Pobierz - OPIWPR

Transkrypt

Pobierz - OPIWPR

żyć wą e
o
ł
a ugo ani
z
k
w
a
sł
J
u daro
ę
firmgospo eleni
i
– za nów z
tere
ABC
u
B
es
n
z
i
Spis treści
2
Pomysł na firmę / 3
1. K
im są odbiorcy i klienci firmy usługowej zajmującej się zagospodarowaniem terenów zieleni / 4
2. Cele i zasoby osobiste / 4
2.1. Wykształcenie i doświadczenie / 4
2.2.Wiedza o własnym produkcie / 4
3. Produkt/usługa / 4
3.1. Analiza potencjału firmy i otoczenia / 5
3.2.Potrzeby klientów – jakie są i czy produkt je zaspokoi / 6
4. Rynek / 7
4.1. Konkurencja / 7
4.2.Kształtowanie ceny produktu/usługi / 7
4.3.Źródła informacji o rynku / 7
4.4.Rynek docelowy, klienci/odbiorcy usług / 8
4.5.Sprzedaż i marketing / 9
5. Formalności związane z założeniem firmy /10
5.1. Wybór formy prawnej działalności gospodarczej / 10
5.2.Rejestracja firmy / 11
5.3.Wybór formy opodatkowania / 15
5.4.Prawo budowlane w zakresie zagospodarowania terenów zieleni / 18
5.5.Ochrona środowiska / 19
6. Inne obowiązki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej / 20
6.1. Kodeks pracy, przepisy sanitarne / 20
6.2.Przepisy o ochronie przeciwpożarowej / 21
6.3.Podatek od nieruchomości / 21
6.4.Ubezpieczenia / 22
7. K
oszty prowadzenia działalności usługowej w zakresie zagospodarowania
terenów zieleni / 22
7.1. Budżet początkowy / 22
7.2. Budżet zadaniowy (1 miesiąc) / 23
8. Źródła finansowania działalności gospodarczej / 26
8.1. Kredyty / 26
8.2.Pożyczki / 27
8.3.Venture capital / 28
8.4.Aniołowie biznesu / 28
8.5.Leasing / 28
8.6.Franchising / 29
8.7. Dotacje / 30
9. Biznes plan przedsięwzięcia / 31
3
Pomysł na firmę
Założenie firmy usługowej związanej z zagospodarowaniem terenów
zieleni ma szansę powodzenia, w świetle wzrastającego zainteresowania ładnym utrzymaniem otoczenia zarówno ze strony osób indywidualnych, jak i samorządów,
przedsiębiorstw i instytucji, a także, rosnących wymogów dotyczących
dbania o środowisko i, co nie mniej ważne, podejmowaniem inwestycji w tym
zakresie.
Firma ma szansę rozwoju przy założeniu, że zbuduje szeroką ofertę kompleksowych usług związanych z projektowaniem i doradztwem w zakresie zagospodarowania i aranżacji terenów zieleni, ale także wykonywaniem prac ogrodniczych i budowlano-ziemnych, przy użyciu specjalistycznego sprzętu do prac
ziemnych, gwarantujących dobrą jakość pracy.
Założeniem firmy powinna być dbałość o wykorzystywanie najnowszych technologii i nowoczesnych metod prac ziemnych, zatrudnianie wykwalifikowanych
pracowników i współpracowników, wprowadzanie nowych trendów w zakresie
projektowania ogrodów, dbałość o środowisko naturalne, zgodność wykonanych prac z przepisami prawa budowlanego i ochrony środowiska.
Firma powinna współpracować z firmami zewnętrznymi w zakresie wykonywania projektów architektonicznych zagospodarowania terenu, z firmami
świadczącymi usługi prac ziemnych specjalistycznym sprzętem (na początek
działalności, będzie to mniejszy koszt niż zakup własnego sprzętu), z hurtowniami ogrodniczymi w zakresie doboru roślin i elementów małej architektury,
z firmami budowlanymi w zakresie instalacji oświetleniowych, systemów nawadniania, prac inżynieryjnych (wytyczanie terenu, określanie ukształtowania
terenu, wykonywanie ogrodzeń, nawierzchni, murków, zbiorników wodnych
itp.).
Jak założyć działalność usługową zagospodarowanie terenów zieleni
1.Kim są klienci firmy usługowej zajmującej się
zagospodarowaniem terenów zieleni
Klientami firmy mogą być zarówno osoby fizyczne posiadające nieruchomości
niezabudowane, jak i przedsiębiorcy, organy samorządów terytorialnych, instytucje
zainteresowane wykonaniem projektów terenów zieleni, zainstalowania obiektów
małej architektury, zasadzeniem drzew i krzewów, wykonaniem prac budowlano
- ziemnych itp.
2. Cele i zasoby osobiste
2.1.Wykształcenie i doświadczenie
Świadczeniem usług w zakresie zagospodarowania terenów zieleni może zająć się
każdy dorosły obywatel i nie jest konieczne by właściciel posiadał specjalistyczną
wiedzę ogrodniczą, czy architektoniczną, lecz ważne jest, by umiał zbudować
dobry zespół wykwalifikowanych pracowników i firm współpracujących.
2.2.Wiedza o własnym produkcie
4
Usługi zagospodarowania terenów zieleni wymagają znajomości prac ogrodniczych, architektonicznych, inżynieryjnych, prawa budowlanego (ustawa z dnia 7
lipca 1994 r., Prawo budowlane, Dz. U. z 1994, nr 89, poz. 414), prawa ochrony
środowiska (ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r., Prawo ochrony środowiska, Dz. U.
z 2001, nr 62, poz. 627). Umiejętność zagospodarowywania terenów powinna być
oparta studiach ogrodniczych i praktykach w firmach zajmujących się pielęgnacją
ogrodów, parków, skwerów, a także na szkoleniach i kursach dokształcających.
Niezbędne jest stałe śledzenie tendencji i technik ogrodniczych, stosowanych w
kraju i za granicą, by oferta zaspokajała potrzeby nabywców w jak najwyższym
stopniu. Zanim zdobędziemy praktykę, warto korzystać z doświadczeń innych firm,
i podzlecać im wykonywanie konkretnych zadań w ramach przyjętego zamówienia.
W celu rozpoznania naszego biznesu należy przeprowadzić analizę potrzeb, kierunków dalszego rozwoju i poświęcenia dla wykonywanej pracy, przygotowania
biznes planu przedsięwzięcia i określenia wielkości niezbędnych nakładów inwestycyjnych. Dla zrealizowania przedsięwzięcia istotne jest rozeznanie, co do pomocy
państwa w zakresie wsparcia finansowego dla nowo tworzonych firm, jak i firm
już istniejących na rynku.
3. Produkt/usługa
Przedmiotem działalności firmy jest świadczenie usług zagospodarowania terenów zieleni, polegające na doradztwie w zakresie wykonania gotowego projektu
architektonicznego, projektowaniu i doborze roślin, wykonaniu prac ziemnych,
doborze form małej architektury, wykonywaniu prac budowlanych w terenie,
doborze materiałów ogrodniczych, utrzymaniu terenów zieleni.
Przykładowy zakres oferowanych usług:
— projektowanie terenów zieleni,
— kompleksowe zakładanie ogrodów i terenów zieleni miejskiej i zakładowej,
— sadzenie i przesadzanie roślin, zabezpieczanie drzew na placu budowy oraz
zakładanie ekranów korzeniowych,
— projekty systemów automatycznego nawadniania,
— montaż systemów nawadniających z automatyką i bez, podziemne i naziemne zraszacze, linie kropkujące i mikronawadnianie,
— zakładanie trawników z siewu i rolki,
— regeneracja trawników,
— ogrody skalne i wrzosowiska,
— wykonanie oczek wodnych, stawów, rzek i strumieni, spływów, wodospadów
i kaskad, fontann,
— konserwacja ogrodów wodnych, profesjonalna analiza wody z zaleceniami
pielęgnacyjnymi,
— mała architektura: pergole, trejaże, altany, płotki, kratki, budowa murków
skalnych,
— prace ziemne i przeładunkowe (wyrównywanie, glebogryzowanie, wywózka
ziemi i gruzu, przywóz i rozplantowanie ziemi urodzajnej),
— prace brukarskie z kostki betonowej, granitowej i bruku drewnianego, ścieżki i patia ogrodowe
z kamienia naturalnego,
— usuwanie zbędnej roślinności na placach, przydrożach oraz przed założeniem zieleni,
— obsadzanie i zabezpieczanie skarp,
— prace pielęgnacyjne wiosenne (wertykulacja, aeracja, wygrabianie, wałowanie trawników, nawożenie, przycinanie drzew i krzewów, koszenie trawników, zakładanie, obsada i utrzymanie kwietników),
— prace pielęgnacyjne jesienne (przygotowanie ogrodu do zimy, zabezpieczenie roślin i systemów nawadniających),
— usuwanie chemiczne chwastów,
— zwalczanie chorób i szkodników,
— wycinka i karczowanie drzew,
— wykonywanie oświetleń ogrodowych i w oczkach wodnych,
— odśnieżanie placów, parkingów, dróg dojazdowych.
3.1. Analiza potencjału firmy i otoczenia
Atuty naszej firmy i szansa jaką stwarza otoczenie, sprzyjające osiągnięciu sukcesu:
— odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie zespołu pracowników i współpracowników,
— posiadanie odpowiedniej bazy sprzętowej,
— posiadanie bazy firm współpracujących, to jest: architektów, geodetów, in-
5
żynierów, dostawców,
— rosnąca liczba inwestycji infrastrukturalnych prowadzonych przez samorządy terytorialne (remonty lub budowa nowych obiektów, wykonywanie dróg,
itp.),
— wzrastająca liczba przedsiębiorców lub innych inwestorów,
— rosnące zainteresowanie wykonywaniem profesjonalnych ogrodów przydomowych, doradztwem, sprawowaniem opieki nad założonymi już ogrodami,
— stawianie coraz większych wymogów w zakresie ochrony środowiska,
— dbałość o miejskie tereny zielone,
— dobrze rozwinięty rynek ogrodniczy w zakresie produkcji drzew i krzewów
ozdobnych, produkcji elementów małej architektury, systemów nawodnień,
elementów betonowych, budowli i mebli ogrodowych, materiałów ogrodniczych itp.
