docDzwon 340 kolor.indd
download 
Reklamacja Transkrypt
Dzwon 340 kolor.indd
Pismo Parafii św. Stanisława Kostki w Krakowie 10 stycznia 2010 nr 340 (770) JUBILEUSZ 150 LAT ISTNIENIA ZGROMADZENIA strona 9 Słowo Dla Życia Święto Chrztu Pańskiego Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, Jan tak przemówił do wszystkich: Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem. Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie. CZASEM Z Ewangelii wg. Św. Łukasza 3,15-16. 21-22 Kim jest człowiek? Dla jednych „człowiek to brzmi dumnie”, dla innych człowiek to przypadkowy ”produkt ewolucji”, istota upośledzona, nieporadna, czasem nieprzystosowana do walki o przetrwanie w świecie. Święto Chrztu Pańskiego daje całkowicie inny obraz człowieka. Nie ukrywa ono zmienności tego świata. Tej zmienności człowiek musi nieustannie stawiać czoła. Czasem czujemy się zagubieni, bezradni. Człowiek wydany jest na pastwę pokus i niebezpieczeństw, doświadcza nagości, niepewności i własnej ułomności. Drugi człowiek może mu zagrażać, może mu powiedzieć, że nic nie znaczy, że do niczego się nie nadaje, że jest niepotrzebny, że jest dla innych ciężarem i że tylko dostarcza powodów do zmartwień.. Jednakże pośrodku takich, a nie innych realiów naszego życia rozbrzmiewa odnoszący się do każdego człowieka głos Boga: Stanowisz dla mnie wielką wartość, mam w tobie upodobanie, kocham cię. Jesteś moim ukochanym synem, moją ukochaną córką – nawet jeśli trudno ci w to uwierzyć, nawet gdy pośrodku twoich bezsennych nocy i bezsilnych dni ogarnia cię zwątpienie i niczego już nie rozumiesz. Jestem blisko ciebie we wszystkich wymiarach twojego życia, a więc nie tylko w kościele, kiedy 2 się modlisz. Jestem przy tobie w samym twoim życiu:, w świecie walki, w twoich strategiach przetrwania, w wysiłkach zmierzających do życia pełniejszego, bardziej sensownego i szczęśliwego. Różne freski, obrazy przedstawiają scenę Chrztu Pańskiego. Widać na nich Jezusa wchodzącego do Jordanu. Jego stopy zanurzają się tak w spokojnych, jak i we wzburzonych wodach. Autorzy wielu ikon malowali nawet dotykające stóp Pana rzeczne demony. Nic nie ulega przeoczeniu w próbach zobrazowania tego, co stanowi ludzką rzeczywistość. Pośrodku tego wszystkiego stoi Chrystus. Nad Nim i nad tym wszystkim rozlega się głos Boga: ”Ten jest Syn mój umiłowany, w którym mam upodobanie”. Człowiek Jezus Chrystus-umiłowany Syn Boga, stojący w samym środku życiowych zawirowań, umiłowany przez Boga w tym wszystkim, co należy do istoty bycia człowiekiem. W Nim Bóg wyznaje swoją miłość do każdego człowieka i całego świata. A to znaczy, że pośrodku naszych bolesnych ludzkich doświadczeń otwiera się dla nas niebo. Dzisiejsze Święto odpowiada na pytanie, kim jest człowiek: jest umiłowanym dzieckiem Boga, który chce go na wieczność zamknąć swoich ramionach. Tekst opracował: ks. Czesław Major Czasem toniesz w morzu samotności zagubiona w ludzkim lesie, umilkły resztki radości, usnęła nawet cisza, nikt nie pyta, czy odkładasz oszczędności… Stop! Szepcze Moira, życie trwa krótko, wygładź zmarszczki codziennych trosk, otrzyj łzy do suchej nitki, podziękuj za miłość pisaną na kartce… Uwierz – słońce świeci także nocą, pozostały jeszcze marzenia … Czy warto zasypiać. Wanda Gizicka 3 ORĘDZIE OJCA ŚWIĘTEGO BENEDYKTA XVI NA ŚWIATOWY DZIEŃ POKOJU 1 STYCZNIA 2010 ROKU JEŚLI CHCESZ KRZEWIĆ POKÓJ, STRZEŻ DZIEŁA STWORZENIA 4. Jakkolwiek Kościół unika wypowiadania się na temat konkretnych rozwiązań technicznych, to ze względu na swoje doświadczenie w sprawach ludzkich pragnie stanowczo zwrócić należytą uwagę na więź między Stwórcą, istotą ludzką i stworzeniem. W 1990 r. Jan Paweł II mówił o «kryzysie ekologicznym» i podkreślając, że ma on charakter głównie etyczny, wskazywał na «pilną potrzebę moralną nowej solidarności» . Apel ten staje się jeszcze bardziej naglący dzisiaj, w związku z tym, że oznaki kryzysu są coraz wyraźniejsze, i nieodpowiedzialnością byłoby nie potraktowanie ich w sposób poważny. Czy możemy patrzeć obojętnie na problemy związane z takimi zjawiskami jak: zmiany klimatyczne, pustynnienie, degradacja i utrata produktywności rozległych obszarów rolnych, zanieczyszczenie rzek i warstw wodonośnych, zanikanie różnorodności biologicznej, wzrost liczby katastrof naturalnych, deforestacja regionów równikowych i tropikalnych? Czy możemy zapomnieć o rosnącym zjawisku, jakim są tzw. uchodźcy ekologiczni: osoby, które ze względu na zniszczenie 4 środowiska, w którym żyją, muszą je opuścić — niejednokrotnie razem z dobytkiem — i stawić czoło niebezpieczeństwom i niewiadomym, związanym z przymusowym przesiedleniem? Czy możemy nie reagować w obliczu konfliktów zarówno już trwających, jak i potencjalnych, związanych z dostępem do zasobów naturalnych? Wszystkie te zagadnienia mają głęboki wpływ na możliwość korzystania z praw człowieka, takich jak na przykład prawo do życia, do żywienia, do zdrowia, do rozwoju. Jednakże trzeba przyznać, że kryzysu ekologicznego nie można rozważać w oderwaniu od kwestii z nim powiązanych, ponieważ łączy się on ściśle z samą koncepcją rozwoju oraz z wizją człowieka i jego relacji z innymi i ze stworzeniem. Rzeczą rozsądną jest zatem dokonanie głębokiej i dalekowzrocznej analizy modelu rozwoju, a