition. 2. Oxenden C., Latham-Koenig Ch.: English File, Oxford University Press 2006. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 40 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiedza i umiejętności na poziomie szkoły średniej JĘZYK NIEMIECKI studia stacjonarne w/ćw 0/180 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 0/120 8 60 120 Przygotowanie studenta do takiego poziomu opanowania języka niemieckiego, który umożliwi mu zrozumienie i formułowanie wypowiedzi ustnych, samodzielne czytanie i tłumaczenie tekstów fachowych w języku niemieckim przy pomocy słownika, samodzielne tworzenie tekstów w postaci opisów, notatek, korespondencji, prowadzenie rozmów przez telefon. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna język niemiecki na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Umiejętności: Student potrafi posługiwać się językiem niemieckim na poziomie biegłości B2, potrafi posługiwać się językiem specjalistycznym. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę stałego doskonalenia umiejętności językowych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia, lektorat, scenki, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: egzamin ustny Kompetencje społeczne: egzamin ustny Treści programowe: 1. Zarys historyczny. Podstawy gramatyczne. Przedstawianie się, podawanie adresu zamieszkania, liczebniki 1-12. Odmiana czasowników: haben, sein. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 41 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. 16. 17. 18. 19. 20. 21. 22. 23. 24. 25. Liczebniki do 1000 i wyżej. Samodzielne prowadzenie dialogów obejmujących podawanie danych osobistych i adresów. Podawanie numerów telefonów. Zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi. Pytania grzecznościowe. Pochodzenie. Nazwy krajów. Odmiana czasowników modalnych: mögen, möchten. Klamra zdaniowa. Rzeczowniki i ich deklinacja w języku niemieckim. Rodzajnik określony i nieokreślony. Negacja: kein. Negacja – ćwiczenia. Forma grzecznościowa Sie – zaimek osobowy. Zaimki dzierżawcze (porównanie z rodzajnikiem). Test I. Speisekarte – posiłki, jedzenie i picie - słownictwo. Dialogi - zamawianie posiłków. Tryb rozkazujący dla czasowników słabych i mocnych. Forma grzecznościowa – ćwiczenia. Forma bezosobowa man – ćwiczenia. Czasowniki modalne – znaczenia. Klamra zdaniowa – ćwiczenia. Czasowniki modalne. Czasowniki rozdzielne. Klamra zdaniowa – ćwiczenia. Zegar – określanie czasu zegarowego. Czasowniki rozdzielne – ćwiczenia w mówieniu. Nazwy dni tygodnia, miesięcy. Kalendarz. Dialogi kreatywne. Ustalanie terminów spotkań. Pisanie kart i listów. Opis wnętrza domu (Akkusativ). Zaimek nieokreślony i określony. Ogłoszenia prasowe dotyczące wynajmu mieszkania. Układanie dialogów. Dativ – przyimki z Dativem. Ćwiczenia porównawcze na bazie tekstu „Streit im Haus”. Czasowniki modalne. Opis hotelu, schroniska, campingu. Na urlopie - słownictwo. Pisanie kart z pobytu na urlopie. Części ciała - słownictwo. Samopoczucie - pytania i odpowiedzi. Określanie stanu zdrowia. Choroby i samopoczucie (stan zdrowia). Lekarstwa. Wizyta u lekarza – zamawianie, przebieg. Ćwiczenia w rozumieniu ze słuchu. Lekarz i stan zdrowia. Forma czasu przeszłego Perfekt - wprowadzenie. Perfekt czasowników mocnych i słabych. Użycie czasowników posiłkowych. Czas Perfekt dla czasowników modalnych. Opis historyjek obrazkowych. Perfekt – ćwiczenia (repetytorium). Dzień powszedni. Czynności w ciągu dnia (Perfekt). Praca w biurze – Perfekt. Moje przeżycia – ćwiczenia w opowiadaniu (Perfekt). Przekazywanie wiadomości. Opowiadanie w czasie Perfekt. Pytania proste, inwersja, odpowiedzi. Perfekt – dialogi. Dzień roboczy – opis (Perfekt). Słownictwo specjalistyczne – medyczne. Opowiadanie wydarzeń na podstawie tekstów prasowych (Perfekt). Ćwiczenia w rozumieniu ze słuchu (Perfekt). Test III (Perfekt). Miasto, kraj – słownictwo. Orientacja w terenie na podstawie mapy miasta. Opis drogi do celu na podstawie mapy miasta. Ćwiczenia w stosowaniu przyimków z Dativem i Akkusativem. Dialogi. Ćwiczenia gramatyczne z lukami. Rozumienie ze słuchu – ćwiczenia. Prospekty informacyjne o miastach europejskich. Opis wycieczki po danym mieście. Berlin – stolica Niemiec. Zarys historyczny, opowiadanie na podstawie tekstów w podręczniku. Zaimki osobowe w Dativie i Akkusativie – ćwiczenia. Prezenty, składanie życzeń okolicznościowych. Zaproszenia – ćwiczenia w pisaniu i przekazywaniu ustnym. Ćwiczenia w rozumieniu ze słuchu. Historyjki obrazkowe - opowiadanie. Stopniowanie przymiotnika i przysłówka – ćwiczenia. Stopniowanie nieregularne. Zaimek względny. Ćwiczenia z historyjkami obrazkowymi. Prospekty reklamowe różnych produktów. Ćwiczenia porównawcze. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 42 26. 27. 28. 29. 30. Kraje niemieckojęzyczne – zarys historyczno-kulturowy. Opowiadanie. Najpopularniejsze dialekty niemieckie. Teksty i dialogi oryginalne (kaseta). Plany wakacyjne. „Bodensee” - dialogi. Mozart, Goethe, Heine, Beethoven, Schiller - krótkie życiorysy. Czytanie i streszczanie artykułów prasowych. Doskonalenie umiejętności językowych – słownictwo specjalistyczne – dietetyka. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. 4. 5. Bęza S., Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego, Warszawa 2007. Grammatik? Kein Problem Rostek E. M., Repetytorium tematyczno-leksykalne. Cz. I i II, Bagros 2006. Słownik Langenscheidt. Themen Neu, część I i II, – podręcznik i książka ćwiczeń, Wyd. Max Heuber. Verlag, (2006), Ismaning. Literatura uzupełniająca: 1. Luscher Renate, Übungsgrammatik. Deutsch als Fremdsprache für Anfänger, Ismaning, 2006. 2. Dłużniewski St., Deutsch. Kommunikative Übungsgrammatik. Warszawa, 1995 3. Jędrzejczyk-Skrzyńska M.: Repetytorium z gramatyki języka niemieckiego, Kraków 2000. 4. Gieryk A., Kulawiec S., Ryżyk H., Skrypt do nauki języka niemieckiego. Wybór tekstów i ćwiczeń leksykalnych, Szczytno 2001. 5. Bęza St., Deutsch deine Chance 1. Warszawa 2011. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 43 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Anatomia, Genetyka KLINICZNY ZARYS CHORÓB studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 45/45 liczba punktów ECTS 30/30 90 120 Zapoznanie studenta z najważniejszymi poszczególnych układów i narządów. 6 chorobami Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna najważniejsze choroby poszczególnych układów i narządów. Rozumie znaczenie odżywiania w patogenezie i leczeniu. Umiejętności: Student potrafi zaproponować zalecenia dietetyczne dla chorego w zależności od rodzaju choroby, potrafi skonstruować odpowiednią dietę. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro chorego. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, analiza przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla chorego Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla chorego Treści programowe: 1. Podstawowe terminy pojęcia w medycynie klinicznej. 2. Podstawowe procesy patologiczne. 3. Mechanizmy obronne i adaptacyjne. 4. Symptomatologia ogólna chorób układu krążenia. 5. Techniki badania układu krążenia. 6. Choroba niedokrwienna serca. Patomechanizm i profilaktyka. 7. Zaburzenia rytmu serca. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 8. Zawał serca. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 9. Niewydolność serca. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 10. Zapalenia wsierdzia, mięśnia sercowego i osierdzia. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 44 11. Nadciśnienie tętnicze krwi. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 12. Symptomatologia ogólna chorób układu pokarmowego. 13. Choroby przełyku i żołądka. Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 14. Choroby jelit. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 15. Choroby wątroby i trzustki. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 16. Choroby pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych. Patomechanizm, symptomatologia, leczenie. 17. Nowotwory układy pokarmowego. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 18. Symptomatologia ogólna chorób układu oddechowego. 19. Astma. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 20. Nowotwory układu oddechowego. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 21. Symptomatologia ogólna chorób układu moczowego. 22. Kłębuszkowe zapalenia nerek. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 23. Kamica nerkowa i nowotwory układu moczowego. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 24. Symptomatologia ogólna chorób układu krwiotwórczego. 25. Niedokrwistości. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 26. Skazy krwotoczne. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 27. Choroby rozrost układu krwiotwórczego. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 28. Symptomatologia ogólna chorób endokrynnych i metabolicznych. 29. Cukrzyca i zespół metaboliczny. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 30. Choroby tarczyce i przytarczyc. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 31. Choroby nadnerczy. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 32. Symptomatologia ogólna chorób reumatycznych. 33. Reumatoidalne zapalenie stawów. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 34. Toczeń rumieniowaty układowy i mieszana choroba tkanki łącznej. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 35. Twardzina układowa i zapalenie wielomięśniowe. 36. Osteoporoza i choroba zwyrodnieniowa stawów. 37. Alergiczny nieżyt nosa. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 38. Pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 39. Wstrząs anafilaktyczny. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 40. Wirusowe zapalenia wątroby. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. 41. Grypa i choroby „przeziębieniowe”. Patomechanizm, symptomatologia, diagnostyka i leczenie. Ćwiczenia: 1. Technika zbierania wywiadu z uwzględnieniem nawyków żywieniowych. 2. Choroby układu oddechowego – zalecenia dietetyczne. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 45 3. Choroby układu krążenia. Znaczenie diety w leczeniu chorób układu krążenia, w tym nadciśnienia i niewydolności serca. 4. Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, zespół Zollinger-Ellisona, rak żołądka, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, rak jelita grubego - objawy kliniczne. Stan odżywienia w chorobach układu pokarmowego. Zalecenia dietetyczne. 5. Stan odżywienia w chorobach układu pokarmowego. Zalecenia dietetyczne. 6. Rola diety w leczeniu chorób nerek. 7. Choroby układu dokrewnego i metaboliczne. Cukrzyca. Zespół metaboliczny. Nadczynność i niedoczynność tarczycy. Choroba im zespół Cushinga. Powikłania kortykosteroidoterapii systemowej. Zalecenia dietetyczne. 8. Choroby układu dokrewnego. Niedoczynność i nadczynność przysadki mózgowej (karłowatość, gigantyzm, akromegalia). Zalecenia dietetyczne. 9. Choroby zakaźne i pasożytnicze. Higiena żywienia w czasie podróży. 10. Choroby wieku podeszłego. Znaczenie zaleceń dietetycznych w geriatrii. 11. Choroby alergiczne i immunologiczne. Alergia pokarmowa. Zalecenia dietetyczne. Literatura podstawowa: Szczekalik A., Gajewski P. (red.), Choroby wewnętrzne. Kompendium medycyny praktycznej. Medycyna praktyczna. Kraków 2010. Literatura uzupełniająca: Pędich W. (red.), Jakubowska-Kuźmiuk I., Choroby wewnętrzne: podręcznik dla szkół medycznych, Wydaw. Lekarskie PZWL, Warszawa 2004 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 46 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC studia stacjonarne w/ćw 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 4 60 90 Zapoznanie studenta z metodami resuscytacji oraz organizacji pomocy osobom w sytuacjach zagrożenia życia. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna sposoby oceny parametrów życiowych oraz zasady doboru technik ratowniczych do stanu poszkodowanego. Umiejętności: Student potrafi ocenić parametry życiowe poszkodowanego, potrafi udzielić pierwszej pomocy we właściwy sposób. Kompetencje społeczne: Student okazuje szacunek wobec osoby poszkodowanej. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, symulacje Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie na podstawie omówienia i zastosowania pierwszej pomocy we właściwej formie Umiejętności: zaliczenie na podstawie omówienia i zastosowania pierwszej pomocy we właściwej formie Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie omówienia i zastosowania pierwszej pomocy we właściwej formie Treści programowe: Wykłady: 1. Ocena podstawowych parametrów życiowych i stanu świadomości. 2. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa u dorosłych, dzieci i niemowląt. 3. Istota wstrząsu i jego rodzaje - zasady postępowania. 4. Pierwsza pomoc przy krwotokach i złamaniach. 5. Urazy głowy, klatki piersiowej, brzucha - zasady postępowania. 6. Ostre zatrucia, padaczka, hipoglikemia. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 47 7. Wybrane nagłe zagrożenia środowiskowe - tonięcie, udar cieplny, hipotermia, oparzenia, odmrożenia, porażenie prądem. Ćwiczenia: 1. Ocena podstawowych parametrów życiowych 2. Ocena stanu poszkodowanego (badanie fizykalne). 3. Ręczna stabilizacja kręgosłupa szyjnego. 4. Zastosowanie pozycji bocznej ustalonej. 5. Ułożenie poszkodowanego w zależności od stanu (padaczka, omdlenie, wstrząs, uraz klatki piersiowej, brzucha, głowy). 6. Tamowanie krwotoków, zaopatrywanie ran, stabilizacja ciała obcego. 7. Pierwsza pomoc w złamaniach, zwichnięciach, skręceniach. 8. Postępowanie w zadławieniu u dorosłych i dzieci. 9. Utrzymanie drożności dróg oddechowych, wentylacja płuc, zewnętrzny masaż serca. 10. Resuscytacja krążeniowa u dorosłego w 1 i 2 ratowników. 11. RKO u dzieci i niemowląt w 1 i 2 ratowników. Literatura podstawowa: 1. Buchfelder M., Podręcznik pierwszej pomocy, PZWL, Warszawa 2008 2. Grześkowiak M., Stany zagrożenia życia – postępowanie bezprzyrządowe, FHG Słomczyński Kraków 2003 3. Jakubaszko J., ABC resuscytacji, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2006 4. Jakubaszko J., Ratownik medyczny, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2007. 5. Jurczyk W., Łakomy A., Pierwsza pomoc w stanach zagrożenia życia, FHU Słomczyński, Kraków 2004 r. 6. Jakubaszko J. (red.), Medycyna ratunkowa, wyd. 1, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław 2003. 7. Ciećkiewicz J, Ratownictwo medyczne w wypadkach masowych, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2005. 8. Jakubaszko J. (red.), Medycyna ratunkowa, nagłe zagrożenia pochodzenia wewnętrznego, wyd. 1, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2003. Literatura uzupełniająca: 1. Poździoch S., Guła P. (red.), Ustawa o państwowym ratownictwie medycznym. Komentarz, Warszawa 2008. 2. Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne. Podręcznik do kursu Specjalistyczne zabiegi resuscytacyjne u osób dorosłych, Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2006. 3. Guła P., Tarnowski P., Zubrzycki W., Terroryzm - zagrożenia i przeciwdziałanie, wyd. 1, Zdrowie i Zarządzanie, Kraków 2005. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 48 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Chemia żywności MIKROBIOLOGIA OGÓLNA I ŻYWNOŚCI studia stacjonarne w/ćw 45/45 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/30 5 60 105 Zapoznanie studentów z wiedzą na temat budowy, funkcji życiowych i taksonomii mikroorganizmów. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna budowę, funkcje życiowe i taksonomię mikroorganizmów. Zna źródła mikroorganizmów w żywności, czynniki wpływające na ich wzrost i przeżywalność oraz pozytywne i negatywne aspekty ich aktywności w żywności. Umiejętności: Student potrafi przygotować preparat mikroskopowy, potrafi zastosować techniki hodowli drobnoustrojów oraz metody mikrobiologicznego badania żywności. Kompetencje społeczne: Student jest świadomy własnych ograniczeń i wie kiedy zwrócić się do ekspertów. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, laboratorium Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin ustny Umiejętności: zaliczenie na postawie wykonania zadania wskazanego przez prowadzącego w laboratorium Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie obserwacji w czasie pracy w laboratorium Treści programowe: Wykłady: 1. Mikrobiologia jako nauka. Rola i zadania mikrobiologii żywności. 2. Ogólna charakterystyka drobnoustrojów, ich nazewnictwo i miejsce w świecie organizmów żywych. 3. Charakterystyka bakterii ważnych w żywieniu człowieka. Mikroflora przewodu pokarmowego. 4. Budowa morfologiczna i anatomiczna, sposoby rozmnażania, cykle rozwojowe i podstawy taksonomii bakterii, drożdży i grzybów strzępkowych. 5. Wirusy i bakteriofagi - budowa, cykle rozwojowe i znaczenie. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 49 6. Zarys fizjologii i metabolizmu drobnoustrojów: odżywianie, oddychanie, centralne szlaki przemian katabolicznych jako źródło energii metabolicznej i prekursorów syntez komórkowych. 7. Naturalne siedliska (gleba, woda, powietrze, organizm człowieka i zwierząt) i znaczenie drobnoustrojów w funkcjonowaniu życia na naszej planecie. 8. Czynniki wpływające na wzrost drobnoustrojów w żywności. 9. Przegląd grup drobnoustrojów ważnych w technologii żywności i żywieniu w aspekcie pozytywnym (fermentowanie żywności, efekty pro biotyczne) i negatywnym (psucie żywości i zatruwanie żywności). 10. Drobnoustroje patogeniczne i toksynotwórcze. 11. Procesy technologiczne a stan mikrobiologiczny żywności. 12. Konwencjonalne i nowoczesne metody mikrobiologicznej analizy gotowej żywności i procesów produkcyjnych. Ćwiczenia: 1. Wyposażenie laboratorium mikrobiologicznego. Metody sterylizacji. Podłoża mikrobiologiczne. 2. Budowa mikroskopu i zasady pracy z mikroskopem. Technika sporządzania preparatów mikroskopowych. Sporządzenie i oglądanie preparatów. 3. Techniki posiewów i hodowle drobnoustrojów. 4. Bakterie - morfologia, cechy wzrostowe, przetrwalnikowe. Barwienie proste pozytywne i negatywne bakterii. 5. Badanie wybranych uzdolnień biochemicznych bakterii, barwienie Grama. 6. Drożdże - morfologia, fizjologia i sposoby rozmnażania. 7. Grzyby strzępkowe. Budowa i sposoby rozmnażania. 8. Metody oznaczania liczby komórek w środowisku; metody pośrednie (hodowlane) i bezpośrednie (mikroskopowe). 9. Analiza mikrobiologiczna mleka i przetworów mlecznych. 10. Analiza mikrobiologiczna mięsa i przetworów mięsnych. 11. Ukwaszania mleka za pomocą szczepionki jogurtowej. Literatura podstawowa: 1. Wojtatowicz M., Stempniewicz R., Żarowska B., Rymowicz W., Robak M., Mikrobiologia ogólna, Wyd. UP we Wrocławiu 2008 2. Wojtatowicz M. (red.), Stempniewicz R., Żarowska B., Mikrobiologia żywności teoria i ćwiczenia Wyd. UP we Wrocławiu 2009 3. Schlegel Hanz G.: Mikrobiologia ogólna, PWN Warszawa 2005 4. Kołożyn - Krajewska D., Higiena produkcji żywności, Wyd. SGGW, Warszawa 2003 5. Trojanowska A., Giebel H., Gołębiowska B., Mikrobiologia żywności. Wyd. AR, Poznań 2009 Literatura uzupełniająca: 1. Drewniak E., Drewniak T., Mikrobiologia żywności, WSiP, Warszawa 1999 2. Zalewski S. (red.): Podstawy technologii gastronomicznej, WNT Warszawa 1998 3. Heczko P. B. (red.), Mikrobiologia. Podręcznik dla pielęgniarek, położnych i ratowników medycznych, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 4. Szewczyk E. (red.): Diagnostyka bakteriologiczna. PWN Warszawa 2005 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 50 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 51 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiedza na poziomie szkoły średniej OCHRONA WŁAŚNOŚCI INTELEKTUALNEJ studia stacjonarne w/ćw 30/0 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 30/0 3 60 60 Zapoznanie studenta z problematyką ochrony własności intelektualnej ze szczególnym uwzględnieniem prawa autorskiego. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej oraz sposoby ochrony tej własności. Umiejętności: Student potrafi świadomie i zgodnie z prawem korzystać z materiałów i programów. Kompetencje społeczne: Student wykazuje dbałość o ochronę własnej i cudzej własności intelektualnej. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład z elementami dyskusji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: zaliczenie pisemne – omówienie zadanego problemu Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie wypowiedzi na zajęciach Treści programowe: 1. Pojęcie własności intelektualnej. 