Lokalny Program Rewitalizacji Miasta Uniejów na lata 2011-2015

Transkrypt

Lokalny Program Rewitalizacji
Miasta Uniejów na lata 2011-2015
Uniejów 2011 r.
1
Spis treści
WSTĘP ........................................................................................................................................... 3
Charakterystyka sytuacji społeczno - gospodarczej Miasta Uniejów ............................................. 5
1. Rys historyczny........................................................................................................................... 5
2. Położenie Gminy Uniejów .......................................................................................................... 8
3. Zagospodarowanie przestrzenne .............................................................................................. 10
3.1. Infrastruktura techniczna .................................................................................................... 10
3.1.1. Infrastruktura komunikacyjna ..................................................................................... 10
3.1.2. Infrastruktura elektroenergetyczna ............................................................................. 13
3.1.3. Ciepłownictwo ............................................................................................................ 14
3.1.4. Sieć wodociągowa....................................................................................................... 16
3.1.5. Sieć kanalizacyjna ....................................................................................................... 18
3.1.6. Gospodarka odpadami................................................................................................. 22
3.2. Własność gruntów i budynków ........................................................................................... 23
3.3. Strefy ochrony konserwatorskiej ........................................................................................ 24
3.3.1. Obiekty objęte i przewidziane do objęcia ochroną konserwatorską. .......................... 24
3.3.2. Obiekty wpisane do wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków: w tym wpisane do
rejestru zabytków: ....................................................................................................... 26
3.3.3. Strefy ochrony archeologicznej .................................................................................. 29
3.4. Uwarunkowania ochrony środowiska naturalnego ............................................................. 32
3.4.1. Rzeźba terenu .............................................................................................................. 32
3.4.2. Budowa geologiczna ................................................................................................... 32
3.4.3. Lasy ............................................................................................................................. 32
3.4.4. Występowanie obszarów prawnie chronionych .......................................................... 33
3.4.5. Natura 2000 ................................................................................................................. 33
3.4.6. Surowce mineralne ...................................................................................................... 34
3.4.7. Klimat.......................................................................................................................... 34
3.4.8. Wody podziemne ........................................................................................................ 36
3.4.9. Wody termalne ............................................................................................................ 36
3.4.10. Stan czystości gleb ..................................................................................................... 37
4. Gospodarka ............................................................................................................................... 38
5. Sfera społeczna ......................................................................................................................... 40
5.1. Struktura demograficzna i społeczna .................................................................................. 40
5.2. Warunki życia mieszkańców .............................................................................................. 43
5.3. Rynek pracy ........................................................................................................................ 46
5.4. Edukacja .............................................................................................................................. 49
5.5. Sport i kultura fizyczna ....................................................................................................... 50
5.6. Działalność kulturalna ........................................................................................................ 54
5.7. Określenie grup społecznych wymagających wsparcia ...................................................... 54
5.8. Organizacje pozarządowe ................................................................................................... 56
6. Identyfikacja najważniejszych problemów występujących na obszarze rewitalizowanym ..... 57
7. Analiza SWOT ......................................................................................................................... 58
8. Nawiązanie do strategicznych dokumentów dotyczących rozwoju przestrzenno – społeczno gospodarczego miasta .............................................................................................................. 61
9. Założenia Lokalnego Programu Rewitalizacji ......................................................................... 63
9.1. Zasięg terytorialny rewitalizowanego obszaru ................................................................... 63
9.2. Cele Lokalnego Programu Rewitalizacji ............................................................................ 66
9.3. Okres programowania ......................................................................................................... 66
9.4. Podział na projekty i zadania inwestycyjne ........................................................................ 67
10. Planowane działania w latach 2011-2015 na obszarze rewitalizowanym .............................. 69
11. Plan finansowy realizacji rewitalizacji ................................................................................... 71
12. System wdrażania ................................................................................................................... 72
13. Sposoby monitorowania, oceny i komunikacji społecznej Lokalnego Programu Rewitalizacj73
2
WSTĘP
Rewitalizacja - określana jest jako prowadzenie działań w ramach zarządzanych przez
sektora publiczny programów i projektów na przestrzeniach zurbanizowanych, terenach
poprzemysłowych i powojskowych, prowadzących do poprawy warunków życia, ochrony i
zachowania zasobów oraz nadania im nowych funkcji ekonomicznych i społecznych. 1
Celem opracowania i wdrożenia programów rewitalizacji miast jest pobudzenie
aktywności środowisk lokalnych i stymulowanie współpracy na rzecz rozwoju społecznogospodarczego oraz przeciwdziałania zjawiskom wykluczenia społecznego w zagrożonych
patologiami obszarach miast. Realizacja programów rewitalizacji ma umożliwić w
zdegradowanych obszarach tworzenie warunków lokalowych i infrastrukturalnych do rozwoju
małej i średniej przedsiębiorczości, działalności kulturalnej i edukacyjnej.
Lokalny Program Rewitalizacji – to dokument zmierzający do przeciwdziałania
degradacji niektórych obszarów miejskich oraz trwałej marginalizacji określonych grup
społecznych, zwierający opis niezbędnych działań potrzebnych dla rozwoju gospodarczego
rewitalizowanych terenów, sposób rozwiązywania problemów społecznych, a także
kilkuletnie plany finansowe gminy dotyczące rewitalizacji obszarów miejskich.
Właściwie
przygotowany
Lokalny
Program
Rewitalizacji
jest
dokumentem
prognostycznym i jednocześnie stanowi narzędzie pomocnicze dla monitorowania wykonania
określonej strategii gminy. Jest elastyczną procedurą działania, którą można modyfikować i
ulepszać w czasie. Dokument określa diagnozę sytuacji w obszarze interwencji, wskaźniki
oceny zadań inwestycyjnych, większość danych wymaganych dla sporządzenia wniosku o
dofinansowanie oraz studium wykonalności.
Lokalny Program Rewitalizacji Miasta Uniejów został opracowany w celu stworzenia
możliwości ubiegania się o środki w ramach Osi Priorytetowej VI – Odnowa obszarów
miejskich, Działania VI.1 – Rewitalizacja obszarów problemowych – Regionalnego Programu
Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007 – 2013.
Realizacja programu rewitalizacji Miasta Uniejów ma umożliwić:
tworzenie warunków do rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości, działalności
kulturalnej i edukacyjnej, w tym mających za zadanie podniesienie kwalifikacji
mieszkańców zagrożonych wykluczeniem społecznym,
1
Zasady przygotowania Lokalnego Programu Rewitalizacji/Zintegrowanego Programu Rozwoju Lokalnego w ramach
Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013
3
poprawę estetyki przestrzeni miejskiej,
porządkowanie „starej tkanki” urbanistycznej poprzez odpowiednie zagospodarowanie
pustej przestrzeni publicznej w harmonii z otoczeniem,
renowację budynków o wartości architektonicznej i znaczeniu historycznym oraz ich
adaptację na cele gospodarcze, społeczne i turystyczne,
poprawę funkcjonalności struktury ruchu kołowego, ruchu pieszego i estetyki przestrzeni
publicznych,
przebudowę i remonty publicznej infrastruktury związanej z rozwojem funkcji
turystycznych, rekreacyjnych, kulturalnych i sportowych połączonych z działalnością
gospodarczą.
Głównym
celem
Lokalnego
Programu
Rewitalizacji
jest
kompleksowa
odnowa
architektoniczna, przestrzenna, gospodarcza, społeczna i turystyczna wyznaczonych
do rewitalizacji obszarów miasta, który zgodny jest z zapisami VI. Osi priorytetowej
„Odnowa obszarów miejskich” RPO WŁ na lata 2007-2013. Lokalny Program Rewitalizacji
zakreślono na horyzont czasowy 2011 -2015.
Przy opracowaniu Lokalnego Programu Rewitalizacji Uniejowa uwzględniono:
1. Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta
i Gminy Uniejów,
2. Plan Rozwoju Lokalnego Gminy Uniejów na lata 2007-2015,
3. Strategię Rozwoju Miasta i Gminy Uniejów na lata 2000-2010
4
Charakterystyka sytuacji społeczno - gospodarczej Miasta Uniejów
1. Rys historyczny
Najstarsze ślady pobytu człowieka w okolicach Uniejowa pochodzą ze starszej epoki
kamienia (ok.8800-7900 lat p.n.e.). W młodszej epoce kamienia – neolicie, okolice Uniejowa
były już stale zamieszkiwane przez ludność rozmaitych kultur. Podstawą bytu było rolnictwo i
hodowla zwierząt. Niestety, zabytki archeologiczne nie pozwalają na dokładniejszą
rekonstrukcję osadnictwa neolitycznego. Z lat 3300-2500 p.n.e. pochodzą ułamki naczyń
kultury pucharów lejkowatych odkryte w Spycimierzu i w Człopach. Dowodzą one, że na
nadwarciańskich kępach wyniesionych ponad terasę zalewową rzeki Warty mieszkali ludzie
zajmujący się rolnictwem. Kolejne dowody zasiedlania okolic Uniejowa pochodzą z przełomu
neolitu i epoki brązu tj. ok. 1800 lat p.n.e. Jest to ludność kultury ceramiki sznurowej.
Znaleziska fragmentów naczyń zdobnych charakterystycznym odciskiem sznura pochodzą
z miejscowości Kuczki, Orzeszków, Skotniki.
W epoce brązu (1200-1000 lat p.n.e.) okolice Uniejowa zamieszkane były przez ludność
środkowopolskiej kultury łużyckiej. Z tego okresu pochodzi skarb z miejscowości Ułany.
Cmentarzysko z okresu kultury łużyckiej odkryto w Balinie oraz w Spycimierzu.
W początkach epoki żelaza okolice Uniejowa nadal zamieszkiwane były przez ludność
kultury łużyckiej, czego dowodem jest cmentarzysko w Spycimierzu (halsztat: 500-400 lat
p,.n.e.).
Okres wpływów rzymskich, zwłaszcza I-II w. n.e. to kultura przeworska. W okolicach
Łęgu Piekarskiego prawdopodobnie istniała przeprawa przez rzekę Wartę na szlaku KaliszŁęczyca. Z tego okresu pochodzi kolejne cmentarzysko w Spycimierzu położonego w pobliżu
szlaku
bursztynowego.
We
wczesnym
średniowieczu
osadnictwo
rozwijało
się
w szczególności na lewym brzegu Warty, na suchych kępach w okolicach Spicymierza.
Najstarsza wieś na kępie spycimierskiej pojawia się w VI-VII w. n.e. Pozostało z tego okresu
grodzisko na „Dębowych Górkach” na wydmie położonej wśród łąk zwanej „Smulską Górą”.
Osada ta trwała do XII w. Spycimierz leży w obrębie zalewowej doliny Warty, na
nieznacznym ostańcowym wzniesieniu górującym 2-4 m nad dnem doliny tworząc jakby
wyspę odizolowaną od innych obszarów wysoczyznowych. Miał więc Spycimierz walory
obronne, bowiem dostęp był utrudniony przez liczne odnogi Warty i starorzecza. Gród w
Spycimierzu jest wzmiankowany po raz pierwszy w Bulii Gnieźnieńskiej z 1136 r. już jako
gród kasztelański. Odbywały się tu targi i istniała komora celna. Na miejscu grodu dziś
5
istnieje dobrze zachowane grodzisko stożkowate. W XIII w. Spycimierz traci swoje znaczenie
na rzecz arcybiskupiego Uniejowa. Koło grodu spycimierskiego zbiegały się z południa drogi
z Kalisza i Sieradza, na zachód szła droga koło grodziska w Człopach w kierunku Łęczycy i
dalej przez Piątek na Mazowsze.
Istnienie Uniejowa we wczesnym średniowieczu poświadczone jest bullą papieską z ok.
1140 r. Występuje w niej wieś Uniejów jako posiadłość arcybiskupa gnieźnieńskiego, leżąca
w grupie wsi koło grodu Spycimierz i należących do tego grodu. Kompleks wsi klucza
uniejowskiego tworzyły wówczas: Turek, Przykona, Smulsko, Turkowice na lewym brzegu
Warty oraz Uniejów i Jankowice na prawym brzegu. Dogodne położenie Uniejowa na
wysokiej skarpie rzeki Warty, zostało wykorzystane przez duchownych feudałów, którzy
szybko stworzyli i rozwijali tu ośrodek swojej własności. Położenie pierwotnej wsi Uniejów i
zarządu dóbr arcybiskupich nie jest ustalone. Być może śladem tej wsi jest wieś Kościelnica
leżąca na północ od miasta lokacyjnego.
Po raz pierwszy Uniejów jest określany jako miasto w 1357 r. w zatwierdzeniu
posiadłości arcybiskupów gnieźnieńskich przez Kazimierza Wielkiego. Miasto istniało tu
jednak wcześniej, bowiem z innych dokumentów wynika jego datowanie na rok 1274. W
1331 r. zostały zniszczone przez najazd krzyżacki kolegiata i kościół parafialny w Uniejowie,
a więc musiały być wybudowane już wcześniej. W dokumentach historycznych rozróżniane
jest wyraźnie Stare Miasto Uniejów, które nie posiadało przywileju lokacyjnego (było więc
miastem przedlokacyjnym), położone na południe od obecnego rynku, wzdłuż skarpy
rzecznej. Był tu kościół św. Mikołaja, plac targowy i później (XVI w.) folwark wójtowski.
Miasto lokacyjne było położone na północ od części przedlokacyjnej i sięgało do wsi
Kościelnica.
Miasto
zostało
wytyczone
według
typowego
schematu.
Z
naroży
czworobocznego rynku o wymiarach 75 m x 75 m wybiega osiem ulic z typowym
przesunięciem w stosunku do pierzei rynkowych. Miasto otrzymało typowy układ
szachownicowy, czytelny jeszcze we współczesnej sieci ulicznej. W północno-zachodniej
części rynku usytuowana jest kolegiata, która istniała tu już na przełomie XIII/XIV w.
Zniszczona przez najazd krzyżacki została odbudowana w drugiej połowie XIV w. przez
arcybiskupa Jarosława Bogorię Skotnickiego. Z tego okresu pochodzi też pierwszy murowany
zamek na przeciwległym brzegu rzeki, z którego pozostała do dziś wieża i fragment domu
zamkowego. Miasto lokacyjne było otoczone wałem i fosą, czytelnymi jeszcze na planie
miasta z 1823 r. Wymiary miasta to 240 x 255 m. Do miasta prowadziły 3 bramy. Od strony
wschodniej brama w pobliżu kościoła św. Ducha prowadziła na drogę do Łęczycy, druga na
6
południe w kierunku Szadku i Poddębic, a trzecia na most łączący miasto z ostrowem
zamkowym. Okres wieków XIV-XV jest okresem najświetniejszego rozwoju miasta.
Odbywały się tu synody biskupie, a podstawę gospodarki stanowiło rzemiosło, przemysł
tekstylny, młynarstwo i papiernictwo. Obok miasta lokacyjnego i Starego Miasta rozwijają się
przedmieścia (w kierunku na Łęczycę, na północ – z wsią Kościenica) i zamek za rzeką. Te
trzy części miasta na początku XVI w. zostały złączone w jeden organizm prawny przez
arcybiskupa Łaskiego. Z budynków monumentalnych istniały wtedy: kolegiata (z poł. XIV
w.) i ratusz w obrębie miasta lokacyjnego, kościół i szpital św. Ducha na przedmieściu za
bramą przy trakcie na Łęczycę, kościół i prepozytura benedyktynów oraz folwark wójtowski
na Starym Mieście. Po drugiej stronie rzeki wznosił się zamek arcybiskupi. Zniszczony przez
pożar w 1525 r. zostaje odbudowany (z tego okresu pochodzą wewnętrzne mury otaczające
dziedziniec). Dalszą przebudowę przeprowadza arcybiskup Jan Wężyk w 1637 r. i Mateusz
Łubieński w 1645 r. już w duchu renesansu.
Okres wieków: koniec XVI- XVII i początek XVIII to dla Uniejowa naprzemiennie
częste zniszczenia, pożary drewnianej zabudowy i procesy odbudowy. Przeniesienie w XVI
w. głównej rezydencji biskupów do Łowicza wpłynęło ujemnie na rozwój Uniejowa. W 1656
r. zniszczyły go wojska szwedzkie, w 1665 r. rokoszanie J. S. Lubomirskiego, a w 1704 r. –
wojska Augusta II. Po rozbiorach nastąpiła kasacja dóbr arcybiskupich i miasto zostało
włączone w bezpośredni zarząd wojskowy. Za wsią Kościelnica zostały wybudowane plac
ćwiczeń wojskowych i stajnie.
W początkach XIX w. Uniejów należał do województwa kaliskiego, którego władze
postanowiły o rozwoju miasta jako ośrodka sukienniczego. Przystąpiono w 1823 r. do
sporządzenia planu pomiarowego i regulacyjnego dla osad sukienniczych: jednej na terenie
Starego Miasta i drugiej – na miejscu wsi Kościelnica. Obie części otrzymały rozplanowanie
szachownicowe. Efektem tego planu było przeniesienie wsi Kościelnica na północ, poza plac
wojskowy do ćwiczeń. Projekt regulacji przewidywał również uporządkowanie dawnego
miasta lokacyjnego. Powiększono rynek, stworzono otwarty plac przed kolegiatą, wyznaczono
lokalizację ratusza, zrujnowany kościółek św. Ducha przeznaczono do odbudowy na kościół
ewangelicki, wytyczono nowe przebiegi ulic dojazdowych z Koła, z Łęczycy i z Sieradza.
