KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE ZARZĄDZANIA PROJEKTAMI
Transkrypt
KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE ZARZĄDZANIA PROJEKTAMI
Studia i Materiały. Miscellanea Oeconomicae Rok 17, Nr 1/2013 Wydział Zarządzania i Administracji Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach Ludzie, zarządzanie, gospodarka Adam Jakubiec1 Paulina Mirek2 KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE ZARZĄDZANIA PROJEKTAMI PRZEDSIĘBIORSTWA W OPARCIU O MS PROJECT I MS PROJECT SERVER 1. Skąd potrzeba komputerowego wspomagania zarządzania projektami? W obecnych realiach rynkowych przedsiębiorstwa, aby podołać wymogom konkurencyjności (co jest niezbędne do utrzymania się na coraz trudniejszym rynku), muszą wykazywać się umiejętnościami sprawnego zarządzania czasem oraz budżetem w celu realizacji projektów, produktów lub usług wykonanych w wyznaczonym terminie przy zachowaniu zadowalającej jakości. Niezwykle pomocne w tym okazać się może zastosowanie platformy komputerowego wspomagania zarządzania projektami przedsiębiorstwa (EPM od ang. Enterprise Project Management). EPM jest to nie tylko rozpisanie przedsięwzięć na pojedyncze zadania połączone wzajemnymi relacjami, mające na celu zhierarchizowanie poszczególnych etapów realizacji przedsięwzięcia. To przede wszystkim zaawansowane i wielofunkcyjne narzędzie, które swoją funkcjonalnością pozwala stworzyć dokładny zarys budżetu przedsięwzięcia, oszacować terminy zakończenia realizacji poszczególnych etapów projektu czy też oszacować, jaka ilość zasobów w postaci wykwalifikowanych pracowników, maszyn czy materiałów będzie potrzebna, aby wykonać zadanie w wymaganym czasie. Przykładem tak działającego narzędzia mogą być składniki pakietu Microsoft Office – MS Project i MS Project Server. Oprócz założeń, jakich dokonuje się na etapie opracowania planu projektu – dają one użytkownikom narzędzia do kontroli postępu prac związanych z projektem w trakcie całego etapu realizacji, dostarczając takich informacji jak ewentualne odchylenia od przyjętych dat początkowych i końcowych poszczególnych zadań czy faz projektu, jak również wszelkie rozminięcia z założeniami budżetu. Tego typu dane mogą być przedstawione w postaci 1 2 Mgr inż. Adam Jakubiec, asystent, AWF Kraków. Mgr Paulina Mirek, asystent, AWF Kraków. 257 w pełni konfigurowalnych – zarówno pod względem formy jak i zawartości – raportów i wykresów, które stanowią znaczącą podporę w procesie planowania jak i realizacji projektów. Stosowanie komputerowego systemu zarządzania znajduje zastosowanie w bardzo wielu dziedzinach gospodarki. Trzeba jednak pamiętać, że przedmiotem tej rozprawy jest tylko i wyłącznie wspomaganie zarządzania projektami, bowiem nawet najlepsze oprogramowanie nie zastąpi kompetentnego i doświadczonego menadżera. Jeśli chodzi o podejmowanie ważnych decyzji w trakcie cyklu życia projektu program stanowi jedynie narzędzie, które przy umiejętnym wykorzystaniu może w znaczący sposób wpłynąć na produktywność i efektywność wykonywanych zadań składowych projektu. Celem wynikającym z wykorzystania tej technologii jest także przejrzysta prezentacja treści, co ułatwia pracę wszystkim uczestnikom biorącym w pośredni lub bezpośredni sposób udział w projekcie. Wpływ wykorzystania tego systemu zauważą wszyscy – menadżer, sponsor projektu oraz pozostali interesariusze. Korzyści wiążące się z wdrożeniem i używaniem tego oprogramowania wydają się oczywiste. Skutkiem lepszej koordynacji prac są oszczędności w kosztach związanych z realizacją projektu oraz ogólna lepsza organizacja, której zalety nie podlegają najmniejszym wątpliwościom. Dzięki niej następuje pozytywny wpływ na morale zespołu pracującego nad projektem, przez co uzyskane rezultaty na pewno warte są trudów związanych z inwestycją w implementację tej technologii. MS Project – a także produkty firm konkurencyjnych, mające