Zagrożenia:
— sezonowość usług, okresy zimowe wymagają wprowadzania nowych usług
np. odśnieżania,
— działania konkurencji, konieczne jest śledzenie jej cen i oferty,
— procedury wyboru oferty na zagospodarowanie terenu dla inwestycji publicznych, zgodne z ustawą Prawo zamówień publicznych (możemy nie być
w stanie sprostać wymogom przetargowym),
— przedłużające się procesy inwestycyjne, opóźniające rozpoczęcie prac zagospodarowania terenu,
— długie terminy płatności w przypadku dużych inwestycji.
3.2. Potrzeby klientów – jakie są i czy produkt/usługa je zaspokoi
6
Klienci oczekują wysokiej jakości wykonywanych prac, zgodnie z dokumentacją
projektową, specjalistycznego doradztwa w zakresie zaprojektowania terenu, wysokiej jakości materiału roślinnego czy budowlanego, doboru roślin odpowiedniego
do warunków siedliskowych, konkurencyjnej ceny i terminowości wykonywanych
prac.
Przed przystąpieniem do prac istotna jest wizyta w terenie, który zostanie objęty
pracami projektowymi lub ogrodniczymi. Na miejscu warto przeprowadzić uzgodnienia, obmiary lub dokumentację fotograficzną terenu.
Na życzenie klienta, można przygotować wizualizację fotograficzną lub komputerową przyszłych prac oraz kosztorys wstępny. Można wykonać również plan
aranżacji zagospodarowania terenu, nasadzeń roślin, systemu nawadniania i
oświetlenia. Umowę na wykonanie prac podpisujemy po przedstawieniu koncepcji,
uzgodnieniu zakresu i terminu prac oraz kosztorysu wstępnego.
4. Rynek
4.1. Konkurencja
Rynek konkurencyjny dla usług zagospodarowania terenów zielonych jest szeroki.
Funkcjonuje wiele zarówno małych, jak i dużych firm oferujących tego rodzaju
usługi. Nastąpiła spora segmentacja rynku, firmy oferują szeroki lub bardzo wąski
zakres usług, specjalizując się w świadczeniu określonej usługi i wyszukując niszy
rynkowej, na której nie działa żadna lub bardzo mało firm. Spora liczba producentów materiałów ogrodniczych, szkółkarskich i rolniczych, wykorzystywanych
w usługach zagospodarowania terenów zielonych, świadczy o chłonności i tendencjach rozwojowych tego rynku.
4.2. Kształtowanie ceny produktu/usługi
Z marketingowego punktu widzenia cena jest wtedy efektywna, kiedy jest zorientowana na rynek. Tworzenie ceny może stać się wówczas kreatywnym procesem,
generującym przewagę konkurencyjną na rynku. Postrzegana wartość oferty
rynkowej jest tożsama z wizerunkiem firmy na rynku, a decydujący wpływ mają
takie elementy jak: reputacja firmy, opinie odbiorców usług, dodatkowe usługi
oferowane przez firmę, standard firmy na rynku, niskie koszty pozyskania usługi
przez klienta.
Ceny w zakresie usług zagospodarowania terenów zielonych w dużej mierze
kształtowane są przez rynek i ceny konkurencji. Jeżeli cena cechuje się wyższą
użytecznością niż u konkurencji (bezpłatne doradztwo, dobór roślin, lepsze jakościowo użyte materiały) rynek może przyjąć wyższe ceny.
4.3. Źródła informacji o rynku
Bez rozeznania rynku firma nie ma szans na sprzedaż swoich usług, toteż niezbędne jest przeprowadzenie badań na trzech płaszczyznach:
1. Analizy otoczenia i warunków działania firmy.
2. Elementów marketingu mix.
3. Analizy rezultatów działania firmy.
Ad.1. Pierwszy obszar działania sprowadza się do rozpoznania warunków działania
firmy i postawienie sobie pytań:
— Jaka jest chłonność i pojemność rynku docelowego.
— Jakie są kierunki zmian na tym rynku i jakie zewnętrzne czynniki je determinują.
— Jaki jest udział firmy w rynku.
— Kim są nasi najwięksi konkurenci, jakie są ich atuty i słabości.
— Kto kupuje nasze usługi (wiek, grupa dochodowa).
— Gdzie mieszkają potencjalni odbiorcy naszych usług.
— Ile i jak często kupują.
— W jakim stopniu nasza oferta satysfakcjonuje odbiorców.
Ad.2. Drugim obszarem są badania narzędzi (instrumentów), za pomocą których
7
firma oddziałuje na rynek, a więc elementów marketingu mix. Należy odpowiedzieć sobie na następujące pytania:
— Czy jakość naszych usług będzie satysfakcjonować odbiorców.
— Czy usługi mają wszystkie niezbędne cechy korzystne dla odbiorców.
— Czy sprzedajemy po właściwej cenie.
— W jaki sposób można je porównać do usług konkurencji.
— W przypadku innowacji usługowych:
- czym nowa usługa powinna różnić się od już oferowanych na rynku, aby
mogła być zaakceptowana
- dla jakich grup odbiorców innowacja może być atrakcyjna
- jakie są szanse rynkowe nowej usługi (jakiej wielkości sprzedaży można
oczekiwać)
- jakie koszty poniesie firma wprowadzając na rynek nową usługę
- jaką zastosować strategię cenową dla nowej usługi
- jakie są wyobrażenia rynku o nowej usłudze i usłudze konkurentów.
— Czy dystrybucja usług będzie właściwa.
— Czy jest lepszy, atrakcyjniejszy sposób dystrybucji.
— Czy nasze wysiłki promocyjne (np. reklama za pośrednictwem lokalnych
mediów) jest efektywna i dociera do odbiorców, wpływając na ich decyzje.
Ad.3. Trzeci obszar badań marketingowych to analiza rezultatów działania firmy.
Obejmuje on przede wszystkim badania:
— Wyników (efektów) sprzedaży (zbytu) w różnych przekrojach – czasowym,
asortymentowym, przestrzennym, kategorii obsługiwanych odbiorców, z
uwzględnieniem przyczyn ewentualnych zmian obrotów (najczęściej w powiązaniu z bieżącą analizą kosztów).
8
— Zmian udziału firmy w rynku.
— Wizerunku (image) firmy w oczach odbiorców (na tle wizerunku naszych
największych konkurentów).
4.4. Rynek docelowy, klienci/odbiorcy usług
Wybór określonej grupy odbiorców, stanowiących dla firmy rynek docelowy następuje przez segmentację rynku. Wyselekcjonowana grupa odbiorców stanowi
segment rynku. Co łączy wszystkich odbiorców, którzy tworzą taki segment? Łączy
ich przede wszystkim duże podobieństwo potrzeb oraz preferencji dotyczących
danego dobra lub usługi. Odbiorcy należący do tego samego „segmentu rynku”
mają zwykle bardzo zbliżone potrzeby, gusty i upodobania. Poszukują usług o
zbliżonych cechach.
Szczególnie ważne jest pojęcie niszy rynkowej, stanowiącej wąsko zdefiniowaną
grupę szukającą ściśle określonych korzyści. Zaletą niszy jest to, iż zazwyczaj ma
niewielu konkurentów, co pozwala firmie stać się liderem sprzedaży na tym rynku.
Dokonując wyboru obsługiwanego segmentu rynku, należy odpowiedzieć na
kilka pytań:
— Czy w danym segmencie występuje luka (potrzeby, które nie są zaspokojone).
— Jaka część odbiorców jest zadowolona z usług oferowanych przez konkurentów, a jaka poszukuje czegoś innego.
— Czy firma jest w stanie zaoferować coś, czego odbiorcy rzeczywiście poszukują.
— Czy przewidywany popyt jest na tyle duży, aby stwarzał firmie szansę na
opłacalną działalność.
— Czy firma będzie w stanie skutecznie przedstawiać i promować swoją ofertę
potencjalnym odbiorcom.
Należy pamiętać, iż rynek sprzedaży może dzielić się na mniejsze rynki w tym
samym segmencie, na jeszcze mniejsze rynki, mini-rynki itd. Jest to właśnie proces wyszukiwania nisz rynkowych, a więc rynków, na których nie działa żaden
konkurent i występuje popyt ze strony odbiorców.
Dokonując wyboru rynku docelowego, firma powinna kierować się pewnymi
zasadami, a mianowicie:
— Koncentrować działalność w takim obszarze, który daje jej możliwość uzyskania przewagi konkurencyjnej.
— Wybierać taki obszar rynku, który firma zna.
— Wybierać taki segment rynku, który jest zgodny z długofalowymi planami
jej działania.
— Koncentrować się na segmentach o odpowiedniej wielkości oraz rosnącym
potencjale.
— Unikać segmentów związanych z ostrą walką konkurencyjną.
— Starannie oceniać bariery wejścia na rynek.
— Upewnić się, czy działanie w wybranym segmencie zapewnia osiąganie zysku.
— Niektóre segmenty należy pozostawić w rezerwie.
— Segmentacja rynku nie jest nieograniczona w czasie; segmenty nie są kategorią stabilną i muszą być rozpatrywane w ujęciu dynamicznym, dlatego
tak ważna jest ciągła obserwacja zjawisk zachodzących na interesujących
nas rynkach.
4.5. Sprzedaż i marketing
Warunkiem sprzedaży każdej usługi jest dotarcie do odbiorcy z informacją o
usłudze i zachęcenie go do zakupu, a więc skuteczna promocja.
