Na tropie Muz – publikacja – część 1

TORUŃ 2016
Publikacja jest podsumowaniem projektu pt. „Na tropie Muz” realizowanego przez
Dom Muz w Toruniu w 2016 r.
Projekt współfinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
w ramach programu Edukacja 2016 priorytet Edukacja kulturalna
oraz Gminy Miasta Toruń ze środków Budżetu Partycypacyjnego.
Partnerzy:
Szkoły Podstawowe nr 1, 15 i 17 w Toruniu
Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Toruniu
Stowarzyszenie Wędka im. Każdego Dobrego Człowieka
Stowarzyszenie Inicjatyw Kulturalnych Tartak
Teatr Baj Pomorski w Toruniu
Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu
Akademickie Centrum Kultury i Sztuki Od Nowa
Dziennik Toruński Nowości
Redakcja: Marzenna Wiśniewska
Teksty: Elżbieta Chrulska, Magdalena Jasińska, Karolina Suchodolska,
Joanna Czajkowska-Zoń, Marzenna Wiśniewska
Opracowanie graficzne: Łukasz Pawlikowski
Skład: Michalina Redmerska
Materiały fotograficzne: Małgorzata Replińska,
Natalia Miedziak-Skonieczna
Publikacja udostępniana jest na licencji Creative Commons:
Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 3.0 Polska.
Tekst licencji dostępny jest na stronie: http://creativecommons.org/licenses/bysa/3.0/pl/
W publikacji wykorzystano wypowiedzi i teksty uczestników projektu „Na tropie Muz”.
Wydawca:
Dom Muz, ul. Podmurna 1/3,
87-100 Toruń, www.dommuz.pl
Druk: Wąbrzeskie Zakłady Graficzne Sp. z o. o.,
ul. Mickiewicza 15, 87-200 Wąbrzeźno
Toruń 2016
ISBN 978-83- 945612-0-8 Dziennik czytany od przodu:
Wstęp ............................................................
Detektywi......................................................
Na tropie, czyli jak budować
klimat śledztwa ............................................
Detektywistyczna zagadka ............
Mistyfikacja .......................................
Tropienie ............................................
Dokumentacja śledztwa .................
Gra terenowa – na tropie Muz .................
4
7
11
11
13
16
17
18
Dziennik czytany od tyłu:
SPIS
TREŚCI
Muzy – scenariusze zajęć ..........................
Konteksty ...........................................
Otwieramy biuro
detektywistyczne ...............................
Rozpoczynamy śledztwo ................
Jak zrealizować filmową
sondę uliczną? ...................................
Jak stworzyć trailer techniką
animacji poklatkowej? .....................
I ty możesz być artystą! ..................
Jak działa sztuka? .............................
Odkrycia Muzoszpiegów ...........................
1
1
3
7
9
12
14
17
20
WSTĘP
„Jeżeli zamkniecie oczy i wsłuchacie się uważnie, usłyszycie mieszkające tu Muzy” – tak zazwyczaj rozpoczynamy zwiedzanie zabytkowego strychu w Domu Muz na ulicy Podmurnej 1/3 w Toruniu. Jego budynek mieści się
w średniowiecznym spichrzu z małymi okienkami z widokiem na Wisłę i ruiny
Zamku Krzyżackiego, u zbiegu uliczek wyłożonych kocimi łbami, które echem
odpowiadają na kroki każdego przechodnia. Tam właśnie rozpoczęła się historia zaginionych Muz… Gdyż pewnego dnia Muzy naprawdę przemówiły.
W jednej z tych magicznych chwil, gdy staliśmy z zamkniętymi oczami wsłuchując się w opowieści budynku, z pobliskiego Dworu Mieszczańskiego dopłynął do nas śpiew chóru. Poczuliśmy się zaproszeni do niezwykłej przygody
– zdaliśmy sobie sprawę, że choć usłyszeliśmy głos Muz, nikt z nas nie wie,
a raczej już nie pamięta, skąd właściwie on do nas przychodzi.
