Neven MATES Urodzony w Zagrzebiu (Chorwacja) w 1951 r.

Transkrypt

Neven MATES Urodzony w Zagrzebiu (Chorwacja) w 1951 r.
Neven MATES
Urodzony w Zagrzebiu (Chorwacja) w 1951 r.
Wykształcenie:
1990
stypendysta postdoktorancki Fundacji Fulbrighta na North-Western University w Evanston
(Illinois, USA)
1988
tytuł doktora nauk ekonomicznych uzyskany na Wydziale Ekonomii Uniwersytetu w Zagrzebiu
1981
tytuł magistra nauk ekonomicznych uzyskany na Wydziale Handlu Zagranicznego
Uniwersytetu w Zagrzebiu
1975
licencjat na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu w Zagrzebiu
Doświadczenie zawodowe:
2009–2013
starszy doradca w Narodowym Banku Chorwacji
1992–2009
pracownik MFW w Waszyngtonie
2004–2009
w Rosji
stały przedstawiciel w Moskwie, szef przedstawicielstwa MFW
2007–2009
szef misji na Białorusi, równolegle z funkcją pełnioną w Moskwie
2001–2004
szef misji w Rumunii
2000
szef misji w Albanii
1997–1999
urzędnik odpowiedzialny za Słowację w Departamencie ds. Europy
1995–1997
urzędnik odpowiedzialny za byłą jugosławiańską republikę Macedonii
w Departamencie ds. Europy
1994–1995
specjalista ekonomiczny
Departamencie ds. Budżetowych
ds.
polityki
budżetowej
Polski
w
1992–1993
specjalista ekonomiczny ds. polityki budżetowej Pakistanu w
Departamencie ds. Budżetowych
1977–1992
pracownik naukowy, liczne stanowiska naukowe, w tym szefa Działu Polityki
Pieniężnej Instytutu Nauk Ekonomicznych w Zagrzebiu
1991–1992
doradca prezesa Narodowego Banku Chorwacji w sprawach dotyczących
wprowadzenia pierwszej waluty krajowej po ogłoszeniu przez Chorwację
niepodległości
1989–1990
członek zarządu Agencji Restytucji Banków rządu byłej Socjalistycznej Federacyjnej
Republiki Jugosławii
1980 – 1989
członek kilku komitetów doradczych w zakresie polityki makroekonomicznej i reform
strukturalnych, powołanych przez rząd federalny byłej Socjalistycznej Federacyjnej
Republiki Jugosławii
2013
Neven Mates został mianowany członkiem Europejskiego Trybunału
Obrachunkowego 15 lipca 2013 r. i wszedł w skład Izby IV „Dochody, badania
naukowe i polityki wewnętrzne oraz instytucje i organy Unii Europejskiej”.
2