Nr 24 - Parafia św Szczepana Brynica

SZCZĘŚĆ BOŻE
W Parafii Rzymsko-Katolickiej
św. Szczepana w Brynicy
tel.: 077/4 2 7 0 6 3 3
Nr 24
2012
email:
[email protected]
SŁOWO NA NIEDZIELĘ
===========================================================================================================================================================================
DRUGA
NIEDZIELA
ADWENTU
REWOLUCJA
„Przygotujcie drogę Panu”. (Łk 3,4)
„W piętnastym roku rządów Tyberiusz Cezara, gdy Poncjusz Piłat był
namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei” – tymi słowami rozpoczyna się
dzisiejsza Ewangelia, która dokładnie podaje nam, kto był kimś ważnym w
tamtym czasie. Tak bardzo często tęsknimy za wielkim światem. Wydaje się
nam, że w elitach władzy znaleźlibyśmy spełnienie i szczęście. Nierzadko
jesteśmy przekonani, że tylko od wielkich i sławnych zależy kształt historii.
Liczy się to, co spektakularne i medialnie nagłośnione. Natomiast to, co sami
robimy na co dzień, wydaje się być czymś bezwartościowym, a nawet bez sensu.
A tymczasem, na Pustyni Judzkiej, Pan skierował Słowo do Jana Chrzciciela:
Słowo, które było zapowiedzią głębokiej ogólnoświatowej rewolucji. Nikt
wtedy nie słyszał o Janie, synu Zachariasza, o którym Jezus powie później: „Nie
ma większego człowieka od Jana Chrzciciela”. To, co naprawdę ważne, rodzi
się ze spotkania człowieka ze Słowem Boga.
„Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego” – to wezwanie
do przemiany naszego myślenia i wartościowania. Ten głos wołającego na
pustyni jest zaproszeniem do spotkania ze Słowem Pana, bo przez codzienne
nasłuchiwanie Boga i współpracę z Nim w naszych zwyczajnych, szarych,
czasem monotonnych obowiązkach rodzi się prawdziwa przemiana świata, o
której Psalmista napisał: „Gdy Pan odmienił los Syjonu, wydawało się nam, że
śnimy”. To, co na pierwszy rzut oka nie błyszczy i wydaje się, że nie ma zbyt
wielkiej wartości, ma ogromny sens w realizacji Bożych planów
================================================================================================================================================================================
CO MAMY CZYNIĆ?
„Nikogo nie uciskajcie” (Łk 3,14)
Ludzie zebrani nad Jordanem byli wstrząśnięci słowami Jana
Chrzciciela, czuli też bliską obecność Jezusa. Stali wołając: „Cóż mamy
czynić?”. Jan mówił: miłujcie bliźnich swoją postawą i słowem; człowiek
bowiem jest największą wartością świata. Świat bez człowieka byłby
nonsensem i niczym.
Adwent jest czasem, w którym szczególnie mamy uwrażliwić swoje
serca na potrzeby drugiego człowieka. Żyjąc we wspólnocie Kościoła, mamy
myśleć o tym, jak przeżyje ona Boże Narodzenie. Czy nie będzie w niej
smutnych, zapłakanych, nieszczęśliwych, załamanych? Taki sens mają słowa:
„Jeśli kto ma dwie suknie..., a kto ma żywność, niech tak samo czyni”. Bo
jesteśmy dziećmi jednego Boga.
Ale Jan Chrzciciel sięga jeszcze głębiej. Przypomina o wielkości i
godności człowieka. „Nad nikim się nie znęcajcie... nikogo nie uciskajcie”,
czyli kochajcie waszych bliźnich. We wspólnocie, takiej jak Kościół, jest
miejsce dla wszystkich ludzi: i tego nowonarodzonego, który za chwilę
przyjmie chrzest, i tego w podeszłym wieku, który o własnych siłach nie może
nic zrobić. Dla zdrowego i chorego, silnego i słabego, dla wszystkich! Dzisiaj
w świecie, również w naszym kraju, odrzuca się to, co słabe, kruche, co
pozornie nie daje zysku, a człowiek niepełnosprawny odczuwa lęk, załamanie i
upokorzenie.