2. Ochrona wzorów użytkowych i znaków towarowych, ochrona przed nieuczciwą konkurencją. 3. Charakterystyka i źródła prawa autorskiego. Zakres i przedmiot regulacji – ogólna charakterystyka. 4. Obowiązujące akty prawne: konwencje międzynarodowe regulujące zagadnienia prawa Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 52 autorskiego - ustawa z 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. 5. Przedmiot prawa autorskiego. Utwór – definicja i charakterystyka. Opracowanie, jako przedmiot ochrony autorsko-prawnej. Opracowanie a utwór inspirowany. 6. Podmioty prawa autorskiego. Twórca jako podmiot prawa autorskiego. 7. Prawa do dzieł współautorskich. Połączenie utworów w celu wspólnego rozpowszechniania. Dzieła zbiorowe. Utwory pracownicze. 8. Treść prawa autorskiego – autorskie prawa osobiste. Charakterystyka ogólna. 9. Najważniejsze autorskie prawa osobiste (prawo do autorstwa dzieła, prawo do integralności utworu, prawo do decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu, prawo do nadzoru nad sposobem korzystania z utworu). 10. Ochrona praw osobistych – zakres i środki ochrony. 11. Ochrona wizerunku i tajemnicy korespondencji. 12. Treść prawa autorskiego – autorskie prawa majątkowe. Charakterystyka ogólna. 13. Charakterystyka poszczególnych praw majątkowych. Czas trwania autorskich praw majątkowych. 14. Umowy dotyczące autorskich praw majątkowych (przedmiot umowy, prawa i obowiązki stron). 15. Umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych. Umowa licencyjna. 16. Ochrona autorskich praw majątkowych – zakres i środki ochrony. 17. Dozwolony użytek chronionych utworów. 18. Dochodzenie praw własności intelektualnej. Literatura podstawowa: 1. Barczewski M., Traktatowa ochrona praw autorskich i praw pokrewnych, Wolters Kluwer Polska 2007. 2. Brata J. Markiewicz R., Prawo autorskie, Wolters Kluwer Polska 2008. 3. Poźniak-Niedzielska M., Szczotka J., Mozgawa M., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Oficyna Wydawnicza Branta 2006. Literatura uzupełniająca: 1. Sobczak J., Prawo autorskie i prawa pokrewne, "Iuris", Warszawa-Poznań 2000. 2. Barta J., Czajkowska-Dębska M., Ćwiąkalski Z., Markewicz R., Trople E., (red.), Komentarz do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, "ABC", Warszawa 2001. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 53 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY podstawowa wiedza na temat organizacji pracy ORGANIZACJA PRACY W ZAKŁADACH Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): ŻYWIENIA studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: studia niestacjonarne w/ćw 30/30 liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z wymaganiami sanitarno higienicznymi, jakie powinny spełniać zakłady żywienia zbiorowego, a także rodzajami dokumentacji jaka prowadzona jest w w/w zakładach. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna wymagania sanitarno higieniczne dla zakładów żywienia zbiorowego, zna zasady organizowania stanowiska pracy oraz rodzaje dokumentacji prowadzonej w tych zakładach. Umiejętności: Student potrafi zorganizować stanowisko pracy zgodnie z wymogami ergonomii, potrafi prowadzić wymaganą dokumentację. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: prezentacja przygotowana w grupie – organizacja stanowiska pracy, rodzaje dokumentacji prowadzonej w zakładach żywienia zbiorowego Umiejętności: prezentacja przygotowana w grupie – organizacja stanowiska pracy, rodzaje dokumentacji prowadzonej w zakładach żywienia zbiorowego Kompetencje społeczne: prezentacja przygotowana w grupie – organizacja stanowiska pracy, rodzaje dokumentacji prowadzonej w zakładach żywienia zbiorowego Treści programowe: 1. Podstawy organizowania pracy. 2. Prawna ochrona pracy, zasady BHP i przepisów przeciw pożarowych. 3. Wymogi sanitarno-higieniczne dla zakładów żywienia zbiorowego. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 54 4. Organizacja stanowiska pracy zgodnie z wymogami ergonomii. 5. Ocena funkcjonalności działów żywienia: - rozplanowanie pomieszczeń i stanowisk pracy, - ocena przykładowych projektów zakładów, - urzędowa kontrola żywności, - arkusze oceny stanu sanitarnego. 6. Dokumentacja sanitarna zakładów: - dokumentacja Dobrej Praktyki Higienicznej GHP i Dobrej Praktyki Produkcyjnej GMP, - zasady systemu HACCP, - dokumentacja zdrowotna pracowników. 7. Podstawy organizowania pracy, przepisy BHP i przeciwpożarowe. Literatura podstawowa: 1. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 Nr 169 poz. 1650 ze zm.) 2. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. (t.j. Dz. U. z 1998 Nr 21 poz. 94 ze zm.) 3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U z 2002, Nr 75 poz. 690 ze zm.) 4. Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 o bezpieczeństwie żywności i żywienia (t.j. Dz. U. z 2010 Nr 136 poz. 914) 5. Rączkowski B., BHP w praktyce, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp. z o.o., Gdańsk 2009 Literatura uzupełniająca: 1. Rozporządzenie nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 w sprawie higieny środków spożywczych Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 55 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiadomości z biologii ze szkoły średniej PARAZYTOLOGIA studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 15/15 praca własna studenta: 60 90 Cele modułu: liczba punktów ECTS 4 Zapoznanie studenta z biologią pasożytów człowieka. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna rodzaje pasożytów i ich wpływ na organizm człowieka. Zna źródła inwazji pasożytów oraz rodzaje badań służące ich wykrywaniu. Umiejętności: Student potrafi wskazać możliwy rodzaj pasożyta na podstawie objawów oraz zaproponować rodzaj badania służącego jego wykryciu. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, analiza przypadku, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: egzamin pisemny – analiza przedstawionego przypadku Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie wypowiedzi w trakcie zajęć Treści programowe: 1. Podstawowe pojęcia parazytologiczne, rodzaje interakcji biocenotycznych, charakterystyka układu pasożyt-żywiciel. 2. Biologia, cechy morfologiczne i systematyka pasożytów. 3. Adaptacje pasożytów do rozwoju w organizmie żywiciela. 4. Mechanizmy inwazji i dyspersji pasożytów, żywiciele pośredni i ostateczni, wektory chorób pasożytniczych. 5. Chorobotwórcze oddziaływanie pasożytów na organizm żywiciela. 6. Mechanizmy obrony żywiciela przeciw pasożytom zewnątrz i wewnątrzkomórkowym. 7. Czynniki sprzyjające rozprzestrzenianiu się chorób pasożytniczych - wpływ wieku, płci, nawyków żywieniowych, stanu układu immunologicznego i współwystępowania innych inwazji i infekcji. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 56 8. Źródła inwazji i najczęstsze drogi wnikania pasożytów do organizmu ludzkiego. 9. Sytuacja epidemiologiczna chorób pasożytniczych w Polsce i na świecie ze szczególnym uwzględnieniem inwazji przenoszonych drogą pokarmową. 10. Rola ektopasożytów i roztoczy w patomechanizmach i transmisji chorób. 11. Znaczenie stawonogów w dyspersji inwazji pasożytniczych. 12. Metody zapobiegania szerzeniu się inwazji pasożytniczych. 13. Diagnostyka chorób wywoływanych przez pierwotniaki i robaki ze szczególnym uwzględnieniem parazytoz przewodu pokarmowego. 14. Techniki badań koproskopowych. 15. Metody izolacji i hodowli pasożytów na podłożach sztucznych. 16. Metody serologiczne, ze szczególnym uwzględnieniem toksoplazmozy, toksokarozy, echinokokozy. 17. Interpretacja wyników badań serologicznych. 18. Szybkie metody diagnostyczne. 19. Parazytozy przewodu pokarmowego człowieka: lamblioza, ameboza, kryptospridioza, owsica, glistnica, włosogłówczyca, tasiemczyce. 20. Wybrane parazytozy tkankowe i narządowe przenoszone drogą pokarmową: toksoplazmoza, echinokokoza, toksokaroza, trichinelloza. 21. Rzęsistkowica jako parazytoza układu moczowo-płciowego. 22. Parazytozy tropikalne: malaria, leiszmanioza, trypanosomoza, schistosomoza, filariozy. Literatura podstawowa: 1. Kadłubowski R., Zarys parazytologii lekarskiej. PZWL 1999 Warszawa 2. Deryło A., Parazytologia i akaroentomologia medyczna. Wyd. I, PWN Warszawa 2002 3. Kayser F., Bienz K., Eckert J., Zinkernagel R., Mikrobiologia lekarska (red. P. Heczko, A. Pietrzyk). Wyd. I, PZWL Warszawa 2007 4. Dziubek Z. (red.), Choroby zakaźne i pasożytnicze. Wyd. IV, PZWL Warszawa 2006 5. Buczek A., Choroby pasożytnicze - epidemiologia, diagnostyka, objawy. Wyd. III, Koliber Lublin 2005 Literatura uzupełniająca: 1. Pawłowski Z., Stefaniak J., Parazytologia kliniczna w ujęciu wielodyscyplinarnym. Wyd. I, PZWL Warszawa 2004 2. Lonc E. (red.), Parazytologia w ochronie środowiska i zdrowia. Wyd. I, WOLUMED Wrocław 2001 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 57 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY podstawowa wiedza w zakresie prawa i ekonomii PRAWO I EKONOMIKA W OCHRONIE Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): ZDROWIA studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: studia niestacjonarne w/ćw 30/30 liczba punktów ECTS 30/15 5 90 105 Zapoznanie studenta z zagadnieniami prawnymi ekonomicznymi dotyczącymi ochrony zdrowia. i Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady prawne i ekonomiczne związane z systemem ochrony zdrowia w Polsce i innych krajach. Umiejętności: Student potrafi krytycznie przeanalizować stosowane rozwiązania prawne i ekonomiczne w ochronie zdrowia. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, praca w grupach Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: prezentacja przygotowana w grupie – porównanie wskazanych rozwiązań prawnych lub ekonomicznych w ochronie zdrowia Kompetencje społeczne: prezentacja przygotowana w grupie – porównanie wskazanych rozwiązań prawnych lub ekonomicznych w ochronie zdrowia Treści programowe: Opieka zdrowotne i zdrowie w Polsce świetle obowiązujących regulacji prawnych. Ekonomia i efektywność świadczeń zdrowotnych – aspekty prawne. Świadczenia opieki zdrowotnej – finanse i regulacje. Zagadnienia ekonomiki ochrony zdrowia – analiza uwarunkowań krajowych i europejskich. 5. Ekonomia opieki a ochrona zdrowia. Proces podejmowania decyzji o dystrybucji opieki zdrowotnej w świetle obowiązujących regulacji prawnych 6. Aspekty prawno-finansowe przepływów pieniężnych w realizacji świadczeń opieki 1. 