Dynamiczna stymulacja komórek pulsującym polem magnetycznym

Transkrypt

Dynamiczna stymulacja komórek pulsującym polem magnetycznym
Dr n. wet. Artur Stopyra, lek. wet. Zdzisław Peczyński *, dr n. wet. Justyna Radwińska
Katedra Chorób Wewnętrznych z Kliniką Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu
Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
*Katedra Chirurgii i Rentgenologii Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Uniwersytetu WarmińskoMazurskiego w Olsztynie
Dynamiczna stymulacja komórek pulsującym polem magnetycznym a
tolerancja wysiłkowa koni rajdowych
Streszczenie
Jednymi z bezpiecznych metod pozwalających zwiększyć tolerancję wysiłkową koni, bez
negatywnych skutków zdrowotnych, są zabiegi fizykoterapeutyczne, w tym magnetoterapia. Badania
przeprowadzono w celu oceny skuteczności dynamicznego stymulowania Komorek pulsującym
polem magnetycznym za pomocą urządzenia Celinemed® Animalis 2.0 E-I w kształtowaniu tolerancji
wysiłkowej koni rajdowych. Określano liczbę tętna, oddechów i stężenie mleczanów przed i po
wysiłku oraz po 10 min rozprężania przed zastosowaniem stymulacji i po 3 tygodniach zabiegów.
Słowa kluczowe
konie, wysiłek, pole magnetyczne
DYSKUSJA
Na sukces konia sportowego składa się wiele czynników. Oprócz odpowiedniego żywienia, doboru
optymalnych metod metod treningu, ważny jest potencjał zwierzęcia, jego odziedziczone po
przodkach
zdolności do długotrwałego wysiłku. Ta tolerancja wysiłkowa będąca pochodną możliwości
gromadzenia tlenu i substancji energetycznych w mięśniach oraz tempa utylizowania produktów
przemian metabolicznych nierozerwalnie wiąże się z pracą układów krążenia i oddechowego.
Dostarczają one substratów i usuwają produkty przemian biochemicznych, a jednocześnie są
wskaźnikiem zdolności zwierzęcia do wykonywania pracy fizycznej. Określając liczbę tętna
i oddechów, można ustalić stopień przystosowania konia do określonej formy wysiłku, jego zdolność
powysiłkowego powrotu do spoczynkowej homeostazy (4, 5). Wysiłki trenerów, hodowców koni
sportowych mają na celu optymalizację współpracy mięśni, układu krążenia i oddechowego,
co pozwoli na pokonanie dużego wysiłku fizycznego bez negatywnych skutków dla zdrowia. Efekt
ten coraz częściej próbuje się osiągnąć, wspomagając trening zabiegami fizykalnymi, które mają na
celu usprawnienie krążenia krwi, wymiany gazowej i przyspieszenie tempa przemian
metabolicznych. Stosowane przed, jak i po wysiłku często także mają działanie uspokajające i
zmniejszają pobudzenie
nerwowe związane z udziałem w zawodach (6). Efekt relaksacji i uspokojenia obserwowany
był u wszystkich koni doświadczalnych. Zastosowana w doświadczeniu dynamiczna stymulacja
Komorek pulsującym polem magnetycznym dała efekty zbliżone do opisywanych u ludzi przez
Janczaka i wsp. (7). Stosując magnetostymulację i magnetoterapię, uzyskali skrócenie czasu restytucji
powysiłkowej. Sieron i wsp. stwierdzili, że pole magnetyczne, przenikające przez wszystkie
struktury organizmu działa ogólnie na wiele procesów fizycznych i psychicznych, powoduje
usprawnienie przemiany materii i wydzielania wewnętrznego. Przez zwiększenie stężenia jonów
wapniowych i wodorowych aktywizuje ono makrofagi. Zmienne pole magnetyczne nasila procesy
dyfuzji oraz wychwytu tlenu przez hemoglobinę, poprawiając oddychanie tkankowe, ma działanie
wazodilitacyjne i angiogenetyczne, co powoduje zmniejszenie długu tlenowego, a tym samym
zwiększa tolerancję wysiłkową (8). Opisywane działanie magnetostymulacji potwierdza także
Wojnowski (9), dodając działanie rozrzedzające krew, które szczególnie po dużym wysiłku, zapobiega
wystąpieniu zespołu DIC. Stwierdzony podczas restytucji powysiłkowej u koni doświadczalnych
spadek liczby tętna i oddechów, większy niż u zwierząt kontrolnych potwierdza opisywane działanie
pulsującego pola magnetycznego także na organizm koni. Potwierdza to zanotowane, większe
obniżenie stężenia kwasu mlekowego w grupie doświadczalnej podczas 10-minutowego rozprężania
po wysiłku. Szybsze obniżenie wartości badanych parametrów wskazuje na polepszenie transportu i
dyfuzji tlenu oraz utylizacji mleczanów, a tym samym skrócenie długu tlenowego u koni poddanych
działaniu pulsującego pola magnetycznego (10). Zbliżone wyniki opisali u ludzi Sieroń i wsp. (8) oraz
Paluszak (11), stosując pola magnetyczne o częstotliwości od kilku do 3000 Hz. W przeprowadzonym
doświadczeniu pole magnetyczne jest nośnikiem częstotliwości stymulujących procesy fizjologiczne w
komórkach, więc opisywane efekty są suma działania pola magnetycznego i rezonansu wywołanego
ściśle dobranymi częstotliwościami. Oprócz zmian wartości badanych parametrów po rozprężaniu,
także wartości powysiłkowe uległy zmianie po stymulacji polem magnetycznym. Zmniejszyła się
liczba tętna i oddechów, a także stężenie kwasu mlekowego w porównaniu do grupy kontrolnej.
Wyniki takie, uzyskane po jednakowej dla obu grup, próbie wysiłkowej, potwierdzają zwiększenie
tolerancji wysiłkowej u zwierząt doświadczalnych.
Zapraszamy do zapoznania się z całością artykułu w konkretnym wydaniu „Weterynaria w
Praktyce”