niemały udział w rynku tego typu rozwiązań informatycznych – wykorzystywany jest w realizacji projektów w różnych branżach przemysłowo usługowych. Przykładowo odgrywa znaczną rolę przy opracowywaniu projektów budowlanych, przy realizacji zapisu tych konstrukcji bezpośrednio na placu budowy czy też w fabryce przygotowującej prefabrykaty budowlane będące elementami tych konstrukcji. Powszechne stosowanie tego rozwiązania można spotkać w pozostałych gałęziach przemysłu produkcyjnego. Korzysta z niego branża IT przy zarządzaniu projektami związanymi z powstawaniem nowego oprogramowania, realizacją wszelkiego typu wdrożeń sprzętowo-programowych, modyfikacjach dotychczas używanych systemów bądź technologii wewnątrz przedsiębiorstwa czy też dla potrzeb swoich klientów. Zastosowanie nie jest ograniczone jedynie do wymienionych wyżej gałęzi gospodarki. Znane jest użycie tego rozwiązania w branży turystycznej przy przygotowaniu oferty jak również jej realizacji. Nieobce jest zastosowanie przy wszelkiego typu przedsięwzięciach logistycznych – od pracy przedsiębiorstwa transportowego po firmy specjalizujące się w przeprowadzkach. W obu powyższych przypadkach komputerowo wspomagane zarządzanie, na przykład kursami spedycyjnymi, polega na rozsądnym rozplanowaniu poszczególnych zadań w czasie, dostosowując ilość wykonywanych kursów do możliwości zasobów sprzętowych i ludzkich. Jak widać zakres wykorzystania jest niemały, z pewnością można by przywołać większą liczbę przykładów, a w przyszłości omawiany system zapewne będzie znajdował zastosowanie w coraz to nowszych obszarach gospodarki adekwatnie do ich rozwoju. 258 Każda nowa technologia warta jest wdrożenia tylko wtedy, kiedy istnieje realna szansa, że wszelkie koszty oraz innego typu nakłady na tego typu rozwiązanie mają szansę co najmniej zwrócić się, a najlepiej gdyby dzięki nim nastąpił realny wzrost dochodów przedsiębiorstwa w niezbyt odległej perspektywie czasowej. Nowa technologia sama w sobie, tylko po to żeby nadążyć za bieżącymi trendami rynku, nie znajduje żadnego uzasadnienia. Inwestycję w produkt warto rozważyć pod kątem restrukturyzacji istniejącego od dłuższego czasu przedsiębiorstwa, w którym pojawi się potrzeba wdrożenia zaawansowanego systemu wspomagania zarządzania projektami. Analogicznie potrzeba taka może pojawić się podczas prężnego rozwoju małych organizacji, w których ze względu na pojawienie się nowych zasobów w postaci większej liczby pracowników wzrasta ilość realizowanych projektów wymagających wzmożonych wysiłków ze strony kadry menadżerskiej. Podstawową rolą MS Project będzie zbilansowanie obciążenia zasobów po to aby uniknąć sytuacji, gdzie część załogi jest przeładowana obowiązkami, a część pozostaje większą część dnia roboczego bez przydzielonych konkretnych zadań. Brak jednoznacznego podziału na role skutkować może stanem chaosu organizacyjnego w oddziale bądź całym przedsiębiorstwie, co w najlepszym wypadku prowadzi do spowolnienia dynamiki rozwoju przedsiębiorstwa. W przypadku bardziej pesymistycznego scenariusza – spadek efektywności w połączeniu z obniżoną produktywnością nieuchronnie prowadzi do niskiej konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku, co skutkuje regresem prowadzącym w skrajnych przypadkach do redukcji etatów lub nawet bankructwa całej organizacji. Jeśli chodzi o typ licencji MS Project, to dla małych i średnich przedsiębiorstw zupełnie wystarczająca będzie licencja standard lub professional. Różnica pomiędzy obiema typami licencji poza tą fundamentalną (wersja professional współpracuje z MS Project Server, a standard jest licencją na używanie programu bez takiej możliwości) jest taka, że MS Office Project 2010 professional wprowadza nowy widok o nazwie Team Planner, który daje użytkownikom dostęp do graficznie przedstawionych danych, mówiących o tym kto, kiedy i na jakim zadaniu pracuje. W MS Project 2007 i wcześniejszych wersjach oprogramowania ten – jakże przydatny i rozjaśniający wiele wątpliwości widok – nie był dostępny. Rysunek 1. Widok Team Planner obrazujący przydział pracowników do zadań w czasie. 