Sztuka i kultura są niezwykle ważne w naszym życiu, ale zapominamy o
tym równie często, jak o tym, że musimy oddychać, aby żyć. To takie oczywiste. Jak można rozmawiać o kulturze, żeby nie poprzestać na banałach i
utartych hasłach, żeby nie pozostać tylko w sferze pięknie sformułowanej
4
teorii, a doświadczyć sztuki w praktyce? Postawiliśmy na żywy kontakt ze
światem kultury i „dotykanie” jej w działaniu. Tak zrodził się pomysł projektu „Na tropie Muz”, którym chcieliśmy rozsmakować dzieci w sztuce i poprzez emocjonującą akcję detektywistyczną połączyć ich doświadczenia
kulturalne z intensywnymi wrażeniami bezpośredniego zaangażowania w
artystyczne wydarzenia. Zwiedzanie kina i teatrów, słuchanie koncertów
orkiestry symfonicznej i młodych solistów szkoły muzycznej, interaktywne
warsztaty muzyczne, oglądanie pierwszych filmów braci Lumière, wizyty
w urzędach i instytucjach kulturalnych – wszystko to zyskiwało nową energię, gdyż było częścią tropienia losów trzech Muz: muzyki, teatru i filmu.
A zaginione Muzy odpowiadały na to zaangażowanie – nawiedzały szkoły, przesyłały wiadomości przez znających je ludzi, przenosiły w czasie
i przestrzeni dzięki dziełom, nad których powstaniem czuwały. Odkrywaliśmy
razem, że sztuka łączy, zaprasza do współdziałania, ożywia miejsca i ludzi.
Jak zatem rozmawiać z dziećmi o Muzach, aby uniknąć rutyny kolejnej
teoretycznej lekcji, którą muszą odrobić? Odpowiedź brzmi: uruchomić ich
ciekawość i wyobraźnię, pozwolić im działać i nie bać się, że wirus artystycznej pasji będzie się rozprzestrzeniał.
Projekt „Na tropie Muz” zaczął się od trzech grup młodych detektywów
prowadzących śledztwo w sprawie zaginięcia Muz muzyki, filmu i teatru.
Potem działania przeniosły się do szkół, gdzie nasi tropiciele prezentowali
hipotezy i wyniki dochodzenia, a ich rówieśnicy dzielili się własnym doświadczeniem, które zdobyli podczas wizyt w teatrze, kinie i sali koncertowej. Na
każdym etapie projektu do naszej detektywistycznej akcji włączaliśmy coraz szersze kręgi odbiorców. Na końcu śledztwa zaprosiliśmy do współpracy
mieszkańców Torunia. Każdy chętny mógł sprawdzić się w roli detektywa,
uczestnicząc w grze terenowej, której celem było ostateczne rozwiązanie
zagadki.
Publikacja ta jest detektywistycznym dziennikiem, w którym dzielimy
się naszym doświadczeniem z przebytej drogi. Odsłaniamy kulisy detektywistycznej fabuły i pomysły tworzące niepowtarzalną atmosferę projektu.
5
Wspominamy też o trudnościach – nikt przecież nie twierdził, że odnalezienie
Muz będzie łatwym zadaniem... Na końcu dziennika miał znaleźć się słownik najważniejszych pojęć dla tropicieli kultury. Mieli go stworzyć uczestnicy
i odbiorcy gry terenowej w finale projektu. Początkowo wydawało nam się,
że będzie to idealny sposób na ewaluację… Niestety pomysł nie sprawdził
się. Z perspektywy czasu możemy śmiało powiedzieć, że zdarzyło się coś,
co było istotą projektu. Dzieci rzeczywiście odnalazły Muzy – nie w świecie
teorii, lecz w swoim codziennym życiu. Dlatego też w zakończeniu dzielimy
się ich odkryciami. Niech te spostrzeżenia posłużą Czytelnikom naszego
dziennika za zaproszenie do formułowania własnych odpowiedzi na pytanie
„kim są Muzy?”.
Elżbieta Chrulska
(koordynatorka projektu)
Marzenna
Wiśniewska
6
DETEKTYWI
GRUPA
MUZYCZNA
pod opieką
Joanny Czajkowskiej-Zoń:
Oliwia Chmielewska,
Wiktoria Gortowska,
Damian Jeziorowski,
Paulina Przybylska,
Zuzanna Tomaszewska,
Wiktoria Zarembska.