Jan Chrzciciel nie żąda, aby ludzie tak jak on poszli na pustynię, by
wiedli ascetyczne życie, ale wzywa i zachęca, byśmy dostrzegli obok drugiego
człowieka, byśmy zrozumieli, że także dla innych ludzi przychodzi na ziemię
Chrystus.
TRZECIA
NIEDZIELA
ADWENTU
INTENCJE MSZALNE – PORZĄDEK NABOŻEŃSTW
od 9 do 16 grudnia 2012 roku.
Niedziela
09.12
DRUGA NIEDZIELA ADWENTU.
7.30
Za †† rodziców i dziadków Jana i Klarę, brata, siostrę, szwagra i dusze opuszczone.
Grabczok Za † męża i ojca Huberta Patrzek z ok. ur.
9.15
10.30 Do Boskiej Opatrzności i MBNP z podziękowaniem za odebrane łaski z prośbą o dalsze zdrowie i
łaski z ok. 80 rocz. ur. p. Teresy oraz o zdrowie dla całej rodziny.
Poniedziałek 10.12
r 17.00 Za †† teściów Jana i Łucję Sobota ich syna Helmuta, rodziców Emmerling, 2 braci i szwagra.
Wtorek
11.12
r 17.00 Za †† męża i ojca Jerzego Sowa, matkę Elżbietę z ok. ur. ojca Jana Sowa i z pokrewieństwa Sowa i
Krawiec oraz dusze w czyśćcu cierpiące.
Środa
12.12
j.n. 7.00
r 17.00 Za †† rodziców z obu stron, siostrę, 3 szwagrów i dusze w czyśćcu cierpiące.
Czwartek
13.12
Św. Łucji.
r 17.00 Za †† matkę Marię Krawiec z ok. ur., poległego ojca Piotra brata Józefa Krawiec jego żonę Jadwigę,
męża i ojca Jerzego Sowa i dusze w czyśćcu cierpiące.
18.00 Grabczok W 30 dzień śmierci Haliny Niemczak.
Piątek
14.12
Św. Jana od Krzyża.
7.00 Za †† rodziców Jana i Marię, dziadków z obu stron i wszystkich z tego domu.
17.00 Grabczok Za †† rodziców i teściów Świec oraz Baldy i rodzeństwo z obu stron.
Sobota
15.12
15.00 Grabczok Do Anioła Stróża za roczne dziecko Julię Kołkowską o zdrowie i bł. Boże w rodzinie.
18.00 Za †† żonę i matkę, jej rodziców Marię i Jana, 2 braci, szwagrów oraz rodziców Tekle i Jana, brata,
2 siostry, szwagra, ciotkę Katarzynę, z całego pokrewieństwa.
Niedziela 16.12
TRZECIA NIEDZIELA ADWENTU.
7.30 Za †† matkę Annę w 40 rocz. śm., ojca Stanisława oraz wszystkich z rodziny z obu
stron i dusze w czyśćcu cierpiące.
9.15 Grabczok Za †† rodziców Erykę i Huberta Wieczorek i Annę i Michała Gawlickich
oraz wszystkich z pokrewieństwa.
10.30 Za †† Antoniego i Franciszkę Kurc, ich rodziców, rodzeństwo, matkę Elżbietę Cebula,
ojca Jana, brata Józefa Cebula, siostrę Jadwigę i ich małżonków, z rodziny Cebula i Buchta.
======================================================================
OGŁOSZENIA:
Bóg zapłać za sprzątanie świątyni. W tym tygodniu zapraszam:
Maria Richter, Renata Pogrzeba, Grażyna Śniatała, Katarzyna Pikos
Bóg zapłać za dyżur różańcowy róży św. Cecylii w tym tygodniu róża św. Barbary - przełożona p. Gertruda
Polok.