Przeniesiono most bardziej na południe od zamku. Projekt regulacji miasta nie został w pełni
zrealizowany. Planowana osada sukiennicza rozwinęła się bardzo słabo, konkurencyjne
okazały się inne ośrodki tego przemysłu (m.in. Kalisz, Opatówek).
7
W 1836 r. dobra uniejowskie otrzymuje gen. hr. Aleksander Toll, który przeprowadza
przebudowę zamku dobudowując schody od strony zachodniej oraz zakładając istniejący
do dziś park krajobrazowy, który otoczył zamek od strony północno-zachodniej. Droga
z Uniejowa do Turku wyraźnie oddzielała tez zespół zamkowo-parkowy od łąk i pastwisk
na południu. W 1870 r. Uniejów utracił prawa miejskie, odzyskał je dopiero w 1919 r.
Rok 1939 zapisał się bohaterską obroną Uniejowa przez oddziały gen. Franciszka Altera
z Armii „Poznań”, które broniły przeprawy przez rzekę Wartę. Miasteczko kilkakrotnie było
odbijane Niemcom. Szczególnym bohaterstwem odznaczyli się Żołnierze Wielkopolskiej
Brygady Kawalerii. W czasie działań wojennych uległa pożarowi większa część zabudowy
rynku. Niemcy zemścili się na zakładnikach i mieszkańcach okolicznych wiosek,
wymordowali wszystkich nauczycieli w obozach masowej zagłady. Po wyzwoleniu w 1945 r.
miasto zaczęło usuwać ślady wojenne. Przez wiele lat musiało leczyć rany zadane przez
hitlerowskiego okupanta. Kolejny okres rozwoju przypada na lata osiemdziesiąte
i dziewięćdziesiąte XX wieku. W tym czasie wybudowano nową szkołę, bloki mieszkalne,
nową przychodnię, apteki, banki oraz pawilony handlowe.
2. Położenie Miasta Uniejów
Miasto Uniejów leży w dorzeczu Warty, i usytuowane jest na jej prawym brzegu w odległości
około 3,41 km od jej źródeł. Rzeka przepływa przez południowo-zachodnią i zachodnią część
gminy Uniejów, a jej długość w granicach gminy wynosi 21,5 km.
8
Mapa 1. Miasto Uniejów
9
3. Zagospodarowanie przestrzenne
3.1.
Infrastruktura techniczna
3.1.1. Infrastruktura komunikacyjna
Miasto jak i gmina Uniejów ma dobrze rozwiniętą sieć dróg umożliwiających szybkie
połączenia ze stolicami sąsiednich powiatów. Uniejów znajduje się w odległości 56 km od
Łodzi, 160 km od Warszawy, 170 km od Poznania. Miasto położone jest przy drodze krajowej
nr 72 Konin – Rawa Mazowiecka oraz przy drogach wojewódzkich nr 476 Koło – Łask i nr
469 Uniejów – Wróblew. Najbliższa stacja kolejowa znajduje się 10 km od Uniejowa w
miejscowości Kłudna, przy magistrali kolejowej Katowice-Gdynia.
Przez gminę przebiega budowana autostrada A2 Berlin-Moskwa. Zjazd i wjazd na
autostradę znajduje się w miejscowości Dąbie (w odległości 10 km od Uniejowa). Opis
szczegółowy stanu infrastruktury komunikacyjnej gminy Uniejów:
1. Drogi krajowe (łączna długość 8 km):
a) autostrada A2 (Berlin – Warszawa – Moskwa) z węzłem komunikacyjnym „Dąbie”
zjazd/wjazd 10 km od Uniejowa,
b) droga nr 72 Konin – Rawa Mazowiecka,
c) ulice miejskie w Uniejowie zaliczane do dróg krajowych: ul. Sienkiewicza.
2. Drogi wojewódzkie (łączna długość 7,9 km):
a) droga nr 473 Koło – Uniejów – Łask,
b) droga nr 469 Uniejów – Wróblew,
c) ulice miejskie w Uniejowie zaliczane do dróg wojewódzkich: część ul. Dąbskiej, ul.
Łęczycka oraz ul. Polna.
3. Drogi powiatowe (łączna długość 40,8 km):
a) droga nr 2523E - Kol. Rożniatów- granica powiatu,
b) droga nr 3729E - Brudzew - Czepów Dolny,
c) droga nr 3730E - Uniejów- Chruścin,
d) droga nr 3731E - Chełmno - Stanisławów,
e) droga nr 2530E - Świnice Warckie – Orzeszków,
f) droga nr 2526E- Wielenin Miniszew,
g) droga nr 3727E - Uniejów - Felicjanów – Biernacice,
h) droga nr 3732E- Skęczniew-Spycimierz,
10
i)
ulice miejskie zaliczane do dróg powiatowych: Kilińskiego, Kościelna, M. Konopnickiej,
Krótka, Lipowa, 22-go Lipca, Orzechowa, Bpa W. Owczarka, Przechodnia, Różana,
Rzeczna, Rynek, Szkolna, Targowa, Turecka, Wiejska, Wiśniowa, Wschodnia, Zielona.
Większość ulic powiatowych posiada odwodnienie – kanalizację deszczową oraz
nawierzchnię asfaltową. Jednak nawierzchnie te są przeważnie w złym stanie technicznym i
wymagają kapitalnego remontu. Ponadto ulice: Konopnickiej, Szkolna, Zielona, nie posiadają
odwodnienia w postaci kanalizacji deszczowej oraz mają nawierzchnię brukową lub z płytek
betonowych. Również część ulicy Wiśniowej oraz ulice Wiejska, Różana, Lipowa, 22-lipca,
Krótka mają nawierzchnię z płytek betonowych.
Drogi gminne (łączna długość 90,0 km)
Tab. 8 Zestawienie dróg gminnych na terenie Gminy Uniejów
Lp. Nr ewid.
drogi
1.
2.
1. 111151E
Przebieg trasy drogi /od - do/
Długość
/m/
3.
4.
Rodzaj nawierzchni na
długości /m/
5.
Spycimierz - Kol. Spycimierz - granica. 2540
gminy Dobra / Kaczka /
Zieleń /od drogi krajowej Nr 16459/ - 5819
Spycimierz - Łęg Baliński - granica gminy
Dobra /Józefów /
asfaltowa
Człopy /od drogi krajowej Nr 469 do rzeki 2200
Warty / Uniejów /
Człopki /od drogi krajowej Nr 469/- do 1420
granicy lasu pn. Czarny Las
żwirowa
5. 111155E
Człopy /od drogi krajowej Nr 469/ - 4760
Wieścice - granica gminy Przykona / Kol.
Radyczyny/
asfaltowa
6. 111156E
żwirowa
8. 111158E
Zieleń / od drogi krajowej Nr 469 / - prom 2780
rzeki Warty - ul. Kościelnicka
Uniejów od ul. Łęczyckiej/ - Wola 3040
Przedmiejska / Ubysław
/- granicy
gminy Wartkowice/ Kol. Józefów /
Wola Przedmiejska - / Ubysław /
2370
9. 111159E
Droga wojew. Nr 473 - Brzeziny
10. 111160E
Droga powiatowa Nr 16452 - Czekaj - 2790
Biernacice/ gmina Wartkowice /.
asfaltowa L=915m
żwirowa
asfaltowaL=345m
L = 1300m
żwirowa L-1490m
11. 111160E
Droga powiat. Nr 16452 - Brzeziny - droga 2890
woj. Nr 16448 /Wielenin/.
Felicjanów /droga powiatowa Nr 16452/- 1260
granica z gminą Wartkowice / Biernacice /
2
111152E
3. 111153E
4. 111154E
7. 111157E
12. 111160E
1260
asfaltowa
żwirowa
asfaltowa
asfaltowa
żwirowa
żwirowa
11
13. 111161E
Wielenin-Felicjanów - granica Powiatu 3340
Poddębickiego /Biernacice /
żwirowa
14. 111162E
Ostrowsko / droga powiat. Nr 16425/- 3160
prom rzeki Warty- Wieścice - granica
gminy Przykona / Trzymsze /,
asfaltowa L=250m
żwirowa L=2910m *3H60
15. 111162E
Ostrowsko /droga powiat: Nr 16425 /- Kol. 2020
Orzeszków/ droga gminna Nr 111163E/
asfaltowa
L=1180m
żwirowa L=840m
16. 111163E
Kol. Orzeszków - droga powiatowa Nr 1055
16473
Uniejów - Kol. Orzeszków/ do drogi 2640
gminnej Nr 111163E/
asfaltowa
Czepów /od drogi powiat. Nr 16423 / Skotniki -Ostrowsko - Uniejów
Kol. Orzeszków /od drogi wojew. Nr
16473 /Orzeszków - Stanisławów /do drogi
powiatowej Nr 16426 /
Wielenin /od drogi powiat. Nr 16448 /Hipolitów - granica powiatu Poddębice /
Żelgoszcz /
Wielenin /od drogi powiat. Nr 16448/Dąbrowa - Kozanki Wielkie /do drogi
powiat. Nr 16451/
6489
asfaltowa
4194
asfaltowa
1510
asfaltowa
3940
asfaltowa
L=1050m
żwirowa =L=2890m
17. 111164E
18. 111166E
19. 111165E
20. 111170E
21. 111160E
asfaltowa
Kol. Wielenin - Dąbrowa - Rożniatów /do 4460
drogi wojew. Nr 473 /
Kol. Wielenin - Stanisławów /do drogi 1860
wojew. Nr 473/
Od drogi powiat. Nr 16451 – Zaborów - 1450
Pęgów /do drogi gminnej Nr 025/
asfaltowa
25. 104264E
Kozanki Wielkie - Pęgów - granica z 2110
gminą Świnice Warckie /Stemplew /
asfaltowa
26. 104474E
Pęgów - granica gminy Świnice Warckie /
Stemplew Stary /
Od drogi powiat. Nr 16451- Kozanki
Wielkie-granica gminy Świnice Warckie /
Kraski /
Wielenin/od drogi powiatowej Nr 16448 /
Hipolitów/ do drogi gminnej Nr 111170E/
Wilamów/od drogi powiat. Nr 16425
/Góry-Kuczki/ do drogi powiat. Nr 16425/
1105
gruntowa
1950
żwirowa
1590
gruntowa
3960
asfaltowa L=120m w km
0+000-0+120
żwirowa
L=3840m
asfaltowa L=400m
żwirowa L= 1240m
22. 111168E
23. 111169E
24. 111170E
27. 111160E
28. 111171E
29. 111172E
30. 111173E
Skotniki /od drogi powiat. Nr 16425/- 2640
Góry /do drogi gminnej Nr 111172E/
31. 111174E
Wilamów od drogi powiatowej Nr 16423 - 1550
drogi powiatowej Nr 16425
asfaltowa
żwirowa
żwirowa
12
Wilamów /od drogi powiat. Nr 16425 – 2770
Jaszczurów - Czepów /do drogi powiat Nr
16426/
Brzozówka /od drogi powiat. Nr 16425 1240
/Lekaszyn/ do drogi powiat. Nr 16425/
gruntowa
34. 111176E
Lekaszyn /od drogi powiat. Nr 16425/ - 638
granica z gminą Dąbie /Krzykosy/
gruntowa
35 111177E
Lekaszyn /od drogi powiat. Nr 16425 / wał 940
rzeki Warty /
asfaltowa L=300 żwirowa
L=640
32. 111175E
33. 111176E
Razem:
asfaltowa
L=
żwirowa L =890m
350m
89740
Część dróg ma nawierzchnię asfaltową jednakże w dalszym ciągu na terenie Gminy
istnieją drogi, które maja nawierzchnię gruntową.
Ulice miejskie na terenie Uniejowa zaliczane do dróg gminnych:
Awaryjna, Bł. Bogumiła, Cicha, część Dąbskiej, Dębowa, Dolna, Kościelna, I. Krasickiego,
Kwiatowa, Łączna, Makowa, Mickiewicza, Miodowa, C.K. Norwida, Ogrodowa, E.
Orzeszkowej, Plac Kolegiacki, Portowa, B. Prusa, Wł. Reymonta, J. Słowackiego, Spacerowa,
Ścibiora, Tęczowa, Wąska, Wodna.
Część ulic gminnych posiada odwodnienie – kanalizację deszczową oraz nawierzchnię
asfaltową.
3.1.2. Infrastruktura elektroenergetyczna
Zasadniczym źródłem zasilania miasta i gminy Uniejów w energię elektryczną są
jednotransformatorowe stacje 110/15kV, zlokalizowane poza terenem gminy połączone
systemem linii elektroenergetycznych 110kV.
Podstawowe znaczenie dla zasilania w energię elektryczną gm. Uniejów ma GPZ Kraski (gm.
Świnice Warckie) z mocą zainstalowaną 10MVA zasilany dwoma liniami 110kV z kierunku
Adamowa i Łęczycy. Znikome znaczenie dla gminy ma GPZ Poddębice 1 zlokalizowany w
Bałdrzychowie z mocą zainstalowaną 16MVA zasilany dwoma liniami 110kV z kierunku
Adamowa i Szadku oraz GPZ Poddębice 2 z mocą zainstalowaną 16MVA zasilany linią
110kV z GPZ Poddębice 1. Istniejący system zasilania miasta i gminy Uniejów z sieci 110kV
zaspokaja
obecne
i
perspektywiczne
potrzeby elektroenergetyczne
przy założeniu
umiarkowanego tempa rozwoju i niezmienionego poziomu niezawodności zasilania.
13
Przez teren gminy przebiega linia napowietrzna 220kV Adamów-Janów oraz linia
110kV Adamów-GPZ Kraski.
Zasilanie odbiorców w energię elektryczną realizowane jest poprzez sieci średnich napięć, 91
stacji transformatorowych 15/0,4kV oraz sieć niskiego napięcia. Dostawa energii jest
powszechna. W zdecydowanej większości realizowana jest przez linie 15kV napowietrzne i
kablowe oraz słupowe i wnętrzowe stacje trafo. Przez teren gminy przebiegają trzy główne
linie 15kV: Kraski – Uniejów, Kraski - Dąbie, Żuki – Koźmin.
Na terenie gminy dominują słupowe stacje trafo, zasilane w zdecydowanej większości
liniami napowietrznymi. W granicach administracyjnych miasta funkcjonuje 8 wnętrzowych i
16 słupowych stacji trafo, zasilanych przeważnie nowymi liniami kablowymi, jak też
napowietrznymi liniami 15kV przebiegającymi przez miasto oraz na jego obrzeżach.
Napowietrzne linie 15kV należy stopniowo wymieniać na kablowe, układane wzdłuż ulic, w
powiązaniu z wymianą słupowych trafostacji na wnętrzowe. Sieć średnich napięć obsługiwana
jest przez RE w Turku.
W ostatnim czasie zmodernizowana została sieć średniego i niskiego napięcia oraz
wybudowane trzy nowe kontenerowe stacje transformatorowe oraz jedna słupowa.
Spowodowane było to zwiększonym zapotrzebowaniem na energię elektryczną w związku z
inwestycjami w sektorze turystyczno – rekreacyjnym.
Od 1998 r. w mieście Uniejów stopniowo modernizowana oraz powiększana jest sieć
oświetlenia ulicznego. W większości stare wyeksploatowane oprawy oświetleniowe są
zastępowane energooszczędnymi bądź też zasilanymi z odnawialnych źródeł energii.
3.1.3. Ciepłownictwo
Miasto Uniejów nie posiada scentralizowanego systemu ciepłowniczego. Większość
jednorodzinnych budynków ogrzewanych jest z palenisk przydomowych, gdzie źródłami
ciepła jest najczęściej węgiel kamienny lub miał.
Na terenie miasta ruszył od 2001 roku system ciepłowniczy powstały w wyniku
realizacji przedsięwzięcia pn. „Termomodernizacja miasta Uniejów w oparciu o wody
termalne”. Obecnie ciepło uzyskane z wody termalnej dostarczane jest do 12 budynków
zbiorowego zamieszkania, 18 obiektów administracyjnych i instytucjonalnych oraz 72
budynków jednorodzinnych. Ponadto tak wytworzone ciepło dostarczane jest do kompleksu
termalno – basenowego i zespołu edukacyjno – turystyczno – rekreacyjnego, zarządzanych
przez PGK „Termy Uniejów”.
14
W systemie grzewczym wykorzystywane są odwierty geotermalne (PIG/AGH-1,
PIG/AGH-2, IGH-1). Wypływająca z nich woda charakteryzuje się wydajnością ok. 120 m³/h,
temperaturą 68°C i niską mineralizacją 8 g/l.
Eksploatacja wód termalnych i odzysk z nich ciepła odbywa się w systemie zamkniętym.
W systemie tym gorąca woda termalna wydobywana jest otworem eksploatacyjnym
(PIG/AGH-2) i po przejściu przez układ filtracyjny dostaje się do zestawu pięciu pomp firmy
"Grundfos" o łącznej wydajności 150 m3/h. Pompy tłoczą wodę geotermalną do
wymienników centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej. W wymiennikach
wykorzystuje się max. 90 m³/h. Po oddaniu ciepła w wymiennikach, woda kierowana jest do
otworów chłonnych (PIG/AGH-1 oraz IGH-1) i do podziemnej warstwy wodonośnej. Ze
względu na mineralizację woda termalna nie może uczestniczyć w obiegu sieciowym
centralnego ogrzewania, stąd konieczność zainstalowania wymienników jako urządzeń
pośredniczących w wymianie ciepła. Stosowanie zamkniętego systemu odbioru ciepła z wód
termalnych umożliwia utrzymanie na stałym poziomie takich parametrów złożowych jak
wydajność, temperatura i ciśnienie.
Moc uzyskiwana z systemu odbioru ciepła z wód geotermalnych wynosi 3,2 MW. W
związku z tym, że zapotrzebowanie na ciepło przez odbiorców podłączonych do sieci cieplnej
jest większe, zainstalowano dwa olejowe kotły "szczytowe" marki “Viessmann”, których
łączna moc wynosi 2,4 MW. Kotły te mają za zadanie podgrzewać wodę obiegową do żądanej
temperatury, ponieważ ciepło uzyskane w wymiennikach z wody termalnej wystarcza do
ogrzania budynków przy temperaturze zewnętrznej do -2°C.
Wykonano sieć cieplną z rur preizolowanych o długości 10 km oraz ciepłownię. W skład
podstawowych urządzeń ciepłowni wchodzą:
-
zestaw pomp zatłaczających wodę geotermalną do otworu chłonnego
-
wymienniki centralnego ogrzewania
-
wymienniki ciepłej wody użytkowej
-
szczytowe kotły olejowe
-
stacja uzdatniania wody obiegowej
-
zestaw pomp wody obiegowej
-
zestaw pomp ciepłej wody użytkowej.
Uzyskana moc 5,6 MW pozwala na wyprodukowanie ciepła w ilości 42.000 GJ rocznie,
potrzebnego do ogrzania 23 budynków zbiorowego zamieszkania i użyteczności publicznej
oraz 160 domków jednorodzinnych. Woda obiegowa dostarczana jest do odbiorców przy
15
pomocy zespołu trzech pomp typu CR firmy "Grundfos". Całość systemu grzewczego jest
sterowana i monitorowana przez zintegrowany system komputerowy ułatwiający pracę
i zmniejszający straty energii.
Zastąpienie tradycyjnego systemu grzewczego alternatywnym ciepłem wód termalnych,
pozwala na znaczne wyeliminowanie dotychczasowych zanieczyszczeń pyłowych oraz
gazowych. Zanieczyszczenia pochodzą jedynie z pracy olejowych kotłów szczytowych
pracujących przy niskich temperaturach zewnętrznych. Ograniczenie emisji zanieczyszczeń
kształtuje się następująco: SO2 - 31 t/rok; CO - 99 t/rok; NO2 - 3 t/rok; pył - 33 t/rok.
Korzyści ekologiczne to: poprawa stanu powietrza atmosferycznego (lepsze warunki
klimatyczne terenu), zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska metalami ciężkimi zawartymi
w odpadach po spalaniu węgla.
Ponadto na terenie Gminy kilka mniejszych kotłowni zasilających jednak pojedyncze obiekty.
W zdecydowanej większości są to węglowe źródła ciepła o małej sprawności. Należą do nich:
 kotłownia węglowa w Szkole Podstawowej w Wieleninie,
 kotłownia węglowa w Szkole Podstawowej w Wilanowie,
 kotłownia węglowa i olejowa w Środowiskowym Domu Samopomocy w Czepowie,
 kotłownia na biomasę w Regionalnym Centrum Integracji Społecznej w Uniejowie,
 kocioł węglowy w Zamku w Uniejowie,
 kotłownie i piece kaflowe w budynkach administrowanych przez Miejski Zakład Usług
Komunalnych w Uniejowie,
W najbliższym okresie w ramach zadania pn. „Budowa ciepłociągu na terenie Uniejowa
z wykorzystaniem jako źródeł ciepła wód termalnych i biomasy dla celów realizacji
przedsięwzięcia Termy Uniejów” zostanie wybudowana sieć ciepłownicza o dł. 7, 94 km,
dzięki której nastąpi przełączenie już istniejących obiektów turystyczno – rekreacyjnych oraz
możliwość podłączenia nowych obiektów powstających w ramach innych zadań.
Jednakże w dalszym okresie czasu istnieje potrzeba pełnego zastąpienia na terenie gminy
tradycyjnych sposobów ogrzewania na system ciepłowniczy wykorzystujący odnawialne
źródła energii, w tym wody termalne.
3.1.4. Sieć wodociągowa
Gmina jest zwodociągowana w 100 % - długość sieci wynosi 160 km na terenie całej
gminy, z czego 22 km sieci na terenie miasta; ilość przyłączy wodociągowych wynosi łącznie
na terenie gminy 2316, z czego 991 na terenie miasta.
16
Tabela 9. Zestawienie ujęć wodnych na terenie Gminy Uniejów
Nazwa ujęcia
Zaopatrywane
miejscowości
Wola
Przedmiejska
Wola Przedmiejska,
Felcjanów, Czekaj,
Hipolitów, Wielenin, Kol.
Wielenin, Dąbrowa,
Zaborów, Kozanki
Wielkie
Pozwolenie na
pobór wody w
ilości
Qmax d Qmax h
[m3/d] [m3/h]
569
40
Uniejów
Miasto Uniejów
2000
138
Spycimierz
wodociąg wiejski
1000
76
Rożniatów
wodociąg wiejski
167
18
Ostrowsko
wodociąg wiejski:
Ostrowsko, Orzeszków,
Orzeszków Kolonia,
Kuczki, Stanisławów,
Rożniatów
222
30
Wilamów
wodociąg wiejski
546
36
Charakterystyka pobieranej wody i
procesu uzdatnianie
Żelazo – 1,28 mg/dm3, mangan – 0,2
mg/dm3, woda uzdatniania na czterech
odżelaziaczach, wody popłuczne
odprowadzane do rowu meliroacyjnego R3/1 w km 1+250
Technologia uzdatniania wody:
STOPIEŃ 1.
Napowietrzanie/sterowanie/płukanie
powietrzem
STOPIEŃ 2. Aeracja
STOPIEŃ 3. Dozowanie nadmanganianu
potasu/może okazać się konieczne
STOPIEŃ 4. Odżelazianie/odmanganianie
STOPIEŃ 5. Dozowanie podchlorynu
sodu /okresowa dezynfekcja
STOPIEŃ 6. Zbiorniki wody
wyrównawcze
STOPIEŃ 7. Pompownia wody II0
Technologia uzdatniania wody:
STOPIEŃ 1. Napowietrzanie
/sterowanie/płukanie powietrzem
STOPIEŃ 2. Aeracja
STOPIEŃ 3. Odżelazianie
STOPIEŃ 4. Dozowanie nadmanganianu
potasu
STOPIEŃ 5. Odżelazianie/odmanganianie
STOPIEŃ 6. Dozowanie podchlorynu
sodu /okresowa dezynfekcja
STOPIEŃ 7. Zestaw pompowy
brak konieczności uzdatniania - skład
wody odpowiada normom
mg/dm3, woda uzdatniania na dwóch
odprowadzane do dołu po wyrobisku
żwirowym
mg/dm3, woda uzdatniania na czterech
odprowadzane do rowu melioracyjnego
17
