PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO 2010

Transkrypt

Prognoza oddziaływania na środowisko
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Radzymin – obręb Ruda
SPIS TREŚCI:
I. Przedmiot, cel i zakres opracowania
II. Podstawa prawna opracowania
III. Materiały źródłowe
IV. Informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy
V. Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla analizowanego
obszaru
V.1. Cel i przedmiot planu
V.2. Powiązania z innymi dokumentami
V.3. Przeznaczenie terenów
V.4. Ustalenia ogólne
V.5. Uzasadnienie projektu planu - ogólnie
VI. Charakterystyka geograficzna i środowiskowa obszaru opracowania na podstawie
opracowania ekofizjograficznego
VI.1. Położenie geograficzne
VI.2. Charakterystyka geomorfologiczna, geologiczna i glebowa
VI.3. Charakterystyka hydrogeologiczna i hydrologiczna
VI.4. Charakterystyka meteorologiczna i klimatyczna
VI.5. Charakterystyka akustyczna
VI.6. Charakterystyka przyrodnicza
VI.7. Charakterystyka urbanistyczno - kulturowa
VI.8. Walory krajobrazowe
VI.9. Obszary i obiekty podlegające ochronie oraz proponowane do objęcia ochroną
VII. Ocena stanu i funkcjonowania środowiska, jego zasobów, odporności na degradację i
zdolności do regeneracji
VII.1. Ocena stanu środowiska
VII.2. Uwarunkowania ekofizjograficzne wraz z możliwościami rozwiązań ochronnych
VIII. Skutki dla środowiska mogące wynikać z projektowanego przeznaczenia terenu
IX. Skutki dla środowiska mogące wynikać z realizacji ustaleń planu wraz z oceną rozwiązań
funkcjonalno – przestrzennych i innych ustaleń planu
IX.1. Klimat, powietrze atmosferyczne i klimat akustyczny
IX.2. Gleba i surowce naturalne
IX.3. Wody powierzchniowe i podziemne
IX.4. Elektromagnetyczne promieniowanie niejonizujące
IX.5. Gospodarka odpadami i ściekami
IX.6. Ochrona przyrody (obszary chronione, formy ochrony) istotna z punktu widzenia realizacji
projektowanego dokumentu (w szczególności obszarów podlegających ochronie na podstawie
ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r, o ochronie przyrody)
IX.7. Środowisko przyrodnicze i zmiany w krajobrazie
IX.8. Dobra kultury i elementy zabytkowe
IX.9. Wpływ na zdrowie ludzi
IX.10.Zaopatrzenie w media
IX.11. Oddziaływania na środowisko
X. Ocena zgodności projektowanego użytkowania i zagospodarowania terenu z przepisami
prawa oraz uwarunkowaniami ekofizjograficznymi
X.1. Zgodność z uwarunkowaniami ekofizjograficznymi
X.2. Zgodność z przepisami prawa dotyczącymi ochrony środowiska
X.3. Ocena proporcji pomiędzy terenami o różnych formach użytkowania a pozostałymi terenami
XI. Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu międzynarodowym, wspólnotowym i
krajowym, istotne z punktu widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w
jakich te cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas
opracowywania dokumentu
XII. Rozwiązania mające na celu zapobieganie, ograniczenie lub kompensację przyrodniczą
negatywnych oddziaływań na środowisko, mogących być rezultatem realizacji
1
projektowanego dokumentu w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru
natura 2000 oraz integralność tego obszaru.
XIII. Informacje o możliwym transgranicznym oddziaływaniu na środowisko
XIV. Propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy skutków realizacji postanowień
projektowanego dokumentu oraz częstotliwości jej przeprowadzania
XV. Rozwiązania alternatywne
XVI. Streszczenie i wnioski
XVII. Bibliografia
XVII.1. Materiały dokumentacyjne i źródłowe
XVII.2. Ważniejsze przepisy prawne
\
2
I. Przedmiot, cel i zakres opracowania
Prognoza oddziaływania na środowisko to dokumentacja sporządzona na potrzeby miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego, wykonywana równolegle z projektem planu.
Przedmiotem prognozy oddziaływania na środowisko jest określenie wpływu na środowisko
analizowanego obszaru i jego sąsiedztwa działań wynikających z uchwalenia miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego. Równocześnie prognoza formułuje warunki realizacji projektowanych
ustaleń planistycznych pozwalające na zachowanie równowagi przyrodniczej i minimalizację ewentualnych
ujemnych skutków.
Powstała w toku prac dokumentacja przeznaczona jest na potrzeby ustaleń miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego obręb Ruda w gminie Radzymin, o
powierzchni ok. 457 ha.
II. Podstawa prawna opracowania
Prognozę oddziaływania na środowisko opracowuje się na podstawie art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 i 2
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008r. Nr 25, poz.150 z późniejszymi
zmianami), mówiącego, iż do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dołącza się
prognozę oddziaływania na środowisko w zakresie określonym w art. 41 ust. 2 cytowanej ustawy.
Do prac nad prognozą oddziaływania na środowisko przystąpiono na podstawie uchwały Rady
Miejskiej w Radzyminie z dnia 14 marca 2008r. nr 195/XV/2008 w sprawie przystąpienia do sporządzenia
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu Ruda, na terenie gminy Radzymin oraz na
podstawie zlecenia firmy „Archimedes” – Paweł Duś.
W prognozie oddziaływania na środowisko dla opracowywanego projektu planu uwzględniono
wymagania wynikające z obowiązujących przepisów a przede wszystkim z art. 51 ust.2 oraz art. 52 ust 1 i 2
ustawy z dnia z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 199, poz.
1227) ze szczególnym uwzględnieniem wymagań określonych w uzgodnieniach zakresu i szczegółowości
prognozy, które zostały zawarte w uzgodnieniu Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie
(pismo z dnia 05.05.2009r. znak: RDOŚ-14-WOOŚ-I-ID-7041-906/09). Urząd Gminy Radzymin nie otrzymał
uzgodnienia od Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Wołominie, do którego zwrócono się
pismem z prośbą o uzgodnienie nr BUD-7321/87/88/38/09 z dnia 27 marca 2009r.
Obowiązek przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko
planu
zagospodarowania przestrzennego wynika z art. 46 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 7 listopada 2008r. Nr 199, poz. 1227 z późniejszymi zmianami).
W okresie prac nad niniejszą prognozą nie było przepisów wykonawczych w sprawie szczegółowych
warunków, jakim powinna odpowiadać prognoza oddziaływania na środowisko.
III. Materiały źródłowe
W celu wykonania prognozy oddziaływania na środowisko zebrano materiały wyjściowe w formie
publikacji, dokumentacji, opracowań tematycznych i studyjnych, opracowań kartograficznych. Dokonano
analizy terenu i wykonano materiał zdjęciowy. Za podstawę posłużyło „Opracowanie ekofizjograficzne do
miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin – obręby Borki i Ruda” (styczeń
2009).
Materiały wykorzystywane w toku prac pochodzą głównie z Urzędu Gminy Radzymin, źródeł
literaturowych, opracowań zamieszczonych na stronach internetowych.
Pełny spis, wykorzystywanych w toku prac nad niniejszym opracowaniem, materiałów znajduje się w
jednym z podrozdziałów końcowych pracy.
3
IV. Informacje o metodach zastosowanych przy sporządzaniu
prognozy
W okresie sporządzania niniejszego opracowania nie było przepisów prawnych określających metody
sporządzania prognoz oddziaływania na środowisko.
Niniejsza prognoza jest wynikiem wielopłaszczyznowych analiz i szacowań zagadnień określonych w
obowiązujących przepisach szczególnych na tle istniejących uwarunkowań ekofizjograficznych ze
szczegółowością odpowiednią do tworzonego dokumentu.
Sporządzając ją korzystano z dostępnych dokumentów i materiałów źródłowych sporządzonych przez
specjalistów z wielu odrębnych dziedzin. Zaliczono tutaj tego typu dokumenty jak; polityki i strategie
rozwoju, ekspertyzy, programy ochrony, ekofizjografie i prognozy oddziaływania na środowisko a także
raporty, decyzje środowiskowe oraz wyniki badań monitoringowych stanu środowiska itp.
Wykorzystano także doświadczenie zawodowe.
V. Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
dla analizowanego obszaru
V.1. Cel i przedmiot planu
Celem projektu planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego teren położony
w obrębie Ruda gminy Radzymin jest wprowadzenie i ustalenie warunków zagospodarowania terenów
zabudowy, głównie mieszkaniowej, mieszkaniowo - usługowej, usługowej - w różnorodnych układach
funkcjonalno – przestrzennych z uwzględnieniem harmonijnego wkomponowania w krajobraz, z
zachowaniem istniejących i funkcjonujących terenów zieleni. Projektowana funkcja mieszkaniowa, głównie w
formie ekstensywnej będzie uzupełniona w niezbędnym zakresie funkcją usług podstawowych dla
mieszkańców. Część terenów pozostawia się jako zielone. Niezwykle ważnym celem jest zachowanie zieleni
ekologicznej towarzyszącej rzece Rządza i ciekom.
Istotnym elementem zagospodarowania jest właściwe ukształtowanie siatki ulic, obsługujących
wprowadzane funkcje związane z zagospodarowaniem, w powiązaniu z układem ulic istniejących.
Plan porządkuje równocześnie istniejące zagospodarowanie.
Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego posiada obecnie zgodność z
ustaleniami obowiązującego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy
Radzymin.
Projekt planu obejmuje:
1. Rysunek planu w skali 1:2000;
2. Wyrys ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Radzymin, z
oznaczeniem granic obszaru objętego planem miejscowym
3. Rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag wniesionych do projektu planu
4. Rozstrzygnięcie o sposobie realizacji zapisanych w planie inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej,
V.2. Powiązania z innymi dokumentami
Plan opracowany został w powiązaniu z:
1) Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin,
2) „Opracowaniem ekofizjograficznym do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy
Radzymin – obręby Borki i Ruda” (styczeń 2009).
3) Uchwałą nr 195/XV/2008 Rady Miejskiej w Radzyminie z dnia 14 marca 2008r. w sprawie przystąpienia
do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu Ruda, na terenie
gminy Radzymin.
V.3. Przeznaczenie terenów
Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zmienia przeznaczenie terenów
przyjęte dotychczasowymi uchwałami Rady Miejskiej i ustala nowe.
4
Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przewiduje wprowadzenie do obszaru
następujących funkcji (przeznaczenia terenu) wraz z wybranymi zasadami zagospodarowania
mogącymi mieć wpływ na środowisko:
MN 01, MN 02, MN 03, MN 04, MN 05, MN 06, MN 07, MN 08, MN 09, MN 10, MN 11, MN 12 :
Przeznaczenie – zabudowa mieszkaniowa:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
lokalizację zabudowy mieszkaniowej w formie budynków wolnostojących, bliźniaczych,
możliwość lokalizacji wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowo-gospodarczych z
ograniczeniem do 45,0 m2 łącznej powierzchni zabudowy,
możliwość zachowania istniejącej zabudowy zagrodowej,
możliwość zachowania istniejącej zabudowy z możliwością przebudowy,
możliwość lokalizacji obiektów małej architektury,
możliwość realizacji dróg wewnętrznych, miejsc postojowych,
możliwość realizacji ciągów pieszych i ścieżek rowerowych,
możliwość lokalizacji sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej.
Zasady zagospodarowania:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
intensywność zabudowy: maksimum 0,4,
powierzchnia biologicznie czynna: minimum 50%,
dopuszczalna wysokość zabudowy: do dwóch kondygnacji nadziemnych, w tym poddasze użytkowe; wysokość
obiektów – maksimum 10 m;
dachy dwu i wielospadowe, dopuszcza się dachy jednospadowe dla obiektów garażowych, gospodarczych lub
garażowo-gospodarczych
kąt nachylenia głównej połaci dachowej: 15º-45º,
pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach: grafitowym (antracyt),
ceglastym, brązowym,
wysokość podpiwniczenia budynków do 1,0 m ponad poziom terenu,
wysokość dla wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowo-gospodarczych: maksimum
1 kondygnacja,
MN.ZZ 01, MN.ZZ 02, MN.ZZ 03, MN.ZZ 04
Przeznaczenie – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna w obszarze bezpośredniego zagrożenia
powodzią:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
lokalizację zabudowy mieszkaniowej w formie budynków wolnostojących,
możliwość realizacji budowli hydrotechnicznych związanych z utrzymaniem wód i ochroną
przeciwpowodziową.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
garażowo-gospodarczych
zakazuje się lokalizacji garaży samochodów ciężarowych.
MNe 01, MNe 02, MNe 03, MNe 04, MNe 05, MNe 06, MNe 07, MNe 08, MNe 09, MNe 10, MNe
11, MNe 12, MNe 13, MNe 14 :
Przeznaczenie – zabudowa mieszkaniowa ekstensywna:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
5
1)
2)
powierzchnia biologicznie czynna:
a) dla terenów oznaczonych MNe 01, MNe 03, Mne 04, MNe 05, MNe 06, MNe 07, MNe 08, MNe 09 – minimum
50%,
b) dla terenów oznaczonych MNe 02, MNe 10, MNe 11, MNe 12, MNe 13, MNe 14 – minimum 80%,
3) dopuszczalna wysokość zabudowy: do dwóch kondygnacji nadziemnych, w tym poddasze użytkowe; wysokość
obiektów – maksimum 10 m,
4) dachy dwu i wielospadowe, dopuszcza się dachy jednospadowe dla obiektów garażowych, gospodarczych lub
garażowo-gospodarczych,
5) kąt nachylenia głównej połaci dachowej: 15º-45º,
6) pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach grafitowym (antracyt),
7) zakazuje się lokalizacji garaży samochodów ciężarowych.
MNe.ZZ 01
Przeznaczenie – lokalizacja zabudowy mieszkaniowej ekstensywnej
w obszarze bezpośredniego
zagrożenia powodzią.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
możliwość realizacji budowli hydrotechnicznych związanych z utrzymaniem wód i ochroną przeciwpowodziową.
1)
2)
3)
4)
zakazuje się podpiwniczania obiektów.
pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach grafitowym (antracyt),
zakazuje się lokalizacji garaży samochodów ciężarowych.
5)
6)
7)
8)
MNz 01, MNz 02, MNz 03, MNz 04, MNz 05, MNz 06, MNz 07
Przeznaczenie – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
możliwość zachowania istniejącej zabudowy,
możliwość lokalizacji wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowogospodarczych z ograniczeniem do 45,0 m2 powierzchni zabudowy,
możliwość realizacji dróg dojazdowych wewnętrznych, miejsc postojowych,
1) intensywność zabudowy: maksimum 0,3,
2) powierzchnia biologicznie czynna: minimum 80%,
3) zachowanie co najmniej 80% powierzchni w użytkowaniu leśnym.
4) dopuszczalna wysokość zabudowy: do dwóch kondygnacji nadziemnych, w tym poddasze
użytkowe; wysokość obiektów – maksimum 9 m;
5) dachy dwu i wielospadowe,
6) kąt nachylenia głównej połaci dachowej: 15º-45º;
7) pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach
grafitowym (antracyt), ceglastym, brązowym,
8) wysokość podpiwniczenia budynków do 1,0 m ponad poziom terenu,
9) możliwość remontu i przebudowy istniejącej zabudowy, nie spełniającej parametrów ustalonych
dla nowej zabudowy,
10) wysokość dla wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowogospodarczych: maksimum 1 kondygnacja.
6
11) zakazuje się:
a. lokalizacji obiektów o funkcjach usługowych i produkcyjnych ,
b. budowy szklarni oraz prowadzenia hodowli roślinnej i zwierzęcej,
c. obniżania wód gruntowych,
d. składowania odpadów.
e. lokalizacji garaży samochodów ciężarowych.
MN/UTL 01, MN/UTL 02, MN/UTL 03, MN/UTL 04, MN/UTL 05, MN/UTL 06, MN/UTL
MN/UTL 29, MN/UTL 30:
Przeznaczenie terenu – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i zabudowa letniskowa:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
07,
14,
21,
28,
lokalizację zabudowy letniskowej w formie budynków wolnostojących,
możliwość zachowania istniejącej zabudowy, nie spełniającej parametrów ustalonych dla nowej
zabudowy,
możliwość lokalizacji wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowogospodarczych z ograniczeniem do 20,0 m2 powierzchni zabudowy,
możliwość realizacji dróg wewnętrznych, miejsc parkingowych,
1)
2)
3)
4) dachy dwu i wielospadowe, dopuszcza się dachy jednospadowe dla obiektów określonych w § 15. ust. 3 punkt
10),
6) pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach: grafitowym (antracyt),
8) wysokość dla wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowo-gospodarczych: maksimum
1 kondygnacja,
9) możliwość lokalizowania obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowo-gospodarczych w granicy działki,
stosownie do przepisów odrębnych.
MN/UTL.ZZ 01, MN/UTL.ZZ 02, MN/UTL.ZZ 03, MN/UTL.ZZ 04, MN/UTL.ZZ 05
Przeznaczenie terenu - zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i zabudowy letniskowej w obszarze
bezpośredniego zagrożenia powodzią.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
lokalizację zabudowy letniskowej w formie budynków wolnostojących,
możliwość zachowania istniejącej zabudowy, nie spełniającej parametrów ustalonych dla nowej zabudowy,
możliwość realizacji budowli hydrotechnicznych związanych z utrzymaniem wód i ochroną
przeciwpowodziową.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
zakazuje się podpiwniczania obiektów.
7
7)
1 kondygnacja,
9) możliwość remontu i przebudowy istniejącej zabudowy, nie spełniającej parametrów ustalonych dla nowej
zabudowy,
MN/U 01, MN/U 02, MN/U 03, MN/U 04, MN/U 05, MN/U 06, MN/U 07:
Przeznaczenie terenu – zabudowa mieszkaniowa, zabudowa usługowa, zabudowa mieszkaniowo
- usługowa:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
możliwość realizacji zabudowy mieszkaniowej w formie budynków wolnostojących, bliźniaczych,
możliwość realizacji wolnostojących obiektów usługowych,
możliwość lokalizacji wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowo-gospodarczych
z ograniczeniem do 45,0m² łącznej powierzchni zabudowy,
możliwość realizacji zieleni urządzonej, trawników, skwerów, placów zabaw,
możliwość realizacji dróg wewnętrznych, miejsc parkingowych lub postojowych,
3) dopuszczalna wysokość zabudowy: do dwóch kondygnacji nadziemnych, w tym poddasz użytkowe;
wysokość obiektów – maksimum 10 m,
garażowo-gospodarczych),
6) pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach grafitowym
(antracyt), ceglastym, brązowym,
8) wysokość dla wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowo-gospodarczych:
maksimum 1 kondygnacja
9) możliwość lokalizowania obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowo-gospodarczych w
granicy działki, stosownie do przepisów odrębnych.
MN/U.ZZ 01
Przeznaczenie terenu - zabudowa mieszkaniowa, zabudowa usługowa oraz zabudowa mieszkaniowousługowa w obszarze bezpośredniego zagrożenia powodzią.
1)
2)
3)
4)
5)
możliwość realizacji zabudowy mieszkaniowej w formie budynków wolnostojących, bliźniaczych,
możliwość realizacji wolnostojących obiektów usługowych,
z ograniczeniem do 45,0m² łącznej powierzchni zabudowy,
6) możliwość realizacji zieleni urządzonej, trawników, skwerów, placów zabaw,
7) możliwość lokalizacji obiektów małej architektury,
8) możliwość realizacji budowli hydrotechnicznych związanych z utrzymaniem wód i ochroną przeciwpowodziową.
9) możliwość realizacji dróg wewnętrznych, miejsc parkingowych lub postojowych,
10) możliwość realizacji ciągów pieszych i ścieżek rowerowych,
11) możliwość lokalizacji sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej.
1) zakazuje się podpiwniczania obiektów.
4) dopuszczalna wysokość zabudowy: do dwóch kondygnacji nadziemnych, w tym poddasz użytkowe; wysokość
garażowo-gospodarczych),
7) pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach grafitowym (antracyt),
8
U/MN 01:
Przeznaczenie terenu – zabudowa usługowa, zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
możliwość realizacji zabudowy usługowej w formie budynków wolnostojących,
możliwość wprowadzenia funkcji mieszkaniowej w obiekcie usługowym,
możliwość lokalizacji obiektów zaplecza technicznego, magazynowego, składowego, usługowego,
handlowego, socjalnego i biurowego,
możliwość lokalizacji wolnostojących obiektów garażowych, gospodarczych lub garażowogospodarczych z ograniczeniem do 100,0 m² powierzchni zabudowy,
realizację zieleni urządzonej, trawników, skwerów, placów zabaw,
lokalizację obiektów małej architektury,
realizację dróg wewnętrznych, miejsc parkingowych,
realizację ciągów pieszych i ścieżek rowerowych,
3) dopuszczalna wysokość zabudowy: do 3 kondygnacji nadziemnych, w tym poddasz użytkowe;
4) dachy dwu i wielospadowe, dopuszcza się dachy jednospadowe dla obiektów określonych w § 19.
ust. 3 punkt 10),
5) kąt nachylenia głównej połaci dachowej: do 45º, dopuszcza się zachowanie istniejącej geometrii
dachów,
maksimum 1 kondygnacja,
U 01, U 02, U 03
Przeznaczenie terenu – zabudowa usługowa:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
możliwość realizacji zabudowy usługowej w formie budynków wolnostojących,
możliwość wprowadzenia funkcji mieszkaniowej w obiekcie usługowym,
możliwość lokalizacji obiektów zaplecza technicznego, magazynowego, składowego, usługowego,
handlowego, socjalnego i biurowego,
z ograniczeniem do 100,0 m² łącznej powierzchni zabudowy,
realizację zieleni urządzonej, trawników, skwerów, placów zabaw,
lokalizację obiektów małej architektury,
realizację dróg wewnętrznych, miejsc parkingowych lub postojowych,
realizację ciągów pieszych i ścieżek rowerowych,
3) dopuszczalna wysokość zabudowy: do 3 kondygnacji nadziemnych, w tym poddasz użytkowe;
5) kąt nachylenia głównej połaci dachowej: do 45º, dopuszcza się zachowanie istniejącej geometrii
dachów,
maksimum 1 kondygnacja,
9
US 01:
Przeznaczenie terenu – usługi sportu i rekreacji:
1) możliwość lokalizacji wolnostojących obiektów typu: szatnia, przebieralnia,
2) możliwość lokalizacji obiektów gastronomicznych,
3) możliwość realizacji terenowych urządzeń sportowo-rekreacyjnych,
4) możliwość realizacji dróg wewnętrznych, miejsc parkingowych lub postojowych,
5) możliwość realizacji ciągów pieszych i ścieżek rowerowych,
6) możliwość lokalizacji obiektów małej architektury,
7) możliwość realizacji zieleni urządzonej,
8) możliwość realizacji oczek wodnych i stawów,
9) możliwość lokalizacji sieci, urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
możliwość lokalizacji wolnostojących obiektów typu: szatnia, przebieralnia,
możliwość lokalizacji obiektów gastronomicznych,
możliwość realizacji terenowych urządzeń sportowo-rekreacyjnych,
możliwość realizacji dróg wewnętrznych, miejsc parkingowych lub postojowych,
możliwość realizacji zieleni urządzonej,
możliwość realizacji oczek wodnych i stawów,
ograniczenie do 100,0 m² łącznej powierzchni zabudowy,
dopuszczalna wysokość zabudowy: jedna kondygnacja nadziemna,
kąt nachylenia głównej połaci dachowej: do 45º,
pokrycie dachu dachówką lub materiałami dachówkopodobnymi w kolorze o odcieniach grafitowym (antracyt),
1 kondygnacja,
16) zakazuje się zabudowy letniskowej.
Z 01, Z 02, Z 03, Z 04, Z 05, Z 06, Z 07, Z 08, Z 09, Z 10
Przeznaczenie terenu - użytki zielone.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
uprawy ogrodnicze;
plantacje;
sady produkcyjne;
zadrzewienia i zakrzewienia;
realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej.
możliwość realizacji budowli hydrotechnicznych związanych z utrzymaniem wód i ochroną przeciwpowodziową.
Z.ZZ 01, Z.ZZ 02, Z.ZZ 03, Z.ZZ 04, Z.ZZ 05
Przeznaczenie terenu - użytki zielone.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
granicę obszaru bezpośredniego zagrożenia powodzią oznaczoną w załączniku graficznym nr 1.
uprawy ogrodnicze;
plantacje;
sady produkcyjne;
zadrzewienia i zakrzewienia;
możliwość realizacji budowli hydrotechnicznych związanych z utrzymaniem wód i ochroną przeciwpowodziową
realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej.
1)
zakazuje się zalesiania.
ZL 01, ZL 02, ZL 03, ZL 04 , ZL 05, ZL 06, ZL 07, ZL 08, ZL 09, ZL 10, ZL 11, ZL 12, ZL 13
Przeznaczenie terenu – zieleń leśna:
1)
2)
3)
użytkowanie leśne, zgodnie z przepisami szczególnymi,
możliwość realizacji tras rowerowych, szlaków turystycznych, ścieżek edukacyjnych,
możliwość realizacji sieci i urządzeń infrastruktury technicznej.
WS-1:
Przeznaczenie terenu:
tereny wód powierzchniowych
1)
możliwość realizacji urządzeń służących retencji wód i zabezpieczeniu przed powodziami,
10
2)
3)
możliwość realizacji mostów i kładek dla pieszych
zakazuje się zmiany dotychczasowego użytkowania.
KDZ 01, KDZ 02:
Przeznaczenie terenu – drogi zbiorcze:
1)
2)
3)
4)
5)
możliwość lokalizacji małych obiektów kubaturowych (kioski, przystanki autobusowe, budki telefoniczne, itp.)
zgodnie z obowiązującymi przepisami odrębnymi,
możliwość lokalizacji pomników poza pasem drogowym, o ile nie będą stwarzały zagrożenia poprzez
ograniczenie widoczności,
możliwość lokalizacji sieci, obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej.
KDL 01, KDL 02, KDL 03, KDL 04, KDL 05, KDL 06:
1)
2)
3)
4)
5)
KDD 01, KDD 02, KDD 03, KDD 04, KDD 05, KDD 06, KDD 07, KDD 08, KDD 09, KDD 10, KDD
11, KDD 12, KDD 13, KDD 14, KDD 15, KDD 16, KDD 17, KDD 18, KDD 19, KDD 20, KDD 21,
KDD 22, KDD 23, KDD 24, KDD 25, KDD 26, KDD 27, KDD 28, KDD 29, KDD 30, KDD 31, KDD
32, KDD 33, KDD 34, KDD 35, KDD 36, KDD 37, KDD 38:
Przeznaczenie terenu – drogi dojazdowe:
1)
2)
3)
4)
5)
KDPJ 01
Przeznaczenie terenu - ciąg pieszo-jezdny wraz z urządzeniami towarzyszącymi i siecią
infrastruktury technicznej.
1)
2)
3)
4)
możliwość lokalizacji pomników,
Bilans form przeznaczenia terenu:
FORMA PRZEZNACZENIA TERENU
MN (w tym MN.ZZ, MNe, MNe.ZZ, MNz,
MN/UTL, MN/UTL/ZZ, MN/U, MN/U.ZZ)
U (w tym: U/MN, US)
Z, ZL
WS
Komunikacja
POW. [ok. w %]
63,8
1,7
26,0
0,3
8,2
V.4. Ustalenia ogólne mogące mieć wpływ na środowisko:
Zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego.
1.
2.
3.
Dla przestrzeni ogólnodostępnych ustala się m.in. zagospodarowanie powierzchni biologicznie czynnej jako zieleni
urządzonej,
Ustala się zasady dotyczące ogrodzeń:
1) stosowanie ogrodzeń bez podmurówki lub na podmurówce z przepustami ułatwiającymi migrację małych
zwierząt, w formie otworów wielkości nie mniejszej 15cm x 15cm, w odstępach nie większych niż 10m
2) stosowanie w ogrodzeniach struktur ażurowych.
