Nr 45, Listopad 2009

Numer 45  Listopad 2009
Powołanie i posłannictwo braci
Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego
Pozdrawiam wszystkich czytelników „Betlejem” – Biuletynu Generalnego Sekretariatu
ds. Formacji. Nazywam się Stephen Buckley; jestem bratem pallotynem, członkiem Prowincji
Matki Bożej Miłości (Prowincja irlandzka) oraz najnowszym członkiem Generalnego
Sekretariatu ds. Formacji. O moje uczestnictwo w Sekretariacie ds. Formacji zostałem
poproszony przez Radę Generalną SAC, której przewodzi Przełożony Generalny
ks. Friedrich Kretz SAC przejęty sytuacją, misją oraz formacją braci Stowarzyszenia
Apostolstwa Katolickiego. W 2007 roku, w Sekretariacie ds. Formacji zrodziła się potrzeba
nowej inicjatywy wspierającej braci SAC. W konsekwencji, za zgodą Rady Generalnej,
w czasie miesięcy wakacyjnych w roku 2008 i 2009 zostały zorganizowane,
w Międzynarodowym Centrum Formacji Pallotyńskiej „Wieczernik” na Via Giuseppe Ferrari
w Rzymie, dwa spotkania formacyjne dla braci.
Pierwsze spotkanie, w lipcu 2008, dotyczyło formacji permanentnej braci. W drugim,
od 25 do 31 lipca, uczestniczyło 33 braci wraz z przedstawicielami Sekretariatu i tłumaczami.
Celem tego spotkania było poszukiwanie konkretnych propozycji i sugestii, które posłużyłyby
Sekretariatowi w wypracowaniu programu formacyjnego dla braci Stowarzyszenia. Taki
program, po uprzednim zatwierdzeniu przez Radę Generalną, mógłby być włączony do Ratio
Institutionis SAC, w charakterze dodatku. W sformułowaniu propozycji i sugestii posłużyły
braciom konferencje, które doprecyzowały niektóre aspekty formacji: „Historia braci naszego
Stowarzyszenia”; „Bracia w dziele apostolskim św. W. Pallottiego oraz w dzisiejszym
Kościele”; „Dzisiejsza sytuacja braci SAC”; „Formacja misyjna braci: nowe wyzwania
i możliwości”; „Formacja braci według Ratio Institutionis SAC” oraz „Formacja permanentna
braci SAC”. Zaproponowany nam program dnia gwarantował równowagę między pracą,
modlitwą i czasem wolnym. Wszystkie, główne grupy językowe podejmowały animację
liturgiczną w wyznaczone im dni. Wspólnotowa rekreacja, która odgrywa ważną rolę podczas
międzynarodowych spotkań, pozwoliła uczestnikom nie tylko na przeżycie wymiaru
społecznego grupy, lecz stwarzała praktyczną możliwość rozwinięcia relacji i nawiązania
przyjaźni. Jeden dzień przeżywaliśmy krocząc śladami św. Wincentego. Obaj nasi przewodnicy:
ks. Jan Kupka i ks. S. Stawicki, w sposób żywy i utrzymujący nas w zainteresowaniu
przedstawiali miejsca z życia Pallottiego opowiadając związane z nimi zdarzenia. Z radością
spotkaliśmy się również z Siostrami Pallotynkami Misjonarkami. Od pierwszego już spotkania
w roku 2008 Siostry Pallotynki okazywały nam swoją gościnność, zapraszając uczestników
do ich Domu Generalnego. Tegoroczne odwiedziny w Domu Generalnym Sióstr Pallotynek
Misjonarek dały możliwość spotkania Sióstr pochodzących z różnych części świata, obecnych
w Rzymie z racji uczestnictwa w kursie formacyjnym organizowanym przez ich Radę
Generalną.
Ostatnie momenty spotkania były poświęcone na zebranie różnych propozycji, które
zostały wypracowane w trakcie pracy w grupach, odbywającej się w dniach poprzednich.
Niektóre z nich są następujące:
1. Opublikowanie na stronie internetowej literatury odnoszącej się do braci.
2. Urzeczywistnianie spotkań formacyjnych dla braci, na poziomie Prowincji/Regii.
3. Zachęcanie naszych pallotyńskich jednostek w Afryce i Indiach do inicjatyw
wspierających powołania na braci.
«Gdzie jest wola…»
Dobrze wiemy z historii, że nasz założyciel św. Wincenty Pallotti uwzględnił,
a następnie wspierał powołania na braci. Dlatego my, pallotyni, jesteśmy wezwani do bycia
wspólnotą różnorodnych powołań i – jako tacy – jesteśmy żywym symbolem w dziele
Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Jednak, nasza historia pokazuje również,
że świadomość i wspieranie powołania braterskiego oraz rola i misja braci były naznaczone
trudnościami i niezrozumieniem. Od końca II Wojny Światowej był zauważalny w naszym
Stowarzyszeniu stały spadek liczby braci. Podczas celebracji stulecia ustanowienia czterech
pierwszych Prowincji Stowarzyszenia (9 września 1909/2009) odkryłem, że sama tylko
Prowincja niemiecka miała wówczas więcej braci – 155 – niż ma ich dzisiaj całe
Stowarzyszenie – 143. Kolejne Zarządy Generalne były świadome tej spadkowej tendencji,
dlatego podejmowały i wciąż podejmują wysiłki zaradzające sytuacji braci.
Oba, opisane wcześniej, międzynarodowe spotkania, ich wnioski oraz propozycje
są wkładem na rzecz wypracowania przez Sekretariat ds. Formacji praktycznego programu
formacyjnego braci. Poczucie odpowiedzialności za powołanie i posłannictwo braci SAC
powinno zaczynać się od „korzeni” naszego Stowarzyszenia: w Prowincjach/Regiach,
we wspólnotach lokalnych, od indywidualnych członków. Wola czynienia tego, wydaje mi się,
istnieje. Pozwólmy, aby każdy odnalazł swój sposób wspierania, zachęcania i promowania
powołania oraz posłannictwa braci naszego Stowarzyszenia.
Br. Stephen Buckley SAC
Rzym, San Silvestro