Wielenin
ujęcie zakładowe na
terenie Zakładu Ceramiki
Budowlanej
85
7,0
woda uzdatniania, wody popłuczne
odprowadzane do oczyszczalni
zakładowej
Zakład
Gospodarczy
ZAMEK w
Uniejowie
ujęcie na terenie
dziedzińca zamkowego
37,3
4,6
brak uzdatniania
28,3
mg/dm3, brak uzdatniania, woda
wykorzystywana wyłącznie do celów
technologicznych
Gorzelnia w
Czepowie
ujęcie zakładowe
155,7
Stan techniczny sieci wodociągowej:
-
Uniejów – w 55% bardzo dobry, dwa stopnie pompowania, dwa ujęcia wody;
-
Ostrowsko – w 100% dobry, jeden stopień pompowania, jedno ujęcie wody;
-
Wilamów – w 95% dobry, stacja w pełni nowoczesna, dwa stopnie pompowania, dwa
ujęcia wody;
-
Wola Przedmiejska – w 100% dobry, jeden stopień pompowania, jedno ujęcie wody;
-
Spycimierz – w 100% dobry, jeden stopień pompowania, jedno ujęcie wody;
-
Rożniatów – w 100% dobry, jeden stopień uzdatniania, jedno ujęcie wody.
3.1.5. Sieć kanalizacyjna
Gmina Uniejów sukcesywnie inwestuje w sieć kanalizacyjną. Ostatnie inwestycje
spowodowały, że do skanalizowanych m. Uniejów oraz Spycimierz dołączyło Ostrowsko.
Ponadto w najbliższym okresie czasu rozpoczną się prace mające na celu skanalizowanie wsi
Wielenin. W pozostałych miejscowościach ścieki bytowo-gospodarcze z budynków
indywidualnych odprowadzane są do zbiorników bezodpływowych, tzw. Szamb lub w
nielicznych przypadkach oczyszczane w przydomowych oczyszczalniach ścieków. Ilość
wywożonych ścieków jest śladowa i nie odpowiada ilości zużywanej wody. W 2007 roku było
to ok. 4000 m3 (ok. 333 m3/miesiąc), według sprawozdania z oczyszczalni miejskich i
wiejskich. Oznacza to dowóz ścieków bytowych w wysokości 11 m3 dziennie. Ścieki są
przywożone przez tabor asenizacyjny na oczyszczalnię i wylewane są na poletka osadowe.
Dopiero odcieki kierowane są na oczyszczalnie.
Według danych statystycznych, w gminie Uniejów, ogólna długość przewodów
kanalizacyjnych wynosi 33,7 km (21,8 km w Uniejowie i 4,8 km w Spycmierzu 7,10 km w
Ostrowsku).
18
W Krajowym Programie Oczyszczania Ścieków Komunalnych proponuje się wykonanie
do 2015 roku 14 km sieci kanalizacji. Aktualna ilość przyłączy wynosi ogółem 615 (517 w
Uniejowie i 98 w Spycimierzu) obsługując 2370 osoby.
Łączna ilość ścieków wynosi 70,0 tys. m³ rocznie (5833 m³/miesiąc) Oznacza to dopływ
ścieków
w
wysokości
192
m³
dziennie.
Głównymi
zakładami
przemysłowymi
odprowadzającymi ścieki do oczyszczalni ścieków są: usługowe dla rolnictwa (m. in.
mechaniczne), sklepy spożywczo – przemysłowe (m. in. piekarnie) oraz budowlane.
Podstawowy skład ścieków oczyszczonych z terenu aglomeracji, średniodobowo, wynosi:
BZT5 – 8,9 mg/dm³, ChZTc – 46,0 mg/dm³, zawiesina ogólna – 14,0 mg/dm³.
Liczba mieszkańców korzystających z istniejącej sieci kanalizacyjnej dla aglomeracji
Uniejów wynosi 2 050 mieszkańców (stan na 31.12.2007 r.)
Do oczyszczalni ścieki dopływają rurociągiem tłocznym oraz dowożone są beczkowozami.
Ilość ścieków dowożonych beczkowozami wynosi ok. 5 % ogólnej ilości ścieków.
Technologia oczyszczania ścieków wygląda następująco:
Usuwanie ze ścieków części stałych – skratek i piasku.
Oczyszczalnia wyposażona jest w instalację sito-piaskownika składającą się z sita bębnowego
o prześwicie 2 mm i piaskownika jako urządzenia kompaktowego. Ścieki pompowane z
miasta i pompowni punktu zlewnego wprowadzane są do komory sita rurociągiem o przekroju
DN 200mm. Skratki z sita zrzucane są do praski skratek i po odwodnieniu do kontenera na
odpady. Dezynfekcja skratek wapnem. Skratki są po napełnieniu pojemnika na bieżąco
wywożone na wysypisko odpadów. Piasek zrzucany jest do osobnego kontenera. Dezynfekcja
piasku wapnem. Piasek po napełnieniu pojemnika na bieżąco wywożony na wysypisko
odpadów. Skratki i piasek będą bezpośrednio gromadzone w pojemnikach wyłożonych
tworzywem HDPE.
Budynek sito-piaskownika wykonany w technologii płyty PW8. W pomieszczeniu należy
zapewnić temperaturę 50C. Wentylacja pomieszczenia grawitacyjna oraz mechaniczna 10
w/h. Z urządzenia ścieki płyną grawitacyjnie do zbiornika retencyjnego pompowni P5.
Oczyszczanie biologiczne ścieków
Oczyszczanie biologiczne technologią SBR w komorach sekwencyjnych. Technologia ta
charakteryzuje się dużą elastycznością procesu denitryfikacji i nitryfikacji. Pozwala ustalać
różne czasy denitryfikacji i nitryfikacji w zależności od stężenia azotu w ściekach. Ponadto
stosując tą technologię można uzyskać w procesie biologicznym dużą redukcję fosforu.
19
Oczyszczanie ścieków odbywa się w pierwszym etapie w jednym, a w drugim etapie w dwóch
istniejących zbiornikach. Czas jednego cyklu to ok. 12 godzin. Czas ten jest zmienny w
zależności od rzeczywistej ilości i jakości dopływających ścieków.
W oparciu o dane dotyczące ilości i jakości ścieków obecnie dopływających przyjęto
następujący harmonogram każdego cyklu:
Napowietrzanie ścieków po zakończeniu spustu ścieków oczyszczonych – 1 godz.
Dopływ ścieków – 1 godz. (w czasie dopływu ścieków pracuje tylko mieszadło)
Mieszanie ścieków – 1+1 godz. (w tej fazie następuje denitryfikacja oraz wstępna faza
defosfatacji, usuwane jest również BZT5, tlen pobierany jest z azotanów)
Napowietrzanie ścieków – 3+2 godz. (w tej fazie następuje proces nitryfikacji i
redukcja BZT5).
Powyższe dwa cykle t.j. mieszanie i napowietrzanie mogą być powtarzane wielokrotnie
(skracając odpowiednio czasy trwania) i dolewając ścieki surowe jeżeli zajdzie taka
potrzeba
Sedymentacja zawiesiny – 1,5 godz.
Dekantacja ścieków oczyszczonych – 1,5 godz.
System odpływu ścieków oczyszczonych zainstalowany jest na dwóch poziomach. Z chwilą
rozpoczęcia spustu ścieków włączony jest system górny. Przez pierwsze ok. 5 minut spustu
ścieki są zawracane do zbiornika retencyjnego pompowni P5 w celu usunięcia tzw. chmurki
osadowej. Następnie system przepustnic automatycznie przełącza spust ścieków do odpływu.
Po obniżeniu się zwierciadła ścieków do 30 cm powyżej otworów w systemie górnym
następuje automatyczne zamknięcie odpływu z tego systemu i otwarcie systemu dolnego.
Zatrzymanie odpływu ścieków sklarowanych następuje samoczynnie po obniżeniu się
poziomu zwierciadła ścieków do 30 cm powyżej otworów odpływowych systemu dolnego.
Każdy z ww. systemów wyposażony jest w przelew utrzymujący ww. głębokość ścieków
powyżej otworów odpływowych.
Spust ścieków jest ostatnią fazą cyklu. Osad nadmierny odprowadzany jest do komory
stabilizacji osadu. Jednorazowy spust osadu wynosi 22 m3.
Ścieki oczyszczone odpływają do istniejącego kolektora zrzutowego. Na kolektorze
zamontowany jest punkt pomiarowy. Pomiar ścieków jest prowadzony przez przepływomierz
elektromagnetyczny. Pomiar przepływu z rejestracją i sumowaniem. Wszystkie fazy zachodzą
automatycznie
wg
ustalonego
programu.
Regulacja
intensywności
napowietrzania
automatyczna w zależności od stężenia tlenu w ściekach.
20
Opis gospodarki osadowej
o Stabilizacja tlenowa osadu.
Proces prowadzony jest w pierwszej fazie rozbudowy w istniejącym reaktorze SBR. Do
reaktora osad jest pompowany razem ze ściekami. Napowietrzanie osadu w zbiorniku za
pomocą dyfuzorów drobnopęcherzykowych zasilanych dmuchawą. Z komory napowietrzania
osad spuszczany jest do istniejącego zagęszczacza osadu. Wody nadosadowe odpływają
istniejącym systemem rurociągów do pompowni P5. Zagęszczony osad jest pompowany do
instalacji odwadniania. W zagęszczaczu osad jest zagęszczony do zawartości ok. 1,5% suchej
masy.
o Odwadnianie osadu
Do odwadniania osadu zastosowano prasy taśmowe z zagęszczaczem bębnowym. Osad po
wstępnym
zagęszczeniu
grawitacyjnym
dopływa
do
zagęszcza
mechanicznego
zintegrowanego z prasą taśmową. Przed zagęszczaniem do osadu jest dozowany polielektrolit.
Pompa pompująca osad jest wyposażona w możliwość regulacji wydajności. Obsługa ustala
optymalną wydajność, przy której uzyskuje się największe odwodnienie osadu przy
optymalnym zużyciu flokulanta. W zagęszczaczu bębnowym następuje również mieszanie
osadu z flokulantem, w związku z tym nie potrzeba dodatkowego flokulatora. Po zagęszczeniu
osadu do ok. 6 % suchej masy, osad odpływa grawitacyjnie na taśmę prasy. Po odwodnieniu
na prasie osad zrzucany jest do przenośnika ślimakowego, którym przetransportowany jest na
przyczepę do wywozu. Podczas transportowania osadu w przenośniku nastąpuje higienizacja
osadu za pomocą dozowanego wapna.
o Składowanie osadu.
Dobowa ilość osadu po odwodnieniu wynosi ok. 1,5 m3/d. Zawartość suchej masy w osadzie
17-20%. Osad odwodniony jest wywożony na bieżąco na składowisko odpadów lub zostanie
(po uzyskaniu stosownych pozwoleń) wykorzystany rolniczo. Dla zabezpieczenia w
przypadku awarii wykonany jest plac utwardzony (o powierzchni betonowej szczelnej z
betonu B-20MPa) do czasowego składowania osadu ustabilizowanego i odwodnionego.
Powierzchnia całkowita placu utwardzonego ok. 950 m2. Powierzchnia placu do
wykorzystania wynosi 570 m2, wysokość składowiska ok. 1,2 m, pojemność składowiska 684
m3. Maksymalny czas składowania 459 dni. W tym czasie osad ulegnie humifikacji i
dalszemu odwodnieniu. Objętość osadu zmniejszy się o ok. 20%. Osad będzie spełniał
warunki sanitarne wymagane przy stosowaniu go do nawożenia gleby i rekultywacji terenów,
jak również rekultywacji składowisk odpadów stałych.
21
Określone pozwoleniem wodnoprawnym wielkości wynoszą:
-
Q śrd = 880,0 m³/d,
-
Q maxd = 987,0 m³/d,
-
Q max = 37,5 l/s,
-
Q r = 321200,0 m³/rok, o stężeniach nieprzekraczających następujących wartości:
-
BZT5 – 25 mgO2/l,
-
ChZT – 125 mgO2/l,
-
zawiesina – 35 mg/l.
Druga z istniejących oczyszczalni znajduje się w Spycimierzu. Jest to oczyszczalnia typu
„Lemna”. Oczyszczalnia otrzymała Decyzję na działalność nr RS.6223-27/2001 z dnia
15.02.2002 r. Decyzja ważna jest do 31.03.2012 roku. Przewidywana średniodobowa ilość
ścieków wynosi 70 m3/dobę. Odbiornikiem ścieków oczyszczonych jest Struga Spycimierska
w km 3,08 i dalej do Warty.
Pozostałe oczyszczalnie na terenie Gminy Uniejów nie odgrywają w procesie
oczyszczania ścieków komunalnych istotnej roli.
3.1.6. Gospodarka odpadami
W mieście jaki i gminie Uniejów selektywna zbiórka odpadów prowadzona jest w
sposób dostateczny. Na terenie Gminy Uniejów obowiązuje Plan Gospodarki Odpadami, który
został uchwalony w roku 2006. Rozstawionych jest ok. 50 pojemników do zbierania odpadów
plastikowych PET. Przy budynkach wielorodzinnych ustawione są pojemniki na szkło i
papier. Z uwagi na fakt, iż W mieście i gminie Uniejów posiada w większości zabudowę
jednorodzinną opady szklane i papierowe są zagospodarowywane przez właścicieli
nieruchomości we własnym zakresie. Na terenie miasta do grudnia 2007 r. eksploatowane
było miejskie składowisko odpadów zlokalizowane w odległości 1,5 km od centrum miasta w
północnej jego części. Charakterystyka składowiska:
-
pojemność 150.000 m3;
-
sposób składowania podpoziomowy;
-
czas eksploatacji – od 1984 r.;
-
ilość odpadów składanych rocznie - 3 000 m3;
Składowisko Odpadów w Uniejowie uruchomione zostało w 1984 roku dla potrzeb
miasta i gminy Uniejów. Wysypisko zlokalizowane jest w wyrobisku piasku budowlanego
Łódzkich Zakładów Ceramiki Budowlanej Zakładu w Wieleninie, bez uprzedniego
22
zabezpieczenia podłoża. Powierzchnia wysypiska 1,25 ha. Odpady na wysypisku nie były
segregowane, wpływ składowiska na wody podziemne i glebę nie jest monitorowany.
Składowisko nie spełnia wymogów ochrony środowiska. Z uwagi na 80 % stopień
wykorzystania oraz brak możliwości dostosowawczych musi zostać poddane rekultywacji.
Obecnie
odpady
komunalne
odbierane
od
właścicieli
nieruchomości
przez
wyspecjalizowane firmy składowane są na wysypisku w m. Borek k. Łęczycy oraz w Psarach
gm. Przykona.
3.2.
Własność gruntów i budynków
W mieście Uniejów znajdują się: 3 banki, poczta, liczne sklepy i hurtownie, punkty naprawy
sprzętu technicznego. Miasto posiada bazę kulturalno – rekreacyjną, na którą składają się
zabytki oraz miejsca. Obok niej rozwinęła się także baza około turystyczna: noclegi,
gastronomia itp. W Uniejowie mają siedzibę organy gminy wraz z jednostkami
administracyjnymi
(Urząd
Miasta,
Miejsko-Gminny
Ośrodek
Pomocy
Społecznej,
Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej „Termy Uniejów” itp.). Ponadto w mieście
mieszczą się jednostki oświatowe, kulturalne i sportowe, obsługujące teren całej gminy:
Zespół Szkół, Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury, Miejsko-Gminny Klub Sportowy. Z
powyższych względów miasto Uniejów stanowi główny obszar rozwoju gminy, stymulujący i
pobudzający ekonomiczny i społeczny rozwój sąsiadujących z nim wiosek.
W gminie Uniejów dominuje zabudowa zagrodowa i jednorodzinna, zabudowa wielorodzinna
występuje sporadycznie. Na przestrzeni kilku lat nie zaobserwowano istotnych zmian w
budownictwie mieszkaniowym. Nowe mieszkania oddawane do użytku to mieszkania
budownictwa indywidualnego.
4. Tab. 10 Struktura własności gruntów na terenie miasta.
Rodzaj własności
Osoby fizyczne
Skarb Państwa
Własność komunalna
Kościoły i związki wyznaniowe
Inne
RAZEM
Powierzchnia
w ha
w%
11055 85,7%
1143
8,9%
437
3,4%
31
0,2%
235
1,8
12901 100
23
3.3.
Strefy ochrony konserwatorskiej
W dotychczasowych opracowaniach planistycznych obejmujących miasto i gminę Uniejów
wskazywano obszary do objęcia ścisłą ochroną konserwatorską: historyczny układ
przestrzenny miasta Uniejów wraz z zamkiem – strefa „B” oraz układ ruralistyczny wsi
Spycimierz i Człopy oraz ochrona ekspozycji zamku – strefa „E”
3.3.1. Obiekty objęte i przewidziane do objęcia ochroną konserwatorską.
a) Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych
XIV-wieczny Zamek – nr rej. zabytku 256/A, wpis do rejestru zabytków decyzją nr
KL.IV/544/67, został wzniesiony w latach 1360-1365, jest gotycką warownią zbudowaną
z polecenia abp Jarosława Bogorii Skotnickiego w miejscu drewnianej fortalicji
zniszczonej przez Krzyżaków w 1331 r. Budowlę wielokrotnie przebudowywano, stąd na
przestrzeni wieków przybierała ona różne oblicza: gotyckiej fortecy, renesansowej
rezydencji, klasycystycznego pałacu. Gruntownej przebudowie poddano go w latach
1956-1976. Jest to budynek dwupiętrowy, podpiwniczony, zbudowany wokół
kwadratowego dziedzińca, zwrócony frontem ku południowi. Na osi wschodniego
skrzydła znajduje się, pochodząca z XIV w. okrągła wieża, podparta skarpami. Pierwotnie
zamek był otoczony fosą. Brama wjazdowa z barokowym portalem znajduje się w
skrzydle południowym. Od zachodu, pomiędzy ryzalitami, dobudowano w XIX w. do
dawnego tarasu schody. Otoczenie zamku tworzyły broniące do niego dostępu bagniste i
podmokłe łaki i pastwiska. Przebiegała tu jedna z odnóg starorzecza Warty. Początkowo
sam gród, a potem średniowieczny zamek osłaniał przeprawę rzeczną i umożliwiał
pobieranie ceł. Około 1559 r. połączenie komunikacyjne zamku z miastem zapewniał
most zlokalizowany w miejscu obecnej betonowej kładki. W latach 1848-1850 hrabia Toll
przebudował go na klasycystyczny pałac. Odrestaurowany w latach 1956-1976 z
wyeksponowaniem wielu elementów pierwotnego, gotyckiego założenia budowli,
park, nr rej.zabytku 481/A, wpis do rejestru zabytków decyzją nr KI.5336-10/92. Park
został zakomponowany w sposób swobodny, wykorzystujący istniejące uwarunkowania
topograficzne i przyrodnicze. Park uchodzi za jeden z najpiękniejszych zachowanych
parków podworskich w centralnej Polsce. Występują tu niemal wszystkie gatunki
rosnących na obszarze kraju drzew liściastych, a także okazy drzew egzotycznych.
południowe przepole zamku. Park, łącznie z zamkiem stanowią oddzielną jednostkę
przestrzenną. Jest to architektoniczna forma punktowa organicznie połączona z
24
komponowaną strukturą XIX wiecznego parku i naturalnie ukształtowaną, otwartą
strukturą przestrzenną przedpola południowego (przedpole jest położone na północ od
mostu na drodze krajowej Uniejów-Turek i obejmuje pole obserwacji zamku z ponad 25metrową wieżą główną zamku). To przedpole nie jest obecnie formalnie włączone w
całość zespołu zamkowo-parkowego.
Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP w Uniejowie. – nr rej. zabytku A-44; A245 (podwójny wpis). Jest to d. kolegiata ufundowana przez abp Jarosława Bogorię
Skotnickiego w 1349 r., w środku znajduje się marmurowy sarkofag Bł. Bogumiła z 1666
r. Kolegiata jest obiektem murowanym, jednonawowym z wydzielonym prezbiterium.
Budowana w połowie XIV w. rozbudowywana w XV w. podwyższana w 1649 r.
odnawiana w latach 1875-1902 i w 1945 r. Po zniszczeniach wojennych odbudowano
bardzo niefortunnie szczyt zachodni wg projektu miejscowego księdza. Działka kościelna
jest otoczona murowanym parkanem o wysokości 1 m od południa i zachodu oraz 2 m od
północy i wschodu. Południowo-wschodnim narożniku działki znajduje się wieża z bramą
przejazdową. Na północ, za murem znajduje się plebania i gospodarcze zabudowania
parafialne. Stan zabytku dobry, ostatnie prace konserwatorskie to 1998 r.,
Późnoklasycystyczny dworek szlachecki z 1845 r. przy ul. Kościelnickiej – nr rej.
zabytku 360A, wpis do rejestru zabytków decyzją nr KL.5336-241/84 – siedziba MiejskoGminnego Ośrodka Kultury w Uniejowie. Jest to budynek murowany, parterowy, na
planie prostokąta z dwoma ryzalitami na osi. Wybudowany na miejscu dawnego placu
ćwiczeń wojskowych. Obecnie wymaga kapitalnego remontu.
Cerkiewka – nr rej. zabytku 397/A, wpis do rejestru zabytków decyzją nr Kl5336-6/87.
Jest to kaplica grobowa rodziny Tollów z 1885 r. . zwana cerkiewką, zbudowana w formie
dwukondygnacyjnego mauzoleum na planie krzyża greckiego z wejściem na osi ramienia
wschodniego. Budowniczy nieznany. Obsadzona kręgiem dębów została umiejscowiona
w lesie na obrzeżach Uniejowa, przy trasie Uniejów-Dąbie-Koło. Stan zły. Właścicielem
jest Gmina Uniejów.
Grodzisko w Spycimierzu – nr rej.zabytku 248/A
Park dworski w Czepowie Dolnym – nr rej.zabytku 432/A, wpis do rejestru zabytków
decyzją nr Kl.533-28/89. Powierzchnia 4,80 ha, działka oznaczona numerem
ewidencyjnym 458. Założony w I połowie XIX w. adaptowany później do potrzeb
szkolnych. W południowo-wschodniej części parku znajduje się dwór, w którym obecnie
mieści się Dom Pomocy Społecznej Stowarzyszenia „Zorza”. Park ma układ parku
25
krajobrazowego. Uchwałą Nr XXVIII/153/04 Rady Miejskiej w Uniejowie z dnia 30
września 2004 r. park w Czepowie został uznany za zespół przyrodniczo-krajobrazowy
(Dz.U.W.Ł. Nr 317, poz. 2637)