2. 3. 4. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 58 zdrowotnej w różnych systemach finansowania. 7. Strategia, finanse i koszty funkcjonowania szpitala – analiza przyjętych rozwiązań prawnych. 8. Procedury ustalania cen na leki szpitalne. 9. „Modele polityki lekowej” – analiza porównawcza w odniesieniu do rozwiązań krajowych i europejskich (wybrane przykłady państw UE). 10. Czas pracy w zakładach opieki zdrowotnej – aspekty prawne. 11. Świadczeniodawcy medyczni w polskim systemie ubezpieczeń zdrowotnych. 12. Ubezpieczenia zdrowotne w gospodarce finansowej ZOZ. 13. Kontraktowanie świadczeń medycznych przez podmioty publiczne i prywatne. 14. Standardy usług medycznych w Polsce i w Unii Europejskiej – warunki prawne koszty i korzyści. 15. Zamówienia publiczne w sektorze ochrony zdrowia. Zmiany systemowe sektora ochrony zdrowia a rynek zamówień publicznych. 16. Marketing i zarządzanie w ochronie zdrowia – podstawy prawne, cele i instrumenty. Literatura podstawowa: 1. Dolan Paul L., Olsen Abel J., Dystrybucja usług medycznych. Zagadnienia ekonomiczne i etyczne, Warszawa 2008 2. Stępniewski J., Strategie, finanse i koszty opieki zdrowotnej. Poradnik branżowy, Wyd. Wolter Kluwer Polska-ABC 2008 3. Rycak M.B., Czas pracy w zakładach opieki zdrowotnej, Wyd. Wolter Kluwer PolskaABC 2008 4. Dobska M., Rogoziński K., Podstawy zarządzania zakładami opieki zdrowotnej, Warszawa 2008 5. Zajdel J., Prawo w medycynie, Wyd. Progress 2008 Literatura uzupełniająca: 1. Frąckiewicz-Wronka A., Austin - Tynda A., Przywództwo w ochronie zdrowia. Idee i instrumenty, Wyd. Wolter Kluwer Polska-ABC 2009 2. „Zamówienia publiczne w ochronie zdrowia”, Wyd. Difin Warszawa 2009 3. S. Golimowska, Polityka społeczna w gospodarce rynkowej, Wyd. PWN Warszawa 2007 4. Griffin R.W., Podstawy zarządzania organizacjami, Wyd. PWN Warszawa 2007 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 59 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Wiadomości ze szkoły średniej PSYCHOLOGIA OGÓLNA studia stacjonarne w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 praca własna studenta: liczba punktów ECTS studia niestacjonarne w/ćw 15/15 4 60 90 Zapoznanie studenta z psychologicznymi funkcjonowania człowieka zdrowego i chorego. Cele modułu: Efekty kształcenia: Wiedza: Student rozumie znaczenie czynników psychologicznych funkcjonowaniu człowieka. Zna zasady komunikowania się z pacjentem. w aspektami zdrowotnym Umiejętności: Student potrafi prawidłowo komunikować się z pacjentem, potrafi wykorzystać wiedzę psychologiczną w pracy dietetyka. Umie interpretować zachowania człowieka związane z odżywianiem. Kompetencje społeczne: Student potrafi identyfikować problemy pacjenta. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, gry symulacyjne, scenki, analiza przypadku Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin ustny Umiejętności: zaliczenie prowadzącego na podstawie analizy przypadku przedstawionego przez Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie analizy przypadku przedstawionego przez prowadzącego Treści programowe: 1. 2. 3. 4. 5. Przedmiot i zadania psychologii. Ogólna charakterystyka procesów motywacyjno-emocjonalnych człowieka. Pojęcie osobowości - funkcje, struktura i rozwój. Podstawowe koncepcje komunikacji międzyludzkiej. Pojęcie stresu w funkcjonowaniu zdrowotnym człowieka. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 60 6. Psychologiczne podstawy edukacji żywieniowej. 7. Psychologiczne i etyczne problemy wykonywania zawodu dietetyka. 8. Psychologiczne koncepcje człowieka. 9. Człowiek jako jedność biopsychospołeczna. 10. Charakterystyka zależności psychosomatycznych. 11. Rola stresu w zdrowotnym funkcjonowaniu człowieka. 12. Osobowościowe i sytuacyjne uwarunkowania motywacji do działań zdrowotnych. 13. Mechanizmy obronne osobowości. 14. Zaburzenia odżywiania. 15. Charakterystyka relacji dietetyk – pacjent (klient). 16. Trudności w porozumiewaniu się i cechy poprawnej komunikacji. Literatura podstawowa: 1. Trzcieniecka – Green A., Psychologia, Podręcznik dla studentów kierunków medycznych, Universitas Kraków 2006 2. Rathus S.A., Psychologia współczesna, GWP Gdańsk 2005 3. Heszen I., Sęk H., Psychologia zdrowia PWN Warszawa 2007 4. Cierpiałkowska L., Psychopatologia, WN Scholar Warszawa 2007 5. Zimbardo F.G., Psychologia i życie, PWN Warszawa 2000 6. Salmon P., Psychologia w medycynie GWP Gdańsk 2002 7. Dolińska Zygmunt G. (red.) (2001): Podstawy psychologii zdrowia. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego2001, (Część I: Psychologiczne aspekty zdrowia i choroby) 8. Rostowska T., Małżeństwo, rodzina, praca a jakość życia. Uniwersytet Gdański 2008, rozdział II: Psychologiczne uwarunkowania komunikacji interpersonalnej Literatura uzupełniająca: 1. Sheridan Ch.L. Radmacher S.A., Psychologia zdrowia. Wyzwanie dla biomedycznego modelu zdrowia, Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP 1998 2. Strelau J., Psychologia. Podręcznik akademicki. Podstawy psychologii, Warszawa: PWN 2000. 3. Aronson E, Wilson T.D., Akert R.M., Psychologia społeczna. Serce i umysł, Poznań 1997, Wydawnictwo Zysk i S-ka. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 61 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Żywienie człowieka ROLA RODZINY W ŻYWIENIU studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 30/30 liczba punktów ECTS 15/15 5 120 150 Zapoznanie studenta z fazami rozwoju rodziny oraz żywieniem w warunkach domowych w najczęstszych stanach chorobowych, a także z rolą rodziny w kształtowaniu zwyczajów żywieniowych. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna rolę rodziny w kształtowaniu zwyczajów żywieniowych (uwarunkowania kulturowe, środowiskowe, religijne), identyfikuje potencjalne zagrożenia związane z niewłaściwymi zwyczajami. Zna możliwości interwencji przez lekarza rodzinnego. Umiejętności: Student potrafi zastosować metody wspierania i motywowania pacjenta i jego rodziny do przestrzegania zasad racjonalnego żywienia. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, prezentacja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne Umiejętności: prezentacja przygotowana w grupie – jak wspierać pacjenta i jego rodzinę do przestrzegania zasad racjonalnego żywienia Kompetencje społeczne: prezentacja przygotowana w grupie – jak wspierać pacjenta i jego rodzinę do przestrzegania zasad racjonalnego żywienia Treści programowe: 1. Fazy rozwoju rodziny. 2. Kształtowanie nawyków żywieniowych. 3. Kulturowe, środowiskowe, religijne i domowe uwarunkowania różnych modeli żywieniowych. 4. Żywienie a prawidłowy rozwój psychospołeczny rodziny. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 62 5. Odmienności w żywieniu w różnych okresach życia. 6. Nadwaga i otyłość – możliwości interwencji. 7. Żywienie w warunkach domowych w najczęstszych stanach chorobowych. 8. Żywieniowe poradnictwo indywidualne i zbiorowe. 9. Instytucja lekarza rodzinnego w systemie ochrony zdrowia. 10. Rola zespołu lekarza rodzinnego w promocji zdrowia i profilaktyce chorób ze szczególnym uwzględnieniem zasad zdrowego żywienia. Literatura podstawowa: 1. Kawczyńska - Butrym Z., Wyzwania rodziny: zdrowie, choroba, niepełnosprawność, starość. Makmed, Lublin 2008 2. Fiedurek J., Rola żywności i żywienia w profilaktyce i terapii chorób człowieka. UMCS Lublin 2007 3. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007 4. Gawęcki J., Roszkowski W., Żywienie człowieka a zdrowie publiczne. Tom 3 Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009 Literatura uzupełniająca: 1. De Barbaro B., Pacjent w swojej rodzinie. Springer PWN, Warszawa, 1997 2. Rollnick S, Miller WR, Butler CC Wywiad motywujący w opiece zdrowotnej. Jak pomóc pacjentom w zmianie złych nawyków i ryzykownych zachowań. Academica, Warszawa 2010 3. Bożkowa K., Sito A., Opieka zdrowotna nad rodziną. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2003 4. Jeżewska-Zychowicz M., Zachowania żywieniowe i ich uwarunkowania. SGGW, Warszawa 2007 5. Borzucka - Sitkiewicz K., Promocja zdrowia i edukacja zdrowotna. Przewodnik dla edukatorów zdrowia. Impuls Kraków 2006 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 63 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY SEMINARIUM DYPLOMOWE studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 0/90 liczba punktów ECTS 0/60 15 330 390 Zapoznanie studenta z techniką pisania pracy, sposobami zbierania i wykorzystywania źródeł naukowych. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna technikę pisania pracy dyplomowej, sposoby poszukiwania i wykorzystania źródeł naukowych. Umiejętności: Student potrafi przygotować pracę dyplomową zgodnie z zasadami, ze szczególnym uwzględnieniem poszanowania praw własności intelektualnej. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę uczelnia się przez całe życie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Seminarium, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: przygotowanie pracy dyplomowej Umiejętności: przygotowanie pracy dyplomowej Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie głosu w dyskusji nad pracą Treści programowe: 1. Wstęp. Określanie problematyki badawczej i tematu pracy. 2. Zasady formułowania celów pracy. 3. Techniki poszukiwania literatury przedmiotu. 4. Technika pisania pracy. 5. Koncepcja pracy – konstrukcja i plan. 6. Dokładne opracowywanie wcześniej wytyczonych celów pracy w oparciu o zebrany materiał badawczy. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 64 7. Usystematyzowanie wyników badań i ocena wniosków płynących z pracy pod kątem wcześniej założonych celów pracy. 8. Poznanie dodatkowych form przedstawienia wiarygodności wyników badań i metod statystycznych. 9. Poznanie metod stosowania piśmiennictwa naukowego i różnych technik cytowania włącznie z piśmiennictwem internetowym. 10. Sposoby wykorzystania zasobów bibliotecznych, specjalistycznych przeglądarek. Literatura podstawowa: Babbie E.: Badania społeczne w praktyce. Warszawa 2003. Kamiński S.: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lublin 1992. Boć J.: Jak pisać pracę magisterską. Kolonia, Wrocław 2001. Cabarelli G., Łucki Z.: Jak przygotować pracę dyplomową lub doktorską. Universitas, Kraków 1998. 