ZAŁ 9 - BIP

Załącznik nr 9 do SIWZ
Wypis ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy
Ujsoły
V. TURYSTYKA
5.1. Baza turystyczna - stan istniejący
5.1.1. Miejsca noclegowe
Liczba miejsc noclegowych wynosi ogółem ∼490, w tym:
a) Miejsca noclegowe (oficjalnie zarejestrowane wg stanu z 1996 r.) w hotelach,
pensjonatach, ośrodkach wypoczynkowych, kwaterach prywatnych:
— 45 miejsc noclegowych w hotelach,
— 145 miejsc noclegowych w domach wczasowych,
—100 miejsc noclegowych w kwaterach prywatnych.
b) Miejsca noclegowe w schroniskach — 100.
c) Pola namiotowe - szacunkowo 100 miejsc.
Miejsca noclegowe znajdują się w obiektach posiadających od kilku do kilkudziesięciu lóŜek. Generalnie ich standard
jest niski. Przede wszystkim brakuje pokoi jedno i dwuosobowych z łazienkami.
5.1.2. Punkty gastronomiczne sklepy i inne usługi
Na podstawie wizji w terenie moŜna stwierdzić, Ŝe najlepiej w punkty gastronomiczne wyposaŜone są Ujsoły.
Największą ilość sklepów i innych punktów usługowych posiadają równieŜ Ujsoły.
5.1.3. Szlaki turystyczne
Na terenie gminy istnieje dobrze rozbudowana sieć szlaków dla turystyki pieszej. Szlaki narciarskie występują
sporadycznie. Brakuje całkowicie szlaków dla turystyki rowerowej, konnej - wierzchem i w zaprzęgach oraz ścieŜek
spacerowych dla osób starszych, w złej kondycji fizycznej oraz osób z małymi dziećmi.
5.1.4. Wyciągi narciarskie
- Ujsoły-1 wyciąg
- Złatna - 1 wyciąg
- Soblówka - 1 wyciąg
- wyciągi: na Kubiesówce
- przy schronisku na Rysiance
- przy schronisku Młada Hora.
5.1.5. „Dobra mogące przyciągnąć turystów na teren gminy”.
Środowisko przyrodnicze
Jest to jedyne, prawdziwe „bogactwo” mogące przyciągnąć turystów. Jego bezwzględna ochrona leŜy w Ŝywotnym
interesie zarówno mieszkańców jak i władz gminy(patrz Załącznik nr 1, część 1, rozdział nr 3).
Środowisko kulturowe
Na szczęście zachowały się jeszcze elementy mogące stanowić atrakcję turystyczną — duŜo ciekawych obiektów
budowlanych, dające się odtworzyć rzemiosło, obyczaje, potrawy (patrz Załącznik nr 1, część 1, rozdział nr 3).
5.2. Podsumowanie.
5.2.1. Potencjały
1. Środowisko przyrodnicze — dobro najwaŜniejszej gminy, jedyne które moŜe przyciągnąć potencjalnych
turystów (stosunkowo mało zniszczone).
2. Środowisko kulturowe.
a) duŜa liczba obiektów budowlanych o ciekawej architekturze.
b) łatwy do odtworzenia „klimat” środowiska kulturowego, unikalny dla gminy (gmin sąsiednich),
c) kameralność zabudowy.
3. Baza turystyczna.
a) miejsca noclegowe:
— stosunkowo duŜa liczba,
— brak duŜych hoteli i pensjonatów — kameralność bazy noclegowej,
4. dobrze rozbudowana sieć szlaków dla turystyki pieszej.
5. Komunikacja.
— wystarczająca długość sieci drogowej.
5.2.2. Bariery
1. Środowisko przyrodnicze.
ZAŁĄCZNIK
DO SPECYFIKACJI ISTOTNYCH
WARUNKÓW
ZAMÓWIENIA
–
PN/7/2006
2.
3.
4.
a) systematyczne uszczuplanie uŜytków rolnych na rzecz chaotycznej zabudowy domami letniskowymi,
b) zanieczyszczanie wód i gleby na skutek braku kanalizacji,
c) zanieczyszczenie powietrza na skutek ogrzewania przy pomocy węgla oraz spalin samochodowych,
d) hałas — samochody, dyskoteki.
Środowisko kulturowe.
a) niszczenie tradycyjnych drewnianych domów (brak systematycznych remontów),
b) nowa architektura — taka sama jak na terenie całej Polski.
Baza turystyczna.
a) miejsca noclegowe:
— brak miejsc noclegowych o wysokim standardzie tj. pokoi jedno i dwuosobowych z łazienkami,
— brak dobrze wyposaŜonych (w sanitariaty, przyłącza elektryczne) pól namiotowych,
— brak campingu dla karawaningu.
b) usługi,
— brak punktów gastronomicznych podających potrawy lokalne kuchni (oprócz piwa śywiec),
posiadających niebanalną charakterystyczną dla tego regionu architekturę i wyposaŜenie wnętrza,
— w przypadku napływu większej ilości turystów moŜe się okazać, Ŝe sklepów jest zbyt mało,
— brakuje bankomatów, banków, dobrej informacji turystycznej.
c) atrakcje turystyczne:
 brak ścieŜek rowerowych,
 brak ścieŜek spacerowych dla osób o słabszej kondycji fizycznej,
 brak szlaków dla turystyki konnej,
 brak szlaków narciarskich dla nart biegowych,
 wyciągi narciarskie — brak dostatecznej ilości i zła organizacji.
