Być Apostołem Dzisiaj 11

zawsze chętny, aby okazać nam miłosierdzie i przebaczenie. Musimy jednak
podjąć stanowczą decyzję, że się nawrócimy i będziemy czynić pokutę.
Jesteśmy wolni, aby przyjąć Boże miłosierdzie i dokonywać wyborów w
zgodzie z życiem wiary, ponieważ Bóg szanuje wolność człowieka.
Bóg stworzył nas doskonałymi, abyśmy cieszyli się rajem. Ale
pozwalając Adamowi korzystać z wolnej woli i wolności do wyboru
grzechu, Bóg daje nam coś jeszcze lepszego - odkupienie przez krew Jego
jedynego Syna. Jezus Chrystus odkupił nas od grzechu pierworodnego i
wszystkich grzechów osobistych, popełnianych przez każdego z nas, a
więc jak to ujął święty Paweł: ,,Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze
obficiej rozlała się łaska” (Rz 5, 20). Raj, który Bóg stworzył dla człowieka
był dobry, ale nasza nagroda za ,,dobre bojowanie” (1Tm 6, 12) jest jeszcze
lepsza. Podczas Wigilii Paschalnej Kościół radośnie śpiewa: ,,O szczęśliwa
wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!”
Pytania do refleksji:
1. Jaka jest moja reakcja na zdanie św. Pawła: ,,wszyscy bowiem
zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej (Rz 3, 23)?
2. Jakich skutków grzechu pierworodnego doświadczam w moim
osobistym życiu?
3. Jak powinienem korzystać z Miłosierdzia Bożego jako wzoru w
moim życiu osobistym (Por. Mi 6,8: ,,(...) czego żąda Pan od ciebie,
jeśli nie czynienia sprawiedliwości, umiłowania wierności i
pokornego obcowania z Bogiem twoim”)?
Modlitwa:
Ojcze w niebie, wiem, że jestem słaby; ulegam złym skłonnościom,
które mnie opanowują. Łamię Twoje prawa i moje grzechy oddzielają mnie
od Ciebie. Szczerze przepraszam i proszę o wybaczenie. Potrzebuję
Twojego Miłosierdzia. Niech krew Jezusa zmyje moje grzechy. Oddaję się
w Jego ręce. Od teraz niech Jego życie będzie moim życiem i niech On
stanie się Panem mojego życia. Wlej swojego Ducha w moje serce, aby
pomógł mi być posłusznym Tobie i pełnić Twoją wolę. Amen.
Joy Palachuvattil SAC
Indie
________________________________________________
Segretariato Generale, Unione dell’Apostolato Cattolico
Piazza San Vincenzo Pallotti 204, Roma, Italia [email protected]
Grzech pierworodny i potrzeba Bożego Miłosierdzia
W dniu 13 marca 2015 roku, dokładnie w drugą rocznicę swego
pontyfikatu, papież Franciszek ogłosił nadzwyczajny Jubileusz: Rok Święty
Miłosierdzia. Franciszek mówi, że
Rok Święty jest ,,poświęcony
przeżywaniu w naszym codziennym życiu miłosierdzia”, które Bóg ,,stale
rozlewa na nas wszystkich”. Papież wyjaśnił, że rok rozpocznie się 8
grudnia dla uczczenia zarówno święta Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny, jak i 50. rocznicy zakończenia Soboru
Watykańskiego II, który wezwał Kościół do głoszenia światu Ewangelii w
nowy sposób, wszystkim niosąc miłosierdzie Boże.
Od tego numeru ,,Być Apostołem Dzisiaj” rozpoczynamy serię rozważań
na temat miłosierdzia, Pallottiego i pallotyńskiego charyzmatu, korzystając
z bulli Papieża Franciszka ,,Misericordiae Vultus” jako punktu wyjścia.
Temat, jaki podejmiemy w tym numerze, to fakt grzechu pierworodnego i
potrzeba Bożego Miłosierdzia dla wszystkich.
