Puszek_społeczeństwo_warsztaty ()

©Narodowe Centrum Kultury
Puszek, Druciak, Zakładka i inne isty
ISTY plotą sieci – warsztaty plastyczno-socjologiczne
na podstawie rozdziału „Czy każdy jest istą?
O społeczeństwie i istotach społecznych”
Cel: Zapoznanie uczestników zajęć z książką. Pokazanie mnogości i różnorodności relacji, łączących
każdego z innymi ludźmi.
Grupa wiekowa : 1-3 klasa (najlepiej byłoby, gdyby uczestnicy zajęć się znali: uczniowie jednej
szkoły/mieszkańcy jednego osiedla etc.)
Liczba uczestników: od 20do 30 osób (w przypadku większej liczby dzieci dwójka prowadzących).
Czas trwania zajęć : 60-90 minut.
Materiały: pinezki lub taśma klejąca, kolorowe kartki, mulina lub długie tasiemki w kolorach takich
jak kartki, pisaki.
Przestrzeń: duża powierzchnia, w którą da się wbijać pinezki/naklejać na niej kartki (tablica lub
ściana); stanowiska do prac plastycznych dla grup 6-8 osobowych (np. stoliki, ale sprawdzą się też
poduchy do siedzenia i gładka twarda podłoga).
Przebieg zajęć:
- zapoznanie uczestników i osoby prowadzącej;
- zaprezentowanie dzieciom książki, przeczytanie rozdziału „Czy każdy jest istą? O społeczeństwie i
istotach społecznych”;
- rozmowa z uczestnikami warsztatów: Co lubimy robić? Jakie działania możemy wykonać sami, a do
jakich potrzebna nam współpraca z innymi? Czego wymaga od nas współpraca z innymi (np.
poszanowania odmiennych spojrzeń na działanie, dostosowania się np. do tempa pracy koleżanek,
kolegów)? Co możemy zyskać współpracując z innymi (np. czerpać inspiracje z działań innych)? Z kim
współpracujemy, czy tylko z tymi, których znamy i lubimy (uwaga! nie można dopuścić do tego, by
dzieci wskazywały nielubianych współuczestników warsztatów)?
- część plastyczna:
1) osoba prowadząca, pod dyktando uczestników, wypisuje na kolorowych kartkach przykłady
różnych relacji między dziećmi (Ania i Krzyś: mamy wspólne hobby/Jaś i Tomek: chodzimy razem na
dodatkowe zajęcia/pomagamy sobie z matematyki/gramy razem w teatrzyku szkolnym /ona dzwoni
do mnie, gdy choruję /on pomaga mi w lekcjach/ona mnie uczy grać w szachy etc.), na każdej kartce
jedna relacja lub uogólnienie podobnych (np. zamiast pomagamy sobie w
matematyce/polskim/przyrodzie – pomagamy sobie w lekcjach); w wariancie dla młodszych lub
©Narodowe Centrum Kultury
nieznających się nawzajem można wypisać/narysować różne zawody, a potem szukać zależności
pomiędzy ludźmi, którzy je wykonują;
2) uczestnicy rysują swoje portrety lub symbole mające ich wyobrażać;
3) uczestnicy przyczepiają portrety do podłoża, następnie łączą kolorowymi tasiemkami swój portret
z portretem osób, z którymi współpracują, z którymi współuczestniczą w działaniu; kolory tasiemek
odpowiadają wypisanym wcześniej relacjom (prowadzący podpowiadają, naprowadzają, starają się
wychwycić ciekawe sytuacje (np. osobę-słoneczko, którą dużo łączy z innymi kolegami albo jakieś
relacje, które wszędzie się powtarzają).
- podsumowanie: Czy pajęczyny/słoneczka są do siebie podobne? Jak dobrze znamy ludzi, z którymi
łączy nas najwięcej zależności: swoich kolegów/członków rodzin/sąsiadów? Czy przyjemniej
wykonuje się pewne czynności w grupie (odrabia lekcje, przygotowuje prace na konkursy, robi albo
spożywa posiłki)?
Warsztaty można poprowadzić również w formie zabawy rodzinnej (przy każdym stoliku siadają
członkowie jednej rodziny).