Zakazuje się stosowania przęseł ogrodzeń z prefabrykowanych elementów betonowych.
11
4.
5.
6.
Dopuszcza się umieszczanie szyldów oraz tablic informacyjnych, związanych bezpośrednio z działalnością
prowadzoną zgodnie z przeznaczeniem w obrębie działki lub terenu inwestycji.
Zakazuje się lokalizacji reklam na terenach zieleni urządzonej.
Zakazuje się lokalizacji reklam o wielkości przekraczającej powierzchnię 12 m2 na terenach istniejącej i
projektowanej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz na terenach zabudowy zagrodowej.
Zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Ustala się:
1) zakaz zanieczyszczania wód powierzchniowych i podziemnych oraz powierzchni ziemi,
2) nakaz realizacji przepustów o poziomym dnie umożliwiającym przemieszczanie się drobnej fauny, przy
przekraczaniu cieków wodnych drogowymi obiektami inżynieryjnymi,
3) zachowanie naturalnego charakteru koryta rzeki Rządza,
4) utrzymanie korytarzy migracyjnych roślin i zwierząt w dolinie rzeki Rządza,
Ustala się ograniczenia dotyczące lokalizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko:
1) zakaz lokalizacji, określonych w przepisach odrębnych, instalacji mogących powodować znaczne
zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości,
2) zakaz lokalizacji pprzedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko ,
3) zakaz lokalizacji przedsięwzięć, mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, z wyłączeniem
dróg i infrastruktury.
Cały obszar objęty planem położony jest w Warszawskim Obszarze Chronionego Krajobrazu.
Dla terenów położonych w Warszawskim Obszarze Chronionego Krajobrazu:
1) ustala się zachowanie naturalnych spływów i koryt cieków wodnych oraz ich biologicznego obudowania,
2) ustala się ochronę zieleni wiejskiej: zadrzewień, zakrzewień, parków wiejskich poprzez ochronę istniejących
oraz formowanie nowych zadrzewień śródpolnych i przydrożnych,
3) ustala się zachowanie śródpolnych torfowisk, zabagnień, podmokłości oraz oczek wodnych,
4) ustala się tworzenie stref buforowych wokół zbiorników wodnych w postaci pasów zadrzewień i zakrzewień,
celem ograniczenia spływu substancji biogennych i zwiększenia bioróżnorodności biologicznej,
5) ustala się utrzymanie i wprowadzanie zakrzewień i szuwarów wokół zbiorników wodnych, w
szczególnościstaorzeczy i oczek wodnych jako bariery ograniczającej dostęp do linii brzegowej, utrzymanie lub
tworzenie pasów zakrzewień i zadrzewień wzdłuż cieków jako naturalnej obudowy biologicznej ograniczającej
spływ zanieczyszczeń z pól uprawnych,
6) ustala się zachowanie istniejących form rzeźby terenu (wydm, zrównań i dolin),
7) ustala się niedopuszczanie do zanieczyszczeń wód powierzchniowych i podziemnych oraz powierzchni ziemi,
8) zakazuje się likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie wynikają
one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wodnego lub
budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych,
9) zakazuje się wielkotowarowej produkcji rolnej,
10) zakazuje się zmian stosunków wodnych,
11) zakazuje się likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-błotnych,
W strefie ochrony urbanistycznej Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu:
1) zakazuje się likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie
wynikają one z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub
wodnego lub budowy, odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych,
3) ustala się zachowanie naturalnych spływów i koryt cieków wodnych oraz ich biologicznego obudowania.
W strefie pośredniej ochrony sanitarnej ujęcia wód Wodociągu Północnego zakazuje się:
1) organizowania wysypisk śmieci oraz wylewisk nieczystości płynnych, składowisk odpadów miejskich i
przemysłowych, zakładania mogilników, składowisk środków ochrony roślin z wyłączeniem kompostowania
odpadków z indywidualnych gospodarstw na ich terenach,
2) zakładania cmentarzy,
3) wykonywania wierceń i odkrywek oraz wydobywania piasku i żwiru bez pozwolenia odpowiednich władz,
4) lokalizacji baz i warsztatów pływającego sprzętu wodnego z napędem spalinowym bez pozwolenia właściwych
organów, z wyłączeniem sprzętu związanego z techniczną obsługa Zbiornika Zegrzyńskiego.
W zakresie ochrony wód powierzchniowych i podziemnych:
1) ustala się wykonywanie trwałych nawierzchni terenów dróg, placów i parkingów, w sposób zabezpieczający
środowisko gruntowo-wodne przed przenikaniem zanieczyszczeń wraz z odprowadzeniem wód opadowych i
roztopowych do kanalizacji deszczowej lub za pomocą kanałów deszczowych i rowów otwartych (w tym: studni
chłonnych) do istniejących cieków lub gruntu, pod warunkiem utrzymania czystości odprowadzanych wód
zgodnie z warunkami określonymi w przepisach odrębnych,
2) dopuszcza się zapewnienie odprowadzania wód opadowych z terenów zainwestowanych do istniejących
rowów,
3) cały obszar objęty planem położony jest w obszarze głównego zbiornika wód podziemnych (GZWP nr 222 –
zbiornik Dolina Środkowej Wisły),
4) dla terenów położonych w obszarze głównego zbiornika wód podziemnych (GZWP nr 222 – zbiornik Dolina
Środkowej Wisły) oraz w strefie pośredniej ochrony sanitarnej ujęcia wód Wodociągu Północnego, ustala się
ochronę wód podziemnych na zasadach wynikających z przepisów odrębnych,
12
5)
zakazuje się prowadzenia gospodarki ściekowej w sposób mogący spowodować przekroczenie
dopuszczalnego poziomu parametrów określających stan jakości wód powierzchniowych i podziemnych,
określonego w obowiązujących przepisach odrębnych,
6) zakazuje się stosowania przydomowych oczyszczalni ścieków.
8. W zakresie gospodarki odpadami:
1) ustala się obowiązek gospodarowania odpadami zgodnie z planem gospodarki odpadami dla gminy Radzymin,
2) zakazuje się lokalizacji obiektów budowlanych dla usług związanych z odzyskiem i unieszkodliwianiem
odpadów,
3) zakazuje się lokalizacji składowisk odpadów.
9. W zakresie ochrony powietrza:
1) ustala się stosowanie do celów grzewczych i technologicznych mediów i urządzeń nieuciążliwych dla otoczenia,
opartych na najlepszych dostępnych technikach, stosownie do przepisów odrębnych,
2) ustala się obowiązek zachowania standardów emisyjnych i standardów jakości środowiska, stosownie do
przepisów z zakresu ochrony środowiska,
3) zakazuje się stosowania materiałów pylących (żużli energetycznych i innych odpadów) do utwardzania
nawierzchni dróg i miejsc postojowych.
10. W zakresie ochrony akustycznej terenów:
1) zakazuje się przekraczania dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, stosownie do przepisów z zakresu
ochrony środowiska:
a) dla terenów oznaczonych symbolem MN, MNe, MNe.ZZ, MNz, MN/UTL – jak dla terenów zabudowy
mieszkaniowej jednorodzinnej,
b) dla terenów oznaczonych symbolem MN/U – jak dla terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej.
11. W zakresie ochrony przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych – ustala się obowiązek uwzględniania
dopuszczalnych wartości parametrów fizycznych dla terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową oraz
miejsc dostępnych dla ludności, zgodnie z przepisami odrębnymi.
12. Wyznacza się następujące pomniki przyrody:
1) dąb szypułkowy – dz. Nr 176/1,
2) dąb szypułkowy – dz. Nr 38,
3) jesion wyniosły – dz. Nr 111,
4) wiąz górski – dz. Nr 111.
13. W stosunku do objętych ochroną pomników przyrody ustala się
1)
strefę ochrony w promieniu 15 m od pnia,
2) zakaz niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu,
3) zakaz uszkadzania i zanieczyszczania gleby,
4) zakaz umieszczania tablic reklamowych
Zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej.
1
2
3
Ustala się ochronę zabytków archeologicznych w formie stref ochrony konserwatorskiej, określonych na rysunku
planu i oznaczonych numerami: 51-67/75, 51-67/76, 51-67/78, 51-67/79, 51-67/80, 51-67/81, 51-67/82, 51-67/83,
52-67/15, 52-67/16, 52-67/39, 52-68/50, 52-68/51 .
Na obszarze stref wymienionych w ust. 1 obowiązuje nakaz przeprowadzenia badań archeologicznych oraz
wykonania ich dokumentacji.
Na obszarze objętym planem nie występują dobra kultury współczesnej.
Granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie,
ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także
narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas
ziemnych.
1.
2.
3.
4.
5.
Ustala się:
1) granice obszaru bezpośredniego zagrożenia powodzią,
2) wszelkie inwestycje mogące mieć wpływ na urządzenia wodne, przeciwpowodziowe oraz lokalizowane w
pobliżu rzeki Rządza – realizować zgodnie z przepisami odrębnymi.
W obszarze bezpośredniego zagrożenia powodzią dopuszcza się realizację zabudowy na terenach oznaczonych
symbolami: MN.ZZ, Mne.ZZ, MN/UTL.ZZ, MN/U.ZZ, przy dostosowaniu rozwiązań konstrukcyjno - technicznych i
materiałowych do rzędnej wody Q1%.
W obszarze bezpośredniego zagrożenia powodzią na terenach oznaczonych symbolami: MN.ZZ, Mne.ZZ,
MN/UTL.ZZ, MN/U.ZZ ustala się zachowanie powierzchni biologicznie czynnej: minimum 80%.
Nie występują tereny górnicze.
Nie występują tereny zagrożone osuwaniem się mas ziemnych.
Szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w
tym zakaz zabudowy.
1.
2.
3.
Ustala się strefy techniczne dla linii elektroenergetycznej napowietrznej 15 kV – o szerokości 6 m od osi linii w obie
strony,
Zakazuje się pod napowietrznymi liniami elektroenergetycznymi, sadzenia drzew i krzewów tych gatunków, których
naturalna wysokość może przekraczać 3,0 m.
W strefach technicznych, ustalonych w ust. 1. :
13
4.
5.
6.
7.
8.
1) zakazuje się lokalizacji budynków mieszkalnych oraz terenów przeznaczonych na stały pobyt ludzi,
2) dopuszcza się lokalizację pozostałych obiektów budowlanych na warunkach określonych przez zarządcę sieci.
Ustala się wykonywanie nasadzeń drzew z zachowaniem odległości 3,0 m od górnej krawędzi skarp rowu
melioracyjnego.
Zakazuje się lokalizacji posadowień ogrodzeń w odległości mniejszej niż 1,5 m od górnej krawędzi skarp rowu
melioracyjnego.
Dopuszcza się zachowanie rowów i urządzeń melioracyjnych.
Dopuszcza się budowę, rozbudowę, przebudowę lub przekrycie rowów i urządzeń melioracyjnych.
Zakazuje się lokalizacji ogrodzeń i budynków oraz wykonywania nasadzeń, w odległościach mniejszych niż
określone w przepisach odrębnych, od linii brzegu powierzchniowych wód publicznych.
Zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji.
1.
2.
3.
4.
5.
Ustala się obowiązek obsługi komunikacyjnej projektowanych terenów przeznaczonych pod zainwestowanie z
istniejących i projektowanych dróg lokalnych oraz dojazdowych, stosownie do przepisów odrębnych.
W uzasadnionych przypadkach, tj. w przypadkach braku możliwości obsługi zgodnie z ustaleniami punku 1.,
dopuszcza się obsługę komunikacyjną przyległych terenów z dróg zbiorczych, w szczególności możliwość adaptacji
istniejących zjazdów z drogi zbiorczej, stosownie do przepisów odrębnych.
Ustala się zasady kształtowania dróg wewnętrznych nie wyznaczonych na rysunku planu:
1) szerokość:
a) do 50 m długości – minimum 6 m,
b) powyżej 50 m długości – minimum 8 m,
2) parametry zgodne z przepisami odrębnymi, w szczególności z przepisami ustawy o gospodarce
nieruchomościami oraz wymaganiami ochrony przeciwpożarowej.
Ustala się konieczność zabezpieczenia potrzeb parkingowych w granicach działki:
1) dla handlu i usług – minimum 3 miejsca postojowe lub parkingowe na 100 m2 powierzchni usługowej,
2) dla zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonej na rysunku planu symbolami MN, MNe, Mnz,
MN/UTL – minimum 2 miejsca postojowe na 1 mieszkanie, w tym garaż.
Ustala się możliwość remontu oraz przebudowy istniejącej zabudowy znajdującej się obecnie w liniach
rozgraniczających dróg, stosownie do przepisów odrębnych, w szczególności przepisów ustawy o drogach
publicznych i aktów wykonawczych.
Zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów infrastruktury technicznej.
1.
W zakresie zaopatrzenia w wodę – ustala się:
1) zasadę zaopatrzenia w wodę z wodociągu gminnego,
2) dopuszcza się zaopatrzenie w wodę z ujęć własnych – do czasu wybudowania wodociągu gminnego.
2. W zakresie odprowadzenia ścieków – ustala się:
1) obowiązek podłączenia obiektów do systemu kanalizacji rozdzielczej po jej wybudowaniu,
2) dopuszcza się indywidualne systemy asenizacyjne w postaci wybieralnych bezodpływowych osadników – do
czasu wybudowania systemu kanalizacji rozdzielczej,
3) możliwość objęcia własnymi systemami gromadzenia i podczyszczania ścieków zespołów zwartej zabudowy
jednorodzinnej,
4) możliwość odprowadzenia wód opadowych do istniejących cieków lub gruntu za pomocą kanałów
deszczowych i rowów otwartych (w tym: studni chłonnych), pod warunkiem utrzymania czystości
odprowadzanych wód zgodne z warunkami określonymi w przepisach odrębnych.
3. W zakresie gazownictwa – ustala się zasady zaopatrzenia z sieci gazowej zasilanej z gazociągu wysokiego
ciśnienia 6,3 MPa, z uwzględnieniem potrzeb grzewczych.
4. W zakresie elektroenergetyki – ustala się:
1) zasadę zaopatrzenia użytkowników w energię elektryczną ze stacji transformatorowych 110/15 kV w
Radzyminie i Nadmie, zasilanych liniami 110 kV Wołomin – Radzymin,
2) możliwość budowy, rozbudowy i przebudowy sieci elektroenergetycznej na terenach wskazanych do rozwoju
funkcji mieszkaniowej, usługowej.
5. W zakresie ciepłownictwa – ustala się:
1) stosowanie do celów grzewczych i technologicznych, mediów i urządzeń nieuciążliwych dla otoczenia,
opartych na najlepszych dostępnych technikach, stosownie do przepisów z zakresu ochrony środowiska,
możliwość stosowania kotłowni grupowych dla obsługi zespołów zabudowy jednorodzinnej lub usług.
V.5. Ogólne uzasadnienie projektu planu
Obręb Ruda to tereny łąk, pól uprawnych, pastwisk wraz z zadrzewieniami śródpolnymi,
zieleni przydomowej towarzyszącej zabudowie mieszkalnej, zagrodowej i letniskowej. Południowa
część obszaru jak i wiele fragmentów części centralnej obszaru pokryta jest lasami. Tereny
sąsiadujące z rzeką Rządza są niezagospodarowane. Stanowią nieużytki oraz tereny podmokłe, w
części zadrzewione.
Na zieleń znajdującą się w obszarze objętym projektem planu składają się:
- łąki ze zbiorowiskami ziołorośli i chwastów, śródpolne wysepki krzewów z pojedynczymi drzewami,
- zieleń leśna,
- ogrody przydomowe ,
14
- pola orne i łąki,
- naturalna zieleń wysoka towarzysząca rzece Rządza i ciekom wodnym.
Głównymi celami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego są: uporządkowanie
istniejącej oraz wprowadzenie nowej zabudowy w tereny dotychczas otwarte i rolne a także
stworzenie sieci dróg lokalnych i dojazdowych obsługujących nowopowstałe w/w tereny.
Przeznaczenie dotychczas otwartych terenów na potrzeby budownictwa mieszkaniowego,
mieszkaniowo-usługowego i usługowego jest uzasadnione, głownie z powodu narastających potrzeb
mieszkańców w tym zakresie i braku możliwości lokalizacji budynków w dotychczasowych terenach
rolnych. Powyższe działania planistyczne trzeba uznać za konieczne, przy obowiązkowym
zachowaniu w możliwie dużym stopniu walorów przyrodniczych i krajobrazowych, wprowadzaniu
możliwie ekstensywnej zabudowy oraz wzięciu pod uwagę zachowania korytarzy ekologicznych.
W obowiązującym „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Radzymin” obszar objęty analizą położony jest w strefach:
- zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności,
- lasów,
- zieleni naturalnej,
- teren bezpośredniego zagrożenia powodzią,
- Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu,
- strefa ochrony urbanistycznej Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu,
- strefy ochrony pośredniej ujęcia wód Wodociągu Północnego,
- strefa udokumentowanego złoża surowców mineralnych,
Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego posiada obecnie zgodność z
ustaleniami obowiązującego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Radzymin.
VI. Charakterystyka geograficzna i środowiskowa obszaru
opracowania na podstawie opracowania ekofizjograficznego
Dokonano analizy elementów środowiska przyrodniczego i geograficznego dla obszaru całego
powiatu wołomińskiego, przy szczególnym uwzględnieniu warunków dla gminy Radzymin oraz obszaru
analizy - w ramach „Opracowania ekofizjograficznego do miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego gminy Radzymin – obręby Borki i Ruda”. Poniżej zamieszcza się informacje podstawowe.
VI.1. Położenie geograficzne
Gmina Radzymin, licząca powierzchniowo 131 km², położona jest wg podziału regionalizacji fizycznogeograficznej Kondrackiego na obszarze Niziny Środkowomazowieckiej, w mezoregionach: Równiny
Warszawskiej, Równiny Wołomińskiej, Doliny Dolnego Bugu (Kondracki, 1978). Od północy kolejno poprzez
wschód i zachód na południe, gmina graniczy z gminami: Dąbrówka, Klembów, Wołomin, Kobyłka, Marki,
od zachodu: z powiatem legionowskim. Gmina Radzymin liczy ok. 18500 mieszkańców, w ramach 26
jednostek osadniczych.
Obręb Ruda położony są w północnej części gminy Radzymin. Ruda sąsiaduje z obrębami:
Stare Załubice, Borki, Łosie, Mokre, Radzymin.
VI.2. Charakterystyka geologiczna, geomorfologiczna i glebowa
Geologia
Gmina Radzymin leży w obrębie niecki mazowieckiej synklinorium brzeżnego platformy waryscyjskiej.
Niecka zbudowana jest ze słabo sfałdowanych utworów mezozoiku. Nad nimi leżą osady trzeciorzędu, a
na nich 50 – 80 metrowa seria utworów czwartorzędowych. Wśród osadów czwartorzędu w zachodniej i
północnej części gminy dominują osady rzeczne (piaski). Ku wschodowi i południu rośnie udział utworów
glacjalnych (glin zwałowych) z przewarstwieniami piasków wodnolodowcowych i rzecznych. W strefie
przypowierzchniowej występują osady zlodowacenia środkowopolskiego, północnopolskiego i holocenu.
Taras radzymiński tworzą osady zlodowacenia północnopolskiego, głównie iły, mułki i piaski zastoiskowe
oraz rzeczno-zastoiskowe o miąższości od kilku do kilkunastu metrów. W podmokłych obniżeniach
występują torfy holoceńskie.
15
Taras nadzalewowy zbudowany jest z piasków, miejscami ze żwirem serii rzecznej, o miąższości od 5 do 10
m. W obniżeniach występują torfy.
Wydmy i pola piasków eolicznych zbudowane są z drobnych piasków, o miąższości do 15m. Wydmy
leżą na obu tarasach.
Na terenie gminy występują także holoceńskie piaski i namuły tarasów zalewowych oraz torfy (w
nieckach deflacyjnych). Piaski mają miąższość do 10 m. W obniżeniach i starorzeczach występują torfy.
Teren opracowania położony jest w przeważającej części w obrębie glin glacjalnych i
piasków.
Złoża surowców mineralnych i ich znaczenie:
- iły warwowe i zastoiskowe- okolica Radzymina, Ciemne, Słupno, Mokre, Łosie, Guzowatki,Marki, Kobyłka i
Zielonka,
- piaski - północno - zachodnia części powiatu wołomińskiego, Radzymin, Marki, Kobyłka, okolice Tłuszcza
i Dąbrówki,
- złoża wykorzystywane do produkcji ceramiki budowlanej (cegła),
- torfy – Borki, Parcele, Łosie, Mokre,
Na analizowanym terenie nie występują udokumentowane złoża surowców mineralnych,
mimo iż zidentyfikowane jest występowanie kruszyw naturalnych.
Istnieje możliwość wykorzystywania do celów budowlanych piasków, występujących na
południu obrębu, których wydobycie jest tam prowadzone. Punktowo występują w obszarze obrębu
torfy. W niewielkim stopniu mogą być wykorzystywane w ogrodnictwie, jako domieszka ziemi
inspektowej na potrzeby lokalne.
Najbliżej zlokalizowane udokumentowane złoże znajduje się w południowej części obrębu Borki.
Geomorfologia
Teren gminy jest płaski wznoszący się lekko w kierunku południowo – wschodnim. Najbardziej
charakterystycznymi elementami rzeźby terenu są wydmy paraboliczne i wałowe.
Równina Wołomińska to silnie zdenudowana wysoczyzna polodowcowa i taras rzeczno-zastoiskowy.
Fragmenty wysoczyzny występują jedynie w rejonie Emilianowa i Rżysk i wznoszą się na wysokość powyżej
94 m n. p. m. Powierzchnia lekko wznosi się w kierunku południowym i wschodnim. Tzw. taras radzymiński
(u stóp wysoczyzny) wznosi się na wysokość 86 – 94 m n.p.m. Zajmuje on większą część powierzchni
gminy.
Kotlina Warszawska i Dolina Dolnej Narwi, znajdujące się w północnej i zachodniej części gminy, mają
wspólną genezę i wiek. Głównym czynnikiem morfologicznym była akumulacja rzeczna, po której
nastąpiły procesy erozyjne. Rzeki Wisła i Bug utworzyły poniżej tarasu radzymińskiego, taras
nadzalewowy, który na terenie gminy wznosi się na wysokość 80,5-83 m n.p.m. W jego obrębie wyróżnia
się obniżenia o charakterze starorzeczy, obniżeń podskarpowych lub niecek deflakacyjnych oraz
wyniesienia – kępy. Różnice wysokości nie przekraczają 2 – 3 m. Najmłodszą formą erozyjno –
akumulacyjną są holoceńskie tarasy zalewowe Bugu, Rządzy i Czarnej, wznoszące się na 1 –3 m ponad
poziom rzek. W obrębie tarasu zalewowego Bugu wyróżniają się obniżenia – kępy. Nie ma tam wydm.
Obszar opracowania jest zainwestowany zabudową jednorodzinną i zagrodową, zabudową
letniskowo – rekreacyjną, także w obszarze zalesionym. Pozostałe tereny stanowią lasy oraz grunty
rolne, łąki i zarośla a także zieleń wysoką towarzysząca ciekom wodnym.
Teren jest w średnim stopniu zróżnicowany geomorfologicznie, co związane jest z
sąsiedztwem rzeki Rządza. W obrębie Ruda występuje znaczna ilość wydm oraz pagórków, których
wysokość wynosi do 98 m.n.p.m. Zróżnicowanie terenu oraz wysokości narastają w kierunku
południowo – wschodnim. Najbardziej zróżnicowane terenowo i wysokościowo fragmenty to obszary
leśne. Bezwzględne wysokości wynoszą od ok. 80 m.n.p.m. w części północnej i wschodniej (obszar
zalewowy rzeki Rządza) do ok. 85 – 98 m.n.p.m. Różnice względne wysokości wynoszą do 20 m.
Analizowany obszar położony jest w obrębie terenów nie zagrożonych osuwaniem się mas
ziemnych.
Gleby
Do genetycznych typów gleb gminy Radzymin należą głównie gleby bielicowe, pseudobielicowe czyli
pyłowe oraz czarne ziemie i gleby torfowe, organiczne.
Odczyn gleb jest przeważnie kwaśny i bardzo kwaśny. Na terenie gminy dominują grunty orne klas V
i VI (ogółem 77,6%).
Względem wartości użytkowych przeważają (84,9%) gleby słabe - kompleks żytni słaby (gleby
16
bielicowe i pseudobielicowe oraz brunatne wyługowane i kwaśne), zbożowo-pastewny słaby (gleby
murszowo-mineralne), żytni bardzo słaby (gleby brunatne wyługowane i kwaśne).
W strukturze użytkowania użytków rolnych na terenie gminy Radzymin zaznacza się wyraźna
przewaga gruntów ornych (5489 ha) nad użytkami zielonymi (2834 ha).
Analizowany obszar pokrywają gleby bielicowe i pseudobielicowe. Fragment północny
położony jest w obrębie gleb wytworzonych z osadów rzecznych, w tym gleb torfowych.
Gleby stanowią użytki głównie klas: RV, RVI.
VI.3. Charakterystyka hydrogeologiczna i hydrologiczna
Wody podziemne
Według podziału regionalnego zwykłych wód podziemnych Polski (B. Paczyński) wody podziemne
powiatu wołomińskiego znajdują się w obrębie:
- region mazowiecki,
- podregion środkowo – mazowiecki (centralny),
- rejon międzyrzecza Wisły i Narwi.
Na terenie powiatu wołomińskiego i gminy Radzymin występują dwa użytkowe piętra wodonośne:
- czwartorzędowe – z trzema poziomami wodonośnymi
- trzeciorzędowe – z dwoma poziomami wodonośnymi: poziom mioceński i poziom oligoceński
Wody podziemne trzeciorzędu występują w utworach miocenu i oligocenu. Są dobrze izolowane,
wymagają prostego uzdatniania. Trzeciorzędowe piętro wodonośnena jest rzadko wykorzystywane,
aktualnie nie jest prowadzona eksploatacja wód z tego poziomu. Szczególnie dobrej jakości są rzadko
eksploatowane (Tłuszcz, Wołomin) wody oligoceńskie.
Na obszarze powiatu wołomińskiego dominuje czwartorzędowe piętro wodonośne. W obrębie
utworów czwartorzędowych występują trzy poziomy wodonośne. Powszechnie wykorzystywany, o
największym znaczeniu praktycznym, jest drugi poziom wodonośny. Głębokość zwierciadła wody wacha się
od 12 m na zachodzie powiatu wołomińskiego, do ponad 20 na wschodzie. Trzeci poziom wodonośny
występuje na głębokości około 40 – 50 metrów i jest dobrze izolowany. W niektórych rejonach stwierdzono
brak rozdzielenia poszczególnych poziomów przez utwory lodowcowe. W związku z tym utwory piaszczyste
tworzą jeden dobrze rozwinięty poziom wodonośny o miąższości około 60 m.
Wody gruntowe występują płytko. Płaski teren i małe spadki utrudniają odpływ wód opadowych,
który musi być wspomagany przez rowy melioracyjne i drenaż rolniczy. Najpłycej woda gruntowa występuje
w obrębie obniżeń tarasów (starorzecza, niecki deflacyjne); najgłębiej na obszarach zajętych przez wydmy.
Na obszarze gminy Radzymin, na terenie tarasów zalewowych i nadzalewowych występuje tylko jeden
miąższy poziom wodonośny wśród piasków rzecznych, drenowany przez Bug i Wisłę. Nie podlega
izolacji od powierzchni. Zasilanie odbywa się za pośrednictwem miejscowych opadów atmosferycznych i
dopływ podziemny wzdłuż dolin rzecznych oraz z tarasu radzymińskiego i wysoczyzny.