259 W przypadku większych organizacji, w których funkcjonuje tzw. PMO (z ang. Project Management Office), czyli w sytuacji, gdy w logicznej lub fizycznej strukturze oddziału biura, ze względu na jego rozmiar, a co za tym idzie także fakt, że równolegle realizowanych jest kilka niezależnych projektów, funkcjonuje więcej niż jedno stanowisko menadżera projektów. Właśnie ze względu na konieczność zarządzania portfelem projektów, które są realizowane w tym samym czasie przy założeniu różnych priorytetów, wykorzystywana jest jedna wspólna pula zasobów, które dynamicznie alokowane są pomiędzy projektami w zależności od zapotrzebowania. Ogólny zbiór zasobów przedsiębiorstwa może być zgromadzony w formie bazy danych przechowywanej w MS Project, książce adresowej lub może ona być bezpośrednio dostępna z zasobów usługi katalogowej Active Directory. W takim układzie bardzo dobrze sprawdza się rozwiązanie, jakim jest Microsoft Office Project Server zwany inaczej Project Web Access (PWA) – przy czym nazwy te stosowane są zamiennie. Ta niewielka aplikacja współpracująca z technologią SharePoint pozwala na uczynienie z każdej licencji wersji professional (będącej na stanie przedsiębiorstwa) klienta dostępu do bazy, w której znajdują się informacje dotyczące wszystkich realizowanych w danym przedziale czasowym projektów oraz o dostępności zasobów, a także sposobie ich przydziału do poszczególnych zadań. Dodatkowo dzięki zastosowaniu technologii MS SharePoint użytkownicy, którzy nie posiadają na swoich komputerach licencji MS Project, mogą uzyskać dostęp do podstawowych informacji o projektach dzięki przeglądarce internetowej. Zastosowanie tej zaawansowanej technologii usprawnia przepływ informacji pomiędzy kadrą zarządzającą a pozostałymi interesariuszami projektu: osobami pracującymi nad jego realizacją, czy nawet klientem zainteresowanym postępem realizacji prac na poszczególnych etapach projektu. Nie należy również zapominać o zarządzie firmy, który przede wszystkim jest zainteresowany ogólnym obrazem tego, co dzieje się w poszczególnych jednostkach organizacyjnych firmy. Dzięki temu ma on możliwość uzyskania informacji, który oddział ma na tyle wolnych zasobów w najbliższym czasie, żeby móc – bez konsekwencji nadmiernego obciążenia przydzielonych zasobów, a nawet niedotrzymania terminów zakończenia prac będących dotychczas w toku – rozpocząć nowy projekt. Ten aspekt wykorzystania MS Project Serwer redukuje czas wymagany na spotkania z menadżerami projektu do niezbędnego minimum, co daje szansę na efektywne wykorzystywanie ich cennego czasu na zadania związane z rozwiązywaniem bieżących problemów projektowych, a nie na dystrybucję informacji, dla osób zainteresowanych. Proces ten można usprawnić dzięki zastosowaniu PWA właśnie. 2. Z praktyki – czyli kiedy MS Project nie sprawdzi się Jeśli zwraca się uwagę na o zasadę, że jakiekolwiek zarządzanie jest znacznie lepsze niż brak zarządzania w ogóle, należy zdać sobie sprawę z tego, iż nie w każdym przypadku zarządzania projektami potrzebne jest tak zaawansowane narzędzie. Rozważyć należy wdrożenie tego oprogramowania, ponieważ wiąże się 260 to nie tylko z zakupem licencji, ale także ze zdobyciem umiejętności obsługi programu. Choć nie jest to produkt skomplikowany, to ponoszenie tego typu kosztów nie znajdzie uzasadnienia w przypadku niewielkich organizacji, w których projekty realizowane są przez małe zespoły projektowe. W takich przypadkach dla lidera zespołu projektowego zupełnie wystarczającą pomocą będzie nieskomplikowany arkusz MS Excel bądź nawet notatki odzwierciedlające plan harmonogramu prac oraz rozkład przydziału pracowników do poszczególnych czynności. Ze