Świat potrzebuje więcej serca ? twojego serca?

Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach
Świat potrzebuje więcej serca ? twojego serca?
Ewa Pietrzyk
„ Świat potrzebuje więcej serca – twojego serca…”
Jest w naszym kraju zwyczaj, że w Dzień Wigilijny, przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny. Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie…
Boże Narodzenie to swoisty czas radości, której towarzyszy nutka zadumy i refleksja na temat ludzkiego życia. W
XVII wieku zaczęła kształtować się tradycja jaką znamy do dziś. Składają się na nią spotkania z rodziną przy
wspólnych stołach, zwłaszcza wigilijnym, na którym nie może zabraknąć opłatka, składanie sobie życzeń,
obdarowywanie się prezentami, choinka i wspólne śpiewanie kolęd. Kolędy wyrosły ze starochrześcijańskich pieśni o
Narodzeniu. Jest to stary i piękny zwyczaj w naszej polskiej tradycji. Kolędy zrosły się nierozerwalnie z dziejami
narodu. Towarzyszyły one Polakom w dni świąteczne w domach, ale także na polach bitew. W tym czasie nasze domy
są pełne świątecznego klimatu. Zmieniają one swój wygląd, pojawia się choinka, ozdoby, świąteczne wypieki i
prezenty - wszystko po to, aby podkreślić świąteczny charakter tego czasu. W głównej mierze jest to święto rodzinne,
ale do pięknej tradycji należy obecność na stole pustego nakrycia, czekającego na niespodziewanego gościa.
W życiu każdego człowieka muszą być takie uroczyste chwile, dzięki którym stajemy się bardziej wrażliwi,
serdeczni, bliscy i potrzebni. Stół wigilijny i szopka gromadzą razem każdą rodzinę, bliskich i przyjaciół. Z Bożym
Narodzeniem wiąże się szereg pięknych zwyczajów, które wpisane są nie tylko w polską tradycję, ale i w poezję.
Wieczór wigilijny
To właśnie tego wieczoru,
Gdy mróz lśni, jak gwiazda na dworze,
Przy stołach są miejsca dla obcych
Bo nikt być samotny nie może.
To właśnie tego wieczoru,
Gdy wiatr zimny śniegiem dmucha,
W serca złamane i smutne
Po cichu wstępuje otucha.
To właśnie tego wieczoru
Zło ze wstydu umiera,
Widząc jak silna i piękna jest Miłość
Młodzi historycy z naszej szkoły chodząc bełżyckimi ulicami, wspominali tradycje związane z nadchodzącymi
świętami. Zastanawiali się nad tym, w jaki sposób żyli ludzie w Bełżycach wiele lat temu i jak obchodzili Święta
Bożego Narodzenia.
Wigilia - dziwny urok kryje się w tym jednym, prostym słowie. Wzrusza ono i przemawia do serca. W tym
uroczystym dniu powracają nasze wspomnienia - dzieciństwa, młodości oraz ważnych chwil naszego życia. Są to
sprawy dalekie, minione i takie, które już nigdy nie wrócą. Cichy, pełen miłości dom to najpiękniejszy dar ludzkiego
losu. Wewnątrz widno i ciepło. Duży pokój, pośrodku stół pięknie nakryty, biały opłatek przechodzący z rąk do rąk
oraz echa życzeń składanych wszystkim bliskim. Dzielenie się opłatkiem jest ściśle związane z Polską i głęboko
zapada w serce każdego Polaka, ma dla niego wielkie znaczenie. Zawsze i wszędzie w Noc Wigilijną zbierali się
Polacy, żeby podzielić się opłatkiem. Pamiętali o tym, że są na świecie ludzie smutni, opuszczeni, niepotrzebni
nikomu, których nikt nie zaprasza do swego domu. Brali więc do ręki biały opłatek i życzyli szczęścia całemu
światu. Wtedy wszystkie serca rozweselały się. Taki jest obraz polskiej tradycji wigilijnej. Przez stulecia utrwaliły się
różne zwyczaje związane z tym dniem, które warto zapamiętać. Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest
najuroczystszym i najbardziej wzruszającym wieczorem roku. Słowo „wigilia” pochodzi z języka łacińskiego i
strona 1 / 2
Strona Zepołu Szkół nr 1 w Bełżycach
Świat potrzebuje więcej serca ? twojego serca?
Ewa Pietrzyk
oznacza „czuwanie”. W Polsce Wigilia weszła na stałe do tradycji w XVIII wieku. Główną jej częścią jest uroczysta
wieczerza, złożona z postnych potraw. Na stole wigilijnym, oprócz potraw, kładzie się talerz z opłatkiem, zapala
świecę, a pod obrus wkłada garść siana. W Polsce wieczerzę wigilijną rozpoczyna się wówczas, gdy na niebie pojawi
się pierwsza gwiazda. Wolne miejsce przy wigilijnym stole przeznaczone jest dla przygodnego, zagubionego gościa.
Boże Narodzenie to najweselsze i najbardziej zaskakujące święta. Wszyscy cenią sobie ich specyficzny klimat,
który trwa wiele dni. Tej nocy gasną niepokoje i pokój panuje nad światem. My - ludzie XXI wieku coraz częściej nie
słyszymy siebie i ptaków. Jesteśmy zagłuszeni hałasem wielkiego postępu. Na trudne pytania, nie znamy odpowiedzi.
Gdy późną nocą zamykamy drzwi naszych mieszkań, czujemy pustkę i tęsknotę za prawdziwą miłością, spokojem i
szczęściem, które jest obok nas w drugim, serdecznym człowieku, tak jak my zagubionym w prędkości współczesnego
świata. Ludziom potrzeba serca. Świat potrzebuje więcej serca - twojego i mojego. Idźmy za przykładem tych, którzy
„otwierają się” na potrzeby innych. Sprawmy, by tak było przez cały rok.
Ewa Pietrzyk
strona 2 / 2