Działania można prowadzić poprzez następujące narzędzia:
— reklama, czyli bezosobowa, płatna i adresowana do masowego odbiorcy
forma prezentacji i promocji usługi,
— promocja sprzedaży, obejmująca zespół materialnych bodźców zwiększających atrakcyjność sprzedaży danej usługi oraz chęć zakupu,
— sprzedaż osobista, polegająca na prezentowaniu usług firmy przez bezpośrednie kontakty osobiste z potencjalnymi odbiorcami,
— propaganda marketingowa, stanowiąca kompleks działań związanych z
wypracowaniem odpowiednich relacji z otoczeniem, w celu zbudowania
pozytywnego wizerunku firmy na rynku,
9
— marketing bezpośredni, wykorzystujący listy, telefony, pocztę elektroniczną
i inne nieosobiste narzędzia kontaktu z przyszłymi potencjalnymi odbiorcami.
5. Formalności związane z założeniem firmy
Prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie zagospodarowania terenów zieleni sklasyfikowane jest w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) pod numerem:
81.30 Z Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni.
Podklasa ta obejmuje dokonywanie zasadzeń, pielęgnację i utrzymanie:
— parków i ogrodów:
- przy domach prywatnych i domach wielomieszkaniowych,
- przy budynkach użyteczności publicznej i częściowo publicznej (szkoły,
szpitale, budynki administracyjne, kościoły itp.),
- na terenach miejskich (parki miejskie, strefy zieleni, cmentarze itp.),
— zieleni:
- budynków (zieleń fasad, ogrody na dachach i wewnątrz budynków itp.),
- autostrad, ulic, dróg kolejowych i tramwajowych, brzegów dróg wodnych,
w portach itp.,
- terenów sportowych, terenów przeznaczonych do gier i zabaw na świeżym powietrzu i innych terenów rekreacyjnych (np. trawniki przeznaczone
do zażywania kąpieli słonecznych, pola golfowe),
- wód stojących i płynących (zbiorniki wodne, bagna, stawy, baseny kąpielowe, fosy, strumyki, potoki, rzeki, systemy oczyszczania ścieków),
10
— zagospodarowanie terenów zieleni i dokonywanie zasadzeń w celu ochrony
przed hałasem, wiatrem, erozją, oślepianiem lub dla ułatwienia widoczności.
Termin teren zieleni zdefiniowany jest w ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r., o
ochronie przyrody (Dz. U. z 2009, nr 151, poz. 1220), zgodnie z którym, są to
tereny wraz z infrastrukturą techniczną i budynkami funkcjonalnie z nimi związanymi, pokryte roślinnością, znajdujące się w granicach wsi o zwartej zabudowie
lub miast, pełniące funkcje estetyczne, rekreacyjne, zdrowotne lub osłonowe,
a w szczególności parki, zieleńce, promenady, bulwary, ogrody botaniczne, zoologiczne, jordanowskie i zabytkowe oraz cmentarze, a także zieleń towarzysząca
ulicom, placom, zabytkowym fortyfikacjom, budynkom, składowiskom, lotniskom
oraz obiektom kolejowym i przemysłowym.
5.1. Wybór formy prawnej działalności gospodarczej
Wybór formy prawnej działalności jest decyzją uznaniową założyciela. Może to
być jednoosobowa działalność gospodarcza albo udział w spółce osobowej lub
kapitałowej. Decyzja uzależniona jest od ponoszenia ryzyka i skali działalności,
na jaką decyduje się właściciel.
Jednoosobowa działalność gospodarcza pozwala na samodzielne podejmowanie
decyzji i jest odpowiednia dla małych i średnich rozmiarów działalności. Przy
czym, założyciel odpowiada całym swoim majątkiem firmowym i osobistym za
zobowiązania firmy.
Spółki osobowe zawiązywane są przez osoby fizyczne, które kumulują własne
wkłady pieniężne na rzecz spółki lub wnoszą wiedzę (know- how), przez co rozmiar
spółek jest większy i mają szerszy zakres działania. Wspólnicy dzielą się zyskami,
ale również i ryzykiem działalności, odpowiadają za zobowiązania spółki całym
swoim majątkiem osobistym.
W przypadku spółek kapitałowych, przepisy prawne regulują w ścisły sposób
wielkości kapitałów założycielskich oraz zasady podejmowania kluczowych decyzji
w spółce. Inny jest również sposób rejestracji spółki, gdzie wymagany jest wpis
do Krajowego Rejestru Sądowego, zaś dane finansowe spółki są jawne. Wielkość
kapitału założycielskiego dla spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 5
000 zł, zaś dla spółki akcyjnej 100 000 zł.
5.2. Rejestracja firmy
5.2.1. Rejstracja działalności gospodarczej
Od dnia 1 lipca 2011 r. rejestrujemy własną firmę na formularzu CEIDG-1 (wniosek
do rejestracji działalności gospodarczej osób fizycznych).
Wniosek CEIDG-1 jest jednocześnie:
— wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON),
— zgłoszeniem identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym (NIP),
— oświadczeniem o wyborze formy opodatkowania podatkiem dochodowym
od osób fizycznych,
— zgłoszeniem albo zmianą zgłoszenia płatnika składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
— oświadczeniem o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników.
Aby zarejestrować działalność gospodarczą jako osoba fizyczna możemy obecnie
wybrać jeden z trybów postępowania:
— Zalogowanie się do CENTRALNEJ EWIDENCJI I INFORMACJI O DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ (CEIDG), wypełnienie wniosku on-line i złożenie go elektronicznie.
— Bez logowania się do CEIDG, wypełnienie wniosku on-line, wydrukowanie i
zaniesienie go do dowolnego urzędu gminy.
— Pobranie i złożenie wniosku papierowego w urzędzie gminy. Gmina przekształca go na wniosek elektroniczny.
— Przesłanie wniosku listem poleconym do wybranej gminy. Podpis musi być
notarialnie potwierdzony.
Jeżeli wybierzemy sposób polegający na zalogowaniu się do CEIDG, to przy pierwszym logowaniu należy założyć konto na Elektronicznej Platformie Usług Administracji Publicznej ePUAP (https://prod.ceidg.gov.pl ) i aktywować je po otrzymaniu
potwierdzenia mailowego.
11
Podstawą do złożenia wniosku w CEIDG jest identyfikacja tożsamości osoby, której
wniosek dotyczy oraz podpisanie wniosku.
W celu rejestracji konta można skorzystać z podpisu elektronicznego z certyfikatem kwalifikowanym lub nieodpłatnego profilu zaufanego na platformie ePUAP.
Profil zaufany jest bezpłatną metodą potwierdzania naszej tożsamości w systemach elektronicznej administracji – to odpowiednik bezpiecznego podpisu elektronicznego, weryfikowanego certyfikatem kwalifikowanym. Wykorzystując profil
zaufany możemy załatwić sprawy administracyjne (np. wnoszenie podań, odwołań,
skarg) drogą elektroniczną bez konieczności osobistego udania się do urzędu.
Aby uzyskać profil zaufany należy:
I sposób – dla wszystkich obywateli:
1. zalogować się na platformie ePUAP (wymagane posiadanie konta na ePUAP),
2. wypełnić wniosek o założenie profilu,
3. udać się do punktu potwierdzającego profil, celem potwierdzenia tożsamości (lista instytucji potwierdzających na stronie internetowej http://epuap.gov.pl
II sposób – dla osób posiadających podpis elektroniczny:
1. zalogować się na platformie ePUAP (wymagane posiadanie konta na ePUAP),
12
2. wypełnić wniosek o założenie profilu,
3. potwierdzić swoje dane za pomocą podpisu elektronicznego z kwalifikowanym certyfikatem.
Wypełniając wniosek CEIDG-1 musimy podać rodzaj działalności w oparciu o
Polską Klasyfikację Działalności 2007 (PKD). Dokonując rejestracji firmy możemy
podać dowolną ilość kodów PKD.
Ważne informacje:
— rejestracja firmy zwolniona jest z opłat,
— przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis,
— wpis jest dokonywany nie później, niż następnego dnia roboczego po dniu
wpływu do CEIDG poprawnego wniosku,
— zaświadczeniem o wpisie w CEIDG jest wydruk ze strony internetowej CEIDG,
— organy administracji publicznej nie mogą domagać się od przedsiębiorców okazywania, przekazywania lub załączania do wniosków zaświadczeń
o wpisie w CEIDG,
— numerem identyfikacyjnym przedsiębiorcy w CEIDG jest numer identyfikacji
podatkowej (NIP).
5.2.2.REGON
Wpis lub zmiana wpisu w rejestrze REGON przedsiębiorców będących osobami
fizycznymi następuje na podstawie danych z wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG). Osoby wpisane do rejestru
REGON na podstawie danych z wniosku CEIDG-1 otrzymują informację o numerze
identyfikacyjnym REGON za pomocą wyszukiwarki CEIDG.
W przypadku konieczności posiadania zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON jesteśmy zobowiązani do złożenia żądania wydania zaświadczenia
w urzędzie statystycznym właściwym ze względu na adres zamieszkania. Urzędy
statystyczne wydają na żądanie zaświadczenia o nadanym nam numerze identyfikacyjnym, nie później niż w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania żądania.
Ważne informacje:
Nie mamy obowiązku przedkładania w kontaktach z organami administracji publicznej zaświadczeń o nadaniu numeru NIP i REGON w sytuacji, gdy odpowiednie
numery znalazły się we wniosku CEIDG, w innych przypadkach zaświadczenie
zamieniono na oświadczenie.
5.2.3.Pieczątka
Posiadanie pieczątki nie wynika z żadnych przepisów prawa, jednak jej wykonanie może się okazać niezbędne w trakcie załatwiania formalności, związanych z
założeniem własnej firmy i jest przydatne w czasie jej funkcjonowania na rynku.