względu na nieskomplikowaną strukturę organizacyjną, wyznaczenie dat zakończenia realizacji poszczególnych etapów nie będzie nastręczać nadzwyczajnych trudności. W większych przedsiębiorstwach program również nie znajdzie zastosowania w przypadkach, gdy pojedyncze zadania projektowe są niezbyt długie i dodatkowo wyróżniały się będą dużą zmiennością sekwencji ich wykonywania w czasie. Taka sytuacja, która często występuje podczas wykonywania czynności związanych z domykaniem projektu, prowadzi do sytuacji, którą należałoby porównać do kalejdoskopu. Oznacza to, że harmonogramy zadań projektowych charakteryzują się tak dużą zmiennością w czasie, iż operatorowi programu trudno jest nadążyć z wprowadzaniem zmian, zanim nastąpią kolejne. Powyższy przykład nie obrazuje całkowitego wykluczenia używania MS Project, jest to raczej sugestia, aby ten charakterystyczny typ drobnych czynności uwzględnić jako jedną ciągłą procedurę o nazwie „Finalizowanie prac nad etapem X projektu Y”. W MS Project, jak i w żadnym innym tego typu oprogramowaniu, nie ma możliwości rozliczenia każdej roboczogodziny. Nie zawsze menadżerowie projektów pamiętają o postawieniu wyraźnej granicy między czynnościami stricte związanymi z realizacją projektu, a tak zwanymi zadaniami okołoprojektowymi, których nie sposób uniknąć w trakcie realizacji. Ich specyfika zależy od charakteru projektów realizowanych w poszczególnych organizacjach. Może to dotyczyć obsługi bieżącej komunikacji z klientem drogą telefoniczną lub z wykorzystaniem poczty mailowej czy zapytań do i interwencji ze strony wsparcia technicznego. Ilość czasu, jaka zostanie poświęcona tym zagadnieniom, trudna jest do oszacowania pod względem ilości godzin, a co dopiero jeśli chodzi o umiejscowienie tych zadań w czasie. Stosowanie programu nie pomoże nam w ustaleniu harmonogramu dotyczącego zadań związanych z rozwiązywaniem nieoczekiwanych problemów wynikłych już podczas realizacji projektu. Czynniki niesprzyjające mogą wynikać zarówno z winy klienta (nieczytelna, niekompletna bądź sprzeczna dokumentacja projektowa) lub mogą równie dobrze wystąpić po stronie wykonawcy projektu. Będą to przykładowo niespodziewane awarie sprzętu lub nagłe problemy z eksploatacją pewnych funkcji oprogramowania komputerowego wykorzystywanego przy realizacji projektów z obszaru, który nie był do końca przetestowany. Reasumując, pewnych nieplanowanych problemów podczas realizacji projektów nie da się odpowiednio wcześniej antycypować. Zawsze występuje pewne ryzyko; i to nie tylko na nie do końca przebadanym obszarze. O takim niebezpieczeństwie, które może skutkować niedotrzymaniem terminów, czego konsekwencją może być konieczność uiszczenia kar umownych, należy zawsze pamiętać i brać je pod uwagę, nie zapominając o potencjalnej możliwości popełnienia różnego typu błę 261 dów podczas pracy nad projektem. Nie jest wielkim odkryciem fakt, że na poprawę tych błędów przez ten sam zespół także trzeba będzie wygospodarować odpowiedni czas. Przydatną opcją w przypadku sytuacji niepewnych jest możliwość użycia wbudowanej w program analizy PERT3. Podobnie inne ograniczenia mające wpływ na wrażenie o niewielkiej funkcjonalności MS Project mogą wynikać z charakteru organizacji pracy w danym przedsiębiorstwie. Przykładem mogą być m.in. częste zmiany decyzji odnośnie priorytetów projektów lub realizacji poszczególnych etapów prac projektowych, planowanie zbyt krótkoterminowe, wewnętrzna niezdrowa rywalizacja pomiędzy kierownikami projektów prowadząca do podbierania zasobów, czy nieustannego przerzucania tych samych osób z jednego projektu na inne bez zaklasyfikowania tego faktu jako tzw. czynnik przerywający pracę (CPP). Jak wiadomo CPP wymagają dodatkowych nakładów czasu nie tylko na zapoznanie się ze specyfikacją nowego projektu, ale także na przypomnienie sobie dokumentacji projektu czy zadania, nad którym już się pracowało, ale ciągłość pracy została przerwana. Powyższe przykłady potraktowane jako najdobitniejsze, pozwalają na sformułowanie stwierdzenia, iż sam program MS Project nie sprawdzi się, jeżeli nie będą zachowane podstawowe zasady związane ze sztuką prawidłowego zarządzania projektami. 