Anglia Wyspa Man

Anglia
Stolica:
Londyn
Powierzchnia:
130 395 km²
Ludność:
53 012,5 tys.
Waluta:
funt brytyjski (GBP), 1 GBP = 100 pensów
Napięcie:
240 V
Język:
angielski
Wiza:
wiza nie jest wymagana
Regiony:
Anglia Płd. - Wsch., Anglia Płd. - Zach., Anglia Pn. - Wsch., Anglia Pn. - Zach.,
Anglia Śr. - Wsch., Anglia Śr. - Zach., Anglia Wschodnia, Kornwalia, Londyn, Wyspa
Man, Wyspy Normandzkie, Yorkshire
Wyspa Man
Krótka informacja
Wyspa wyrafinowanego stylu życia, celtyckiej atmosfery i wyścigów motocyklowych.
Informacje ogólne
Na dalekim morzu między Anglią a Irlandią znajduje się Wyspa Man przyciągająca turystów wieloma ciekawymi wydarzeniami sportowymi, ujmującymi
krajobrazami i strefą bezcłową. Ciekawostką jest tam również obowiązujący dosyć specyficzny ustrój polityczny nie podlegającemu ani Unii
Europejskiej, ani Zjednoczonemu Królestwu Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Wyspa ma wiele tajemnic, które czekają na odkrycie szczególnie
podczas pieszych wycieczek i rowerowych eskapad, niemniej wspaniałe krajobrazy można także podziwiać z okien zabytkowej kolejki z parowozem.
Stare zamki, tajemnicze ruiny, kolekcja zabytkowych krzyży wokół kościoła, bezogoniaste koty Manx oraz unikalne w skali światowej czterorożne
owce Loaghtan – takie właśnie ciekawostki czekają na wszystkich chętnych kupujących bilet na promy płynące na Wyspę Man z Liverpoolu, Belfastu i
Dublina.
Wyspa Man należy do archipelagu Wysp Brytyjskich położonych na Morzu Irlandzkimi i jest nizinnym terenem o stosunkowo łagodnym klimacie.
Powierzchnia Man to zaledwie 572 km² ze słabo rozwiniętą linią brzegową o podłużnym kształcie rozciągającym się na długość około 50 km i
szerokość 20 km. Wybrzeże wschodnie charakteryzuje się klifowym krajobrazem, natomiast zachód wyspy na sporej długości jest wyrównany z
niskimi plażami pokrytymi żwirem. Na północy znajduje się najwyższy szczyt Snaefell (620 m n.p.m.), z którego najlepiej widać najodleglejsze zakątki
wyspy, wyglądające najpiękniej w porannej mgle lub w trakcie wieczornych zachodów słońca. Jest to również doskonały teren trekkingowy, dzięki
któremu można zobaczyć piękne widoki na surowe wzgórza oraz przy okazji zrzucić zbędne kilogramy. Warto zabrać z sobą kurtkę
przeciwdeszczową, gdyż pomimo morskiego klimatu o łagodnej odmianie, występują tam częste opady, a średnia temperatura latem wynosi zaledwie
13°C. Naturalną szatę roślinną tworzą wrzosowiska, a ponad połowę powierzchni zajmują tereny rolnicze. Mieszka tam około 80 tys. osób, z czego
jedna trzecia w stolicy wyspy Douglas.
Historia wyspy jest bogata w legendy, według których w wyniku starcia irlandzkiego herosa Finna MacCoole z nieznanym angielskim wojownikiem,
wielki fragment lądu został oderwany od Irlandii i rzucony w odmęty Morza Irlandzkiego. Legendy oczywiście żyją w kulturze wyspiarzy, niemniej
pierwsze ślady osadnictwa sięgają VI w. p.n.e., kiedy osadziła się tam ludność zbieracko-łowiecka. W V stuleciu pojawili się Celtowie, a sto lat później
wyspa została schrystianizowana przez irlandzkich mnichów, wśród których według innych legend miał znajdować się znany w Irlandii św. Patryk. W
późniejszych wiekach o wyspę walczyli wikingowie, Normanowie i Szkoci, a królowie Anglii objęli władzę na Man w 1333 r. W swojej historii wyspa
była także siedzibą przemytników, a koronie angielskiej formalnie zaczęła podlegać w roku 1828, chociaż do dziś posiada specyficzny status
polityczny, własny parlament i triskelion w godle – charakterystyczny symbol składający się z trzech ludzkich nóg pojawiających się już w sztuce
starożytnej (podobną flagę ma Sycylia oraz magnacki herb Radziwiłłów). Warto także pamiętać, że obowiązuje tam funt manx (lokalny odpowiednik
angielskiego funta szterlinga), który nie jest akceptowany w Anglii, a niektórzy mieszkańcy do tej pory używają celtyckiego języka manx. Wyspa Man
jest także tzw. „rajem podatkowym” ze względu na własne prawo oraz jako jedno z niewielu miejsc na świecie nie ma ograniczeń prędkości poza
terenem zabudowanym.