także refleksja nad sensem gospodarki i jej celami, umożliwiająca naprawę wadliwych mechanizmów i wypaczeń. Wymaga tego stan zdrowia ekologicznego planety; do tego skłania także i przede wszystkim kulturowy i moralny kryzys człowieka, 5. którego objawy są od dawna widoczne w każdej części świata . Ludzkość potrzebuje głębokiej odnowy kulturowej; musi odkryć na nowo wartości stanowiące solidny fundament, na którym można zbudować lepszą przyszłość dla wszystkich. Kryzysowe sytuacje, z którymi się teraz boryka, mające podłoże już to gospodarcze, już to żywnościowe, ekologiczne czy też społeczne, są w gruncie rzeczy również powiązanymi ze sobą kryzysami moralnymi. Zobowiązują one do wytyczenia na nowo wspólnej drogi dla ludzi. Zobowiązują zwłaszcza do tego, by sposób życia cechowały umiar i solidarność, by był on zgodny z nowymi regułami i formami zaangażowania oraz do wykorzystywania z ufnością i odwagą zgromadzonych doświadczeń pozytywnych i zdecydowanego odrzucania negatywnych. Tylko w ten sposób obecny kryzys staje się sposobnością do rozeznawania i planowania na nowo. Czyż nie jest prawdą, że u źródeł tego, co w sensie kosmicznym nazywamy «przyrodą», jest «plan miłości i prawdy»? Świat «nie powstał w wyniku jakiejś konieczności, ślepego przeznaczenia czy przypadku (...) pochodzi z wolnej woli Boga, który chciał dać stworzeniom uczestnictwo w swoim bycie, w swojej mądrości i dobroci» . Księga Rodzaju na pierwszych stronicach ukazuje nam mądry projekt kosmosu, który jest owocem myśli Boga. Na głównym miejscu są w nim mężczyzna i kobieta, stworzeni na obraz i podobieństwo Stwórcy, by «zaludnili ziemię» i «panowali» nad nią jako «rządcy» samego Boga (por. Rdz 1, 28). Opisaną w Piśmie Świętym harmonię, która panowała między Stwórcą, 6. ludzkością i stworzeniem, zburzył grzech Adama i Ewy, mężczyzny i kobiety, którzy pragnęli zająć miejsce Boga, bo nie chcieli uznać, że są Jego stworzeniami. Konsekwencją tego była również błędna wizja «panowania» nad ziemią, «uprawiania jej i doglądania», co było ich zadaniem, tak że między nimi a resztą stworzenia powstał konflikt (por. Rdz 3, 17-19). Człowiek pozwolił, by zawładnął nim egoizm, zagubił sens Bożego nakazu i pragnąc zapanować nad stworzeniem w sposób absolutny, zachował się w stosunku do niego jak wyzyskiwacz. Jednak prawdziwym sensem początkowego nakazu Boga, jasno ukazanym w Księdze Rodzaju, nie było po prostu nadanie władzy, lecz raczej wezwanie do odpowiedzialności. Zresztą starożytni w swej mądrości uznawali, że przyroda nie jest do naszej dyspozycji jako «stos bezładnie rozrzuconych odpadków», a Objawienie biblijne pozwoliło nam zrozumieć, że przyroda jest darem Stwórcy, który ustanowił jej wewnętrzne prawa, aby człowiek mógł czerpać z nich wskazania potrzebne do tego, by jej «doglądać i ją uprawiać» (por. Rdz 2, 15). Wszystko, co istnieje, należy do Boga, który powierzył to ludziom, ale nie po to, by decydowali samowolnie. I kiedy człowiek, zamiast odgrywać swoją rolę współpracownika Boga, zajmuje Jego miejsce, doprowadza do tego, że przyroda się buntuje, jest bowiem przez niego «bardziej tyranizowana niż rządzona». Obowiązkiem zatem człowieka jest odpowiedzialne zarządzanie stworzeniem, doglądanie go i uprawianie. Ciąg dalszy za tydzień 5 BĄDŹMY ŚWIADKAMI MIŁOŚCI LIST PASTERSKI EPISKOPATU POLSKI NA NIEDZIELĘ ŚWIĘTEJ RODZINY 27 GRUDNIA 2009 ROKU Siostry i Bracia! Umiłowani w Chrystusie Panu! 1. Objawienie Miłości ma imię i twarz: Jezus Chrystus W okresie Bożego Narodzenia wszyscy „ludzie dobrej woli” wracają z tęsknotą w duszy do Betlejem. W sercach wierzących narasta zaś pełne zdumienia i wdzięczności wołanie: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego nam dał” . Obok tej Miłości objawionej w Jezusie nie można przejść obojętnie. Emocje, jakie w tych dniach ożywają w kolędach i przy dzieleniu się opłatkiem, to za mało. Jezus „opuścił śliczne Niebo a wybrał barłogi” nie po to, by nas wzruszyć, lecz aby nas zbawić. Betlejem to nie sentymentalna historia, ale kluczowy etap walki, jaką Bóg podjął o człowieka. Ewangelie zostały spisane już po zmartwychwstaniu i opisują narodzenie tego, który dla nas i dla naszego zbawienia został ukrzyżowany, umarł i zmartwychwstał. Betlejem i krzyż idą razem i wzajemnie się wyjaśniają! Na początku nowego roku duszpasterskiego, którego myślą przewodnią jest wezwanie: Bądźmy świadkami Miłości, powtarzamy za Sługą Bożym Janem Pawłem II: „Proszę was (…) abyście nigdy nie wzgardzili tą Miłością, która jest największa, która się wyraziła przez Krzyż, a bez której życie ludzkie nie ma ani korzenia, ani sensu”. Siostry i Bracia! Bądźmy naprawdę świadkami tej Miłości! Łagodnie, ale zdecydowanie; jasno, jednoznacznie, odważnie – szanując prawa innych, ale też z mocą i konsekwencją domagając się poszanowania naszych praw. Mamy pełne prawo żyć naszą wiarą. Prawo, którego nikt nam nie może odebrać, gdyż wolność religijna należy do najbardziej podstawowych praw związanych z godnością osoby ludzkiej. Chrystusa nie można wyznawać jedynie od święta 6 a do tego po cichu i tylko prywatnie. Kto kocha, ten nie kryje się ze swoją miłością. Bądźmy Jego świadkami w domu, ale też w życiu publicznym. Świat ma prawo widzieć uczniów Jezusa, którzy spotkali Go osobiście