Komunikacja.
a)
bezpieczeństwo ruchu — niezadowalające,
b)
dostępność komunikacyjna:
 zła z duŜymi miastami Polski i Bratysławą,
 bardzo zła z Budapesztem i Wiedniem.
ROZDZIAŁ 2
JAKOŚĆ śYCIA MIESZKACÓW - DĄśENIE DO
SYSTEMATYCZNEJ POPRAWY
2.1. Tworzenie miejsc pracy zapewniających stale dochody mieszkańcom gminy.
2.1.1. Turystyka
Zakłada się, Ŝe turystyka stanie się „motorem napędowym” dla gminy.
Jednak bez zmiany świadomości mieszkańców, sporych inwestycji i zmian w dotychczasowym zagospodarowaniu
przestrzennym niewiele da się osiągnąć. Zmiana w świadomości musi polegać na tym, Ŝe gmina nie będzie starała się
przyciągnąć kaŜdego turysty, a nastawi się na określony rodzaj klientów” wypoczywających na jej terenie. Będą to
generalnie ludzie szukający ciszy i spokoju w pięknym otoczeniu, ale jednocześnie zakładający wypoczynek aktywny
zarówno w sensie fizycznym jak i intelektualnym. Przyciągnie ich tylko nieskaŜona przyroda i właściwy klimat
środowiska kulturowego.
NaleŜy się nastawić, Ŝe „jakość klienta” — tego typu turysta jest na ogól człowiekiem zamoŜnym (nie mylić z
„nowobogackim”) i reprezentuje odpowiedni poziom intelektualny (nie zniszczy tego co mu się oferuje).
Oprócz piękna środowiska przyrodniczego i kulturowego naleŜy poczynić szereg inwestycji aby turystę przyciągnąć.
Sumując — rozwój turystyki wymaga realizacji następujących zadań:
1. Odpowiedniej ochrony, i kształtowania środowiska przyrodniczego.
2. Odpowiedniej ochrony i kształtowania środowiska kulturowego.
3. Znacznych ulepszeń bazy turystycznej:
A) W zakresie miejsc noclegowych:
a) Ogólne podniesienie standardu technicznego budynków (kanalizacja, ogrzewanie inne niŜ węglowe).
d) Ogólne podniesienie estetyki budynków (remonty, w trakcie których przywraca się na tyle na ile to
moŜliwe regionalny charakter architektury, powyŜsze dotyczy zarówno elementów zewnętrznych jak i
wnętrz budynków).
c) Radykalne przekształcenia bazy noclegowej — odejście od pokoi wieloosobowych bez łazienek na rzecz
pokoi 1-2 osobowych z łazienkami oraz apartamentów (2-3 pokoje z łazienką). PowyŜsze dotyczy
wszystkich typów bazy noclegowej ze schroniskami górskimi włącznie.
d) Wybudowanie campingów i pól namiotowych z sanitariatami, przystosowanych dla karawaningu.
RozwaŜana przez władze gminy budowa nowych ośrodków wypoczynkowych nie moŜe zniszczyć piękna środowiska
przyrodniczego i kulturowego. Dlatego autorzy studium są przeciwni lokalizacji ośrodka w dolinie Danielki. Natomiast
pomysł budowy hoteli czy pensjonatów w Soblówce wydaje się zasadny, pod warunkiem, Ŝe nie zniszczy się
otaczającej przyrody oraz zachowa charakter architektury postulowany dla strefy ochrony i kształtowania środowiska
kulturowego, w której w.w. obiekty by się znajdowały (patrz Załącznik nr 1, część II, rozdział nr 4, część HI, schemat
nr 7).
B) W zakresie usług:
ZAŁĄCZNIK
DO SPECYFIKACJI ISTOTNYCH
WARUNKÓW
ZAMÓWIENIA
–
PN/7/2006
W przypadku napływu większej liczby turystów zakres świadczonych usług musi się rozszerzyć. Dotyczy to przede
wszystkim gastronomii. Konieczne jest nawiązanie do regionalnych tradycji — potrawy, wystrój wnętrza lokalu.
Niezwykle waŜna jest odpowiednio zorganizowana informacja turystyczna. Bez promocji nie przyciągnie się turystów
na teren gminy.
C) W zakresie atrakcji turystycznych:
a) Stworzenie spójnego systemu ścieŜek spacerowych — bulwary nadrzeczne (najniŜszy stopień trudności),
szlaków turystyki pieszej, ścieŜek rowerowych, szlaków turystyki konnej oraz szlaków narciarskich.