Zaproszenie do zespołu detektywistycznego projektu „Na tropie Muz” skierowane było przede wszystkim do uczniów
Szkół Podstawowych nr 1, 15 i 17 w Toruniu oraz Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Toruniu, ponadto
do dzieci związanych ze świetlicami środowiskowymi działającymi w okolicach
placówek toruńskiego Domu Muz i Stowarzyszeniem Wędka im. Każdego Dobrego
Człowieka. Ponad 40 młodych detektywów zdecydowało się na poszukiwanie
zaginionych Muz. Śledztwo rozpoczęło się
w marcu 2016 r. i prowadzone było przez
trzy niezależne zespoły detektywistyczne: muzyczny, teatralny i filmowy. Każdy z nich miał własną siedzibę w jednej
z trzech filii toruńskiego Domu Muz, ale
7
praca detektywów wymagała regularnego
działania w terenie, odwiedzania miejsc znanych i nieznanych, takich z historią i współczesnych. Grupy detektywistyczne szukały
GRUPA
TEATRALNA
pod opieką
Magdaleny Jasińskiej:
Bartek Brzyski,
Monika Chojnowska,
Andrzej Czekała,
Weronika Czekała,
Anita Gawryszewska,
Zofia Góralczyk,
Łukasz Kaczmarczyk,
Julia Lewandowska,
Alicja Łatas,
Kacper Nass,
Daniel Rekeć,
Kacper Rybicki,
Mateusz Wiśniewski,
Paweł Zarembski,
Oliwia Zyblewska.
tropów do wyjaśnienia zagadki zaginięcia
Muz m. in. w Teatrze Baj Pomorski, Kujawsko-Pomorskim Impresaryjnym Teatrze Muzycznym, Dworze Artusa, Centrum Sztuki
Współczesnej, Centrum Kulturalno-Kongresowym Jordanki, Wydziale Kultury UM Torunia, Akademickim Centrum Kultury i Sztuki
Od Nowa, w kinach, kościołach, na ulicach,
placach zabaw, rynkach, w sklepach, na poczcie i wszędzie tam, gdzie można było spotkać osoby chętne do pomocy w rozwikłaniu
tajemniczej zagadki.
Detektywi rozwinęli sieć współpracowników w partnerskich szkołach, gdzie wtajemniczali swoich rówieśników w pierwsze rozpoznania na temat Muz i hipotezy prowadzonego
śledztwa. Szkolni partnerzy najpierw odbyli
specjalne lekcje terenowe w trzech toruńskich instytucjach kultury. Udział w spektaklu
/seansie filmowym/koncercie połączony był
z poznawaniem zaplecza scenicznego oraz
kulis codziennej pracy artystów i organizatorów życia kulturalnego miasta. Pasją tropienia
Muz główni detektywi dzielili się podczas multimedialnych prezentacji, które samodzielnie
przygotowali i przedstawili w trakcie lekcji
szkolnych.
8
Wsparcia w detektywistycznej akcji
udzielali: pedagog Beata Lisiecka, animatorzy z Domu Muz Agnieszka Dąbrowska
i Marta Siwicka (współautorki projektu),
GRUPA
FILMOWA
pod opieką
Karoliny Suchodolskiej:
Wiktoria Barczak,
Darek Brdziński,
Izabela Górska,
Maja Lewandowska,
Norbert Michalski,
Nikola Kopczyńska,
Marcel Pawlikowski,
Kasia Runkowska,
Patrycja Runkowska,
Jan Sienkiewicz,
Michał Smolarek,
Krystian Stawicki,
Nikola Warachowska,
Kuba Woźniak,
Adam Zdrojewski.
wolontariusze Zuzanna Borowicz, Katarzyna Kostańska, Angelika Jasiulewicz i Maja
Brzezińska oraz autorka i koordynator projektu Elżbieta Chrulska i Dyrektor Domu Muz
– Tomasz Grzeszkowiak.
Działania happeningowe w szkołach
przygotowali i poprowadzili animatorzy
ze Stowarzyszenia Inicjatyw Kulturalnych
Tartak: Magdalena Cysewska (sopran
w szkolnej toalecie) Angelika Jasiulewicz
i Jakub Szczygieł (seanse filmowe na korytarzu szkolnym) oraz Katarzyna Kostańska
(tajemnicza postać w masce).