i żyją z Nim na co dzień w ogromnej zażyłości. My zatem mamy obowiązek dawać przed światem świadectwo naszej miłości do Chrystusa. Gdy ktokolwiek urąga Krzyżowi Chrystusowemu, trzeba powiedzieć jasno: dosyć! Historia świadczy, że każdy, kto – strojąc się w szaty obrońcy praw człowieka – walczył z krzyżem, ostatecznie okazywał się tyranem. Gdy ktokolwiek próbuje usunąć Chrystusa z życia publicznego i chce budować Europę bez Chrystusa, temu trzeba powiedzieć – zgodnie z prawdą i dla dobra Europy – że byłoby to budowanie na piasku. A nawet gorzej: że podcina korzenie, z których wyrasta zachodnia cywilizacja. Europo! Czas na poważną refleksję! Czas się określić! Niech centralne instytucje europejskie odpowiedzą jednoznacznie: w imię czego w Europie jest miejsce dla wszystkich ekstrawagancji, ale nie ma być miejsca dla Chrystusa? Dlaczego – jak w naj- czarniejszych momentach totalitaryzmów – pozwala się urągać chrześcijanom i podburzać przeciwko nam? 2. Bądźcie świadkami Miłości w rodzinie! Drodzy małżonkowie! Czcigodni rodzice! Hasło nowego roku duszpasterskiego w szczególny sposób odnosi się do Was. Bądźcie świadkami Miłości w Waszym ciele i w Waszej duszy. Niech miłość Wasza będzie „na wskroś ludzka, a więc zarazem zmysłowa i duchowa”. Nie kierujcie się jedynie „impulsem popędu lub uczuć” . Bądźcie nie tylko jednym ciałem, ale też jednym sercem i jedną duszą. Równocześnie jednak bądźcie dla siebie świadkami Miłości w Waszym ciele. Nie banalizując życia płciowego pamiętajcie, że jest to cenne „tworzywo” dane przez Boga do budowania jedności małżeńskiej. Rozwijajcie tę „szczególną formę przyjaźni, poprzez którą małżonkowie wielkodusznie dzielą między sobą wszystko, bez niesprawiedliwych wyjątków i egoistycznych rachub” . Zawsze pamiętajcie, że „kto prawdziwie kocha swego współmałżonka, nie kocha go tylko ze względu 7 BĄDŹMY ŚWIADKAMI MIŁOŚCI na to, co od niego otrzymuje, ale dla niego samego, szczęśliwy, że może go wzbogacić darem z samego siebie”. Bądźcie świadkami Miłości w waszych codziennych rozmowach. Chciałoby się powiedzieć za poetą: „Niech ani jedno słowo nie będzie złe, niech ani jedno słowo nie czai się do skoku, niech ani jedno słowo nie nienawidzi. Niech nie krzywdzi. Niech nie zabija. Niech wybacza. Niech leczy. Niech łagodzi. Niech zamyka człowiecze rany” . Rozmawiajcie ze sobą ciepło, życzliwie i szczerze, bez próby dominacji. Niech Wasza miłość będzie wierna i wyłączna aż do końca życia. Wierność nie tylko jest możliwa, ale konieczna, by zasmakować Miłości w całej pełni. Zdrada nie da Wam tego, za czym tęsknicie. To możecie odnaleźć tylko we własnym małżeństwie. Nie podejmujcie pochopnie decyzji o emigracji zarobkowej, zwłaszcza jednego z małżonków. Zbyt wiele można stracić. Rozłąka prowadzi niejednokrotnie do zachwiania wzajemnych więzi. Trzeba wreszcie powiedzieć to, co oczywiste: miłość małżeńska zamknięta na dzieci jest niedojrzałą miłością . Rodzice, pokażcie światu szczęście Waszych oczu zapatrzo- 8 nych w dzieci. Mężowie, stańcie dumnie obok Waszych żon w stanie błogosławionym. Dzielcie z żoną tkliwą troskę o Wasze dzieci. Kobiety do końca życia pamiętają, czy mąż towarzyszył im w oczekiwaniu na dziecko, w rodzeniu i pierwszych miesiącach po porodzie, czy też zostawił je samym sobie. Gdy dziecko się poczyna i rodzi – macie jeszcze jedną szansę, by pogłębić, a nawet odbudować waszą miłość! Siostry i Bracia! Dzisiaj, gdy otwarcie atakuje się i celowo niszczy wartości rodzinne, potrzebujecie wsparcia. Cenną pomoc dla Was stanowią ruchy i wspólnoty rodzinne, gdzie możecie spotkać ludzi podzielających Wasze ideały. Szukajcie takich środowisk i walczcie o czas na regularne spotkania. Nie szukajcie ich dopiero wtedy, gdy trzeba ratować zrujnowane małżeństwo. Pamiętajcie, że od samego początku trzeba budować małżeństwo na solidnych fundamentach; rozwijać i pogłębiać wspólnotę życia i miłości; tak kształtować relacje w małżeństwie, aby nigdy nie trzeba było mówić o jego „ratowaniu”. Nie usprawiedliwiajcie się zbyt łatwo brakiem czasu. Ostatecznie to kwestia Waszych życiowych priorytetów. Ciąg dalszy za tydzień ŻYC I PRACOWAĆ RAZEM TO NIEZAWODNA DROGA DO ZBAWIENIA Dzień 18 grudnia 2009 r. jest wyjątkowy dla Zgromadzenia Salezjańskiego, w tym bowiem dniu, 150 lat temu Ks. Bosko w towarzystwie niektórych swoich wychowanków podejmuje decyzje o utworzeniu struktur zakonnych w prowadzonym przez siebie dziele mając na celu rozwijanie chwały Bożej i zbawienie dusz, zwłaszcza tych najbardziej potrzebujących kształcenia i wychowania. We wszystkich krajach świata w których prowadzone są dzieła salezjańskie dzień ten był bardzo szczegól- ny. Był on w pewnym sensie powrotem do źródła. Życzeniem Ks. Generała Pasquala Cháveza było, aby każdy salezjanin przed ceremonią odnowienia ślubów obejrzał film wideo, który był formą listu Nasza konsekracja, w ten sposób Przełożony Generalny Salezjanów chciał być obecny z każdym współbratem. W parafii salezjańskiej w Krakowskich Dębnikach centralne obchody miały miejsce podczas uroczystej Eucharystii, przewodniczonej przez wikariusza ks. Inspektora, ks. Dariusza ks. Dr. Grzegorz Hołub podpisuje Konstytucje Zgromadzenia Salezjańskiego 9 JUBILEUSZ 150 LAT ISTNIENIA ZGROMADZENIA Bartochę. W czasie