3. MS Project w zarządzaniu projektami Zgodnie z klasyczną definicją – projekt można określić jako zbiór zadań wykonanych w celu osiągnięcia nowego produktu, technologii lub opracowania unikatowej i w pewnym sensie nowatorskiej usługi. Należy pamiętać o tym, że czas trwania projektu jest zawsze skończony. Wiąże się to poniekąd z trzema podstawowymi ograniczeniami, jakimi dla każdego projektu są: termin, budżet oraz ilość zasobów, których wykorzystanie można uwzględnić przy realizacji projektu. Jasno określone ramy czasowe nałożone na projekt, o ile wykonanie go w takim terminie realizacji dzięki posiadanym zasobom jest w ogóle możliwe, stanowią czynnik pozytywny jeśli chodzi o efektywność wynikającą bezpośrednio ze stopnia motywacji zespołu do osiągnięcia celu. Jednakże sytuacja odwrotna – gdy terminy są zbyt napięte – może mieć wpływ działający demotywująco na załogę. Aby znaleźć złoty środek, warto posłużyć się sprawdzonym dedykowanym narzędziem, co powinno skutkować sensownym rozplanowaniem harmonogramu, który pozwoli odnieść sukces. Przegląd narzędzi, jakie daje użytkownikom MS Project, warto zacząć już od pierwszego etapu życia projektu – mianowicie jego inicjalizacji. Warto zatem rozważyć funkcjonalność tego oprogramowania pod kątem poszczególnych etapów życia projektu. 3 Analiza PERT – metoda służąca do oceny optymistycznych, oczekiwanych i pesymistycznych wartości dotyczących czasu trwania zadań oraz ich dat rozpoczęcia i zakończenia. Definicja według: S. Wilczyński, MS Project 2007 i MS Project Server 2007. Efektywne zarządzanie projektami, s. 37. 262 3.1. Inicjalizacja Ten etap polega na sformowaniu klarownej karty projektu4, z której informacje (najprawdopodobniej tylko poza budżetem) trafiają do poszczególnych członków zespołu. Chodzi o to, aby przygotować pewien – na razie bardzo ogólny – szkic planu wszystkich działań i wysiłków, jakie należy ponieść, aby projekt mógł zostać sfinalizowany zgodnie z ograniczeniami i oczekiwaniami stawianymi przed organizacją, której zlecone zostaje wykonanie przedsięwzięcia projektowego. Na tym etapie Microsoft Project może posłużyć do przygotowania kilku wersji harmonogramu prac w zależności od konieczności równoczesnego zaangażowania zasobów w projekty realizowane równolegle, czy też ze względu na wiele różnych innych czynników, które mogą mieć wpływ na przesunięcie terminów rozpoczęcia lub zakończenia realizacji czy zwiększenie planowanego wstępnie budżetu. Takie wykorzystanie programu daje szansę zdobycia szerszego poglądu na całą sytuację i odrzucenie już na wstępie projektów nierentownych lub takich, których wykonanie w narzuconym przedziale czasowym jest niemożliwe. Daje to możliwość uchronienia firmy przed potencjalnymi stratami, a patrząc z drugiej, pozytywnej strony – pozwala na wstępne oszacowanie możliwych zysków. Dokładność takich szacunków ma szansę być bardzo duża, a w połączeniu z większym doświadczeniem czynione na tym etapie założenia mogą już po zakończeniu projektu okazywać się bardzo bliskie rzeczywistości. 