Pobierz plik: Pamiętnik z Powstania Warszawskiego

Teatr Kamienica i Marszałek Województwa Mazowieckiego
oraz Burmistrz Dzielnicy Śródmieście m. st. Warszawy
zaprasza na
„PAMIĘTNIK Z POWSTANIA WARSZAWSKIEGO”
Justyna Sieńczyłło i Emilian Kamiński mają zaszczyt zaprosić
Państwa na spektakl na podstawie
"Pamiętnika z Powstania Warszawskiego" Mirona Białoszewskiego
Opracowanie tekstu i reżyseria: Jerzy Bielunas
Muzyka: Mateusz Pospieszalski
Choreografia: Maciej Florek
Scenografia: Honorata Mochalska
Kostiumy: Elżbieta Terlikowska
Obsada:
Marta Ledwoń
Agnieszka Matysiak
Katarzyna Priwieziencew
Karina Seweryn
Marta Uszko
Monika Węgiel
Wojciech Brzeziński
Artur Gotz
Kamil Kulda
Sławomir Zapała
Maciej Skuratowicz
Maciej Sufa
Jarosław Wierzbicki
„Przez dwadzieścia lat nie mogłem o tym pisać. Chociaż tak chciałem. I
gadałem. O powstaniu. Tylu ludziom. Różnym. Po ileś razy. (…) A nie wiedziałem
przecież, że właśnie te gadania przez dwadzieścia lat — bo gadam o tym przez
dwadzieścia lat — bo to jest największe przeżycie mojego życia, takie zamknięte —
że właśnie te gadania, ten to sposób nadaje się jako jedyny do opisania powstania.”
Miron Białoszewski o pisaniu „Pamiętnika z Powstania Warszawskiego”
„Pamiętnik z Powstania Warszawskiego” to pełna dramatyzmu sceniczna i muzyczna
próba przeniesienia na deski teatralne znakomitej prozy Mirona Białoszewskiego.
Tematem przedstawienia są wydarzenia, jakie miały miejsce w Polsce ponad 65 lat temu.
Ponadczasowa opowieść o wojnie, nienawiści i przemocy, a także takich uczuciach jak lęk, strach i
obawa. Wstrząsająca relacja ukazująca koszmar codziennej egzystencji setek tysięcy ludzi
uwięzionych w burzonym, płonącym mieście.
Mocna, pełna ekspresji teatralna wizja tragicznych 62 dni zamienionego w gruzy miasta
Warszawy, opowiedziana za pomocą nowoczesnych środków scenicznych, oczami młodego
pokolenia aktorów, ludzi żyjących we współczesnym świecie – nabiera metaforycznego znaczenia.
Zmienia się w opowieść o tragedii każdej wojny, każdego aktu ludobójstwa, okrucieństwie
współczesnej historii i cierpieniu niewinnych ludzi.
Powstało widowisko łączące w sobie zarówno teatr słowa, ruchu, jak i teatr muzyczny.
Język, którym opowiadana jest historia umożliwił stworzenie spektaklu, w którym dramatyczne i
ekspresyjne sceny zbiorowe przeplatają się z lirycznymi, wyciszonymi partiami solowymi. Efekt
ciszy i szeptu, sceny modlitwy, motywy muzyki oratoryjnej i kościelnej kontrastują z dynamizmem
scen przepełnionych pędem i ucieczką, zaskakującymi zmianami tempa kompozycji.
„Przede wszystkim to nie jest musical. Musical o takiej takiej tematyce
mógłby powstać chyba tylko w Ameryce. W naszym spektaklu łączymy różne
konwencje. Sceny są ruchowo bardzo rozbudowane. Oprócz tekstu mówionego są
songi, są elementy teatru rapsodycznego. Przyznam, że nasi studenci dostali do
ręki bardzo trudny materiał, przez krytykę uznany za arcydzieło”.
Jerzy Bielunas
Odmienne emocje i przeżycia związane z odbiorem sztuki, to efekt pracy utalentowanych
twórców i wykonawców. Doskonała reżyseria Jerzego Bielunasa sprawia, że „Pamiętnik” to
współczesna forma prozy Białoszewskiego, w której potoczność języka, prostota i skrótowość
pozwalają uniknąć patosu tak niebezpiecznego w utworach poświęconych tragicznym wydarzeniom
wojennym.
„Przez ponad dwadzieścia lat myślałem o tym, by wyreżyserować spektakl
na podstawie tej książki. Jak przenieść na scenę jeden z najbardziej poruszających i
złożonych artystycznie tekstów naszej współczesnej literatury? Językiem, który
„wypadł z normy”? Białoszewski opowiedział historię świata, który też wypadł z
normy.