Pieczątka powinna zawierać: nazwę firmy, adres siedziby, NIP, dane kontaktowe
- nr telefonu, faksu, adres poczty elektronicznej (e-mail), adres serwisu internetowego (strony www).
5.2.4.Bank
Przy wyborze banku, który będzie obsługiwał nasze konto, powinniśmy brać pod
uwagę koszt obsługi rachunku. Ważne są też: opłaty za przelewy, prowizje od
wypłat gotówkowych, karty płatnicze, obsługa telefoniczna bądź internetowa
konta, czy nawet odległość do banku.
Posiadanie konta firmowego nie jest obowiązkowe, jednak są sytuacje kiedy
musimy je założyć (np. urząd skarbowy będzie wymagał od nas płatności bezgotówkowych w przypadku zwrotu podatku VAT).
Firmowego rachunku bankowego mamy obowiązek używać również, gdy stroną
transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca a jednorazowa wartość
transakcji przekracza 15 000 euro.
5.2.5.Zakład Ubezpieczeń Społecznych
W terminie 7 dni od rozpoczęcia działalności gospodarczej musimy dokonać w
swoim oddziale ZUS zgłoszenia siebie i pracowników do ubezpieczenia.
Jeżeli prowadzenie firmy jest naszym jedynym zajęciem wówczas składamy for-
13
mularz ZUS ZUA (zgłoszenie do ubezpieczenia osoby ubezpieczonej). Kiedy
natomiast przedsiębiorca wykonuje inną pracę płatną powyżej minimalnej pensji
krajowej, wówczas należy zgłosić się tylko do ubezpieczenia zdrowotnego na
formularzu ZUS ZZA.
Po zgłoszeniu do ZUS, należy pamiętać o opłacaniu składek w następujących
terminach:
— jeśli tylko za siebie - to do 10 dnia następnego miesiąca,
— jeśli za siebie i za zatrudnionych pracowników - to do 15 dnia następnego
miesiąca.
Jeżeli rozpoczynamy prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej to przez
okres 24 miesięcy możemy opłacać składki na ubezpieczenia społeczne od kwoty
stanowiącej 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Z preferencyjnych zasad opłacania składek nie mogą skorzystać osoby, które:
— w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia
wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność,
— wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz
którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub
w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy
lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.
Wysokość preferencyjnych składek ( od stycznia 2013 r.):
14
— 93,70zł (tj. 19,52%) na ubezpieczenie emerytalne,
— 38,40 zł (tj. 8%) na ubezpieczenia rentowe,
— 11,76 zł (tj. 2,45%) na ubezpieczenie chorobowe,
— 9,26 zł
(tj. 1,93%) na ubezpieczenie wypadkowe - przy założeniu, że
osoba prowadząca pozarolniczą działalność zgłasza do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 osób.
Dodatkowo wszyscy przedsiębiorcy opłacają za siebie składkę na ubezpieczenie
zdrowotne, która obecnie wynosi 261,73 zł.
5.2.6.Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, rolnik
lub domownik, który rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej lub rozpoczyna współpracę przy prowadzeniu tej działalności, może nadal
podlegać ubezpieczeniu społecznemu rolników, jeśli:
— podlegał temu ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy nieprzerwanie przez co najmniej 3 lata i nadal prowadzi działalność rolniczą lub
stale pracuje w gospodarstwie rolnym, obejmującym obszar użytków rolnych powyżej 1 ha przeliczeniowego, lub w dziale specjalnym w rozumieniu
ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników,
— złoży w KRUS oświadczenie o kontynuowaniu tego ubezpieczenia w terminie 14 dni od rozpoczęcia wykonywania pozarolniczej działalności gospodarczej lub rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu tej działalności,
Oświadczenie to można złożyć na wniosku o wpis do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej CEIDG -1- złożenie wniosku w tej formie
do organu ewidencyjnego traktowane jest jak dotrzymanie terminu złożenia
oświadczenia w KRUS.
— nie jest pracownikiem i nie pozostaje w stosunku służbowym,
— nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty albo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.
5.2.7.Urząd Skarbowy
Rozpoczynając działalność gospodarczą mamy do wyboru następujące formy
opodatkowania:
— kartę podatkową,
— r yczałt od przychodów ewidencjonowanych,
— zasady ogólne – podatkowa księga przychodów i rozchodów,
vpełną księgowość – księgi handlowe.
Wybór formy rozliczeń podatkowych dla celów obliczenia podatku dochodowego
uzależniony jest od wielu czynników, między innymi ustawowo dopuszczalnych
form opodatkowania, rodzaju przedmiotu działalności, skali działalności i planowania podatkowego. W tym celu należy dokonać analizy wysokości przychodów i
kosztów działalności, wielkości planowanych nakładów inwestycyjnych, obowiązku
prowadzenia innych ewidencji do potrzeb naliczenia podatku dochodowego,
między innymi: kosztów wynagrodzeń, środków trwałych, wyposażenia, ewidencji
przebiegu pojazdów, rozliczeń z budżetem państwa i samorządu terytorialnego.
Karta podatkowa to najprostsza forma opodatkowania i jedyna, w której podatek
jest ustalany wg stałych stawek miesięcznych (pomniejszony o składkę zdrowotną)
i wpłacany do dnia 7-go następnego miesiąca. Ta forma opodatkowania nie wymaga prowadzenia ksiąg i składania zeznań podatkowych, prowadzenia wykazu
środków trwałych. Musimy jednak prowadzić uproszczoną ewidencję sprzedaży po
to, by wiedzieć, kiedy przekroczymy limit 150 000 zł – obowiązujący w roku 2013
(od chwili jego przekroczenia, stajemy się płatnikiem podatku VAT).
Opodatkowanie w formie karty podatkowej jest jednak dostępne tylko dla określonych zawodów i na zasadach ustalonych ustawą (Ustawa z dnia 20 listopada 1998
r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych
przez osoby fizyczne). Stawki podatku w formie karty podatkowej podlegają
corocznie podwyższeniu, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen
konsumpcyjnych towarów i usług. Ich wysokość uzależniona jest między innymi, od
rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników, liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność gospodarcza.
Aktualne stawki karty podatkowej możemy sprawdzić pod adresem: http://isap.
sejm.gov.pl
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych - z tej formy opodatkowania możemy
korzystać tylko do momentu przekroczenia obrotów 150 000 euro. Jest ona opłacalna wtedy, kiedy spodziewamy się, że koszty działalności nie przekroczą około
50% przychodu (ponieważ w przypadku tej formy opodatkowania nie możemy
odpisać kosztów uzyskania przychodów). Mamy jednak prawo odliczyć opłacone
15
składki ZUS: od dochodu w całości ubezpieczenie społeczne i od podatku składkę
na ubezpieczenie zdrowotne (7,75% podstawy).
Stawka podatku zależy od rodzaju prowadzonej działalności i może wynieść:
— 20% przychodów,
— 17% przychodów,
— 8,5% przychodów,
— 5,5% przychodów,
— 3,0% przychodów.
Szczegółowe informacje na temat ryczałtu można znaleźć w Ustawie z dnia 20
listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. (Dz. U. z 1998, nr 144, poz. 930 z poźn. zm.)
Kwotę podatku wpłacamy do dnia 20-tego następnego miesiąca, natomiast deklarację składamy tylko jedną, w styczniu roku następującego po roku podatkowym,
wykazując swoje przychody na formularzu PIT-28.
Zasady ogólne – podatkowa księga przychodów i rozchodów, opodatkowanie na
zasadach ogólnych reguluje ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych
(ustawa z dnia 26 lipca 1991 r., Dz. U. z 2012, poz. 361 t. j. z późn. zm.). Podatek
płacimy od dochodu, który stanowią uzyskane przez podatnika przychody pomniejszone o poniesione koszty (pod warunkiem, że ustawodawca nie zabrania
zaliczenia ich do kosztów podatkowych).
Podatek obliczamy według skali podatkowej, która w roku 2013 wynosi:
— do 85 528 zł – 18% minus 556,02 zł(kwota wolna od podatku),
— ponad 85 528 zł – 14 839,02 zł plus 32% nadwyżki ponad 85 528 zł.
Tak wyliczony podatek mamy obowiązek wpłacić do 20-tego następnego miesiąca.
Po zakończeniu roku podatkowego składamy zeznanie roczne na deklaracji PIT 36.
16
Forma opodatkowania na zasadach ogólnych jest korzystna w przypadku, kiedy
ponosimy wysokie koszty działalności. Katalog odliczeń jest długi i warto zapoznać
się z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musimy pamiętać, że
w okresie uruchamiania działalności gospodarczej mamy dużo wydatków, a więc
także odliczeń kosztów uzyskania przychodu. Może się więc okazać, że przez kilka
miesięcy unikniemy kontaktów z urzędem skarbowym.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oprócz możliwości obliczania
wielkości podatku na zasadach ogólnych, według skali podatkowej, daje możliwość
wyboru stawki liniowej podatku (podatek wynosi 19% bez względu na wysokość
osiągniętego dochodu). Decydując się na tę formę opodatkowania tracimy możliwość korzystania z odliczeń i ulg (Internet i 1%podatku) oraz rozliczania się ze
współmałżonkiem i jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Tej formy opodatkowanie nie możemy wybrać, jeśli przed rozpoczęciem działalności w roku
podatkowym lub poprzedzającym rok podatkowy, wykonywaliśmy czynności na
rzecz byłych lub obecnych pracodawców.
Podatkowej księgi przychodów i rozchodów nie mogą prowadzić firmy, które zobligowane są do prowadzenia pełnej księgowości, tj. spółki kapitałowe oraz osoby
fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki
partnerskie, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji
finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej 1 200 000 euro.
Pełna księgowość - to najbardziej zaawansowana i sformalizowana forma ewidencji księgowej. Zasady prowadzenia pełnej księgowości (ksiąg handlowych)
regulują przepisy ustawy o rachunkowości (ustawa z 29 września 1994 r., Dz. U.
z 2009, nr 152, poz. 1223 t. j. z późn. zm.).