3.2. Planowanie Po zatwierdzeniu wstępnego planu projektu przychodzi pora na przygotowanie szczegółowego podziału na poszczególne etapy realizacji zakończone tzw. kamieniami milowymi. Z kolei etapy te ulegają dalszej dekonstrukcji, której celem jest wyodrębnianie poszczególnych zadań, którym na drodze estymacji należy wyznaczyć czas trwania. Oprócz kamieni milowych i standardowych zadań użytkownik dostaje do dyspozycji zadania sumaryczne oraz cykliczne. Wszystkie zadania, jako że wykonywanie ich w tym samym czasie byłoby niemożliwe ze względu na ograniczoną ilość zasobów, a także pewne założenia dotyczące kolejności. Chociaż istnieją zadania, które można (a nawet trzeba) wykonywać równolegle, rozpoczynanie znacznej części z nich nie ma sensu, jeżeli czynność będąca poprzednikiem nie została w pełni ukończona. Przykładowo bezcelowe jest rozpoczynanie procesu pakowania, jeżeli produkcja jakiegoś towaru nie została sfinalizowana. Gdy zadania są już połączone w logiczne sekwencje czynności czas najwyższy, aby dokonać przydziału pozostających do dyspozycji podczas realizacji projektu zasobów ludzkich, które wykonają pracę na poszczególnych zadaniach, a także materiałów oraz kosztów. W zależności od tego, jaką zasadę (jeśli chodzi o przy4 karta projektu – oficjalny dokument przedsiębiorstwa formalizujący cel i spełniający rolę mapy prowadzącej do punktu docelowego. Jednak przede wszystkim dokonuje jego autoryzacji od strony formalnej. Karta nie tylko definiuje atrybuty projektu i końcowy rezultat, ale też identyfikuje osoby nadzorujące projekt. Ponadto karta projektu definiuje rolę każdej z tych osób. Definicja na podstawie: J. Phillips, Zarządzanie projektami IT. Wydanie III, s. 37-41. 263 dział zasobów) zastosujemy, poznamy dokładne szacunki jeśli chodzi o wymaganą liczbę roboczogodzin, za które trzeba będzie zapłacić pracownikom, oraz inne koszty, jakie trzeba będzie ponieść podczas realizacji projektu. Rysunek 2. Wykres Ganta z zasobami przydzielonymi do sekwencji zadań. Zanim omówione zostaną dalsze aspekty związane z planowaniem, należałoby się na chwilę zatrzymać przy rodzaju zasobów, jakim jest praca – w ujęciu zarówno pracy ludzkiej jak i wykorzystywanych do realizacji projektu maszyn. Sprawdzonym sposobem na uporanie się z tym nieco złożonym zagadnieniem są kalendarze. Bez zindywidualizowanych kalendarzy właściwe harmonogramowanie nie byłoby możliwe. Na plan pracy związany z pracą zasobów ludzkich mają wpływ takie czynniki, jak zróżnicowany czas pracy indywidualnych zasobów poprzez pracę zmianową. Aby plan był realny, to znaczy możliwy do wykonania, uwzględnić należy w kalendarzu projektu wszystkie dni wolne od pracy – weekendy, święta, urlopy pracownicze, a także (już na bieżąco podczas realizacji projektu) takie niemożliwe do wcześniejszego zaplanowania nieobecności jak choroba czy inne niespodziewane okoliczności. W przypadku maszyn kalendarz tych zasobów powinien uwzględniać czas wymagany na uruchomienie, konserwację, a w przypadku awarii sprzętu należy na bieżąco aktualizować dostępność zasobu w kalendarzu aż do momentu uzyskania pełnej sprawności. Podczas przydzielania zasobów do poszczególnych zadań należy zwrócić uwagę, jaki tryb dla poszczególnych zadań (bądź też globalnie dla całego projektu) został uwzględniony. Mamy do czynienia z trzema podstawowymi typami zadań: 1. Stały czas trwania, 2. Stałe jednostki (z uwzględnieniem nakładu pracy), 3. Stała praca (z uwzględnieniem nakładu pracy). W najprostszym podejściu do tego zagadnienia chodzi o to, w jaki sposób mają być traktowane przypadki, kiedy do jednego zadania przydzielimy więcej niż jedną jednostkę zasobu – czy czas wykonywania zadania skróci się w zależności od ilości przypisanych zasobów, czy liczba roboczogodzin odpowiednio wzrośnie przy niezmienionym czasie trwania. Zróżnicowanie na różne typy zadań stosuje się w zależności od ich charakteru i polityki stosowanej w organizacjach. 