okolicznościowej homilii w sposób syntetyczny przypomniał najważniejsze daty i wydarzenia związane z początkami Zgromadzenia Salezjańskiego oraz pobytem salezjanów w Polsce. Po zakończonej homilii, wszyscy salezjanie ze wspólnoty parafialnej oraz inspektorialnej odnowili uroczyście swoje śluby zakonne, spełniając tym samym warunki aby uzyskać odpust zupełny, według postanowienia Penitencjarii Apostolskiej – co było przedmiotem prośby Przełożonego Generalnego – „aby na współbraci Towarzystwa Salezjańskiego otwarła się jak najszerzej szczodrobliwość Boża, a tym samym mogli zaczerpnąć obfitych owoców duchowych”. Wymownym faktem po odnowieniu profesji zakonnej było złożenie podpisu przez każdego z salezjanów w księdze Konstytucji Zakonnych Towarzystwa Salezjańskiego, które miało symbolizować umiłowanie reguł i stylu życia wytyczonych przez Księdza Bosko. Na zakończenie Mszy św. zebrani salezjanie jako dziękczynienie za Jubileusz 150 lat istnienia Zgromadzenia Salezjańskiego wspólnie odczytali najbardziej wymowne fragmenty z konstytucji salezjańskich. ko. Sebastian Wiśniewski Uroczyście zgromadzone wspólnoty Salezjańskie: Inspektorialna i Parafialna SALEZJAŃSKA ZIMA 2010 Saltrom zaprasza dzieci na obozy narciarskie w Szczawie w terminie 16.01-23.01.2010 r. cena: 450 zł / kwota nie obejmuje karnetów narciarskich oraz na bezpłatne półkolonie w Krakowie na ul. Różanej 5. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił ks. Dariusz Bartocha, wikariusz ks. Inspektora Marka Chrzana 10 Szczegółowe informacje, zapisy i karty do pobrania: Saltrom, ul. Różana 5, tel. 12 269 30 00, www.saltrom.krakow.pl 11 ROK JAKUBOWY Istniejąca od ponad 1000 lat Droga św. Jakuba – po hiszpańsku Camino de Santiago – w Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii jest jednym z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych, obok tras do Rzymu i Jerozolimy. Tradycja mówi, że ciało apostoła św. Jakuba (Większego) przewieziono łodzią do północnej Hiszpanii i pochowano w miejscu, w którym dziś leży miasto Santiago de Compostela. Do tego miejsca prowadzi wiele pątniczych szlaków, każdy oznaczony „muszlą św. Jakuba”. Już w IV w. symbolem pielgrzymowania była muszla, lecz w wiekach masowych pielgrzymek do Santiago, la vieira stała się atrybutem przypisywanym wyłącznie pątnikom zmierzającym ku Galicji. A kolejni papieże, Aleksander III, Grzegorz IX, Klemens X przyznawali arcybiskupowi Composteli prawo do ekskomunikowania tych, którzy sprzedawaliby muszle pielgrzymie w mieście innym niż Santiago. W Santiago pątnicy mogli kupować „jakubowe muszle” z ołowiu, cyny, srebra, złota i azabache (czarnego bursztynu) jako pamiątki i zarazem świadectwo nawiedzenia grobu Apostoła. Muszle naszywane na płaszcz lub zawieszanych na szyi świadczyć miały o spełnianych dobrych uczynkach podczas drogi. Od pierwszych wieków chrześcijaństwa pielgrzymi zmierzają do San- 12 tiago de Compostela Drogą Świętego Jakuba, której cała sieć prowadzi przez różne kraje europejskie. Za początek pielgrzymowania do Santiago de Compostela przyjmuje się przybycie tam w 950 roku francuskiego biskupa Le Puy- Godescalco. O tym, że do grobu św. Jakuba pielgrzymowano już w IX wieku świadczą motywy na monetach Karola Wielkiego. W XII wieku dokument papieski uznał Compostelę za trzecie po Jerozolimie i Rzymie miejsce święte chrześcijaństwa. Pojawiła się nowa terminologia – pątnika udającego się do Santiago zaczęto nazywać peregrino, tak jak swą nazwę miał pielgrzym udający się do Rzymu (romero) czy do Jerozolimy (palmero). Znaczne ożywienie ruchu pielgrzymkowego nastąpiło po wizytach Jana Pawła II. Papież dwukrotnie przebywał w Santiago, raz nawet przeszedł niewielki odcinek Camino Frances – drogi francuskiej. Po pierwszej wizycie papieża w 1982 r. Rada Europy uznała Camino de Santiago za drogę ważną dla kultury kontynentu i zaapelowała o odtwarzanie i utrzymywanie dawnych szlaków pątniczych. W październiku 1987 r. Drogę św. Jakuba ogłoszono pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym Rady Europy, a sześć lat później wpisano ją na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Rok Jubileuszowy jest ogłaszany wtedy, gdy dzień św. Jakuba – 25 lipca, jednocześnie święto patronalne sanktuarium – wypada w niedzielę. Wówczas 1 stycznia dostojnicy kościelni uroczyście otwierają Święte Drzwi, tzw. Drzwi Przebaczenia Puerta del Perdón, tym samym inaugurując kolejny Rok św. Jakuba – Ano Jacobeo. Takim rokiem jest 2010 r. Podczas Jubileuszu Roku Świętego pielgrzymi którzy zwiedzą katedrę, na- wiedzą grób jakubowy, wezmą udział we Mszy świętej lub odprawią prywatną modlitwę, przystąpią do sakramentu spowiedzi (może ona odbyć się 15 dni przed przybyciem do Santiago) oraz przyjmą Komunię św., uzyskują odpust zupełny. Maria Kantor na podstawie materiałów z KAI. Parafia św. Stanisława Kostki ul. Konfederacka 6 30-306 Kraków OFIARA NA OGRZEWANIE KOŚCIOŁA Imię i nazwisko .............................................................................................. ul. .................................................................................................................. Kwota: ........................................................................................................... Można również złożyć ofiarę wpłacając na konto Parafii. Za złożone ofiary serdecznie dziękujemy. Bank PeKaO S.A. II Oddział w Krakowie, ul Kapelanka 1 Nr konta: 55 1240 1444 1111 0000 0937 1431 13 Z ŻYCIA KOŚCIOŁA W POLSCE Jubileusze biskupie w styczniu 2010 Srebrne jubileusze sakry biskupiej będą obchodzić w tym miesiącu biskupi Kazimierz Górny i Józef Pazdur. 