Podatek VAT, czyli podatek od towarów i usług, jest podatkiem od wartości dodanej, podatkiem pośrednim, obciążającym w ostatecznym rachunku konsumenta
finalnego. Podatek VAT jest wliczony w cenę towaru lub usługi przez sprzedawcę,
który jest opodatkowany podatkiem VAT (ustawa o podatku od towarów i usług z
dnia 11.03.2004 r., Dz. U. z 2011, nr 177, poz. 1054 z późn. zm.). Dla przedsiębiorcy pozostawanie podatnikiem VAT oznacza odprowadzanie należnego podatku
VAT, związanego ze sprzedażą towarów lub usług, jak również uzyskiwanie zwrotu
podatku VAT, związanego z dokonywanymi zakupami.
Obowiązek rejestracji VAT powstanie po przekroczeniu wartości sprzedaży w
poprzednim roku podatkowym w wysokości 150 000 zł, a dla podatników rozpoczynających działalność gospodarczą w danym roku podatkowym, proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności. Podatnik jest obowiązany złożyć w
urzędzie skarbowym zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, które jest potwierdzane przez
naczelnika urzędu skarbowego na druku VAT-5. Podatnikom przysługuje prawo
wyboru rozliczania podatku VAT pomiędzy miesięcznym a kwartalnym sposobem
płatności podatku. Opłata za zgłoszenie wynosi 170 zł. Podatnicy mogą też złożyć
zgłoszenie rejestracyjne VAT-R, od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej.
Za wyborem zwolnienia z podatku VAT przemawia sytuacja, kiedy:
— odbiorcami towarów i usług są osoby fizyczne, albo firmy nie będące płatnikami VAT,
— cena towaru lub usługi zawiera mało kosztów,
— naszymi dostawcami nie są płatnicy VAT.
Jeśli zechcemy płacić podatek VAT zastanówmy się czy:
— cena naszego towaru lub usługi zawiera w sobie dużo kosztów,
— naszymi dostawcami są płatnicy VAT,
— jesteśmy dostawcami towarów lub usług dla płatników VAT.
Pozostawanie płatnikiem VAT nakłada szereg obowiązków takich jak:
— prowadzenie rejestru zakupów i sprzedaży VAT,
— konieczność wystawiania faktur VAT wszystkim odbiorcom,
— składanie deklaracji VAT w urzędzie skarbowym,
— ewidencjonowanie sprzedaży przy pomocy kas fiskalnych.
Należy pamiętać, iż niektóre rodzaje działalności są przedmiotem opodatkowania
VAT bez względu na limit obrotu, natomiast, jeżeli działalność jest zwolniona z
podatku VAT przedmiotowo (działalności określone ustawą) lub podmiotowo
(przedsiębiorcy nie przekraczający limitu sprzedaży), nie mamy obowiązku się
rejestrować.
Działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni objęta jest
23-procentową stawką podatku VAT.
17
5.3. Prawo budowlane w zakresie zagospodarowania terenów zieleni
Zgodnie z prawem budowlanym (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r., Prawo budowlane,
Dz. U. z 2010, nr 243, poz. 1623 t. j. z późn. zm.), przedsiębiorcę obowiązuje
znajomość terminologii w zakresie obiektów budowlanych i wymogów w zakresie
uzyskiwania pozwoleń i zezwoleń na ich wznoszenie lub rozbiórkę. W tym zakresie istotne jest świadczenie usług doradczych dla zlecającego wykonanie robót
(inwestora).
W ramach usług zagospodarowania terenu pojawia się często termin obiekt
małej architektury. Zgodnie z prawem budowlanym jest to niewielki obiekt, a w
szczególności:
— kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
— posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
— użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
Zgodnie z art.29 ustawy, Prawo budowlane, pozwolenia na budowę nie wymaga
budowa m.in.:
— wolno stojących parterowych budynków gospodarczych, wiat i altan oraz
przydomowych oranżerii (ogrodów zimowych) o powierzchni zabudowy do
25 m2 , przy czym łączna liczba tych obiektów na działce, nie może przekraczać dwóch, na każde 500 m2 powierzchni działki,
— altan i obiektów gospodarczych na działkach w rodzinnych ogrodach działkowych, o powierzchni zabudowy do 25m2 w miastach i do 35 m2, poza
granicami miast oraz wysokości do 5 m, przy dachach stromych i do 4 m,
przy dachach płaskich,
— wiat przystankowych i peronowych,
— przydomowych basenów i oczek wodnych o powierzchni do 30m2,
18
— pomostów o długości całkowitej do 25 m i wysokości, liczonej od korony
pomostu do dna akwenu, do 2,50 m, służących do:
- cumowania niewielkich jednostek pływających, jak łodzie, kajaki, jachty,
- uprawiania wędkarstwa,
- rekreacji,
— obiektów małej architektury,
— ogrodzeń.
Pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających m.in. na:
— remoncie istniejących obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych, z
wyjątkiem obiektów wpisanych do rejestru zabytków,
— utwardzeniu powierzchni gruntu na działkach budowlanych,
— wykonywaniu urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, z wyjątkiem:
- ziemnych stawów hodowlanych,
- urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, usytuowanych w granicach
parków narodowych, rezerwatów przyrody i parków krajobrazowych oraz
ich otulin.
Pozwolenia na budowę wymagają przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać
na środowisko oraz przedsięwzięcia mogące znacząco negatywnie oddziaływać na
obszar Natura 2000, które nie są bezpośrednio związane z ochroną tego obszaru
lub nie wynikają z tej ochrony, w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008
r., o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z
2008, nr 199, poz. 1227, z późn. zm.).
Zgłoszenia właściwemu organowi wymaga m.in.:
— budowa ogrodzeń o strony dróg, ulic, placów, torów kolejowych i innych
miejsc publicznych oraz ogrodzeń o wysokości powyżej 2,20 m,
— budowa obiektów małej architektury w miejscach publicznych. W zgłoszeniu budowy należy przedstawić projekt zagospodarowania działki lub terenu, wykonany przez projektanta posiadającego wymagane uprawnienia
budowlane.
W zakresie dokonywania rozbiórki obiektów budowlanych, przepisy prawa budowlanego również dokładnie określają, w jakich przypadkach nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę lub dokonanie zgłoszenia zamiaru robót
budowlanych (art. 31 ustawy, Prawo budowlane).
5.4. Ochrona środowiska
Świadczenie usług zagospodarowania terenów zieleni wymaga znajomości i stosowania prawa ochrony środowiska (ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r., Prawo
ochrony środowiska, Dz. U. z 2008, nr 250, poz. 150 t. j. z późn. zm.). Ustawa
określa zasady ochrony środowiska oraz warunki korzystania
z jego zasobów, z uwzględnieniem wymagań zrównoważonego rozwoju, a w szczególności
zasady ustalania:
— warunków ochrony zasobów środowiska,
— warunków wprowadzania substancji lub energii do środowiska,
— kosztów korzystania ze środowiska.
Stosowanie ustawy, Prawo ochrony środowiska, szczególnie dotyczy wprowadzania
środków ochrony roślin oraz utylizacji odpadów po zużytych opakowaniach. Sposób utylizacji odpadów po opakowaniach zużytych środków ochrony roślin określa
ustawa z 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010, nr 185, poz. 1243 t. j. z
późn. zm.), które powinny być utylizowane zgodnie z ustawą z 13 września 1996
r., o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012, poz. 391 t. j.).
Gmina jest zobowiązana do organizowania na swoim terenie selektywnej zbiórki
odpadów niebezpiecznych.
Zgodnie z ustawą o odpadach, kto podejmuje działania powodujące lub mogące
powodować powstawanie odpadów, powinien takie działania planować, projektować i prowadzić, tak, aby:
— zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania,
— zapewniać zgodny z zasadami ochrony środowiska odzysk, jeżeli nie udało
się zapobiec powstawaniu odpadów,
19
— zapewniać zgodne z zasadami ochrony środowiska unieszkodliwianie odpadów, których powstaniu nie udało się zapobiec lub których nie udało się
poddać odzyskowi.
Niedopuszczalne jest spalanie śmieci, zaś odpady organiczne można poddać
procesowi kompostowania.
Stosowanie środków ochrony roślin powinno uwzględniać przepisy ustawy o ochronie roślin z dnia 18 grudnia 2003 r. (Dz. U. z 2008, nr 113, poz. 849 t. j. z późn.
zm.). Zgodnie z ustawą można stosować wyłącznie środki ochrony roślin dopuszczone do obrotu, natomiast zabiegi przy użyciu środków ochrony roślin w produkcji
rolnej i leśnictwie mogą być wykonywane przez osoby, które ukończyły szkolenie
w zakresie stosowania środków ochrony roślin i posiadają aktualne zaświadczenie
o ukończeniu tego szkolenia.
Na roślinach uprawianych w strefach ochronnych ujęć wody oraz na terenach
uzdrowisk, otulin parków narodowych oraz rezerwatów przyrody, można stosować wyłącznie środki ochrony roślin, których stosowanie w tych strefach i na tych
terenach nie jest zabronione. Posiadacze gruntów lub obiektów magazynowych,
gdzie prowadzone są zabiegi ochrony roślin, muszą prowadzić ewidencję tych zabiegów. Ewidencji nie prowadzi się do zabiegów ochrony roślin przeprowadzanych
w ogrodach działkowych, za które uważa się ogrody przydomowe i rodzinne ogrody
działkowe, w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach
działkowych (Dz. U. z 2005, nr 169, poz. 1419 oraz z 2006, nr 220, poz. 1600).