5. Pułło A.: Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów. WP PWN, Warszawa 2000. 6. Urban S., Ładoński W.: Jak napisać dobrą pracę magisterską. Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. 1. 2. 3. 4. Literatura uzupełniająca: 1. Ajdukiewicz K.: Logika pragmatyczna. Warszawa 1965. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 65 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY SOCJOLOGIA studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 15/15 liczba punktów ECTS 15/15 3 60 60 Wprowadzenie studentów w podstawowe zagadnienia socjologii: od źródeł i etapów rozwoju tej dziedziny wiedzy, poprzez jej przedstawicieli, zarysowanie podstawowych teorii socjologicznych, socjologicznych metod badawczych do ukazania specyfiki socjologii – jej specyfiki wyjaśniania zjawisk. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia i przedmiot zainteresowania socjologii. Umiejętności: Student sprawnie posługuje się pojęciami socjologicznymi oraz potrafi wskazać na przykładach istniejącą na gruncie socjologii „wielość” rzeczywistości społecznej. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracować w grupie. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie na podstawie prezentacji zadanego tematu przygotowanej w grupie Umiejętności: zaliczenie na podstawie prezentacji zadanego tematu przygotowanej w grupie Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie prezentacji zadanego tematu przygotowanej w grupie Treści programowe: 1. 2. 3. 4. Socjologia jako dyscyplina naukowa. Prekursorzy socjologii. O teoriach socjologicznych. Człowiek jako istota społeczna. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 66 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. Zbiorowości społeczne. Zjawiska i procesy społeczne. Kultura i jej wpływ na życie społeczne. Stratyfikacja społeczna. Zmiana społeczna. „Małżeństwo z miłości” a praktyka społeczna. Przyczyny powszechności edukacji w perspektywie socjologicznej. Literatura podstawowa: 1. 2. 3. Domański H., Struktura społeczna, Warszawa 2004. Giddens A., Socjologia, Warszawa 2004. Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003. Literatura uzupełniająca: 1. 2. 3. Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa 2005. Berger P., Zaproszenie do socjologii, Warszawa 1998. Castells M., Społeczeństwo sieci, Warszawa 2007. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 67 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY WYCHOWANIE FIZYCZNE studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw 0/30 liczba punktów ECTS 0/30 0 0 Zapoznanie studenta z prawidłowym wybranego przez niego rodzaju ćwiczeń. 1 wykonywaniem Efekty kształcenia: Wiedza: Student wie jak prawidłowo wykonywać wybrany rodzaj ćwiczeń. Umiejętności: Student potrafi prawidłowo wykonać wybrany rodzaj ćwiczeń. Kompetencje społeczne: Student dba o poziom swej sprawności fizycznej Forma zajęć/metody dydaktyczne: Ćwiczenia w wybranym przez studenta zakresie Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: sprawdzian praktyczny na zajęciach Umiejętności: sprawdzian praktyczny na zajęciach Kompetencje społeczne: sprawdzian praktyczny na zajęciach Treści programowe: 1. Wstęp. Podstawowe pojęcia - wysiłek fizyczny: rodzaje, cechy, adaptacja organizmu do wysiłku. Pojęcie motoryczności, rozwój cech motorycznych w toku rozwoju osobniczego. 2. Charakterystyka cech motorycznych: siła – pojęcie i uwarunkowanie. 3. Charakterystyka cech motorycznych: szybkość – pojęcie i uwarunkowanie. 4. Charakterystyka cech motorycznych: wytrzymałość – pojęcie i uwarunkowanie. 5. Charakterystyka cech motorycznych: gibkość – pojęcie i uwarunkowanie. 6. Charakterystyka cech motorycznych: skoczność - pojęcie i uwarunkowanie. 7. Charakterystyka cech motorycznych: koordynacja ruchowa – pojęcie i uwarunkowanie. 8. Metody kształtowania cech motorycznych: trening szybkości, metody kształtowania siły mięśniowej, metody kształtowania wytrzymałości, ćwiczenia rozwijające skoczność, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 68 ćwiczenia rozwijające koordynację ruchową. 9. Organizacja, bezpieczeństwo i higiena zajęć ruchowych. Ćwiczenia: 1. Gimnastyka 2. Gry zespołowe 3. Siłownia 4. Pływanie 5. Sztuki walki 6. Inne Literatura podstawowa: 1. Fidelus K., Kocjasz L.: Atlas ćwiczeń fizycznych. Polska federacja sportu wyczynowego. 2. Mazurek L.: Słownictwo i gimnastyka. Sport i Turystyka. Warszawa 1997. 3. Nowotny J.: Kształtownie umiejętności ruchowych – podstawy teoretyczne oraz aspekty praktyczne, Śl. A.M. Katowice 2002. 4. Stefaniak T.: Atlas uniwersalnych ćwiczeń siłowych. Wrocław 2001. 5. Huciński T.: Koszykówka. Atlas ćwiczeń. Warszawa 1992. 6. Marciszewska B.: Sport dla wszystkich: rekreacja dla każdego. Cz. 1,2,3. 1994, 1995, 1996. Literatura uzupełniająca: 1. 2. Strzeżewski S.: Proces wychowania w kulturze fizycznej. WSiP Warszawa 1986. Trzęśniewski R.: Zabawy i gry ruchowe. Sport i Turystyka. Warszawa 1974. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 69 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Biochemia ogólna i żywności, Mikrobiologia ogólna i żywności ZWIĄZKI BIOLOGICZNIE CZYNNE W ŻYWNOŚCI studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Wszechstronne zapoznanie studentów ze związkami biologicznie czynnymi występującymi w żywności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz suplementach diety Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna budowę chemiczną, klasyfikację i potencjalne właściwości prozdrowotne związków biologicznie czynnych. Zna metody oceny przydatności związków biologicznie czynnych w dietoterapii. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę z uwzględnieniem w niej związków biologicznie czynnych występujących w żywności. Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywać problemy związane z wykonywaniem zawodu. Jest doradcą w zakresie wykorzystania roślinnych i zwierzęcych składników diety jako źródła związków biologicznie aktywnych o korzystnym działaniu na organizm człowieka. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne, przygotowywanie i wygłoszenie referatów/prezentacji na określony temat Umiejętności: projekt – przygotowanie diety z uwzględnieniem w niej związków biologicznie czynnych występujących w żywności. Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety z uwzględnieniem w niej związków biologicznie czynnych występujących w żywności. Treści programowe: 1. Związki biologicznie czynne, definicja, podział. Pierwotne i wtórne metabolity występujące w roślinach. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 70 2. Polifenole roślinne i ich znaczenie. Budowa, podział (flawonoidy, kwasy fenolowe, stylbeny i inne), funkcje biologiczne, główne źródła w diecie. Potencjał antyoksydacyjny polifenoli i produktów spożywczych zawierających polifenole. Przegląd metod stosowanych w oznaczeniach potencjału antyoksydacyjnego, tj. ORAC, DPPH, FRAP i innych. Polifenole w profilaktyce chorób cywilizacyjnych 3. Terpenoidy (izoprenoidy). Surowce/produkty spożywcze zawierające terpenoidy. Budowa, podział: mono-, seskwi-, di-, tri- i tetraterpeny, funkcje biologiczne. Ogólna charakterystyka monoterpenów, seskwiterpenów, di-, tri- i tetraterpenów, przykłady tych związków, właściwości biologiczne, zastosowanie. 4. Olejki eteryczne – ogólna charakterystyka, podział, właściwości fizykochemiczne, rodzaje związków występujących w olejkach,, występowanie w roślinach, działanie biologiczne i zastosowanie. Metody otrzymywania olejków eterycznych. Analiza jakościowa i ilościowa olejku eterycznego. Źródła olejków eterycznych. Herbaty ziołowe i przyprawy zawierające olejki eteryczne. 5. Diterpeny – budowa, ogólna charakterystyka, przykłady surowców/produktów spożywczych w których występują, aktywność biologiczna, zastosowanie. 6. Irydoidy - charakterystyka ogólna, struktura, właściwości biologiczne, zastosowanie. 7. Gorycze - definicja związków gorzkich (goryczy), podział, źródła w diecie, przykłady (owoc pomarańczy gorzkiej, mniszek lekarski, goryczka żółta), działanie farmakologiczne. Wpływ goryczy na proces trawienia. Gorycze jako środki zwiększające łaknienie. Metody oceny substancji gorzkich - wskaźnik goryczy. Związki gorzkie o budowie monoterpenów (szafran), laktonów seskwiterpenowych (różne gatunki bylicy), diterpenów (szałwia i rozmaryn), triterpenów (cytrusay) sekoirydoidów (oliwki i oliwa) i inne kwasy goryczkowe (chmiel), gorzkie flawanony (cytrusy), gorzkie saponiny (nasiona soi). 8. Triterpeny – ogólna charakterystyka, budowa, podział, surowce/produkty spożywcze 1. w których występują, funkcje biologiczne, zastosowanie. Triterpenoidy owoców cytrusowych 9. Saponiny – ogólna charakterystyka, struktura, podział, występowanie, surowce spożywcze w diecie, właściwości fizykochemiczne i biologiczne. Metody wykrywania saponin. Saponiny triterpenowe lukrecji i żeń-szenia. Inne surowce zawierające triterpeny i saponiny triterpenowe. Działanie uboczne i przeciwwskazania do zastosowań saponin. Suplementy diety zawierające triterpeny i saponiny, zakres ich zastosowań. 10. Sterole roślinne – ogólna charakterystyka, podział (fitosterole i fitostanole), surowce/produkty spożywcze, w których występują właściwości fizykochemiczne i biologiczne, zastosowanie. Biodostępność, wchłanianie i metabolizm fitosteroli. fitosteroli. Źródła steroli roślinnych w diecie, ich prozdrowotne działanie. Suplementy diety zawierające fitosterole. Prozdrowotne działanie fitosteroli w łagodnym rozroście stercza. 11. Karotenoidy – ogólna charakterystyka, podział (karoteny i ksantofile), budowa, surowce/produkty spożywcze, w których występują, aktywność biologiczna, zastosowanie. Źródła spożywcze karotenoidów. Karoteny (ß-karoten, witamina A) właściwości biologiczne, metabolizm, źrodła w diecie, zastosowanie. Ksantofile ogólna charakterystyka, podział, budowa, surowce/produkty spożywcze, w których występują, aktywność biologiczna, zastosowanie. Aktywność biologiczna likopenu, źródła w diecie i prozdrowotne działanie. Działanie biologiczne luteiny, występowanie, główne źródła w diecie, zastosowanie w chorobach oczu. 12. Tokoferole (tokotrienole) – ogólna charakterystyka, podział, właściwości biologiczne, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 71 metabolizm, zastosowanie. Źródła spożywcze witaminy E. 13. Kalcyferole (ergokalcyferol i cholekalcyferol) - ogólna charakterystyka, właściwości biologiczne, metabolizm, zastosowanie. Źródła spożywcze witaminy D. Tran, składniki i ich prozdrowotne działanie. 