Na obszarze zastoiskowego tarasu radzymińskiego i na zdenudowanej wysoczyźnie polodowcowej
występują co najmniej dwa poziomy wodonośne rozdzielone serią nieprzepuszczalnych iłów, mułków i glin:
- Górny - zasilany dzięki infiltracji opadów atmosferycznych, o dużych wahaniach okresowych i wrażliwości
na zanieczyszczenia,
- Dolny poziom wodonośny - główne źródło wody dla celów komunalnych i przemysłowych.
Poziomy wodonośne w granicach gminy Radzymin zasilane są poprzez opady atmosferyczne,
infiltrujące w głąb poziomów i dopływ od dolin rzek, potoków czy źródeł.
Zidentyfikowany obszar zasilania i drenażu w odniesieniu do wód użytkowych mają główne zbiorniki
wód podziemnych (GZWP), użytkowe poziomy wód podziemnych (UPWP), regiony hydrogeologiczne czy
jednostki hydrogeologiczne.
Powiat wołomiński leży w obrębie dwóch Głównych Zbiorników Wód Podziemnych (GZWP).
Część zachodnia i środkowa powiatu leży w zasięgu zbiornika nr 222, który jest dużym zbiornikiem
dolinnym, usytuowanym w środkowej części województwa mazowieckiego i ukształtowanym w osadach
doliny Wisły. Część zbiornika położona na terenie powiatu wołomińskiego ustanowiona została jako Obszar
Wysokiej Ochrony (OWO) wód. Wschodnia część powiatu leży w obrębie GZWP nr 215, będącego
zbiornikiem o charakterze porowym.
17
GZWP występujące na terenie gminy
powierzchnia
Numer Nazwa
zbiornika zbiornika
215
Subniecka
Warszawska
Wiek
utworów
Tr
Dolina
Środkowej
QD
Wisły
Q – czwartorzęd; Tr – trzeciorzęd.
222
51000 km²
Średnia
Szacunkowe zasoby
głębokość
dyspozycyjne
ujęć
tys. m3/dobę
m
250
160
1000
60
2085 km²
Całość obszaru Ruda znajduje się w obrębie Głównego zbiornika wód podziemnych – GZWP
222 „Dolina Środkowej Wisły”, w części wyznaczonej jako OWO (wysoka ochrona wód). To obszar
najbardziej perspektywiczny do lokalizacji dużych ujęć wód podziemnych.
Obszar obrębu Ruda jest średnio i słabo izolowany. Strefa wysokiego zagrożenia wód
podziemnych obejmuje północną i wschodnią, w obrębie bezpośredniego sąsiedztwa koryta rzeki
Rządza. Pozostała część obszaru posiada izolację średnią, głównie złożoną z glin zwałowych.
Mimo częściowej izolacji konieczne jest wprowadzenie odpowiednich zapisów ochronnych do
tekstu planu.
Wody w utworach czwartorzędowych są typu HCO3-Ca. To wody nisko zmineralizowane, generalnie
średniotwarde, rzadko twarde (150-300mg CaCO3/dm3), słodkie – o niskiej suchej pozostałości (<500
mg/dm3). Wody podziemne charakteryzują się odczynem pH 6,7 – 7,3, podwyższoną barwą 23 – 35 Pt/dm3,
zawartością dużych ilości związków żelaza (3,4 – 6,6 mg/dm3) zróżnicowana zawartością związków
manganu od 0,2 do 1,2 mg/dm3. Ze związków azotowych notuje się podwyższone stężenia N-NH4.
Na terenie gminy Radzymin wody podziemne są eksploatowane studniami wierconymi lub kopanymi
oraz ujmowane źródłami.
Na terenie gminy czynnych jest 11 studni eksploatujących wody czwartorzędu. Trzy z nich wchodzą
w skład ujęcia wodociągu gminnego, jedno stanowi odrębne ujęcie publiczne, pozostałych 7 to ujęcia
należące do znajdujących się na terenie gminy zakładów produkcyjnych.
Dla zapewnienia odpowiedniej jakości wody ujmowanej oraz ze względu na ochronę zasobów
wodnych, dla ujęć wód mogą być ustanowione strefy ochronne. Strefę ochronną dzieli się na teren ochrony:
bezpośredniej i pośredniej. Na terenie ochrony bezpośredniej ujęć wód podziemnych zabrania się
użytkowania gruntów do celów niezwiązanych z eksploatacją ujęcia wody. Studnie, które miały zatwierdzane
zasoby wód podziemnych mają wyznaczone strefy ochrony bezpośredniej. Teren ochrony pośredniej ujęcia
wód podziemnych obejmuje obszar zasilania ujęcia wody lub strefa ochrony wyznaczona 25 letnim czasem
wymiany wody w warstwie wodonośnej.
W obszarze analizy brak istniejących ujęć wody. Nie są w tym wypadku brane pod uwagę
przydomowe studnie gospodarskie.
Monitoring wód podziemnych jest jednym z elementów ich ochrony ilościowej i jakościowej. W
Polsce w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska badania prowadzone są w trzech rodzajach sieci
obserwacyjnej: krajowej, regionalnych i lokalnych.
Na terenie powiatu wołomińskiego znajdują się dwa punktu sieci monitoringu krajowego: nr 270
(otwór 2a ujęcia komunalnego w Wołominie) – wody odpowiadają II klasie czystości, oraz otwór nr 23
w Tłuszczu (wody wgłębne) klasa Ib. Ogólnie wody te należą przeważnie do II klasy jakości – średniej,
wymagające prostego uzdatniania, ze względu na powszechną zawartość żelaza i manganu powyżej
dopuszczalnej dla wód pitnych. Lokalnie spotyka się wody należące do pierwszej klasy (klasa Ib i Ia) nie
wymagające uzdatniania. Miejscami występują wody zaliczane do klasy III ze względu na ponadnormatywną
zawartość żelaza, manganu i jonu amonowego.
Na terenie gminy Radzymin nie jest prowadzony monitoring wód podziemnych. Tym samym
w obszarze Ruda brak takowych.
18
Do najczęstszych źródeł zanieczyszczeń wód gruntowych na terenie gminy należą :
- nieuporządkowana gospodarka ściekowa i odpadowa,
- pozaklasowe wody rzek i Zalewu Zegrzyńskiego,
- wykonywanie wierceń i odkrywek,
- stacje paliw.
Zagrożenie jakości wód wymusza odpowiednie przeznaczenie terenu, zabezpieczenie powierzchni
przed przenikaniem zanieczyszczeń oraz oczyszczanie i odprowadzanie ścieków, odpowiednią gospodarkę
odpadami.
Wody powierzchniowe
Obszar Gminy Radzymin należy do dorzecza Wisły. Gmina znajduje się w strefie oddziaływania
dużych dolin rzecznych Bugu i Narwi (Zalew Zegrzyński). Przez gminę przepływają rzeki: Rządza, Czarna,
Cienka i starorzecze rzeki Bug, mające swoje ujście do Zalewu Zegrzyńskiego, z którym gmina
bezpośrednio graniczy. Ponadto obszar znajduje się w strefie oddziaływania rzeki Narew. Sieć
hydrograficzna jest dobrze rozwinięta, co cechuje obszary nizinne. Cieki wodne mają małe przepływy, co
powoduje małe zasoby wodne wód powierzchniowych. Zasilane są głownie deszczowo.
Także Ruda graniczy w północnym fragmencie i na wschodzie z tą rzeką. Przecina ona obręb
Ruda na odcinku kilkuset metrów w części północno – wschodniej.
W części wschodniej Rudy, głównie w sąsiedztwie koryta Rządzy istnieje kilka zastoisk
wodnych i naturalnych stawów.
Rzeka Rządza
To lewostronny dopływ Narwi (Jezioro Zegrzyńskie), o szerokiej, słabo wciętej dolinie, z podmokłymi
dolinami i licznymi starorzeczami. Zasilana jest drobnymi ciekami i kanałami melioracyjnymi.
Badania wód powierzchniowych przeprowadza się w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska.
Klasyfikacja wód powierzchniowych uwzględniająca cechy fizyczno – chemiczne – bakteriologiczne
wykazuje corocznie, że na terenie Gminy nie ma ani jednego odcinka rzeki, który odpowiadałby I lub II klasie
czystości wód powierzchniowych.
Rzeka Rządza w ocenie ogólnej ma wody III klasy czystości ze względu na zanieczyszczenia
bakteriologiczne, a pod względem fizyko – chemicznym niesie wody pozaklasowe.
Zanieczyszczenie rzek przepływających przez obszar gminy Radzymin rzutuje niekorzystnie na
czystość Zalewu Zegrzyńskiego, stanowiącego źródło zaopatrzenia w wodę Wodociągu Północnego miasta
Warszawa.
O jakości wód mniejszych rzek decydują przede wszystkim zanieczyszczenia obszarowe.
Najczęstsze źródła zanieczyszczeń wód powierzchniowych na terenie gminy:
- spływy obszarowe z terenów rolnych,
- źle składowane i nie zabezpieczone pryzmy obornika oraz zbiorniki na gnojowicę położone w pobliżu
cieków,
- niesprawnie działające systemy urządzeń melioracyjnych,
- nieuregulowane spływy wód deszczowych z terenów zurbanizowanych i uprzemysłowionych,
- ścieki komunalne i przemysłowe (głownie przecieki z nieszczelnych szamb z gospodarstw położonych
przy rzekach,
Wody cieków na analizowanym odcinku są, jak wynika z powyższego, głownie wodami III
klasy czystości. Także ścieki bytowe z obszarów sąsiadujących mają znaczny wpływ na stopień ich
zanieczyszczenia. Powszechnym jest również wyrzucanie śmieci do koryt rzek i cieków wodnych.
Ważnym zadaniem jest oczyszczanie odprowadzanych wód opadowych i roztopowych z
zainwestowanych terenów oraz dróg.
Gmina Radzymin jest zaopatrywane w wodę z ujęć wód podziemnych.
W północno – zachodnim fragmencie obrębu Ruda znajduje się strefa ochrony pośredniej
ujęcia wód Wodociągu Północnego, ustanowiona decyzją Zarządu Miasta z 1987 r. W decyzji
zabrania się:
• wprowadzania ścieków do wód powierzchniowych, ziemi oraz szamb, i ich rolniczego wykorzystania z
chwilą powstania możliwości odbioru ścieków przez sieć kanalizacyjną,
19
• organizowania wysypisk śmieci oraz wylewisk nieczystości płynnych, składowisk odpadów miejskich i
przemysłowych, zakładania mogilników, składowisk środków ochrony roślin z wyłączeniem
kompostowania odpadków z indywidualnych gospodarstw na ich terenach,
• zakładania cmentarzy i poszerzania istniejących,
• wykonywania wierceń i odkrywek oraz wydobywania piasku i żwiru bez pozwolenia odpowiednich władz,
• lokalizacji baz i warsztatów pływającego sprzętu wodnego z napędem spalinowym bez pozwolenia
właściwych organów, z wyłączeniem sprzętu związanego z techniczną obsługą zbiornika,
• urządzania obozowisk oraz korzystania z kąpieli w miejscach do tego nie przeznaczonych,
• mycia pojazdów w płynących wodach otwartych,
• wykonywania innych czynności, które mogą być powodem zanieczyszczenia wód powierzchniowych i
gruntowych.
Decyzja wprowadza szereg ograniczeń w obszarze strefy. Nakłada również na użytkowników
obowiązek określonego postępowania oraz sposobu użytkowania obszaru. Stanowi podstawę do właściwej
polityki w zakresie planowania i inwestycji oraz nadzoru terenowych organów administracji państwowej.
Stały nadzór sanitarno-higieniczny i opiniowanie obiektów w obrębie strefy sprawuje Państwowy Inspektorat
Sanitarny dla województwa warszawskiego.
Zaleca się wprowadzenie w obszarze niniejszej strefy nakazu odprowadzenia ścieków do
sieci kanalizacyjnej oraz zakazów i nakazów dających możliwość ograniczenia potencjalnego
zanieczyszczenia wód.
Z topografii gminy wynika duże ryzyko zagrożenia powodziowego. Znaczna część obszaru gminy
znajduje się w znacznym obniżeniu w stosunku do poziomu wód Zalewu Zegrzyńskiego. Największe
zagrożenie powodziowe dla mieszkańców gminy Radzymin stanowi od dawna rzeka Bug. Rzeka Rządza nie
stanowi znacznego zagrożenia powodziowego, pod warunkiem prawidłowego utrzymywania jej ujścia.
Wzdłuż jej biegu znajdują się łąki, na które rzeka może wylać bez szkody dla mieszkańców.
W obszarze zlewni rzeki Rządza na terenie Rudy istnieje teren zagrożony powodzią. To teren
łąk wzdłuż koryta rzeki Rządza. To obecnie teren nie zainwestowany i powinien być przeznaczony do
takiego zachowania. Wskazany został wskazany w Studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego i musi być uwzględniony w projekcie planu miejscowego.
Minimalizowanie strat powodziowych można uzyskać poprzez bezpośrednią i pośrednią ochronę
przeciwpowodziową powiązaną z odpowiednim przeznaczeniem terenów zagrożonych w planach
zagospodarowania przestrzennego.
VI.4. Charakterystyka meteorologiczna i klimatyczna
Według regionalizacji klimatycznej Polski W. Okołowicza to region zwany mazowiecko-podlaskim.
Gmina znajduje się w strefie oddziaływania dużych rzek i dolin rzecznych Bugu i Narwi (Zalewu
Zegrzyńskiego). Klimat charakteryzuje się znacznym wpływem cech kontynentalnych. Miejscowe warunki
geograficzne, powodują niejednorodność tutejszego klimatu, który dzieli się na:
- topoklimat niezalesionych równin niższego i wyższego tarasu nadzalewowego,
- topoklimat tarasu zalewowego Narwi i Bugu, dużych obniżeń i podmoklizn niższego tarasu
nadzalewowego,
- topoklimat obszarów zalesionych równin niższego i wyższego tarasu nadzalewowego
Mezoklimat równin i wydm jest korzystny. Cechują go bardzo dobre warunki aerosanitarne i
naturalnej wentylacji. Charakteryzują się łagodnymi dobowymi wahaniami temperatury i wilgotności
powietrza, a także dobrą, naturalną wentylacją i warunkami aerosanitarnymi. Niekorzystnym mezoklimatem
odznaczają się dna dolin. Wentylacja jest słaba a warunki aerosanitarne bardziej niekorzystne.
Podstawowe dane meteorologiczne
Przytaczane poniżej dane ze stacji w Legionowie i Waliszewie uznać należy za obarczone
niewielkim błędem z uwagi na aspekt warunków lokalnych, jednak nieistotnym w kontekście
planowania przestrzennego.
TEMPERATURA POWIETRZA
Średnia temperatura roczna = +7,7ºC (obszary równinne), +7,6ºC (obszary dolin i obrzeże Zalewu
Zegrzyńskiego),
Średnia temperatura stycznia (I) = -3,7ºC
Średnia temperatura kwietnia (IV) = +7,2ºC
Średnia temperatura lipca (VII) = +18,3 – 18,7ºC
Średnia temperatura października (X) = +8,1ºC
20
Dni mroźne = ok. 47 dni / rok,
Dni bardzo mroźne = ok. 22 dni / rok,
Dni gorące (>25ºC) = ok. 34 – 37 dni / rok,
Przymrozki = ok. 119 dni / rok
OPADY
Średnia roczna suma opadów = < 500 mm
-max – czerwiec - sierpień = ok. 200 mm,
- min – grudzień - luty = ok. 100 mm,
Średnia liczba dni z zalegającą pokrywą śniegową = ok. 45 dni / rok
WILGOTNOŚĆ
Średnia wilgotność roczna = 78 %
Średnia liczba dni z MGŁĄ (widzialność < 1 km) = ok. 34 dni,
NASŁONECZNIENIE
Średnia dobowa liczba godzin słonecznych = 4,4 godz
-max - czerwiec = 7,8 godz
- min - styczeń = 1,3 godz.
Średnie roczne promieniowanie całkowite = 240 cal/cm²/dzień
Dni pogodne = ok. 28 / rok
ZACHMURZENIE
Średnie = 66% pokrycia nieba
-max - listopad = 81%
- min - lipiec = 51%
Dni pochmurne = ok. 138 / rok
WIATRY
Na obszarze gminy Radzymin przeważają wiatry z kierunków W i S-W. Średnie roczne dla
kierunków wiania to: W – 33%, N – 19%, S – 21%, E – 22%,
Przewietrzanie
Obszar gminy pod względem przewietrzania zasadniczo można podzielić na dwa odmienne typy, tj.
na tereny „dobrze przewietrzane” oraz tereny gorzej przewietrzane stanowiące tereny dolin, gdzie odsetek
częstotliwości występowania cisz i słabych wiatrów jest znacznie większy a więc zmniejszający możliwość
wymiany i oczyszczania powietrza. Najwięcej cisz występuje w okresie od listopada do stycznia, a więc w
okresie wzmożonej emisji pyłów (okres grzewczy).
Bardzo ważną rolę w kształtowaniu warunków klimatycznych i aerosanitarnych, a także
krajobrazowych ma zieleń.
Teren analizowany znajduje się w znacznej części w obrębie korytarza służącego
przewietrzaniu, ściśle związanego z doliną rzeki Rządza oraz z obszarami zielonymi. W otoczeniu
brak barier terenowych, ograniczających przewietrzanie. Analizowany teren posiada obecnie dobre
przewietrzanie. Zdecydowanie niewskazane jest wprowadzanie w analizowanym obszarze wysokiej
zabudowy kubaturowej i innych barier architektonicznych. Przy konieczności takich zmian, należy
ustalić zasady służące minimalizacji wpływu.
VI.5. Charakterystyka akustyczna i promieniowanie niejonizujące
Charakterystyka akustyczna
Głównym źródłem hałasu na terenie gminy Radzymin są trasy komunikacyjne. Radzymin leży na szlaku
komunikacyjnym tranzytowym w kierunku wschodnim. Z uwagi na przebieg drogi krajowej Nr 8
Warszawa - Białystok, wzrastającą liczbę pojazdów i zwiększające się natężenie ich ruchu można
przyjąć, że na terenie gminy utrzymywać się będzie tendencja wzrostowa natężenia hałasu związanego
z ruchem kołowym. Przyczyną wzrostu uciążliwości jest również zła jakość nawierzchni dróg.
Drogi znajdujące się w obrębie Borki, to drogi lokalne oraz dojazdowe. Służą one jedynie
obsłudze komunikacyjnej obszaru, którego część zainwestowana to w dużej mierze zabudowa
letniskowa, wykorzystywana okresowo w okresie letnim. Największe natężenie ruchu występować
21
może wzdłuż ul. Jałowcowej stanowiącej zbiorczą drogę tranzytową północ – południe. To obszar w
dużej mierze nie zainwestowany – leśny oraz łąk i pól uprawnych. Tym samym ruch samochodowy
jest mały i brak uciążliwości hałasu komunikacyjnego.
Teren analizy położony jest w znacznym oddaleniu od linii kolejowych oraz obiektów
przemysłowych, w związku z tym nie jest zagrożony hałasem o takim pochodzeniu.
Z obowiązujących dokumentów oraz przepisów tj. rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14
czerwca 2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. z 2007r. Nr 120 poz.826)
wynika, że:
Dla terenów o charakterze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz związanej ze stałym lub
czasowym pobytem dzieci i młodzieży, przepisy określają następujące, dopuszczalne poziomy hałasu w
[dB]:
dla hałasu komunikacyjnego:
- 55 dB/A/ w porze dziennej,
- 50 dB/A/ w porze nocnej
dla innych obiektów i grup hałasu :
- 50 dB/A/ w porze dziennej ,
- 40 dB/A/ w porze nocnej.
Dla terenów o charakterze zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej oraz mieszkaniowej z usługami
przepisy określają dopuszczalne poziomy hałasu generalnie wyższe o 5 dB. Wyjątek stanowi poziom hałasu
komunikacyjnego w porze nocnej, który ustalono na tym samym poziomie dla wszystkich występujących
kategorii terenów.
W/w poziomy hałasu wyrażone są wskaźnikami: LAeq D (w porze dziennej) i LAeq N (w porze nocnej).
Z art. 114 ustawy – Prawo ochrony środowiska wynika obowiązek zróżnicowania w
planie zagospodarowania przestrzennego funkcji terenów, które pozwoli na ustalenie obowiązujących
standardów akustycznych wynikających z art.113 ww. ustawy.
Program działań UE założył szereg celów, które powinny być osiągnięte. Przy założeniu jako
kryterium oceny wskaźnika równoważnego poziomu dźwięku LAeq dla pory nocnej należy:
• wyeliminować hałas powyżej L Acq = 65 dB;
• zapewnić, iż nie można przekroczyć granicy LAE = 85dB pojedynczego zdarzenia akustycznego przy
założeniu, że liczba ludzi narażonych na hałas o poziomie L Acq = 55-65 dB nie powinna wzrosnąć;
• poziom dźwięku w obrębie obszarów chronionych (cichych) nie powinien przekroczyć L Acq = 55 dB.
Promieniowanie niejonizujące
Promieniowaniem niejonizujące to promieniowanie, którego energia oddziałując na ciało materialne,
także na człowieka, nie powoduje w nim procesu jonizacji. Jest ściśle związane ze zmianami pola
elektrycznego i pola magnetycznego (pole elektromagnetyczne).
Źródłami promieniowania niejonizującego są urządzenia wytwarzające:
- pole elektryczne i magnetyczne stałe,
- pole elektryczne i magnetyczne o częstotliwości 50 Hz, takie jak: stacje i linie elektroenergetyczne
wysokiego napięcia,
- pole elektromagnetyczne o częstotliwości od 1kHz do 300 000 MHz, są to: urządzenia radiokomunikacyjne,
radionawigacyjne i radiolokacyjne,
- inne źródła promieniowania z zakresu częstotliwości: 0-0,5 Hz, 0,5-50 Hz oraz 50 Hz- 1 000 Hz.
Nie występują tu energetyczne linie napowietrzne wysokiego napięcia. Na sieć energetyczną
składają się sieci średniego i nieskiego napięcia oraz kilka stacji transformatorowych.
VI.6. Charakterystyka przyrodnicza oraz obszary i obiekty podlegające
ochronie oraz proponowane do objęcia ochroną
Lasy
Na terenie powiatu wyraźną przewagę mają siedliska borowe (sosna pospolita z domieszką brzozy
brodawkowate, olchy i dębu szypułkowanego). Występują także: łęgi olchowo – jesionowe lub wierzbowe,
często kępy olch i topól, lasy sosnowo – dębowe na siedliskach boru mieszanego (w północnej części
powiatu). W zachodniej części (gmina Radzymin) dominują bory świeże i bory suche. Lokalnie występują tu
bory mieszane oraz bory bagienne, łęgi i olsy. W miejscach wilgotnych, w dolinach rzek i drobniejszych
cieków wodnych występują: olsza, wierzby i topole.
Lasy zajmują w gminie Radzymin 25,6% powierzchni gminy. Wskaźnik ten jest mniejszy w stosunku
22
do średniej lesistości powiatu (27,39 %) i kraju ( 28,4 %).
Największe kompleksy leśne znajdują się w południowo-zachodniej i zachodniej części gminy.
Dominują bory świeże i bory suche, a lokalnie występują bory mieszane i bagienne oraz łęgi i olsy.
Istotny element w krajobrazie stanowią lasy towarzyszące ciekom wodnym, dzielą krajobraz na
części i wpływają korzystnie na mikroklimat, a także są ostoją „dzikiej przyrody”.
W obszarze obrębu Ruda obszar leśny pokrywa południową i fragmentarycznie centralną jego
część. Lasy części środkowej związane są z wydmami i wyniesieniami terenowymi.
W obrębie lasów zlokalizowanych jest kilkadziesiąt budynków mieszkalnych i rekreacyjnych,
do których dojazd zorganizowany jest poprzez bite drogi leśne.
Główne formy użytkowania terenu zbiorowiska roślinne – stan istniejący
Zieleń występującą w obszarze analizy jest słabo zróżnicowana. Składają się na nią:
- ogrody przydomowe ,
- pola orne i łąki,
- łąki ze zbiorowiskami ziołorośli i chwastów, śródpolne wysepki krzewów z pojedynczymi drzewami,
- zieleń leśna,
- naturalna zieleń wysoka towarzysząca rzece Rządza i ciekom wodnym.
Fauna
Obserwuje się penetrację przez bobry dolin rzek uchodzących do Jeziora Zegrzyńskiego. Fragmenty
obszaru leżące w dolinach rzek są miejscem koncentracji ptaków wodnych i błotnych na przelotach.
Pozostałe zwierzęta to: zające i gatunki z owadożernych takie jak ryjówki aksamitne i jeże
wschodnie, gryzonie, bobry, lisy, jeże, wiewiórki, krety, piżmaki, kuny leśne.
Ptaki to typowe dla lasów nizinnych - kowaliki, pełzacze, sikory, zięby, sójki, kosy, dzięcioły duże,
kwiczoły i bażanty, bocian szary, sroka, łabędź. W dolinie rzeki Rządzy w granicach gminy Radzymin, do
ujścia do Zalewu Zegrzyńskiego, zaobserwowano 83 gatunki ptaków, głownie lęgowych, związanych
ekologicznie z dolinami rzecznymi.
Gady: jaszczurka żyworodna (sporadycznie), płazy: żaba trawna, ropucha szara, traszka zwyczajna,
zaskroniec, żmija,
Bezkręgowce: ślimaki i stawonogi.
Owady: biegacz, muchówki, błonkówki, pluskwiaki, przedstawiciele skoczogonków i wijów.
Ryby: okoń, płoć, karp, kiełb, słonecznica, ciernik.
Zieleń urządzona
W Rudzie zieleń urządzoną stanowi jedynie zieleń towarzysząca zabudowie mieszkalnej oraz
letniskowej.
Ruda jest objęta następującymi formami ochrony przyrody oraz obszarami
predysponowanymi do objęcia ochroną:
■ Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu
Celem podstawowym wprowadzenia obszarów chronionego krajobrazu jest ochrona środowiska
przyrodniczego i jego zasobów. Ponadto zabezpieczają one tereny do uprawiania różnych form rekreacji
we wszystkimi rygorami użytkowania, które mogłyby kolidować z celem podstawowym. Obszary
chronionego krajobrazu obejmują wyróżniające się tereny o różnych typach ekosystemów. Ochrona
środowiska polega na utrzymaniu możliwie największej ekologicznej różnorodności i równocześnie
zapewnieniu rodzimym gatunkom dobrych warunków rozwoju. Powinno się również przewidzieć
rewaloryzację walorów środowiska przyrodniczego, głównie poprzez maksymalne zwiększenie lesistości
obszaru.
W obszarach chronionego krajobrazu na terenie województwa mazowieckiego znajdują się prawie
wszystkie tereny leśne, obejmując teren o pow. 882,3 tys. ha. Na terenie powiatu wołomińskiego
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu pokrywa 20,7% powierzchni.
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu ustanowiony został Rozporządzeniem Wojewody
Warszawskiego z dnia 29 sierpnia 1997 r. w sprawie utworzenia obszaru chronionego krajobrazu na terenie
województwa warszawskiego (Dz. Urz. Woj. Warszawskiego Nr 43 z 1997 r. poz. 149) i zmieniony
Rozporządzeniem Nr 117 Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 sierpnia 2000 r. opublikowanym w Dz. Urz.
Woj. Maz. Nr 93 z 2000 r. poz. 911. Obejmuje on obszar - 18761ha.
W granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu wyodrębniono strefę szczególnej
ochrony ekologicznej obejmującą wybrane tereny miast i wsi oraz obszary o wzmożonym naporze
urbanistycznym, posiadające szczególne wartości przyrodnicze.
Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu na terenie gminy Radzymin obejmuje swym zasięgiem
północne, zachodnie i południowe tereny. Pod względem powierzchni zajmuje 65 % gminy.
23
Podstawowe funkcje: rolnictwo, rekreacja indywidualna i zbiorowa, turystyka oraz ochrona terenów
leśnych, wód otwartych i ekosystemów, a funkcja uzupełniająca stanowi mieszkalnictwo w formach
ekosystemowych wraz z usługami o zasięgu lokalnym.