75. rocznicę urodzin będzie świętował bp Paweł Socha, a 80-lecie urodzin – bp Tadeusz Zawistowski. 6 stycznia: 25-lecie sakry biskupa Kazimierza Górnego Uroczysta Msza św. dziękczynna za 25-lecie biskupstwa ordynariusza rzeszowskiego bp. Kazimierza Górnego była sprawowana 6 stycznia o godz. 16.00 w katedrze rzeszowskiej. Jan Paweł II mianował ks. Kazimierza Górnego biskupem pomocniczym w Krakowie 27 października 1984 r. Nominat sakrę biskupią otrzymał 6 stycznia 1985 r. w Rzymie z rąk Ojca Świętego. Hasłem jego posługi są słowa „Omnia Tibi” (Wszystko Tobie). Warto przypomnieć, że Jubilat z rąk bp. Karola Wojtyły przyjął 29 czerwca 1960 r. święcenia kapłańskie. W roku 1970 podjął pracę w Kurii Metropolitalnej w Krakowie, gdzie najpierw zorganizował Wydział Duszpasterstwa Rodzin, a następnie do 1977 r. kierował jego pracami. 25 marca 1992 r. został pierwszym biskupem ordynariuszem diecezji rzeszowskiej. W Episkopacie bp. Górny stoi na czele Rady ds. Rodziny, jest także członkiem Komisji ds. Misji. 10 stycznia: 75. rocznica urodzin bp. Pawła Sochy Bp Paweł Socha, biskup pomocniczy diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, 14 świętuje 10 stycznia 75. rocznicę urodzin. Urodził się 1935 r. w Wojsławicach pod Radomiem, w diecezji sandomierskiej (obecnie radomskiej). Święcenia prezbiteratu otrzymał w Zgromadzeniu Księży Misjonarzy z rąk abp. Eugeniusza Baziaka 22 maja 1958 roku. 16 listopada 1973 r. Ojciec Święty Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym bp. Wilhelma Pluty. Święcenia biskupie otrzymał w katedrze gorzowskiej z rąk kard. Karola Wojtyły 26 grudnia 1973 r. Jako zawołanie biskupie obrał słowa: „Facere veritatem in caritate” (Czynić prawdę w miłości). 12 stycznia: 25-lecie sakry biskupa Józefa Pazdura Srebrny jubileusz przyjęcia sakry biskupiej obchodzi 12 stycznia bp Józef Pazdur, biskup pomocniczy senior archidiecezji wrocławskiej. Urodzony 22 listopada 1924 r. w Woli Skrzydlańskiej (diecezja tarnowska), został wyświęcony na kapłana 23 grudnia 1951 r. we Wrocławiu. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym wrocławskim 18 grudnia 1984 r. Uroczystość przyjęcia sakry biskupiej z rąk kard. Henryka Gulbinowicza odbyła się 12 stycznia 1985 r. Biskup Pazdur pełnił funkcję wikariusza generalnego archidiecezji, był również dyrektorem muzeum archidiecezjalnego oraz członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Duchowieństwa. 16 listopada 2000 r. przeszedł na emeryturę. Jego dewiza biskupia brzmi: „Unxit et misit” (Namaścił i posłał). Biskup Pazdur jest fundatorem i budowniczym Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady i Mądrości Serca w Sulistrowiczkach. 16 stycznia: 80. rocznica urodzin Tadeusza Zawistowskiego Jubileusz 80-lecia urodzin obchodzi 16 stycznia biskup senior diecezji łomżyńskiej Tadeusz Zawistowski. Urodził się w 1930r. w Sztabinie. Święcenia kapłańskie z rąk bp. Czesława Falkowskiego przyjął 3 lipca 1955 r. Biskupem pomocniczym łomżyńskim został mianowany 12 maja 1973 roku, a 29 czerwca 1973r. - jako jedyny Polak - przyjął sakrę biskupią z rąk Ojca Świętego Pawła VI w Bazylice Św. Piotra. Zawołaniem biskupim uczynił słowa: „Laus Deo - Pax hominibus” (Chwała Bogu – pokój ludziom). Przez 33 lata posługi jako biskup pomocniczy pracował z trzema ordynariuszami diecezji łomżyńskiej: bp. Mikołajem Sasinowskim, bp. Juliuszem Paetzem oraz bp. Stanisławem Stefankiem. 11 lutego 2006 r. Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji łomżyńskiej. Rok Jakubowy w Polsce Inauguracja Jubileuszowego Roku Jakubowego w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, na terenie której znajduje się jedyne w Polsce sanktuarium pielgrzymkowe św. Jakuba, odbędzie się 25 stycznia 2010 r. W zielonogórskiej konkatedrze biskup diecezjalny Stefan Regmunt odprawi o godz. 18.00 Mszę św., w której wezmą udział m.in. członkowie Bractwa Świętego Jakuba Starszego. Do 28 lutego br. można zwiedzać otwartą 6 stycznia w Muzeum Archeologiczno- Historycznym w Głogowie wystawę zatytułowaną: „Do Santiago!”. Ekspozycja ma przybliżyć ideę pielgrzymowania do Santiago de Compostela siecią dróg pątniczych zwanych Szlakiem św. Jakuba. W Krakowie koncert inaugurujący Rok Jubileuszowy św. Jakuba 2010 odbył się w sobotę 9 stycznia o godz. 18.00 u oo. Dominikanów w Krakowie przy ul. Stolarskiej 12. Jednym z najważniejszych wydarzeń Roku Jakubowego w Polsce ma być przyjazd arcybiskupa Santiago – abp. Juliána Barrio na Ogólnopolską Pielgrzymkę Czcicieli św. Jakuba na Jasną Górę. W poszczególnych rejonach (diecezje skupione wokół parafii św. Jakuba w Więcławicach Starych, Łebie, Szczyrku i Jakubowie), będą peregrynować relikwie św. Jakuba Starszego Apostoła. – Rok Jakubowy jest okazją nie tylko do ożywienia kultu św. Jakuba w Polsce, ale pomocą dla każdego pielgrzyma, który pragnie poprzez pielgrzymkę do jego grobu bardziej zbliżyć się do