14. Alkaloidy – ogólna charakterystyka, surowce/produkty spożywcze, które je zawierają, aktywność biologiczna. Podział alkaloidów, przykłady związków z poszczególnych grup,, ich właściwości fizykochemiczne, biologiczne i farmakologiczne. Surowce i produkty roślinne zawierające alkaloidy (nikotyna, piperyna, kofeina, teofilina, teobromina, solanidyna, solanina, morfina, heroina i inne). 15. Aminokwasy, peptydy, białka, surowce/produkty spożywcze je zawierające. Ogólna charakterystyka, budowa, podział. Pochodne aminokwasów - betaniny - barwne związki korzeni buraka czerwonego. Lektyny (fitoaglutyniny) w nasionach niektórych roślin strączkowych. Enzymy roślinne wykorzystywane w przemyśle spożywczym i farmaceutycznym (m.in. papaina, papaja, bromelaina, ananas). Amanityny - peptydowe toksyny grzybów z kilku gatunków muchomora. 16. Lipidy- ogólna charakterystyka,budowa, podział, surowce/produkty spożywcze, w których występują, funkcje biologiczne. Nienasycone kwasy tłuszczowe i ich znaczenie w diecie. Oleje roślinne - rodzaje, skład, właściwości fizykochemiczne i biologiczne, zastosowanie.Woski i fosfolipidy różnice w budowie, właściwości fizykochemiczne i biologiczne, występowanie, zastosowanie. Emulgatory i stabilizatory.. 17. Biodostępność związków biologicznie czynnych pochodzenia roślinnego i zwierzęcego w organizmie człowieka. Suplementy diety zawierające związki biologicznie aktywne, przykłady, zakres ich zastosowań. 18. Związki biologicznie czynne kurkumy i ich działanie prozdrowotne. Związki biologicznie czynne imbiru i ich działanie prozdrowotne. Suplementy diety zawierające przetwory kurkumy i imbiru, na przykładach zakres ich zastosowań. Związki biologicznie czynne żurawiny i borówki czernicy. Herbata jako źródło związków biologicznie czynnych. Literatura podstawowa: . Kohlmünzer S., Farmakognozja, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000 2. Grajek W. (red.), Przeciwutleniacze w żywności, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2007 3. Sikorski Z. E. (red.), Chemia żywności, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1. Warszawa 2000. Literatura uzupełniająca: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 72 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: praca własna studenta: Cele modułu: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Fizjologia człowieka, Chemia żywności ŻYWIENIE CZŁOWIEKA studia stacjonarne w/ćw 90/120 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 60/90 11 120 180 Zapoznanie studenta z problematyką prawidłowego żywienia ludzi z różnymi potrzebami oraz błędów popełnianych w żywieniu. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady prawidłowego żywienia człowieka w zależności od jego stanu i potrzeb. Zna błędy popełniane w żywieniu, rodzaje i skutki zaburzeń odżywiania, wpływ żywienia na zdrowie. Umiejętności: Student potrafi skonstruować i ocenić dietę dla ludzi z określonymi potrzebami żywieniowymi. Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywać problemy związane z wykonywaniem zawodu. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, analiza przypadków, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla wskazanej grupy ludzi Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie obserwacji w trakcie analizy przypadków Treści programowe: Wykłady: 1. Pojęcie prawidłowego żywienia i niedożywienia (sposób żywienia, żywność, produkt spożywczy, składnik pokarmowy, składnik odżywczy, pojęcie racjonalnego żywienia, znaczenie prawidłowego żywienia). 2. Problemy żywieniowe w Polsce i na świecie (interdyscyplinarny charakter nauki o żywieniu, historia nauki o żywieniu w Polsce i na świecie, organizacje międzynarodowe zajmujące się problemami wyżywienia ludzi). 3. Wady żywieniowe a choroby powstałe na tle wadliwego żywienia (najczęściej Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 73 popełniane błędy żywieniowe, wady żywieniowe pierwotne i wtórne, wady żywieniowe wg przyczyn, model żywienia w Polsce zalecany przez WHO, choroby wywołane wadliwym żywieniem, zalecany przez WHO model spożycia, model spożycia a aktualne spożycie w Polsce, model optymalnego żywienia na podstawie piramidy zdrowia, proporcje produktów w piramidzie żywieniowej). 4. Procesy przemiany materii i energii (metabolizm, katalizatory biologiczne i ich rola, procesy anaboliczne i kataboliczne, intensywność przemian metabolicznych w zależności od wieku, metoda pomiaru wydatkowania energii – kalorymetria bezpośrednia i pośrednia, współczynnik oddechowy, równoważniki energetyczne, równoważniki fizyczne i fizjologiczne, jednostki energetyczne). 5. Wegetarianizm i wybrane niekonwencjonalne sposoby żywienia, diety alternatywne i ich ryzyko dla zdrowia człowieka. 6. Zastosowanie suplementów diety w żywieniu człowieka, grupy wysokiego ryzyka występowania niedoborów żywieniowych. 7. Żywność funkcjonalna, żywność wzbogacona, fast food – żywność szybko spożywana zalety i wady, żywność wygodna. 8. Żywność dietetyczna i jej rola w prawidłowym żywieniu 9. Żywienie w sporcie. 10. Żywienie osób dorosłych i osób w wieku podeszłym. 11. Żywienie w otyłości. 12. Żywienie dzieci w pierwszym roku życia i dzieci starszych. 13. Zasady odżywiania kobiet w ciąży i karmiących. 14. Rodzaje diet w chorobach dietozależnych. 15. Leczenie żywieniowe. 16. Psychogenne zaburzenia odżywiania – bulimia i anoreksja 17. Dodatki do żywności: barwniki, substancje aromatyczne, substancje konserwujące, przeciwutleniacze i synergenty, kwasy, sole i zasady, substancje stabilizujące i emulgujące, substancje zagęszczające, substancje klarujące, substancje słodzące 18. Substancje obce w żywności. Zanieczyszczenia (chemiczne: metale, azotany, pestycydy, inne; fizyczne: cząstki metali, piasku, włókna, włosy, fragmenty owadów, ekskrementy, radionuklidy; biochemiczne: drobnoustroje, pasożyty, toksyny bakteryjne, priony, mykotoksyny) i substancje antyodżywcze w żywności (glikozydy cyjanogenne, związki saponinowe, substancje powodujące latyryzm, substancje goitrogenne (wolotwórcze), inhibitory trypsyny i związki wywołujące fawizm, inne substancje antyodżywcze. Ćwiczenia: 1. Zasady układania jadłospisów dla różnych grup ludności. 2. Metody ustalania zapotrzebowania energetycznego człowieka i zawartości składników energetycznych w diecie. 3. Układanie diety podstawowej dla przedstawiciela wskazanej grupy osób. 4. Obliczanie wartości odżywczej ułożonej diety. 5. Zastosowanie tabel wartości odżywczej produktów i potraw oraz norm żywieniowych. 6. Ocena wartości odżywczej diet ułożonych na ćwiczeniach. 7. Substancje obce w żywności, dodawane celowo i zanieczyszczenia. Substancje antyodżywcze w żywności Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 74 Literatura podstawowa: 1. Gawęcki J., Roszkowski W., Żywienie człowieka a zdrowie publiczne. T.3, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009 2. Biernat J. (red.), Wybrane zagadnienia z nauki o żywieniu człowieka. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław 2009 3. Gertig H., Przysławski J., Bromatologia. Zarys nauki o żywności i żywieniu. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 4. Gawęcki J., Hryniewiecki L.: Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009 5. Świderski F. (red.), Żywność wygodna i żywność funkcjonalna. Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1999 6. Jarosz M., Suplementy diety a zdrowie. Wydawnictwo PZWL, Warszawa 2008 7. Hasik J, Gawęcki J. Żywienie człowieka tom 2. /zdrowego i chorego/ PWN, 2007. 8. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka.. PZWL, 2009. 9. Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K., Tabele składu i wartości odżywczej żywności. PZWL, Warszawa 2005. Literatura uzupełniająca: 1. Kierst W., Nauka o żywieniu zdrowego i chorego człowieka. PZWL, Warszawa 1989. 2. Szczygieł A., Normy żywienia i wyżywienia. IŻŻ, Warszawa 1987. 3. Wieczorek-Chełmińska Z., Nowoczesna dietetyczna książka kucharska. Warszawa 2000. 4. Wieczorek-Chełmińska Z., Zasady żywienia i dietetyka stosowana. PZWL, Warszawa 1992. 5. Ziemiański Św., Normy żywienia człowieka. PZWL, Warszawa 2001. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 75 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Kliniczny zarys chorób ŻYWIENIE KLINICZNE studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 15/15 praca własna studenta: 120 150 Cele modułu: liczba punktów ECTS 6 Zapoznanie studenta z żywieniem osób chorych. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady żywienia osób chorych w zależności od rodzaju choroby. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę adekwatną do stanu i zapotrzebowania osoby chorej. Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywać problemy związane z wykonywaniem zawodu. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla chorego w stanie faktycznym zadanym przez prowadzącego Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla chorego w stanie faktycznym zadanym przez prowadzącego Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla chorego w stanie faktycznym zadanym przez prowadzącego Treści programowe: 1. Dieta – Definicja. Podstawy. Rys historyczny. Zasadność. Ryzyko. Komponowanie diety. 2. Żywienie podstawowe - jak skomponować dietę podstawą, aby spełniała warunki żywienia racjonalnego. Dieta podstawowa u chorych w szpitalu. 3. Dieta łatwo (lekko) – strawna. Zasady komponowania diety łatwo strawnej. Dobór produktów (zalecane, przeciwwskazane). Dla kogo? Czy są przeciwwskazania? 4. Dieta bogatobiałkowa. Dla kogo? Zasady komponowania diety bogato białkowej. Zastosowanie. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 76 5. Dieta niskobiałkowa. Zasady komponowania diety niskobiałkowej. Dobór produktów (zalecane, przeciwwskazane) oraz technik kulinarnych w opracowaniu jadłospisów. Zastosowanie w chorobach. 6. Dieta z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów. Zasady komponowania diety z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów. Dobór produktów (zalecane, przeciwwskazane) oraz technik kulinarnych w opracowaniu jadłospisów. Zastosowanie w chorobach. 