Jesienin Siergiej - Po pierwszym śniegu... — Lilah

Jesienin Siergiej - Po pierwszym śniegu... — Lilah
Я по первому снегу...
Я по первому снегу бреду.
В сердце ландыши вспыхнувших сил.
Вечер синею свечкой звезду
Над дорогой моей засветил.
Я не знаю — то свет или мрак?
В чаще ветер поет иль петух?
Может, вместо зимы на полях,
Это лебеди сели на луг.
Хороша ты, о белая гладь!
Греет кровь мою легкий мороз.
Так и хочется к телу прижать
Обнаженные груди берез.
О лесная, дремучая муть!
О веселье оснеженных нив!
Так и хочется руки сомкнуть
Над древесными бедрами ив.
1917
Po pierwszym śniegu...
Po pierwszym śniegu cicho brodzę,
W sercu konwalie nowych sił.
Wieczór samotną śnieżną drogę
Świeczkami gwiazd oświetlił mi.
Nie wiem, czy światło to, czy cień?
Wiatr w gąszczu śpiewa, czy też kogut?
A może to nie zimy biel,
Ale łabędzie siadły w stogu.
Jakaś ty piękna, gładzi biała!
Krew moją grzeje lekki mróz.
Tak bardzo, bardzo by się chciało
Przycisnąć nagie piersi brzóz.
1
Leśna mgławico, rozświetlona!
Radości pól, radości drzew!
Tak by się chciało wziąć w ramiona
I tulić twarde biodra wierzb.
Kopiowanie tekstów, obrazów i wszelakiej twórczości użytkowników portalu bez ich zgody jest
stanowczo zabronione. (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z
dnia 4 lutego 1994r.).
Lilah, dodano 13.01.2017 21:27
Dokument został wygenerowany przez www.portal-pisarski.pl.
2