3.3.2. Obiekty wpisane do wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków: w tym
wpisane do rejestru zabytków:
L.p.
Wyszczególnienie
Lokalizacja
Datowanie
1
2
3
4
5
6.
7
8.
9.
Brzozówka 2
Brzozówka 4
Brzozówka 8b
Czepów Dolny 18
Czepów Dolny 16
Czepów Dolny
Czepów Dolny
Czepów Dolny
Czepów Dolny
ok. 1888 r.
ok.1850
ok.1830 r.
k. XIX w.
II poł. XIX w.
XIX w.
I poł. XIX w.
I poł. XIX w.
I poł. XIX w.
poł. XIX w.
23.
Dom nr 20
24.
Obora nr 20
25.
26.
27.
28
29.
30
31.
32.
33.
34.
35.
Dom nr 8
Dom nr 24
Dom nr 17
Dom z kamienia nr 7
Dom nr 3
Dom nr 1
Dom nr 7
Dom nr 7/7A
Obora
cmentarz parafialny
plebania
Dąbrowa
Dąbrowa
Dąbrowa
Dąbrowa
Felicjanów
Felicjanów
Kozanki Wielkie
Kuczki
Kuczki
Kuczki
Kuczki
Lekaszyn 23
Orzeszków
Kolonia
Orzeszków
Kolonia
Orzeszków
Kolonia
Ostrowsko
Ostrowsko
Ostrowsko
Pęgów 7
Pęgów
Rożniatów 1
Rożniatów 7
Skotniki 7/7A
Skotniki 5/5a
Spycimierz
Spycimierz
Dom mieszkalny drewniany
Dom mieszkalny
P park dworski
pozostałość zabudowań folwarcznych
Budynek dawnej gorzelni
Magazyn
w
zabudowaniach
pofolwarcznych
10.
cmentarz ewangelicki (nieczynny
11.
Zagroda nr 11
12.
Stodoła w zagrodzie nr 11
13.
Obora w zagrodzie nr 11
14.
Dom nr 42
15.
Dom nr 44
16.
Dom nr 24
17.
Dom nr 6
18.
Dom nr 8
19.
Dom nr 9
20.
Dom nr 18
21.
Dom drewniany
22.
Dwór
Informacje (wpis
do rejestru
zabytków)
432/174
ok.1900 r.
przed 1939
ok.1900 r
przed 1939
pocz. XIX w.
26
36.
37.
38.
39.
40
41
42
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
Szkoła murowana
Dom nr 11
Dom nr 31
Dom nr 17
historyczny układ przestrzenny
Grodzisko
Dom nr 7
Dom nr 8
Zespół zamkowo-parkowy, w tym:
a) park
b) zamek
c) otoczenie zamku
Zespól kościoła p.w. Wniebowzięcia
NMP, w tym:
Kościół parafialny mur.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
b) dzwonnica, 1901 r.
c) teren przykościelny w obrębie
ogrodzenia
cmentarz, d. przykościelny Bożego
Ciała
Kaplica cmentarna
Teren cmentarza w obrębie murów
Zespół cmentarza Parafialnego
Ogrodzenie cmentarza parafialnego
cmentarz ewangelicki
cmentarz żydowski
Zespół budowlany Rynku
59.
Dom nr 11 –
60.
Dom nr 12 –
61.
62.
Cerkiewka
Dworek
63.
Dom,
64.
Dom
65.
Dom
66.
Dom
67.
Dom
68.
Dom
69.
Budynek Zakładowy
70.
Dom,
51.
Spycimierz 7
Spycimierz 11
Spycimierz 31
Spycimierz 17
Spycimierz
Spycimierz
Stanisławów 7
Stanisławów 8
Uniejów
przed 1939
248/A
XIX w.
XIV w.
481/A
256/A
Uniejów
I
połowa. A-44/424,
XIV w
245/10
I
połowa.
XVII w.
1901 r.
Uniejów
ul. Kilińskiego
Uniejów
Uniejów
Uniejów
Uniejów
Uniejów
Uniejów
Uniejów
Uniejów, Rynek
11
Uniejów, Rynek
12
Uniejów
1885
Uniejów
XIX w.
ul. Kościelnicka
Uniejów
ul. Bogumiła 2
Uniejów,
ul. Bogumiła 4
Uniejów,
ul. Bogumiła 12
Uniejów,
ul. Bogumiła 18
Uniejów,
ul. Bogumiła 20
Uniejów, ul.
Bogumiła 22/24
Uniejów,
ul. Bogumiła 50
Uniejów,
A-
Z
elementami
zabudowy XIX w.
i sprzed 1914 r.
397/A
360/A
27
71.
Budynek gospodarczy,
72.
Dom
73.
Dom
74.
Dom z kuźnią
75
Dom
76
Budynek gospodarczy
77
Dom
78.
Dom
79.
Dom nr 6 (obecnie poczta)
80
Dom
81.
Dom
82.
83..
84
Historyczny układ przestrzenny
Obora w zagrodzie 21
Zespół kościoła parafialnego p.w.
św. Jakuba Apostoła i św. Doroty, w
tym:
a) kościół mur.
b) teren przykościelny w obrębie
ogrodzenia
Cmentarz parafialny
Cmentarz choleryczny
Zespół gospodarczy nr 14
Dom nr 14 należący do zespołu
gospodarczego
Obora I należąca do zespołu
gospodarczego nr 14
Obora II należąca do zespołu
gospodarczego nr 14
Stodoła
należąca
do
zespołu
gospodarczego nr 14
Dom z kamienia
Obora z kamienia
Stodoła nr 65
Dom z kamienia
Dom drewniany
Zespół kościoła p.w. św. Wojciecha i
Stanisława,
w tym:
a) kościół murowany
b) plebania
85.
86
87
88.
89.
90.
91.
92.
93.
94.
95.
96.
97.
98.
103
ul. Bogumiła 56
Uniejów,
ul. Bogumiła 56
Uniejów,
ul. Bogumiła 30
Uniejów,
ul. Bogumiła 11
Uniejów,
ul. Dąbska 14
Uniejów
ul. Dąbska 22F
Uniejów,
ul. Dąbska 22F
Uniejów,
ul. Kilińskiego 1
Uniejów,
ul. Krótka 5
Uniejów
ul. abp Owczarka
Uniejów,
ul. Rzeczna 18
Uniejów
ul. Turecka 7
Uniejów
Wielenin Kolonia
Wielenin
Wielenin
Wielenin
Wielenin 14
Wielenin 14
Wielenin 14
Wielenin 14
Wielenin 14
Wielenin 65
Wielenin 65
Wielenin 65
Wielenin 67
Wielenin 39
Wilamów
I ćw.XX w.
I ćw.XX w.
przed 1939
przed 1939
1894 r
przed 1939 r..
28
99.
100
101
102
104
105
106
c) otoczenie przykościelne w obrębie
ogrodzenia
Cmentarz parafialny
Wilamów
Cmentarz choleryczny
Wilamów
Młyn
Wilamów 134
Dom nr 1
Zaborów 1
Dom nr 18
Zaborów 18
Obora nr 7
Zaborów 7
3.3.3. Strefy ochrony archeologicznej
Do rejestru zabytków jest obecnie wpisane grodzisko w Spycimierzu. Pozostałe stanowiska
wyszczególnione poniżej zostały zaewidencjonowane przez WKZ, jednak obejmują one tylko
obszar około 1/3 gminy Uniejów wymagając dalszego rozpoznawania.
29
Obszar podlegający ochronie konserwatorskiej w mieście Uniejów.
30
Obszar podlegający ochronie konserwatorskiej w Gminie Uniejów.
31
3.4.
Uwarunkowania ochrony środowiska naturalnego
3.4.1. Rzeźba terenu
Powierzchnia gminy opada w kierunku północnym ku dolinie Neru i zachodnim ku
dolinie rzeki Warty. Rzędne wysokościowe wahają się od 97 do 116 m n. p. m. Płaska
równina gminna nosi nazwę Kotliny Uniejowskiej. Charakterystyczną cechą poziomów
tarasowych doliny Warty są pola wydmowe o kształtach nieuregulowanych, wydłużonych i
rozczłonkowanych z piasków drobnoziarnistych, pylastych.
Ponad połowa terenu gminy to wysoczyzna morenowa (po prawej stronie rzeki), która
silnie kontrastuje z dnem rzeki Warty poprzez stromo zarysowaną, malowniczą skarpą w
wysokości względnej 7-11 m.
3.4.2. Budowa geologiczna
Obszar gminy znajduje się w Niecce Szczecińsko – Łódzko – Mazowieckiej. Budują ją
margle, wapienie margliste, opoki i gezy oraz piaskowce z glankonitem. Są to osady kredy
górnej. Osady trzeciorzędowe reprezentowane przez iły, mułki, piaski ilaste z wkładkami
węgla brunatnego reprezentujący miocen. Iły zalegają w środkowej i północnej części gminy.
Na szczególną uwagę zasługują pokłady węgla brunatnego w środkowej części gminy.
Utwory organiczne reprezentowane są przez torfy i przewarstwione iłami i gliną, które
wypełniają obniżenia dolinne i starorzecza w północnej i północno – zachodniej części gminy.
3.4.3. Lasy
Lasy zajmują 1400 ha powierzchni gminy (około 11 %), z czego 34 ha to krajobrazowy
park zamkowy w Uniejowie z najwartościowszym skupiskiem roślinności drzewiastej na
terenie gminy. Chociaż na obszarze gminy dominują lasy sosnowe, to nie brakuje też
roślinności drzewiastej o odmiennym typie. Wspomnieć warto o północnej części Kościenicy,
gdzie występują kępki lasu łęgowego. Do drzewostanu Uniejowa zaliczymy m.in.: olesy,
olchy, jesiony, topole, lipy, klony, kasztany, akacje, brzozy. Sporą część obszaru zajmuje
roślinność łąkowa i bagienna. Występujące na tym terenie lasy słyną ze zwierzyny łownej i
grzybów. Założony w połowie XIX w. park uchodzi za jeden z najpiękniejszych zachowanych
parków podworskich w centralnej Polsce. Różnorodność drzewostanu w parku jest jedną z
najbogatszych w Polsce.
Park ten sąsiaduje z dużym kompleksem leśnym - Uroczysko Zieleń. Uroczysko Zieleń
obejmuje 4 oddziały leśnictwa Uniejów, obrębu Linne, Nadleśnictwa Turek. Znajdują się tu
32
lasy, łąki i wody o łącznej powierzchni 77,67 ha. Wewnątrz kompleksu leśnego znajduje się
polana stanowiąca malowniczą naturalną łąkę o powierzchni 4,03 ha. Razem z zabytkowym
parkiem zamkowym stanowią leśną enklawę urozmaicającą piękny nizinny krajobraz. Ze
względu na swoje walory przyrodnicze teren ten został włączony do ustanowionych form
ochrony przyrody: Uniejowskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu i Natura 2000 Dolina
Środkowej Warty.
3.4.4. Występowanie obszarów prawnie chronionych
Gmina Uniejów leży w dorzeczu rzeki Warty. Natomiast samo miasto położone jest na
prawym brzegu rzeki Warty, na środkowym odcinku Warty. Rzeka przepływa przez
południowo – zachodnią i zachodnią część gminy, a jej długość na tym odcinku wynosi 21,5
km. Warta uznawana jest za jeden z najciekawszych szlaków wodnych środkowej Polski. W
dolinie rzeki Warty, w jej środkowym biegu, stworzono obszar ochrony przyrody. Głównymi
walorami doliny są: unikalna roślinność, niskie torfowiska, śródlądowe słone łąki oraz
międzynarodowej rangi ostoje ptactwa. W skład Obszaru Chronionego Doliny Warty wchodzi
rezerwat faunistyczny „Dąbskie Błota”. Obejmuje on głównie łąki typu łęgów
rozlewiskowych i łęgów właściwych.
Bardzo charakterystycznym elementem nadwarciańskich terenów są liczne oczka wodne
– torfiarki – porośnięta szuwarem błotnym. Na tym obszarze występują gniazda lęgowe m. in.
gęsi gęgawki, łabędzia niemego, krzyżówki, cyraneczki kulika, mewy śmieszki, perkoza i
żurawia.
Około 30% terenów gminy położona jest na Obszarze Chronionego Krajobrazu. Obszar
Uniejowski obejmujący wsie: Łęg Baliński, Spycimierz, Zieleń, Człopy, oraz część Uniejowa
i Ostrowska. Zgodnie z Koncepcją Krajowej Sieci Ekologicznej ECONET objęto ochroną
obszar Doliny Warty z unikalną roślinnością, niskimi torfowiskami, słonymi śródlądowymi
łąkami, ostoją ptactwa. Na terenie gminy występują gleby najwyższej wartości w
miejscowościach: Czepów, Orzeszków, Stanisławów, Wielenin, Dąbrowa, Uniejów, Budy
Uniejowskie, Wola Przedmiejska.
3.4.5. Natura 2000
Obszar obejmuje dolinę Warty pomiędzy wsią Balin (koło Uniejowa) i Dębno n. Wartą
(koło Nowego Miasta n. Wartą). Dolina ma szerokość od 500 m do ok. 5 km, wypełniona jest
przez mady i piaski. Jedynie w bezodpływowych obniżeniach występują niewielkie
33
powierzchnie płytkich torfów. Obszar doliny jest w zróżnicowanym stopniu przekształcony i
odmiennie użytkowany. Na obszarze Kotliny Kolskiej rzeka jest obustronnie obwałowana obszary zalewowe (łąki i pastwiska, lokalne łęgi i wikliny nadrzeczne) znajdują się w strefie
międzywala oraz w ujściach rzek Prosny i Kiełbaski.
W obrębie Doliny Konińsko-Pyzdrskiej dolina zachowała bardziej naturalny charakter.
Jej zachodnia część nie została obwałowana i podlega okresowym zalewom. Teren ten jest
zajęty przez mozaikę ekstensywnie użytkowanych łąk i pastwisk, zadrzewień łęgowych oraz
zarastających szuwarem starorzeczy. Zachodni fragment obszaru (na zachód od ujścia Prosny)
zajmuje duży kompleks zalewowych, zbliżonych do naturalnych, starych łęgów jesionowowiązowych i grądów niskich. Znaczne ich fragmenty zachowały się w wyniku ochrony
rezerwatowej. Na skutek wybudowania na Warcie zbiornika zaporowego Jeziorsko zmieniony
został naturalny rytm hydrologiczny Warty, co pociągnęło za sobą różnorakie zmiany
siedliskowe.
Występują następujące formy ochrony: Park Krajobrazowy: Nadwarciański (13428,0 ha)
Zerkowsko-Czeszewski (15640,0 ha) Obszar Chronionego Krajobrazu: Pyzdrski (do 1995
30000) (16572,0 ha) Uniejowski (18000,0 ha) Goplańsko-Kujawski Nadwarciański
Powidzko-Wieniszewski Szwajcaria Żerkowska Złotogórski.
3.4.6. Surowce mineralne
Wśród bogactw mineralnych znajdujących się na terenie gminy, wspomnieć trzeba o
utworach kredowych w postaci margli (Rożniatów, Czepów), o pokładach żwiru i piasku
(Rożniatów), o pokładach gliny w okolicach Wielenina i gazie ziemnym oraz wodach
termalnych odkrytych na terenie miasta. Eksploatowane przy wykorzystaniu trzech
odwiertów, wody termalne charakteryzują się temperaturą 68 0C przy wypływie. Są to wody
chlorkowo-sodowe, zawierające znaczne ilości związków o specyficznej aktywności
farmakologicznej, które wykorzystać można do celów gospodarczych, profilaktyki leczniczej,
rekreacji oraz prowadzenia intensywnych upraw rolniczych pod szkłem i folią.
3.4.7. Klimat
Klimat
Polski
środkowej
charakteryzuje
dość
duża
zmienność
elementów
meteorologicznych w czasie, a także małe zróżnicowanie przestrzenne. Wynika to ze znacznej
jednorodności uwarunkowań radiacyjnych i cyrkulacyjnych.
34
W ciągu roku najmniej energii promieniowania całkowitego słońca dochodzi do
powierzchni ziemi w grudniu (ok. 2 MJ/m2d), a najwięcej w czerwcu (ok. 19 MJ/m2d). Bilans
promieniowania w pełnym zakresie widma (promieniowanie długofalowe i krótkofalowe) jest
ujemny od listopada do lutego. Największe przychody ciepła występują w czerwcu i lipcu
(ponad 10 MJ/m2d). Charakterystyczną cechą przebiegu zachmurzenia jest rytm roczny i
maksimum przypadające zimą (7,5 w skali 10–stopniowej) oraz minimum w ostatnich
miesiącach lata (sierpień – wrzesień – 5,5 w skali 10-stopniowej). W ciągu roku jest w
regionie około 42 dni pogodnych oraz około 140 dni pochmurnych. Średnia wieloletnia suma
godzin słonecznych waha się w granicach 1460 – 1680, co stanowi 33 – 37 % usłonecznienia
możliwego. W lecie usłonecznienie wynosi około 45 %, a w miesiącach zimowych około 15
%.
Cyrkulacja atmosfery kształtuje warunki klimatyczne centralnej Polski w sposób bardzo
niestabilny. W Polsce środkowej około 45 % dni pogodę kształtują masy powietrza
polarnomorskiego (latem do 60 %, a wiosną ponad 30 %). W ciągu 38 % dni panują masy
powietrza polarnego kontynentalnego, a przez 10 % dni masy powietrza arktycznego
(najczęściej wiosną). Powietrze zwrotnikowe występuje dość rzadko i przynosi najczęściej
jesienią niezwykłe okresy ciepła.
Średnie roczne wartości temperatury obliczone na podstawie wieloletnich obserwacji
(lata 1965 – 1995, 99985 obserwacji) zestawione przez Instytut Meteorologii i Gospodarki
Wodnej w Warszawie wahają się w granicach 8,10C, średnie letnie wartości temperatury
wahają się w granicach 14,60C, natomiast średnie zimowe temperatury wahają się w granicach
1,70C.
W skali całego roku na terenie Powiatu Poddębickiego przeważają wiatry zachodnie ponad 20 % częstotliwości i południowo - zachodnie - około 12 % częstotliwości. Dość często
(ponad 10 % częstotliwości) napływa do nas powietrze ze wschodu, jak również z
południowego wschodu. Wiatry wschodnie najczęściej mają miejsce wiosną i jesienią, przy
ich całorocznym występowaniu. Występowanie wiatrów wschodnich spowodowane jest
istnieniem wyżu nad Europą Wschodnią sięgającego klinem aż po obszar Polski. Najczęściej
są to wiatry słabe, co przy stabilnej temperaturze powietrza kształtuje niekorzystne warunki
dla rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń. Istotną cechą warunków anemometrycznych jest
niezbyt częste występowanie bardzo silnych wiatrów. Znacznie częściej występują bardzo
duże prędkości wiatru w porywach, co przyczynia się do powstawania trąb powietrznych,
związanych z występowaniem burz, obejmujące ograniczone obszary.
35
3.4.8. Wody podziemne
Podstawowym sposobem użytkowania zasobów wodnych jest pobór wody na cele
gospodarki komunalnej oraz wykorzystanie wód powierzchniowych jako odbiorników
ścieków.
Analizując wyniki badań wody z ostatnich lat można stwierdzić, że wody w utworach
czwartorzędowych występujące na terenie Powiatu Poddębickiego na ogół należą do wód
średnio twardych i twardych o odczynie zasadowym, posiadają II klasę jakości. To oznacza,
że do celów pitnych wymagają jedynie prostego uzdatniania ze względu na ponadnormatywną
zawartość żelaza i manganu, jednakże nieprzekraczającą wartości 4 mg/l Fe i 0,5 mg/l Mn.
Wody tego typu występują na wysoczyźnie.
Na ogół zawierają ponadnormatywne ilości żelaza i manganu. W związku z tym
przeważnie zaliczane są pod względem jakości do II klasy.
3.4.9. Wody termalne
Wody te stanowią swoisty rodzaj wód podziemnych zaliczonych do kopalin
podstawowych. Zostały rozpoznane i udokumentowane w rejonie Uniejowa. Wykonano tu do
celów
grzewczych
3
otwory
do
stropu
górnej
jury,
którymi
ujęto
wody
z piaskowców dolnej kredy.
Otwór IGH-1 (wykonany w 1978 r.)
-
głębokość 2254,0 m
Otwór PIG/AGH-1 (wykonany w 1990/91 r.)
-
głębokość 2665,0 m
Otwór PIG/AGH-2 (wykonany w 1990/91 r.)
-
głębokość 2 031,0 m
Wody termalne w rejonie Uniejowa należą do wód chlorkowo-sodowych i posiadają
temperaturę 68°. Z dokumentacji tych wód wynika, że są one wodami poligenetycznymi
stanowiącymi mieszaninę słonych reliktowych ze słodkimi młodymi wodami. Zasilanie wód
geotermalnych występujących w omawianym rejonie odbywa się na wychodniach kredy
dolnej od strony Antyklinorium Kujawskiego oraz od strony Monokliny Przedsudeckiej.
Wody termalne posiadają specyficzny skład chemiczny – podany przez Zakład
Balneologiczny w Poznaniu
kationy
aniony
Na+
-
3000 mg/dm3
Cl-
-
4904,92 mg/dm3
K+
-
26 mg/dm3
Br-
-
5,06 mg/dm3
NH4+
-
1,6 mg/dm3
J-
-
0,63 mg/dm3
36
Ca2+
-
195,59 mg/dm3
SO42- -
75,00 mg/dm3
Mg2+
-
40,46 mg/dm3
HCO3- -
291 mg/dm3
Ba2+
-
0,26 mg/dm3
Sr2+
-
10,6 mg/dm3
Fe2+
-
5,14 mg/dm3
Woda termalna charakteryzuje się temperaturą 68oC i niską mineralizacją na poziomie
7 g/l.
W miesiącach lipcu, sierpniu i wrześniu 2002 roku zespół specjalistów balneologów
rozpoczął zabiegi lecznicze w oparciu o wody termalne (kąpiele, hydromasaże, inhalacje,
irygacje i zabiegi łączne). Z zabiegów korzystają głównie mieszkańcy Uniejowa i okolic oraz
łodzianie. Począwszy od jesieni 2002 roku na stałe zabiegi przyjeżdżają do Uniejowa pacjenci
łódzkiego szpitala im. Mikołaja Kopernika. Jest to wynik współpracy pomiędzy obiema
instytucjami. Dzieło zmarłego prof. Andrzeja Żebrowskiego kontynuuje jego syn Michał
specjalizujący się w zagadnieniach wykorzystania wód termalnych w lecznictwie. Patronat
nad badaniami leczniczego wykorzystania uniejowskich wód termalnych prowadzanych przez
Łódzki Oddział Polskiego Towarzystwa Balneologii i Medycyny Fizykalnej pod kierunkiem
Michała R. Żebrowskiego, objął Uniwersytet Medyczny w Łodzi.
W 2008 r. Polska Akademia Nauk – Instytut Geografii i Przestrzennego
Zagospodarowania im. S. Leszczyckiego przeprowadził pod kierunkiem prof. dr hab.
Krzysztofa Błażejczyka badania mające na celu stwierdzenie leczniczych właściwości klimatu
Uniejowa. Wyniki tych badań jednoznacznie wskazują, że warunki klimatyczne i
mikroklimatyczne w Uniejowie spełniają warunki stawiane miejscowościom uzdrowiskowym.
3.4.10.Stan czystości gleb
Poważnym czynnikiem degradacji gleb jest ich nadmierne zakwaszenie i zubożenie
w składniki pokarmowe, jak fosfor, potas i magnez. Przyczyną ubożenia gleb w składniki
pokarmowe jest bardzo niskie i nieproporcjonalne i użycie nawozów mineralnych. Wpływ na
to ma również zmniejszenie pogłowia zwierząt gospodarskich, co prowadzi do zmniejszenia
ilości nawozów naturalnych, wprowadzanych do gleb.
37
4. Gospodarka
Lokalny sektor gospodarczy miasta i gminy Uniejów zdominowany jest przez