W zakrystii lub kancelarii można nabyć opłatki wigilijne oraz świece Wigilijnego Działa Caritas.
Zapraszam także do nabywania kalendarzy, książek abp Nossola i Drogi do Nieba.
Zapraszam na msze św. roratnie o godz. 17.00 od Poniedziałku do Czwartku.
Jutro – spotkanie Parafialnego Zespołu Caritas o godz. 19.00.
Spotkania dla młodzieży gimnazjalnej po roratach: W Poniedziałek klasa II gimnazjum, we Wtorek klasa I
gimnazjum i w Środę klasa III gimnazjum.
Grabczok: Spotkanie dla uczniów gimnazjalnych: W Czwartek po mszy klasa II, w Piątek o godz. 16.15 klasa
I i po mszy św. klasa III. Kolekta przyszłej Niedzieli na przygotowanie dekoracji i obsługę muzyczną świąt.
Za tydzień w Niedzielę 16 grudnia o godz. 15.00 Parafialny Zespół Caritas organizuje Wigilię dla starszych –
zaproszonych parafian.
Prośba o odśnieżanie przy kościele – rodziny mające dyżur sprzątania kościoła.
Informacje poza duszpasterskie:
Dziś spotkanie ze św. Mikołajem o godz. 14.00 na farskim ogrodzie. Organizatorzy zapraszają.
Grabczok: Zarząd DFK Grabczok zaprasza na spotkanie Bożonarodzeniowe dziś o godz.14.00.
INTENCJE MSZALNE – PORZĄDEK NABOŻEŃSTW
od 16 do 23 grudnia 2012 roku.
Niedziela
16.12
TRZECIA NIEDZIELA ADWENTU.
7.30 Za †† matkę Annę w 40 rocz. śm., ojca Stanisława oraz wszystkich z rodziny z obu stron i dusze w
czyśćcu cierpiące.
9.15 Grabczok Za †† rodziców Erykę i Huberta Wieczorek i Annę i Michała Gawlickich oraz wszystkich
z pokrewieństwa.
10.30 Za †† Antoniego i Franciszkę Kurc, ich rodziców, rodzeństwo, matkę Elżbietę Cebula, ojca Jana,
brata Józefa Cebula, siostrę Jadwigę i ich współmałżonków, z rodziny Cebula i Buchta.
Poniedziałek 17.12
r 17.00 Za †† Tadeusza i Kornelię, Bertę i Oswalda oraz wszystkich z rodzin Heisig i Brzana.
Wtorek
18.12
r 17.00 Za †† Łucję Cebula z ok. rocz. śm., jej męża, córkę Gertrudę i z całego pokrewieństwa.
Środa
19.12
j.n. 7.00
r 17.00 Za †† matkę Cecylię Nalewaja w 16 rocz. śm., jej męża, siostrę, brata, szwagra, rodziców Stefana i
Gertrudę, z pokrewieństwa Patrzek, Nalewaja.
Czwartek
20.12
r 17.00 Za † Gerarda Moczko w I-szą rocz. śm.
21.12
Piątek
17.00 Grabczok Za †† rodziców Ryszarda i Martę Emmerling, braci Wilhelma i Edgara, szwagrów
Helmuta i Józefa, dziadków Emmerling i Folkmer oraz z pokrewieństwa.
Sobota
22.12
18.00 Za †† matkę Marię Dudek w 10 rocz. śm., jej 2 mężów, siostry, 2 szwagrów i szwagierkę.
Niedziela 23.12
CZWARTA NIEDZIELA ADWENTU.
7.30 Do MBNP o szczęśliwe rozwiązanie.
9.15 Grabczok Za †† matkę Zofię Świtala w rocz. śm., ojca Józefa, bratową Elizabeth,
rodziców Marię i Rocha Kroll oraz z pokrewieństwa.
10.30 Za † Józefa Paprockiego od róży różańcowej św. Piotra – przełożony p. Manfred
Paprocki.