Atrakcyjny pobyt podróżniczy na Wyspie Man gwarantują przede wszystkim dobre hotele, domki letniskowe oraz apartamenty, których najlepiej
szukać w Douglas – stolicy leżącej na wschodnim wybrzeżu w otoczeniu niewielkich wzgórz tworzących stonowany, ale niespotykany nigdzie indziej
krajobraz. Z bazy noclegowej z pewnością będą usatysfakcjonowani miłośnicy wypraw pieszych i wycieczek rowerowych, którzy bez ograniczeń mogą
oddać się swojej pasji przeważnie wśród górskich i morskich krajobrazów odznaczających się surowością szczególnie podczas sztormów. Główną
atrakcją miasta jest długa promenada spacerowa ciągnąca się wzdłuż piaszczystej plaży, na którą gdy tylko pojawi się odrobina słońca, wyruszają
spacerowicze. Chociaż nie tam wielu zabytków, a na ulicach dominuje wiktoriańska zabudowa, warto przyjrzeć się gmachowi Gaiety Theatre, zwiedzić
niewielką kamienną twierdzę służącą dawniej rozbitkom jako schronienie oraz znaleźć czas na wizytę w Manx Museum poświęconym historii
naturalnej i archeologii. Douglas jest doskonałym miejscem na spędzenie urlopu lub chociażby kilku dni w gronie rodziny i przyjaciół, podczas których
można wybrać się na przejażdżkę zabytkową koleją lub tramwajem konnym i zajadać owoce morza w nadmorskich restauracjach. Dodatkowo Villa
Marina organizuje wiele imprez o charakterze kulturalnym, a miejscowe agencje turystyczne oferują uprawianie rożnego rodzaju sportów i wycieczki w
głąb wyspy.
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 1/4
Kuchnia
Kuchnia brytyjska po okresie kulinarnego zastoju wraca do łask i staje się jedną z najbardziej rozpoznawalnych kuchni świata, opartych na
narodowych tradycjach. Turyści muszą jednak uważać, gdyż część restauracji nie idzie z duchem czasu i nadal serwuje potrawy spod znaku: dużo,
tłusto i kalorycznie. Bywa jednak, że zgodnie ze współczesnymi zapatrywaniami, wysmażone mięso zanurzone w ciężkim sosie zostało wyparte
przez potrawy określane mianem Modern British, które polegają na dowolnym łączeniu tradycyjnych smaków, składników i technik z pomysłami
wywodzącymi się z innych narodów, zadomowionych „na wyspach” od wielu lat. Przeszłość kolonialna zagwarantowała całe bogactwo
aromatycznych przypraw i wzbogaciła kuchnię o indyjskie curry oraz smaki tajskie, chińskie, indonezyjskie i arabskie. W dużych miastach można
spotkać także ogrom restauracji tureckich, wietnamskich, rosyjskich i meksykańskich, które urozmaicają niekiedy tendencyjne, brytyjskie potrawy.
Być może trudno odnaleźć się w tej skomplikowanej mieszance smaków z całego świata, ale każdy wytrawny smakosz z pewnością znajdzie coś dla
siebie.
W każdym pubie na śniadanie można zamówić typowe angielskie tosty i jajka z plastrami bekonu, chociaż twardzi Brytyjczycy pałaszują również
fasolkę w sosie pomidorowym, parówki lub podobną do kaszanki wędlinę z kaszy jęczmiennej, owsa i krwi wieprzowej – black pudding. Zawsze
można zamówić płatki zbożowe z mlekiem lub owsiankę oraz kawę bądź herbatę z mlekiem lub bez. Po sytym śniadaniu nieprędko przychodzi głód,
więc dla turystów wybierających się na wielogodzinne zwiedzanie kaloryczny posiłek może okazać się dobrym rozwiązaniem.
