zobacz kodeks etyki

KODEKS ETYKI ZAWODOWEJ
RZECZOZNAWCÓW MAJĄTKOWYCH
§1
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do przestrzegania prawa i standardów zawodowych
oraz zasad współŜycia społecznego a takŜe do dbałości o swoją godność osobistą.
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do powstrzymania się od wszelkich zachowań, które
mogłyby zaszkodzić dobrej opinii o zawodzie rzeczoznawcy.
Postępowanie rzeczoznawcy majątkowego, które poniŜa go w opinii publicznej lub podwaŜa
zaufanie do wykonywanych przez niego czynności zawodowych, stanowi naruszenie norm
etycznych.
§2
Postępowanie rzeczoznawcy majątkowego działającego jak osoba zaufania publicznego powinny
cechować: rzetelność, dokładność, bezstronność i profesjonalizm.
Rzeczoznawca majątkowego nie jest związany Ŝądaniami zamawiającego lub osób
zainteresowanych wynikiem jego pracy, jeŜeli pozostawałyby one w sprzeczności z prawem lub
standardami zawodowymi.
§3
Obowiązkiem rzeczoznawcy majątkowego jest godne reprezentowanie swojego środowiska
zawodowego wobec innych osób lub środowisk zgodnie z jego umiejętnościami i wysokim
poziomem zawodowym i etycznym.
§4
Rzeczoznawcy majątkowemu nie wolno dokonywać wyceny majątku własnego a takŜe osoby
bliskiej, lub innych czynności z zakresu praktyki zawodowej, nie tylko wówczas, gdy istnieje
wyraĽny zakaz ustawowy, lecz takŜe wtedy gdy mogłoby to wywołać wątpliwości co do
obiektywizmu rzeczoznawcy. Dotyczy to równieŜ sytuacji, gdy rzeczoznawca pozostaje w stosunku
zaleŜności osobistej, lub słuŜbowej w odniesieniu do zamawiającego, chyba Ŝe przepis szczególny
stanowi inaczej.
§5
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest stale doskonalić swoją wiedzę zawodową i dbać o to,
aby w swoich czynnościach zawodowych wykorzystywać najnowsze zdobycze nauki i praktyki.
§6
Rzeczoznawca majątkowy nie powinien podejmować się wykonywania czynności z zakresu
praktyki zawodowej, które wykraczałyby poza jego wiedzę i kompetencje zawodowe.
§7
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do zachowania zasady poufności i nie ujawniania
osobom trzecim informacji, które uzyskał w toku wykonywania czynności zawodowych.
Obowiązek ten spoczywa na rzeczoznawcy równieŜ po ustaniu wykonywania czynności, chyba, Ŝe
z tego obowiązku zwolnił go sąd lub inny właściwy organ, albo zamawiający.
§8
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest powstrzymać się od działań stanowiących nieuczciwą
konkurencję lub nieuczciwą reklamę. W szczególności, jeŜeli inny rzeczoznawca majątkowy
negocjuje wynagrodzenie za wykonanie określonych czynności, nie wolno rzeczoznawcy, który się
o tym dowiedział, oferować ceny niŜszej za te same usługi.
Rzeczoznawcę majątkowego obowiązują w zakresie Ŝądania wynagrodzenia za wykonywane przez
niego czynności zasady dotyczące minimalnych wynagrodzeń, ustalane przez Polska Federację
Rzeczoznawców Majątkowych.
Treść materiału promocyjnego, oraz sposób jego prezentacji powinny być przedstawione na
odpowiednim poziomie i nie mogą umniejszać w opinii publicznej jakości usług oferowanych przez
innych rzeczoznawców, lub w jakikolwiek sposób im szkodzić.
W reklamach mogą być zamieszczane informacje o kwalifikacjach rzeczoznawcy i organizacjach
zawodowych, do których naleŜy.
§9
Stosunki miedzy rzeczoznawcami majątkowymi powinno cechować koleŜeństwo, wzajemna
lojalność i współpraca, zwłaszcza w zakresie dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniem
zawodowym z osobami uzyskującymi uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania
nieruchomości.
Nie stanowi naruszenia zasad wymienionych w ust. 1 negatywne ocenianie działalności zawodowej
rzeczoznawcy majątkowego wynikające z dokonanej w ramach organizacji zawodowej przez
innego rzeczoznawcę majątkowego oceny lub opinii o wykonanym przez niego operacie
szacunkowym, chociaŜby nie zostały one następnie utrzymane przez organy prowadzące
postępowanie o których jest mowa w § 10.ust 1.
§ 10
Rzeczoznawca majątkowy nie moŜe dokonywać oceny lub opiniowania operatu szacunkowego
sporządzonego przez innego rzeczoznawcę majątkowego. Nie dotyczy to oceny lub opiniowania w
przypadku, gdy czynność ta wykonywana jest:
w postępowaniu prowadzonym przez organizację zawodową,
w postępowaniu przed Komisją Odpowiedzialności Zawodowej,
na Ŝądanie sądu lub innego organu wymiaru sprawiedliwości.
Nie stanowi naruszenia zasad etyki zawodowej opiniowanie lub ocena operatu szacunkowego
dokonywana z zachowaniem wymogów przewidzianych w Standardzie VII.2
§ 11
Rzeczoznawca majątkowy wykonuje czynności zawodowe zgodnie z najlepszą wiedzą fachową i ze
starannością właściwą dla tych czynności.
§ 12
Rzeczoznawcy majątkowemu nie wolno przyjmować od zamawiającego lub osób trzecich w
związku z wykonywanymi czynnościami jakichkolwiek korzyści osobistych lub majątkowych poza
wynagrodzeniem ustalonym w umowie.
§ 13
Rzeczoznawca majątkowy obowiązany jest do stosowania przepisów niniejszego kodeksu takŜe w
stosunku do swojego klienta, chociaŜby on tego nie Ŝądał lub nie wynikało to wyraĽnie z treści
zawartej umowy.
§ 14
Przepisy niniejszego Kodeksu obowiązują wszystkich rzeczoznawców majątkowych.
Nad przestrzeganiem norm Kodeksu czuwają organizacje zawodowe w stosunku do swoich
członków oraz Polska Federacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych.
§ 15
Kodeks opracowano w zespole: Zygmunt Bojar, Andrzej Hopfer, Andrzej Kalus, Stanisława Kalus,
Zdzisław Małecki, Tomasz Telega.
Kodeks został uchwalony przez Radę Krajową PFSRM w dniu 13 paĽdziernika 1999r. i włączony
do zbioru Standardów Zawodowych Rzeczoznawców Majątkowych, zamiast Kodeksu etyki
zawodowej uchwalonego 4 maja 1995 r.
Niniejszy Kodeks etyki zawodowej obowiązuje od dnia 14 listopada 1999 r.