Zagospodarowanie i użytkowanie gruntów w obrębie Obszaru Chronionego Krajobrazu nie może
wywoływać negatywnych zjawisk w środowisku przyrodniczym.
Na terenie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu wprowadzono zakaz:
- lokalizacji inwestycji uciążliwych,
- wielkotowarowej produkcji rolnej,
- nadmiernego rozwoju turystyki, osadnictwa, komunikacji,
- zagęszczania ciągów infrastruktury technicznej.
Obowiązujące wtyczne dla zagospodarowania terenu:
- zachowanie naturalnych spływów i koryt cieków wodnych oraz ich biologicznego obudowania,
- zachowanie istniejących oraz wprowadzanie nowych zadrzewień, zakrzewień śródpolnych,
- zachowanie istniejących form rzeźby terenu (wydm, zrównań i dolin),
- ograniczanie rozpraszania zabudowy i niedopuszczanie do realizacji obiektów o dużych kubaturach
(agresywnych krajobrazowo),
- niedopuszczanie do zanieczyszczeń wód powierzchniowych i podziemnych oraz powierzchni ziemi,
Cała Ruda jest położona w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Dwa obszary w obrębie Ruda są objęte granicami strefy ochrony urbanistycznej
Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Składają się na nie obszary zintensyfikowanej
starej, historycznej zabudowy wiejskiej oraz obszary zabudowy letniskowej.
■ pomniki przyrody
1)
2)
3)
4)
dąb szypułkowy – dz. Nr 176/1,
dąb szypułkowy – dz. Nr 38,
jesion wyniosły – dz. Nr 111,
wiąz górski – dz. Nr 111.
■ ochrona gatunkowa
■ korytarz ekologiczny doliny rzeki Rządza
W gminie Radzymin czyli sąsiedztwie terenu objętego planem oraz w jego obszarze
znajdują się tereny przyrodniczo cenne będące korytarzami ekologicznymi oraz obszary
stanowiące siedliska cennych gatunków roślin i zwierząt. Są to:
■ Rezerwaty (wszystkie w obszarze powiatu, brak ich na terenie gminy Radzymin): „Dębina”, „Śliże”,
„Horowe Bagno”, „Grabicz”, „Łęgi Czarnej Strugi”, „Puszcza Słupecka”, „Bagno Jacka
■ obszary NATURA 2000: „Ostoja Nadbużańska” (PHL 140011), „Dolina Dolnego Bugu” (PHL 140001),
„Łęgi Czarnej Strugi” (PHL 140009), „Krogulec” (PHL 140008)
■ pomniki przyrody - ok. 350 znajduje się w gminie Radzymin.
■ Użytki ekologiczne – 5 na terenie powiatu wołomińskiego. Żaden z nich nie jest położony w gminie
Radzymin.
■ proponowane zespoły przyrodniczo – krajobrazowe: ujściowy odcinek rzeki Rządzy, Jezioro Czarne we
wsi Arciechów, Lasy Państwowe Nadleśnictwa Drewnica
■ Nadbużański Park Krajobrazowy – 840 ha. Nie obejmuje on obszaru Gminy Radzymin.
■ Zielone Płuca Polski – wschodnia część powiatu wołomińskiego
Tereny o wysokich walorach przyrodniczych - gminie Radzymin czyli sąsiedztwie terenu
objętego planem oraz w jego obszarze , proponowane do objęcia ochroną prawną:
- zespoły przyrodniczo – krajobrazowe:
■ Ujściowy odcinek rzeki Rządzy
■ Jezioro Czarne we wsi Arciechów,
■ Lasy Państwowe Nadleśnictwa Drewnica
Brak w Obszarze obrębu Ruda oraz w jego sąsiedztwie Obszarów sieci NATURA 2000. Zasada
ochrony siedlisk przyrodniczych została wprowadzona do polskiego ustawodawstwa ustawą z dnia 7 grudnia
2000 roku o zmianie ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. z 2001r. nr3, poz. 21). Ochrona siedlisk
przyrodniczych ma na celu ich zachowanie poprzez utrzymywanie, zrównoważone wykorzystanie oraz
odnawianie lub przywracanie do właściwego stanu ochrony. W celu ochrony typów siedlisk przyrodniczych
oraz gatunków roślin i zwierząt o znaczeniu europejskim wyznaczono obszary Natura 2000. W skład sieci
Natura 2000 wchodzą dwa typy obszarów: obszary specjalnej ochrony ptaków oraz specjalne obszary
ochrony siedlisk.
Najbliżej obrębu Ruda, w odległości ok. 4 km na północ znajdują się obszary:
■ „Ostoja Nadbużańska” (PHL 140011)
24
Obejmuje naturalną dolinę nizinnej rzeki Bug z licznymi starorzeczami, meandrami, piaszczystymi
wyspami i łachami – od ujścia Krzny po Jezioro Zegrzyńskie – na długości 260 km. W dolinie Bugu
występują dobrze wykształcone terasy: zalewowy i nazdalewowy (wydmy, pagórki). W wielu miejscach,
na krawędzi doliny występują tarasy kemowe. Przeważa krajobraz morenowy poprzecinany dolinami
dopływów Bugu.
Ekstensywnie użytkowane suche pastwiska oraz łąki stanowią 40 % powierzchni ostoi, pola uprawne –
ok. 30 %, a lasy – mniej niż 20 %.
Starorzecza porasta roślinność wodna i bagienna - zbiorowiska szuwarowe ze skrzypem bagiennym i
oczeretem jeziornym, szuwary manny jadalnej, pałki wąskolistnej i szerokolistnej, a także jeżogłówki
gałęzistej. Niezwykle cenne są nadrzeczne łęgi wierzbowo-topolowe oraz łęgi wiązowo-jesionowe. Przy
ujściach dopływów oraz wokół starorzeczy występują bagna.
Występuje tam gromna różnorodność siedlisk przyrodniczych., szczególnie ptaków. To specjalny obszar
ochrony siedlisk. Występuje tu 16 typów siedlisk wymienionych w załączniku I do Dyrektywy
Siedliskowej. Duże zróżnicowanie siedlisk przyrodniczych sprawia, że licznie reprezentowane są tu
rzadkie i chronione gatunki roślin i zwierząt. Gatunkami priorytetowymi na obszarze ostoi są wilk (Canis
lupus), oraz ryba strzebla przekopowa (Phoxinus percnurus). Występuje tu także żółw błotny. Do
najciekawszych roślin można zaliczyć m. in: leńca bezpodkwiatkowego, staroduba łąkowego, widłaka
spłaszczonego, lepnicę litewską, zawilca wielkokwiatowego, goryczkę gorzką, zimozioła północnego i
tajężę jednostronną. Fauna obszaru także jest bardzo bogata, szczególnie w gatunki związane z
siedliskami wodno-błotnymi. Występuje tu bóbr, wydra, wilk; liczne są ptaki z takie jak: bielik, orlik
krzykliwy, bocian czarny, żuraw, derkacz, bąk i puchacz.
Awifauna jest na tyle interesująca i zróżnicowana, że obszar ten jest ostoją ptasią o randze europejskiej.
Osobliwością herpetofauny jest żółw błotny, kumak nizinny oraz traszka grzebieniasta – wszystkie trzy
uznane za gatunki priorytetowe dla ochrony przyrody. Ichtiofauna także obfituje w gatunki rzadkie i
chronione – m.in. koza złotawa, babka łysa oraz kiełb białopłetwy.
Największym zagrożeniem dla walorów przyrodniczych tego obszaru są wały przeciwpowodziowe,
szczególnie te usypane blisko koryta rzeki, prowadzące do odcinania starorzeczy od głównego koryta,
co powoduje ich szybkie wypłycanie i zarastanie. Szczególnie niekorzystne jest wycinanie lasów
łęgowych oraz regulacja małych cieków wodnych. Negatywny wpływ na przyrodę ma zabudowa doliny
oraz rozwój infrastruktury rekreacyjnej.
Obszar ten został włączony do europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000 jako specjalny
obszar ochrony siedlisk. Na terenie ostoi nakładają się różne formy ochrony przyrody: Park
Krajobrazowy Podlaski Przełom Bugu, Nadbużański Park Krajobrazowy, Nadbużański Obszar
Chronionego Krajobrazu oraz rezerwaty przyrody: Szwajcaria Podlaska (krajobrazowy), Łęg Dębowy
(leśny kompleks starodrzewu dębowego), Zabuże (leśno-krajobrazowy), Przekop (leśny), Wydma
Mołożewska (faunistyczny pastwisk przechodzących w plaże), Skarpa Mołożewska (florystyczny),
Dębniak (leśny), Kaliniak (leśny), Kózki (ornitologiczny).
■ „Dolina Dolnego Bugu” (PHL 140001)
Dolina Dolnego Bugu położona jest na pograniczu Mazowsza, Kurpi i Podlasia. Bug jako typowa
nieuregulowana rzeka nizinna, silnie meandruje tworząc liczne zakola i starorzecza z łachami i skarpami.
Brzegi porośnięte są zaroślami, łąkami zalewowymi i lasami łegowymi. Dolina sprzyja rozwojowi wielu
cennych ptaków, stanowi ona również ostoję dla niektórych gatunków migrujących. Zamieszkują ją
również rzadkie ssaki wodnych wydry i bobry.
Dolina Dolnego Bugu odznacza się znaczną różnorodnością przyrodniczą, zwłaszcza siedlisk roślinnych.
Ze zbiorowisk roślinnych wyróżnić trzeba podmokłych torfowiska, piaszczyste wydmy, wilgotne lasy
łęgowe przenikające się z suchymi borami. Znaczne obszary zajmują bory sosnowe, a także lasy łęgowe
wierzbowo – topolowe i wiązowo – jesionowe. Stwierdzono występowanie około 1028 gatunków roślin, z
czego 47 to gatunki chronione a 170 zalicza się do szczególnie rzadkich w skali kraju.
Ponadto to jedną z najcenniejszych ptasich ostoi w Polsce, stanowi ostoję ptaków o randze światowej,
występują tu największe w kraju populacje derkacza, sieweczki obrożnej, brodźca krwawodziobego,
rybitwy czarnej i jaskółki brzegówki.
Fauna doliny Bugu najliczniej reprezentowana jest przez ptaki (ok. 200 gatunków w tym 150 zakłada tu
gniazda). To największa ostoja w Polsce rybitwy białoczelnej i czarnej, sieweczki rzecznej i obrożnej.
Występuje tu wiele unikatowych gatunków związanych z terenami podmokłymi kszyk, samotnik,
krwawodziób, zielonka, wodnik, błotniak stawowy. Na nadbrzeżnych skarp gniazda zakładają zimorodki i
kolonijnie jaskółki brzegówki. Lasy zamieszkuje bocian czarny, słonka, orlik krzykliwy, trzmielojad, kobuz,
krogulec i pustułka.
Ssaki zamieszkujące lasy to m. in. łosie, jelenie, dziki, sarny, borsuki i lisy oraz bobry i wydry.
Nadburzańskie podmokłe tereny są również środowiskiem życia rzadkiego na terenie Polski żółwia
błotnego. Z ryb występują tu unikatowe gatunki jak głowacz białopłetwy, brzany, świnki, certy i węgorze.
Spośród roślin leśnych najcenniejsze są wawrzynek wilczełyko, orlik pospolity, lilia złotogłów, naparstnica
zwyczajna, zimoziół północny, parzydło leśne, mącznica lekarska, gruszyczka okrągłolistna, widłaki
25
goździsty, spłaszczony, jałowcowaty i wroniec, listera jajowata, kruszczyk okrągłolistny. Torfowiska i łąki
porośnięte są takimi roślinami jak bagno zwyczajne, rosiczki, kosaciec syberyjski, wielosił błękitny, pełnik
europejski, czarcikęsik Kluka, storczyki szerokolisty i plamisty. Wśród roślin wodnych i nawodnych
dominują grzybień biały, grążel żółty, okrężnica bagienna i osoka aloesowata. Na obszarach muraw
piaskowych występują kocanki piaskowe, jastrzębiec polski i gruczołowaty, lepiężnik kutnerowaty, kozłek
całolistny, jaskier kaszubski, skalnica trójpalczasta, przetacznik pagórkowy.
W dolinie Bugu na obszarze 74136,5ha utworzono Nadbużański Park Krajobrazowy (jeden z
największych PK w Polsce). Na terenie parku wyznaczono 13 rezerwatów głównie leśnych, zajmujących
powierzchnię 683,89ha. Unikatowe formy przyrody objęto ochroną w formie pomników przyrody. Cenne,
naturalne ekosystemy oznaczono jako użytki ekologiczne.
- pomniki przyrody
Wszystkie formy zieleni, chronionej prawnie i pozostałej, występujące w granicach miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego, stanowią ważny składnik systemu zieleni ekologicznej oraz
urządzonej gminy i powiatu.
Uwarunkowania i powiązania przyrodnicze
Korytarze ekologiczne są to obszary węzłowe o wysokich wartościach przyrodniczych i walorach
estetycznych krajobrazu, których zadaniem jest pozostawienie swobodnej dyspersji organizmów żywych. W
przypadku gminy Radzymin jest to dolina rzeki Bug oraz jego dopływów, w tym rzeki Rządza (ekosystemy
bagienno-wodne, łąkowe i leśne). Na terenie powiatu wołomińskiego, w jego zachodniej części) występuje
jeden korytarz ekologiczny o randze międzynarodowej.
W przypadku zaistniałej konieczności zainwestowania należy zadbać o możliwie duże zachowanie
powierzchni zielonych, przewietrzania oraz umożliwić zwierzynie przemieszczanie się.
Krajowa sieć ekologiczna ECONET - POLSKA
Na terenie powiatu wołomińskiego znajduje się element przyrodniczy należący do Krajowej Sieci
Ekologicznej EKONET. Jest to obszar Doliny Dolnego Bugu (24M) – obszar węzłowy o znaczeniu
międzynarodowym. Główne powiązania obszarów węzłowych na tym terenie z pozostałymi, znajdującymi się
na terenie kraju , stanowią korytarze ekologiczne – kompleksy leśne, doliny rzeczne, obszary otulin
istniejących i projektowanych parków krajobrazowych, obszarów chronionego krajobrazu itp.
Na terenie Obszaru Doliny Dolnego Bugu znajduje się ostoja przyrody o znaczeniu europejskim Dolina Dolnego Bugu (482). Obejmuje dolny odcinek Bugu, w znacznej części pradoliny, z nie uregulowaną
rzeką i rozległymi terenami zalewowymi łąk i torfowisk dolinnych. Stanowi on międzynarodowej rangi ostoję
ptaków.
Różnorodność przyrodnicza Polski należy do najwyższych w tej części Europy, głównie dzięki, ciągle
proporcjonalnie dużej lesistości, drobnemu, indywidualnemu rolnictwu, nierównomiernej sieci osiedli ludzkich
i przemysłowych.
VI.7. Charakterystyka urbanistyczno – kulturowa
Analizowany obszar obrębu Ruda to tereny łąk, pól uprawnych, pastwisk wraz z zadrzewieniami
śródpolnymi, zieleni przydomowej towarzyszącej zabudowie mieszkalnej, zagrodowej i letniskowej.
Południowa część obszaru jak i wiele fragmentów części centralnej obszaru pokryta jest lasami. Tereny
sąsiadujące z rzeką Rządza są niezagospodarowane. Stanowią nieużytki oraz tereny podmokłe, w części
zadrzewione.
Zabudowę mieszkalną tworzą zarówno stare budynki oraz zabudowa zagrodowa, jak i
nowopowstające domy jednorodzinne i wille. Znaczna część budynków letnich posiada cechy zabudowy
całorocznej, również jej parametry odpowiadają takowej.
Występują tu zabytki archeologiczne – 13 stanowisk. Z elementów z zakresu dóbr kultury wymienić
należy 3 krzyże przydrożne.
W „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin”
obszar objęty analizą położony jest w strefach:
- zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności,
- lasów,
- zieleni naturalnej,
- teren bezpośredniego zagrożenia powodzią,
- Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu,
26
- strefa ochrony urbanistycznej Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu,
- strefy ochrony pośredniej ujęcia wód Wodociągu Północnego,
- strefa udokumentowanego złoża surowców mineralnych,
VI.8. Walory krajobrazowe
Teren objęty projektem planu to obszar o wysokich walorach przyrodniczo – krajobrazowych i
zróżnicowaniu geomorfologicznym (pagórki wydmowe). Zainwestowanie tworzy stara zabudowa zagrodowa,
nowopowstająca zabudowa mieszkalna oraz tereny zabudowy letniskowej. Południowa część to obszar
leśny, często porastający wydmy towarzyszące terasie rzeki Rządza. Łąki i pola uprawne poprzetykane są
kępami zieleni śródpolnej, często wysokiej, która towarzyszy również rzece i potokom. Granicę północną i
wschodnią stanowi rzeka Rządza.
Całość obszaru posiada wysokie walory widokowo – krajobrazowe, związane z przyrodniczymi
walorami, potwierdzone wprowadzonymi formami ochrony prawnej.
VII. Ocena stanu i funkcjonowania środowiska, jego zasobów,
odporności na degradację i zdolności do regeneracji
VII.1. Ocena stanu środowiska
Na obszar planu składają się:
- tereny zieleni, w tym łąk, pastwisk,
- tereny zieleni łęgowej towarzyszącej małym ciekom wodnym,
- tereny leśne,
- tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, w znacznej części zagrodowej,
- tereny zabudowy letniskowej,
- tereny komunikacji,
Na terenie będącym przedmiotem analizy brak pełnego pokrycia siecią kanalizacyjną. Dla rozwoju
funkcji mieszkalnictwa oraz komunikacyjnej konieczny będzie bieżący rozwój w/w sieci.
Teren planu leży głównie w terenie o wysokim i średnim stopniu zagrożenia wód podziemnych, w
zasięgu GZWP 222 („Dolina Środkowej Wisły”), w obszarze objętym wysoką ochroną (OWO).
Obszaru objętego projektem planu położony jest w terenie cennym przyrodniczo.
Głównymi ze źródeł zanieczyszczenia powietrza są: kotłownie okolicznych domów jednorodzinnych,
opalane paliwem stałym oraz w nieznacznym stopniu ruch komunikacyjny.
Stan czystości środowiska jest przedmiotem stałych badań prowadzonych w ramach Państwowego
Monitoringu Środowiska, realizowanego przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska.
Szczegółową ocenę i diagnozę stanu środowiska, jego zasobów i funkcjonowania zawiera wykonane
do przedmiotowego projektu „Opracowanie ekofizjograficzne do miejscowych planów zagospodarowania
przestrzennego gminy Radzymin – obręby Borki i Ruda” M.Marek, marzec 2009r. Określono w nim także
przyrodnicze predyspozycje terenu do kształtowania struktury funkcjonalno-przestrzennej, oraz przydatność
do rozwoju funkcji użytkowych. Opracowanie uwzględnia walory przyrodnicze, ograniczenia wynikające z
konieczności ich ochrony i zagrożeń. W podrozdziale poniżej z ww. opracowania przywołano główne wnioski
charakteryzujące problematykę ochrony środowiska w odniesieniu do obszaru objętego projektem planu
zagospodarowania przestrzennego;
VII.2. Uwarunkowania ekofizjograficzne wraz z możliwościami rozwiązań
ochronnych
Stan środowiska oraz uwarunkowania ekofizjograficzne wynikające m.in. z lokalizacji i predyspozycji
obszaru omawia szczegółowo opracowanie ekofizjograficzne do miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego gminy Radzymin – obręby Borki i Ruda (M.Marek, marzec 2009).
Z powyższego opracowania wynika:
● Ruda, położona jest w północnej części gminy Radzymin. Obejmuje tereny zabudowy zagrodowej,
mieszkaniowej jednorodzinnej, letniskowej oraz tereny zieleni ekologicznej, w tym lasy. Teren jest
27
generalnie płaski, urozmaicony skupiskami wydm, sąsiaduje bezpośrednio od północy i wschodu z
korytem rzeki Rządza,
● Całość obszaru objęta jest powołanym Rozporządzeniem Wojewody Warszawskiego z dnia 29 sierpnia
1997 r., zmienionym Rozporządzeniem Nr 117 Wojewody Mazowieckiego z dnia 3 sierpnia 2000 r.,
Warszawskim Obszarem Chronionego Krajobrazu. Zakazy właściwe dla tego obszaru zostaną
wprowadzone do zapisów planu.
● W ramach planu należy określić rozwiązania minimalizujące negatywne dla środowiska przyrodniczego i
ludzi skutki dopuszczenia zmian na badanym obszarze. Zapisy planu należy tak sformułować, aby
wymogi w nich zawarte uwzględniały istniejące wymagania przyrodnicze i były zgodne, w możliwie
największym stopniu, z aktualnie obowiązującymi przepisami w zakresie ochrony środowiska.
● W „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin” obszar
objęty analizą położony jest w strefach: zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności oraz lasów i
zieleni naturalnej (w tym teren bezpośredniego zagrożenia powodzią, Warszawski Obszar Chronionego
Krajobrazu, strefa ochrony urbanistycznej Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, strefy
ochrony pośredniej ujęcia wód Wodociągu Północnego, strefa udokumentowanego złoża surowców
mineralnych),
● Wykorzystanie terenu nie powinno zwiększać stopnia zanieczyszczenia rzeki Rządza oraz cieków
wodnych potoków przepływających przez teren opracowania. Teren należy wykorzystywać w sposób nie
powodujący zanieczyszczenia wód, wprowadzając do ustaleń planu miejscowego zapisy ochrony
prawnej,
● Występuje zagrożenie powodziowe. We wskazanym terenie należy ograniczyć zainwestowanie, poprzez
wprowadzenie zakazów zabudowy i stref ograniczonego zainwestowania,
● Proponowane zmiany, szczególnie poszerzenie terenów zainwestowanych, mogą wpływać na zwiększenie
stopnia zanieczyszczenia powietrza w rejonie analizy, poprzez wprowadzenie dodatkowych
zanieczyszczeń pochodzących głównie z gospodarstw domowych a wynikających z używanych
systemów ogrzewania. W celu ich minimalizacji należy wprowadzić nakazy stosowania do celów
grzewczych mediów nieuciążliwych dla środowiska. Wzdłuż dróg może występować nieznaczna
kumulacja zanieczyszczeń pochodzenia komunikacyjnego, szczególnie zwiększonego w okresie letniej
intensyfikacji ruchu,
● Proponuje się wprowadzenie do ustaleń planu, zapisu o zakazie stosowania wysokoemisyjnych paliw
stałych w nowoprojektowanych kotłowniach, w ramach ograniczenia możliwości zanieczyszczeń,
● Obszar położony jest częściowo w obrębie obszarów, które odgrywają istotną rolę w powiązaniach
przyrodniczych na poziomie ponadlokalnym. Są to głównie korytarz ekologiczny Dolina Dolnego Bugu,
dolina rzeki Rządza oraz obszary leśne. Zagospodarowanie terenu nie powinno wpływać na ograniczenie
funkcji korytarzy ekologicznych, także poza terenem objętym ochroną prawną.
● Na zieleń występującą w obszarze analizy składają się: lasy, zieleń naturalna porastająca dolinę rzeki
Rządza, łąki ze zbiorowiskami zieleni wysokiej, ziołorośli i chwastów, pola uprawne, pastwiska i łąki
użytkowe, zieleń urządzona w postaci ogrodów przydomowych, w części nieużytki.
● Pomniki przyrody stanowią 4 drzewa,
● Należy zapewnić warunki utrzymania równowagi przyrodniczej i racjonalną gospodarkę zasobami. W celu
osiągnięcia wyznaczonego calu zachowania bioróżnorodności należy dbać o jej utrzymanie, w terenie
planu głównie poprzez wyznaczenie terenów wspierających ją, mogących stać się terenami rekreacyjno wypoczynkowymi.
• Należy zachować istniejącą zieleń w możliwie dużym zakresie, a zwłaszcza zieleń leśną oraz w rejonie
dolin rzeki i potoków (w częsci objętych ochroną prawną), zadrzewień śródpolnych, zieleń urządzoną,
chroniąc tym samym wartość przyrodniczo – krajobrazową obszaru oraz ważne składniki systemu zieleni
gminy. Powyższe należy uwzględnić w projekcie planu i zachować, w możliwie dużym zakresie.
• Należy wykluczyć lokalizację zabudowy w obrębie doliny rzeki Rządza, stanowiącej cenny korytarz
ekologiczny oraz migracyjny roślin i zwierząt. Dodatkowo powinno się w obrębie cieków wodnych
zakazać grodzenia.
• Należy dążyć do utrzymania obszarów bilologicznie-czynnych obsadzonych odpowiednio dobraną
zielenią trwałą przy założeniu wprowadzenia zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej w obszarach pod
zainwestowanie przeznaczanych. Właściwym wydaje się ustalenie obowiązku przeznaczenia min. 40%
pow. każdej z działek przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną jako powierzchni biologicznie
czynnych. Nadmierne ograniczenie powierzchni terenów zielonych wpłynie negatywnie na stopniowe
pogarszanie się stanu środowiska, warunków i jakości życia, a w konsekwencji także zdrowia jego
mieszkańców. Należy zastosować kompensację przyrodniczą, poprzez zastosowanie działań
obejmujących w szczególności roboty budowlane, roboty ziemne, rekultywację gleby, zalesianie,
zadrzewianie lub tworzenie skupień roślinności, prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej
lub tworzenie skupień roślinności, prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym
terenie, wyrównania szkód dokonanych w środowisku przez realizację przedsięwzięcia i zachowanie
walorów krajobrazowych.
28
• W przypadku wprowadzania inwestycji, środowisko naturalne może nieznacznie ucierpieć, przy
zastosowaniu kompensacji przyrodniczej. To zespół działań obejmujących w szczególności roboty
budowlane, roboty ziemne, rekultywację gleby, zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie skupień
roślinności, prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej lub tworzenie skupień roślinności,
prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym terenie, wyrównania szkód
dokonanych w środowisku przez realizację przedsięwzięcia i zachowanie walorów krajobrazowych.
• W analizowanym terenie występują gleby klas niskich: IV - VI. Ich ochrona polegać może na
wprowadzeniu możliwie dużych powierzchni biologicznie czynnych.
• Należy propagować i wprowadzać szeroko pojętą agroturystykę, korelującą w letniskowo – rekreacyjnymi
predyspozycjami obszaru,
● Zagospodarowanie terenów powinno w jak najmniejszym stopniu pogarszać walory krajobrazowe i
widokowe, m. in. wysokość, gabaryty budynków nie powinny stanowić dominant terenowych, w
przypadku uzasadnionej konieczności – czynić to w jak najmniejszym stopniu.
● W zapisach dotyczących parametrów oraz wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania
terenu należy wprowadzić głównie zalecenia: stosowania dachów o kątach nachylenia nawiązujących do
stosowanych dotychczasowo w ramach istniejącej zabudowy, odstąpienia od stosowania okładzin
ściennych z tworzyw sztucznych, odstąpienia od stosowania betonowych płotów.
● W Rudzie znajduje się ogółem 3 krzyże i kapliczki przydrożne,
● W analizowanym terenie układ wiatrów stanowi o korzystnym, pod względem lokalizacji ewentualnych
terenów mieszkaniowych, położeniu w obrębie gminy. Proponuje się ograniczenie intensywności
zabudowy oraz jej wysokości, w celu zachowania możliwie korzystnych warunków przewietrzania,
istotnych dla terenów sąsiednich.
● Obecnie nie notuje się przekroczeń wartości dopuszczalnej poziomu dźwięku dla terenów mieszkaniowych
jednorodzinnych (55 dB w porze dziennej i 50 dB w porze nocnej). Nie wskazuje się terenów, które
powinny być wyłączone z zagospodarowania zabudową mieszkaniową. Nie przewiduje się pogorszenia
sytuacji w tym zakresie.