======================================================================
OGŁOSZENIA:
Bóg zapłać za sprzątanie świątyni. W tym tygodniu zapraszam:
Anna Świętek, Krystyna Kotula, Magdalena Imiełowska, Maria Resel
Bóg zapłać za dyżur różańcowy róży św. Barbary w tym tygodniu róża św. Moniki - przełożona p. Eryka
Pogrzeba.
W zakrystii lub kancelarii można nabyć opłatki wigilijne oraz świece Wigilijnego Działa Caritas.
Zapraszam także do nabywania kalendarzy, książek abp Nossola i Drogi do Nieba.
Zapraszam na msze św. roratnie o godz. 17.00 od Poniedziałku do Czwartku.
Zbliżające się Święta – zapraszam do spowiedzi:
okazja przed każdą mszą św.
Piątek godz. 16.30 Grabczok
Sobotę godz. 17.00 Brynica
Prośba o zgłoszenie chorych parafian z komunią świąteczną: u panów szafarzy bądź w zakrystii.
Grabczok: W Piątek 21.12 po mszy św. o godz. 18 zapraszamy wszystkich chętnych do pomocy przy robieniu
wystroju bożonarodzeniowego w naszym kościele. Ministranci i młodzież gimnazjalna obecność obowiązkowa.
Symbol wiary
ks. Maciej Krulak
ciąg dalszy …
Czasem wydaje się, iż Credo to pewien pobożny wierszyk
w czasie Eucharystii, który bezmyślnie recytujemy, jak psy
Pawłowa...
Wierzę w... Jezusa Chrystusa
Drugi artykuł wyznania wiary skupia się wokół osoby Jezusa Chrystusa. Ponieważ spory, które
doprowadziły do zwołania Soboru, toczyły się wokół określenia, kim jest Jezus, ta właśnie część symbolu jest
najbardziej rozbudowana. U podstaw leży sformułowanie wiary w bóstwo Jezusa. Już samo stwierdzenie, że
Jezus jest Chrystusem stanowi takie wyznanie wiary. Greckie słowo Christos, jest odpowiednikiem hebrajskiego
Masziach - Mesjasz i oznacza Pomazańca, czyli tego, którego Bóg uczynił narzędziem swoich zbawczych
planów i w tym celu udzielił Mu Ducha Świętego. Fakt namaszczenia Duchem Bożym jest równoznaczny z
publicznym udzieleniem pełnomocnictw przez samego Boga. Już w Starym Testamencie spotykamy Bożych
Pomazańców - proroków, kapłanów, królów - zapowiadających nadejście Mesjasza, który miał w sposób
ostateczny wypełnić Boży plan zbawienia. Trzeba w tym miejscu podkreślić, że Jezus Chrystus to nie imię
i nazwisko, jak np. Jan Kowalski, lecz właśnie formuła wiary w Jezusa, który jest Mesjaszem - Chrystusem Zbawicielem. W pewien sposób ta formuła jest streszczeniem chrześcijańskiego wyznania wiary. Przyczyna tego
tkwi w niemożności oddzielenia osoby - Jezusa - od urzędu - Chrystusa, albowiem w Nim osoba jest urzędem, a
urząd osobą. Nie da się w tym wypadku odłączyć Osoby od Jej dzieła. Należy pamiętać, że Stary Testament nie
utożsamiał Mesjasza z osobą Jahwe, choć bezsprzecznie przypisywał Mu wyjątkową rolę w dialogu Boga z
człowiekiem. Można by powiedzieć, że tytuł ten oznajmiał o Bożym dziele zbawienia objawiającym się poprzez
tego konkretnego człowieka.
W podobny sposób należy potraktować stwierdzenie, że Jezus jest Panem. Jednoznacznie wyraża ono
wiarę w Boskość Jezusa, gdyż Pan jest tu równoznaczny z Bogiem. Formuła Pan Jezus należy do najstarszych
formuł chrześcijaństwa i swymi korzeniami sięga do Starego Testamentu, gdzie Żydzi, unikając wymawiania
świętego tetragramu - Jahwe, zastępowali go, zwłaszcza w czytaniach liturgicznych, tytułem Adonai - Pan.