Środki ochrony roślin stosuje się sprzętem sprawnym technicznie, który użyty zgodnie z przeznaczeniem, zapewni skuteczne zwalczanie organizmów szkodliwych i
nie spowoduje zagrożenia dla zdrowia człowieka, zwierząt lub środowiska. Stosowanie środków ochrony roślin może być dozwolone przy określonych warunkach
atmosferycznych i określonymi metodami. Przedsiębiorca stosujący środki ochrony
roślin podlega kontroli Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
20
W ustawie o ochronie przyrody zostały zawarte normy w zakresie zakładania
zadrzewień, usuwania drzew i krzewów, wysokości opłat za usunięcie drzew i
krzewów, kar pieniężnych za zniszczenie terenów zieleni, drzew lub krzewów oraz
sposobu wykonywania prac ziemnych oraz innych prac związanych z wykorzystywaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych, środków ochrony
roślin, jak najmniej szkodzących drzewom lub krzewom.
Wszelkie informacje na temat obowiązków przestrzegania przepisów z zakresu
ochrony środowiska oraz przepisów z zakresu ochrony przyrody, można uzyskać
w Wojewódzkich Inspektoratach Ochrony Środowiska.
6. Inne obowiązki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
6.1. Kodeks pracy, przepisy sanitarne
Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w
zakładzie pracy. Jest on zobowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez
zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim
wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.
Przedsiębiorca zatrudniający pracowników ma obowiązek powiadomienia, w
ciągu 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności, właściwy okręgowy inspektorat
Państwowej Inspekcji Pracy (PIP) oraz właściwego państwowego inspektora sanitarnego (SANEPID) o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności oraz
o przewidywanej liczbie pracowników (formularz zawiadomienia jest dostępny na
stronie www.pip.gov.pl). Zobowiązany jest także do złożenia pisemnej informacji
o środkach i procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dotyczących danej dziedziny działalności.
Każdy pracodawca zatrudniający pracowników ma obowiązek stosować przepisy
prawa pracy zgodnie z Kodeksem pracy (ustawa z 26 czerwca 1974r., Dz. U. z
1998, nr 21, poz. 94, t. j. z późn. zm.).
Przepisy sanitarne podzielone są na przepisy ogólne i szczegółowe. Ogólne - obowiązują wszystkich użytkowników i dotyczą np. odprowadzania ścieków, wentylacji
i klimatyzacji pomieszczeń. Przepisów szczegółowych (branżowych) jest bardzo
wiele i są one różne dla poszczególnych branż działalności gospodarczej. Inne
dotyczą np. zakładów związanych z produkcją żywności, zakładów związanych z
produkcją wyrobów budowlanych, inne gabinetów lekarskich czy aptek.
6.2. Przepisy o ochronie przeciwpożarowej
W przypadku budowy lub adaptacji istniejącego budynku, należy nie tylko
uwzględnić wymogi sanitarne, ale także przepisy przeciwpożarowe. Zgodnie z
tymi przepisami zobowiązani jesteśmy:
— przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacji technicznych i technologicznych
— wyposażyć obiekt, budynek lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz
środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach
— zapewnić osobom przebywającym w obiekcie bezpieczeństwo i możliwość
ewakuacji
— przygotować obiekt lub budynek do prowadzenia akcji ratunkowej
— ustalić sposoby postępowania na wypadek pożaru, klęski żywiołowej lub
innego miejscowego zagrożenia.
Aby spełnić te wymogi musimy już na etapie projektu budowlanego czy adaptacji
budynku uzgodnić szczegóły z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Na tym formalności się nie kończą, gdyż, aby oddać budynek do użytku
wymagana jest zgoda straży pożarnej. Wydaje ona postanowienie o dopuszczeniu
budynku do użytkowania.
6.3. Podatek od nieruchomości
Właściciele nieruchomości zobowiązani są uiszczać z tego tytułu podatek od
nieruchomości. Pobierany jest on przez samorząd gminny, właściwy dla lokalizacji
danej nieruchomości. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają:
— grunty,
— budynki lub ich części,
— budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodar-
21
czej.
Obowiązkowi temu nie podlegają użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione
na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności
gospodarczej. Podstawę opodatkowania dla gruntów stanowi ich powierzchnia, a
w odniesieniu do budynków lub ich części bierze się pod uwagę ich powierzchnię
użytkową.
6.4. Ubezpieczenia
Ubezpieczenia działalności gospodarczej można podzielić według kilku kryteriów.
Główny podział pozwala wyodrębnić ubezpieczenia obowiązkowe i dobrowolne.
Do ubezpieczeń, których zawarcie jest obowiązkowe należy m. in. ubezpieczenie
odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów.
Pozostałe ubezpieczenia mają charakter dobrowolny, czyli zawarcie umowy ubezpieczenia zależy wyłącznie od woli stron.
Inne rozróżnienie to podział ubezpieczeń majątkowych na ubezpieczenia mienia
i ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, a mianowicie:
— ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej:
- ogólnej (za szkody wyrządzone czynami niedozwolonymi lub wynikającymi z niewłaściwego wykonania kontraktu),
- zawodowej (za szkody wyrządzone w związku z wykonywanym zawodem
np. odpowiedzialność cywilna lekarzy, adwokatów, doradców podatkowych, biegłych rewidentów),
- za produkt (z tytułu szkód wyrządzonych wprowadzeniem wadliwego produktu do obrotu).
— ubezpieczenia mienia:
22
- ubezpieczenie majątku od ognia i innych zdarzeń losowych,
- ubezpieczenie autocasco,
- ubezpieczenie utraty zysku,
- ubezpieczenie od kradzieży,
- ubezpieczenie robót budowlano-montażowych,
- ubezpieczenie sprzętu elektronicznego,
- ubezpieczenie kredytu.
7. Koszty prowadzenia działalności usługowej w zakresie zagospodarowania terenów zieleni
7. 1. Budżet początkowy
Zorganizowanie działalności usługowej związanej z zagospodarowaniem terenów
zieleni wymaga zgromadzenia odpowiednich środków finansowych. Szacunkowe
koszty założenia firmy mogą wynosić:
— zakup podstawowych narzędzi (łopaty, grabie, sekatory, nożyce, kosiarki,
itp.) – 2000 – 5000 zł
— strona internetowa – 1000 zł – 2000 zł,
— koszty rejestracji działalności (rejestracja podatnika VAT)- 170 zł,
— koszty materiałów informacyjnych (ulotki, wizytówki) – 500 zł,
— koszty wyposażenia biurowego (komputer, drukarka, telefon, meble) – 3
500 zł.
Razem koszty początkowe mogą wynieść od 7 170 zł do 11 170 zł.
7.2. Budżet zadaniowy (1 miesiąc)
W przykładowym budżecie zadaniowym prowadzenia działalności usługowej
związanej z zagospodarowaniem terenów zieleni przyjęte zostały następujące
założenia:
— prace przeprowadzone będą na terenie o pow. 500 m2,
— planowane zatrudnienie dwóch pracowników i dwóch osób na umowę zlecenie (projektant, prace dorywcze).
SPRZEDAŻ
Zadanie: PROJEKTOWANIE
Prace projektanta w terenie 5 godz. X 50 zł/godz. = 250 zł
Koncepcja zagospodarowania terenu 500 m2 x 1 zł/m2 = 500 zł
Wizualizacja komputerowa 700 zł
Projekt wykonawczy terenu 500 m2 x 2 zł/m2 = 1000 zł
Kosztorys wykonania zagospodarowania terenu 400 zł
Nadzór projektanta 15% x 2 850 zł = 450 zł
Razem zadanie: 3 300 zł
Zadanie: PRACE PORZĄDKOWE I PRZYGOTOWAWCZE
Oczyszczenie terenu 500 zł
Ręczne wykopanie ziemi 4 m3 x 30 zł/m3 = 120 zł
Wywóz ziemi 4 m3 x 30 zł/m3 = 120 zł
Ręczne rozplantowanie ziemi 200 m3 x 5 zł/m3 = 1 000 zł
Zadanie: ROBOTY INSTALACYJNE
Oświetlenie 500 zł
Automatyczny system nawadniania 4 000 zł
Zadanie: ROBOTY INŻYNIERYJNE
Oczko wodne z fontanną 4 000 zł
Altanka ogrodowa 1 500 zł
Drewniane pergole z kratką 4 szt. x 200 zł = 800 zł
23
Nawierzchnia z betonowej kostki brukowej 60 m2 x 70 zł/m2 = 4 200 zł
Ogrodzenie, metalowe słupki, z podmurówką 100 zł/mb x 300 mb = 30 000 zł
Zadanie: SADZENIE ROŚLIN I ZAŁOŻENIE TRAWNIKA
Zasadzenie krzewów (w tym wartość krzewu) 30 zł/ szt. x 300 szt. = 9 000 zł
Założenie trawnika z rolki 170 m2 x 20 zł/m2 = 3 400 zł
OGÓŁEM PRZYCHODY MIESIĘCZNE 62 440 zł
KOSZTY WŁASNE
KOSZTY ZMIENNE:
Koszt wynajęcia projektanta 750 zł
Koszt zleceń z tytułu wykonania prac porządkowych i przygotowawczych 870 zł
Koszt wynajęcia sprzętu ciężkiego 40 godz. x 70 zł/godz. = 2 800 zł
Zakup oświetlenia 400 zł
Zakup systemu nawadniającego 3 300 zł
Zakup oczka wodnego z fontanną 3 000 zł
Zakup obiektów małej architektury 5 250 zł
Zakup kostki betonowej 35 zł/m2 x 60 m2 = 2 100 zł
Zakup materiałów do wykonania ogrodzenia 50 zł/mb x 300 mb = 15 000 zł
Zakup krzewów 15 zł/szt. x 300 szt. = 4 500 zł
Zakup trawnika z rolki 10 zł/m2 x 170 m2 = 1 700 zł
Wynagrodzenia dwóch pracowników 2500 zł brutto/m-c x 2 x 1 m-c = 5 000 zł
24
Razem koszty zmienne 46 670 zł
KOSZTY STAŁE:
Telefon 200 zł/m-c
Materiały BHP 200 zł/m-c
Zużycie materiałów pomocniczych 50 zł/m-c
Ubezpieczenia 100 zł/m-c
Koszty księgowe 400 zł/m-c
Koszty transportu 500 zł/m-c
Koszty reklamy 150 zł/m-c
Zakup literatury fachowej 20 zł/m-c
Razem koszty stałe 1 620 zł
OGÓŁEM KOSZTY MIESIĘCZNE 48 290 zł
Przykład budżetu jednego zadania:
Przychód
PLN
Projektowanie
3 300,00
Prace porządkowe i przygotowawcze
1 740,00
Roboty instalacyjne
4 500,00
Roboty inżynieryjne
40 500,00
Sadzenie roślin i założenie trawnika
12 400,00
Razem przychód
62 440,00
Koszty zmienne
Koszt zleceń podwykonawcom
6 420,00
Zakup materiałów
35 250,00
Koszt wynagrodzeń
5 000,00
Razem koszty zmienne
46 670,00
Przychód brutto (Przychody – koszty zmienne)
15 770,00
Rentowność brutto w %
25%
Koszty stałe
Telefon
200,00
Materiały BHP
200,00
Zużycie materiałów pomocniczych
50,00
Ubezpieczenia
100,00
Koszty księgowe
400,00
Transport
500,00
Reklama
150,00
Literatura fachowa
20,00
Razem koszty stałe
1 620,00
Zysk brutto (przychód brutto – koszty stałe)
14 150,00
25
8. Źródła finansowania działalności gospodarczej
Podstawowym warunkiem rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej jest posiadanie przez firmę określonego majątku, a więc takich środków
rzeczowych (np. maszyny) i finansowych (np. kapitał własny), które umożliwiają
działanie w postaci produkcji towarów lub świadczenia określonych usług. Jeśli
firma zamierza się rozwijać i nie wystarcza jej własnych środków, może skorzystać
z zewnętrznych źródeł finansowania.