Pismo Święte i Tradycja mówią nam, że ,,Bóg stworzył człowieka na
swój obraz; na obraz Boży go stworzył; stworzył mężczyznę i niewiastę”
(Rdz 1,27). Pierwszy człowiek - Adam - został stworzony w stanie
pierwotnej sprawiedliwości, tzn. jego rozum i wola były całkowicie poddane
Bogu dzięki łasce uświęcającej,1 a wyobraźnia i życie emocjonalne były
poddane rozumowi i woli. Dzięki tej głębokiej harmonii z Bożym planem
miłości na poziomie życia moralnego i duchowego, jego ciało było pod
kontrolą i w służbie jego duszy, a jego relacje z innymi były całkowicie
zakorzenione w miłości i szacunku, i nawet świat zewnętrzny był mu
podporządkowany. Ten boski porządek życia człowieka, we wszystkich jego
zróżnicowanych wymiarach, był jak gdyby wynikiem poddania jego umysłu i
woli Bogu, dzięki łasce uświęcającej. Gdy łaskę tę człowiek stracił przez
grzech, to i wszystkie inne wymiary życia nie były już poddane Bożej
miłości. Każda zdolność spontanicznie szukała własnego spełnienia bez
odniesienia do jakiegokolwiek wyższego dobra. Ten stan istnienia, który
Łaska uświęcająca jest “darem habitualnym, stałą i nadprzyrodzoną dyspozycją
udoskonalającą samą duszę, by uzdolnić ją do życia z Bogiem i do działania mocą Jego
miłości”, KKK 2000.
1
Adam przekazał swoim potomkom, nie jest jedynie stanem prostego braku
(negatio), ale stanem pozbawienia (privatio) - pozbawienia pierwotnej
sprawiedliwości, przez co usunięte jest podporządkowanie ludzkiego
rozumu Bogu jako wynik tego, że nie ma się już właściwej relacji z Nim, jaką
ludzie mieli mieć od samego początku. To jest stan grzechu pierworodnego.
Grzech pierworodny jest stanem, nie czymś, co ludzie czynią; jest to
zwykły stan duchowy i psychiczny ludzi, a nie ich złe myśli i czyny. Co jest
dzisiaj sprawdzianem skutków grzechu pierworodnego w życiu? Jest faktem
bezspornym, że w ludziach istnieje wewnętrzne poszukiwanie czegoś więcej.
Jest to dana im przez Boga tęsknota, leżąca u podstaw wszelkiego
pojmowania, odkrywania i postępu. Zdobycie tego, czego się pragnie, rodzi
dalsze, coraz większe pragnienie. Pragnienie to samo w sobie nie jest złe, kiedy
ma pozytywny kierunek. Jednak gdy jest skierowane na spełnienie pewnych
pragnień, które nie dają pozytywnych owoców, może prowadzić do utraty
wolności, uzależnienia i niewolnictwa. Takie silne pragnienia mogą zawładnąć
ludźmi, pozbawiając ich samokontroli i zdolności do racjonalnego myślenia i
działania. Alkoholizm, uzależnienie od narkotyków i seksu, różne nadużycia
itp., to tylko kilka przykładów nadmiernego ulegania temu, co zniewala osobę.
Grzech pierworodny staje się zatem tendencją ludzi do „ulegania”, gdy są
kuszeni przez zło panujące w społeczeństwie, w którym żyją, bardziej niż do
opowiadania się za dobrem. To pomaga wyjaśnić, dlaczego każdemu z nas tak
trudno jest oprzeć się pokusie. Jak to ujął święty Paweł: ,,Nie czynię tego, co
chcę, ale to, czego nienawidzę ...” (Rz 7,15).