Rozwiązanie zagadki zaginięcia Muz nastąpiło podczas gry terenowej 17 czerwca
2016 r. w Domu Muz na ul. Okólnej 169. Tego
dnia wszyscy uczestnicy gry byli pod szczególną opieką Muz zaklętych w ornamencie
na ścianach teatralnej sali w tym budynku.
9
NA TROPIE,
CZYLI JAK ZBUDOWAĆ
KLIMAT ŚLEDZTWA
10
DETEKTYWISTYCZNA
ZAGADKA
Akcja, działanie, zagadka, tajemnicza misja budzą ciekawość i rozgrzewają wyobraźnię dzieci. W projekcie „Na tropie Muz” kluczowym pomysłem
dla pobudzenia zaangażowania uczestników było przełożenie idei odkrywania Muz na lubianą przez dzieci akcję kryminalną z wątkiem detektywistycznym, śledztwem i rozwikłaniem zagadki.
WĄTEK DETEKTYWISTYCZNY
Grupa młodych detektywów spróbuje rozwiązać zagadkę zabytkowego Domu Muz na ul. Podmurnej 1/3 w Toruniu, w którym nieoczekiwanie zaczęły „znikać” dźwięki. Będą musieli zbadać, dlaczego stary spichrz,
w którym obecnie znajduje się dom kultury z kameralną salą koncertową, nazwano Domem Muz. Śledztwo doprowadzi ich do dwóch innych budynków
o tej samej nazwie, które znajdują się po drugiej stronie Wisły w Toruniu: do
Domu Muz przy ul. Poznańskiej 52, gdzie odnajdą zepsutą „dziwną maszynę”
wyświetlającą filmy oraz na opustoszałą teatralną scenę do Domu Muz przy
ul. Okólnej 169, w okolicy którego odnaleziono tajemniczy głaz z epoki plej11
stoceńskiej. Będą musieli rozwiązać zagadkę zaginionych Muz, które dadzą
o sobie znać w sposób nieoczekiwany, np. wywołując dziwne wydarzenia w
szkołach.
W tak ujętej fabule pojawia się zarówno konkretne zadanie detektywistyczne – rozwikłanie zagadki zniknięcia Muz, intrygujące tropy – stary
spichrz, zepsuta maszyna, tajemniczy głaz, zaskakujące zdarzenia i atmosfera wyjątkowości, która pobudza wyobraźnię.
ŚLEDZTWO
W czasie rekrutacji uczestników projektu nie mówiliśmy im o warsztatach muzycznych, filmowych i teatralnych, ale zaprosiliśmy dzieci do udziału
w śledztwie. Do jednej ze szkół przyszliśmy przykładowo z taką oto prośbą:
Wiemy, że zabrzmi to dziwnie, ale ostatnio w naszym Domu Muz giną dźwięki. Czy znacie się trochę na detektywistycznych historiach i zechcielibyście nam
pomóc?
Oczywiście większość dzieci spodziewała się, że za tym zaproszeniem
kryje się zachęta do udziału w jakiejś grze, starsze dzieci były odrobinę sceptyczne. Nie zmienia to jednak faktu, że tą niecodzienną propozycją zaintrygowaliśmy naszych młodych odbiorców, tak chłopców, jak i dziewczyny.
12
MISTYFIKACJA
OTWIERAMY BIURO DETEKTYWISTYCZNE
(zob. scenariusz „Otwieramy biuro detektywistyczne)
Aranżacja przestrzeni urealnia misję postawioną przed zespołem i zachęca do emocjonalnego zaangażowania się w powodzenie śledztwa.
W przekształcenie miejsca działań warto włączyć uczestników, aby mogli
nadać mu własny charakter.
LISTY
W akcjach z kryminalnym wątkiem bardzo ważną rolę odgrywają anonimowe listy. Detektywistyczne dochodzenie zainicjował anonim, nieoczekiwanie dostarczony do grupy śledzącej Muzę teatru na samym początku
naszej akcji.
Jak przygotować list? (Magdalena Jasińska):
Wszystko zależy od czasu i fantazji! List do grupy teatralnej napisał odręcznie
mój znajomy, żeby dzieci nie zorientowały się, czyj to charakter pisma. Inny dobry pomysł: wyklejenie tekstu z liter wyciętych z gazet. To tworzy jeszcze większe wrażenie
13
autentyczności sytuacji. W liście zamieszczamy krótki komunikat o zaginięciu Muzy,
podejrzeniu, że została porwana i konsekwencjach zniknięcia. W naszym przypadku
zaginięcie Muzy teatru groziło zamknięciem wszystkich teatrów w Polsce. To dopiero
wyzwanie i odpowiedzialność! Warto wspomnieć w liście o ramach czasowych, by
uczestnicy mieli poczucie presji czasu, która będzie motywowała do wspólnej pracy.