podmioty gospodarcze prowadzące swoją działalność w formie organizacyjno-prawnej osoby
fizycznej. Na koniec 2010 r. działalność gospodarczą w mieście i gminie Uniejów prowadziło
385 podmiotów. Zdecydowana większość to mikroprzedsiębiorstwa, zatrudniające mniej niż
10 pracowników, lub bazujące na samozatrudnieniu. Z przedstawionego poniżej wykresu
wynika, iż zdecydowana większość firm skupia się na działalności usługowej i handlu.
Na terenie Miasta i Gminy Uniejów brak jest dużych przedsiębiorstw zatrudniających
powyżej 250 pracowników. Sektor publiczny reprezentowany jest przez administrację
publiczną, szkolnictwo i bezpieczeństwo publiczne.
Z wykresu nr 1 można wywnioskować, iż od 2004 r. wzrasta systematycznie liczba
zarejestrowanych podmiotów gospodarczych. Wynika to w głównej mierze z zaangażowania
mieszkańców oraz nastawienia Gminy na sektor turystyczny. Należy stwierdzić również, iż w
najbliższym czasie nastąpić może wzrost liczby przedsiębiorstw poprzez w branży
gastronomicznej i hotelarskiej oraz uzdrowiskowej dzięki inwestycjom, w zakresie turystyki,
które będą Gmina Uniejów realizować będzie przy wsparciu funduszy unijnych.
Do najważniejszych przedsiębiorstw działających na terenie Gminy Uniejów należy zaliczyć:
1. Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej „Termy Uniejów” Sp. z o.o.,
2. K-Flex Polska Sp. z o.o.
3. Geotermia Uniejów Sp. z o.o.,
4. PHU KOMA MAREK KOMAJDA,
5. Usługi Transportowe – Andrew Bus – Andrzej Gawroński,
6. Przedsiębiorstwo Produkcyjno -Usługowo-Handlowe "Ekoinżbud" Piotr Peraj,
38
Wykres.1. Informacja o liczbie przedsiębiorców w latach 1999 - 2010 wpisanych do ewidencji
działalności gospodarczej Urzędu Miasta w Uniejowie
Źródło: Urząd Miasta w Uniejowie
Wykres. 2. Informacja o strukturze przedsiębiorców według stanu na koniec roku 2010
wpisanych do ewidencji działalności gospodarczej Urzędu Miasta w Uniejowie
Źródło: Urząd Miasta w Uniejowie
39
5. Sfera społeczna
5.1.
Struktura demograficzna i społeczna
Według stanu na dzień 31 grudnia 2010 r. w Gminie Uniejów zamieszkiwało 7392 osób
z czego 3758 to kobiety, zaś 3634 to mężczyźni. Gęstość zaludnienia na dzień 31.12.2010 r.
wynosiła 57 osób/km2. Na 100 mężczyzn na dzień 31.12.2010 r. przypadały 103 kobiety.
Wykres. 3. Informacja o strukturze ludności wg. płci w Gminie Uniejów w latach 2000-2010
Zgodnie z tendencją charakterystyczną dla całego regionu liczba ludności na terenie gminy od
2000 roku powoli, ale systematycznie maleje. Dotyczy to również Gminy Uniejów, w którym
liczba mieszkańców w stosunku do 2000 r. zmniejszyła się o 209 osób, tj. o 2,75%.
Ludność miasta stanowi 40,99% ludności całej gminy, zaś gminy 59,01 %. Stanowi to
17,76% ludności powiatu poddębickiego.
Wśród mieszkańców Gminy przeważają kobiety, stanowiąc 50,84% ogółu mieszkańców.
Liczba ludności przypadająca na 1 km2 wynosi w mieście 57 osób.
40
Tabela 1.
Struktura ludności wieku w Gminie Uniejów w latach –2000 - 2010
2000
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
1 736
1 674
1 602
1 515
1 418
1 371
1 373
1 362
1 327
1 297
1 280
mężczyźni
894
861
822
776
737
719
718
716
694
682
670
kobiety
842
813
780
739
681
652
655
646
633
615
610
ogółem
4 409
4 408
4 404
4 386
4 411
4 452
4 408
4 694
4 697
4 673
4 655
mężczyźni
2 365
2 364
2 368
2 366
2 370
2 391
2 379
2 523
2 521
2 535
2 541
kobiety
2 044
2 044
2 036
2 020
2 041
2 061
2 029
2 171
2 176
2 138
2 114
1 456
1 456
1 455
1 467
1 480
1 475
1 507
1 428
1 431
1 432
1 457
454
452
454
476
494
489
471
442
438
425
423
1 002
1 004
1 001
991
986
986
1 036
986
993
1 007
1 034
LATA
Ludność w wieku
przedprodukcyjnym
ogółem
Ludność w wieku
produkcyjnym
Ludność w wieku
poprodukcyjnym
ogółem
mężczyźni
kobiety
Ź r ó d ł o: Baza Danych Regionalnych GUS oraz Urząd Miasta w Uniejowie.
Charakterystycznym jest zmniejszanie się udziału ludności w wieku poniżej
18 lat, z 22,84% w 2000 r. do 17,32% w roku 2010. Zwiększa się natomiast znacznie udział
ludności w wieku produkcyjnym (z 58,00% do 62,97%) i stosunkowo nieznacznie ludności
starszej, w wieku poprodukcyjnym (z 19,16% w 2000 r. do 19,71% w 2010 r.). Można
zauważyć, że na przestrzeni 10 lat liczba osób w wieku produkcyjnym wzrosła jednak
niepokojącym zjawiskiem jest w dalszym ciągu ujemny przyrost naturalny.
Ponadto
tendencje jakie się rysują w ostatnich latach wskazują, że proces powolnego „starzenia” się
ludności gminy będzie postępował. W związku z powyższym działania gminy powinny iść w
kierunku polityki prorodzinnej oraz wspierania aktywnej starości.
Niekorzystny wpływ na przyrost naturalny ma również zauważona liczba zawieranych
związków małżeńskich.
41
Tabela 2. Małżeństwa , zgony, urodzenia, przyrost naturalny w Gminie Uniejów
2000
Małżeństwa
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
61
43
42
32
44
34
51
84
105
99
70
ogółem
63
80
62
48
57
54
77
65
76
65
64
mężczyźni
32
41
26
27
32
32
42
43
48
42
41
kobiety
31
39
36
21
25
22
35
22
28
23
23
100
97
103
89
94
94
118
104
116
109
84
mężczyźni
49
55
46
39
51
54
72
68
71
66
48
kobiety
51
42
57
50
43
40
46
36
45
43
36
ogółem
-37
-17
-41
-41
-37
-40
-41
-38
-37
-44
-20
mężczyźni
-17
-14
-20
-12
-19
-22
-30
-24
-20
-24
-7
kobiety
-20
-3
-21
-29
-18
-18
-11
-14
-17
-20
-13
Urodzenia
Zgony
ogółem
Przyrost
naturalny
Poziom wykształcenia mieszkańców miasta jest, generalnie rzecz ujmując, niższy niż
przeciętnie w województwie. Przy analizie struktury ludności według poziomu wykształcenia
odwołać się trzeba do informacji zebranych w trakcie Narodowego Spisu Powszechnego
Ludności i Mieszkań z maja 2002 r., który dostarczył charakterystyk demograficznych i
społecznych niemożliwych do uzyskania dla innych lat.
Według danych spisowych odsetek osób z wykształceniem wyższym sięga
w Uniejowie 7,1% (podczas gdy przeciętnie w skali regionu - 9,2%). Wykształceniem
ponadpodstawowym legitymuje się 60,4% mieszkańców miasta w wieku 13 lat
i więcej przy przeciętnej dla województwa 62%.
42
Tabela 3 LUDNOŚĆ
W WIEKU
WYKSZTAŁCENIA I PŁCI
Stan w maju 2002 r.
13
LAT
I
WIĘCEJ
WEDŁUG
POZIOM
Poziom wykształcenia
WYSZCZEGÓL
NIENIE
Ogółem
wyższe
policealne
średnie
ogólnokształcące
średnie
zawodowe
zasadnicze
zawodowe
podstawowe
ukończone
podstawowe
nieu-kończone
OGÓŁEM
RAZEM
2622
187
86
183
536
593
918
119
Mężczyźni
1229
54
22
57
255
393
410
38
Kobiety
1393
133
64
126
281
200
508
81
W ODSETKACH
RAZEM
100,0
7,1
3,3
7,0
20,4
22,6
35,0
4,6
Mężczyźni
100,0
4,4
1,8
4,6
20,8
32,0
33,4
3,0
Kobiety
100,0
9,5
4,6
9,0
20,2
14,4
36,5
5,8
Ź r ó d ł o: Podstawowe Informacje ze Spisów Powszechnych, Gmina Miejsko – Wiejska Uniejów, Urząd Statystyczny
w Łodzi, Łódź 2003
Łącznie wykształcenie wyższe i średnie posiada 37,8% ogółu mieszkańców miasta (w
wieku 13 lat i więcej).
Poziom wykształcenia mieszkańców jest istotnie zróżnicowany według płci. Odsetek
osób z wykształceniem wyższym wśród mężczyzn sięga 4,4%, a wśród kobiet jest ponad
dwukrotnie wyższy i wynosi 9,5%. Wśród ogółu posiadających wykształcenie co najmniej
średnie proporcje według płci są następujące: mężczyźni – 31,6%, kobiety – 43,3%. Kobiety
są więc zgodnie z tendencją charakterystyczną dla całego regionu na ogół lepiej wykształcone.
Mężczyźni przeważają wśród osób z wykształceniem zasadniczym, jest ich blisko dwukrotnie
więcej niż kobiet.
5.2.
Warunki życia mieszkańców
Charakteryzując zasoby mieszkaniowe również właściwym będzie odwołanie się do
wyników NSP 2002, które pozwalają na szczegółową charakterystykę sytuacji mieszkaniowej.
Zasoby mieszkaniowe Uniejowa wynosiły w 2002 r. 1186 mieszkań, w tym 1048
mieszkań zamieszkanych o łącznej powierzchni 75,2 tys. m2 i 4014 izbach.
W latach 1989-2004 odnotowano w mieście przyrost 171 mieszkań, 812 izb
oraz 15,7 tys. m2 powierzchni użytkowej. Znaczny wzrost liczby izb i powierzchni użytkowej
(odpowiednio o 15,1% i 24,0%) świadczy o dokonanej w tym okresie wymianie starej
substancji mieszkaniowej i oddawaniu do użytku mieszkań większych niż poprzednie oraz o
rozbudowie mieszkań już istniejących.
43
Sytuację mieszkaniową i poziom warunków mieszkaniowych obrazują wskaźniki
określające zaludnienie mieszkań oraz stopień wyposażenia mieszkań w instalacje technicznosanitarne.
Wyposażenie mieszkań w instalacje w okresie ostatnich lat uległo znacznej poprawie.
Odsetek mieszkań wyposażonych w wodociąg wynosi 97,4%, ustęp spłukiwany – 89,2%.
Łazienkę posiada 86,3% mieszkań, a w 83,5% mieszkań jest możliwość korzystania z ciepłej
wody bieżącej. Wskaźniki te są porównywalne z obserwowanymi dla ogółu obszarów
miejskich województwa łódzkiego.
Przeciętna powierzchnia użytkowa 1 mieszkania wynosi 71,7 m2, a składa się ono
przeciętnie z 3,83 izby. Mieszkania w Uniejowie są przeciętnie większe od mieszkań na
terenie miast województwa, które średnio mają 55,3 m2 i składają się z 3,25 izby.
Sytuację mieszkaniową charakteryzuje ponadto miernik braku mieszkań, tzw.
statystyczny deficyt mieszkań, rozumiany jako różnica między liczbą gospodarstw domowych
a liczbą zamieszkanych mieszkań. W Uniejowie ten deficyt, według danych NSP 2002,
wyniósł 81 mieszkań.
Na terenie gminy Uniejów usługi publiczne w zakresie ochrony zdrowia świadczy 5
niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz dwie indywidualne praktyki lekarskie, które
są zlokalizowane na terenie miasta Uniejów. Są to:
1. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej przy ul. Orzechowej 6, w którym można
skorzystać z pomocy lekarza internisty, lekarza pediatry, położnej oraz pielęgniarki
środowiskowo-rodzinnej i pielęgniarki szkolnej,
2. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej przy ul. Dąbskiej 20, oferujący pomoc lekarza
reumatologa, internisty, pediatry, pielęgniarki, pielęgniarki środowiskowo-rodzinnej i
pielęgniarki położnej,
3. Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej przy ul. Ogrodowej 10, w którym swoje usługi
oferuje lekarz pediatra oraz pielęgniarka środowiskowo-rodzinna,
4. Indywidualna stomatologiczna praktyka lekarska, przy ul. Orzechowej 6,
5. Gabinet stomatologiczny przy ul. Kościelnickiej 16,
6. NZOZ DAW-DENT przy ulicy Orzechowej 6/34,
Wszystkie wyżej wymienione gabinety funkcjonują na podstawie podpisanych kontraktów z
Narodowym Funduszem Zdrowia – Oddział w Łodzi.
44
W ramach struktury Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Poddębicach
funkcjonują na terenie Uniejowa dwa gabinety lekarskie. Są to: gabinet stomatologiczny i
gabinet ginekologiczny.
Na terenie miasta usługi medyczne świadczą prywatne gabinety lekarskie:
-
2 gabinety ginekologiczne,
-
1 lekarz radiolog, wykonujący USG sutka, tarczycy, jamy brzusznej.
Ponadto dla mieszkańców gminy Uniejów swoje usługi świadczy Pogotowie Ratunkowe w
Poddębicach i w Turku.
Ogółem w gminie pracuje 14 lekarzy, w tym 3 stomatologów w niepublicznych zakładach
opieki zdrowotnej. Średni personel medyczny pracujący w gminie to 2 położne, 3 pielęgniarki
środowiskowo-rodzinne oraz 1 pielęgniarka szkolna.
Ponadto na terenie Miasta Uniejów funkcjonują trzy apteki:
1. Apteka „Akacja” przy ul. Orzechowej 6,
2. Apteka „Arnica- Montana” przy ul. Orzechowej 7
3. Apteka „Nad Wartą” przy ul. Tureckiej.
Mieszkańcy miasta chcąc skorzystać z porad innych specjalistów muszą udać się do
Turku lub Poddębic, gdzie znajduje się najbliższy szpital.
Poziom bezpieczeństwa mieszkańców miasta nie odbiega od obserwowanego
w skali regionu. Do podstawowych zadań realizowanych przez policję w celu utrzymania
bezpieczeństwa i ładu publicznego należą:
-
prace dochodzeniowo – śledcze;
-
prace operacyjno rozpoznawcze;
-
działania administracyjno – prewencyjne.
Na terenie gminy znajduje się jeden komisariat Policji w Uniejowie, który obecnie posiada
strukturę dziesięcioosobową w składzie:
-
komendant
-
3 policjantów służby kryminalnej
-
2 dzielnicowych
-
4 policjantów prewencji
Swym zasięgiem działania obejmuje 30 sołectw oraz miasto Uniejów.
45
Tabela. 4 Przestępstwa popełniane na terenie Miasta i Gminy Uniejów.
Klasyfikacja przestępstw
Ogółem
Wypadki drogowe
Kradzieże z włamaniem
Kierowanie pojazdem w stanie
nietrzeźwości
Kradzieże cudzych rzeczy
Uszkodzenia mienia
Groźba karalna
Inne
Kradzieże samochodów
Rozboje
Przestępstwa z ustawy o
przeciwdziałaniu narkomanii
Wskaźnik wykrywalności
5.3.
2005
234
12
22
2006
205
8
18
2007
188
5
14
66
58
39
44
5
4
53
10
8
39
6
5
44
3
4
45
9
4
41
2
2
2
10
13
54,7%
43,3%
45,9 %
Rynek pracy
Główne źródło utrzymania dla mieszkańców Uniejowa stanowi praca. Udział
utrzymujących się z pracy jest zdecydowanie wyższy od występującego średnio dla ogółu
miast w województwie łódzkim, gdzie tylko dla co trzeciego mieszkańca jest to główne źródło
utrzymania. Źródła niezarobkowe takie jak emerytury i renty stanowią łącznie źródło
utrzymania dla 34,6% ogółu ludności.
Spośród ogółu pracujących (w firmach dużych i średnich) prawie połowę skupia sektor
publiczny, a nieco ponad 1/3 z ogólnej liczby pracujących w tym sektorze, to pracujący w
sektorze usług nierynkowych (placówki edukacyjne, ochrony zdrowia oraz jednostki
administracji).
Liczba bezrobotnych w 1991 roku kształtowała się na poziomie 479 osób. W roku 1999
r. wynosiła 659 osób. Nastąpił, zatem w tym okresie wzrost bezrobocia o około 38%. W
kolejnych latach daje się zauważyć spadek bezrobocia do 446 osób w roku 2010. Nastąpił
więc spadek w stosunku do 2000 o 36,20 %. Poniższa tabela wykazuje jak kształtowało się
bezrobocie na przestrzeni ostatnich 10 lat w Gminie Uniejów.
W ostatnich latach zlikwidowane zostały 2 duże zakłady pracy funkcjonujące na rynku
dziewiarsko-odzieżowym (Sandra oraz Beroni). Spowodowało to, iż wzrosła liczba
bezrobotnych kobiet z wykształceniem zawodowym.
46
Tabela 6. Liczba osób bezrobotnych w Gminie Uniejów na przestrzeni lat 2000-2010
Liczba bezrobotnych
Ogółem
W tym
kobiet
Z prawem
do zasiłku
W tym
kobiety
Bez prawa
do zasiłku
W tym
kobiety
Osoby
poprzednio
pracujące
W tym
kobiety
Osoby
dotychczas
niepracujące
W tym
kobiety
Bezrobotni
zamieszkali
na wsi
W tym
kobiety
2000
699
330
79
28
620
302
542
239
157
Brak
danych
364
163
2001
733
332
61
20
672
312
536
221
197
Brak
danych
393
178
2002
785
331
57
18
728
313
608
230
177
Brak
danych
432
192
2003
735
319
31
13
704
306
547
219
188
Brak
danych
417
186
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
689
665
625
422
334
376
446
303
299
305
185
157
174
211
42
55
68
45
39
45
50
22
20
34
15
15
20
17
647
610
557
377
295
331
396
281
279
271
170
142
154
194
542
515
505
347
274
285
342
221
215
233
139
117
83
152
147
150
120
75
60
91
104
82
84
72
46
40
50
59
382
369
325
213
189
211
250
168
163
155
95
95
98
123
Rok
Źródło: Powiatowy Urząd Pracy w Poddębicach
47
Należy zauważyć, że znaczny spadek osób bezrobotnych nastąpił po 2004 r., czyli
po wstąpieniu Polski do Unii Europejskiej i co, za tym idzie otwarciem niektórych
rynków pracy dla Polaków. Niestety w ostatnim czasie bezrobocie znowu wzrasta,
szczególnie wśród kobiet, które podobnie jak w całym województwie, również i w
Gminie Uniejów sotnią dużą grupę osób bezrobotnych.
Jak pokazuje powyższy wykres w dlaszym ciągu większym problemem są bezrobotni do
25 roku życia. Na koniec roku 2010 r. wśród całości osób bezrobotnych były to 133
osoby. Kolejny wykres pokaz, iż pożwanym problemem sa długotrwale bezrobotni,
których w Gminie Uniejów jest 203 osoby. Z uwagi na brak na terenie Gminy Uniejów
duzy zakładów pracy władze gminy, powinny zachęcać mieszkańców szczególnie z
terenów wiejskich do zakładania własnej działaności gospodarczej ukierunkowanej na
agroturystykę.
48
5.4.
Edukacja
Na terenie Miasta i Gminy Uniejów zlokalizowane są następujące placówki
oświatowe: Przedszkole miejskie, Szkoła podstawowe, Gimnazjum.
Tabela. 7 Zestawienie placówek oświaty na terenie Gminy Uniejów - stan na 31.03.2008 r.
Placówka
Struktura
GIMNAZJUM
z klasami I -III
SP UNIEJÓW
SP WIELENIN
SP WILAMÓW
SP SPYCIMIERZ
RAZEM
PRZEDSZKOLE
sześcioletnia szkoła
z klasami I –VI
i oddział przedszkolny
z klasami I –VI
z klasami I –VI
z klasami I –III
Ilość
Ilość dzieci w
uczniów oddziale
w szkole przedszkolnym
297
-
Ilość dzieci
Ilość
dowożonyc
oddziałów
h
12
169
282
-
12
120
99
25
6 + 1 „O”
73
95
20
6 + 1 „O”
60
25
11
2 + 1 „O”
3
798
56
38 + 3 „O”
425
41
5 w tym:
2-6latków”O”
1-5-latków
1-4-latków
1-3- latków
15
106
Baza Sportowa:
1) Gimnazjum w Uniejowie – we wrześniu 2002 r. oddano do użytku halę sportową o
wym. 44m x 24m z pełnym zapleczem (szatniami, natryskami, siłownią), przy szkole
jest wielofunkcyjne boisko sportowe oraz bieżnia 240 m,
2) SP Uniejów – korzysta z hali sportowej przy gimnazjum, ponadto posiada małą salę
gimnastyczną o wym. 16 x 8, która wymaga gruntownego remontu. Szkoła posiada
nowy kort tenisowy oraz boisko sportowe i bieżnię wspólnie użytkowaną z
gimnazjum,
3) SP Wielenin – w 2001 r. oddano do użytku salę gimnastyczną o wym. 24 x 12,
4) SP Wilamów – nie posiada ani sali gimnastycznej, ani boiska sportowego,
5) SP Spycimierz – nie posiada ani sali gimnastycznej, ani boiska szkolnego,
6) Miejskie Przedszkole – nie posiada ani sali gimnastycznej, ani boiska szkolnego.
Wszystkie w/w obiekty sportowe należy wyposażyć w mniejszym lub większym stopniu
w sprzęt sportowy.
49
Tabela 8. Wyposażenie szkół w sale komputerowe:
Placówka
Gimnazjum w Uniejowie
SP Uniejów
SP Wielenin
SP Wilamów
SP Spycimierz
Sala komputerowa
1 sala
1 sala
1 sala
1 sala
1 sala
Liczba komputerów
14
15
9
14
7
Miejsko – Gminna Biblioteka Publiczna w Uniejowie, z trzema filiami w
miejscowościach: Rożniatów, Spycimierz oraz Wilamów, w latach 1999-2007
przedstawia się w sposób następujący:
Tabela 9.
ROK
1999
Stan Księgozbioru
32 248
Liczba czytelników
944
Liczba wypożyczeń
19 033
2000
32 309
951
19 003
2001
32 678
953
18 055
2002
32 683
1015
19 166
2003
33 078
1051
20 394
2004
32 860
961
18 676
2005
29 568
872
24 570
2006
30 113
872
28 738
2007
29 664
810
28 401
Źródła: Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Uniejowie.
5.5.
Sport i kultura fizyczna
Na terenie Miasta i Gminy Uniejów funkcjonuje od 2004 r. Miejsko – Gminny
Ludowy Klub Sportowy Uniejów - Ostrowsko, który powstał z połączenia Miejskiego
Klubu Sportowego ”Baszta” Uniejów oraz Ludowego Zespołu Sportowego Ostrowsko.
Klub jest organizacją pożytku publicznego, mającą na celu wszechstronne krzewienie
kultury fizycznej wśród dzieci, młodzieży i dorosłych poprzez:

upowszechnianie i rozwijanie rekreacji ruchowej, sportu i turystyki oraz innych form
aktywnego wypoczynku,

współudział w dbałości o zdrowie, rozwój fizyczny i duchowy młodzieży,

czynny udział w kulturalnym, gospodarczym i społecznym rozwoju życia kraju,

uczestniczenie w ochronie przyrody, krajobrazu i naturalnego środowiska człowieka,
50

organizowanie zawodów, imprez sportowych i rekreacyjnych,

wspieranie działalności Uczniowskich Klubów Sportowych,

prowadzenie działalności ruchowej dla osób niepełnosprawnych.
Swoje cele realizuje poprzez:

programowanie rozwoju kultury fizycznej i turystyki oraz zapewnienie jego realizacji
w oparciu o współpracę z organami samorządowymi i państwowymi, a także
współdziałanie w tym celu ze wszystkimi zainteresowanymi instytucjami i
organizacjami,

uczestniczenie
w
rozgrywkach
i
zawodach
sportowych
i
turystycznych
organizowanych przez organy samorządowe, kultury fizycznej i turystyki oraz inne
organizacje sportowo - turystyczne,

organizowanie zawodów, imprez sportowych i rekreacyjnych,

prowadzenie
działalności
szkoleniowe
oraz
kulturalno
-
oświatowej
oraz
sprawowanie opieki wychowawczej i szkoleniowej nad członkami Klubu,

zarządzanie
posiadanymi
urządzeniami
sportowo-turystycznymi,
rozwijanie
działalności w zakresie budownictwa, remontów i konserwacji urządzeń sportowych i
turystycznych,

współdziałanie w zakresie rozwoju wychowania fizycznego sportu i turystyki z
właściwymi instytucjami i organizacjami,