7. Dieta ubogoenergetyczna Zasady komponowania diety ubogoenergetycznej. Dobór produktów (zalecane, przeciwwskazane) oraz technik kulinarnych w opracowaniu jadłospisów. Zastosowanie w chorobach. 8. Leczenie żywieniowe: wskazania, przeciwwskazania, powikłania. Niedożywienie. Metody rozpoznawania. 9. Żywienie pacjentów przed i po zabiegach operacyjnych. 10. Żywienie osób z chorobami neurologicznymi. Udar mózgu. Rola żywienia w chorobie Alzheimera. 11. Żywienie w stanach niedoborowych. Badania diagnostyczne pozwalające na ocenę niedoborów pokarmowych. 12. Żywienie w chorobach endokrynologicznych. 13. Żywienie do i pozajelitowe wskazania, przeciwwskazania, powikłania. 14. Żywienie w chorobach narządów ruchu. Żywienie osób po urazach w zakresie układu kostnego. 15. Żywienie a schorzenia dermatologiczne. 16. Żywienie osób w stanach wzmożonego katabolizmu. 17. Żywienie osób w wieku podeszłym w zdrowiu i chorobie. 18. Profilaktyka żywieniowa i żywienie w chorobach stomatologicznych. 19. Znaczenie żywienia dzieci w profilaktyce chorób dieto zależnych. Literatura podstawowa: 1. Hasik J., Dietetyka, PZWL 1999 2. Ciborowska H, Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka, PZWL 2000 3. Gawęcki J., Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu, PWN 2000 4. Gawęcki J., Mossor – Pietraszewska T., Kompendium wiedzy o żywności, żywieniu i zdrowiu, PWN 2004 Literatura uzupełniająca: 1. Mikołajczak J., Wyka J., Biernat J., Co warto wiedzieć o diecie łatwo strawnej? Wyd. MedPharm Polska, Wrocław 2007 2. Mikołajczak J., Wyka J., Biernat J., Co warto wiedzieć o diecie w cukrzycy? Wyd. MedPharm Polska, Wrocław 2008 3. Tatoń J., Czech A., Bernas M., Otyłość zespół metaboliczny, PZWL 2007 4. Sobotka L. (red.), Podstawy żywienia klinicznego, PZWL 2007 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 77 Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Żywienie człowieka ŻYWIENIE Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): praca własna studenta: Cele modułu: CIĘŻARNEJ I KARMIĄCEJ studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: KOBIETY 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Przekazanie wiedzy dotyczącej zagadnień żywienia kobiet w ciąży i w okresie karmienia i jego wpływ na zdrowie matki i dziecka, a także profilaktyki chorób metabolicznych i miażdżycy. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady prawidłowego żywienia kobiet w ciąży i w okresie karmienia zarówno zdrowych jak i chorych. Zna wpływ żywienia na zdrowie matki i dziecka. Umiejętności: Student potrafi przygotować dietę właściwą dla kobiety ciężarnej i karmiącej zarówno zdrowej jak i chorej. Kompetencje społeczne: Student wykazuje dbałość o dobro matki i dziecka. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla kobiety ciężarnej lub karmiącej w określonym stanie zdrowia (wskazanym przez prowadzącego) Umiejętności: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla kobiety ciężarnej lub karmiącej w określonym stanie zdrowia (wskazanym przez prowadzącego) Kompetencje społeczne: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla kobiety ciężarnej lub karmiącej w określonym stanie zdrowia (wskazanym przez prowadzącego) Treści programowe: 1. Odżywianie kobiet ciężarnych - ogólne zmiany w metabolizmie kobiety ciężarnej, zapotrzebowanie energetyczne w czasie ciąży. 2. Składniki mineralne i suplementacja witaminami - ich wpływ na przebieg ciąży i rozwój płodu. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 78 3. Żywienie kobiet w ciąży wysokiego ryzyka – profilaktyka wad wrodzonych płodu. 4. Wpływ środowiska, odżywiania, przyjmowanie używek (palenie papierosów, spożywanie alkoholu na przebieg ciąży i wyniki położnicze). 5. Odżywianie kobiet karmiących, suplementacja żywienia – promowanie karmienia piersią. 6. Odżywianie kobiet ciężarnych - główne składniki pokarmowe, wpływ odżywiania na przebieg ciąży i wyniki położnicze. 7. Odżywianie kobiet podczas karmienia piersią. 8. Planowanie ciąży, żywienie kobiet ciężarnych i suplementacja żywienia –przepisy kulinarne. 9. Zmiany fizjologiczne w organizmie kobiety w czasie ciąży i połogu a metabolizm leków. 10. Stosowanie preparatów wielowitaminowych w czasie ciąży – ich skład i dzienne zapotrzebowanie na mikroelementy. 11. Ciąża powikłana cukrzycą - planowanie ciąży, dieta cukrzycowa, odżywianie kobiet z ciążą powikłaną cukrzycą - metabolizm. Profil bezpieczeństwa dla matki i płodu doustnych leków hipoglikemizujących. 12. Planowanie ciąży i odżywianie u kobiety przewlekle chorej - choroby tarczycy, choroby autoimmunologiczne, choroby sercowo - naczyniowe. 13. Stosowanie leków podczas ciąży i karmienia - metabolizm leków, etapy rozwoju płodu a bezpieczeństwo stosowania leków. 14. Zalety prawidłowego odżywiania się w okresie oczekiwania na ciążę i w okresie ciąży. 15. Ocena nawyków żywieniowych – kontrolowanie przyrostu masy ciała. 16. Sytuacje wyjątkowe - odżywianie i planowanie ciąży w chorobach przewlekłych. 17. Antybiotykoterapia i inne leki. 18. Używki i nawyki – a wyniki położnicze. Literatura podstawowa: 1. Bręborowicz G. H. (red.), Ciąża wysokiego ryzyka. Ośrodek Wydawnictw Naukowych. Poznań 2000 2. Ziemlański Ś., Normy żywienia człowieka. Fizjologiczne Podstawy. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2001 3. Szostak-Węgierek D., Cichocka A., Żywienie kobiet w ciąży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2005 Literatura uzupełniająca: 1. Szymański W. (red.), Rudolfa Klimka Położnictwo. Kraków. DREAM Publ. Comp. Inc. 1999 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 79 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Żywienie człowieka ŻYWIENIE Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): praca własna studenta: Cele modułu: CHOROBACH ENDOKRYNOLOGICZNYCH DZIECI studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: W 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z zasadami kalkulacji i programowania diet w wybranych schorzeniach endokrynologicznych u dzieci i młodzieży w zależności od stanu dziecka, zaawansowania choroby oraz rodzaju terapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady konstruowania diety dla dzieci i młodzieży w wybranych schorzeniach endokrynologicznych. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę dla dziecka w zależności od choroby, potrafi zmodyfikować dietę w zależności od stanu dziecka, wyników badań dodatkowych oraz rodzaju prowadzonej terapii. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro dzieci chorych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla dziecka z określoną chorobą endokrynologiczną (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla dziecka z określoną chorobą endokrynologiczną (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla dziecka z określoną chorobą endokrynologiczną (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 80 Treści programowe: 1. Żywienie w wybranych schorzeniach endokrynologicznych wieku rozwojowego. 2. Systemy kalkulacji i programowania diet w cukrzycy u dzieci i młodzieży. 3. Systemy kalkulacji i programowania diet w zaburzeniach odżywiania (otyłość, jadłowstręt psychiczny), dyslipidemii oraz zaburzeniach gospodarki wapniowofosforanowej. 4. Żywienie w cukrzycy wieku rozwojowego. 5. Żywienie w zaburzeniach odżywiania (otyłość, jadłowstręt), dyslipidemii, huperurykemii, nadciśnieniu tętniczym z przyczyn endokrynologicznych w wieku rozwojowym. 6. Żywienie w zaburzeniach gospodarki wapniowo-fosforanowej. Literatura podstawowa: 1. Pietrzyk J.J. (red.), Wybrane zagadnienia z pediatrii. Tom IV, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego 2004-2005. 2. Krawczyński M., Żywienie dzieci w zdrowiu i chorobie. Kraków 2008. Literatura uzupełniająca: 1. Socha J. (red.), Żywienie dzieci zdrowych i chorych. PZWL.1998. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 81 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Żywienie człowieka, Kliniczny zarys chorób ŻYWIENIE Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): praca własna studenta: Cele modułu: CHOROBACH METABOLICZNYCH studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: W studia niestacjonarne w/ćw 30/30 liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z zasadami kalkulacji i programowania diet w wybranych chorobach metabolicznych w zależności od stanu chorego, zaawansowania choroby oraz rodzaju terapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady konstruowania diety dla chorych z chorobami metabolicznymi. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę w zależności od choroby metabolicznej, potrafi zmodyfikować dietę w zależności od stanu chorego, wyników badań dodatkowych oraz rodzaju prowadzonej terapii. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro chorych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą metaboliczną (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą metaboliczną (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą metaboliczną (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Treści programowe: 1. Choroby metaboliczne. Charakterystyka, podział. 2. Cukrzyca: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 82 - podział cukrzycy, - metody rozpoznawania cukrzycy, - przewlekłe mikroangiopatyczne i makroangiopatyczne powikłania cukrzycy, - ostre powikłania cukrzycy, - cukrzyca powikłana ciążą, - monogenowe formy cukrzycy, - leczenie cukrzycy i jej powikłań: postępowanie behawioralne, doustne leku przeciwcukrzycowe, insulinoterapia, - edukacja i samokontrola w cukrzycy. 3. Zaburzenia lipidowe: - podział i etiologia zaburzeń lipidowych, - niefarmakologiczne i farmakologiczne leczenie zaburzeń lipidowych, - rola zaburzeń lipidowych w etiopatogenezie miażdżycy, - dyslipidemie wtórne. 4. Otyłość: - podział otyłości, - otyłość jako czynnik ryzyka powikłań sercowo naczyniowych, - inne konsekwencje otyłości, - behawioralne, farmakologiczne i operacyjne leczenie otyłości. 5. Dna moczanowa: - objawy kliniczne i diagnostyka dny moczanowej, - leczenie dny. 6. Osteoporoza: - podział osteoporozy, - diagnostyka osteoporozy, - profilaktyka i leczenie osteoporozy. 7. Dieta z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów. 8. Dieta o kontrolowanej zawartości kwasów tłuszczowych. 