W.w. szlaki muszą być odpowiednio oznakowane z określeniem stopnia trudności i nie mogą stanowić zagroŜenia dla
środowiska przyrodniczego. Na odcinkach przechodzących przez najcenniejsze z punktu widzenia przyrodniczego
obszary naleŜy wprowadzić zakaz wchodzenia grup licz więcej niŜ 10 osób.
b)Dla uprawiania sportów zimowych naleŜy zorganizować odpowiednią ilość (o odpowiedniej jakości) wyciągów
narciarskich.
c) Zorganizowanie kilka stałych imprez typu festiwal folklorystyczny, zawody sportowe najlepiej przy
współpracy gminy Rajcza. Przy odpowiednim rozreklamowaniu będą corocznie przyciągały stałych gości.
d)Adaptacja na potrzeby turystyki rozproszonej po polach i lasach zabudowy zagrodowej, czy szałasów.
W zaleŜności od połoŜenia, wielkości obiektu, jego stanu technicznego i oczywiście woli właściciela moŜna pokusić się
o zorganizowanie w tego typu budynkach bazy noclegowej, punktów gastronomicznych, czy schronów przed deszczem
na szlaku turystycznym.
NaleŜy zaznaczyć, Ŝe grunt pod w.w. budynkami jest najczęściej gruntem rolnym lub leśnym w rozumieniu ustawy o
ochronie gruntów rolnych i leśnych. Oznacza to, Ŝe zmiana przeznaczenia takiego obiektu, czy zespołu obiektów na
cele nierolnicze i nieleśne, czyli na obiekty słuŜące turystom, wymaga sporządzenia miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego.
Innymi słowy, aby zaadaptować stodołę na schronisko dla młodzieŜy lub przekształcić szałas na dom letniskowy, trzeba
w tym celu sporządzić plan miejscowy.
Wydaje się, Ŝe dla cennych z punktu widzenia środowiska kulturowego obiektów warto podjąć taki wysiłek, poniewaŜ
zmiana przeznaczenia jest często jedyną szansą ich przetrwania. Dla turysty przenocowanie w stuletnim drewnianym
szałasie, oczywiście odpowiednio przystosowanym do tego celu, będzie niewątpliwie atrakcją (pismo Zespołu
Zachodnio- beskidzkich Parków Krajobrazowych z dnia 28 września 1999 r. — patrz Załącznik nr 3).
D) W zakresie komunikacji:
Konieczne jest poprawienie dostępności komunikacyjnej z wielkimi miast Polski i z zagranicy.
4. Promocja gminy — gdyŜ bez odpowiedniej reklamy w kraju i za granicą nie zdobędzie się turystów.
5. Nawiązanie ścisłej współpracy ze Słowacją celem stworzenia wspólnego, wzajemnie spójnego systemu
szlaków turystycznych.
Ideałem byłoby stworzenie wspólnej polsko-słowackiej strefy turystycznej obejmującej obszar pomiędzy polskim
szlakiem czerwonym a słowackim szlakiem niebieskim wraz z pasem drogi granicznej (dotyczy odcinka drogi
granicznej na terenie gminy Ujsoły). W w.w. strefie moŜna by wykorzystać dwa istniejące juŜ szlaki oraz pas drogi
granicznej i stworzyć wspólny polsko- słowacki system bezkolizyjnych szlaków tzn.:
a) szlak pieszy — tam gdzie to moŜliwe,
b) ścieŜkę rowerową — tam gdzie to moŜliwe,
c) szlak konny — tam gdzie to moŜliwe,
e) szlak narciarski — tam gdzie to moŜliwe.
W polsko-słowackiej strefie turystycznej Polacy i Słowacy (a w przyszłości obywatele innych państw) mogliby się
swobodnie poruszać bez konieczności przechodzenia z jednej strony granicy na drugą tylko na przejściach małego
ruchu granicznego czy turystycznych.
Innymi słowy cała strefa powinna uzyskać status przejścia granicznego przeznaczonego wyłącznie do ruchu
turystycznego.
Tego typu projekt wymaga zmiany przepisów prawa w obydwu krajach, ale wydaje się słuszny ze względu na chęć
przyciągnięcia turystów oraz wzmocnienie współpracy Polski i Słowacji. Wykorzystanie istniejących szlaków i pasa
drogi granicznej jest ponadto zasadne z punktu widzenia ochrony środowiska w obydwu krajach. W ten sposób
koncentruje się ruch turystyczny w miejscach juŜ „zdewastowanych”, a odpowiednio go organizując moŜna
znakomicie zmniejszyć stopień dewastacji.
Na schemacie nr 6 (Załącznik nr 1, część III) oraz na Załączniku nr 2 zaprezentowano istniejący i postulowany system
zagospodarowania turystycznego gminy Ujsoły. Starano się w minimalnym stopniu integrować w teren śywieckiego
Parku Krajobrazowego.
ZAŁĄCZNIK
DO SPECYFIKACJI ISTOTNYCH
WARUNKÓW
ZAMÓWIENIA
–
PN/7/2006