● Wzdłuż rzek i cieków wodnych należy wyznaczyć pasy ochronne, których wyznaczenie wynika m.in. z
konieczności umożliwienia wypełniania przez właścicieli obowiązków zapisanych w art. 27 ustawy prawo
wodne – „ Zabrania się grodzenia nieruchomości przyległych do powierzchniowych wód publicznych w
odległości mniejszej niż 1,5 m od linii brzegu, a także zakazywania lub uniemożliwiania przechodzenia
przez ten obszar”.
● W ramach rozwoju sieci kanalizacyjnej należy wprowadzić docelowy nakaz odprowadzenia ścieków do
sieci.
● W celu ochrony wód podziemnych należy dążyć do zwiększania powierzchni skanalizowania obszaru
oraz budowy nowych kanałów deszczowych, szczególnie w perspektywie doinwestowania terenu,
poprzez wprowadzenie zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz uporządkowanie enklaw istniejącej
już zabudowy letniskowej.
● Gospodarka ściekowa oraz gospodarka odpadami nie mogą mieć niekorzystnego wpływu na środowisko
oraz nie powinny powodować zanieczyszczenia wód podziemnych. Ważnym zadaniem jest wstępne
oczyszczanie wód opadowych, z uwagi na położenie obszaru głównie w obszarze wysokiego zagrożenia
zanieczyszczeniem wód podziemnych, które ma miejsce szczególnie w rejonie koryta rzeki Rządza.
● Należy dążyć do spełnienia wszystkich wymagań wynikających z przepisów prawa krajowego i regulacji
Unii Europejskiej, a także określonych regułami racjonalności i dobrej praktyki gospodarowania,
dotyczących stanu infrastruktury technicznej gospodarki komunalnej w zakresie: uzdatniania wody do
picia, oczyszczania i odprowadzania ścieków, zagospodarowania odpadów, ograniczania emisji ze
spalania w lokalnych kotłowniach, opomiarowanie zużycia wody i ciepła, zmniejszenie strat przesyłowych
wody i ciepła.
● Dla infrastruktury technicznej liniowej, istniejącej i projektowanej, należy wyznaczyć pasy ochronne i
strefy ograniczonego zainwestowania, zgodnie z obowiązującymi przepisami szczegółowymi,
● Dla całego obszaru zmian wprowadza się zakaz lokalizacji dodatkowych przedsięwzięć mogących
znacząco oddziaływać na środowisko, określonych w przepisach szczególnych.
● W ramach inwestycji komunikacyjnych należy usprawnić system komunikacyjny, dążyć do utwardzenia
nawierzchni dróg oraz odprowadzenia z ich powierzchni wód opadowych do drożnych systemów
kanalizacji deszczowej.
● W rejonach o szczególnej atrakcyjności przyrodniczej i turystycznej należy wskazać tereny do
wykorzystania rekreacyjnego, wraz z towarzyszącą niezbędną infrastrukturą, z dbałością o ograniczenie
wpływu na tereny prawnie chronione i szczególnie cenne przyrodniczo,
● Należy dążyć do „otwarcia” dla rekreacji i turystyki ujściowego rozlewiska rzeki Rządza – obszaru o
szczególnych walorach krajobrazowych i bogatej florze i faunie.
● Należy wskazać w ramach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego tereny szlaków i
ścieżek pieszo – rowerowych.
● W ramach inwestycji z zakresu turystyki i rekreacji należy wprowadzić zapisy służące ochronie
29
środowiska przed hałasem, zanieczyszczeniem komunikacyjnym oraz zapisy dotyczące zasad czystości i
porządku.
Podstawowe uwarunkowania ekofizjograficzne zostały przedstawione na załączonej mapie.
VIII. Skutki dla środowiska, mogące wynikać z projektowanego
przeznaczenia terenu
Wprowadzany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w części zmienia
zasadniczo
przeznaczenie
obejmowanych
granicami
planu
terenów.
Projektuje
się
zagospodarowanie w znacznym zakresie dotychczasowych terenów otwartych łąk i pól uprawnych,
poprzez wprowadzenie zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej, głownie ekstensywnej, mieszkalnousługowej, usługowej. W rejonie dotychczas istniejących pojedynczych obiektów usługowych,
wprowadza się możliwość dalszego zainwestowania zabudową usługowo – mieszkalną.
Ogranicza się do minimum wpływ ustaleń planu na tereny cenne przyrodniczo, głównie w
postaci lasów i dolin potoków z towarzyszącą im zielenią wysoką oraz tereny objęte ochroną prawną
w postaci: Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, pomników przyrody, oraz lub
proponowane do objęcia ochroną prawną. Tereny te objęte są odrębnymi jednostkami lub
uwzględnione w zapisach.
To w części teren zagrożony powodzią. Zostaje on objęty odrębnymi jednostkami z zakazem
zabudowy kubaturowej. Dla Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu znajdującego się w
granicach projektu planu, zastosowanie będą miały ustalenia wynikające z zapisów Rozporządzenia
Wojewody Mazowieckiego powołującego go, co powinno zapewnić jego ochronę i zachowanie w
niezmienionej formie.
Plan wprowadza wiele nowych połączeń komunikacyjnych w postaci dróg dojazdowych,
lokalnych. Drogi istniejące zostają zachowane. Podyktowane jest to przeznaczaniem większości
terenów objętych planem pod zainwestowanie.
W planie wyznaczono jednostki usługowo – mieszkalne (wzdłuż dróg zbiorczej i lokalnych w
centrum obszaru). Funkcja mieszkalnictwa (głownie ekstensywnego, mieszkalnictwa w zieleni oraz
zabudowy letniskowej) została usystematyzowana oraz znacznie poszerzona przestrzennie.
Dotychczasowe tereny rolne oraz łąk i pastwisk zostały w przewadze zajęte pod
zainwestowanie kubaturowe.
Wpływ wymienionych funkcji na poszczególne elementy obszaru zmian oraz tereny sąsiadujące
zostaje opisany w rozdziałach kolejnych.
Podane w projekcie planu warunki zagospodarowania ocenione zostały z punktu widzenia
niekorzystnego wpływu na elementy środowiska naturalnego, a przez to na zdrowie ludzi. Ocenę zmian
oparto głównie na danych wynikających z opracowania ekofizjograficznego wykonanego do potrzeb
niniejszego planu, danych monitoringowych, literaturowych, dokumentacyjnych, map sozologicznych oraz
wizji w terenie.
Stwierdzić należy, że plan wprowadzając zmiany w stosunku do stanu istniejącego a tym samym
uciążliwości dla środowiska i jego ekosystemów, może je minimalizować, przy zachowaniu wytycznych
obowiązujących przepisów szczególnych.
Ustalenia planu ograniczają jedynie w części możliwość (w aktualnym stanie prawnym)
wprowadzenia tu innych, dodatkowych funkcji uciążliwych dla środowiska. Na niezależną od ustaleń planu
oraz przepisów odrębnych, w tym z zakresu ochrony środowiska, lokalizację dróg publicznych pozwalają
przepisy Ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w
zakresie dróg publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 z późniejszymi zmianami).
Wyeliminowanie większości potencjalnych, negatywnych skutków dla środowiska będzie się
odbywać m. in. poprzez sankcjonowanie zapisów dotyczących ochrony środowiska i przyrody zawartych w
tekście uchwały.
30
IX. Skutki dla środowiska, mogące wynikać z realizacji ustaleń
planu wraz z zasadami ochrony środowiska przyrodniczego i
krajobrazu kulturowego oraz zabudowy i zagospodarowania
terenu,
ujęte
w
zapisach
miejscowego
planu
zagoospodarowania przestrzennego
wraz z oceną rozwiązań funkcjonalno – przestrzennych
i innych ustaleń planu
IX.1. Klimat, powietrze atmosferyczne i klimat akustyczny
POWIETRZE ATMOSFERYCZNE
Zgodnie z art. 89 ustawy Prawo ochrony środowiska wojewoda co roku dokonuje oceny poziomu
substancji w powietrzu w podlegających mu strefach w ramach państwowego monitoringu środowiska.
Ocena uwzględnienia dwie grupy kryteriów ustanowionych ze względu na ochronę zdrowia ludzi oraz
ochronę roślin.
Lista zanieczyszczeń jakie uwzględnia się pod kątem spełnienia kryteriów określonych w celu
ochrony zdrowia obejmuje: benzen, dwutlenek azotu, dwutlenek siarki, ołów, tlenek węgla, ozon oraz pył
PM10. Do zanieczyszczeń, które uwzględnia się w ocenie rocznej ze względu na ochronę roślin należą
dwutlenek siarki, tlenki azotu oraz ozon.
Na poziom zanieczyszczenia powietrza w gminie Radzymin oddziałuje głównie emisja
zanieczyszczeń z indywidualnych gospodarstw domowych oraz ciągów komunikacyjnych, które
zwiększa napływ ze zurbanizowanych obszarów aglomeracji warszawskiej.
Istotnym źródłem zanieczyszczenia powietrza jest ruch pojazdów samochodowych. Przebieg dróg
krajowych i głównych powoduje zwiększony ruch tranzytowy o charakterze krajowym i międzynarodowym,
jak również lokalny.
Do podstawowych zagrożeń środowiska związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych
należy zaliczyć zanieczyszczenie powietrza, gleby i wody, pogorszenie klimatu akustycznego, zajęcie
terenów pod infrastrukturę komunikacyjną, a także wszelkie odpady motoryzacyjne.
Obok emisji toksycznych składników spalin samochodowych eksploatacji pojazdów towarzyszy
również emisja innych substancji, jak np. cząstki okładzin hamulcowych, cząstki startego ogumienia, płyny
eksploatacyjne z instalacji samochodów lub też cząstki metali ciężkich zawarte w olejach i smarach. Ze
względu na silne oddziaływanie lokalne, największe zagrożenie ekologiczne stanowią toksyczne składniki
spalin silnikowych.
W większości budynków na terenie obrębu Wiktorów występują tradycyjne rozwiązania grzewcze z
indywidualnymi kotłowniami węglowymi, koksowymi. Powodują one pogorszenie się stanu środowiska
atmosferycznego i mogą być przyczyną występowania przekroczeń dopuszczalnych stężeń zanieczyszczeń
w powietrzu, a w konsekwencji negatywnego oddziaływania na ludzi i budowle. W sezonie grzewczym
stężenia typowo energetycznych zanieczyszczeń powietrza, takich jak: dwutlenek siarki, pył zawieszony,
benzo-a-piren, substancje smołowe są wyraźnie wyższe niż w okresie letnim.
„Program ochrony środowiska gminy Radzymin” jako cel strategiczny w zakresie ochrony powietrza
zakłada „poprawę jakości powietrza atmosferycznego”.
Podstawowym aktem prawnym regulującym zagadnienia związane z ochroną środowiska, w tym
również z ochroną powietrza atmosferycznego, jest ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony
środowiska. Dla potrzeb oceny jakości powietrza (zgodnie z art. 87 w/w ustawy) a także w celu
dostosowania systemu oceny do wymagań dyrektywy 2004/107/WE, Minister Środowiska rozporządzeniem
z dnia 6 marca 2008 (Dz.U. 52 poz.310 z 2008r) w sprawie stref, w których dokonuje się oceny jakości
powietrza dokonał nowego podziału kraju na strefy. W województwie mazowieckim wydzielono 18 stref, w
tym 5 powiatów i 4 miasta. Radzymin znajduje się w strefie „powiat wołomiński” oznaczonej kodem
PL.14.10.p.01.
Oceny jakości powietrza w strefie „powiat wołomiński” dokonano pod kątem spełnienia kryteriów określonych
w celu ochrony zdrowia. Zakres, jakość i ilość danych pomiarowych wykorzystanych w ocenie rocznej należy
31
uznać dla większości zanieczyszczeń za wystarczające. Lista badanych zanieczyszczeń obejmuje: benzen,
dwutlenek azotu, dwutlenek siarki, ołów, tlenek węgla, ozon, pył PM10, arsen, benzo(a)piren, kadm oraz
nikiel.
Najbliżej położoną stacją działającą w ramach wojewódzkiego systemu oceny jakości powietrza jest
stacja „Tłuszcz – Kielaka”.
Wartości kryterialne do klasyfikacji stref dla terenu kraju w roku 2008
[µg/m ]
[µg/m ]
Dopuszczalny
poziom substancji w
powietrzu
powiększony o
margines tolerancji
3
[µg/m ]
5
2
7
-
jedna godzina
200
20
220
18 razy
rok kalendarzowy
40
4
44
-
jedna godzina
350
0
350
24 razy
24 godziny
125
0
125
3 razy
Ołów
rok kalendarzowy
0,5
0
0,5
-
Ozon
8 godzin
120
0
120
25 dni*
24 godziny
50
0
50
35 razy
rok kalendarzowy
40
0
40
-
10 000
0
10 000
-
Substancja
Okres uśredniania
wyników pomiarów
Dopuszczaln
y poziom
substancji w
powietrzu
3
Benzen
Dwutlenek
azotu
Dwutlenek
siarki
Pył zawieszony
PM 10
Tlenek węgla
rok kalendarzowy
8 godzin
Wartość
marginesu
tolerancji
3
Dopuszczalna
częstość
przekraczania
dopuszczalnego
poziomu w roku
kalendarzowym
*- liczba dni z przekroczeniami poziomu dopuszczalnego w roku kalendarzowym, uśredniona w ciągu ostatnich trzech lat
Klasy stref i wymagane działania w zależności od poziomów stężeń zanieczyszczeń
Poziomy stężeń
Klasa
strefy
Wymagane działania
nie przekraczające wartości dopuszczalnej*
A
brak
powyżej
wartości
dopuszczalnej*
lecz
nie
przekraczający wartości dopuszczalnej powiększonej o
margines tolerancji
−
B
określenie obszarów
dopuszczalnych
przekroczeń
wartości
−
powyżej wartości dopuszczalnej
margines tolerancji*
powiększonej
o
C
określenie obszarów przekroczeń wartości
dopuszczalnych oraz wartości dopuszczalnych
powiększonych o margines tolerancji
− opracowanie programu ochrony powietrza POP
*- z uwzględnieniem dozwolonych częstości przekroczeń określonych w RMŚ w sprawie dopuszczalnych poziomów
W ocenie za rok 2008 wg. kryterium ochrony zdrowia dla strefy powiaty wołomiński i legionowski
otrzymały ogólna klasę C jedynie ze względu na ponadnormatywne zanieczyszczenie pyłem zawieszonym
PM(10). W ramach pomiarów pozostałych zanieczyszczeń zakwalifikowano go do klasy A.
Działania zapobiegawcze i naprawcze konieczne do przeprowadzenia wynikające z ww. klasyfikacji
to :
− opracowanie programu ochrony powietrza,
− jednym z celów programów ochrony środowiska tworzonych dla województwa powinno być osiągnięcie
wartości kryterialnych dla ozonu w 2020 roku, określonych w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia
3 marca 2008 r. w sprawie poziomów niektórych substancji w powietrzu (Dz. U. Nr 47, poz. 281).
W planie:
1)
2)
3)
4)
stosowanie do celów grzewczych i technologicznych, mediów i urządzeń nieuciążliwych dla otoczenia, opartych na
najlepszych dostępnych technikach, stosownie do przepisów z zakresu ochrony środowiska,
możliwość stosowania kotłowni grupowych dla obsługi zespołów zabudowy jednorodzinnej lub usług.
ustala się obowiązek zachowania standardów emisyjnych i standardów jakości środowiska, stosownie do przepisów
z zakresu ochrony środowiska,
zakazuje się stosowania materiałów pylących (żużli energetycznych i innych odpadów) do utwardzania nawierzchni
dróg i miejsc postojowych.
32
KLIMAT AKUSTYCZNY
Dla oceny hałasów w środowisku jest wykorzystywana znormalizowana charakterystyka „A”. Jej
zastosowanie odzwierciedla się w określeniu: „poziom dźwięku A wyrażony w decybelach”. Większość
hałasów w środowisku charakteryzuje się nieustaloną wartością poziomu w czasie (poziom zmienny w
czasie). Do oceny tego typu zjawisk akustycznych wprowadzono szereg wskaźników. Do najważniejszych z
nich należy poziom równoważny (ekwiwalentny). Poziom równoważny w większości krajów świata jest
stosowany do oceny jakości akustycznej środowiska.
Zgodnie z przepisami art. 112a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. rozróżniamy następujące wskaźniki
hałasu:
1) wskaźniki hałasu mające zastosowanie do prowadzenia długookresowej polityki w zakresie ochrony
środowiska przed hałasem, w szczególności do sporządzania map akustycznych oraz programów ochrony
środowiska przed hałasem;
a)LDWN - długookresowy średni poziom dźwięku A wyrażony w decybelach (dB), wyznaczony w ciągu
wszystkich dób w roku, z uwzględnieniem pory dnia (rozumianej jako przedział czasu od godz. 600 do
godz. 1800), pory wieczoru (rozumianej jako przedział czasu od godz. 1800 do godz. 2200) oraz pory
nocy (rozumianej jako przedział czasu od godz. 2200 do godz. 600),
b)LN - długookresowy średni poziom dźwięku A wyrażony w decybelach (dB), wyznaczony w ciągu
wszystkich pór nocy w roku (rozumianych jako przedział czasu od godz. 2200 do godz. 600);
2) wskaźniki hałasu mające zastosowanie do ustalania i kontroli warunków korzystania ze środowiska w
odniesieniu do jednej doby:
a) LAeq D - równoważny poziom dźwięku A dla pory dnia (rozumianej jako przedział czasu od godz. 600
do godz. 2200),
b) LAeq N - równoważny poziom dźwięku A dla pory nocy (rozumianej jako przedział czasu od godz. 2200
do godz. 600).
Kryteria oceny i wartości dopuszczalne poziomu dźwięku na terenach akustycznie chronionych o
określonym charakterze zagospodarowania zostały określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia
14.06.2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku.
Dopuszczalne poziomy dźwięku w środowisku
DOPUSZCZALNY POZIOM HAŁASU [dB /A/]
L.p.
1
2
3
4
PRZEZNACZENIE TERENU
a. obszary A ochrony uzdrowiskowej
b. tereny szpitali poza miastem
a. tereny zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej
b. tereny zabudowy związanej ze
stałym lub czasowym pobytem
dzieci i młodzieży
c. tereny domów opieki społecznej
d. tereny szpitali w miastach
a. tereny zabudowy mieszkaniowej
wielorodzinnej i zamieszkania
zbiorowego
b. tereny zabudowy zagrodowej
c. tereny rekreacyjno - wypoczynkowej
d. tereny mieszkaniowo - usługowe
a. tereny w strefie śródmiejskiej miast
pow. 100tys. mieszkańców
Drogi lub linie
kolejowe
Pozostałe obiekty i źródła
hałasu
LAeq D
Przedział
czasu
odniesienia
równy
16 godzinom
LAeq N
Przedział czasu
odniesienia
równy
8 godzinom
LAeq D
Przedział czasu
odniesienia równy
8 najmniej korzystnym
godzinom dnia kolejno po
sobie następującym
LAeq N
Przedział czasu
odniesienia równy
1 najmniej korzystnej
godzinie nocy
50
45
45
40
55
50
50
40
60
50
55
45
65
55
55
45
Zakres i sposób ochrony środowiska przed hałasem na etapie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego precyzują następujące przepisy ww. ustawy.
Z art. 114 ustawy – Prawo ochrony środowiska wynika obowiązek zróżnicowania w planie
zagospodarowania przestrzennego funkcji terenów, które pozwoli na ustalenie obowiązujących standardów
akustycznych wynikających z art.113 ww. ustawy.
33
Jeżeli teren może być zaliczony do kilku rodzajów terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1,
uznaje się, że dopuszczalne poziomy hałasu powinny być ustalone jak dla przeważającego rodzaju terenu.
Jeżeli na terenach przeznaczonych do działalności produkcyjnej, składowania i magazynowania
znajduje się zabudowa mieszkaniowa, szpitale, domy opieki społecznej lub budynki związane ze stałym albo
czasowym pobytem dzieci i młodzieży, ochrona przed hałasem polega na stosowaniu rozwiązań
technicznych zapewniających właściwe warunki akustyczne w budynkach.”
Do najbardziej uciążliwych źródeł hałasu w środowisku należy komunikacja drogowa.
Mniej uciążliwe niż ruch drogowy, oceniając to w skali globalnej, mimo wyższych poziomów hałasu
są inne rodzaje komunikacji, takiej jak kolejowa i lotnicza.
Wpływ hałasu na człowieka jest zróżnicowany w zależności od poziomu, czasu trwania i innych
parametrów go opisujących (częstotliwość, zawartość tonów prostych, impulsów, itp.).
Z obowiązujących dokumentów oraz przepisów tj. rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14
czerwca 2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz.U. z 2007r. Nr 120 poz.826)
wynika, że:
Teren objęty planem należy w części do terenów akustyczne chronionych. Projekt planu
wyznacza następujące tereny chronione: tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN, MNe,
MNe.ZZ, MNz, MN/UTL), tereny zabudowy mieszkaniowo – usługowej (MN,U), tereny sportu i rekreacji
(US).
Zieleń wyznaczana planem nie stanowi w żadnej z jednostek terenów zielonych służących
wypoczynkowi i rekreacji. Tym samym nie stanowi terenów podlegających ochronie akustycznej.
Do najbardziej uciążliwych źródeł hałasu w środowisku należy komunikacja drogowa. Teren jest w
nieznacznym, nieuciążliwym stopniu zanieczyszczony hałasem drogowym. Nie przewiduje się jego
ponadnormatywnego oddziaływania na klimat akustyczny.
Prace nad zmniejszeniem hałasu zewnętrznego emitowanego przez pojazdy kołowe są w Polsce
wciąż mało zaawansowane, chociaż znane są w świecie. Stąd stosowane są zabezpieczenia akustyczne na
drodze propagacji hałasu. Najskuteczniejszym i najczęściej stosowanym zabezpieczeniem jest lokalizacja
drogi w wykopie. Na terenie objętym projektem planu brak takich potrzeb.
W planie:
W zakresie ochrony akustycznej terenów zakazuje się przekraczania dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku,
stosownie do przepisów z zakresu ochrony środowiska:
a) dla terenów oznaczonych symbolem MN, MNe, MNe.ZZ, MNz, MN/UTL – jak dla terenów zabudowy mieszkaniowej
jednorodzinnej,
b) dla terenów oznaczonych symbolem MN/U – jak dla terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej,
c) dla terenów oznaczonych symbolem US – jak dla terenów rekreacyjno – wypoczynkowych
IX.2. Gleba i surowce naturalne
Projekt planu uwzględnia konieczność zachowania proporcji pomiędzy terenami o różnych
formach użytkowania. Określa także minimalną, możliwą do realizacji w tym przypadku powierzchnię
biologicznie-czynną, co przy projektowanym zagospodarowaniu poprzez wprowadzenie
zainwestowania mieszkalnego, usług sportu, usługowego, mieszkalno – usługowego, wydaje się być
wystarczające.
Plan wprowadza następujące wielkości powierzchni zielonych na działkach:
- w jednostkach MN, MNe – min. 50 %,
- w jednostkach MN.ZZ, MNe.ZZ, MNz, MN/UTL, MN/UTL.ZZ, MN/U.ZZ – min. 80 %,
- w jednostkach US – min. 60 %,
- w jednostkach MN/U, U/MN – min. 40 %,
- w jednostkach U – min. 20 %,
W planie:
roztopowych do kanalizacji deszczowej lub za pomocą kanałów deszczowych i rowów otwartych (w tym: studni
chłonnych) do istniejących cieków lub gruntu, pod warunkiem utrzymania czystości odprowadzanych wód zgodnie z
warunkami określonymi w przepisach odrębnych,
3) zakazuje się lokalizacji składowisk odpadów,
4) Nie występują tereny górnicze.
34
5)
Nie występują tereny zagrożone osuwaniem się mas ziemnych.
IX.3. Wody powierzchniowe i podziemne
Zasadnicze kierunki i ustalenia dotyczące programu ochrony zasobów wód przed
zanieczyszczeniem, sprecyzowane w „Programie ochrony środowiska gminy Radzymin”:
1. ograniczanie zanieczyszczeń wód powierzchniowych oraz przywracanie jakości wód do stanu
wynikającego z ich funkcji ekologicznych i sposobu użytkowania, poprzez zadania:
- rozbudowa zbiorczej kanalizacji sanitarnej,
- rozbudowa kanalizacji deszczowej,
- modernizacja istniejących oczyszczalni i stacji uzdatniania wody,
- wyposażenie gospodarstw wiejskich o zabudowie rozproszonej w indywidualne systemy
asenizacyjne-przydomowe oczyszczalnie ścieków,
- realizacja inwestycji ograniczających zanieczyszczenia azotowe pochodzące z rolnictwa (np.
budowa płyt gnojowych i zbiorników na gnojowicę),
- rekultywacja silnie zanieczyszczonych zbiorników wodnych (z wodami pozaklasowymi),
- realizacja budowy kanalizacji opaskowej wokół Zalewu Zegrzyńskiego na terenie Gminy Radzymin.
2. eliminacja czynników stwarzających zagrożenie dla jakości wód podziemnych, restrukturyzację poboru
wód dla celów użytkowych, zmniejszanie wodochłonności gospodarki, a także racjonalne użytkowanie
gleb, poprzez zadania:
- przestrzeganie nadzoru nad ustaleniami zawartymi w decyzjach dotyczących stref ochronnych wokół
ujęć wody,
- propagowanie wśród mieszkańców działań mających na celu zmniejszenie zużycia wody,
- modernizacja technologii uzdatniania wody do picia,
- likwidacja „dzikich” składowisk odpadów,
- odpowiednia rekultywacja terenów po składowiskach odpadów,
- umieszczanie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego granic obszarów i
potencjalnych złóż kopalin,
- promowanie rolnictwa ekologicznego,
- kontrola zawartości metali ciężkich na gruntach w pobliżu tras komunikacyjnych.
Obszar obrębu Ruda jest średnio i słabo izolowany. Strefa wysokiego zagrożenia wód
podziemnych obejmuje północną część obszaru analizy, w obrębie bezpośredniego sąsiedztwa
koryta rzeki Rządza. Pozostała część obszaru posiada izolację średnią, głównie złożoną z glin
zwałowych. W przeważającej części terenu warstwa izolująca przekracza 10 m.
Całość obszaru Znajduje się w zasięgu głównego zbiornika wód podziemnych „Dolina
środkowej Wisły” – GZWP 222, w obszarze objętym wysoką ochroną (OWO).
Generalnie cały teren jest wrażliwy na przenikanie zanieczyszczeń.
Największe stwierdzone i potencjalne zagrożenie dla jakości wód podziemnych stanowią obszarowe
i punktowe ogniska zanieczyszczeń. Do bardzo licznej grupy ognisk zanieczyszczeń wód podziemnych
należą składowiska odpadów komunalnych i przemysłowych. Szczególnie negatywny wpływ na wody
podziemne wywierają obszary zabudowane, nieskanalizowane. Ogniskami zanieczyszczeń są tu
głównie szamba, doły kloaczne, zabudowania gospodarcze oraz ścieki bytowe. Powodowane przez nie
skażenia wód podziemnych zaznaczają się podwyższoną zawartością związków azotu, chlorków,
węglowodorów, metali ciężkich oraz sodu i potasu. Szczególnie szkodliwy wpływ na środowisko gruntowowodne wywierają także nieodpowiednie parkingi, place manewrowe i składowe. Brak kanalizacji z
odpowiednim oczyszczaniem wód opadowych z ww. powierzchni powoduje przedostanie zanieczyszczenie
środowiska związkami szczególnie szkodliwymi dla środowiska - ropopochodnymi.
Realizacja planu zagospodarowania przestrzennego zakłada poza usankcjonowaniem stanu
istniejącego, lokalizację nowych terenów zabudowy mieszkaniowej, mieszkaniowo – letniskowej,
mieszkaniowo-usługowej, usługowej a także komunikacji.
Zagospodarowanie terenu zgodnie z ustaleniami planu miejscowego wpłynie na znaczne
zwiększenie ilości odprowadzanych ścieków bytowych.
Grupa zapisów z zakresu ochrony środowiska, dotyczy zarówno wód powierzchniowych, jak i
podziemnych.