Boga – wyjaśnia ks. Stanisław Czerwiński, proboszcz z Jakubowa k. Głogowa. – Osobiste przeżycia wewnętrzne, nawrócenia, rozmowa z Bogiem i spotkania z ludźmi na szlakach pielgrzymich, prowadzących do grobu św. Jakuba, to dzieło, które pragniemy przybliżyć w Roku Jakubowym. Pątniczy trud, modlitwa, pokuta, miłosierdzie i nadzieją płynąca z Ewangelii – oto z czym wyruszamy na szlak – zaznacza. Opr. na podstawie materiałów z Biura Prasowego KEP. 15 DZIĘKUJĘ PROSZĘ Jeżeli po przeczytaniu Dziękuję – Proszę zrodzi się w nas potrzeba serca aby podzielić się z kimś potrzebującym, aby zaspokoić czyjąś prośbę to wystarczy tylko podejść do punktu odzieży u p. Halinki, w naszej parafii i pozostawić tam to czym chcemy się podzielić. Można tam również pozostawić informację o innych rzeczach, którymi chcielibyśmy się podzielić. Jeżeli prośba będzie dotyczyła pieniędzy, to można je w kopercie opisanej dla kogo pozostawić w zakrystii naszego kościoła lub w kancelarii parafialnej. Prosimy: • łóżeczka dziecięce, • lodówkę, 2 kuchenki gazowe 4 palnikowe z piekarnikiem, szafkę pod zlew, sztućce, • kuchenkę gazową, • śpiwory, • koce, • karimaty. • obuwie męskie, • odkurzacze, • meblościanki pokojowe, półki na książki, tapczany, łóżka, • dywany i wykładziny dywanowe, • stoły, ławy, krzesła i fotele pokojowe, • wszystkie zbędne w domu rzeczy typu: odzież, obuwie, artykuły gospodarstwa domowego, ręczniki, firanki, zasłony, meble, koce, zabawki dla dzieci, sprzęt sportowy, itp., Informacje punktu odzieży Zespołu Charytatywnego w roku 2009. Ogółem przyjęto w 2009 roku 802 osoby, łącznie z osobami spoza naszej parafii. Wysłano powodzianom 6 transportów z odzieżą, łącznie 323 duże worki. Przekazano potrzebującym 5 kompletów mebli pokojowych, 7 wersalek, 3 tapczany,6 foteli rozkładanych, ławę i 2 stoły, 5 szaf, 7 szafek kuchennych, 2 całe komplety kuchenne, 5 pralek automatycznych, 5 pralek „ Frania”, 3 lodówki, 3 szt. video, 15 telewizorów, 11 szt. radia, 25 poduszek, 27 kołder, 6 dziecinnych łóżeczek, 2 piętrowe łóżka, oraz koce, zasłony, firanki, odzież dla dzieci, dorosłych itp. Halina Kaliszka Barbara Mudrak W imieniu obdarowanych serdecznie dziękujemy paniom za ich trud i poświęcenie w pracy naszego punktu odzieży Zespołu Charytatywnego. Oferujemy: • odzież dziecięcą i młodzieżową, • odzież dla dorosłych, Dziękujemy za: • 300 zł od Pani prof. Cecylii Cęckiewicz dla samotnej matki z dzieckiem, • 50 zł od stałej ofiarodawczyni dla Damiana, • wszystkie przekazane rzeczy, Serdeczne podziękowania składamy również Państwu Beacie i Darkowi Solnicom za przygotowanie i zawiezienie paczki mikołajowej i żywnościowej na Święta dla rodziny z niepełnosprawnym synem, oraz paczki mikołajowej i przekazanej kwoty 50 zł dla 10-letniego chłopca z samotnym ojcem. Wszystkim przekazującym dziękujemy za dzielenie się z innymi swoimi dobrami. Wszystkim na Nowy Rok życzymy staropolskim obyczajem: Szczęść Wam Boże! Kontakt z Zespołem Charytatywnym poprzez Kancelarię Parafialną lub zakrystię lub panie w punkcie odzieży tel.: 012 266 71 89, 601 182 038, 510 500 519. Przyjmowanie rzeczy odbywa się w poniedziałki od 17.00 do 18.00, a wydawanie w czwartki od 17.00 do 18.00. Prosimy o przynoszenie rzeczy czystych i sprawnych. 16 17 SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI ZESPOŁU CHARYTATYWNEGO W 2009 R. Kącik dla dzieci Dziś – święto Chrztu Pańskiego. W 2009 r. na przychody Zespołu składały się ofiary anonimowe, datki do puszek zbierane przy naszym kościele raz w miesiącu, a także raz na kwartał u Księży Salwatorianów. Były też ofiary do kosza wielkanocnego, za Baranki, świece Caritas, oraz kadzidło. Spełniając ostatnią wolę naszej koleżanki Jadzi Magdoń zebrano datki, zamiast kwiatów . Zebrane pieniądze przeznaczono na zapomogi pieniężne, stypendium dla ucznia w Technikum Łączności. W Szkole Podstawowej Nr 30 dofinansowywano obiady, opłatę rytmiki, wyjazd na Zieloną Szkołę. Dofinansowano też obóz sportowy. Zakupiono dla potrzebujących węgiel, leki, dofinansowano opłatę prądu. Zakupiono kuchenkę elektryczną. Przekazano i opłacono transport odzieży i mebli dla powodzian. Przekazano też dar dla parafii w Irkucku. Pokryto koszty zakupu baranków i świec Caritas, oraz kadzidła. Panie z Zespołu przeprowadziły 25 wywiadów środowiskowych. Na Wielkanoc przygotowano paczki dla 40 rodzin. Podobnie na Boże Narodzenie dzięki Stowarzyszeniu Wiosna i akcji Szlachetna Paczka, oraz dzięki Saltromowi, który jeszcze tuż przed Świętami przekazał dodatkowo 10 bonów, również 40 rodzin otrzymało paczki i pomoc. Panie z punktu odzieży w poniedziałki przyjmowały odzież, sprzęt 18 AGD, RTV, pośredniczyły w przekazywaniu mebli. We czwartki całego roku wydały odzież, sprzęt itp. blisko 500 osobom. Jak zawsze na bieżąco prowadzono dokumentację Zespołu, księgowość, gromadzono wywiady, nanoszono na kartoteki przekazaną pomoc itp. Na bieżąco prowadzono dział DziękujęProszę w Dębnickim Dzwonie a także stronę Zespołu Charytatywnego parafii, w Internecie. Za tak intensywną, trudną i bezinteresowną, a zarazem bardzo owocną pracę wszystkim Paniom działającym w Zespole Charytatywnym naszej parafii składam serdeczne Bóg zapłać. Niech dobry Pan wynagrodzi wszystkim za ich pracę. Również serdeczne podziękowanie