Bóg stworzył nas, abyśmy cieszyli się wolnością i podejmowali decyzje,
które tę wolność będą promować. Utrata wolności, na którą cierpimy przez
taką nadmierną uległość, jest skutkiem grzechu pierworodnego. Grzech
pierworodny dotyka ludzi oddzielając ich od Boga i wnosząc do ich życia
niezadowolenie oraz poczucie winy. W skali światowej grzech pierworodny
jest wyjaśnieniem dla takich rzeczy jak ludobójstwo, wojna, okrucieństwo,
wyzysk i nadużycie oraz obecność i powszechność grzechu w historii
człowieka. Zmazę grzechu pierworodnego dziedziczymy wszyscy w chwili
poczęcia i przynosi ona skutki w postaci ignorancji, pożądliwości
(skłonności do zła), śmierci i cierpienia (Rdz 3, 16-19; KKK 1264). Przez
grzech pierworodny straciliśmy nadzieję na otrzymanie królestwa Bożego po
naturalnej śmierci. Grzech pierworodny oddzielił nas od Boga i osłabił
naszą wolę wybierania dobra a nie zła.
W odpowiedzi Bóg, którego miłość do wszelkiego stworzenia jest
stała (Ps 136, 4-6), daje nam Swoje Boskie Miłosierdzie, pocieszając nas w
cierpieniu i odpuszczając nasze grzechy. Bóg ogłasza Mojżeszowi, że jest
„miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność” (Wj
34, 5-6; KKK 210). On ,,tak umiłował świat, że Syna swego
Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał
życie wieczne” (J 3,16; por OOCC XIII, 121-122). Kontemplując tę
miłosierną inicjatywę Boga, św. Wincenty Pallotti woła: ,,O miłości
nieskończona! O nieskończone Miłosierdzie! O przepaści cudów
niewypowiedzianego Miłosierdzia!” (OOCC X, 479). W żarliwej modlitwie
dodaje: ,,Boże mój, nieskończone me Miłosierdzie, w imię tegoż
nieskończonego miłosierdzia Twego ... wierzę mocno, że przez
nieskończone zasługi śmierci Jezusa Chrystusa ... zniszczona jest moja
niepojęta niegodność ... i wymazane są wady mojego życia... abym śpiewał
na zawsze cuda i głębię Bożego Miłosierdzia” (OOCC X, 350-352).
Jezus Chrystus, Syn Boży, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, poddał
się niezasłużonej śmierci i stał się ofiarą za nasze grzechy. Męka, śmierć i
zmartwychwstanie Jezusa były ofiarowane raz na zawsze za grzechy całej
ludzkości, abyśmy mogli być zbawieni przez łaskę Boga. ,,Jeżeli bowiem przez
przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu tego jednego, to o ileż
bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować
będą w życiu z powodu Jednego - Jezusa Chrystusa. A zatem, jak
przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak
czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie
dające życie” (Rz 5, 17-18). List Świętego Pawła do Rzymian mówi nam, że
przez grzech Adama wszyscy zostali skazani, a teraz posłuszeństwo i męka
Chrystusa wszystkich zbawiły. Odkupienie Jezusa Chrystusa jest aktem
Bożego Miłosierdzia, darem dla świata na zadośćuczynienie za grzech
pierworodny i grzechy osobiste. ,,Chrystus, nowy Adam (...) objawia w pełni
człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu jego najwyższe powołanie”
dokonuje zaś tego ,,już w samym objawieniu tajemnicy Ojca i Jego miłości.”
(GS 22). „Człowiek i jego najwyższe powołanie odsłania się w Chrystusie
poprzez objawienie tajemnicy Ojca i Jego miłości” (DM 1).
Bóg z pewnością mógł znaleźć inny sposób, aby nas odkupić. Ale
wybrał taki sposób, aby pokazać, jak bardzo nas kocha. Jednak łaska
ofiarowana i odkupienie dokonane przez Jezusa Chrystusa za wszystkich,
muszą być przyjęte z wiarą przez każdego osobiście. Wiara to otwartość na
Boga, postawa zaufania Jemu i Jego zbawczej mocy. Jest to nic innego jak
dar. Bóg nie tylko dał nam ten wielki dar wiary, ale okazał nam również
swoją wyrozumiałość. Bez względu na to, jakie są nasze grzechy, On jest