Teren planu jest słabo skanalizowany. Projektuje się rozbudowę sieci kanalizacyjnej.
Obowiązek badania i oceny jakości wód powierzchniowych w ramach PMŚ wynika z art. 155a ust.2
ustawy z dnia 18 lipca 2001 r.– Prawo wodne (Dz.U. z roku 2005 nr 239, poz. 2019 oraz nr 267, poz. 2255),
35
przy czym zgodnie z ust. 3 tego artykułu badania jakości wód powierzchniowych w zakresie elementów
fizykochemicznych, chemicznych i biologicznych należą do kompetencji wojewódzkiego inspektora ochrony
środowiska.
Celem wykonywania badań jest stworzenie podstaw do podejmowania działań na rzecz poprawy
stanu wód oraz ich ochrony przed zanieczyszczeniem, w tym ochrony przed eutrofizacją powodowaną
wpływem sektora bytowo-komunalnego i rolnictwa oraz ochrony przed zanieczyszczeniami przemysłowymi,
w tym zasoleniem i substancjami szczególnie szkodliwymi dla środowiska wodnego. Oceny jakości wód
powierzchniowych będą wykorzystywane do zintegrowanego zarządzania wodami w układzie dorzeczy, stąd
konieczne jest zapewnienie spójności badań i ocen realizowanych w ramach wszystkich podsystemów
dotyczących monitoringu wód.
Ogólne zapisy dotyczące badania i oceny wód podziemnych są ujęte w art. 38a ust. 1, art.47 oraz
art. 155a i 155b ustawy z dnia 18 lipca 2001 r.– Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 z późn.
zm.). Szczegółowe regulacje odnośnie kryteriów i sposobu oceny stanu wód podziemnych będą zawarte w
rozporządzeniu Ministra Środowiska stanowiącym wykonanie delegacji zawartej w art. 38a ust. 1 ustawy Prawo Wodne - w sprawie kryteriów i sposobu oceny stanu wód podziemnych (projekt).
Celem monitoringu jakości wód podziemnych jest dostarczenie informacji o stanie chemicznym wód
podziemnych, śledzenie jego zmian oraz sygnalizacja zagrożeń w skali kraju, na potrzeby zarządzania
zasobami wód podziemnych i oceny skuteczności podejmowanych działań ochronnych.
Przedmiotem monitoringu są jednolite części wód podziemnych (w tym części uznane za zagrożone
nie osiągnięciem dobrego stanu), ze szczególnym uwzględnieniem obszarów narażonych na
zanieczyszczenia pochodzenia rolniczego, znajdujących się na terenie niektórych jednolitych części wód
podziemnych.
Wyniki badań i ocen wykonywanych w ramach monitoringu jakości wód podziemnych posłużą do
optymalizacji działań związanych z ochroną i gospodarowaniem zasobami wód podziemnych, mających na
celu utrzymanie lub osiągnięcie dobrego stanu wód podziemnych; będą także wykorzystane na potrzeby
wypełnienia obowiązków sprawozdawczych wobec Komisji Europejskiej wynikających z Ramowej Dyrektywy
Wodnej i dyrektywy dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany
pochodzenia rolniczego (tzw. dyrektywy azotanowej).
W latach 2008-2009 kontynuowany jest program monitoringu wód w rzekach, zgodny z wymogami
Ramowej Dyrektywy Wodnej, spójny z systemem monitoringu dla pozostałych kategorii wód
powierzchniowych.
Na rzece Rządza znajdują się dwa punkty monitoringu – w Klembowie i Załubicach Starych –
oba monitoringu diagnostycznego i operacyjnego. W 2007r. w obu punktach rzeka Rządza niosła
wody IV klasy czystości. Względem oceny jakości wód przeznaczonych do spożycia są to wody
oznaczona jako „non” – pozaklasowe.
Wody podziemne są III klasy czystości. Jednak dane te nie pochodzą z obszaru gminy
Radzymin i mogą się różnić nieznacznie od lokalnych.
Art. 39 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. – Prawo wodne dla ochrony czystości wód wprowadza wiele
zakazów, w tym zakaz wprowadzania ścieków „do ziemi, jeżeli stopień oczyszczania ścieków lub miąższość
warstwy gruntu nad zwierciadłem wód podziemnych nie stanowi zabezpieczenia tych wód”. Z kolei
rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 lipca 2004r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy
wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szkodliwych dla środowiska wodnego
określa m.in. „warunki, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi oraz w celu
rolniczego wykorzystania ścieków”. I tak, m.in. dla ochrony czystości wód podziemnych dokładnie określa
„miejsce wprowadzenia ścieków lub dno urządzeń wodnych” i szczegółowo uzależnia ww. od rodzaju
ścieków oraz miąższości warstwy izolacyjnej gruntu nad najwyższym poziomem wodonośnym.
Wzdłuż cieków wodnych należy także wyznaczyć pasy ochronne, zgodnie z przepisami
odrębnymi ustawy – prawo wodne. Są one konieczne dla:
- umożliwienia dostępu do wody w ramach powszechnego korzystania z wód,
- umożliwienia administratorowi cieków prowadzenia robót remontowych i konserwacji w korytach cieków,
- ochrony otuliny biologicznej cieków wodnych,
Grupa zapisów w ramach zasad wprowadzanych dla Warszawskiego Obszaru Chronionego
Krajobrazu dotyczy ochrony stosunków wodnych. Są to m.in.:
1)
2)
ustala się zachowanie naturalnych spływów i koryt cieków wodnych oraz ich biologicznego obudowania,
ustala się zachowanie śródpolnych torfowisk, zabagnień, podmokłości oraz oczek wodnych,
36
3)
4)
5)
6)
7)
ustala się zachowanie istniejących form rzeźby terenu (wydm, zrównań i dolin),
zakazuje się likwidowania i niszczenia zadrzewień śródpolnych, przydrożnych i nadwodnych, jeżeli nie wynikają one
z potrzeby ochrony przeciwpowodziowej i zapewnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub wodnego lub budowy,
odbudowy, utrzymania, remontów lub naprawy urządzeń wodnych,
zakazuje się zmian stosunków wodnych,
zakazuje się likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-błotnych,
zakazuje się lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerkości 20 m od linii brzegów rzeki, z wyjątkiem
urządzeń wodnych.
W planie ustala się:
2) ustala się wykonywanie trwałych nawierzchni terenów dróg, placów i parkingów, w sposób
zabezpieczający środowisko gruntowo-wodne przed przenikaniem zanieczyszczeń wraz z
odprowadzeniem wód opadowych i roztopowych do kanalizacji deszczowej lub za pomocą kanałów
deszczowych i rowów otwartych (w tym: studni chłonnych) do istniejących cieków lub gruntu, pod
warunkiem utrzymania czystości odprowadzanych wód zgodnie z warunkami określonymi w przepisach
odrębnych,
3) dopuszcza się zapewnienie odprowadzania wód opadowych z terenów zainwestowanych do istniejących
rowów,
4) cały obszar objęty planem położony jest w obszarze głównego zbiornika wód podziemnych (GZWP nr 222
– zbiornik Dolina Środkowej Wisły),
5) dla terenów położonych w obszarze głównego zbiornika wód podziemnych (GZWP nr 222 – zbiornik
Dolina Środkowej Wisły) oraz w strefie pośredniej ochrony sanitarnej ujęcia wód Wodociągu
Północnego, ustala się ochronę wód podziemnych na zasadach wynikających z przepisów odrębnych,
6) zakazuje się prowadzenia gospodarki ściekowej w sposób mogący spowodować przekroczenie
dopuszczalnego poziomu parametrów określających stan jakości wód powierzchniowych i podziemnych,
określonego w obowiązujących przepisach odrębnych,
7) zakazuje się stosowania przydomowych oczyszczalni ścieków.
8) W zakresie odprowadzenia ścieków – ustala się:
- obowiązek podłączenia obiektów do systemu kanalizacji rozdzielczej po jej wybudowaniu,
- dopuszcza się indywidualne systemy asenizacyjne w postaci wybieralnych bezodpływowych osadników
– do czasu wybudowania systemu kanalizacji rozdzielczej,
- możliwość objęcia własnymi systemami gromadzenia ścieków zespołów zwartej zabudowy
jednorodzinnej,
- możliwość odprowadzenia wód opadowych do istniejących cieków lub gruntu za pomocą kanałów
deszczowych i rowów otwartych (w tym: studni chłonnych), pod warunkiem utrzymania czystości
odprowadzanych wód zgodne z warunkami określonymi w przepisach odrębnych.
Na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią ustala się w planie:
- wszelkie inwestycje mogące mieć wpływ na urządzenia wodne, przeciwpowodziowe oraz lokalizowane w
pobliżu rzeki Rządza – realizować zgodnie z przepisami odrębnymi,
- dopuszcza się realizację zabudowy na terenach oznaczonych symbolami: MN.ZZ, Mne.ZZ, MN/UTL.ZZ,
MN/U.ZZ, przy dostosowaniu rozwiązań konstrukcyjno - technicznych i materiałowych do rzędnej wody
Q1%.
- na terenach oznaczonych symbolami: MN.ZZ, Mne.ZZ, MN/UTL.ZZ, MN/U.ZZ ustala się zachowanie
powierzchni biologicznie czynnej: minimum 80%.
W planie w strefie pośredniej ochrony sanitarnej ujęcia wód Wodociągu Północnego zakazuje się:
- organizowania wysypisk śmieci oraz wylewisk nieczystości płynnych, składowisk odpadów miejskich i
przemysłowych, zakładania mogilników, składowisk środków ochrony roślin z wyłączeniem
kompostowania odpadków z indywidualnych gospodarstw na ich terenach,
- zakładania cmentarzy,
- wykonywania wierceń i odkrywek oraz wydobywania piasku i żwiru bez pozwolenia odpowiednich władz,
- lokalizacji baz i warsztatów pływającego sprzętu wodnego z napędem spalinowym bez pozwolenia
właściwych organów, z wyłączeniem sprzętu związanego z techniczną obsługa Zbiornika Zegrzyńskiego.
IX.4. Elektromagnetyczne promieniowanie niejonizujące
Do głównych rodzajów źródeł sztucznych pól elektromagnetycznych występujących w środowisku
zaliczamy:
− elektromagnetyczne linie napowietrzne wysokiego napięcia,
− stacje radiowe i telewizyjne,
37
−
−
łączność radiowa, w tym CB radio, radiotelefony i telefonia komórkowa,
stacje radiolokacji i radionawigacji.
Znaczenie tego oddziaływania w ostatnich latach rośnie. Powodowane jest to przez burzliwy rozwój
radiokomunikacji oraz powstawanie coraz większej liczby stacji nadawczych radiowych i telewizyjnych.
Dodatkowymi źródłami promieniowania niejonizującego są stacje bazowe telefonii komórkowych, systemów
przywoławczych, radiotelefonicznych, alarmowych, komputerowych, itp., pokrywających coraz większą
siecią obszary dużych skupisk ludności.
Wymieniony rozwój źródeł pól elektromagnetycznych powoduje zarówno ogólny wzrost poziomu tła
promieniowania elektromagnetycznego w środowisku, jak też zwiększenie na mapie kraju liczby miejsc o
podwyższonym poziomie natężenia promieniowania. Należy jednak zauważyć, że wzrost poziomu tła
elektromagnetycznego nie zwiększa jak dotychczas zagrożenia środowiska i ludności.
W dalszym ciągu poziom promieniowania w tle pozostaje wielokrotnie niższy od natężeń, przy
których możliwe jest jakiekolwiek szkodliwe oddziaływanie na organizm ludzki. Nie dotyczy to jednak pól
elektromagnetycznych w bezpośrednim otoczeniu wszelkiego rodzaju stacji nadawczych, które lokalnie w
odległościach zależnych od mocy i konstrukcji stacji mogą posiadać natężenie o poziomie uznawanym za
aktywne pod względem biologicznym. Może to mieć miejsce również w przypadkach nakładania się
oddziaływań kilku źródeł.
Zagrożenie promieniowaniem niejonizującym może być stosunkowo łatwo wyeliminowane lub
ograniczone pod warunkiem zapewnienia odpowiedniej separacji przestrzennej człowieka od pół
przekraczających określone wartości graniczne.
Skutki oddziaływania elektromagnetycznego promieniowania niejonizującego na organizmy żywe nie
są jeszcze w pełni rozpoznane. Dotychczas uzyskane wyniki badań wykazały, że oddziaływanie to zależy
przede wszystkim od częstotliwości fal, ich polaryzacji i cech organizmu. Pochłonięta przez organizm
energia fali jest przetwarzana na inne formy energii.
Przy częstotliwościach pól poniżej kilkuset kHz, dominuje indukowanie się w ciele prądów
elektrycznych, stymulujących tkanki elektrycznie pobudliwe. Przy częstotliwościach pól powyżej l MHz
przeważa zamiana energii fal na ciepło, wydzielające się w komórkach organizmu.
Częstotliwość rezonansowa, przy której występuje maksimum pochłaniania energii fal zależy od
rodzaju organizmu. Dla organizmu ludzkiego wynosi ona około 70 MHz i jest dla człowieka najbardziej
niebezpieczna. Poddawanie organizmu człowieka długotrwałemu i nadmiernemu wpływowi
elektromagnetycznego promieniowania niejonizującego o częstotliwościach wywołujących w komórkach
efekty termiczne, powoduje zmiany i dolegliwości w narządzie wzroku, w układzie nerwowym, sercowonaczyniowym, hormonalnym, w krwi, szpiku kostnym oraz w innych narządach.
Zagrożenie promieniowaniem niejonizującym może być stosunkowo łatwo wyeliminowane lub
ograniczone pod warunkiem zapewnienia odpowiedniej separacji przestrzennej człowieka od pół
przekraczających określone wartości graniczne. Dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych ustalono
dla:
- terenów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową,
- miejsc dostępnych dla ludności.
Występowanie pól elektromagnetycznych o parametrach wyższych od dopuszczalnych w wolnej
przestrzeni, niedostępnej dla ludzi, niezależnie od parametrów te pola charakteryzujących, nie jest
uciążliwością w rozumieniu przepisów ochrony środowiska .
Polska posiada jeden z niższych na świecie dopuszczalnych limitów ekspozycji w zakresie ochrony
ludności przed PEM, co oznacza, iż polskie przepisy prawne w odniesieniu do stacji bazowych telefonii
komórkowej są jednymi z bardziej rygorystycznych.
Skutków oddziaływania elektromagnetycznego promieniowania niejonizującego na inne elementy
środowiska dotychczas nie zaobserwowano. Natomiast źródła promieniowania mogą w istotny sposób
zmienić krajobraz.
W pobliżu terenu objętego planem biegną linie napowietrzna wysokiego, średniego i niskiego
napięcia.
Zapisy planu i przepisy szczególne obligują do każdorazowego uwzględnienia zapisów
obowiązujących Polskich Norm w zakresie wymaganych odległości od linii i urządzeń
elektroenergetycznych.
Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 46 ustawy z dnia 7 maja 2010r. o wspieraniu rozwoju
usług i sieci telekomunikacyjnych w projekcie planu wprowadzono zapisy umożliwiające lokalizację (cyt.)
„inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21
sierpnia 1997r, o gospodarce nieruchomościami, jeżeli taka inwestycja jest zgodna z przepisami odrębnymi”.
38
W obszarze objętym przedmiotowym projektem planu zagospodarowania przestrzennego, wśród
ww. przepisów odrębnych można wymienić przede wszystkim przepisy dotyczące ochrony krajobrazu, a
także dóbr kultury, takie jak:
1. ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. – Prawo ochrony środowiska (art. 71 ust. 3, art. 72 ust. 1 pkt. 5, art. 73)
2. ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody i akty prawne wydane na jej podstawie, takie
jak: Rozporządzenie Wojewody Warszawskiego w sprawie utworzenia obszaru chronionego krajobrazu
na terenie województwa warszawskiego (Dz. Urz. Woj. Warsz. Nr 43 poz. 149 oraz oraz Dz. Urz. Woj.
Maz. z 1999 r. Nr 10, poz. 92, z 2000 r. Nr 93, poz. 911, z 2001 r. Nr 161, poz. 2363, z 2002 r. Nr 188,
poz. 4306, z 2003 r. Nr 38, poz. 1053 i Nr 47, poz. 1281)
3. ustawa z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
4. ustawa z dnia 18 marca 2010r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz o
zmianie niektórych innych ustaw
Nie ma jednak zgodności interpretacji prawnych co do uznania powyżej przywoływanych przepisów
za przepisy odrębne, które są przywoływane w art. 46 ustawy z dnia 7 maja 2010r. o wspieraniu rozwoju
usług i sieci telekomunikacyjnych. Na dzień prac na projektem planu nie było wyroku sądu w ww. sprawie.
Zdaniem naukowców obowiązujące w Polsce procedury dotyczące pozwolenia na budowę instalacji
emitujących PEM do środowiska, w tym stacji bazowych telefonii komórkowej i linii przesyłowych prądu
elektrycznego, zapewniają dotrzymanie normatywów ochrony zagrożeń ludzi oraz środowiska przed
negatywnym wpływem PEM. Nadzór nad przestrzeganiem ww. normatywów sprawuje Państwowa Inspekcja
Sanitarna oraz Inspekcja Ochrony Środowiska.
Realizacja projektu planu potencjalnie może negatywnie wpływać na krajobraz. Ww. oddziaływanie
można łagodzić poprzez np. dobór odpowiedniej formy i kolorystyki urządzeń oraz obiektów a także
zastosowanie maskowania.
Pkt. 2 art. 46 Ustawy z dnia 7 maja 2010r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych
określa następujące, potencjalne grupy przedsięwzięć z ww. zakresu i możliwości ich lokalizacji:
„Przeznaczenie terenu na cele zabudowy wielorodzinnej, rolnicze, leśne, usługowe lub produkcyjne nie jest
sprzeczne z lokalizacją inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, a przeznaczenie terenu
na cele zabudowy jednorodzinnej nie jest sprzeczne z lokalizacją infrastruktury telekomunikacyjnej o
nieznacznym oddziaływaniu.”
W ustawie ustalono, iż określenie „infrastruktura telekomunikacyjna o nieznacznym oddziaływaniu”
oznacza „kanalizację kablową, linię kablową podziemną, instalację radiokomunikacyjną wraz z konstrukcją
wsporczą o wysokości 5m, szafy i słupki telekomunikacyjne oraz inne podobne urządzenia i obiekty, a także
związany z nimi osprzęt i urządzenia zasilające, jeżeli nie są zaliczane do mogących znacząco oddziaływać
na środowisko lub nie stanowią przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na obszary Natura 2000”.
Ponadto ww. inwestycje z kategorii mogących pogorszyć stan środowiska wymagają odrębnej
procedury administracyjnej, która ma na celu wyeliminowanie ewentualnego negatywnego oddziaływania na
środowisko w tym na zdrowie ludzi.
W planie:
1. Ustala się ograniczenia dotyczące lokalizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, w
ramach których m.in.:
1) zakaz lokalizacji przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, z wyłączeniem dróg i
infrastruktury oraz lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej
dróg i infrastruktury oraz lokalizowania inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej
2. W zakresie ochrony przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych – ustala się obowiązek uwzględniania
Zapisy powyższe stanowią wystarczające zabezpieczenie środowiska.
Z danych literaturowych wynika, że obserwuje się stały wzrost poziomów PEM . Po to, aby dobrze
poznać charakterystykę tego zjawiska i śledzić jego zmiany, konieczne jest prowadzenie monitoringu pól
elektromagnetycznych.
Na terenie gminy Radzymin do tej pory nie wykonywano badań dotyczących poziomów PEM.
39
IX.5. Gospodarka odpadami i ściekami
Podstawowymi odpadami wytwarzanymi na analizowanym terenie będą odpady komunalne.
Gromadzenie odpadów w pojemnikach usytuowanych w specjalnie do tego celu wyznaczonych miejscach z
twardym podłożem i ich wywóz przez upoważnione firmy nie spowoduje zagrożenia w środowisku gruntowo
- wodnym. W ramach systemu zbiórki surowców wtórnych należy rozmieścić pojemniki do zbierania szkła,
makulatury i tworzyw sztucznych.
Na terenie gminy Radzymin obowiązuje Uchwała Nr 339 / XLXIVII / 98 z dnia 20 marca 1998r. z
załącznikiem w sprawie zasady utrzymania czystości i porządku w gminie oraz Regulamin ochrony
środowiska przed odpadami oraz porządku i czystości.
Na terenie gminy znajduje się jedno nieczynne składowisko odpadów przy ul. Wróblewskiego w
Radzyminie o objętości ok. 40 tys. m3 i pojemności ok. 10 160 ton. Eksploatacja wysypiska została
zakończona w 1992 r. w związku z brakiem ewidencji deponowanych odpadów oraz z faktem, iż wysypisko
zlokalizowane było w niecce o nieustalonym kształcie i objętości bez odpowiedniego zabezpieczenia
podłoża. Na terenie wysypiska prowadzi się stały monitoring wód gruntowych. Odpady z terenu gminy
wywozi się obecnie na składowisko w Lipinach Wielkich w gminie Wołomin. Jest ono również przeznaczone
do likwidacji.
Odbiór odpadów niebezpiecznych winna zapewniać wyspecjalizowana jednostka posiadające
odpowiednie uprawnienia w tym zakresie.
Największe zagrożenia i problemy:
- powstawanie niekontrolowanych „dzikich” wysypisk,
- brak polityki odpadowej dla terenów działek rekreacyjnych.
Teren planu nie jest skanalizowany. Do czasu rozbudowy sieci kanalizacyjnej ścieki sanitarne
należy odprowadzać do szczelnych zbiorników bezodpływowych i następnie wywozić przez
odpowiednie służby do oczyszczalni ścieków. Po wykonaniu rozbudowy sieci kanalizacji sanitarnej –
nakaz podłączenia do niej i odprowadzenia ścieków zgodnie z warunkami dysponenta sieci.
Dostosowanie się do przyjętych zapisów powinno zabezpieczyć środowisko gruntowo – wodne
przed przedostawaniem się szkodliwych zanieczyszczeń.
Warunki dotyczące ochrony wód i gleby zapisane w §6 ust.7 uwzględniają położenie terenu objętego
projektem planu miejscowego granicach obszaru głównego zbiornika wód podziemnych nr 222 – zbiornik
Dolina Dolnej Wisły.
Plan ustala:
roztopowych do kanalizacji deszczowej lub za pomocą kanałów deszczowych i rowów otwartych do istniejących
cieków lub gruntu, pod warunkiem utrzymania czystości odprowadzanych wód zgodnie z warunkami określonymi
przepisach odrębnych,
3) W zakresie gospodarki odpadami:
a) ustala się obowiązek gospodarowania odpadami zgodnie z planem gospodarki odpadami dla gminy Radzymin,
b) zakazuje się lokalizacji obiektów budowlanych dla usług związanych z odzyskiem i unieszkodliwianiem
odpadów,
c) zakazuje się lokalizacji składowisk odpadów.
4) W zakresie odprowadzenia ścieków – ustala się:
a) obowiązek podłączenia obiektów do systemu kanalizacji rozdzielczej po jej wybudowaniu,
b) dopuszcza się indywidualne systemy asenizacyjne w postaci wybieralnych bezodpływowych osadników – do
c) możliwość objęcia własnymi systemami gromadzenia ścieków zespołów zwartej zabudowy jednorodzinnej,
d) możliwość odprowadzenia wód opadowych do istniejących cieków lub gruntu za pomocą kanałów deszczowych
i rowów otwartych (w tym: studni chłonnych), pod warunkiem utrzymania czystości odprowadzanych wód
zgodne z warunkami określonymi w przepisach odrębnych.
40
IX.6. Ochrona przyrody (obszary chronione, formy ochrony) istotna z punktu
widzenia realizacji projektowanego dokumentu (w szczególności
obszarów podlegających ochronie na podstawie ustawy z dnia 16
kwietnia 2004r, o ochronie przyrody)
Plan nie narusza przepisów prawa w zakresie ochrony środowiska i ochrony przyrody. Nie
przewiduje się znaczących skutków realizacji wprowadzanego projektu dla środowiska, a w szczególności
terenów cennych przyrodniczo. Teren proponowanych zmian położony jest w całości w terenie
„Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu”, omówionego w rozdziale V.6. To jedyna
powierzchniowa prawna forma ochrony przyrody tu występująca. Wprowadza się dla niej poniższe ustalenia
z ustępów 3-5 w §6:
- Cały obszar objęty planem położony jest w Warszawskim Obszarze Chronionego Krajobrazu.
- Dla terenów położonych w Warszawskim Obszarze Chronionego Krajobrazu:
8) ustala się zachowanie naturalnych spływów i koryt cieków wodnych oraz ich biologicznego obudowania,
9) ustala się ochronę zieleni wiejskiej: zadrzewień, zakrzewień, parków wiejskich poprzez ochronę istniejących oraz
formowanie nowych zadrzewień śródpolnych i przydrożnych,
10) ustala się zachowanie śródpolnych torfowisk, zabagnień, podmokłości oraz oczek wodnych,
11) ustala się tworzenie stref buforowych wokół zbiorników wodnych w postaci pasów zadrzewień i zakrzewień, celem
ograniczenia spływu substancji biogennych i zwiększenia bioróżnorodności biologicznej,
12) ustala się utrzymanie i wprowadzanie zakrzewień i szuwarów wokół zbiorników wodnych, w
szczególnościstaorzeczy i oczek wodnych jako bariery ograniczającej dostęp do linii brzegowej, utrzymanie lub
tworzenie pasów zakrzewień i zadrzewień wzdłuż cieków jako naturalnej obudowy biologicznej ograniczającej
spływ zanieczyszczeń z pól uprawnych,
14) ustala się niedopuszczanie do zanieczyszczeń wód powierzchniowych i podziemnych oraz powierzchni ziemi,
16) zakazuje się wielkotowarowej produkcji rolnej,
17) zakazuje się zmian stosunków wodnych,
18) zakazuje się likwidowania naturalnych zbiorników wodnych, starorzeczy i obszarów wodno-błotnych,
- W strefie ochrony urbanistycznej Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu:
3) ustala się zachowanie naturalnych spływów i koryt cieków wodnych oraz ich biologicznego obudowania.
Wprowadzane nowe połączenia komunikacyjne „uruchomią” nowe tereny oraz polepszą dostępność
komunikacyjną obszarów dotychczas zainwestowanych. Uciążliwości wynikające z przebiegu
nowoprojektowanych dróg związane są z potencjalnymi: zanieczyszczeniem powietrza, hałasem drogowym,
zanieczyszczeniem gleb i wód podziemnych, zagrożeniem zwierząt.
Uszczupleniu ulegną tereny zielone, także leśne. Zainwestowanie wpłynie w niewielkim stopniu na
pogorszenie warunków środowiska. Można wpływ ten minimalizować pod warunkiem zastosowania się do
zapisów planu miejscowego i przepisów szczególnych. Zmianie odczytywanej jako obniżenie ulegną raz z
wprowadzanym zainwestowaniem w walory krajobrazowo – widokowe, w które ingerowanie ograniczają
zapisy planu miejscowego. Szczególnie ważnym jest nakaz zachowania naturalnych koryt wodnych.
W planie:
- zakaz zanieczyszczania wód powierzchniowych i podziemnych oraz powierzchni ziemi,
- nakaz realizacji przepustów o poziomym dnie umożliwiającym przemieszczanie się drobnej fauny, przy przekraczaniu
cieków wodnych drogowymi obiektami inżynieryjnymi,
- zachowanie naturalnego charakteru koryta rzeki Rządza,
- utrzymanie korytarzy migracyjnych roślin i zwierząt w dolinie rzeki Rządza,
- Ustala się ograniczenia dotyczące lokalizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko:
- Wyznacza się następujące pomniki przyrody:
1) dąb szypułkowy – dz. Nr 176/1,
2) dąb szypułkowy – dz. Nr 38,
41
3) jesion wyniosły – dz. Nr 111,
4) wiąz górski – dz. Nr 111.