9. Postępowanie dietetyczne w chorobach: otyłość. 10. Postępowanie dietetyczne w chorobach: cukrzyca. 11. Postępowanie dietetyczne w chorobach: hyperlipidemia. 12. Postępowanie dietetyczne w chorobach: osteoporoza. 13. Postępowanie dietetyczne w chorobach: dna moczanowa. Literatura podstawowa: 1. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka – żywienie zdrowego i chorego człowieka, wyd. PZWL 2009 2. Gawęcki J., Hryniewiecki L., Żywienie człowieka, tom 1, Podstawy nauki o żywieniu, PWN, Warszawa 2000 3. Ostachowska - Gąsior A., Ocena stanu odżywienia i sposobu żywienia rozdział XI, w „Wybrane problemy higieny i ekologii człowieka”, pod red. E. Kolarzyk, wyd. UJ, Kraków 2008 4. Ostachowska - Gąsior A., Produkty spożywcze jako źródło składników odżywczych, rozdział X, w „Wybrane problemy higieny i ekologii człowieka”, pod red. E. Kolarzyk, wyd. UJ, Kraków 2008 5. Kunachowicz H, Nadolna I, Iwanow K., Przygoda B., Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, PZWL, Warszawa 2009. 6. Cichocka A., Praktyczny poradnik żywieniowy w odchudzaniu oraz profilaktyce i Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 83 leczeniu cukrzycy typu 2, Medyk, Warszawa 2010. 7. Jarosz M., Bułhak-Jachymczyk B., Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych, PZWL, Warszawa, 2008. 8. Pachocka L., Jarosz M., Dna moczanowa. Porady lekarzy i dietetyków, PZWL, Warszawa 2012 9. Wieczorek-Chełmińska Z., Żywienie w osteoporozie, PZWL, Warszawa 2006 10. Szostak W. B., Białkowska M., Cichocka A., Kłosiewicz - Latoszek L., Cybulska B., Medycyna Praktyczna. Ocena zasadności "diety optymalnej" w profilaktyce metabolicznych chorób cywilizacyjnych. IŻŻ 2004 Literatura uzupełniająca: 1. Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K., Tabele składu i wartości odżywczej żywności, PZWL, Warszawa 2005 2. Cukrzyca-kompendium, Pod red. prof. J. Sieradzkiego. Via Medica, Gdańsk, 2009. 3. Wytyczne Europejskiego i Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego 4. Hasik J., Gawęcki J., Żywienie człowieka zdrowego chorego, Wyd. Naukowe PWN , Warszawa 2009 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 84 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Żywienie człowieka, Kliniczny zarys chorób ŻYWIENIE Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): praca własna studenta: Cele modułu: CHOROBACH UKŁADU KRĄŻENIA studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: W studia niestacjonarne w/ćw 30/30 liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z zasadami kalkulacji i programowania diet w wybranych chorobach układu krążenia w zależności od stanu chorego, zaawansowania choroby oraz rodzaju terapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady konstruowania diety dla chorych z chorobami układu krążenia. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę w zależności od choroby układu krążenia, potrafi zmodyfikować dietę w zależności od stanu chorego, wyników badań dodatkowych oraz rodzaju prowadzonej terapii. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro chorych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą układu krążenia (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą układu krążenia (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą układu krążenia (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Treści programowe: 1. Omówienie chorób układu krwiotwórczego i krążenia. 2. Postępowanie dietetyczne w chorobach: Miażdżyca. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 85 3. Postępowanie dietetyczne w chorobach: Choroba niedokrwienna serca. 4. Postępowanie dietetyczne w chorobach: Nadciśnienie tętnicze. 5. Postępowanie dietetyczne w chorobach: Zawał mięśnia sercowego. 6. Postępowanie dietetyczne w chorobach: Niedokrwistość. Literatura podstawowa: 11. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka – żywienie zdrowego i chorego człowieka, wyd. PZWL 2009 12. Gawęcki J., Hryniewiecki L., Żywienie człowieka, tom 1, Podstawy nauki o żywieniu, PWN, Warszawa 2000 13. Ostachowska - Gąsior A., Ocena stanu odżywienia i sposobu żywienia rozdział XI, w „Wybrane problemy higieny i ekologii człowieka”, pod red. E. Kolarzyk, wyd. UJ, Kraków 2008 14. Ostachowska - Gąsior A., Produkty spożywcze jako źródło składników odżywczych, rozdział X, w „Wybrane problemy higieny i ekologii człowieka”, pod red. E. Kolarzyk, wyd. UJ, Kraków 2008 15. Kunachowicz H, Nadolna I, Iwanow K., Przygoda B., Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, PZWL, Warszawa 2009. 16. Cichocka A., Praktyczny poradnik żywieniowy w odchudzaniu oraz profilaktyce i leczeniu cukrzycy typu 2, Medyk, Warszawa 2010. 17. Jarosz M., Bułhak-Jachymczyk B., Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych, PZWL, Warszawa, 2008. 18. Pachocka L., Jarosz M., Dna moczanowa. Porady lekarzy i dietetyków, PZWL, Warszawa 2012 19. Wieczorek-Chełmińska Z., Żywienie w osteoporozie, PZWL, Warszawa 2006 20. Szostak W. B., Białkowska M., Cichocka A., Kłosiewicz - Latoszek L., Cybulska B., Medycyna Praktyczna. Ocena zasadności "diety optymalnej" w profilaktyce metabolicznych chorób cywilizacyjnych. IŻŻ 2004 Literatura uzupełniająca: 5. Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K., Tabele składu i wartości odżywczej żywności, PZWL, Warszawa 2005 6. Cukrzyca-kompendium, Pod red. prof. J. Sieradzkiego. Via Medica, Gdańsk, 2009. 7. Wytyczne Europejskiego i Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego 8. Hasik J., Gawęcki J., Żywienie człowieka zdrowego chorego, Wyd. Naukowe PWN , Warszawa 2009 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 86 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Nazwa kierunku: Poziom kształcenia: Profil kształcenia: Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: DIETETYKA PIERWSZY PRAKTYCZNY Żywienie człowieka, Kliniczny zarys chorób ŻYWIENIE Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): praca własna studenta: Cele modułu: CHOROBACH UKŁADU POKARMOWEGO studia Forma studiów stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: W 30/30 studia niestacjonarne w/ćw liczba punktów ECTS 15/15 6 120 150 Zapoznanie studenta z zasadami kalkulacji i programowania diet w wybranych chorobach układu pokarmowego w zależności od stanu chorego, zaawansowania choroby oraz rodzaju terapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady konstruowania diety dla chorych z chorobami układu pokarmowego. Umiejętności: Student potrafi skonstruować dietę w zależności od choroby układu pokarmowego, potrafi zmodyfikować dietę w zależności od stanu chorego, wyników badań dodatkowych oraz rodzaju prowadzonej terapii. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro chorych. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład, ćwiczenia, projekt Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą układu pokarmowego (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Umiejętności: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą układu pokarmowego (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Kompetencje społeczne: projekt – przygotowanie diety dla chorego z określoną chorobą układu pokarmowego (wskazaną przez prowadzącego), przygotowanie modyfikacji diety w zależności od wyników badań Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 87 1. Omówienie chorób układu pokarmowego, wątroby i trzustki. 2. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Choroba refluksowa. 3. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Nieżyt żołądka ostry i przewlekły. 4. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy. 5. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Zaparcia: atoniczne i spastyczne. 6. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Przewlekłe choroby wątroby bez cech encefalopatii. 7. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Niewydolnośd wątroby– encefalopatia wątrobowa. 8. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Stan zapalny i kamica pęcherzyka żółciowego. 9. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Biegunki ostre i przewlekłe, wrzodziejące zapalenie jelita. 10. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Zapalenie trzustki ostre i przewlekłe. 11. Postępowanie dietetyczne w patologiach przewodu pokarmowego: Choroby miąższu wątroby: zapalenie, marskość, stłuszczenie miąższu wątroby. Literatura podstawowa: 21. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka – żywienie zdrowego i chorego człowieka, wyd. PZWL 2009 22. Gawęcki J., Hryniewiecki L., Żywienie człowieka, tom 1, Podstawy nauki o żywieniu, PWN, Warszawa 2000 23. Ostachowska - Gąsior A., Ocena stanu odżywienia i sposobu żywienia rozdział XI, w „Wybrane problemy higieny i ekologii człowieka”, pod red. E. Kolarzyk, wyd. UJ, Kraków 2008 24. Ostachowska - Gąsior A., Produkty spożywcze jako źródło składników odżywczych, rozdział X, w „Wybrane problemy higieny i ekologii człowieka”, pod red. E. Kolarzyk, wyd. UJ, Kraków 2008 25. Kunachowicz H, Nadolna I, Iwanow K., Przygoda B., Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw, PZWL, Warszawa 2009. 26. Cichocka A., Praktyczny poradnik żywieniowy w odchudzaniu oraz profilaktyce i leczeniu cukrzycy typu 2, Medyk, Warszawa 2010. 27. Jarosz M., Bułhak-Jachymczyk B., Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych, PZWL, Warszawa, 2008. 28. Pachocka L., Jarosz M., Dna moczanowa. Porady lekarzy i dietetyków, PZWL, Warszawa 2012 29. Wieczorek-Chełmińska Z., Żywienie w osteoporozie, PZWL, Warszawa 2006 30. Szostak W. B., Białkowska M., Cichocka A., Kłosiewicz - Latoszek L., Cybulska B., Medycyna Praktyczna. Ocena zasadności "diety optymalnej" w profilaktyce metabolicznych chorób cywilizacyjnych. IŻŻ 2004 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 88 Literatura uzupełniająca: 9. Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K., Tabele składu i wartości odżywczej żywności, PZWL, Warszawa 2005 10. Cukrzyca-kompendium, Pod red. prof. J. Sieradzkiego. Via Medica, Gdańsk, 2009. 11. Wytyczne Europejskiego i Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego 12. Hasik J., Gawęcki J., Żywienie człowieka zdrowego chorego, Wyd. Naukowe PWN , Warszawa 2009 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul. Kasprzaka 49 Strona 89