Tłumacze Septuaginty, oddali to za pomocą greckiego słowa Kyrios, które odtąd zastępowało imię Boga - Jahwe.
Dlatego też tytuł Pan oznacza zarówno panowanie Boga, Jego powszechne królowanie, jak i Jego samego. W
konsekwencji widzimy tu utożsamienie Jezusa z Bogiem Izraela. Tytuł ten w Nowym Testamencie przeszedł na
Chrystusa w szerokim znaczeniu jako Pan Wszechświata, Pan wszelkiego istnienia.
Symbol bardzo mocno, wobec zaistniałych kontrowersji ariańskich, wyraża, iż Jezus jest Bogiem - Osobą
Bożą, współistotną Ojcu. W tym miejscu pojawia się kluczowy dla zaistniałych sporów termin homouzios to
znaczy tej samej natury, co należy tłumaczyć jak „będący Bogiem, tak jak Ojciec”.
Warte podkreślenia jest to, iż po raz pierwszy użyto tu terminu pochodzącego z filozofii, a nie pojęcia
biblijnego, jakimi do tego momentu wyrażano prawdy wiary. Z tej racji zwrot ten wzbudził tak ostre spory i stał
się zarzewiem kolejnego konfliktu teologicznego. Praktyka wykazała, iż terminologia biblijna nie wystarczy w
świecie precyzji myślenia filozoficznego i trzeba szukać odpowiednich sformułowań adekwatnych do
precyzyjnego wyrażenia prawd wiary. Od czasu Soboru Nicejskiego w myśli teologicznej pojawiają się zwroty
charakterystyczne dla filozofii i tak już trwa do dziś. Po prostu nie da się mówić o Bogu nie używając terminów
wypracowanych przez ludzką myśl. Następujące po Nicei lata rozważań teologicznych (zwłaszcza w IV i V w.)
wprowadziły w język teologii precyzję terminologii filozoficznej (osoba, natura, pochodzenie, wola, myśl itp.).
Dla naszych rozważań najistotniejsze jest zrozumienie faktu, iż Jezus Chrystus jest prawdziwym Bogiem
i prawdziwym człowiekiem. Wszak to wyznajemy kiedy mówimy, iż jest współistotny Ojcu oraz że za sprawą
Duch Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy i stał się człowiekiem.
Sobór oczywiście odwołał się także do zwrotów pochodzenia biblijnego (Światłość ze Światłości).
Pragnie w tym ciągu powtórzeń ukazać, iż Syn jest zrodzony, a nie stworzony, przez Ojca. W kontekście nauki
Ariusza, widać tę istotną różnicę - Odwieczny Logos nie jest ani tylko pierwszym ze stworzeń ani kimś
pomiędzy Stwórcą a stworzeniem, jakimś bytem pośrednim, ale jest jednością z Ojcem - jest Bogiem
prawdziwym. Jak wyznajemy, jest zrodzony przed wszystkim wiekami. Odwieczność - niepodleganie prawom
czasu -- to także cecha Boga. Dla Boga zawsze jest dziś, nie ma przeszłości ani przyszłości, zawsze jest czas
teraźniejszy. Ponieważ, jak mówi Sobór, wszystko się stało poprzez Chrystusa, widzimy nierozdzielność Trójcy
w dziele stworzenia, owo odwołanie do stwórczego My Boga. Widzimy, iż kwestia stworzenia jest tu klarownie
wyjaśniona - odróżniamy Trójjedynego Stwórcę i stworzenie.