- W stosunku do objętych ochroną pomników przyrody ustala się
1) strefę ochrony w promieniu 15 m od pnia,
2) zakaz niszczenia, uszkadzania lub przekształcania obiektu,
3) Zakaz uszkadzania i zanieczyszczania gleby,
4) zakaz umieszczania tablic reklamowych
NATURA 2000
Przewidywane znaczące oddziaływania na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000
oraz integralność tego obszaru
Obszar objęty projektem planu położony jest w znacznej odległości od obszarów Natura 2000.
Prognozuje się, że proponowane w projekcie planu funkcje terenów i ich zagospodarowanie nie będą
znacząco oddziaływać na cele i przedmiot ochrony obszarów Natura 2000 i ich integralność.
Charakterystyka powiązań przyrodniczych obszaru z jego szerszym otoczeniem
Obszar opracowania jest położony w znacznej części w obrębie korytarzy ekologicznych
związanych z dolinami rzek (w tym wypadku ujściowego odcinka rzeki Rządza) oraz ze zwartymi,
powiązanymi ze sobą obszarami leśnymi.
Obręb Ruda położony jest w obrębie korytarza ekologicznego o znaczeniu międzynarodowym –
Dolina Dolnego Bugu. To obszar oznaczony systemem ECONET symbolem 24 M.
Ruda zlokalizowana jest w sąsiedztwie ostoi przyrodniczych o znaczeniu europejskim, oznaczonych
systemem CORINE. Są to obszary: Puszczy Kampinoskiej (246), Jeziora Zegrzyńskiego (248), Doliny
Środkowej Wisły (249). Obszary te przedstawione zostały na mapce systemów ECONET i CORINE.
To równocześnie teren korytarza ekologicznego rzeki Rządza o randze lokalnej oraz. Niezwykle
cennego w kontekście zachowania bioróżnorodności przyrodniczej oraz ważnego szlaku migracyjnego.
Obszar ten jest objęty jednostkami Z.ZZ, Z, ZL – tereny zielone, gdzie wprowadzono zakaz
zainwestowania oraz MN/UTL.ZZ i US o dużych wymaganych udziałach powierzchni biologicznie czynnych
(odpowiednio 80 i 60%).
Zachowaniu drożności korytarza ekologicznego w kontekście przemieszczania się zwierząt służą
ograniczenia grodzenia – nakaz stosowania ogrodzeń ażurowych oraz bez podmurówek.
Dolina rzeki Rządza stanowi ważny element systemu przewietrzania. Ważnym jest zachowanie
drożności korytarzy ekologicznych, pod względem przyrodniczym oraz przewietrzania terenu.
42
IX.7. Środowisko przyrodnicze i zmiany w krajobrazie
Obszar opracowania to dotychczasowe tereny rolne, zabudowy zagrodowej, mieszkaniowej
jednorodzinnej, tereny zielone, lasy. Zieleń wysoka to lasy, położone szczególnie w południowej części
obrębu Ruda oraz zieleń towarzysząca ciekom wodnym i terenom sąsiadującym z rzeką Rządza.
W planie tereny dotychczas zainwestowane, tereny o rozproszonej (często letniej) zabudowie
oraz wynikające z potrzeb nadrzędnych rozwoju obrębu, przeznacza się w możliwie dużym stopniu
pod zainwestowanie.
Dla jednostek Z, Z.ZZ, ZL wprowadza się zakaz zainwestowania kubaturowego.
Obszary leśne obejmuje się w planie jednostkami ZL dla zachowania zieleni wysokiej. W
niektórych z miejsc tworzy się jednostki MNe, MN/ZZ, MNz z możliwością zabudowy, jednak z
zachowaniem wymogu bardzo dużych powierzchni biologicznie czynnych – 50 – 80%. Jednostkami
tymi objęte zostały głównie obszary już zainwestowane, jest więc to forma sankcjonowania
dotychczasowego zagospodarowania.
W zakresie ochrony krajobrazu, także krajobrazu kulturowego, prognozuje się, że
proponowana wpłynie częściowo na zmianę krajobrazu omawianego miejsca. Przede wszystkim
wprowadzona zostanie zabudowa: mieszkaniowa jednorodzinna, mieszkaniowo – rekreacyjna a także
mieszkaniowo – usługowa, usługowa, częściowo w tereny dotychczas otwarte, głównie rolne.
Rozbudowany zostanie lokalny układ komunikacyjny dla obsługi w/w funkcji. Uciążliwości
wynikające z przebiegu w/w dróg związane są głównie z potencjalnymi: zanieczyszczeniem
powietrza, hałasem drogowym, zanieczyszczeniem gleb i wód podziemnych.
Na walory krajobrazowe i przyrodnicze Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu nie
wpłyną ujemnie nowoprojektowane drogi publiczne. Możliwości zainwestowania w/w obszaru
regulują ustalenia § 6 pkt. 3,4,5, przywołane w rozdziale IX.6.
Walory krajobrazowe terenu, w sensie jego widokowości, ulegną nieznacznemu pogorszeniu,
minimalizowanemu zapisami planu. Zapisy planu, dotyczące m. in. wysokości i parametrów
zabudowy, dążą do ograniczenia do minimum wpływu zainwestowania terenu na krajobraz.
Wprowadza się w § 7 ustalenia w zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz
dóbr kultury współczesnej.
Bliskość aglomeracji warszawskiej a równocześnie atrakcyjność rekreacyjna i widokowa
stanowią o atrakcyjności obszaru planu dla budownictwa mieszkalnego jednorodzinnego oraz
rekreacyjnego. Projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu
sąsiadującego z analizowanym od wchodu – obrębu Borki, zakłada wprowadzenie podobnych
funkcji.
Wprowadzane zainwestowanie w projekcie miejscowego planu praktycznie nie pogorszy
możliwości przewietrzania samego terenu, jak i okolicy. Ograniczeniu negatywnego wpływu służą m.
in. ograniczenia wysokości zabudowy kubaturowej oraz zachowanie korytarza przewietrzania
związanego z rzeką Rządza. Równocześnie służą ograniczeniu do minimum wpływu zainwestowania
terenu w krajobraz.
Obszar opracowania jest położony w znacznej części w obrębie korytarzy ekologicznych
związanych z dolinami rzek (w tym wypadku ujściowego odcinka rzeki Rządza) oraz ze zwartymi,
powiązanymi ze sobą obszarami leśnymi.
W planie:
- zapisy dotyczące Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu,
- zakaz zabudowy kubaturowej na terenach jednostek: Z, Z.ZZ, ZL,
- proporcje powierzchni zabudowanych i powierzchni biologicznie czynnych, gdzie jest ona odpowiednio duża (20 – 80
%),
- nakaz realizacji przepustów o poziomym dnie umożliwiającym przemieszczanie się drobnej fauny, przy przekraczaniu
cieków wodnych drogowymi obiektami inżynieryjnymi,
- zachowanie naturalnego charakteru koryta rzeki Rządza,
- utrzymanie korytarzy migracyjnych roślin i zwierząt w dolinie rzeki Rządza,
- Ustala się ograniczenia dotyczące lokalizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko:
43
- Zakazuje się lokalizacji reklam na terenach zieleni urządzonej.
- Ustala się zasady dotyczące ogrodzeń:
1) stosowanie ogrodzeń bez podmurówki lub na podmurówce z przepustami ułatwiającymi migrację małych
zwierząt, w formie otworów wielkości nie mniejszej 15cm x 15cm, w odstępach nie większych niż 10m
2) stosowanie w ogrodzeniach struktur ażurowych.
- Zakazuje się stosowania przęseł ogrodzeń z prefabrykowanych elementów betonowych.
IX.8. Dobra kultury i elementy zabytkowe
W zakresie ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków plan określa:
1) Ustala się ochronę zabytków archeologicznych w formie stref ochrony konserwatorskiej, określonych na rysunku planu
i oznaczonych numerami: 51-67/75, 51-67/76, 51-67/78, 51-67/79, 51-67/80, 51-67/81, 51-67/82, 51-67/83, 5267/15, 52-67/16, 52-67/39, 52-68/50, 52-68/51,
2) Na obszarze stref wymienionych w ust. 1 obowiązuje nakaz przeprowadzenia badań archeologicznych oraz
wykonania ich dokumentacji.
3) Na obszarze objętym planem nie występują dobra kultury współczesnej.
IX.9. Wpływ na zdrowie ludzi
Substancje zanieczyszczające w bardzo różny sposób oddziałują na zdrowie ludności, np. :
dwutlenek siarki powoduje uszkodzenie dróg oddechowych,
tlenki azotu działają drażniąco na płuca, obniżają ciśnienie krwi, rozszerzają naczynia krwionośne,
powodują zwyrodnienie mięśnia sercowego,
- pył zawieszony jest nośnikiem szeregu zanieczyszczeń min. metali ciężkich, benzopirenów,
ołów stanowi bardzo silną truciznę, powoduje zmiany w układzie nerwowym, krwionośnym,
kumuluje się w kościach,
- kadm oddziałuje niekorzystnie na układ oddechowy, nerwowy, przewód pokarmowy, wątrobę, nerki.
Należy uwzględnić, że aby spowodować drastyczne, negatywne skutki w zdrowiu ludzi, powyższe
zanieczyszczenia muszą występować w środowisku w bardzo wysokich stężeniach lub przez znaczny okres
czasu. Takich sytuacji nie notuje się w Radzyminie.
−
-
W planie:
- zakaz zanieczyszczania wód powierzchniowych i podziemnych oraz powierzchni ziemi,
- ustala się nakaz ochrony wód podziemnych wynikający z położenia całego obszaru objętego planem w zasięgu
głównego zbiornika wód podziemnych (GZWP nr 222 – zbiornik Dolina Środkowej Wisły) na zasadach wynikających z
przepisów odrębnych,
- W strefie pośredniej ochrony sanitarnej ujęcia wód Wodociągu Północnego zakazuje się:
1) organizowania wysypisk śmieci oraz wylewisk nieczystości płynnych, składowisk odpadów miejskich i
przemysłowych, zakładania mogilników, składowisk środków ochrony roślin z wyłączeniem kompostowania
odpadków z indywidualnych gospodarstw na ich terenach,
2) zakładania cmentarzy,
3) wykonywania wierceń i odkrywek oraz wydobywania piasku i żwiru bez pozwolenia odpowiednich władz,
4) lokalizacji baz i warsztatów pływającego sprzętu wodnego z napędem spalinowym bez pozwolenia właściwych
organów, z wyłączeniem sprzętu związanego z techniczną obsługa Zbiornika Zegrzyńskiego.
- zakazuje się lokalizacji składowisk odpadów.
- ustala się stosowanie do celów grzewczych i technologicznych mediów i urządzeń nieuciążliwych dla otoczenia,
opartych na najlepszych dostępnych technikach, stosownie do przepisów odrębnych,
- ustala się obowiązek zachowania standardów emisyjnych i standardów jakości środowiska, stosownie do przepisów z
zakresu ochrony środowiska,
- W zakresie ochrony akustycznej terenów zakazuje się przekraczania dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku,
stosownie do przepisów z zakresu ochrony środowiska:
1) dla terenów oznaczonych symbolem MN, MNe, MNe.ZZ, MNz, MN/UTL – jak dla terenów zabudowy
mieszkaniowej jednorodzinnej,
2) dla terenów oznaczonych symbolem MN/U – jak dla terenów zabudowy mieszkaniowo-usługowej.
3) dla terenów oznaczonych symbolem US - jak dla terenów rekreacyjno - wypoczynkowych
- w zakresie ochrony przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych – ustala się obowiązek uwzględniania
- strefy bezpieczeństwa dla linii energetycznych – zgodnie z przepisami odrębnymi,
Niekorzystnym elementem wprowadzanym przez plan będzie zmniejszenie powierzchni zielonych w
obszarze gminy, którego negatywne skutki odczują mieszkańcy zarówno obszaru zmian, jak i okolic.
44
IX.10. Zaopatrzenie w media
a) zaopatrzenie w wodę:
- zaopatrzenie w wodę z wodociągu gminnego,
- dopuszcza się zaopatrzenie w wodę z ujęć własnych – do czasu wybudowania wodociągu gminnego.
b) odprowadzenie wód deszczowych i roztopowych:
- dopuszcza się zapewnienie odprowadzania wód opadowych z terenów zainwestowanych do istniejących rowów,
- możliwość odprowadzenia wód opadowych do istniejących cieków lub gruntu za pomocą kanałów deszczowych i
rowów otwartych (w tym: studni chłonnych), pod warunkiem utrzymania czystości odprowadzanych wód zgodne z
warunkami określonymi w przepisach odrębnych.
c) w odprowadzenie ścieków:
- obowiązek podłączenia obiektów do systemu kanalizacji rozdzielczej po jej wybudowaniu,
- dopuszcza się indywidualne systemy asenizacyjne w postaci wybieralnych bezodpływowych osadników – do
- możliwość objęcia własnymi systemami gromadzenia i podczyszczania ścieków zespołów zwartej zabudowy
jednorodzinnej,
d) w gaz:
zaopatrzenie z sieci gazowej zasilanej z gazociągu wysokiego ciśnienia 6,3 MPa, z uwzględnieniem potrzeb
grzewczych.
e) w energię elektryczną
- ustala się zasadę zaopatrzenia użytkowników w energię elektryczną ze stacji transformatorowych 110/15 kV w
Radzyminie i Nadmie, zasilanych liniami 110 kV Wołomin – Radzymin,
- ustala się możliwość budowy, rozbudowy i przebudowy sieci elektroenergetycznej na terenach wskazanych do
rozwoju funkcji mieszkaniowej, usługowej.
f) w ciepło
- stosowanie do celów grzewczych i technologicznych, mediów i urządzeń nieuciążliwych dla otoczenia, opartych na
najlepszych dostępnych technikach, stosownie do przepisów z zakresu ochrony środowiska,
- możliwość stosowania kotłowni grupowych dla obsługi zespołów zabudowy jednorodzinnej lub usług.
IX.11. Oddziaływania na środowisko
Zgodnie z Ustawą z dnia 27.04.2001r. - Prawo ochrony środowiska, (Dz.U.Nr.129, poz 902 z
późniejszymi zmianami), w toku prac związanych z wykonywaniem prognozy oddziaływania na środowisko
ustaleń miejscowego planu zagospodarowania na środowisko, określono, przeanalizowano i oceniono
przewidywane znaczące oddziaływania na środowisko, z uwzględnieniem zależności między tymi
elementami środowiska i między oddziaływaniami na te elementy.
X. Ocena rozwiązań funkcjonalno-przestrzennych i innych ustaleń
planu
X.1. Zgodność projektowanego użytkowania i zagospodarowania terenów z
uwarunkowaniami ekofizjograficznymi.
W projekcie planu starano się uwzględnić uwarunkowania ekofizjograficzne wynikające z
„Opracowania ekofizjograficznego do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy
Radzymin – Borki i Ruda” (marzec 2009).
Na etapie wykonywania niniejszej prognozy wprowadzono do rysunku i zapisów planu większość
niezbędnych, proponowanych zapisy, pozwalające spełnić wymogi przepisów ochrony środowiska.
X.2. Zgodność z przepisami prawa dotyczącymi ochrony środowiska oraz
ochrony gruntów rolnych i leśnych
Analizując przedmiotowy plan można powiedzieć, że zasadniczo został on sporządzony zgodnie z
zasadami wynikającymi z obowiązujących przepisów prawnych, Studium uwarunkowań i kierunków
zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin, zebranymi do projektu planu opiniami i uzgodnieniami,
które wykonano do jego potrzeb.
Zabezpieczenie środowiska przed negatywnymi skutkami planu oraz jego wprowadzeniem w życie,
polegają na wydzieleniu jako odrębne jednostki obszarów przyrodniczych oraz sprecyzowaniu odpowiednich
45
zapisów ochronnych dla nich oraz dla pozostałych jednostek. Jednak całkowita zgodność oraz
wyeliminowanie uciążliwości nie jest możliwe.
W ramach procedury sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
wystąpiono o przeznaczenie części użytków leśnych na cele nieleśne – zgodnie z Ustawą z dnia 3 lutego
1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. 04.121.1266) oraz Ustawą z dnia 18 grudnia 2008r. o
zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. 08. 237. 1657).
X.3. Ocena proporcji pomiędzy terenami o różnych formach użytkowania a
pozostałymi terenami
Projekt planu uwzględnia konieczność zachowania proporcji pomiędzy terenami o różnych
formach użytkowania. Określa także minimalną, możliwą do realizacji w tym przypadku powierzchnię
biologicznie-czynną dla terenów zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, mieszkaniowej rekreacyjnej oraz mieszkaniowo – usługowej i usługowej (20 - 80%). Rozbieżność taka podyktowana
jest różnorodnością funkcji oraz istniejącym zagospodarowaniem niektórych z jednostek.
Wyznaczone powierzchnie muszą być wystarczającymi.
Wzięto pod uwagę występowanie obszarów objętych ochroną prawną oraz cennych
przyrodniczo, w tym lasów.
XI. Cele ochrony środowiska ustanowione na szczeblu
międzynarodowym, wspólnotowym i krajowym, istotne z punktu
widzenia projektowanego dokumentu, oraz sposoby, w jakich te
cele i inne problemy środowiska zostały uwzględnione podczas
opracowywania dokumentu
Cele ochrony środowiska dla poszczególnych szczebli zostały zapisane w wielu różnorakich
dokumentach i przepisach. Poniżej wspomniano o najbardziej istotnych z punktu widzenia projektowanego
dokumentu.
Aktualny zakres regulacji przepisów z zakresu ochrony środowiska w Unii Europejskiej został
określony w Traktacie amsterdamskim (art. 174-176 zawarte w tytule XIX części III TWE). Traktat z Nicei nie
wprowadził tutaj istotnych zmian. We wspólnej polityce ochrony środowiska WE największy nacisk położono
na zapobieganie zanieczyszczeniom i szkodom oraz ich ograniczanie, a także na ochronę i odnowę
zasobów. Do pierwszej grupy zaliczono zwalczanie zanieczyszczenia wód i atmosfery, walkę ze szkodami
powodowanymi przez produkty chemiczne oraz walkę z hałasem. Do drugiej grupy zaliczono właściwe
zagospodarowanie odpadów, ochronę dziedzictwa przyrodniczego oraz poprawę warunków życia.
Ramy strategicznej polityki wspólnotowej na okres 10 lat (lata 2001 – 2010) w zakresie ochrony
środowiska, ustanowionym przez Unię Europejską określa VI Program Działań Wspólnoty Europejskiej w
dziedzinie ochrony środowiska „Środowisko 2010: nasza przyszłość nasz wybór.” Do głównych priorytetów
programu zaliczono takie zagadnienia jak:
− zmiana klimatu,
− przyroda i zróżnicowanie biologiczne,
− środowisko naturalne, zdrowie i jakość życia,
− zasoby naturalne i odpady.
Cele Programu wyznaczono w oparciu o założenie rozdzielenia nacisków między ochroną
środowiska a wzrostem gospodarczym. Szczególną wagę program przykłada do tematyki zmian
klimatycznych, co wiąże się z wypełnianiem zobowiązań Unii Europejskiej związanych z ratyfikacją Protokołu
z Kioto. Jednakże nawet jego wypełnienie nie wystarczy do rozwiązania problemów globalnego ocieplenia.
Dlatego mimo silnej niepewności projekcji skutków zmian klimatu, Unia Europejska forsuje potrzebę
przygotowań do adaptacji. W czerwcu 2007r. opublikowano tzw. „zielony” dokument UE dotyczący adaptacji
do konsekwencji zmian klimatu.
Spośród uregulowań UE o istotnym znaczeniu w kontekście zmian klimatycznych są: Ramowa
Dyrektywa Wodna UE, zobowiązująca kraje członkowskie do zapewnienia dobrej jakości wszystkich wód w
Unii Europejskiej do końca 2015 oraz Dyrektywa Powodziowa UE która wymusza ocenę ryzyka powodzi,
stworzenie map ryzyka i potencjalnych strat, i przygotowanie działań w kierunku „gospodarowania” ryzykiem
powodziowym.
Podstawowym aktem transponującym do polskiego prawodawstwa zapisy Dyrektywy 2000/60/WE
Parlamentu Europejskiego z Rady z dnia 23 października 2000r. jest ustawa z dnia 18 lipca 2001r. – Prawo
wodne. Główne cele Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW) zostały określone jako:
46
−
−
niepogarszanie stanu czystości wód,
dobry stan wód w 2015 roku; dobry stan ekologiczny i chemiczny dla wód powierzchniowych, dobry stan
chemiczny ilościowy dla wód podziemnych,
− spełnienie wymagań specjalnych, zawartych w innych unijnych aktach prawnych i polskim prawie , w
odniesieniu do obszarów chronionych,
− zaprzestanie lub stopniowe wyeliminowanie zrzutu substancji priorytetowych do środowiska lub
ograniczone zrzuty tych substancji.
RDW reguluje kwestie dotyczące zarządzania i planowania zasobami wodnymi, wskazując w jaki
sposób i w jakich ramach czasowych należy opracować i wdrożyć właściwe dokumenty, przy czym
dokumentem podstawowym, obrazującym całość cyklu planistycznego ma być plan gospodarowania
wodami (PGW) w dorzeczu. Termin opracowania przez państwa członkowskie planów gospodarowania
wodami dla obszarów dorzeczy został wyznaczony na koniec 2009r.
Ustalenia zawarte w planach gospodarowania wodami, a zwłaszcza realizacja działań z zakresu
programu wodno-środowiskowego kraju, podsumowanych w tych dokumentach, powinny pozwolić na
osiągnięcie celów środowiskowych ustalonych dla części wód do roku 2015, z dopuszczeniem pewnych
odstępstw czasowych, bądź wymagań względem celów, tam gdzie zostanie to uznane za konieczne.
Zatwierdzenie planów gospodarowania wodami powinno nastąpić 22 grudnia 2009r.
Za realizacje zadań w regionach wodnych odpowiedzialny jest dyrektor regionalnego zarządu
gospodarki wodnej.
Dokumentem krajowym w zakresie ochrony środowiska jest „Polityka ekologiczna państwa na lata
2003-2006 z uwzględnieniem perspektywy na lata 2007-2010” opracowana przez Radę Ministrów i przyjęta
uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 maja 2003r. (Monitor Polski Nr 33, poz. 433). Stanowi
uszczegółowienie i aktualizację „II Polityki ekologicznej państwa”. Dokument określa cele i zadania o
charakterze systemowym ważne dla stworzenia warunków do wykonywania ochrony środowiska. Jako
podstawowy warunek skutecznej realizacji polityki ekologicznej państwa wymienia się respektowanie zasady
zrównoważonego rozwoju w strategiach i politykach w poszczególnych dziedzinach gospodarowania. Wśród
metod realizacji w ramach polityk sektorowych priorytet będzie miało stosowanie tzw. dobrych praktyk
gospodarowania i systemów zarządzania środowiskowego, które pozwalają kojarzyć efekty gospodarcze z
efektami ekologicznymi. Polityka ta wskazuje na potrzebę racjonalnego wykorzystywania surowców,
materiałów, wody i energii oraz na coraz większą rolę rozwoju energetyki odnawialnej. Jednym z celów
polityki ekologicznej jest zapobieganie zagrożeniom zdrowia w środowisku i ograniczenie ryzyka dla zdrowia
wynikające z narażenia na szkodliwe dla człowieka czynniki środowiskowe. Za istotną uznaje się również
poprawę jakości powietrza atmosferycznego oraz klimatu akustycznego, ochronę przed oddziaływaniem pól
elektromagnetycznych i poważnymi awariami przemysłowymi, przeciwdziałanie zmianom klimatu oraz
uporządkowanie gospodarowania odpadami.
W roku 2008 Rada Ministrów przyjęła dokument „Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania
Kraju 2008-2033. Tezy i założenia”, przedłożony przez ministra rozwoju regionalnego. Rząd przygotowuje
Koncepcję (KPZK) na lata 2008-2033. Dokument ma określić rozwój przestrzenny kraju w perspektywie
najbliższych 25 lat. W najbliższym czasie spodziewane jest przyjęcie ww. dokumentu przez Radę Ministrów.
W trakcie prac nad ww. koncepcją zlecono szereg specjalistycznych ekspertyz stanowiących rekomendacje
sektorowe (udostępnione na stronie Ministra Rozwoju Regionalnego). Stanowią one bogaty materiał do
dyskusji nad pryncypiami KPZK.
W odniesieniu do zagadnień planowania przestrzennego na szczególną uwagę zasługują
następujące dokumenty rekomendacyjne:
− „Konsekwencje zmian klimatycznych dla przemian w zagospodarowaniu przestrzennym kraju –
rekomendacje dla KPZK” Autor: prof. dr hab. Leszek Starkl, prof. dr hab. Zbigniew W. Kundzewicz,
− „Przyrodnicze aspekty zagospodarowania przestrzennego kraju - przesłanki i rekomendacje dla KPZK”.
Autor: dr hab. Marek Degórski
− „Gospodarka wodna w kontekście przestrzeni kraju – rekomendacje dla KPZK”. Autor prof. dr hab. Inż.
Elżbieta Nachlik.
Z ekspertyzy prof. dr hab. Leszka Starkla i prof. dr hab. Zbigniewa W. Kundzewicza pt.
„Konsekwencje zmian klimatycznych dla przemian w zagospodarowaniu przestrzennym kraju –
rekomendacje dla KPZK. Ekspertyza dla Ministerstwa Rozwoju Regionalnego” Warszawa-Kraków-Poznań,
listopad 2007r. wynika m.in., iż niezbędna jest adaptacja do konsekwencji zmian klimatu we wszystkich
sektorach a przede wszystkim w takich jak: planowanie przestrzenne, gospodarka wodna, rolnictwo,
transport, energetyka, leśnictwo, zdrowie publiczne, turystyka, itd. Ekspertyza zawiera także wskazania dla
gospodarki przestrzennej w różnych regionach przyrodniczych Polski. przy czym obszar, w którym położona
47
jest gmina Radzymin zaliczony został do obszarów nizin, dla których autor ekspertyzy sprecyzował
następujące wskazania:
„Na obszarze niżowym (pas centralny – od Wielkopolski i Kujaw poprzez Mazowsze po Podlasie)
potrzebna jest przebudowa drzewostanów leśnych na wielogatunkowe (w celu ochrony przed wiatrołomami,
szkodnikami), zmniejszenie areału gruntów ornych i dostosowanie upraw do ekstremalnych warunków
pogodowych (susze i okresy wilgotne), przebudowa melioracji rolnych w obniżeniach (zarówno systemy
nawadniające jak i odwadniające) oraz rozbudowa małej retencji”.
Ww. ekspertyza wskazuje także konieczność optymalizacji sposobu funkcjonowania przestrzennego
pozwalającego zarówno lepiej przeciwdziałać zmianom klimatu, jak i zabezpieczyć się przed niekorzystnymi
jego zmianami. Adaptacja do konsekwencji zmian klimatu na poziomie krajowym wymaga zwłaszcza
poprawy systemów osłony przed klęskami żywiołowymi (osuwiska, susze, powodzie, fale upałów, pożary,
plagi, epidemie). Przewiduje się przygotowanie strategii na poziomie europejskim i krajowym.
W lutym 2009r. ukazał się „Ekspercki projekt Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju do
roku 2033”. Idea KPZK opiera się na ustrojowej zasadzie zrównoważonego, trwałego rozwoju. Jako główny,
nadrzędny cel polityki przestrzennej przyjmuje się poprawę spójności terytorialnej kraju w wymiarze
krajowym i międzynarodowym (europejskim), przy jednoczesnym wchodzeniu na ścieżkę rozwoju
sustensywnego (trwałego i zrównoważonego ekologicznie).