Lunch zwany także Ploughman’s lunch jada się przeważnie w pubach między 12 a 14 godziną. Na talerzu ląduje najczęściej chleb, jakiś gatunek
żółtego sera, szynka, pasztet i mieszanka warzyw w marynacie lub po prostu zwykły brytyjski sandwich przygotowany na wiele sposobów.
Charakterystycznym daniem obiadowym spotykanym w wielu miejscach jest fish and chips, czyli ryba z frytkami polana najczęściej specyficznym
sosem HP Brown Sauce zrobionym przeważnie z octu z dodatkiem przypraw i ekstraktu owocowego. Danie takie przywędrowało do Anglii z Hiszpanii
i Portugalii podczas XVIII-wiecznych wędrówek Żydów. Wrażliwe żołądki może poruszyć „zestaw obiadowy” w postaci sterty ziemniaków z rzuconymi
na górę grubymi kiełbasami polanymi sosem gravy zrobionym z tłuszczu, mąki, skrobi kukurydzianej i ziół maranty. W każdym posiłku
przygotowanym dla dużej rodziny powinna także znaleźć się pieczeń w postaci solidnej porcji mięsa drobiowego, jagnięciny, wołowiny lub
wieprzowiny z pieczonymi ziemniakami. Najpopularniejszym daniem w takim właśnie zestawie jest sunday roast podawane z sosem pieczeniowym,
ziemniakami, zestawem gotowanych warzyw, często z dodatkiem pikantnego placka yorkshire pudding. Mięso jest także podstawą fast food’ów, z
których najsłynniejszy jest brytyjski beefburger.
Przykładowe dania:
Devilled kidneys – pikantne cynaderki baranie.
Beef Wellington – polędwica wołowa z grzybami, pasztetem, zapiekana w cieście francuskim.
Pudding – lekkie ciasto przyrządzane z jaj, maki, masła, mleka, kaszy manny, o konsystencji stałego kremowego budyniu, podawane jako danie
główne lub na słodko.
Mince pies – paszteciki w cieście, z mielonego mięsa w różnym zestawieniu lub jako babeczki z kruchego ciasta z nadzieniem słodkiej mieszanki
owoców i przypraw nasączonych rumem lub brandy.
Faggot – potrawa z pieczonych podrobów wieprzowych z groszkiem i ziemniakami.
Pork pie – mięso wieprzowe zapiekane w cieście.
Lancashire hotpot – potrawka z jagnięciny duszonej z cebulą, przykryta plasterkami ziemniaków i zapieczona.
Queen of Puddings – smażone w cukrze owoce posypane kruszonką.
Brytyjczycy nie stronią od deserów, więc w wielu miejscach można kupić trifle – ciasto biszkoptowe przekładane galaretką, kremem mlecznojajecznym (custrad) i owocami lub różne puddingi: na parze z rodzynkami spotted dick (tzw. deser szkocki), ciasto biszkoptowe w syropie – treacle
tart, pudding imbirowy ginger pudding.
Mieszkańców Wysp Brytyjskich kojarzy się głównie z rytuałem picia popołudniowej herbaty „at five o’clock”. Wybór gatunków herbat przyprawia o
zawrót głowy, a tradycja prowadzenia przytulnych herbaciarni sięga XVIII stulecia. Herbacie (najlepiej earl grey) powinny towarzyszyć słodkie bułeczki
upieczone w foremce zwane „mufinkami” oraz okrągłe ciasteczka maślane crumpets. Aromatyczny napój pijany jest przeważnie z mlekiem, aczkolwiek
sama godzina jego podawania jest bardzo umowna.
Na piwo najlepiej wybrać się do jakiegoś wiejskiego pubu, gdzie złocisty trunek nalewany jest za pomocą pompki ręcznej bez ciśnienia gazowego,
niemniej ilość brytyjskich pubów w miastach może miło zaskoczyć szanujących się piwoszy. W Wielkiej Brytanii produkuje się różne gatunki piwa, a
przesiadywanie w pubie jest niemalże podstawową czynnością wykonywaną każdego dnia. Typowo angielskim gatunkiem ciemno lub
jasnobrązowego piwa jest Ale wytwarzane przy pomocy drożdży górnej fermentacji o całej palecie smaków słodkich i gorzkich oraz smaku „lekko
maślanym” – butter-like taste. W pubach pija się także ciemne portery uzyskiwane z palonego słodu, gorzkawe stouty i mocne wina jęczmienne barley
wine. Wycieczka do Anglii nie powinna się oczywiście obejść bez spróbowania co prawda irlandzkiej, ale najpopularniejszej odmiany irish stouta –
Guinness oraz Murphy’s Irish Stout. Znaną marką piwa dolnej fermentacji jest przykładowo Carling i Foster’s. Chociaż picie wina w Wielkiej Brytanii
nie jest aż tak popularne jak w innych krajach, najlepsze trunki wytwarza się ze śliwki damasceńskiej i czarnego bzu. Popularnym napojem
alkoholowym jest także cydr produkowany z dojrzałych jabłek (często nosi nazwę scrumpy).