składam wszystkim ofiarodawcom, gdyż liczy się każda najmniejsza kwota. Bez tych ofiar i pracy Pań – wolontariuszek nie byłoby Zespołu i pomocy charytatywnej w naszej parafii. Cieszmy się że nasza parafia jest pod tym względem wyjątkowa, gdyż są parafie, gdzie nie ma Zespołów Charytatywnych i pomoc nie jest udzielana. Módlmy się o nowe powołania do Zespołu Charytatywnego, gdyż w tym roku do Pana odeszły 3 koleżanki, w tym założycielka Zespołu śp. Olga Mawrić. Przewodnicząca Zespołu Elżbieta Porębska Pan Jezus przyjął chrzest z rąk św. Jana Chrzciciela. W tym wydarzeniu Bóg ukazuje swoją wyjątkową miłość. Podczas chrztu głos z nieba obwieścił: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”. To dla nas chrześcijan szczególny dzień, żeby Panu Jezusowi podziękować za łaskę naszego chrztu. Przez ten sakrament staliśmy się Jego braćmi i siostrami. KRZYŻÓWKA y 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 1. 2. 3. 4. 5. Kain i … Poranna i wieczorna Jeden z sakramentów Jeden z Ewangelistów Mieszkaniec Paryża 6. Pora roku 7. Odprawiana o północy 8. W Adwencie poranna Msza św. 9. Kilka parafii 10. Ostatnie … 19 W 2009 ROKU PRZYJĘLI CHRZEST Bierówka Wiktoria Magdalena, Bochenek Oskar Gabriel, Bulińska Kornelia Łucja, Cyran Paulina Anna, Czepiel Matylda Helena, Dubiel Małgorzata Anna, Duc Laura Anna, Fijak Adrian Wojciech, Firek Miłosz Arkadiusz, Galewicz Sebastian Tomasz, Gatlik Łukasz Krzysztof, Gawlik Kamil Jakub, Golenia Natalia, Golik Jakub Franciszek, Hernik Aniela Anna, Janik Zuzanna Monika, Jeznach Aleksandra Kinga, Jeznach Dominika Magdalena, Kabat Blanka Marianna, Kaczor Larysa Maria, Kadulska Angelika Katarzyna, Kądziołka Weronika Bronisława, Kęsoń Patryk Jakub, Kisielewski Kacper Tomasz, Kowal Szymon Jan, Koziara Michalina Maja, Król Piotr Sebastian, Król Monika Katarzyna, Kuk Ksawery Mikołaj, Kwiecień Natalia Anna, Leśniak Szymon Piotr, Maciążka Maja Anna, Marciniak Krzysztof Michał, Mardosz – Lisak, Tomasz Jakub, Martyna Wiktoria Liwia, Matoga Maryla Ewa, Mazgaj Joanna, 20 Mgłosiek Gabriela, Michniewicz Martyna Maria, Mielniczuk Oskar Antoni, Mroczek Maja Izabela, Mróz Jan Franciszek, Narolskyy Stanisław Viktor, Nowicka Magdalena Zofia, Ogonowska Hanna Krystyna, Olajossy – Ptak, Emila Anna, Pałka Dawid Marek, Pezda Karol, Piekarz Aleksander Jakub, Putkowski Tomasz, Rosół Zoja Anna, Sarna Kacper Łukasz, Smugała Wiktor Tomasz, Smykla Stanisław Jerzy, Staniek Julia Marta, Straszak Bartosz Jakub, Szczerbińska Magdalena Joanna, Szeliga Mateusz Dominik, Szumlańska Weronika, Szydłowska Julia, Szydłowski Kacper, Tatar Kacper Jakub, Trybunia Iga, Tyl Antoni Jan, Waga Damian Piotr, Wesołowska Laura Magdalena, Wizner Łukasz Krzysztof, Wokurka Marta, Wysocka Aniela Maria, Zabawa Aleksandra Lena, Zagórska Pola Anna, Zawiszewska Emilia Joanna, Zemeła Jakub Robert, W 2009 ROKU ODESZLI DO PANA Baran Aleksander, Bielawska Mieczysława, Bielecka Gabriela Łucja, Boniakowska Stanisława, Chuderska Barbara Maria, Czernecki Czesław Wojciech, Długosz Helena Kazimiera, Dudek Kazimierz, Filip Zofia Wiktoria, Galiszkiewicz Ludwika Bronisława, Giba- Magdoń Nadzieja, Giełżecki Adam Krzysztof, Głowa Zofia Maria, Grochowski Łukasz Jan, Gruca Anna Ludwika, Hajduk Zofia, Hajduk Piotr, Haraszkiewicz Lucyna, Jakubik Jadwiga, Jasińska- Halska Magdalena, Jędrzejczyk Marek, Kaim Maria, Kaszyńska – Podziemska Teresa Wanda, Kizlich Rozalia, Kosieradzki Chester Mark, Kościuszko Wojciech Andrzej, Kumorek Marek, Lang-Kowalczyk Kazimiera Stefania, Lechowicz Józef, Lupa Krystyna, Mazanek Helena, Mazur Władysław, Miętka Teresa, Nawalany Antoni Feliks, Nowak Józef Ernest, Ochocki Eugeniusz, Olechowska Maria Kazimiera, Onyszkiewicz Ryszard, Oszywa Maciej Andrzej, Pająk Włodzimierz, Pęczek Zofia, Pieczara Helena, Rola – Podczaski Roman Maciej, Rudek Krystyna Stefania, Russem Kazimiera Walentyna, Rzepa Stanisława Zofia, Solarz-Średniawa Olga Dorota, Srokowska Maria, Stankiewicz Jerzy Krzysztof, Stefana Jarosz, Szczygieł Alojzy Jan, Szemplińska Ludmiła Czesława, Szewczyk Stanisława Zofia, Szymeczko – Jarosz Leokadia, Ślizowska Maria Katarzyna, Tomczyk Anna Michalina, Tworek Zofia Michalina, Wachała Leszek Kazimierz, Wilczek Władysław, Wiśniewski Stefan Józef, Włodarczyk – Helle Grzegorz Wiktor, Woźniak Teofila Michalina, Zdziobek Kazimierz Józef, Zintel Maria Helena, Znój Stanisław Sylwester, Żelechowski Marek Ryszard, 21 TYDZIEŃ W MODLITWIE 10 I 2010 Niedziela Zwykła Chrztu Pańskiego, Czyt.: Iz 42, 1-4. 6-7; Ps 29, 1-2. 3ac-4. 3b i 9b-10; Dz 10, 34-38; Łk 3, 15-16. 21-22; 700 · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gregoriańska), · w intencji męża Wiesława, o zdrowie, błogosławieństwo Boże i opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych okazji 50 urodzin, 830 · w int. śp. rodaków poległych na wschodzie, · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), · w int. śp. Anny Ciężkal (greg.), 1000 · w intencji Darka, dziękczynna z okazji 18 urodzin z prośbą o Boże błogosławieństwo, dary Ducha Świętego, opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, · w intencji śp. Anny i Piotra Nowaków, 1130 · w intencji Parafian i uczęszczających do naszego kościoła, 1300 · w int. śp. Haliny w 16 rocz. śm. i Jerzego, 1800 · w int. śp. Stanisława Fiołka (greg.), 12 I 2010 Czyt.: 1 Sm 1, 9-20; Ps: Sm 2, 1. 