Najlepiej, by list był anonimowy, a jeśli chcemy, by autor się podpisał, to niech uczyni to na tyle nieczytelnie lub ogólnikowo (np. Krysia z Okólnej), by sam podpis był
również zagadką. Warto zadbać o detale wyglądu listu: zgnieść go odrobinę, może
czymś pochlapać, lekko zniszczyć, aby stworzyć wrażenie, że jego dotarcie do nas
nie było wcale takie łatwe. Gwarantuję, że taki list rozpali ciekawość dzieci i zachęci
je do wspólnej zabawy. Dostarczenie listu do Biura Detektywistycznego też powinno
być intrygujące, może przynieść go dyrektor instytucji, listonosz, instruktor, przechodzień. Ważne, by taka osoba niewiele wiedziała o tym, jak list trafił do grupy.
Intrygująca sytuacja wywołana anonimowym listem miała swoją kontynuację w działaniach grupy muzycznej – powstał drugi list, tym razem już
podpisany przez tropicieli Muzy muzyki, którzy informowali grupę teatralną,
gdzie można natknąć się na Muzę teatru.
PORTRETY PAMIĘCIOWE MUZ
Rysowanie portretów Muz postawiło dzieci najpierw przed zadaniem
nadania im konkretnego kształtu, wyglądu, urealnienia ich postaci. Nieznane Muzy stawały się kimś, kogo można opisać, żywą
postacią. Na portretach pojawiała się często kobieta,
a charakterystycznymi cechami jej wyglądu były długie
włosy, lekkość postaci, artystyczne elementy kostiumu.
Miewała niekiedy maskę, a wokół niej igrały nuty. Wraz
z rozwojem śledztwa ta optyka zmieniała się. Zaczynała
się podróż w stronę metafory, tajemnicy i metamorfozy.
Jeden z chłopców, który dołączył do grupy po wizycie detektywów na lekcji
w szkole współpracującej przy projekcie, narysował Muzę w postaci wyjątkowego psa – gdy biegł, sypały się za nim nuty. Zbliżaliśmy się do myślenia
metaforycznego. A ono skłaniało do tego, by nie poprzestawać na najprostszych czy oczywistych rozwiązaniach, by dociekliwiej pytać o Muzy i zwracać uwagę na to, co nieoczywiste.
14
TROPIENIE
Najbardziej emocjonującym etapem dla uczestników projektu okazało
się śledzenie, rozpoznawanie tropów i szukanie podejrzanych. Wyjście na
ulicę i bezpośredni kontakt z ludźmi były dla nich ogromnym przeżyciem.
Zadawanie pytań, zbieranie informacji, a następnie ich analiza i stawianie
śmiałych hipotez budziło ducha przygody.
Każda z grup prowadziła śledztwo w swoim rejonie. Grupa tropiąca Muzę
muzyki pracowała na toruńskiej starówce, rozmawiając z przechodniami
i ulicznymi muzykantami. Dzięki spotkaniu ze Strażą Miejską dowiedziała
się, jak przygotować portret pamięciowy zaginionej.
Grupa poszukująca Muzy filmu wędrowała z kamerą po Podgórzu, nagrywając wypowiedzi mieszkańców tej dzielnicy. Wielu z nich wspominało
o kinach, które niegdyś działały w lewobrzeżnej części miasta. Problem zaginionej Muzy filmu okazał się nagle bardzo aktualny, a jej przypomnienie obudziło tęsknotę za małymi kinami, co dodało dzieciom jeszcze więcej energii
do działania.