Cel główny obejmuje kilka celów strategicznych, zidentyfikowanych na podstawie stanu wiedzy o
procesach przestrzennych w Polsce na tle międzynarodowym oraz kierunków rozwoju polityki przestrzennej
w skali Unii Europejskiej. Określają one zakres i hierarchię podstawowych wartości przyjmowanych w ocenie
stanu i przemian przestrzennego zagospodarowania kraju. Są to cele o charakterze uniwersalnym, takie jak:
2. Wzmocnienie spójności terytorialnej kraju poprzez rozwijanie infrastruktury transportowej,
telekomunikacyjnej i energetycznej, zapewniającej przestrzenne zintegrowanie regionalnych rynków
pracy oraz osiągnięcie wysokiego standardu dostępności usług publicznych. Zapewnienie integracji w
zagospodarowaniu obszaru lądu i morza.
3. Podwyższenie konkurencyjnej pozycji głównych ośrodków miejskich i regionów Polski w przestrzeni
europejskiej przy zachowaniu policentrycznej struktury systemu osadniczego; przygotowanie polskiej
przestrzeni do rozwoju gospodarki opartej na wiedzy.
4. Zapewnienie ładu przestrzennego poprzez racjonalizację użytkowania przestrzeni użytkowania
przestrzeni i zapobiegania jej degradacji; uporządkowanie relacji w obszarach funkcjonalnych miasta,
kontrolowanie procesów suburbanizacji oraz rozpraszania zabudowy na obszarach wiejskich.
5. Zrównoważony rozwój obszarów wiejskich – wzrost ich wielofunkcyjności, podniesienie standardów
dostępności do usług publicznych, zwłaszcza edukacyjnych; zachowanie wartości krajobrazu
kulturowego, ochrona strategicznych obszarów produkcji rolnej jako stref żywicielskich w skali krajowej.
6. Zwiększenie odporności struktury przestrzennej kraju na zagrożenia, ograniczenie ryzyka wynikającego
z ekstremalnych zjawisk przyrodniczych i katastrof, deficytu energii, zagrożeń bezpieczeństwa
narodowego.
7. Osiągnięcie optymalnej jakości środowiska przyrodniczego, ochrona zasobów wodnych i leśnych;
powstrzymanie fragmentaryzacji systemów ekologicznych, degradacji walorów przyrodniczych i
krajobrazowych przestrzeni oraz zmniejszania się różnorodności biologicznej.
Szczególnie istotne cele dotyczące ochrony środowiska to:
1. Powstrzymanie degradacji walorów przyrodniczych i krajobrazowych Polski, przy czym jako jedno z
głównych zagrożeń wymieniono niekontrolowane procesy urbanizacji prowadzące do fragmentaryzacji
ekosystemów, kurczenia się terenów otwartych (biologicznie czynnych) i przecinania korytarzy
ekologicznych łączących obszary o podwyższonej różnorodności biologicznej.
2. Zapewnienie zasobów wody dobrej jakości na cele konsumpcyjne i gospodarcze (główne problemy to
szczupłość zasobów wodnych, ich nierównomierne rozmieszczenie, ograniczona retencja wód nie
zapewniająca skutecznych możliwości reagowania na występujące lokalnie deficyty wody w okresach
suszy oraz ograniczenia skutków nadmiaru wód w okresach wezbrań),
3. Racjonalizacja gospodarowania ograniczonymi zasobami wód powierzchniowych i podziemnych kraju, w
tym zapobieganie występowaniu deficytu wody na potrzeby ludności i rozwoju gospodarczego,
4. Osiągnięcie i utrzymanie dobrego stanu i potencjału wód i związanych z nimi ekosystemów, w tym
osiągnięcie zgodności ze wszystkimi standardami i celami Unii Europejskiej w zakresie środowiska i
różnorodności biologicznej,
5. Adaptacja do zmian klimatycznych prowadząca do zwiększenia poziomu bezpieczeństwa przed
ekstremalnymi zjawiskami katastrofalnymi ze szczególnym uwzględnieniem zagrożenia powodziowego
na terenach dolin rzecznych, terenach górskich i obszarów zurbanizowanych o wysokim potencjale strat
powodziowych,
6. Wprowadzenie zintegrowanego zarządzania zasobami wodnymi bazującego na udziale społeczeństwa i
48
użytkowników, wdrażaniu mechanizmów ekonomicznych w gospodarowaniu wodami, podejściu
zlewniowym i uwzględnieniu w zrównoważony sposób aspektów potrzeb konsumpcyjno-gospodarczych i
wymagań ochrony środowiska.
„Ekspercki projekt koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju do roku 2033” identyfikuje
obszary problemowe o znaczeniu krajowym oraz międzywojewódzkim. Wśród dziewięciu obszarów
problemowych o znaczeniu międzywojewódzkim wymieniono m. in. dolinę Wisły. Na granicy tego obszaru
znajduje się obręb Wiktorów. Zasadnicze problemy to: zagospodarowanie terenów zalewowych, brak
przepraw mostowych, rozwiązanie problemu kaskadyzacji, zachowanie cennych obszarów przyrodniczych,
zaostrzenie standardów budowlanych.
W roku 2008 Minister Środowiska sporządził dokument strategiczny wskazujący główne cele i
najważniejsze priorytety polityki ekologicznej RP w najbliższych 4-8 latach, pt. „Polityka ekologiczna państwa
w latach 2009-2012 z perspektywą do roku 2016.”, w którym do najbardziej istotnych priorytetów zaliczono:
- działania na rzecz zapewnienia realizacji zasady zrównoważonego rozwoju,
- przystosowanie do zmian klimatu,
- ochronę różnorodności biologicznej.
Do omawianego projektu planu zagospodarowania przestrzennego sporządzone zostało
opracowanie ekofizjograficzne, w którym sformułowano wnioski i rekomendacje odpowiednie do skali
projektu.
Cele ochrony środowiska uwzględniono w projekcie planu zagospodarowania przestrzennego
stosownie do jego zawartości i stopnia projektowanego dokumentu. Przejawia się to m.in. w:
- wprowadzeniu odpowiednich zapisów ochronnych,
- ustaleniach zasad zagospodarowania z wyznaczeniem odpowiedniej powierzchni biologicznie-czynnej,
- wprowadzenie nakazu odpowiedniego uzbrojenia terenu.
XII. ROZWIĄZANIA MAJĄCE NA CELU ZAPOBIEGANIE, OGRANICZENIE
LUB
KOMPENSACJĘ
PRZYRODNICZĄ
NEGATYWNYCH
ODDZIAŁYWAŃ
NA
ŚRODOWISKO,
MOGĄCYCH
BYĆ
REZULTATEM REALIZACJI PROJEKTOWANEGO DOKUMENTU W
SZCZEGÓLNOŚCI NA CELE I PRZEDMIOT OCHRONY OBSZARU
NATURA 2000 ORAZ INTEGRALNOŚĆ TEGO OBSZARU.
Obszar objęty projektem planu położony jest w znacznej odległości od obszarów Natura 2000.
Zagadnienie dotyczące wpływu na obszary Natura 2000 zawarto min. w artykule „Wyjaśnienie pojęć:
rozwiązania alternatywne, konieczne wymogi nadrzędnego interesu publicznego, środki kompensujące,
ogólna spójność, opinia komisji” zamieszczonym na stronie internetowej natura2000mos.gov.pl.
Do środków kompensujących zalicza się:
• środki łagodzące w szerokim znaczeniu to działania mające na celu ograniczenie do minimum lub nawet
wykluczenie negatywnego oddziaływania na obszar, które może zaistnieć na skutek realizacji planu lub
przedsięwzięcia. Działania te stanowią integralną część dokumentacji planu lub przedsięwzięcia, podczas
gdy
• środki kompensujące w ścisłym znaczeniu są to środki niezależne od przedsięwzięcia (w tym od wszelkich
powiązanych działań łagodzących). Ich celem jest kompensacja negatywnych skutków planu lub
przedsięwzięcia, tak by zachowana została ogólna spójność ekologiczna sieci Natura 2000.
Środki kompensujące nie mają na celu umożliwienia realizacji planów lub przedsięwzięć przy
uniknięciu zobowiązań wynikających z art. 6. Środki takie powinno się rozpatrywać dopiero po stwierdzeniu
negatywnego wpływu planu/przedsięwzięcia na integralność obszaru Natura 2000.
49
Rozwiązaniami mającymi na celu zapobieganie, ograniczenie lub kompensację przyrodniczą
negatywnych oddziaływań na środowisko oraz integralność tego obszaru są ustalenia projektu
miejscowego planu dotyczące:
1. Jednostki planistyczne związane z elementami przyrodniczymi – Z. Z/ZZ, ZL, WS
2. Terenów narażonych na niebezpieczeństwo powodzi
3. Głównych zbiorników wód podziemnych
Analizując oddziaływania na środowisko można stwierdzić, że dokument jakim jest projekt
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stanowi jeden ze sposobów zapobiegania
negatywnym oddziaływaniom na środowisko. Ustalenia zawarte w tym dokumencie wprowadzają ład
przestrzenny, pozwalają na zachowanie odpowiedniej proporcji terenów spełniających określone funkcje,
uwzględniając potrzebę ochrony wód podziemnych oraz terenów narażonych na występowanie powodzi,
przyrody i krajobrazu. W wyniku analiz zagrożeń dla ludzi oraz środowiska w projekcie wyznaczono tereny o
odpowiedniej dla nich funkcji uwzględniającej występujące ograniczenia i uciążliwości, pozwalającej na
zminimalizowanie negatywnych oddziaływań.
Za niezbędne uznano ochronę dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego terenów
niezagospodarowanych i kształtowanie zagospodarowania w sposób tworzący warunki dla bardziej
zrównoważonego rozwoju przestrzennego. Umożliwia się racjonalne użytkowanie terenów o wysokich
walorach środowiska i atrakcyjnych dla rozwoju rekreacji i turystyki.
XIII.Informacje o możliwym transgranicznym oddziaływaniu na
środowisko
Realizacja projektu planu nie spowoduje transgraniczych oddziaływań na środowisko.
XIV. Propozycje dotyczące przewidywanych metod analizy
skutków realizacji postanowień projektowanego dokumentu
oraz częstotliwości jej przeprowadzania
Skutki realizacji postanowień Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Radzymin oraz planów zagospodarowania przestrzennego są analizowane i oceniane w trybie
przepisów art. 32 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w
ramach tzw. „Oceny aktualności studium i planów miejscowych”.
Ustawa o Inspekcji Ochrony Środowiska wprowadziła Państwowy Monitoring Środowiska - będący
jednolitym system pomiarów, ocen i prognoz stanu środowiska, realizowanym zgodnie z wieloletnimi
programami państwowego monitoringu środowiska. Programy opracowane przez Głównego Inspektora
Ochrony Środowiska są zatwierdzane przez Ministra Środowiska.
Celem PMŚ, zgodnie z art. 25 ust. 3 ww. ustawy, jest wspomaganie działań na rzecz ochrony
środowiska poprzez systematyczne informowanie organów administracji i społeczeństwa:
− o jakości elementów przyrodniczych, dotrzymywaniu standardów jakości środowiska określonych
przepisami oraz obszarach występowania przekroczeń tych standardów;
− o występujących zmianach jakości elementów przyrodniczych i przyczynach tych zmian, w tym
powiązaniach przyczynowo skutkowych występujących pomiędzy emisjami i stanem elementów
przyrodniczych.
System Państwowego Monitoringu Środowiska z mocy ustawy koordynowany jest przez organy
Inspekcji Ochrony Środowiska: sieci krajowe i regionalne przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska;
sieci lokalne przez Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem
Ochrony Środowiska.
Informacje wytworzone w ramach PMŚ wykorzystywane są do celów monitorowania skuteczności
działań i strategicznego planowania w zakresie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju na
wszystkich poziomach zarządzania.
Badaniami monitoringowymi objęta jest także gmina Radzymin, co wydaje się wystarczające.
50
XV. Rozwiązania alternatywne
Do omawianego
alternatywnych.
projektu
nie
wykonywano
projektu
dotyczącego
wariantowych
rozwiązań
XVI. Podsumowanie i streszczenie oraz wnioski
1. Przedmiotem opracowania jest prognoza oddziaływania na środowisko do miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego obrębu Ruda, na terenie gminy Radzymin, o powierzchni 457 ha.
2. Uchwała została poprzedzona sporządzeniem analizy zasadności przystąpienia do sporządzenia
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz analizy zgodności przewidywanych
rozwiązań planu z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy Radzymin.
3. Przedmiotem prognozy oddziaływania na środowisko jest określenie wpływu na środowisko
analizowanego obszaru i jego sąsiedztwa skutków uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego oraz sformułowanie warunków realizacji projektowanych ustaleń planistycznych dla
zachowania równowagi przyrodniczej i minimalizacji ewentualnych ujemnych skutków.
4. Podstawowym celem przedmiotowego planu miejscowego jest poszerzenie terenów przeznaczonych
pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, mieszkaniowo-letniskową, mieszkaniowo – usługową. Plan
wprowadza nowe połączenia komunikacyjne dla obsługi projektowanych funkcji.
5. Obszar objęty planem jest w części zagospodarowany i uzbrojony (sieć energetyczna), pozostałą część
stanowi obecnie obszar upraw polowych i łąk oraz lasy. Istniejące dotychczas funkcje związane z
zagospodarowaniem zostaną zachowane i uporządkowane.
6. Wartość przyrodnicza i krajobrazowa jest wysoka. Całość terenu objętego planem znajduje się w
granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Inne formy ochrony znajdują się w
znacznej odległości od granic planu. Rzeka Rządza pełni rolę korytarza ekologicznego. Równocześnie
to korytarz ekologiczny o znaczeniu międzynarodowym – Dolina Dolnego Bugu. To obszar oznaczony
systemem ECONET symbolem 24 M.
7. Obszar objęty projektem planu położony jest w znacznej odległości od obszarów Natura 2000.
8. Walory krajobrazowe obszaru są wysokie, reprezentują naturalny krajobraz mazowieckich pól oraz
lasów. Projektowane zagospodarowanie terenu wpłynie w niewielkim stopniu na utratę tych walorów.
Rozszerzenie jednostek zabudowy mieszkaniowej i mieszkaniowo – usługowej, wprowadzenie do układu
komunikacyjnego nowych dróg, zmniejszy walory widokowe.
9. Zapisy planu, dotyczące m. in. wysokości i parametrów zabudowy, dążą do ograniczenia do minimum
wpływu zainwestowania terenu na krajobraz oraz chronią tereny zielone towarzyszące korytu rzeki
Rządza, które stanowią ważny korytarz ekologiczny. Zapisy temu służące to oprócz całkowitego zakazu
zabudowy (Z, Z.ZZ, ZL), duże powierzchnie biologicznie czynne i zakazy grodzenia.
10. Z punktu widzenia ochrony środowiska przed hałasem należy zauważyć, iż teren zmian należy w części
do terenów chronionych przed hałasem, w tym zabudowy mieszkaniowej, zabudowy mieszkaniowej z
usługami, terenów rekreacyjnych.
11. W zakresie ochrony powietrza atmosferycznego wprowadzone zostały zapisy, które pozwolą na
wyeliminowanie przekroczeń norm i standardów określonych przepisami szczególnymi. Zostanie to
osiągnięte m.in. na drodze zastosowania ekologicznych nośników energii.
12. Ustalono obowiązek pozostawienia określonej powierzchni biologicznie czynnej.
13. Dla utrzymania funkcji przewietrzania obszaru, sprecyzowane zostały zapisy zapewniające
ekstensywność zabudowy oraz ograniczające jej wysokość.
14. W ramach zasad zagospodarowania wynikających z położenia w Warszawskim Obszarze Chronionego
Krajobrazu ustalono zakaz zmian stosunków wodnych i ingerowania w obszary wszelkich wód
powierzchniowych.
15. W projekcie ustalono odpowiednie zapisy dotyczące m.in. zasad ochrony środowiska, przyrody i
krajobrazu. Zabezpieczenie środowiska przed negatywnymi skutkami planu oraz jego wprowadzeniem w
życie, polegają na wydzieleniu jako odrębne jednostki obszarów przyrodniczych oraz sprecyzowaniu
odpowiednich zapisów ochronnych dla nich oraz dla pozostałych jednostek. Jednak całkowita zgodność
oraz wyeliminowanie uciążliwości nie jest możliwe.
16. Obszary sąsiednie oraz znajdujące się w najbliższej okolicy dla terenu zmian to:
- dolina rzeki Rządza na północy i wschodu,
- granica obrębu Borki – na zachodzie,
- obręb Łosie – na wschodzie,
51
- obręb Łąka / Radzymin – na południu,
15. Dopuszczenie na badanym terenie przedmiotowych zmian, nie spowoduje powstania źródeł
zanieczyszczeń środowiska o zasięgu tranasgraniczym, bądź mogącym mieć wpływ na ustanowione i
proponowane formy ochrony przyrody.
17. Biorąc pod uwagę zasadę zrównoważonego rozwoju, można powiedzieć, że w tworzonym planie
miejscowym zagospodarowania przestrzennego starano się wprowadzić zapisy minimalizujące
negatywne skutki wprowadzenia nowego zagospodarowania na środowisko.
Nie przewiduje się bardzo istotnych, negatywnych oddziaływań na środowisko wywołanych
realizacją ustaleń projektu planu, mimo istotnych zmian przeznaczenia terenu i krajobrazu. Całkowita
eliminacja zagrożeń jest niemożliwa. Można powiedzieć, że w projekcie planu generalnie starano się
zawrzeć wszystkie wynikające z potrzeb ochrony środowiska i możliwe do realizacji warunki
zagospodarowania terenu oraz zapisy ochronne i zasady zaopatrzenia w media, biorąc pod uwagę
zasadę zrównoważonego rozwoju. Dzięki uwzględnieniu wniosków płynących z wykonanego do potrzeb
niniejszej prognozy opracowania ekofizjograficznego oraz potencjalnych zagrożeń i w konsekwencji
wpisaniu do planu szeregu zakazów i nakazów umożliwiających wyeliminowanie, bądź skuteczne
ograniczenie negatywnych skutków zmian, ustalenia planu nie spowodują istotnego zwiększenia uciążliwości
dla środowiska i zdrowia ludzi. Podmioty gospodarcze poza obowiązkami wynikającymi z przepisów
szczególnych będą bowiem zobligowane do przestrzegania wszystkich obowiązków określonych w planie
zagospodarowania przestrzennego. Efektem winna być gwarancja, że inwestycje nie pogorszą istotnie stanu
środowiska, tak w obrębie terenu będącego przedmiotem zmiany planu, jak i na terenach sąsiednich, a w
niektórych aspektach (np. gospodarka wodno-ściekowa) mogą doprowadzić do redukcji negatywnego
oddziaływania na wody podziemne i wody w ciekach wodnych, które były zanieczyszczane przez spływy
zanieczyszczeń z nawożonych terenów rolniczych.
Analizując przedmiotowy projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego można
stwierdzić, że właściwie określono w nim rozwiązania minimalizujące negatywne dla środowiska
przyrodniczego i ludzi skutki dopuszczenia zmian na badanym obszarze. Zapisy planu zostały tak
sformułowane, aby wymogi w nich zawarte uwzględniały istniejące wymagania przyrodnicze i były zgodne z
aktualnie obowiązującymi przepisami w zakresie ochrony środowiska i ochrony przyrody.
XVII. Bibliografia
XVII.1. Wykaz materiałów dokumentacyjnych i źródłowych
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin,
„Opracowaniem ekofizjograficznym do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego gminy Radzymin –
obrębów Borki i Ruda” dla terenu (marzec 2009).
„Program Ochrony Środowiska dla powiatu wołomińskiego na lata 2004 – 2011”, Państwowy Instytut Geologiczny”,
Warszawa
„Program Monitoringu Środowiska województwa mazowieckiego na lata 2007 – 2009”, Wojewódzki Inspektorat
Ochrony Środowiska, Warszawa 2006
„Program ochrony środowiska dla miasta i gminy Radzymin na lata 2004 – 2015”, Cleanmed
„Program Monitoringu Środowiska Województwa Mazowieckiego na lata 2007 – 2009”, Inspekcja Ochrony
Środowiska – Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska, Warszawa grudzień 2006r.
„Stan środowiska w województwie mazowieckim w 2007r.”, WIOŚ, Warszawa 2008,
„Roczna ocena jakości powietrza w województwie mazowieckim. Raport za rok 2008”, WIOŚ, Warszawa, marzec
2009,
Uchwała nr 195/XV/2007 Rady Miejskiej w Radzyminie z dnia 14 marca 2008r. w sprawie przystąpienia do
sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu Ruda, na terenie gminy
Radzymin,
XVII.2. Wykaz przepisów prawnych
1. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 25, poz.150 z późniejszymi zmianami)
2. Ustawa z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z dnia 10 maja 2003r. z
późn. zmianami)
3. Ustawa z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. z 7 listopada 2008r. Nr 199, poz. 1227
z późniejszymi zmianami),
4. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz.U. Nr 92, poz. 880 z późn. zm.)
5. Ustawa z dnia 3 października 2008r. o zmianie ustawy o ochronie przyrody oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.
2008 Nr 201, poz 1237)
52
6. Ustawa z dnia 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U. z 2004r, Nr 121, poz. 1266, z późn.
zmianami.
7. Ustawa z dnia 4 lutego 1994r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 1994 Nr 27 poz. 96)
8. Ustawa z dnia 22 kwietnia 2005r. o zmianie ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz ustawy o odpadach (Dz.U. z
2005 r. Nr 90 poz. 758)
9. Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz.U. 2004 nr 11 poz. 94),
10. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997r. o ochronie zwierząt (Dz.U. 03.106.1002 z późn. zmianami)
11. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach, (Dz. U. z 2001.62.628),
12. Ustawa z dnia 18 lipca 2001r. – Prawo wodne (t.j. 05.239.2019 z póź. zm.)
13. Ustawa z dnia 19 grudnia 2008r. o zmianie ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz.U.Nr 237, poz. 1657),
14. Ustawa z dnia 28 września 1991r. o lasach (Dz.U.00.56.679 z późn. zmianami)
15. Ustawa z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o lasach (Dz.U.Nr 163, poz. 1011)
16. Ustawa z dnia 13.09.1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach – (Dz.U. Nr 132, poz. 622), z późn.
zmianami,
17. Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz.U.
2001 nr 72 poz. 747),
18. Ustawa z dnia 13 kwietnia 2007r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie (Dz.U.Nr 75, poz. 493)
19. Ustawa z dnia 6 lipca 2001r. o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju
(Dz.U. z dnia 11 września 2001r.)
20. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych. (Dz.U. 1993 nr 47 poz. 212),
21. Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg
publicznych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 z późniejszymi zmianami).
22. USTAWA z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dziennik Ustaw z 16
czerwca 2010 Nr 106 poz. 675)
23. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002r. w sprawie opracowań ekofizjograficznych (Dz.U. z
2002. Nr 155, poz.1298),
24. Rozporządzenie z dnia 14 listopada 2002r. w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinna odpowiadać
prognoza oddziaływani na środowisko dotycząca projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
(Dz.U.Nr 197, poz.1667)
25. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy
wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska
wodnego (Dz.U.06.137.984)
26. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002r. w sprawie standardów jakości gleby oraz standardów
jakości ziemi (Dz. U. z 2002r. Nr 165, poz. 1359),
27. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 25 sierpnia 1992r. w sprawie szczególnych zasad i trybu uznawania
lasów za ochronne oraz szczegółowych zasad prowadzenia w nich gospodarki leśnej (Dz.U. z dnia 7 września
1992r.)
28. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997r. o ochronie zwierząt (Dz.U. 03.106.1002 z późn. zmianami)
29. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt
objętych ochroną (Dz.U. z dnia 11 października 2004r.)
30. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych
ochroną (Dz.U. z dnia 28 lipca 2004r.)
31. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004r. w sprawie gatunków dziko występujących grzybów
objętych ochroną (Dz.U. z dnia 28 lipca 2004r.)
32. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 sierpnia 2001r. w sprawie określania rodzajów siedlisk
przyrodniczych podlegających ochronie (Dz.U. z 2001. Nr 92. poz. 1029)
33. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004r. w sprawie obszarów specjalnej ochrony ptaków Natura
2000 (Dz.U. 2004 Nr 229 poz. 2313)
34. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 marca 2005r. w sprawie trybu i zakresu opracowania projektu planu
ochrony dla obszaru Natura 2000 (Dz.U.z 2005r. Nr 61 poz. 549)
35. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 maja 2005r. w sprawie typów siedlisk przyrodniczych oraz gatunków
roślin i zwierząt, wymagających ochrony w formie wyznaczenia obszarów Natura 2000 (Dz.U. z 2005r. Nr 94 poz.
795)
36. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól
elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymywania tych poziomów (Dz. U. z 2003r.
Nr 192, poz. 1883)
37. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w
środowisku (Dz. U. Nr 120, poz. 826)
38. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 czerwca 2007r. w sprawie ustalania wartości wskaźnika hałasu LDWN
(Dz.U. Nr 106, poz.729)
39. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 listopada 2007r. zmieniające rozporządzenia w sprawie ustalania
wartości wskaźnika hałasu LDWN (Dz.U. Nr 106, poz.729)
40. Rozporządzenie z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie informacji dotyczących ruchów masowych ziemi (Dz.U.Nr 121,
poz. 640)
41. Rozporządzenie Rady ministrów z dnia 18 czerwca 2009r. w sprawie szczegółowego opracowywania planów
gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy (Dz.U. Nr 106 poz. 882),
42. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 grudnia 2002r. w sprawie śródlądowych wód powierzchniowych lub ich
części stanowiących własność publiczną (Dz.U. Nr 16 poz. 149),
43. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 2006r. w sprawie przebiegu granic obszarów dorzeczy i
53
regionów wodnych (Dz.U. Nr 126 poz. 878),
44. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 listopada 2002 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać
wody powierzchniowe wykorzystywane do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia. (Dz.U. 2002 nr
204 poz. 1728)
45. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 kwietnia 2008r. w sprawie kryteriów wystąpienia szkody w
środowisku (Dz.U. z dnia 14 maja 2008r.)
46. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 czerwca 2008r. w sprawie rodzajów działań naprawczych oraz
warunków i sposobu ich prowadzenia (Dz.U. z dnia 16 czerwca 2008r.)
47. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budynki i ich usytuowanie, (Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690 z późniejszymi zmianami),
48. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998r. w sprawie szczególnych zasad usuwania,
wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych (Dz.U. Nr 145 poz. 942 z dnia 2 grudnia 1998r.)
49. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 lipca 2001r. w sprawie wprowadzania do powietrza substancji
zanieczyszczających z procesów technologicznych i operacji technicznych (Dz.U. z dnia 24 sierpnia 2001r.)
50. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 listopada 2010r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco
oddziaływać na środowisko (Dz. U. z nr 213, poz. 1397 z dnia 12 listopada 2010r.)
51. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować
znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U. 2002 nr
122, poz. 1055)
52. Europejska konwencja krajobrazowa sporządzona we Florencji dnia 20 października 2000 (Dz. U. z dnia 29 stycznia
2006r.)
53. Rozporządzenie Wojewody Warszawskiego w sprawie utworzenia obszaru chronionego krajobrazu na terenie
województwa warszawskiego (Dz. Urz. Woj. Warsz. Nr 43 poz. 149 oraz oraz Dz. Urz. Woj. Maz. z 1999 r. Nr 10,
poz. 92, z 2000 r. Nr 93, poz. 911, z 2001 r. Nr 161, poz. 2363, z 2002 r. Nr 188, poz. 4306, z 2003 r. Nr 38, poz.
1053 i Nr 47, poz. 1281)
54

PROGNOZA ODDZIAŁYWANIA NA ŚRODOWISKO 2010

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wniosek o dokonanie zmiany przeznaczenia terenu w miejscowym

UZASADNIENIE DO UCHWAŁY NR V/18/VII/2015 RADY MIASTA

1_wniosek o inf studium_1 - miejska pracownia urbanistyczna w

DO WÓJTA GMINY RYBCZEWICE WNIOSEK o ustalenie warunków

druk AB-2 - Urząd Miasta Bolesławiec

UZASADNIENIE DO UCHWAŁY NR LXVII/708/IV/2005 RADY