Czułem potrzebę zderzenia słów Białoszewskiego z muzyką, która podkreśli
różnorodność rytmów tej prozy, uwypukli struktury ukryte w okaleczonych
formach zdań, w zaskakujących konstrukcjach i zbitkach słów, która odsłoni
wieloznaczność sensów i bogactwo związanych z tekstem skojarzeń nie tylko
treściowych, ale i brzmieniowych.”
Jerzy Bielunas
Nastrój przedstawienia buduje muzyka Mateusza Pospieszalskiego - kompozytora, który
współpracę z reżyserem rozpoczął od napisania muzyki do „Litanii piwnic”, jednej z części
spektaklu. Utwór ten zaśpiewała Kinga Preis. Spektakl dopełnia precyzyjnie ułożona choreografia,
której twórcą jest Maciej Florek - tancerz, choreograf, wykładowca technik tańca współczesnego i
nowoczesnego znany jako „Gleba” - zwycięzca programu "You Can Dance - Po Prostu Tańcz".
„Moja rola polegała na przełożeniu języka emocji i słów nie na taniec, ale na
ruch sceniczny. Scena po scenie improwizowaliśmy do muzyki. Starałem się jak
mogłem pomóc aktorom swoim doświadczeniem. To była prawdziwa przyjemność,
móc pracować z tymi wspaniałymi ludźmi. Dla mnie to jest niezwykła sprawa, bo
mam potem podwójną przyjemność, gdy widzę ich parę lat później na ekranie. Poza
tym współpraca z tak niezwykłymi ludźmi, jak Mateusz Pospieszalski, Jerzy
Bielunas czy Honorata Mochalska to dla mnie zaszczyt”.
Maciej Florek
"O tym, co się robiło w schronie"
(...) I tupało. Niepokojąco tupały uciekające stopy. Jeszcze bardziej niepokojąco
śpiewały głosy. Czasami chaotycznie składał się ten śpiew w modlitwę. I znowu
kroki. Tupotanie. I znowu śpiew. I jeszcze raz. Głośny. Donośny. Przeszywający.
Sceny posklejane z kawałków wspomnień. Opowiadanie o tym jak płynęło życie w
piwnicach. Jak się ta piwnica prawie zawaliła. Poszukiwanie nowego schronienia.
Śmiertelnie niebezpieczna wędrówka. Rozsypany na scenie suchy chleb. Czerwono
pasiaste skarpetki Mirona. Zgrzebne płaszcze, bure kolory. (...) I ta dekoracja. Stół,
który raz był stołem, a raz stropem walącej się kamienicy. Zabawa przedmiotem.
Aż widzę płonącą katedrę i żywe płomienie. Zapach palonego papieru. Zgaszonej
świecy. Gdzieś z tyłu widzę jak nadlatują. Słyszę, jak w panicznym strachu,
śpiewem malowane jest bombardowanie (...)
Katarzyna Pająk
Na podstawie „Pamiętnika z Powstania Warszawskiego” powstał spektakl dyplomy
Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu, którego pokaz odbył się także w Warszawie w
Teatrze Na Woli, a dnia 31 lipca 2009 roku – w ramach obchodów 65. rocznicy wybuchu Powstania
Warszawskiego, na Placu Krasińskich odbył się koncert galowy z udziałem wybitnych polskich
artystów, m.in.: Stanisławy Celińskiej, Katarzyny Groniec, Anny Marii Jopek czy Macieja
Maleńczuka.
Przedstawienie, które powstaje w Teatrze Kamienica przygotowano z myślą o uczczeniu 65
rocznicy upadku Powstania Warszawskiego. Premiera odbędzie się 2 października 2009 roku, t.j w
dniu, w którym przed 65 laty ogłoszono koniec walk heroicznej Warszawy. W Polsce co roku
uroczyście obchodzi się rocznicę wybuchu powstania, natomiast rzadziej myśli się o 2 października
- jakże ważnym dniu, który można nazwać „Świetem Nienazwanym”.
Spektakl grany będzie w piwnicach, w których chronili się powstańcy i mieszkańcy miasta.
Mieszczą się one w bezpośrednim sąsiedztwie miejsc, które opisuje w „Pamiętniku z Powstania
Warszawskiego” Miron Białoszewski. To dramatyczna historia 62 dni, w których straciło życie 200
tysięcy Warszawiaków, a miasto zmieniono w gruzy. Wstrząsająca relacja ukazująca dzień po dniu
„życie na tle możliwości śmierci”, życie setek tysięcy mieszkańców miasta pozbawionych wody i
żywności, stłoczonych w piwnicach, skazanych na bezustanne naloty i bombardowania.
Serdecznie zapraszamy
WWW.TEATRKAMIENICA.PL
"Teatr Kamienica"
Al. Solidarności 93
00-144 Warszawa