Zbliżamy się najbardziej do miłości Bożej, kiedy upodobnimy się do
Transkrypt
Zbliżamy się najbardziej do miłości Bożej, kiedy upodobnimy się do
Zbliżamy się najbardziej do miłości Bożej, kiedy upodobnimy się do Serca Niepokalanej zupełnie, im bardziej będziemy Jej. Dzisiaj przy sobocie postarajmy się czcić Najświętsze Serce Matki Bożej. ( Konferencje św. Maksymiliana Kolbe). Wierzę w Boga... Ojcze nasz... Jezus niech w nas pomnaża wiarę, wzmacnia nadzieję i rozpala miłość. Zdrowaś Maryjo... (3x) Tajemnica I RADOSNA ZWIASTOWANIE „Rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego” (Łk.1,38). Maryja jest pokorną niewiastą. Żyje zwyczajnym, codziennym życiem w mieście Nazaret. To na Nią Bóg kieruje swój wzrok. Maryja zostaje wybrana, by stać się Matką Jezusa. Bóg wkracza w historię Jej cichego, ukrytego nazaretańskiego życia. Słowo Boga zmienia to życie. Maryja pełna ufności w wolę Bożą mówi swoje „tak”. Poddaje swoją wolę Woli Boga. Przyjmuje swoim sercem Słowo Pana. Od tego dnia historia świata zmienia się. „My wierzymy, że Niepokalana jest, że ona prowadzi nas do Pana Jezusa. Miłuj Ją ofiarnie jak Matkę; Ona Cię miłuje aż do ofiary ze Syna Bożego; przy Zwiastowaniu przyjęła Cię dobrowolnie za dziecko.” (Konferencje św. Maksymiliana Kolbe) Tajemnica II RADOSNA NAWIEDZENIE „ W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry, do pewnego miasta Judy” (Łk. 1,39). Droga do Ain-Karim nie jest łatwa, jest wymagająca i trudna. Ale tę podróż podyktowała miłość. W tej tajemnicy widzimy Maryję w działaniu. Służebnica Pańska staje się Służebnicą Miłości. Stańmy się jak Ona sługami naszych bliźnich. Powinniśmy dzielić się Słowem - na wzór Maryi, która poszła do Elżbiety i wskazuje nam, że nie można pozostawić Słowa tylko dla siebie. Trzeba poszukać kogoś, z kim mogę się podzielić Jezusem - wobec kogo mogę wyśpiewać mój zachwyt Bogiem - Magnificat! „Musimy zdobyć cały świat dla tej miłości. Wszyscy bez wyjątku zostali odkupieni Krwią Pana Jezusa. Szczęście całej ludzkości w Bogu przez Niepokalaną.” (Konferencje św. Maksymiliana Kolbe) Tajemnica III RADOSNA NARODZENIE PANA JEZUSA „Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan” (Łk 2, 10-11). Oto Maryja i Józef przeżywają tajemnicę narodzin Jezusa w betlejemskim żłóbku. Ta betlejemska noc zmieniła bieg historii, dziejów ludzkich. Oto jak historia zbawienia splata się z historią ludzi.. Narodzenie Boga przyjmijmy jako dar i jak dar przyjmujmy Go w Eucharystii. Jezus swym narodzeniem przemienił stajnię betlejemską, a Eucharystia przemienia nasze serca. Serce człowieka staje się mieszkaniem Boga! Szczególną rolę odgrywa częsta spowiedź oraz przyjmowanie Eucharystii. Jak prędko znaleźlibyśmy pokój i szczęście, gdyby w naszej duszy rodził się, żył i wzrastał Jezus. Prośmy Niepokalaną, aby ciągle dawała nam Jezusa i strzegła Go w naszych sercach. „Niepokalana jest drabiną, po której idziemy do Przenajświętszego Serca Jezusowego, a kto by usuwał drabinę, nie wejdzie do góry”. (Konferencje św. Maksymiliana Kolbe) Tajemnica IV RADOSNA OFIAROWANIE W ŚWIĄTYNI „Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Dzieciątko do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu”.(Łk.2,22). Jezus na rękach Matki Maryi przyniesiony jest do Świątyni Jerozolimskiej. Zostaje przedstawiony Panu, oddany Ojcu. Niezwykle przejmujący jest moment, kiedy na swoje ręce Jezusa bierze starzec Symeon. Symeon pokazuje nam, że zawsze powinniśmy chcieć spotkać Pana i z tego spotkania otrzymać światło dla naszego życia, otrzymać niepowtarzalną przyjaźń od Jezusa i Jemu ofiarować każdy dzień naszego życia. Najlepszym miejscem spotkania jest Msza święta. „Modlitwa to zapoznany, a jednocześnie najpotężniejszy środek do przywrócenia pokoju w duszach, do zbliżenia się do miłości Bożej. (Konferencje św. Maksymiliana Kolbe) Tajemnica V RADOSNA ZNALEZIENIE W ŚWIATYNI „Matka rzekła do Niego: Synu czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”. (Łk.2,48) W tajemnicy tej jesteśmy świadkami lęku rodziców, którzy zagubili Syna. Jesteśmy świadkami lęku Matki. Ale jak nie odczuwać lęku, gdy nie ma Jezusa? A my tak często, oddaleni od Pana, czujemy się zupełnie spokojni. Maryja i Józef uczą nas, że powinniśmy troszczyć się o to, by nie zagubić Pana. Jezus chce być obecny w naszym życiu, w naszej modlitwie, w naszej trosce o drugiego człowieka. „Wszystko jest w ręku Boga i bez Jego wiedzy i zezwolenia nic się wydarzyć nie może. On zaś nie dopuszcza nigdy niczego, co by na większe dobro obrócić się nie miało. Więc pokoju, dużo, bardzo dużo pokoju w oddaniu się całkowitym na Wolę Bożą i Wolę Niepokalanej we wszystkim”. (Konferencje św. Maksymiliana Kolbe)