Do podstawowych form finansowania działalności możemy zaliczyć:
— pożyczki i kredyty
— leasing
— inwestor typu venture capital
— inwestor zwany aniołem biznesu
— franchising
— dotacje z funduszy strukturalnych i programów pomocowych Unii Europejskiej.
8.1. Kredyty
W naszym kraju działa szereg banków komercyjnych, które w swojej ofercie posiadają kredyty obrotowe i inwestycyjne dla firm. Jednak rozmowy o takim kredycie
możemy rozpocząć dopiero, gdy nasza firma działa na rynku od ok. 6 miesięcy,
ponieważ wtedy bank może zweryfikować czy jesteśmy w stanie go spłacić. Dla
banków bowiem, jeżeli chodzi o udzielanie kredytów, firmy prywatne są największą
grupą ryzyka.
26
Mimo to, kredyty są najczęściej stosowanym przez małe i średnie przedsiębiorstwa
zewnętrznym źródłem finansowania. Podstawowym kosztem kredytu są odsetki,
będące pewnym procentem od pożyczonej sumy płaconym bankowi przez kredytobiorcę. Oprócz tego, banki pobierają prowizje i opłaty takie, jak prowizja
przygotowawcza czy prowizja od niewykorzystanego salda kredytu.
Rodzaje kredytów:
— kredyt inwestycyjny – jest to kredyt udzielany firmom na zrealizowanie konkretnego przedsięwzięcia inwestycyjnego. Przedmiotem kredytowania może
być każdy środek zaliczany do majątku trwałego przedsiębiorstwa,
— kredyt na zakup samochodów – to specyficzny rodzaj kredytu inwestycyjnego ze względu na fakt, że samochody są środkami powszechnie używanymi
w działalności gospodarczej i dlatego banki stosują w tym przypadku uproszczone procedury badania zdolności kredytowej, mogą z niego korzystać także
firmy małe, prowadzące działalność niedługo,
— kredyt obrotowy - przeznaczony do finansowania bieżącej działalności
przedsiębiorstwa (składników majątku obrotowego). Kredyty obrotowe są najczęściej krótkoterminowe i mogą występować pod kilkoma postaciami (kredyt
nieodnawialny wypłacany jednorazowo, linia kredytowa, linia kredytowa odnawialna, kredyt w rachunku bieżącym).
8.2. Pożyczki
Największe problemy z dostępem do zewnętrznego finansowania mają osoby
podejmujące działalność gospodarczą oraz firmy małe, bez historii kredytowej,
które nie posiadają majątku wystarczającego do zabezpieczenia kredytu. Przedsiębiorstwa takie mają znacznie mniejsze szanse na uzyskanie kredytu bankowego.
Dlatego tak istotny jest dla nich dostęp do źródeł finansowania z różnego typu
instytucji pożyczkowych. Najczęściej są to pożyczki z funduszy pożyczkowych i z
Funduszu Mikro.
Pożyczki z funduszy pożyczkowych
Fundusze pożyczkowe udzielają pożyczek przeznaczonych na cele związane z podjęciem, prowadzeniem i rozwojem działalności gospodarczej, między innymi na:
— finansowanie inwestycji,
— wdrażanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych,
— zakup maszyn i urządzeń,
— rozbudowę, adaptację lub modernizację obiektów produkcyjnych, handlowych, usługowych,
— zakup materiałów i surowców niezbędnych do realizacji założonego przedsięwzięcia gospodarczego.
Oferują one jednocześnie korzystne warunki:
— udzielane pożyczki są oprocentowane nie niżej, niż według stopy referencyjnej, określonej przez Komisję Europejską, opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, obowiązującej w dniu zawarcia umowy o udzieleniu
pożyczki,
— pożyczki są udzielane po przeprowadzeniu analizy ryzyka ich niespłacenia i
po ustanowieniu należytego zabezpieczenia spłaty,
— maksymalna wysokość pożyczki wynosi 120 000 złotych;
— pożyczki nie są udzielane przedsiębiorcom będącym w trudnej sytuacji, w
rozumieniu przepisów Wytycznych Wspólnoty, dotyczących pomocy państwa w
celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw.
Działalność pożyczkowa w Polsce prowadzona jest przez wiele organizacji i instytucji pozabankowych. Listę funduszy pożyczkowych można znaleźć pod adresem:
http://ksu.parp.gov.pl .
Fundusze pożyczkowe są też uruchamiane przez organizacje pozarządowe, wspierające rozwój przedsiębiorczości w danym regionie, umożliwiając w sposób bezpośredni realizowanie przedsięwzięć inwestycyjnych małym przedsiębiorcom oraz
osobom uruchamiającym działalność gospodarczą, jak np. Fundusz Pożyczkowy
Ośrodka Promowania Przedsiębiorczości w Sandomierzu, przeznaczony głównie
dla mieszkańców województwa świętokrzyskiego i podkarpackiego (http://www.
opiwpr.org.pl).
Pożyczki z Funduszu Mikro
Instytucją finansową o charakterze „not for profit”, działającą poza sektorem ban-
27
kowym, która specjalizuje się w obsłudze małych oraz średnich przedsiębiorstw,
jest również funkcjonujący w Polsce od 1994 roku Fundusz Mikro, działający już w
około 35 oddziałach terenowych w całej Polsce. Fundusz Mikro udziela pożyczek
najmniejszym przedsiębiorstwom, zatrudniającym do 10 osób, które nie mają
szansy uzyskania kredytu bankowego. Szczegółowe informacje na temat Funduszu
Mikro można znaleźć pod adresem: http://www.funduszmikro.pl .
8.3. Venture capital
Fundusze Venture Capital są to wyspecjalizowane firmy, często powiązane z bankami i innymi instytucjami finansowymi, zajmujące się inwestowaniem w przedsięwzięcia charakteryzujące się wysokim ryzykiem, ale zarazem umożliwiające osiągnięcie bardzo wysokiej stopy zwrotu z zainwestowanego kapitału. Przedmiotem
zainteresowania funduszy venture capital są przedsięwzięcia innowacyjne i firmy
o dużym potencjale wzrostu. Szczególnie atrakcyjne dla tych funduszy są zatem
branże takie, jak informatyka, usługi internetowe i szeroko pojęta branża hi-tech.
Venture capital interesuje się głównie małymi i średnimi firmami, które dysponują
innowacyjnym produktem lub usługą. Środki funduszy venture capital inwestowane są na pewien czas (z reguły 3-10 lat), charakteryzujący się szybkim wzrostem
firmy. Po ustabilizowaniu pozycji rynkowej venture capital odsprzedają posiadane
udziały, wprowadzając akcje firmy na giełdę, znajdując inwestora branżowego lub
odsprzedając posiadane akcje pozostałym właścicielom, w zależności od tego,
która forma przyniesie im najwyższy zysk.
8.4. Aniołowie biznesu
Anioł Biznesu (ang. Business Angel) to szczególny typ inwestora prywatnego,
który własne nadwyżki finansowe lokuje w nowe, dobrze rokujące firmy (start-up),
które dzięki zastrzykowi kapitałowemu mogą szybko (w ciągu 2-4 lat) rozwinąć
skrzydła, dając wysoki wzrost wartości udziałów.
28
Anioły Biznesu to zamożne osoby prywatne, wspierające przedsiębiorców finansowo i merytorycznie, ze skłonnością do inwestowania w tych obszarach, w które
inni obawiają się wkraczać, oczekujące w zamian za swoje pieniądze, udziałów
w przedsięwzięciu oraz możliwości wpływania na strategiczne decyzje firmy, w
którą inwestują. Poza funduszami, Anioły dążą do kształcenia nowego pokolenia
przedsiębiorców i robienia użytku z doświadczenia, oferując często wparcie w
zarządzaniu i przydatne kontakty.
