Pobierz PDF - Racjonalista TV

Konieczność poświęcenia Jezusa.
Wiemy, że w starożytności ludzka wiedza była niezwykle
ograniczona. Ludzie wierzyli ze można spowodować potrzebny
deszcz modlitwami lub poświęcaniem dzieci i zwierząt
wszechmogącemu bogu.
Logika poświecenia była brutalnie prosta. Jeśli poświecimy
bogu najdroższe dziecko lub cenne zwierzę to udobruchany bóg
wynagrodzi nas deszczem potrzebnym do dobrych zbiorów lub
ochroni nas przed chorobami . W akcie ofiarowania były trzy
osoby lub dwie osoby i jedno zwierzę. Ofiarodawca człowiek
potrzebujący nagrody, ofiarobiorca który otrzymywał dar ofiary
oraz przedmiot ofiary dziecko lub zwierzę.
W religii chrześcijańskiej jest ofiarodawca bóg, ofiarą syn
boży ale brakuje ofiarobiorcy. Kto otrzymał ofiarę?
Wszechmocny bóg mógł spełnić swoją wolę zbawienia ludzi bez
zgody i aprobaty nikogo. Nie musiał prosić i udobruchać
nikogo. Mógł to zrobić bez żadnej ofiary zwłaszcza ofiary
złożonej z brutalnego morderstwa swojego syna popełnionego
przez ludzi którym chciał wybaczyć. Ofiarowanie syna w tym
wypadku jest bez sensu i nie może być usprawiedliwione
zakładając ze istnieje wszechmocny bóg który miał syna.
Boskość Jezusa.
Religia chrześcijańska zakłada, że Jezus był człowiekiem i
bogiem co potwierdzają liczne cuda. Rozpatrzmy cud uzdrowienia
jednego człowieka, który żył w sąsiedztwie Jezusa. Uzdrowienie
jednego człowieka jest trywialnym czynem dla wszechmocnego
boga. Prawdziwym cudem byłoby pokazanie ludziom jak leczyć
choroby spowodowane bakteriami używając lek penicylinę, którą
ludzie odkryli w XX wieku. Gdyby Jezus był bogiem to
wiedziałby o penicylinie i o tym, że ten lek uratowałby życie
milionów ludzi na całym świecie. Jezus tego nie zrobił. Jak
też nie powiedział niczego o elektryczności, która ulepszyła
ludzkie życie. Jezus nie zrobił niczego co by świadczyło o tym
ze miał większą wiedzę niż ludzie mu współcześni.
Skoro nie był wszechwiedzący to boskość Jezusa jest wysoce
wątpliwa, Możemy tylko uważać, że jest to postać mityczna
sfabrykowana w pierwszym wieku na podstawie innych mitów
greckich i hebrajskich. Podobnych mitów było wiele w basenie
Morza Śródziemnego. Egipt. Persja i Grecja miały podobnych
bohaterów.
Istnieją też przypuszczenia, że żył w Judei rabin który głosił
koniec świata podobnie jak pisze Nowy Testament o Jezusie i o
nadejściu królestwa bożego. Przepowiednie końca świata
naprostował Paweł, który zastąpił idee końca świata zbawieniem
po śmierci. Zaleta tej idei była niesprawdzalność istnienia po
śmierci kontrastująca z łatwym sprawdzeniem końca świata które
nie nastąpiło w ciągu dwóch tysięcy lat.
Podsumowanie
Dwie podstawowe trudności teologii chrześcijańskiej opisane
powyżej skłaniają nas do założenia, że to ludzie stworzyli
koncepcję religii chrześcijańskiej. Konsekwentnie postać
Jezusa jest mitem sfabrykowanym w pierwszym wieku. Nie tylko
boskość Jezusa jest wątpliwa, ale nawet historyczność Jezusa
jako człowieka jest przedmiotem debaty neutralnych historyków.