264 Po zakończeniu procesu przydzielania zasobów do poszczególnych zadań, a także sprawdzeniu, czy w procesie alokacji nie doszło do nadmiernego obciążenia pracą którychś z pracowników oraz po stwierdzeniu że rozkład pracy charakteryzuje się równomiernością i ciągłością (nie występują zbyt duże odstępy w harmonogramie pomiędzy wykonywaniem poszczególnych zadań) można na podstawie wykresu lub tabeli odczytać daty początkowe i końcowe oraz czas trwania poszczególnych faz pracy nad projektem czy wreszcie całego projektu. W zależności od stopnia ryzyka daty te albo staną się faktycznymi datami finalnymi, albo – w przypadkach bardziej ryzykownych – z uwagi na możliwość wystąpienia wielu niekorzystnych czynników – do dat obliczonych przez program należy dodać kilka dni zapasu. Dopiero wtedy można je przyjąć jako ostateczne. Po czynnościach związanych z ostateczną aprobatą i ewentualnych poprawkach informacje należy rozdystrybuować w dowolnej formie do kierowników poszczególnych działów zaangażowanych w realizację projektu, a za ich pośrednictwem do wszystkich pracowników bezpośrednio zainteresowanych tak, aby każdy mógł zaznajomić się z planem prac i żeby brak komunikacji nie zniweczył wszystkich wysiłków poniesionych w celu przygotowania harmonogramu i wdrożenia go w życie. Przepływ informacji może dokonywać się poprzez wydruk poszczególnych widoków harmonogramu albo wykorzystanie gotowych raportów dostarczanych wraz z MS Project. W przypadku stosowania bardziej zaawansowanych technologii – dane te można udostępnić w intranecie przedsiębiorstwa dzięki usłudze SharePoint PWA czy też wreszcie wyeksportować je do programu MS Excel w formie tekstowej lub wykorzystać MS Visio, do przedstawienia danych w formie graficznej. Na tym etapie dzięki wbudowanym narzędziom można zidentyfikować ścieżkę krytyczną projektu, czyli te zadania w przypadku których jakiekolwiek przesunięcie ma wpływ na datę ostateczną zakończenia projektu bądź jego poszczególnych faz. W przypadku zadań znajdujących się poza ścieżką krytyczną można uzyskać informację o ilości zapasu czasu na poszczególnych zadaniach. Nieprzekroczenie tej granicy podczas realizacji tych zadań daje gwarancję wykonania projektu bez opóźnień. Rysunek 3. Wykres przedstawiający zadania 1 – 3 znajdujące się na ścieżce krytycznej projektu oraz zapas czasu dla zadań 4 i 5. 265 3.3. Realizacja projektu Na etapie realizacji projektu MS Project nie dość że może służyć do ułatwienia przepływu informacji związanych z realizacją projektu, to zapewnia potencjał do kontrolowania postępów prac; nic nie stoi również na przeszkodzie, żeby na etapie realizacji projektu uwzględniać zmiany merytoryczne czy wynikające z różnych czynników zewnętrznych. Jakkolwiek zmiany w trakcie realizacji projektu są dopuszczalne i są czymś naturalnym, to należy przy tej okazji przestrzegać wewnętrznych procedur przedsiębiorstwa dotyczących zarządzania zmianami, aby znalazły one odzwierciedlenie w odpowiednich dokumentach, które podlegają zatwierdzeniu, po czym na ich podstawie można powrócić do etapu planowania w celu wdrożenia zmian. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby dzięki MS Project dokonywać nawet większych modyfikacji harmonogramu, jednakże z praktyki wiadomo, że większą szansę na pomyślne zakończenie projektu – to jest zamknięcie go zgodnie z założonym budżetem oraz w wyznaczonym terminie – osiąga się trzymając się zdefiniowanego na początku planu bazowego i poprzez unikanie zmian tak długo jak to tylko możliwe. 3.4. Monitoring i kontrola Sprawowanie kontroli nad projektem będącym w fazie realizacji jest podstawową gwarancją, jeśli chodzi o unikanie sytuacji takich jak chociażby całkowite rozminięcie się planu z rzeczywistością, co poprzez niedotrzymanie terminów, budżetu i przedłużanie realizacji w nieskończoność prowadziłoby do niepowodzenia projektu, co równoznaczne jest z poniesieniem strat finansowych oraz utratą zaufania ze strony kontrahentów. Projekt powinien więc być monitorowany od samego początku do jego ostatecznego zamknięcia, a im wcześniej wykryte zostają jakiekolwiek nieprawidłowości, tym większa jest szansa na ich naprawienie. Występuje wiele aspektów, pod względem których projekt może być kontrolowany. Oczywistą czynnością będzie monitorowanie kosztów pod kątem niewykraczania poza zdefiniowany budżet. Kontrolować należy również ilość godzin przepracowanych na poszczególnych zadaniach oraz postęp tych zadań. Regularne sprawdzanie stanu tych parametrów daje szansę na uzyskanie optymalnej efektywności poprzez wykonywanie wszystkich czynności w wyznaczonym czasie, co oznacza dotrzymanie terminów, a także utrzymanie pod kontrolą kosztów związanych z pracą poszczególnych zasobów – w ten sposób koło się zamyka. Kontrola projektu w trakcie jego trwania dzięki komputerowym narzędziom wspomagającym zarządzanie silnie determinuje wykonanie projektu zgodnie z jego – zdefiniowanym na etapie planowania – planem bazowym. 