15
Detektywi tropiący na Rudaku Muzę teatru przygotowali specjalną mapę
okolicy, która miała im pomóc w prowadzeniu śledztwa. To właśnie oni jako
pierwsi wskazali podejrzanych i postawili kilka śmiałych hipotez na temat
przyczyn zniknięcia Muzy. Szybko jednak okazało się, że główni podejrzani
(np. „Pan Marian”) mają alibi i trzeba ponownie przemyśleć wnioski poczynione na początku śledztwa. Konieczność zmiany kierunku domysłów otworzyła jednak dzieci na poszukiwanie Muzy teatru w rejonach niedosłownych,
w sile metamorfozy, w metaforze, w języku. I wtedy okazało się, że ona wcale
nie musi być realną kobietą, i że sporo racji mieli ci dorośli, którzy w trakcie
śledztwa mówili, że jest w sercu lub w wyobraźni. Młodzi detektywi przekonali się, że Muza zamieszkuje przede wszystkim wewnątrz człowieka, że
jest siłą, która pochodzi z wrażliwości i może natchnąć twórczą mocą każdą
osobę, bo też każdy może być artystą.
DOKUMENTACJA
ŚLEDZTWA
Zaciekawienie kolejnymi etapami śledztwa oraz efektami ustaleń poszczególnych grup podsycała dokumentacja działań. W toku detektywistycznej akcji pewne materiały mogły być jawne, dlatego część prac dochodzeniowych była upubliczniana na profilu społecznościowym projektu. Niejawne
dokumenty – np. mapy, lista podejrzanych, wywiady, wątki śledztwa pozostały tajemnicą do czasu gry terenowej. Dużo zaangażowania wyzwoliło filmowanie sondy ulicznej, która nie tylko utrwaliła poszukiwanie zaginionych
Muz, ale stała się też reportażem odnawiającym pamięć o Muzach jako części naszego codziennego życia.
16
GRA TERENOWA
NA TROPIE MUZ
NA START! – KONCEPCJA I CEL GRY
Bezpośrednią inspiracją dla stworzenia gry była detektywistyczna zagadka, która dała początek kilkutygodniowym przygodom młodej grupy detektywów biorących udział w projekcie. Ich śledztwo i zebrane doświadczenia
posłużyły do wymyślenia stanowisk i zadań gry terenowej dla zaproszonych
mieszkańców miasta.
Cel gry: Grupa młodych detektywów zaprasza uczestników do rozwiązania zagadki zaginięcia trzech Muz i ich związków z trzema toruńskimi budynkami, które noszą nazwę Dom Muz. Pomysły zadań służą odkryciu ciekawych
i często nieznanych faktów dotyczących trzech tropionych dziedzin sztuki.
Gra opiera się na rywalizacji między grupami. Zadaniem uczestników jest
uzyskanie jak największej liczby punktów oraz rozwiązanie całej zagadki.
17
ORGANIZACJA GRY
Czas trwania: 1,5 h
Liczba stanowisk: 8
Realizatorzy gry: min. 8 osób
Przestrzeń: sale oraz teren przy budynku
Uczestnicy: do 50 osób podzielonych na grupy (5-8 grup)
ZASADY:
• zadaniem każdej grupy jest udział w zadaniach i zdobywanie punktów
• gra odbywa się symultanicznie dla każdej drużyny
• punkty otrzymuje drużyna, która jako pierwsza zgłosi się do udzielenia odpowiedzi lub wygra rywalizację sportową
• punktacja: ustalona osobno dla każdego zadania wg poziomu trudności (ostateczne decyzje o punktacji podejmuje grupa detektywów
odpowiedzialna za przygotowanie stanowiska)
ROLE:
• detektywi prowadzący stanowiska
• Zwariowany Kolekcjoner Muz – przewodnik graczy
REKWIZYTY GRY:
• wydanie specjalne fikcyjnej lokalnej gazety „Kurjer Toruński” – wprowadzenie do zadania, ciekawostki historyczne, zagadka detektywistyczna
• znaczki dla grup, plansza krzyżówki, wąż ogrodowy
• medaliony gipsowe z wyobrażeniami na temat trzech Muz – punktacja zadań, piłki ozdobione w technice transferu różnymi obrazami
związanymi ze światem teatru, muzyki i filmu
• kostiumy: okulary, fajki dla detektywów, płaszcz, kapelusze, papierowe maski
• instrumenty: np. bum bum rurki, proste instrumenty perkusyjne
• ekran, rzutnik, mikrofon/megafon
Nagrody dla zwycięzców: podręczny zestaw detektywistyczny z lupą,
notatnikiem i specjalnymi okularami (te ostatnie szczególnie ucieszyły starszych uczestników gry); nagrody pocieszenia.