Kolejna myśl skupiona jest wokół dzieła odkupienia. Jezus stał się w czasie człowiekiem - prawdziwym
człowiekiem, takim, jak każdy z nas, podobnym nam we wszystkim z wyjątkiem grzechu. Fakt wcielenia
Odwiecznego Logosu jest aktem miłości Boga do człowieka, to właśnie dla nas i dla naszego zbawienia, Bóg
uniżył samego siebie. Nieśmiertelny Bóg stał się człowiekiem, aby człowiek mógł na powrót stać się dzieckiem
Boga. Cud Wcielenia ukazuję łaskę Boga - działanie Ducha Świętego, za sprawą którego stało się to możliwe - i
pełną wolności odpowiedź człowieka, otwartego na Boże zaproszenie - Maryi. Stwierdzenie, że Jezus przyjął
ciało z Maryi Dziewicy ukazuje całą kruchość ludzkiej egzystencji, tak bardzo cielesny wymiar bycia naszym
bratem. Jezus to prawdziwy człowiek. Dlatego też nikt z nas nie może już powiedzieć, że Bóg nie rozumie
naszych przyziemnych spraw i problemów - On zna je z autopsji. Późniejsze sobory długo szukały odpowiedzi na
pytanie o połączenie tego, co boskie z tym, co ludzkie w Jezusie. Ostatecznie zdefiniowały katolicką naukę o
jednej - boskiej - osobie i dwu - boskiej i ludzkiej - naturach Jezusa Chrystusa.
Symbol pochyla się w szczególny sposób na zbawczą tajemnicą paschalną - śmierci i zmartwychwstania
Chrystusa. Znów wraca stwierdzenie, iż jak wcielenie, także ta tajemnica dokonała się ze względu na nas i nasze
zbawienie. Stawiając Pismo Święte jako niepodważalny autorytet, ukazuje historyczność faktu śmierci
krzyżowej, odsyłając do historycznej postaci namiestnika rzymskiego Piłata z Pontu. Symbol mówi o śmierci i
pogrzebaniu Jezusa. Jednorodzony Syn Boży umarł! Tak bardzo ważne jest, aby uświadomić sobie ostrość tego
faktu - śmierci Boga. Jeśli, jak już wcześniej dostrzegliśmy, Jezus to prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek
zarazem, to wydarzenie Jego śmierci dotyka zarówno Jego człowieczeństwa jak i bóstwa. Nieśmiertelny Bóg
umarł, aby śmiertelny człowiek już nie umierał, aby żył wiecznie. To możliwe jest dzięki zmartwychwstaniu,
które jest dla nas początkiem nowego, wiecznego życia. Znów Ojcowie Soborowi odwołali się do Pisma, aby
ukazać, iż zrąb nauki o Tajemnicy Wcielenia i Tajemnicy Paschalnej, które stanowią nierozerwalną jedność i
całość, opiera się na Objawieniu zawartym w Biblii. Do istoty wydarzenia paschalnego należy także owo
zasiadanie Jezusa po prawicy Ojca. Wniebowstąpienie nie jest tylko kontynuacją zmartwychwstania, ale stanowi
z nim całość. Ten, który umarł i zmartwychwstał, żyje i króluje, po wszystkie dni. Znów powraca tu myśl o
jedności z Ojcem. A więc niejako o powrocie, który jest także propotypem, wzorem, naszego powrotu do domu
Ojca, do jedności z Nim, jaką zrywa misterium grzechu. Jezus jest tu ukazany jako pomost wprowadzający
człowieka ponad rozdarciem grzechu, a nawet właśnie poprzez nie, do pierwotnej jedności, jedności stworzenia i
Stwórcy. W tym kontekście możemy wyznać także oczekiwanie na paruzję - powtórne przyjście Pana, które
będzie w chwale. Wiara w sąd nie jest tu straszakiem, ale konsekwencją wszechmocy Boga potwierdzonej w
zbawczym wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Ten Sąd Ostateczny będzie sądem miłości, sądem Boga, który tak
bardzo umiłował swoje wolne, a przez to i grzeszne dzieło. Wtedy Królestwo wypełni się w czasie i historii i już
nie będzie śmierci, grzechu i łez, będzie życie.