Psychologiczne aspekty chorób somatycznych

Transkrypt

Psychologiczne aspekty chorób somatycznych
Zaburzenia nerwicowe pod postacią
somatyczną
Mikołaj Majkowicz
Zakład Psychologii Klinicznej
Katedry Chorób Psychicznych AMG
Zaburzenia występujące pod postacią
somatyczną
• Główną cechą zaburzeń pod postacią somatyczną są
powtarzające się skargi na objawy somatyczne, wraz z
uporczywym domaganiem się kolejnych badań, pomimo
ich negatywnych wyników i zapewnienia przez lekarzy o
braku fizycznych podstaw do występowania objawów.
Współwystępujące ewentualne zaburzenia somatyczne
nie wyjaśniają ani natury ani nasilenia objawów i
towarzyszącemu cierpieniu. Pacjenci zaprzeczają
jakimkolwiek związkom zachodzącym pomiędzy
odczuwanymi dolegliwościami a sytuacjami trudnymi,
czy też problemami psychologicznej natury.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia somatyzacyjne (z somatyzacją)
• Główną cechą zaburzeń stanowią wielorakie,
nawracające i często zmieniające się skargi somatyczne
utrzymujące się przez lata zanim pacjent zostanie
skierowany do psychiatry. Objawy mogą dotyczyć
wszelkich części i układów ciała. Najczęściej:
• Układ trawienny: ból, wzdęcia, odbijanie, wymioty,
nudności itp.
• Nieprzyjemne doznania: swędzenie, pieczenie,
cierpnięcie, drętwienie, bolesność itp.
• Wykwity skórne, wysypki
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia somatyzacyjne – wskazówki
diagnostyczne wg. ICD-10
• Co najmniej dwuletni okres utrzymywania się wielorakich
i zmiennych dolegliwości somatycznych przy braku
adekwatnych przyczyn somatycznych.
• Uporczywa odmowa akceptowania porad i zapewnień
lekarzy w sprawie nieobecności schorzeń somatycznych
warunkujących objawy.
• Pewne upośledzenie funkcjonowania społecznego i
rodzinnego wynikające z dolegliwości i zmian w
zachowaniu.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia somatyzacyjne należy
różnicować z:
•
•
•
Zaburzeniami somatycznymi.
Zaburzeniami afektywnymi i lękowymi.
Zaburzeniami hipochondrycznymi. Zaburzenia
somatyzacyjne – nastawienie na objawy; zaburzenia
hipochondryczne – nastawienie na przyczyny
(podejrzenia poważnej choroby).
• Zaburzenia urojeniowe (dziwaczność przekonań, łącznie
z mniejszą liczbą objawów somatycznych)
• Zaburzenia somatyzacyjne niezróżnicowane (< 2 lata).
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia somatyzacyjne obejmują:
• Zespół wielorakich skarg
• Złożone zaburzenia psychosomatyczne
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia hipochondryczne
• Istotną cechą tych zaburzeń jest trwałe zaabsorbowanie
pacjenta możliwością występowania u niego jednej lub
liczniejszych, poważnych i postępujących chorób
somatycznych. Pacjent ujawnia utrwalone skargi
somatyczne i trwale skupia się na ich przejawach
somatycznych. Prawidłowe, czy pospolite odczucia i
przejawy są często interpretowane jako nieprawidłowe i
przykre, a cała uwaga skupiona jest często na jednym
narządzie lub układzie.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia hipochondryczne – wskazówki
diagnostyczne:
• Trwałe przekonanie o obecności co najmniej jednej
poważnej choroby somatycznej warunkującej zgłaszany
objaw lub objawy, chociaż w wielokrotnie powtarzanych
badaniach nie stwierdza się odpowiednich przyczyn, albo
uporczywe skupianie się na domniemanym
zniekształceniu, czy zmianie budowy ciała.
• Uporczywy brak akceptacji wyników porad i zapewnień
różnych lekarzy, że objawy nie są związane z żadną
chorobą somatyczną.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia hipochondryczne obejmuje:
•
•
•
•
Zaburzenia obrazu ciała.
Dysmorfofobia.
Nerwica hipochondryczna.
Hipochondria.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia hipochondryczne należy