3.5. Finalizacja projektu Etap, który zamyka projekt, jest niemniej ważny niż wcześniejsze jego stadia związane z czynnościami inicjalizacyjnymi, planowaniem, bezpośrednią realizacją oraz sprawowaniem nad nim kontroli. To na tym etapie finalizowane są umowy czy następuje wykonywanie innych szeroko pojętych czynności końcowych. To 266 dobry moment na wyciągnięcie odpowiednich wniosków wynikłych podczas realizacji projektów czy też już po wykonaniu znaczącej większości zadań na podstawie zaawansowanych analiz danych zebranych w programie. Podstawową informacją godną uwagi jest stopień rozminięcia się z planem początkowym pod względem poniesionych kosztów, wykonanej pracy oraz dotrzymanych terminów. Takie analizy dają dokładny obraz powagi problemów wynikłych podczas realizacji. Wyciągnięte w ten sposób wnioski muszą posłużyć umocnieniu odpowiednich procedur, co pozwoli na unikanie pewnych typów błędów podczas realizacji projektów w przyszłości. Może to też stać się podstawą do wypracowania lepszych algorytmów jeśli chodzi o zarządzanie projektami danego typu. W tym miejscu warto rozważyć wprowadzenie pewnego schemat w formie zapisanego pliku szablonu MS Project, który ulegał będzie jedynie pewnym niewielkim modyfikacjom polegającym na dostosowaniu stworzonego i sprawdzonego modelu do wymagań poszczególnych projektów. Ta pewnego typu schematyzacja daje szanse na zmniejszenie wymiaru czasu niezbędnego do przejścia przez etap planowania nowych projektów w przyszłości. Bibliografia: Wydawnictwa ciągłe: 1. Berkun, S., Sztuka zarządzania projektami, Gliwice 2006. 2. Phillips J., Zarządzanie projektami IT, Wydanie III, Gliwice 2011. 3. Wilczyński S., MS Project 2007 i MS Project Server 2007. Efektywne zarządzanie projektami, Gliwice 2008. 4. Wilczyński S., MS Project 2007. Ćwiczenia praktyczne, Gliwice 2009. Strony internetowe: 1. http://www.msproject.com/ 2. http://office.microsoft.com/en-us/project-help/ 3. http://www.microsoft.com/poland/office/programs/project/highlights.mspx 4. http://www.microsoft.com/poland/office/servers/projectserver/highlights.mspx Inne materiały: 1. Materiały szkoleniowe Microsoft: Microsoft Office Project 2007, Managing Projects. Course, USA 2007. 2. Pomoc programu MS Office Project 2010. 3. Komputerowe wspomaganie zarządzania projektami przedsiębiorstwa w oparciu o MS Project i MS Project Server Abstrakt: Omówienie możliwości i użyteczności oprogramowania Microsoft Office Project i Microsoft Office Project Server w procesie efektywnego zarządzania projektami przedsiębiorstwa. Wdrożenie tego systemu ma na celu polepszenie organizacji skutkujące wyższą produktywnością i za razem bardziej konkurencyjną ofertą produktów lub usług oferowanych przez firmę. 267 Computer aided enterprise project management based on MS Project and MS Project Server Describing the possibilities and utilities of the Microsoft Office Project and Microsoft Office Project Server in the process of effective company project management. Implementation of this system is to improve the organization resulting in higher productivity and also more competitive offer of products or services offered by the company. Engineer Adam Jakubiec, junior lecturer, The University School of Physical Education in Krakow. MBA Paulina Mirek, junior lecturer, The University School of Physical Education in Krakow. 268