4-5. 6-7. 8abcd; Mk 1, 21-28; · w int. śp. Stanisława Fiołka (grego700 riańska), · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gre800 goriańska), · w int. śp. Anny Ciężkal (gregoriańska), 1800 · w int. śp. zmarłych polecanych w wypominkach, 11 I 2010 Czyt.: Sm 1, 1-8; Ps116B, 12-13. 14 i 17. 18-19; Mk 1, 14-20; 700 · w int. śp. Stanisława Fiołka (gregoriańska), · w int. śp. Stanisława Ciszewskiego w 45 rocz. śm., · w int. śp. Kazimierza i Franciszki Tryczyńskich, · w int. śp. Marii, · w int. śp. Anny Ciężkal (greg.), 800 · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), · w intencji dziękczynnej za przeżyte 82 lata, z prośbą o opiekę Matki Bożej Wspomożenia Wiernych, 1800 · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gregoriańska), 14 I 2010 Czyt.: 1 Sm 4, 1-11; Ps 44, 10-11. 14-15. 24-25; Mk 1, 40-45; 700 · w int. śp. Stanisława Fiołka (gregoriańska), · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), 800 · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gregoriańska), · w int. śp. Anny Ciężkal (gregoriańska), 1800 · w int. śp. Leona Jurczaka w 30 rocz. śm., 22 13 I 2010 Czyt.: 1 Sm 3, 1-10. 19-20; Ps 40, 2 i 5. 7-8a. 8b-10; Mk 1, 29-39; 700 · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gregoriańska), · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), 800 · w int. śp. Anny Ciężkal (gregoriańska), 1800 · w intencji próśb i podziękowań do Matki Bożej, · w int. śp. Stanisława Fiołka (gregoriańska), 15 I 2010 Czyt.: 1 Sm 8, 4-7. 10-22a; Ps 89, 16-17. 18-19; Mk 2, 1-12; · w int. śp. Stanisława Fiołka (grego700 riańska), · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gregoriańska), · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), · w int. śp. Janiny Wawrzyniak w 1 rocz. 800 śm., · w int. śp. Zdzisława, Elżbiety i Mieczysławy, · w int. śp. Anny Ciężkal (gregoriańska), 1745 · koronka do Miłosierdzia Bożego, 1800 · w int. śp. Mariana Kruczka, 17 I 2010 – 2 Niedziela Zwykła, Czyt.: Iz 62, 1-5; PS 96, 1-2. 3 i 7b-8a. 9-10ac; 1 Kor 12, 4-11; J 2, 1-12; · w int. śp. Stanisława Fiołka (grego700 riańska), · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), 830 · w int. śp. Barbary Kudelskiej, 1000 · w int. śp. Eugenii i Józefa Szelągów, · w int. śp. zmarłych z rodzin Habrów i Sojów, · w int. śp. Anny Ciężkal (gregoriańska), 1130 · w intencji Parafian, 1300 · w int. śp. Henrietty, · w intencji Małgorzaty i Elżbiety oraz ich rodzin, o zdrowie i Boże błogosławieństwo, 1800 · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gregoriańska), 16 I 2010 Czyt.: 1 Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1a; Ps 21, 2-3. 4-5. 6-7; Mk 2, 13-17; 700 · w int. śp. Stanisława Fiołka (gregoriańska), 800 · w int. śp. Jana Piekło (gregoriańska), · w int. śp. Anny Ciężkal (gregoriańska), 1700 · adoracja Najświętszego Sakramentu, 1800 · w int. śp. Marka Kosieradzkiego (gregoriańska), 23 OGŁOSZENIAPARAFIALNE ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO 10 1. Przeżywamy Święto Chrztu Pańskiego. Święto to kończy okres Bożego Narodzenia, choć zgodnie z tradycją kolędy śpiewamy do 2 lutego. 2. Dziś o 15.00 opłatek, spotkanie dla wszystkich Grup Parafialnych i wszystkich chętnych, którzy pragną połamać się opłatkiem, wspólnie pomodlić i śpiewać kolędy; początek w kościele, a potem w podziemiach. Gorąco zapraszamy wszystkich. Ze względu na opłatek parafialny nie będzie w dniu dzisiejszym spotkania Akcji Katolickiej. 3. Dziś nasza parafia włączyła się w ogólnoświatowy ruch wolontariatu dziecięcego na rzecz pomocy dzieciom z krajów najuboższych tzw. „Kolędnicy Misyjni”. Na mszy św. o godzinie 11.30 mali kolędnicy misyjni zostaną pobłogosławieni, a następnie wyruszą na teren naszej parafii. Dzieci kolędują pod opieką osoby dorosłej (jest to nasza Siostra katechetka Anita). Dzieci zebraną w ten sposób kwotę przekażą do wydziału misyjnego działającego w Kurii Metropolitalnej w Krakowie. Wszystkim para- STYCZEŃ 2010 fianom, którzy przyjmą kolędników bardzo serdecznie dziękujemy. 4. Polskie Towarzystwo Bibliologiczne oraz Uniwersytet Papieski Jana Pawła II gorąco zaprasza pracowników książki a szczególnie bibliotekarzy, archiwistów, księgarzy, nauczycieli i studentów bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na XIX Spotkanie opłatkowe, które rozpocznie się 14 stycznia 2010 r. (czwartek) o godzinie 16.00 mszą świętą w kościele p.w. św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty (u Sióstr Prezentek) przy ul. św. Jana w Krakowie. 5. Zapraszamy do księgarni przy naszym kościele. W księgarni można nabyć interesujące książki w niskiej cenie i różne kalendarze na Nowy Rok 2010. 6. W dniach od 26 czerwca do 11 lipca 2010 r. organizujemy 16 dniową pielgrzymkę do Lourdes, Santiago de Compostella, Fatimy i La Salett. Koszt pielgrzymki wynosi 3.600 zł plus 50 euro. Zapisy chętnych prowadzimy u organizatora ks. Wiesława Wilkosza lub w zakrystii po Mszach św. ks. Jan Dubas, Proboszcz Redakcja: Ks. Jan Dubas, Teresa Flanek, Magdalena Dudek, Maria Kantor, Zofia Niemiec, Łukasz Pilarczyk, red. nacz. Janusz Kościński, Wojciech Pietras tel. (012) 269 16 18 Internet: http://parafia.salezjanie.krakow.pl/ 24 koszt.wydania 0,90 zł
