Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł

Transkrypt

Wypełnia Zespół Kierunku
Nazwa przedmiotu:
Socjologia sztuki
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł:
Wydział Humanistyczny/Instytut Socjologii
Nazwa kierunku: Socjologia
Kod przedmiotu:
Forma studiów: studia stacjonarne I
stopnia
Profil kształcenia:
Specjalność:
Rok / semestr:
Status przedmiotu /modułu:
fakultatywny
Język przedmiotu / modułu: polski
Forma zajęć
Wymiar zajęć
wykład
ćwiczenia
konwersatorium
inne
(wpisać jakie)
seminarium
30
Koordynator przedmiotu / modułu
dr Karolina Izdebska
Prowadzący zajęcia
Cel przedmiotu / modułu
ćwiczenia
laboratoryjne
Zapoznanie studentów ze sztuką jako zjawiskiem społeczno-kulturowym,
omówienie i rozumienie podstawowych założeń i tematów socjologii sztuki.
Wymagania wstępne
Wiedza z zakresu socjologii kultury
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Odniesienie do
efektów dla
programu
01 Student opisuje procesy tworzenia, obiegu i odbioru sztuki.
K_W04
Identyfikuje warunki rozwoju sztuki na tle przemian społecznych.
02 Student potrafi obserwować i interpretować podstawowe
zjawiska związane ze społecznym funkcjonowaniem sztuki.
K_U01
Umiejętności
03 Student posiada umiejętność rozumienia i analizowania
K_U09
sztuki jako kapitału kulturowego współczesnych miast.
04 Student jest otwarty na nową wiedzę z zakresu socjologii
Kompetencje sztuki i chętnie podejmuje się doskonalenia nabytych
K_K05
społeczne
umiejętności związanych z analizą i interpretacją zjawisk i
wytworów sztuki.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład
1 Socjologia sztuki jako subdyscyplina socjologii.
2 Sztuka jako zjawisko społeczno-kulturowe. Społeczne funkcje sztuki. System artystyczny i jego
składniki. Tworzenie, obieg, obecność i odbiór sztuki.
3 Sztuka prehistoryczna – jej przemiany i funkcje społeczne.
4 Warunki rozwoju sztuki na tle przemian społecznych. Wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania zmian
w sztuce.
5 Przemiany statusu społecznego artysty.
6 Cielesność jako obszar uprawiania krytyki rzeczywistości społecznej w polskiej sztuce współczesnej.
Obrazy gender we współczesnej kulturze wizualnej.
7 Znaki tożsamości kulturowej i narodowej w pracach współczesnych artystów polskich.
8 Sztuka publiczna.
9 Działania artystyczne jako sposób na recykling przestrzeni publicznych.
10 Archiwalia jako artystyczna inspiracja i jako efekt działań artystycznych
11 Performans jako zjawisko socjologiczne. Performans kulturowy. Performans społeczny.
12 Utowarowienie sztuki.
13 Kontestatorzy i krytycy sztuki. Formy oporu wobec sztuki.
Odniesienie do
efektów dla
obszaru
Wiedza
Liczba godzin
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
14 Sztuka jako komunikat. Sztuka zaangażowana społecznie.
15 Teatr alternatywny w perspektywie transkulturowej
Metody kształcenia
Metody weryfikacji
efektów kształcenia
Forma i warunki zaliczenia
2
2
Analiza tekstów z dyskusją, prezentacje multimedialne, socjologiczna analiza wybranych
wytworów sztuki z dyskusją, obserwacja i uczestnictwo w wybranych wystawach sztuki i
wydarzeniach kulturalnych.
Nr efektu kształcenia
z sylabusa
-
praca pisemna
01, 02, 03, 04
Zaliczenie na podstawie obecności, aktywności i pracy pisemnej w formie eseju dotyczącej
socjologicznej analizy wybranego wytworu współczesnej sztuki plastycznej (obrazu, rzeźby,
instalacji, akcji miejskiej itp.)