podejmowanie innych przedsięwzięć zgodnych z prawem w ramach statutowej
działalności jakie okażą się celowe dla rozwoju kultury fizycznej i turystyki. Klub ten
skupia wokół siebie dwie drużyny seniorskie grające w lidze okręgowej oraz w klasie
A oraz dwie drużyny juniorskie.
Ponadto w gminie funkcjonują trzy szkolne kluby sportowe. Są to:
-
UKS „Impuls”
-
UKS „Gimpuls”
-
UKS „Wielenin”
Celem UKS „Impuls” i UKS „Gimpuls” jest:
-
planowanie i organizacja pozalekcyjnego życia sportowego uczniów w oparciu o
możliwości obiektowe i sportowe szkoły oraz o pomoc organizacyjno-materialną
rodziców i sympatyków klubu,
51
-
angażowanie wszystkich uczniów do różnorodnych form aktywności ruchowej gier i
zabaw dostosowanych do wieku, stopnia sprawności i zainteresowań sportowych,
-
organizowanie zajęć sportowych dla uczniów gimnazjum w celu wszechstronnego
rozwoju ich sprawności fizycznej i umysłowej,
-
organizowanie uczniom wszystkich klas różnorodnych form współzawodnictwa
sportowego.
Uczniowski Klub Sportowy „Impuls” przy Szkole Podstawowej w Uniejowie został
powołany 25.09.1994 r.
W ramach ogólnopolskiego programu „Sport dla wszystkich” klub otrzymał sprzęt
sportowy
do następujących dyscyplin sportu:
-
mini piłka nożna
-
mini piłka koszykowa
-
mini piłka siatkowa
-
unihokej.
Do najpopularniejszych dyscyplin sportowych, cieszących się uznaniem wśród uczniów
należą: unihokej, mini piłka nożna, piłka nożna halowa, mini koszykówka, mini
siatkówka, tenis stołowy oraz piłka ręczna. Ponadto UKS „Impuls” jest organizatorem
wielu imprez sportowych na szczeblu powiatowym. Słynnym na całe województwo jest
coroczny turniej mini piłki nożnej organizowany w ramach Dni Uniejowa
o Puchar Burmistrza Miasta Uniejów.
Do głównych osiągnięć klubu należy zajęcie I miejsca w woj. łódzkim w unihokeja w
2000 roku. Należy również wspomnieć, że uczniowie, co roku kwalifikują się do finału w
tej dyscyplinie sportowej na szczeblu wojewódzkim.
Prężnie rozwija się również sekcja mini piłki nożnej, która rokrocznie organizuje zawody
na szczeblu powiatowym, a od 2002 roku są rozgrywane zawody również dla dziewcząt.
Uczniowski Klub Sportowy „Gimpuls” przy Gimnazjum w Uniejowie działa od
8.11.1999 r.
UKS prowadzi szkolenie sportowe w dyscyplinach sportowych takich jak:
-
piłka nożna chłopców
-
piłka nożna dziewcząt
52
-
lekkoatletyka
-
piłka siatkowa dziewcząt.
Najwyższy poziom organizacyjny prezentują zawodniczki ćwiczące w sekcji piłki nożnej
dziewcząt, które w sezonie 2004/2005 uczestniczą w rozgrywkach II ligi piłki nożnej.
Młodzież gimnazjalna ma szanse rywalizacji między klasowej w rozgrywkach na
szczeblu szkoły w następujących dyscyplinach sportowych:
-
tenis stołowy
-
piłka siatkowa
-
piłka koszykowa
-
piłka nożna
-
lekka atletyka
-
piłka ręczna
-
unihokej.
UKS „Gimpuls” przy współpracy z dyrekcją Gimnazjum jest organizatorem powiatowych
imprez sportowych, takich jak:
-
zawody powiatowe w tenisie stołowym
-
zawody powiatowe w unihokeja
-
zawody powiatowe w koszykówce
-
zawody powiatowe w piłce siatkowej
-
zawody powiatowe w halowej piłce nożnej dziewcząt
-
zawody powiatowe w lekkiej atletyce
-
zawody wojewódzkie w halowej piłce nożnej dziewcząt.
UKS „Gimpuls” w ramach ogólnopolskiego programu „Sport dla wszystkich” otrzymał
sprzęt sportowy dla sekcji lekkiej atletyki, sprzęt ogólnorozwojowy oraz atlas
kulturystyczny będący na wyposażeniu siłowni.
Obiekty sportowe i rekreacyjne na terenie Gminy Uniejów
1. Hala sportowa przy Gimnazjum w Uniejowie,
2. Wielofunkcyjne asfaltowe boisko przy Szkole Podstawowej w Uniejowie,
3. Boisko trawiaste do gry w piłkę nożną przy Szkole Podstawowej w Uniejowie,
4. Sala gimnastyczna – Szkoła Podstawowa w Uniejowie,
53
5. Sala gimnastyczna – Szkoła Podstawowa w Wieleninie,
6. Korty tenisowe przy Szkole Podstawowej w Uniejowie,
7. Boiska do piłki nożnej MGLKS Uniejów-Ostrowsko zlokalizowane w Uniejowie i
Ostrowsku,
8. Boisko do gry w piłkę siatkową,
9. Plaża miejska,
10. Kompleks sportowo – rekreacyjny przy PGK „Termy Uniejów”,
5.6.
Działalność kulturalna
W Gminie Uniejów funkcjonuje:
-
Miejsko - Gminny Ośrodek Kultury w Uniejowie, który prowadzi zajęcia m. in.: koło
plastyczne, "Kredka", nauka gry na gitarze, nauka gry na syntezatorze, chór
"Kantylena", nauka języka angielskiego, klub seniora, trzy zespoły rockowe - 3,
zespól wokalno - instrumentalny "Oskar", nauka tańca młodzieżowej Orkiestry Dętej
"Marżonetki", zespół ludowy "Wilamowiacy”.
-
Szkoła Muzyczna w Uniejowie
-
Muzeum Etnograficzne w Wilamowie
-
Orkiestra Dęta w Uniejowie, działająca przy Komendzie Hufca ZHP oraz OSP
Uniejów
-
Orkiestra Dęta OSP w Wieleninie;
-
Orkiestra Dęta OSP w Spycimierzu
-
zespół ludowy „Cyja Kapela” z Wilamowa,
-
Środowiskowy Dom Samopomocy w Czepowie
5.7.
Określenie grup społecznych wymagających wsparcia
Pomoc społeczna jest instrumentem polityki społecznej mającej na celu
umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których
nie są w stanie pokonać przy wykorzystaniu własnych możliwości. Ma umożliwić
adresatom tej pomocy bytowanie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Do
realizacji zadań z zakresu pomocy społecznej dla terenu miasta i gminy Uniejów
powołany został Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, który realizuje zadania
zlecone gminie oraz zadania własne gminy.
54
Do zadań własnych gminy należą głównie: udzielanie schronienia, posiłku
i ubrania, świadczenie usług opiekuńczych, pokrywanie wydatków na świadczenia
zdrowotne, udzielanie zasiłków czy praca socjalna.
Do zadań zleconych zalicza się: przyznawanie zasiłków i renty socjalnej, opłacanie
składek na ubezpieczenie społeczne i inne zadania wynikające z rządowych programów
pomocy społecznej.
Z danych Urzędu Miasta Uniejów wnika, że z roku na rok wzrasta liczba osób
korzystających z pomocy społecznej.
Powody
Ubóstwo
Bezrobocie
Potrzeba
ochrony
macierzyństwa
Niepełnosprawność
Długotrwała Choroba
Bezradność w sprawach
opiekuńczowychowawczych
Alkoholizm
OGÓŁEM z pomocy
skorzystało
1999
rok
151
102
2000
rok
141
133
2001
rok
181
208
2002
rok
187
234
2003
rok
186
232
2004
rok
192
179
2005
rok
189
251
2006
rok
208
273
2007
rok
193
250
12
8
31
26
31
11
32
11
13
77
8
75
6
99
60
134
73
165
77
94
55
111
72
133
110
129
118
57
38
66
77
75
47
39
42
41
9
9
26
30
28
25
21
6
7
204
246
398
454
483
481
478
461
450
Ź r ó d ł o: dane Urzędu Miasta Uniejów
Z powyższej tabeli wynika, że liczba rodzin korzystających z pomocy społecznej ogółem
nieznaczenie spada. Jednak z niektórych powodów, następuje systematyczny wzrost
rodzin potrzebujących pomocy. Takim powodem jest długotrwała choroba i bezrobocie.
Główne problemy opieki społecznej to:
-
zapewnienie opieki poprzez opiekunki społeczne osobom niepełnosprawnym
i w wieku poprodukcyjnym,
-
pomoc osobom bezrobotnym m.in. poprzez stworzenie możliwości odbywania staży i
zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych,
-
walka z alkoholizmem, między innymi poprzez kierowanie osób, które dobrowolnie
nie poddają się leczeniu do Komisji ds. Przeciwdziałania Alkoholizmowi. Pomoc
dzieciom z tych rodzin poprzez zakup posiłków w szkole.
55
5.8.
Organizacje pozarządowe
W Gminie Uniejów funkcjonuje:
Towarzystwo Przyjaciół Uniejowa
Stowarzyszenie prowadzące działalność społeczno - kulturalną na terenie Ziemi
Uniejowskiej. Zamierzeniem członków TPU jest organizowanie imprez związanych z
życiem regionu i jego przeszłością, a także podejmowanie prac badawczych w zakresie
historii kultury Uniejowa i okolic
Stowarzyszenie Bezrobotnych „Otucha”
Stowarzyszenie Bezrobotnych „Otucha” działa w Uniejowie od 11 lat. Członkami
Stowarzyszenie są osoby bezrobotne z terenu Gminy Uniejów. Celem organizacji jest
działanie na rzecz likwidacji bezrobocia, organizowanie wszelkich form pomocy dla
bezrobotnych i ich rodzin, a także działalność świetlicowa na rzecz dzieci i młodzieży z
rodzin o trudnej sytuacji materialnej oraz tworzenie nowych miejsc pracy.
ZHP
Komenda Hufca ZHP działa na terenie gminy Uniejów od kilkudziesięciu lat. Od lat
organizuje coroczne obozy harcerskie dla miejscowej młodzieży. Przy hufcu powstała
harcerska orkiestra dęta, której członkami są młodzi ludzie i dzieci z gminy. Ponadto w
siedzibie hufca prowadzona jest świetlica terapeutyczna.
Stowarzyszenie Klub Biegacza „Geotermia Uniejów”
Stowarzyszenie działa od 2007 r., który poprzez za cel postawiło sobie propagowanie
aktywnego stylu życia poprzez bieganie. Stowarzyszenie jest organizatorem masowej
imprezy biegowej, jaką jest Bieg do Gorących Źródeł – „Sanus per Aquam – zdrowie
przez wodę”. Członkowie stowarzyszenia aktywnie biorą udział w imprezach biegowych
organizowanych na terenie całej Europy, zajmując w nich wysokie lokaty.
Koło Łowieckie „Gęgawa”
Koło działa od 1947 r., a oprócz polowań duży nacisk kładzie na hodowlę i ochronę
zwierzyny. Działalność koła w tym zakresie skupia się na zakładaniu remiz śródpolnych,
sadzeniu drzewek, budowaniu urządzeń hodowlanych itp. Koło Łowieckie "Gęgawa"
przygotowuje corocznie obchody dnia św. Huberta (3 listopada) oraz w ostatnią sobotę
karnawału organizuje Bal Myśliwski. Członkowie koła uczestniczą również w imprezach
organizowanych przez Polski Związek Łowiecki. Chętnie włączyli się w budowę strzelnic
56
myśliwskich w Poznaniu, Łodzi, Sieradzu i Koninie. Wspomnieć warto również,
że osoby związane z Kołem Łowieckim "Gęgawa" zasiadają w Zarządach, Radach
Wojewódzkich i Okręgowych Polskiego Związku Łowieckiego.
6. Identyfikacja
najważniejszych
problemów
występujących
na
obszarze
rewitalizowanym
Sfera społeczna
Na obszarze rewitalizowanym można zidentyfikować następujące najważniejsze
problemy:
a) Ujemny przyrost naturalny,
b) Starzenie się społeczeństwa,
c) Odpływ młodych wykształconych ludzi do większych ośrodków miejskich,
d) Znaczny poziom bezrobocia wśród kobiet,
e) Wysoki poziom bezrobocia na wsi,
f) Mała ilość ofert pracy
g) Brak dostępu do specjalistycznych usług medycznych,
h) Duża liczba osób potrzebujących pomocy,
i) Niski stopień wykształcenia mieszkańców
Sfera ekonomiczna
a) Mała ilość podmiotów gospodarczych z sektora turystyki,
b) Brak instytucji otoczenia biznesu,
c) Mała innowacyjność przedsiębiorstw,
d) Niska opłacalność produkcji rolnej,
e) Niska ilość podmiotów gospodarczych zlokalizowanych na terenach wiejskich.
Zagospodarowanie przestrzenne
a) zniszczone obiekty zabytkowe
(Zamek,
Kolegiata,
Cerkiewka)
wymagające
kapitalnych remontów,
b) niezagospodarowane tereny przestrzeni publicznej,
c) niedostateczna promocja atrakcyjności turystycznej miasta i gminy Uniejów.
d) brak lub zły stan podstawowej infrastruktury technicznej na obszarach wiejskich
gminy, utrudniający powstawanie gospodarstw agroturystycznych, powstawanie
działek rekreacyjnych i rozwój turystyki weekendowej, a także zmniejszający
atrakcyjność tych terenów dla inwestycji lokalnych i zewnętrznych,
57
e) zły stan dróg gminnych i powiatowych na terenach wiejskich, wymagających
przebudowy lub remontu (zamiany nawierzchni żwirowej na bitumiczną),
f) zły stan ulic gminnych i powiatowych na terenie miasta Uniejów, wymagających
gruntownych remontów lub przebudowy (zamiany nawierzchni żwirowej na
bitumiczną), a także w niektórych przypadkach odwodnienia (budowy kanalizacji
deszczowej),
7. Analiza SWOT
Analiza SWOT (Strengths – silne strony, Weaknesses – słabości, Opportunities –
możliwości, Threats – zagrożenia) to metoda badania ogólnej sytuacji gminy
przeprowadzana w oparciu o oszacowanie sił i słabości na tle szans i zagrożeń płynących
ze strony otoczenia. Znajomość tych czterech cech pozwoli na opracowanie takiej
strategii rozwoju gminy, która w maksymalnym stopniu będzie dawać korzyści płynące z
mocnych stron i możliwości, a jednocześnie niwelować będzie negatywny wpływ słabych
stron i zagrożeń.
Silne strony gminy to zestaw uwarunkowań – atutów. Wykorzystanie ich sprzyjać będzie
jej rozwojowi. To zjawiska pozytywne z punktu widzenia możliwości stymulowania
rozwoju, na które bezpośredni wpływ mają władze samorządowe, społeczność, różne
instytucje.
Słabości (bariery) to zjawiska hamujące i ograniczające możliwości rozwoju, które należy
stopniowo eliminować, gdyż w innym przypadku skutecznie będą utrudniać rozwój.
Czynniki zewnętrzne w analizie SWOT przyjmowane są jako dane niezależne od
polityki gminy. Cechy te opisują środowisko na szczeblu regionu i kraju, otaczające
lokalną społeczność. Gmina nie ma bezpośredniego wpływu na czynniki zewnętrzne. Nie
może zakładać działań mających na celu dokonanie w nich zmian.
Szanse postrzegać trzeba jako zjawiska korzystne z punktu widzenia możliwości
pobudzania rozwoju, jednak ich występowanie jest uwarunkowane czynnikami
zewnętrznymi,
leżącymi
poza
możliwościami
bezpośredniego
oddziaływania
społeczności lokalnej, które przy odpowiednio podjętych działaniach, stają się
czynnikami sprzyjającymi rozwojowi gminy.
58
Zagrożenia to zjawiska, na które regionalny układ społeczno-gospodarczy nie ma bezpośredniej możliwości oddziaływania, ale które
mogą mieć negatywny wpływ dla jego rozwoju.
SŁABE STRONY
MOCNE STRONY
ZAGROŻENIA
SZANSE
WEWNĘTRZNE
ZEWNĘTRZNE
 korzystne położenie geograficzne,

 potencjał przyrodniczo – krajobrazowy,
wykorzystanie
 nadal istniejące związki z byłym centrum
niedostateczne
bogactwa
 pokłady wód geotermalnych w aspekcie przyrodniczego,

