MOTYWACJA DO UPRAWIANIA SPORTU PRZEZ DZIECI I

MOTYWACJA DO UPRAWIANIA SPORTU PRZEZ
DZIECI I MŁODZIEŻ
Osiągniecie sukcesów sportowych zależy nie tylko od sprawności, umiejętności czy
wyszkolenia, ale także od motywacji. Nawet wysoki poziom umiejętności nie zapewni wyników bez
odpowiedniej motywacji.
Motywacja to proces wyznaczający kierunek działania , nastawiony na osiągnięcie określonego celu i
zaspokojenie potrzeb. Motywacja pobudza do działania, które jest celem samym w sobie. Sportowiec
trenuje nie oczekując nagród czy korzyści, lecz dla przyjemności i osiągnięcia dobrego wyniku. W
motywacji u dzieci i młodzieży dominującymi są potrzeby takie jak gry i zabawy, rozrywki, radość i
przyjemność z uprawiania sportu oraz przynależności i poczucia własnej wartości.
Motywacja to nieodłączny element naszego życia, towarzyszy nam przy podejmowaniu decyzji,
wykonywaniu codziennych zadań, jest bodźcem napędzającym do osiągnięcia celu jak również dotyczy
sportu.
Poprzez motywację rozumie się czynniki pobudzające do działania, które wyznaczają kierunek i
intensywność. Takie procesy mają funkcję ukierunkowującą na aktywność, dlatego też sportowiec o
silnej motywacji zawsze dąży do rozwiązywania problemu czy też do osiągnięcia jak najwyższej formy
a ten o słabej motywacji rezygnuje z zaplanowanych zadań , gdy coś mu stanie na przeszkodzie. Istotą
takiego stanu jest bezpośredni wpływ na aktywność, co z kolei wpływa na przygotowanie
odpowiedniego treningu. Sport uczy szacunku do własnego ciała i pracy nad zachowaniem
perfekcyjnej kondycji zarówno fizycznej jak i psychicznej. Poprzez uprawianie sportu młodzi ludzie
często tworzą własną subkulturę na poziomie dyscypliny , którą uprawiają albo nawet na poziomie
własnej drużyny. Dzielenie doświadczeń sportowych i życiowych z rówieśnikami zdecydowanie
pomaga rozwinąć poczucie przynależności do danej grupy lub społeczności. Uprawianie sportu a w
szczególności dyscyplin sportowych sprawia, że młody człowiek doświadcza w jaki sposób jego
zachowanie wpływa na grupę.
Sport oraz wszelkie gry i zabawy budują w młodych głowach strukturę działania. Nadają światu
sens. Nawet najłatwiejsze zabawy podwórkowe rządzą się swoimi prawami i zasadami. Uczestnictwo
w sporcie pozwala na przystosowanie sie do gry zgodnie z przepisami, rozwój ducha fair - play. Sport
jest jedynym z kluczowych elementów życia społecznego.
Trudno wyobrazić sobie nasze codzienne życie bez sportu. Uprawiamy sport dla zdrowia i kondycji
fizycznej oraz po to, aby odczuć poczucie wspólnoty i współzawodnictwa z innymi. Wdrażamy wiele
wartości: tolerancję, ducha działania zespołowego, poczucie sprawiedliwości i siłę charakteru. Każde
dziecko posiada naturalną potrzebę ruchu. Należy tworzyć niezbędne warunki do rozwoju
zainteresowań sportowych dzieci i młodzieży, traktować je poważnie i utwierdzać ich w przekonaniu,
że dobra zabawa, ruch, sport są w życiu człowieka tak samo ważne jak zdobywanie wiedzy. Rozwija
przede wszystkim rozwagę, stanowczość, siłę woli, wytrwałość w dążeniu do celu, zdecydowanie,
zdolność do podejmowania szybkich decyzji, umiejętność pokonywania strachu, poczucie wiary we
własne
siły,
zdolność
koncentracji,
zdyscyplinowanie,
umiejętność
wyrzeczeń,
poczucie
odpowiedzialności itp. Sport i szeroko pojmowana kultura fizyczna zaspokajają naturalną u dzieci i
młodzieży potrzebę ruchu. Wysiłek fizyczny jest niezbędny do prawidłowego rozwoju organizmu
pobudza bowiem pracę serca, przyśpiesza krążenie krwi i rytm oddychania, rozwija układ mięśniowy i
ruchowy. Poza tym dziecko rozwija swoją sprawność ogólną. Jak widać sport odgrywa bardzo ważną
rolę w procesie wychowania dzieci i młodzieży.
Podczas treningu stawiając dziecku kolejne zadania należy się zastanowić, czy są one
dostosowane do jego umiejętności. Aby dziecko nie zniechęciło się do treningów zadania powinny się
mieścić w górnej granicy jego możliwości. Zbyt trudne zadania mogą szybko zniechęcić dziecko,
ponieważ będzie odczuwało, że ponosi porażkę, obniży się jego samoocena . Zbyt łatwe zadania nie
spowodują nabycia nowych umiejętności, a jedynie utrwalać będą te już posiadane. Ważnym
czynnikiem pobudzającym motywację u dzieci i młodzieży jest współzawodnictwo. W początkowym
okresie nie należy jednak przesadzać w podkreślaniu jego znaczenia. Dzieci nie powinny traktować
niepowodzenia w zawodach jako osobistej klęski. Lepiej jest wprowadzać element współzawodnictwa
z samym sobą czyli porównywanie swoich umiejętności w kolejnych okresach trenowania. Młody
zawodnik musi mieć świadomość, że niepowodzenia podczas treningów czy na zawodach są czymś
naturalnym, że są częścią procesu trenowania i doskonalenia własnych umiejętności. Trzeba
przekonać dzieci i młodzież, że sukces to nie tylko zwycięstwo w zawodach, ale również wykonanie
kolejnych zadań, pokonywanie kolejnych granic w dążeniu do osiągnięcia długofalowego celu.
Pobudzając motywację młodego sportowca, trzeba postępować tak, aby trening i wykonanie
kolejnych zadań było dla niego potrzebą i przyjemnością. Takie nastawienie wzbudza motywację,
inicjatywę, pomysłowość i konsekwencję w działaniu oraz pozwala na długotrwałe kontynuowanie
wyników.