Obyczaje
Wielka Brytania jest nowoczesnym krajem z kilkoma ciekawymi obliczami. Z jednej strony typowi Brytyjczycy kładą duży nacisk na utrzymywanie
tradycji, natomiast z drugiej strony, w tym wielonarodowościowym kraju mieszka mnóstwo obcokrajowców, którzy w ciągu wielu lat wykształcili
odmienny styl życia i obchodzą własne święta. Turyści przybywający tam z wielu stron świata muszą przyzwyczaić się do wielu charakterystycznych
norm obowiązujących wyłącznie na terenie Wysp Brytyjskich.
Jednymi z najważniejszych miejsc, w których wyspiarze spędzają czas, są słynne puby podzielone na te bardziej tradycyjne, gdzie goście skupiają
się na piciu piwa i konsumpcji przekąsek oraz lokale z telebimami wyświetlającymi mecze angielskiej ligi piłki nożnej Premiership. Wizyta w pubie
może być ciekawym doświadczeniem również ze względu na zgromadzone tam pamiątki, archiwalne przedmioty i dokumenty upamiętniające
wydarzenia historyczne. Wiele pubów jest nawet celem tematycznych wycieczek, na których turyści poznają historię jakiegoś legendarnego
wydarzenia lub dzieje osób związanych z miejscem (np. ze słynnym Kubą Rozpruwaczem, kapitanem Cookiem czy Sherlockiem Holmesem).
Wolne chwile Brytyjczycy spędzają także na piknikach poza miastem lub w wielkich parkach miejskich, na wyścigach konnych, festiwalach i
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 2/4
oglądaniu rozmaitych wydarzeń sportowych. Dowodem na uszanowanie
celebrowanych w zamku Windsor i Pałacu Buckingham.
tradycji są huczne obchody urodzin królowej oraz świąt narodowych
Brytyjczycy znani są z wyjątkowego, często autoironicznego poczucia humoru i instynktownego dążenia do kompromisu, chociaż nie zawsze
zgadzają się z decyzjami podejmowanymi przez rodzinę królewską, a patriotyzm przybiera dość ekscentryczne formy. Dumą mieszkańców Wysp
Brytyjskich są przede wszystkim sporty narodowe z licznymi osiągnięciami w skali światowej, uniwersytety kształcące wybitne osobistości naukowe
i literackie oraz różne odmiany muzyki popularnej, które na wyspach mają swoje źródła.
Anglicy piją najwięcej herbaty na świecie i nie bez powodu najbardziej znanym rytuałem, chociaż już nie tak mocno akcentowanym, jest słynne
picie popołudniowej herbaty o 17:00, czyli „at five o’clock”, bardzo często przywoływane w literaturze i filmie. Święta państwowe są przeważnie
wolne od pracy i obowiązują w całym Zjednoczonym Królestwie. Na wyspach świętuje się Nowy Rok, Boże Narodzenie i Wielkanoc, ale także
Halloween, Dzień Pamięci obchodzony ku czci żołnierzy poległych w wojnach, Tłusty Czwartek poprzedzający Wielki Post, Dzień św. Jerzego –
patrona Anglii i Dzień Guya Fawkesa – huczne zabawy, pokazy sztucznych ogni i festyny związane z rocznicą wykrycia tzw. spisku prochowego
Guya Fawkesa, będącego próbą wysadzenia Izby Lordów w roku 1605.
Główną religią jest jedna z gałęzi chrześcijaństwa – anglikanizm wywodzący się z tradycji protestanckiej, niemniej większość grup etnicznych
mieszkających na terenie wysp nadal zachowuje własną odrębność kulturową, językową i religijną (islam, hinduizm, sikhizm, judaizm, buddyzm).
Anglicy stanowią największą grupę mieszkańców Wielkiej Brytanii wraz z mieszkającymi w osobnych krainach administracyjnych Szkotami,
Walijczykami i Irlandczykami. Dlatego, gdy ma się na myśli całą Wielką Brytanię, nie należy używać wspólnego określenia Anglia, oddzielając to
określenie od Szkocji, Walii i Irlandii.