różnicować z:
•
•
•
•
Zaburzeniami somatyzacyjnymi.
Zaburzeniami depresyjnymi.
Zaburzeniami urojeniowymi.
Zaburzeniami lękowymi i stanami paniki.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia autonomiczne występujące pod
postacią somatyczną
• Objawy zgłaszane przez pacjenta przypominają
zaburzenia funkcji układu lub narządu, który jest głównie
lub wyłącznie unerwiony i kontrolowany przez
autonomiczny układ nerwowy (układ krążenia, u.
pokarmowy, u. oddechowy). Rzadziej dotyczy to układu
moczowo – płciowego.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia autonomiczne występujące pod postacią
somatyczną - wskazówki diagnostyczne
• Objawy pobudzenia układu autonomicznego, jak: przyśpieszona
•
•
•
akcja serca, drżenie, zaczerwienienie, które są uporczywe i przykre.
Dodatkowe objawy subiektywne związane z określonym narządem,
czy układem.
Nadmierna koncentracja na możliwości poważnego (choć często
nieprecyzyjnie określonego) zaburzenia określonego narządu, czy
układu i przykre jej przeżywanie, które utrzymuje się pomimo
wyjaśnień i zapewnień lekarzy.
Brak potwierdzonych, istotnych zaburzeń struktury lub funkcji
określonego układu lub narządu.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Zaburzenia autonomiczne występujące pod
postacią somatyczną – wskazówki diagnostyczne
wg ICD - 10
• Serce i układ krążenia:
– Nerwica serca, Zespół Da Costy, Asthenia naurocirculatoria
• Górny odcinek przewodu pokarmowego:
– Nerwica żołądka
• Dolny odcinek przewodu pokarmowego:
– Psychogenne wzdęcia, Zespół drażliwego jelita, Biegunka psychogenna
• Układ oddechowy:
– Psychogenne postaci kaszlu i hiperwentylacji
• Układ moczowo – płciowy:
– Psychogenne zwiększenie częstotliwości oddawania moczu
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Uporczywe bóle psychogenne
• Dominującą cechą tych zaburzeń jest uporczywy, silny i przykry ból,
którego geneza nie może być w pełni wyjaśniona procesami
fizjologicznymi ani obecnością zaburzeń somatycznych. Ból
występuje często z konfliktem, czy problemami psychospołecznymi,
których nasilenie pozwala sądzić, że są podstawową przyczyną
zaburzeń. Objawy te powodują zwiększenie zainteresowania
pacjentem zarówno jego osobą jak i stanem zdrowia.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Uporczywe bóle psychogenne – obejmują:
•
•
•
Psychalgia.
Psychogenne bóle krzyża lub głowy.
Zaburzenia bólowe psychogenne.
Klasyfikacja zab. psychicznych i zachowania w ICD-10
Przyczyny zaburzeń somatomorficznych
• Czynniki biologiczne:
– Ograniczona liczba danych wskazuje na niewielki wpływ genetyczny na te
zaburzenia
– Objawy zaburzeń somatomorficznych dotyczące układu nerwowego i mięśniowo
– szkieletowego wykazały tendencje do lokowania się po lewej stronie ciała
• Czynniki psychospołeczne:
– Somatyzujący pacjenci mają olbrzymie trudności w życiu emocjonalnym
– Neurotyzm jako rys osobowości (lęk, depresja, nieśmiałość, wrogość,
impulsywność, nadwrażliwość)
– Niechęć do komunikacji werbalnej
– Aleksytymia
• Czynniki społeczno kulturowe:
– W kulturach ograniczającyh bezpośrednie wyrażanie emocji
R.Carson, J.Butcher, S.Mineka:Psychologia zaburzeń
Leczenie zaburzeń somatomorficznych
• Leczenie farmakologiczne
– Zalecana ostrożność w stosowaniu leków
– Leki uspokajające i przeciwdepresyjne
• Leczenie psychologiczne
–
–
–
–
Praca nad nakłonieniem pacjenta do leczenia środkami psychologicznymi
Udzielanie wsparcia, częste wizyty i „udawanie badań medycznych”
Obiecujące okazała się terapia behawioralna i poznawcza.
Zastosowanie zorientowanych behawioralnie terapii, których celem jest
eliminowanie źródeł zysków wtórnych.
R.Carson, J.Butcher, S.Mineka:Psychologia zaburzeń

Podobne dokumenty