8. 5. Leasing
Leasing stanowi przede wszystkim formę finansowania inwestycji, skupiającą w
sobie zarówno cechy umowy dzierżawy, jak i kredytu. Z jednej strony, korzystającemu (leasingobiorcy) przysługuje prawo do używania towarów nie będących
jego własnością, z drugiej natomiast korzystający dokonując płatności za używanie
przedmiotu leasingu spłaca jednocześnie jego wartość. Za użytkowanie obiektu
leasingobiorca płaci w określonych terminach raty leasingowe, składające się
z dwóch części: składnika kapitałowego, odzwierciedlającego wartość użytkowanego obiektu, przypadającego na okres leasingu i składnika odsetkowego,
stanowiącego wynagrodzenie dla finansującego (leasingodawcy).
Biorąc pod uwagę liczbę stron biorących udział w transakcji leasingowej wyróżnia
się:
— leasing bezpośredni (gdy producent zawiera umowę bezpośrednio z użytkownikiem)
— leasing pośredni (w transakcji uczestniczą więcej niż dwie strony, tzn. między producentem a użytkownikiem występuje wyspecjalizowane przedsiębiorstwo leasingowe).
Możemy wyróżnić również:
— leasing operacyjny - który polega na czasowym przekazaniu w użytkowanie
dobra inwestycyjnego. Czas ten jest z reguły krótszy niż okres normatywnego
zużycia leasingowanej rzeczy. W praktyce umowy leasingu operacyjnego zawierają zapis o wykupie przez korzystającego po jej zakończeniu, za określoną
z góry wartość końcową, powiększoną o podatek od towarów i usług (VAT).
— leasing finansowy (kapitałowy) – który polega na oddaniu rzeczy w użytkowanie, w zamian za raty leasingowe. Przedmiot leasingu jest własnością
finansującego, amortyzuje go korzystający, natomiast przeniesienie tytułu własności może być zagwarantowane w umowie. Firma zwiększa więc wartość
swojego majątku, nie ponosząc dodatkowych kosztów po zakończeniu umowy,
a zwiększona forma amortyzacji pozwala regulować jej koszty i dochody.
8.6. Franchising
Franchising nie jest formą finansowania w ścisłym tego słowa znaczeniu. Wspominamy o nim dlatego, że może on w znacznym stopniu ułatwić rozpoczęcie
własnej działalności gospodarczej, a także ograniczyć początkowe koszty związane z inwestycjami, bieżącym finansowaniem działalności i marketingiem, a
więc zapotrzebowaniem na zewnętrzne źródła finansowania. Franchising jest
długoterminową umową udzielenia biorcy przez dawcę pozwolenia na używanie
jego firmy tzn. nazwy, znaków towarowych, nazw handlowych, związanych z
prowadzeniem działalności technologii i systemów dystrybucji oraz udzielenie
wszelkiej niezbędnej pomocy w tym zakresie. Dawcami są najczęściej duże, znane
na rynku firmy, często są to międzynarodowe korporacje. Biorcami są natomiast
prywatne firmy lub osoby dopiero rozpoczynające działalność gospodarczą. W
systemie franchisingu działają firmy takie jak: Mc Donalds, Pizza Hut, Burger
King, Benetton, Bata, Coca-Cola, Pepsi-Cola, Rema 1000, Ford i wiele innych
międzynarodowych korporacji. Wynagrodzeniem dla dawcy są opłaty licencyjne i
opłaty w formie stałych kwot miesięcznych lub określonego procentu od obrotów,
wnoszone przez biorcę.
Korzyści z franchisingu w kontekście finansowym to przede wszystkim:
— możliwość uzyskania pomocy finansowej w formie pożyczki lub udziału
dawcy franchisingu w kosztach inwestycji
— możliwość dzierżawy sprzętu przez biorcę (nabywanego przez dawcę)
— dostarczanie przez dawcę elementów wyposażenia lokalu
— finansowanie przez dawcę majątku obrotowego (opóźnione terminy płatności)
— ograniczenie kosztów: marketingu (promocji i reklamy), szkoleń pracowników itp.
29
— biorca korzysta z renomy i „siły” dawcy co poprawia jego wiarygodność kredytową w bankach, oraz pozycję w negocjacjach handlowych z kontrahentami
— wysokie prawdopodobieństwo sukcesu rynkowego i przewidywalność dochodów
— zwiększony poziom bezpieczeństwa (korzystanie z „opieki” silnego partnera).
Wadami franchisingu są:
— ograniczenie samodzielności przedsiębiorcy i jego podporządkowanie firmie dawcy
— „nierówne siły”, dawca ma zawsze silniejszą pozycję przetargową od biorcy
i może mu narzucać warunki umowy
— wysokie koszty początkowe (opłaty licencyjne 10 000-60 000 USD)
— ograniczone możliwości ekspansji i rozwoju
— znaczne opłaty na rzecz dawcy zmniejszające zyskowność działalności.
8.7. Dotacje
Polscy przedsiębiorcy mogą korzystać z wielu programów pomocowych Unii Europejskiej na lata 2007 -2013, z których najbardziej znaczące to:
— Program Operacyjny Kapitał Ludzki
— Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko
— Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka
— Rozwój Polski Wschodniej
— Program Rozwoju obszarów Wiejskich.
Szczegółowe informacje na temat wymienionych programów można znaleźć na
stronie: http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl .
30
Istotnym źródłem wsparcia dla małych i średnich przedsiębiorstw jest również
16 Regionalnych Programów Operacyjnych, wynikających ze strategii rozwoju
poszczególnych województw. Szczegółowe informacje na temat programów uzyskać można na stronach urzędów marszałkowskich poszczególnych województw.
Informacje na temat wszystkich Regionalnych Programów Operacyjnych można
również znaleźć na stronie: http://www.funduszestrukturalne.gov.pl .
Ubiegając się o wsparcie w postaci unijnych dotacji dla inwestycji musimy pamiętać, że nie jest ono wypłacane z góry. Ma charakter refundacji poniesionych
wydatków. Z tego powodu beneficjent (odbiorca) musi udowodnić, że ma zdolność
sfinansowania projektu ze środków własnych. Te zaś mogą pochodzić z kredytu
bankowego, pożyczki lub leasingu.
W większości przypadków programy operacyjne są tak skonstruowane, że umożliwiają refundację tylko części wydatków poniesionych przez przedsiębiorcę. Wydatki
podlegające refundacji stanowią tzw. koszty kwalifikowane i tylko one mogą zostać
zrefundowane do poziomu określonego w danym programie operacyjnym. Pozostała część kosztów kwalifikowanych nieobjętych dotacją oraz koszty niekwalifikowane (tzn. takie, które z założenia nie są refundowane), muszą być sfinansowane
przez przedsiębiorcę. Z tego względu przedsiębiorcy, którzy planują realizację
projektu z dofinansowaniem unijnym, muszą mieć zapewnione środki finansowe
na ich realizację (fundusze te mogą być środkami własnymi firmy przeznaczonymi
na realizację projektu). Jeśli jednak fundusze firmy nie są wystarczające, wówczas
istnieje konieczność uzyskania zewnętrznego finansowania z banku lub innej
instytucji finansowej, akceptowanej w ramach programu operacyjnego.
9. Biznes plan przedsięwzięcia
Wielu aktywnym i twórczym osobom z ciekawymi pomysłami i potrzebą działania
brakuje umiejętności przeanalizowania własnego pomysłu zgodnie z regułami
ekonomicznymi, jako przedsięwzięcia, które ma przynosić zyski. Decyzja o założeniu własnej firmy powinna być poprzedzona opracowaniem biznes planu,
w którym zostaną zdefiniowanie podstawowe cele działalności firmy, główny
produkt oferowany przez firmę, powód, dla którego zakłada się własną firmę,
zysk zwrotny z zainwestowanych środków, osobiste motywacje właściciela firmy,
analiza rynku i konkurencji, wyliczenie opłacalności biznesu, wysokość nakładów
inwestycyjnych niezbędnych do uruchomienia działalności. Biznes plan pomoże
nam również ocenić nasze mocne i słabe strony, możliwości i zagrożenia. Będzie
również stanowił dane wyjściowe do opracowania strategii zarządzania firmą i jej
rozwoju w okresie długoterminowym np. pięcioletnim.
Opracowanie biznes planu można powierzyć wyspecjalizowanej firmie, ale też
można przygotować go samodzielnie, dokonując analizy rynku i branży. Ważne
informacje na temat zakładania firmy są dostępne bezpłatnie w wielu instytucjach
publicznych oraz w instytucjach otoczenia biznesu, wspierających przedsiębiorców
rozpoczynających działalność gospodarczą.
Na stronie www ABC biznesu http://www.opiwpr.org.pl/abcbiznesu, uruchomionej
przez Ośrodek Promowania Przedsiębiorczości w Sandomierzu, z myślą o osobach, które są zdecydowane podjąć wyzwanie, zakładając własną firmę, oprócz
niezbędnych, praktycznych informacji, ważnych dla podejmowania decyzji o wyborze rodzaju działalności gospodarczej, a także na temat zasad uruchamiania i
prowadzenia firmy, zamieszczony jest wzór biznes planu wraz z arkuszem kalkulacyjnym, udostępniony użytkownikom, jako narzędzie ułatwiające opracowanie
biznes planu własnej firmy, z którego proponujemy skorzystać.
31
Opracowanie Dorota Pietrzkiewicz
Korekta: Halina E. Sadecka
Opracowanie graficzne: rzeczyobrazkowe.pl
Sandomierz 2013 r.
Publikacja bezpłatna, wydana przez Ośrodek Promowania Przedsiębiorczości w Sandomierzu, w
ramach projektu „ABC biznesu – pakiety branżowe”, współfinansowanego ze środków Fundacji
Wspomagania Wsi.

Pobierz - OPIWPR

Transkrypt

Podobne dokumenty

opis do projektu zagospodarowania terenow zieleni przy rektoracie ul

Działka na sprzedaż Szemud,