dokument w formacie pdf

PAPUZICA /ORNITOZA/
Jest to groźne zakaŜenie wywołane przez bakterie wewnątrzkomórkowe Chlamydia psittaci.
ZaraŜenie człowieka następuje najczęściej przy okazji kontaktu z ptactwem hodowlanym,dzikim
lub domowym (kury, kaczki, gołębie, kanarki, papugi). Patogenny pył zawierający mikroskopijne
fragmenty kału zwierząt dostaje się przez drogi oddechowe do organizmu ludzkiego. Chlamydia,
poprzez nabłonek dróg oddechowych toruje sobie drogę do układu siateczkowo - nabłonkowego.
Przedostaje się tam za pośrednictwem naczyń krwionośnych. Kolejnym etapem rozprzestrzeniania
się infekcji jest wtórne zakaŜenie krwi bakteriami - tzw. bakteriemia. Jej wynikiem jest z kolei atak
drobnoustrojów na narządy wewnętrzne - zazwyczaj na płuca, rzadziej na wątrobę, ośrodkowy
układ nerwowy bądź serce. Okres od zaraŜenia do emisji choroby trwa z reguły nie dłuŜej niŜ dwa
tygodnie.
Objawy
W pierwszej fazie choroby dominują objawy sugerujące grypę - uczucie ogólnego zmęczenia i
rozbicia, bóle mięśni (takŜe ich zwiększone napięcie), bóle głowy, dreszcze, ciągła i narastająca
gorączka. Symptomy róŜnicujące papuzicę (inna nazwa ornitozy) od bardziej powszechnych
schorzeń to krwawienie z nosa i nadwraŜliwość na światło (fotofobia). Zdarzają się takŜe bóle
brzucha, nudności, wymioty.
Uzewnętrznieniem zakaŜenia w drugiej fazie choroby jest ból w klatce piersiowej, suchy kaszel,
krwioplucie, takŜe wysoka gorączka - przekraczająca czasem 39 st. Celsjusza.
Objawy specyficzne, sugerujące występowanie choroby ptasiej to równieŜ : bradykardia, czyli
obniŜona częstość akcji serca, powiększona śledziona, powiększona wątroba - czasem z
towarzyszącą Ŝółtaczką. Zmianom tym towarzyszyć moŜe wysypka, mająca charakter
wybroczynowy.
Diagnoza i leczenie
Papuzica bywa błędnie diagnozowana jako ostra niewydolność oddechowa, zapalenie płuc lub teŜ
posocznica. Bardzo istotny dla prawidłowego rozpoznania wydaje się więc być wywiad
przeprowadzony przez lekarza. Potwierdzony kontakt z ptactwem oraz zespół specyficznych
objawów, opisanych powyŜej, określą kierunek dalszych badań diagnostycznych.
Laboratoryjnie ornitozę potwierdza dodatni wynik hodowli, przeprowadzonej na materiale
biologicznym pobranym z dróg oddechowych pacjenta. TakŜe badania analizujące poziom wzrostu
liczby przeciwciał oraz badanie histopatologiczne mogą potwierdzić zakaŜenie organizmu bakterią
Chlamydia.
Podstawowym środkiem leczniczym uŜywanym w walce z patogenami wywołującymi papuzicę jest
doksycyklina. Przypadki o powaŜniejszym przebiegu podlegają hospitalizacji, podczas której
antybiotyk podawany jest doŜylnie. Dzieci oraz grupy podwyŜszonego ryzyka (np. kobiety w ciąŜy)
podlegają kuracji antybiotykami z innej niŜ doksycyklina grupy.
Leczenie moŜe trwać nawet kilka tygodni. Bakterie z grupy Chlamydia, z racji złoŜonego procesu
namnaŜania się, trudno jest całkowicie wytrzebić. Istnieje ryzyko reemisji choroby, zarzewiem
której będą pozostałe w organizmie ludzkim ogniska zapalne. Leczenie ornitozy moŜe być więc
trudne i długotrwałe.
Zapobieganie
* osoby mające na co dzień kontakt z ptactwem nosić powinny odzieŜ ochronną
* naleŜy regularnie sprzątać i myć klatki ptaków, takŜe stosując przy tym odzieŜ ochronną lub
rękawice
* naleŜy zadbać o własna higienę osobistą po kontakcie z ptactwem
* naleŜy unikać kontaktu ze zwierzętami, u których istnieje podejrzenie choroby
* hodowcom zaleca się odpowiednio długą kwarantannę zwierząt importowanych
* zanotowano przypadki przeniesienia choroby z człowieka na człowieka - w przypadkach o bardzo
cięŜkim przebiegu, naleŜy więc unikać kontaktu z osoba zaraŜoną
* wielbiciele ptaków domowych powinni zapewnić swym pupilom odpowiednią dietę - zwierzę
silne i zdrowe będzie wykazywało większą odporność w momencie ekspozycji
Ornitoza to niebezpieczna i trudna do wyleczenia choroba, naleŜy podjąć działania profilaktyczne.
Pozwoli to zminimalizować ryzyko jej wystąpienia i uchroni nas od nieprzyjemnych następstw.