 specyficzne warunki mikroklimatyczne,
zasobów geotermalnych
uzdrowiskowe,
 dobrze
zachowane
 wzrastające
wykorzystanie
indywidualnej
obiektów
środowisko
naturalne
(tereny
Natura 2000),
 migracja
do
ośrodków
zainteresowania
turystyką
na
wypoczynek
pozyskiwania
zewnętrznych na infrastrukturę techniczną,
pozyskiwania
 brak
 pełne zwodociągowanie gminy,
szerokopasmowego internetu,
wykorzystania wód geotermalnych,
 wysoki stopień skanalizowania gminy,
 słabo rozwinięta sieć gazowa,
 możliwość
oparciu o wodę geotermalną,
dostępu
dużych
gospodarczych,
finansowy kraju,
funduszy
Lublinek,
w  brak
pozyskiwania środków zewnętrznych,
 zainteresowanie Gminą przez kapitał
Łódź gruntowej i bitumicznej,
ciepłowniczy
zakresie
zewnętrznych na infrastrukturę turystyczną
 zły stan dróg o nawierzchni
system
w
funduszy
 drogi wojewódzkie nr 473 i 469,
 rozwinięty
konkurencja
usług
 ubożenie społeczeństwa,
 możliwość
–
rynku
 potęgujący się kryzys gospodarczy i
 brak gospodarki odpadami,
lotniczego
oraz
i uzdrowiskową,
wielkomiejskich,
portu
na
 duża
 możliwość
młodzieży
 konkurencja
wód geotermalnych,
 bliskość autostrady A2,
 bliskość
i
sobotnio - niedzielny,
mieszkańców,
infrastruktury turystycznej,
światowej
turystycznych i agroturystycznych,
 zapotrzebowanie
zbiorowej  mała świadomość ekologiczna
młodzieży
wykwalifikowanej siły roboczej,
uzdrowiskową,
 zły stan zabytków,
 zaawansowanie
tendencje
wykształconej
unijnej polityki wykorzystania zasobów
 wzrost
infrastruktury
dziedzictwo turystycznej,
kulturowe,
 czyste
niepełne
warunki  niedostateczne rozbudowanie
naukowo
Poznaniem
(emocjonalne, turystyczne),
leczniczym i gospodarczym,
 potwierdzone
–
administracyjnym
 wchłanianie przez aglomerację łódzką
do
podmiotów
zewnętrzny w zakresie turystyki oraz
producenckich
w
tworzenia
grup
zakresie
produkcji
biomasy,
59
 naturalne
tworzenia  niewielkie
warunki
 możliwość skorzystania ze środków
zróżnicowanie
branżowe gminy,
gospodarstw agroturystycznych,
zewnętrznych z Europejskiego Funduszy
 wzrastająca aktywność mieszkańców w  brak kapitału lokalnego,
zakresie przedsiębiorczości,
 bezrobocie,
 niska przestępczość,
 brak dostępu do kształcenia
 dobry
poziom
szkolnictwa ponadgimnazjalnego,
podstawowego i gimnazjalnego,
 mała innowacyjność przedsiębiorstw,
 aktywna działalność kulturalna,
 ujemny przyrost naturalny,
 funkcjonowanie
opieki
zdrowotnej,  starzenie się społeczeństwa,
pomocy społecznej,
 mała ilość ofert pracy,
 bogaty kalendarz imprez turystycznych,
 przywiązanie
kulturowych,
prowadzenia działalności rolniczej,
lokalnego
sportowych
Społecznego,
samorządu
do
tradycyjnych
form
 słaba wiedza wśród rolników na temat
możliwości otrzymania pomocy ze środków
zewnętrznych,
60
8. Nawiązanie do strategicznych dokumentów dotyczących rozwoju przestrzenno –
społeczno - gospodarczego miasta
Lokalny Program Rewitalizacji Gminy Uniejów jako dokument o charakterze
planistycznym wpisuje się w szereg opracowań będących podstawą polityki regionalnej
na wszystkich szczeblach (od krajowego do gminnego). Jego zgodność z innymi
dokumentami planistycznymi jest niezbędna w celu jego skutecznego realizowania.
Dokumenty, warunkujące skuteczną realizację LPR, które należy brać pod uwagę to:
1. Strategia Rozwoju Województwa Łódzkiego,
2. Regionalny Program Operacyjny Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013,
3. Strategia Rozwoju Powiatu Poddębickiego,
4. gminne dokumenty strategiczne,
Strategia Rozwoju Województwa Łódzkiego na lata 2007-2020
Strategia Województwa Łódzkiego na lata 2007-2020 opiera się na misji, która
brzmi: „Podniesienie atrakcyjności województwa łódzkiego w strukturze regionalnej
Polski i Europy jako obszaru sprzyjającego zamieszkaniu ludzi i gospodarce przy
dążeniu do budowy wewnętrznej spójności i zachowaniu różnorodności jego miejsc”.
Podniesione w Lokalnym Programie Rewitalizacji problemy oraz założenia są
tożsame ze Strategią Rozwoju Województwa Łódzkiego. Szczególną zgodność można
zauważyć w realizacji trzech strategicznych dla województwa sfer:
1. społecznej,
2. ekonomicznej,
3. funkcjonalno – przestrzennej.
W obszarze społecznym LPR zmierza do realizacji celu strategicznego „podniesienie
poziomu jakości życia” poprzez poprawę warunków zamieszkania oraz „zmniejszenie
wykluczenia
społecznego”.
W
sferze
ekonomicznej
wspiera
realizację
celów
„zwiększenie dostępności gospodarczej regionu” oraz „tworzenie wizerunku regionu
przyjaznego i atrakcyjnego dla podejmowania współpracy, inwestowania i życia
mieszkańców”. W sferze funkcjonalno – przestrzennej zmierza do „uporządkowania
gospodarki
przestrzennej”
oraz
„umocnienie
identyfikacji
mieszkańców
z
województwem”.
61
Lokalny Program Rewitalizacji przewiduje w większości realizację zadań, które są
założone w Strategii Rozwoju Województwa Łódzkiego. Działania te będą realizowane
zarówno przez samorząd gminny, jaki inwestorów zewnętrznych, która gmina stara się
aktywnie pozyskiwać.
Regionalny Program Operacyjny Województwa Łódzkiego na lata 2007 – 2013
Regionalny Program Operacyjny Województwa Łódzkiego na lata 2007-2013,
zakłada „Integrację regionu z europejską przestrzenią społeczno-gospodarczą jako
środkowoeuropejskiego centrum rozwoju, sprzyjającego zamieszkaniu i gospodarce oraz
dążenie do budowy wewnętrznej spójności przy zachowaniu różnorodności jego miejsc”.
Realizacja Lokalnego Programu Rewitalizacji jest zgodna przede wszystkim z VI. Osią
Priorytetową RPO WŁ na lata 2007-2013. Realizacja projektu polegającego na
rewitalizacji ważnej z ekonomicznego, społecznego i gospodarczego punktu widzenia
substancji architektonicznej i obiektów znajdujących sie na jej obszarze oraz
zagospodarowanie wolnej przestrzeni publicznej wpisuje się w cele zawarte w
Regionalnym Programie Operacyjnym na lata 2007-2013 dla działania VI.1 Rewitalizacja
Obszarów Problemowych.
Ponadto projekt polegający na kompleksowej rewitalizacji terenów zdegradowanych
Miasta Uniejów wpisuje się również w oś priorytetową III: Poprawa atrakcyjności
rekreacyjnej i turystycznej regionu oaz oś priorytetową V: Kształtowanie i rozwijanie
kulturalnej tożsamości regionalnej
Strategia Rozwoju Powiatu Poddębickiego
Przyjęte w niniejszym programie założenia i problemy są zgodne z misją zawartą w
Strategii Rozwoju Powiatu Poddębickiego, która brzmi: „Stworzenie warunków
zrównoważonego
rozwoju
gospodarczego
sprzyjającego
życiu
mieszkańców,
podnoszącego konkurencyjność i atrakcyjność powiatu poddębickiego w strukturze
województwa łódzkiego i kraju. Celami strategicznymi strategii rozwoju powiatu
poddębickiego są:
1. Poprawa warunków i jakości życia mieszkańców;
2. Zdynamizowanie wielofunkcyjnego rozwoju gospodarczego powiatu;
62
3. Budowanie pozytywnego wizerunku powiatu, kształtowanie tożsamości kulturowej
oraz postaw obywatelskich mieszkańców powiatu.
Inne dokumenty strategiczne Gminy Uniejów
Założenia Lokalnego Programu Rewitalizacji Gminy Uniejów są zgodne ponadto ze:
1. Strategia Rozwoju Miejsko - Wiejskiej Gminy Uniejów
2. Planem Rozwoju Lokalnego Gminy Uniejów na lata 2007-2013,
3. Studium Uwarunkowań i Kierunków Przestrzennego zagospodarowania Gminy
Uniejów.
Określone w Programie założenia wpisują się w realizację misji władz samorządowych
Gminy Uniejów, którą jest:
Dynamicznie rozwijające się miasto i gmina Uniejów – atrakcyjna turystycznie, słynąca z wód
geotermalnych, oferująca jakość życia.
9. Założenia Lokalnego Programu Rewitalizacji
9.1.
Zasięg terytorialny rewitalizowanego obszaru
Regionalny Program Operacyjny na lata 2007-2013 określa, iż rewitalizacji mogą
zostać poddane tylko te obszary, które zostały określone w Lokalnym Programie
Rewitalizacji.
Wyznaczając obszar rewitalizacji należy oprzeć go o minimum trzy spośród
następujących kryteriów:
a) wysoki poziom ubóstwa i wykluczenia;
b) wysoka stopa długotrwałego bezrobocia;
c) niekorzystne trendy demograficzne;
d) niski poziom wykształcenia, wyraźny deficyt kwalifikacji i wysoki wskaźnik
przerywania skolaryzacji;
e) wysoki poziom przestępczości i wykroczeń;
f) szczególnie wysoki stopień degradacji środowiska;
g) wysoka liczba imigrantów, grup etnicznych i mniejszościowych lub uchodźców;
h) porównywalnie niski poziom wartości zasobu mieszkaniowego;
i)
niski poziom wydajności energetycznej budynków.
63
Ustalając zasięg terytorialny całego miasta jako obszaru mającego być zrewitalizowanym
starano się objąć:
-
tereny historyczne miasta, objęte ochroną konserwatorską,
-
tereny wolnej przestrzeni publicznej w mieście,
-
tereny o niskim wyposażeniu w urządzenia infrastruktury technicznej,
-
teren o słabej dynamice rozwoju, stanowiący barierę w harmonijnym rozwoju całego
miasta.
64
Wnioski z analizy sytuacji w mieście doprowadziły do wskazania trzech najważniejszych
kryteriów, które spełnia obszar mający być poddany rewitalizacji.
Wysoka stopa długotrwałego bezrobocia
Na całym obszarze rewitalizowanym występuje wysoki wskaźnik bezrobocia, w
szczególności długotrwałego. Zgodnie z danymi Powiatowego Urzędu Pracy na koniec
roku 2010 długotrwale bezrobotne osoby stanowiły 45% ogółu osób bezrobotnych.
Podobną sytuację można zaobserwować, wśród bezrobotnych kobiet, których jest 211
czyli około 47% ogółu bezrobotnych. Z informacji uzyskanych z Miejsko – Gminnego
Ośrodka Pomocy Społecznej wynika, również ze grupą najliczniej korzystająca z pomocy
są osoby bezrobotne.
Niekorzystne trendy demograficzne
Kolejnym ważnym czynnikiem, który przyczynił się do takiego wyznaczenia
obszaru podlegającego rewitalizacji jest niekorzystna sytuacja demograficzna zarówno
miasta jak i gminy Uniejów. W dalszym ciągu na terenie miasta i gminy Uniejów
występuje zjawisko ujemnego przyrostu naturalnego.
Pomimo nieznacznego w ciągu
10 lat wzrostu ludności w wieku produkcyjnym (z 58,00% do 62,97%), niepokojącym jest
fakt zmniejszania się udziału ludności w wieku poniżej 18 lat, z 22,84% w 2000 r.
do 17,32% w roku 2010. Stosunkowo nieznacznie, lecz systematycznie wzrasta również
liczba ludności starszej, w wieku poprodukcyjnym (z 19,16% w 2000 r. do 19,71%
w 2010 r.). Świadczy to o starzeniu się społeczeństwa Uniejowa oraz ujemnym przyroście
naturalnym.
Niski poziom wydajności energetycznej budynków
Zasoby mieszkaniowe występując na obszarze podlegającym rewitalizacji
charakteryzują się niską wydajnością energetyczną budynków. Większość budynków
wymaga natychmiastowej ingerencji polegającej na poprawie stanu technicznego części
wspólnych budynków (klatki schodowe, elewacje wraz z dociepleniem budynków) oraz
części indywidualnych (okna, drzwi, źródła ciepła). Niski stan techniczny budynków
sprawia, że z każdym rokiem wydatki związane z bieżącym utrzymaniem mieszkań
wzrastają.
Odnosząc się do kryterium dotyczącego prowadzenia działalności gospodarczej, to
pomimo stałego wzrostu powstających nowych podmiotów gospodarczych, należy
65
zauważyć, iż na terenie objętym rewitalizacją istnieje możliwość wzrostu aktywności
gospodarczej, uwłacza w sektorze usług turystycznych.
9.2.
Głównym
Cele Lokalnego Programu Rewitalizacji
celem
programu
rewitalizacji
jest
zwiększenie
architektonicznym, gospodarczym, społecznym i turystycznym
pod
względem
zdegradowanych
obszarów miasta Uniejów
poprzez:
poprawę infrastruktury technicznej drogowej,
zagospodarowanie wolnych przestrzeni, z przeznaczeniem na wypoczynek,
turystykę i rekreację,
poprawę substancji architektonicznej obiektów zabytkowych w celu zachowania
ich dotychczasowych funkcji,
aktywizację gospodarczą mieszkańców i powstanie nowych miejsc pracy w
szczególności w sektorze usług turystycznych,
Realizacja Programu Rewitalizacji przyczyni się do:
zwiększenia atrakcyjności wolnych przestrzeni publicznych pod względem
turystycznym uzdrowiskowym i rekreacyjnym,
poprawy stanu infrastruktury drogowej i technicznej,
poprawy stanu obiektów i terenów objętych ochroną konserwatorską w celu
zachowania ich kulturowego charakteru,
zmniejszenia bezrobocia,
wzrostu aktywności gospodarczej mieszkańców
9.3.
Okres programowania
Realizacja Lokalnego Programu Rewitalizacji została określona na lata 2011-2015. Okres
ten jest zgodny z okresem realizacji Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa
Łódzkiego, który został określony na lata 2007-2013.
66
9.4.
Podział na projekty i zadania inwestycyjne
Nr projektu:
Nazwa projektu:
I
Kompleksowa rewitalizacja zdegradowanych obszarów Miasta Uniejów w
celu zwiększenia ich atrakcyjności pod względem architektonicznym,
gospodarczym, społecznym i turystycznym
Nazwa Beneficjenta:
Gmina Uniejów
Adres Beneficjenta:
Bł. Bogumiła 13, 99-210 Uniejów
Okres realizacji projektu:
2011-2013
Instytucje i podmioty uczestniczące we wdrażaniu
Gmina Uniejów
Szacunkowa wartość całkowita projektu w poszczególnych latach:
2011
210 000,00 PLN
2012
21 845 675,64 PLN
2013
16 444 324,36 PLN
Źródła finansowania
Kwota
Finansowanie
Dochody własne jst
5 775 000,00 PLN
projektu
EFRR
32 725 000,00 PLN
Ogółem
38 500 000,00 PLN
Wskaźniki realizacji projektu
Wskaźniki produktu
Wskaźniki rezultatu
Liczba zabytków nieruchomych poddanych
Powierzchnia odbudowanych budynków
pracom konserwatorskim /restauratorskim/
lub obiektów,
innym robotom budowlanym,
Liczba zabytków nieruchomych, które
zachowały dotychczasowe funkcje,
Liczba
wybudowanych/przebudowanych
obiektów małej architektury,
Powierzchnia
kompleksowo
Liczba utworzonych / zmodernizowanych
zagospodarowanej przestrzeni publicznej
miejsc rekreacji i terenów zielonych,
rewitalizowanych terenów,
Długość wybudowanych dróg gminnych,
Powierzchnia obszaru objęta ochroną
przeciwpożarową i przeciwwłamaniową w
Długość przebudowanych dróg gminnych,
rewitalizowanych obiektach,
Liczba obiektów małej infrastruktury
Liczba osób korzystających z obiektów
turystycznej
służącej
zabezpieczeniu
turystycznych,
obszarów chronionych przed nadmierną i
niekontrolowaną presją turystów,
Liczba osób odwiedzających obiekty
dziedzictwa
kulturowego
objęte
Liczba obiektów dziedzictwa kulturowego
wsparciem,
zapewniających
dostęp
dla
osób
niepełnosprawnych,
Liczba
nowych
przedsiębiorstw
zlokalizowanych
na
zrewitalizowanych
Liczba
wybudowanych
obiektów
obszarach
turystycznych i rekreacyjnych,
Liczba przebudowanych obiektów instytucji
kultury,
Liczba
wybudowanych
systemów
przeciwpożarowych i przeciwwłamaniowych
w rewitalizowanych obiektach,
Nr projektu:
II
Nazwa projektu:
Zagospodarowanie przestrzeni publicznej Osiedla 700-lecia
Nazwa Beneficjenta:
Gmina Uniejów
Adres Beneficjenta:
Gmina Uniejów
2013-2014
67
2013
2014
Finansowanie
projektu
2 000 000,00 PLN
2 000 000,00 PLN
Kwota
Dochody własne jst
4 000 000,00 PLN
Ogółem
4 000 000,00 PLN
Wskaźniki produktu
Liczba
wybudowanych/przebudowanych
Powierzchnia
kompleksowo
obiektów małej architektury,
zagospodarowanej przestrzeni publicznej
rewitalizowanych terenów,
Liczba utworzonych / zmodernizowanych
miejsc rekreacji i terenów zielonych,
Nr projektu:
III
Nazwa projektu:
Rewitalizacja miejskiego targowiska w Uniejowie
Nazwa Beneficjenta:
Gmina Uniejów
Adres Beneficjenta:
2013-2014
Gmina Uniejów
2013
1 000 000,00 PLN
2014
1 500 000,00 PLN
Kwota
Finansowanie
projektu
Dochody własne jst
2 500 000,00 PLN
Ogółem
2 500 000,00 PLN
Wskaźniki produktu
Powierzchnia zrewitalizowanych obszarów
Liczba nowych miejsc pracy,
Liczba obiektów dostosowanych do potrzeb
osób niepełnosprawnych,
Liczba obiektów przystosowanych na
potrzeby rozwoju społeczno-gospodarczego
Nr projektu:
IV
Nazwa projektu:
Monitoring elektroniczny rewitalizowanych obszarów miasta Uniejowa
Nazwa Beneficjenta:
Gmina Uniejów
Adres Beneficjenta:
2014-2015
Gmina Uniejów
2013
250 000,00 PLN
2014
250 000,00 PLN
Kwota
Finansowanie
projektu
Dochody własne jst
250 000,00 PLN
Ogółem
250 000,00 PLN
Wskaźniki produktu
Liczba
wybudowanych
systemów
Zmniejszenie
ilości
przestępstw
i
monitoringu
w
celu
podniesienia
wykroczeń
na
obszarze
objętym
bezpieczeństwa publicznego,
monitoringiem
Liczba
zainstalowanych
urządzeń
monitorujących
68
10. Planowane działania w latach 2011-2015 na obszarze rewitalizowanym
Realizacja zaplanowanych w programie projektów ma charakter kompleksowy i mają one
na
celu
zwiększenie
atrakcyjności
architektonicznej,
społecznej,
gospodarczej
i turystycznej nie tylko obszarów rewitalizowanych, ale również całego miasta Uniejów.
Taka sytuacja sprawi, że stworzone zostaną warunki umożliwiające spadek bezrobocia
poprawę funkcjonalno – przestrzenną wolnych przestrzeni publicznych, aktywizację
gospodarczą mieszkańców w szczególności w sektorze turystycznym oraz ogólną
poprawę jakości życia mieszkańców. Wszystkie planowane projekty mają wpływ
pośredni na działania gospodarcze, społeczne i przestrzenne.
Planowane działania przestrzenne
Nazwa działania
Termin realizacji
Rezultaty
Instytucje i podmioty
uczestniczące we wdrażaniu
Nakłady do poniesienia
Nazwa działania
Termin realizacji
Rezultaty
Kompleksowa rewitalizacja zdegradowanych
obszarów Miasta Uniejów w celu zwiększenia ich
atrakcyjności pod względem architektonicznym,
2011-2013
Realizacja projektu wpłynie na zwiększenie
atrakcyjności pod względem architektonicznym
obiektów zabytkowych objętych ochroną
konserwatorską. Z uwagi na zły stan techniczny
obiekty te wymagają natychmiastowych remontów.
Ponadto dzięki zagospodarowaniu wolnych
przestrzeni publicznych powstaną nowe miejsca
wypoczynku i rekreacji. Dzięki temu wzrośnie liczba
turystów odwiedzających Uniejów.
Gmina Uniejów, Miejsko – Gminny Ośrodek
Kultury, Gmina Żydowska, Parafia rzymskokatolicka p.w. Św. Floriana,
38 500 000,00
Zagospodarowanie przestrzeni publicznej Osiedla
700-lecia
2013-2014
Dzięki zagospodarowaniu wolnej przestrzeni
publicznej na terenie Osiedla 700-lecia powstaną
nowe tereny wypoczynku i rekreacji w
szczególności dla dzieci. Obecnie tereny te są
niezagospodarowane i ulegają znacznej degradacji.
Gmina Uniejów
4 000 000,00
69
Planowane działania społeczno - gospodarcze
Nazwa działania
Termin realizacji
Rezultaty
Nazwa działania
Termin realizacji
Rezultaty
Kompleksowa rewitalizacja zdegradowanych
obszarów Miasta Uniejów w celu zwiększenia ich
atrakcyjności pod względem architektonicznym,
2011-2013
Realizacja projektu wpłynie na zwiększenie
atrakcyjności pod względem turystycznym,
gospodarczym i społecznym. Działania realizowane
w ramach niniejszego projektu mają na celu
aktywizację gospodarczą mieszkańców, poprawę
jakości życia mieszkańców oraz stworzenie nowych
atrakcji turystycznych. Ponadto wszystkie obiekty
będą dostępne dla osób niepełnosprawnych.
Gmina Uniejów, Miejsko – Gminny Ośrodek
Kultury, Gmina Żydowska, Parafia rzymskokatolicka p.w. Św. Floriana,
38 500 000,00
Rewitalizacja miejskiego targowiska w Uniejowie
2013-2014
Rewitalizacja istniejącego targowiska miejskiego ma
na celu zwiększenie aktywizacji gospodarczej
mieszkańców. Na zrewitalizowanym targowisku
powstaną dogodne warunki do prowadzenia
działalności gospodarczej co spowoduje spadek
bezrobocia.
Gmina Uniejów
Nazwa działania
Monitoring elektroniczny rewitalizowanych
obszarów miasta Uniejowa
2014-2015
Uniejów z każdym rokiem staje miejscem coraz
atrakcyjniejszym, również dla przestępców, którzy
dokonują rozbojów, kradzieży (szczególnie
samochodów), włamań. W wyniku realizacji
projektu wzrośnie bezpieczeństwo publiczne
terenów rewitalizowanych, na których znacznie
spadnie występowanie przestępstw tzw. pospolitych.
Termin realizacji
Rezultaty
2 500 000,00
Gmina Uniejów
500 000,00
70
11. Plan finansowy realizacji rewitalizacji
Nazwa inwestycji
Kompleksowa rewitalizacja
zdegradowanych obszarów Miasta
Uniejów w celu zwiększenia ich
atrakcyjności pod względem
architektonicznym, gospodarczym,
społecznym i turystycznym
Zagospodarowanie przestrzeni publicznej
Osiedla 700-lecia
Rewitalizacja miejskiego targowiska w
Uniejowie
Monitoring elektroniczny
rewitalizowanych obszarów miasta
Uniejowa
Ogółem
Dochody własne jst
EFRR
2011
2012
2013
31 500.00 3 276 851,35 2 466 648,65
178 500.00 18 568 824,29 13 977 675,71
Ogółem
210 000.00 21 845 675,64 16 444 324,36
Dochody własne jst
EFRR
Ogółem
Dochody własne jst
EFRR
Ogółem
Dochody własne jst
EFRR
Ogółem
0.00
0.00 2 000 000.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00 2 000 000.00
0.00
0.00 1 000 000.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00 1 000 000.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
0.00
210 000.00 21 845 675,64 19 444 324,36
0.00
0.00
2015
Ogółem
0.00 5 775 000.00
0.00 32 725 000.00
0.00
0.00 38 500 000.00
2014
2 000 000.00
0.00 4 000 000.00
0.00
0.00
0.00
2 000 000.00
0.00 4 000 000.00
1 500 000.00
0.00 2 500 000.00
0.00
0.00
0.00
1 500 000.00
0.00 2 500 000.00
250 000.00 250 000.00
500 000.00
0.00
0.00
0.00
250 000.00 250 000.00
500 000.00
3 750 000.00 250 000.00 45 500 000.00
71
12. System wdrażania
Jednym z ważnych elementów decydujących o skuteczności realizacji założeń
i celów każdego dokumentu planistycznego jest skuteczny i przemyślany system jego
wdrażania.
Nadzór nad całością realizowanego projektu sprawuje Burmistrz Miasta Uniejów,
natomiast nadzór nad kwestiami finansowymi Skarbnik Miasta Uniejów.
Proces wdrażania omawianego programu będzie koordynowany przez pracowników
Urzędu Miasta w Uniejowie odpowiedzialnych za prowadzenie inwestycji.
Główną rolę w przygotowaniu wniosku aplikacyjnego, zgodnego z formatem
wniosku do Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach RPO WŁ na lata
2007-2013 oraz odpowiedzialność za pełen nadzór nad realizacją zadań znajduje się w
gestii pracowników Urzędu Miasta.
Pracownicy Urzędu Miasta będą odpowiedzialni m.in. za:
przygotowanie dokumentacji technicznej (nadzór nad pracami projektantów i innych
zewnętrznych ekspertów), studiów wykonalności zgodnych z wytycznymi Instytucji
Zarządzającej oraz wszystkich innych załączników niezbędnych do realizacji
projektu,
nadzór techniczny i merytoryczny nad realizacją projektu,
współpracę z Instytucją Zarządzającą (Urząd Marszałkowski w Łodzi) w zakresie
wdrażanych projektów,
przygotowanie odpowiedniej dokumentacji niezbędnej w razie przeprowadzenia
kontroli realizacji projektu przez instytucje uprawnione,
nadzór nad właściwym wdrażaniem programu rewitalizacji (monitoring),
przygotowanie i wykonanie przetargów,
zgodną z wymogami funduszy strukturalnych archiwizacją dokumentacji,
zapewnienie odpowiedniej promocji projektu.
72
13. Sposoby monitorowania, oceny i komunikacji społecznej Lokalnego Programu
Rewitalizacji
Monitorowanie oraz ocena realizacji Lokalnego Programu Rewitalizacji powinna
być dokonywana przez zespół ds. ewaluacji i monitoringu Lokalnego Programu
Rewitalizacji. Powołany przez Burmistrza Miasta zespół powinien składać się z:
1. Burmistrza.
2. Przewodniczącego Rady Miejskiej.
3. Przedstawicieli Urzędu Miasta odpowiedzialnych za realizację poszczególnych zadań
inwestycyjnych zawartych w Lokalnego Programu Rewitalizacji.
4. Przedstawicieli Organizacji pozarządowych z terenu miasta i gminy.
5. Przedstawicieli pracodawców.
6. Przedstawicieli innych podmiotów zainteresowanych rozwojem miasta i gminy.
Zespół powyższy powinien przede wszystkim:
- Monitorować wdrażanie LPR;
- sporządzać szczegółowe projekty zadań,
- ocenaniać i opiniować propozycje nowych zadań,
- modyfikować już zatwierdzone działania i zadania,
- dokonywać okresowej analizy zadań i działań zawartych w LPR;
Monitorowanie realizacji programu odbywać się będzie na podstawie sprawozdań
budżetowych i finansowych. Ocena realizacji programu:
pod względem finansowym odbywać się będzie na podstawie sprawozdań
kwartalnych, półrocznych i rocznych z wykonania planu wydatków;
pod względem merytorycznym na podstawie sprawozdań.
Ocena Lokalnego Programu Rewitalizacji dokonywana będzie każdorazowo na
zakończenie roku budżetowego.
Program będzie systematycznie badany w aspekcie realizacji założonych zadań,
zgodności
z harmonogramem, zgodności finansowej i prawnej (m.in. Ustawy o Zamówieniach
Publicznych). Każda ewentualna zmiana będzie przyjmowana w drodze Uchwały Rady
Miejskiej. W przedstawionych ocenach winny znaleźć się wyniki osiągniętych
wskaźników, które potwierdzą lub podważą słuszność działań podjętych w ramach
programu.
73
Lokalny Program Rewitalizacji ma duże znaczenie dla władz, jak i mieszkańców
miasta i gminy. Dlatego też proces jej wdrażania powinien być procesem publicznym.
Szeroka akcja informacyjna władz gminy jest jednym z podstawowych gwarantów jego
skutecznego wdrażania. Public relations (PR) określa się jako planowane i ciągłe wysiłki
mające na celu stanowienie i utrzymanie wzajemnego zrozumienia między daną
organizacją a społeczeństwem. Działania gminy w zakresie PR są prezentowaniem całej
działalności gminy związanej z wdrażaniem Lokalnego Programu Rewitalizacji i
wszystkich jego funkcji w procesie zaspokajania potrzeb społecznych. Jest to koncepcja
zmniejszania dystansu w stosunkach między gminą a mieszkańcami. Działalność PR
obejmuje: stosunki z mediami; wspieranie wprowadzania nowych inwestycji; budowanie
image całej gminy, by sprzyjać jej inwestycjom. Public Relations Lokalnego Programu
Rewitalizacji odbywać się będzie poprzez:
a. Stronę internetową gminy;
b. Pismo wydawane przez Urząd Miasta w Uniejowie „Uniejowskie strony”;
c. Współpracę z redakcjami lokalnych mediów – przekazywanie za ich pośrednictwem
ważnych informacji dotyczących bieżącego funkcjonowania samorządu, w tym
realizację zadań inwestycyjnych i remontowych;
d. Prowadzenie własnej działalności wydawniczo-promocyjnej w formie różnego rodzaju
wydawnictw książkowych dotyczących gminy, w tym realizacji zadań inwestycyjnych
i remontowych.
e. Wizualizacja – standardowe oznaczanie obiektów, wydawnictw i wystrojów
upowszechniające wiedzę o efektach planu,
f. Publikacja Lokalnego Programu Rewitalizacji Miasta Uniejów, na stronie internetowej
Urzędu Miejskiego w Biuletynie Informacji Publicznej,
g. Umieszczanie w miejscu realizacji inwestycji tablic informacyjnych i pamiątkowych
informujące o finansowaniu projektu ze środków Unii Europejskiej,
74

Lokalny Program Rewitalizacji Miasta Uniejów na lata 2011-2015

Transkrypt

Podobne dokumenty