Oprócz obowiązującego ruchu lewostronnego na turystów zwiedzających kraj czekają takie ciekawostki jak osobne krany do zimnej i ciepłej wody,
kołatki do drzwi zamiast dzwonków i zwyczaj pisania jedynki jedną kreską (napisana inaczej odczytywana jest jako siódemka). W Wielkiej Brytanii
używa się specjalnych wtyczek do prądu, piwo leje się na pinty (około 0,5 l), odległość i prędkość odmierza w milach, wysokość w stopach oraz
stosuje galony brytyjskie, a także uncje i funty w przypadku materiałów sypkich.
W restauracjach do rachunku dodaje się zwykle 10%, jeśli nie została dodana opłata tzw. „service charge” i tak samo jest w przypadku taksówek.
W pubach zamiast napiwków przyjmowana bywa oferta drinka dla obsługi. Anglicy są bardzo przepisowi jeśli chodzi o prowadzenie pojazdu, a
także uchodzą za zdyscyplinowanych, ustawiających się nawet w kolejce do autobusu. Ceniona jest tam umiejętność atrakcyjnego opowiadania o
sobie, aczkolwiek na zaprzyjaźnienie się z Brytyjczykiem potrzeba odpowiednio dużo czasu. Pozostałe normy i obyczaje nie odbiegają od ogólnie
przyjętych w Europie.
Aktywny wypoczynek
Mnóstwo satysfakcji daje przemierzanie dzikich terenów quadem, niemniej świetnie można bawić się podczas spływów kajakowych oraz obserwacji
dzikich ptaków na mokradłach Ballaugh Curraghs. W kilku miejscach znajdują się pola golfowe, aczkolwiek wyspa najbardziej jest znana z
organizowanych sezonowo zawodów motocyklowych, dlatego ich śladem podążają fani dwóch kółek, dla których przejażdżka drogami bez ograniczeń
prędkości jest niezapomnianą przygodą. W poszczególnych miejscowościach można znaleźć boiska do krykieta, piłki nożnej, korty i baseny, natomiast
porty oferują możliwość wypożyczenia jachtu. Mnóstwo frajdy będą mieli także miłośnicy rowerów i wycieczek pieszych, dla których piękna
krajobrazowo wyspa jest wymarzonym terenem rekreacyjnym.
Wycieczki Fakultatywne
Wycieczka po wyspie – angielska pogoda i morski klimat raczej nie sprzyjają plażowaniu, dlatego głównym zajęciem turystów odwiedzających ten
zakątek Wielkiej Brytanii jest zwiedzanie wyspy. Wyruszyć można na piesze i rowerowe szlaki lub skorzystać z ofert lokalnych biur podróży, by na
krótkich wycieczkach dotrzeć do kilku ciekawych miejsc. W wyjątkowej scenerii charakteryzującej wyspę wytyczono trasę zwaną Drogą Tysiąclecia , z
kolei na pokonanie obiegającej wyspę dookoła Drogi Mew, trzeba zarezerwować nawet kilka dni. Można także przebyć trasę słynnego rajdu Tourist
Trophy lub pokusić się o niezbyt wymagające zdobycie najwyższego wzniesienia Snaefell (621 m n.p.m.). Z pewnością warto pojawić się w Murray’s
Motorcycle Museum poświęconym słynnym wyścigom motocyklowym przyciągającym co roku najwięcej turystów na przełomie maja i czerwca. Warto
także wsiąść do zabytkowej kolejki zajeżdżającej do niewielkiego miasteczka Laxey, którego ozdobą jest Laxey Wheel – olbrzymie koło znane jako
Lady Isabella, czyli maszyna służąca przed laty do wytwarzanie energii elektrycznej. Warto przy okazji zajrzeć na piękne wybrzeże z falochronami, o
które rozbijają się wysokie fale. W maleńkiej wiosce Maughold znajduje się kościół z około 1000 r. otoczony tajemniczymi krzyżami nagrobnymi
wyglądającymi niesamowicie na tle zielonych wzgórz, natomiast w znanym porcie Ramsy można poznać uroki sielankowej strony wyspy w Muzeum
Życia Wiejskiego. Najciekawszy zamek na Man znajduje się w pobliżu Peel, na niewielkiej wyspie św. Patryka, od której swoją wizytę miał zacząć
apostoł z Irlandii krzewiący chrześcijaństwo. Historię miasta najlepiej ilustruje ośrodek dziedzictwa Manannan Heritage Centre, natomiast najwięcej
turystów pojawia się w tym miejscu w trakcie trwania lipcowego festiwalu szekspirowskiego oraz licznych koncertów organizowanych w ciekawych
sceneriach. W ciepłe dni na piaszczystej plaży z widokiem na zamek można spotkać młodzież grającą w siatkówkę. Ciekawy zamek Castle Rushen
króluje także nad Castletown, więc i tam można posiedzieć w tawernie z widokiem na zabytkowe mury wzniesione około 1200 r. Wiele domów zostało
wybudowanych z srebrno-szarego wapienia doskonale wyglądającego na zdjęciach, a pobyt uatrakcyjnia wizyta w Muzeum Morskim i Muzeum Magii.