18
AKCJA GRY
Gra terenowa zbliżyła się w formule do podchodów. Dzieliła się na części tematyczne powiązane z Muzami filmu, teatru i muzyki. Każdą z części
prowadziła grupa detektywistyczna tropiąca swoją Muzę przez kilka tygodni
projektu.
Rozpoczęcie gry: Gazeciarz rozdaje przybyłym uczestnikom gazetę
„Kurjer Toruński” i zaprasza na salę.
Stanowiska:
1. TELEWIZJA „NA TROPIE MUZ”
• Konkurs filmowy „Familiada” (Muza filmu)
Młodzi detektywi zapraszają do obejrzenia zrealizowanej przez nich
sondy filmowej. Na jej podstawie prowadzą konkurs w stylu „Familiady”: jak najczęściej odpowiadali bohaterowie sondy na następujące pytania: Kto to jest Muza? Jakie nazwy kin wymieniają najczęściej? itp.
• Po konkursie wyświetlany jest film, który rozpoczynał dzieje kinematografii: Wjazd pociągu na stację w La Ciotat braci Lumière. Młodzi detektywi odgrywają reakcje pierwszych widzów tego filmu, uciekając
z widowni.
19
2. CIENIOWE KALAMBURY (MUZA TEATRU)
Grupa detektywów teatralnych prezentuje krótkie sceny w teatrze cieniowym. Etiudy są małymi fabułami na temat zaginięcia Muz. Zadaniem graczy
jest odgadnięcie tytułu scen.
3. ZWARIOWANY KOLEKCJONER MUZ (MUZA TEATRU)
Nagle na sali pojawia się Zwariowany Kolekcjoner Muz, który spóźnił się
na grę. Przeprowadza graczy w inne miejsce, gdzie czeka ich rozwiązywanie krzyżówki dotyczącej Muzy teatru. Zagadki zapisane są na wewnętrznej
stronie teatralnych masek wykonanych wcześniej z brystolu. Zwariowany
Kolekcjoner pełni rolę przewodnika w dalszej części gry.
4. TRZY PIŁKI – TRZY MUZY
Idąc za pozostawionymi przez nieznanych sprawców śladami, uczestnicy trafiają na boisko do gry w kosza. Uczestnicy podejmują rywalizację
w rzutach do kosza. Wygrywa drużyna, która będzie miała najwięcej trafień
w jednej kolejce.
5. POLANY POLEWACZ (MUZA FILMU)
Uczestnicy przechodzą na plac, na którym grupa detektywów odgrywa
remake pierwszego fabularnego filmu w historii kina. Zadaniem grup jest odgadnięcie tytułu (Polewacz polany braci Lumière).
6. JAKA TO MELODIA? (MUZA MUZYKI)
Młodzi detektywi z instrumentami muzycznymi grają motywy muzyczne
znanych utworów. Zadaniem grup jest jak najszybsze rozpoznanie tytułów
utworów.
7. MUZY NA COKOŁY
Idąc za pozostawionymi śladami, uczestnicy trafiają do małego kamieniołomu z głazami. Grupy ustawiają się na głazach-cokołach w wymyślonych pozach naśladujących Muzy. Komisja konkursowa (detektywi z trzech
grup) wybiera najciekawsze rzeźby.
20
8. GŁAZ Z EPOKI PLEJSTOCEŃSKIEJ
Miejsce spotkania wszystkich grup. Następuje oficjalne podliczenie
punktów. Zwycięska grupa odsłania głaz i odnajduje ukryte na nim kawałki
papieru z zapisanymi wynikami śledztwa sformułowanymi w krótkich zdaniach: Muza pojawia się, gdy...
Zakończenie gry: wręczenie nagród.
Z DOŚWIADCZENIA – DOBRE RADY
• przygotujcie plan awaryjny na wypadek złej pogody – możliwość
zmiany miejsca, alternatywne zadania.
• zadbajcie o nagłośnienie – zwłaszcza w symultanicznym wariancie
gry. Każda drużyna powinna mieć równy start w grze, czyli słyszeć
dobrze treść zadania.
• przygotujcie wyraziste oznakowania grup.
21
KONIEC
DZIENNIKA
ODWRÓĆ MNIE
22