Najczęściej Zadawane Pytania
Kiedy najlepiej wybrać się do Anglii?
Podobnie jak w całej Europie najlepszymi miesiącami na zwiedzanie Anglii są: maj i czerwiec z najdłuższymi dniami oraz wrzesień. Na najwięcej
słońca można tam liczyć w lipcu i sierpniu, kiedy na plażach pojawiają się turyści najchętniej wypoczywający na wybrzeżu. Okres wakacyjny nie grozi
jakąś szczególną spiekotą ze względu na położenie geograficzne i chłodny klimat (temperatury powyżej 26°C uważane są za upalne), a poszczególne
zabytki można właściwie zwiedzać przez cały rok, z wyjątkiem grudnia i stycznia, kiedy jest nieprzyjemnie i wietrznie. Zimą jednak warto zwiedzać
liczne muzea, które nie są zatłoczone, a ceny noclegów poza sezonem znacznie niższe. Należy jednak pamiętać, że fronty atmosferyczne w ciągu
roku mogą powodować częste wahania temperatur, silne wiatry (wczesna wiosna i jesień), zmiany ciśnienia, mgły i częste opady deszczu. Większe
miasta mają swój mikroklimat, z reguły cieplejszy i bardziej suchy niż otaczający je obszar.
Gdzie i jakie pamiątki kupić w Anglii?
Świetnie zaopatrzone angielskie sklepy oferują mnóstwo ciekawych pamiątek, które warto przywieźć z wakacyjnych wojaży. Wybór pamiątek zależy
przede wszystkim od gustu i zasobności portfela. Do standardowych pamiątek należą miniaturki znanych symboli angielskich (Big Ben, gwardzista
królowej, piętrowy autobus, taksówka, budka telefoniczna), kubki oraz koszulki z charakterystycznymi emblematami (np. logo metra lub słynny napis
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Strona 3/4
„mind the gap”), czajniki w kształcie zabytków, magnesy na lodówkę, zapalniczki z flagą Anglii, bluzy z napisem „England”. Z Anglią kojarzy się także
najlepsza herbara earl grey, piwo porter, tradycyjny hełm policyjny oraz tkaniny tweedowe (szkockie tkaniny wełniane) i tartan (tkanina o kraciastym
wzorze utworzona z krzyżujących się pasów). Popularnością mogą cieszyć się takie ubrania jak: niezniszczalne swetry z wyspy Fair w archipelagu
Szetlandów, kurtki firmy Barbour, Burberry oraz militarne typu Flyers, kalosze Hunter oraz buty Dr. Martens.
Jaki czas obowiązuje w Anglii?
W Anglii od czasu polskiego odejmujemy 1 godzinę.
Jak się poruszać po Wyspie Man?
Na wyspę można dostać się promami wypływającymi z Wielkiej Brytanii i Irlandii lub też samolotem na lotnisko Ronaldsway Airport znajdujące się
blisko miejscowości Derbyhaven i Castletown w południowo-wschodniej części wyspy. Stolica wyspy Douglas ma dobre połączenia komunikacyjne z
Ramsey – na trasie jeździ kolejka przypominająca tramwaj. Na południe natomiast kursuje zabytkowa kolej parowa Steam Railway z czerwonymi
wagonikami i taka właśnie wyprawa obfituje w piękne widoki, będąc tym samym wspaniałą wycieczką krajoznawczą również dla najmłodszych.
Władze wyspy wprowadziły specjalne bilety zniżkowe dla turystów.
Wydruk ze strony http://intertravel.com.pl
Informacje przygotowane przez MerlinX
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)
Strona 4/4