Literatura podstawowa
Bernatowicz P., The Krasnals. Dwa lata walki, „Arteon” 2010, nr 2
Carlson M., Perfomans, PWN, Warszawa 2007
Chalumeau J.-L., Historia sztuki współczesnej, Vizja Press & IT, Warszawa 2007
Dziamski G., Sztuka publiczna, „Kultura i Społeczeństwo” 2005, nr 1
Golka M., Socjologia kultury, Scholar, Warszawa 2007
Golka M., Socjologia sztuki, Difin, Warszawa 2008
Heinich N., Być artystą. Rzecz o przekształceniach statusu malarzy i rzeźbiarzy, Vizja Press
& IT, Warszawa 2007
Heinich N., Socjologia sztuki, Oficyna Naukowa, Warszawa 2010
Izdebska K., Antyciało. Cielesność jako obszar uprawiania krytyki rzeczywistości społecznej
w polskiej sztuce współczesnej (w:) Ciało spieniężone? Szkice antropologiczne i
socjologiczne, Szczepański M. S., Pawlica B., Śliz A., Zarębska-Mazan A. (red.), Śląskie
Wydawnictwa Naukowe, Tychy-Opole 2008
Izdebska K., Kowalewski M., Artysta i badacz w archiwum. Czy digitalizacja danych zawsze
oznacza ich upublicznienie? „Kultura i Historia” 2011, nr 21
Krajewski M., Co to jest sztuka publiczna?, „Kultura i Społeczeństwo” 2005, nr 1
Skórzyńska A., Teatr jako źródło ponowoczesnych spektakli społecznych, Wydawnictwo
Poznańskie, Poznań 2007
Sponsoring kultury i sztuki w praktyce, Kujawska-Krakowiak K., Podczaska A. (red.),
Warszawa 2007
Żmijewski A., Stosowane sztuki społeczne (w:) Żmijewski A., Drżące ciała. Rozmowy z
artystami, Warszawa 2008
Literatura uzupełniająca
Art and Social Change. A Critical Reader, Bradley W., Esche Ch. (red.), Tate, Afterall,
London 2007
Baudrillard J., Spisek sztuki, Sic!, Warszawa 2006
Dawydow J., Sztuka jako zjawisko socjologiczne, PIW, Warszawa 1971
Duvignaud J., Socjologia sztuki, PIW, Warszawa 1971
Dziamski G., Awangarda w perspektywie postmodernizmu, Wyd. Fund. Humaniora, Poznań
1996
Eco U., Rola i granice socjologii sztuki (w:) Sztuka, Wydawnictwo M, Kraków 2008
Hauser A., Społeczna historia sztuki i literatury, PIW, Warszawa 1974
Kluszczyński R. W., Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego
spoktaklu, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010
Knight C. K., Public Art. Theory, Practise and Populism, Blackwell Publishing, London 2011
Leszkowicz P., Sztuka a płeć. Szkic o współczesnej sztuce polskiej, „Magazyn Sztuki” nr
22/99
Lipski A., Sztuka a rzeczywistość potocznego doświadczenia. Świat Artystyczny jako
przedmiot analizy socjologicznej (w:) Lipski A., Łęcki K., Perspektywy socjologii kultury
artystycznej, PWN, Warszawa 1992
Participation, Documents of Conterporary Art, Bishop C. (red.), Whitechapel and The MIT
Press, London, Cambridge 2006
Rottenberg A., Sztuka w Polsce 1945-2005, Wyd. STENTOR, Warszawa 2005
Steiner M., Geneza teatru w świetle antropologii kulturowej, Wyd. Uniwersytetu
Wrocławskiego , Wrocław 2003
Sztuka – kapitał kulturowy polskich miast, Rewers E., Skórzyńska A. (red.), Wydawnictwo
Naukowe UAM, Poznań 2010
Szyłak A., Czy sztuka kobiet jest feministyczna? (w:) Płeć – kobieta – feminizm,
Gorczyńska Z., Kruszyńska S., Zakidalska I. (red.), Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego,
Gdańsk 1997
The Sociology of Art, Inglis D., Hughson J. (red.), Palgrave Macmillan, Hampshire, New
York 2005
NAKŁAD PRACY STUDENTA:
Liczba godzin
Zajęcia dydaktyczne
Przygotowanie się do zajęć
Studiowanie literatury
Udział w konsultacjach
Przygotowanie projektu / eseju / itp.
Przygotowanie się do egzaminu / zaliczenia
Inne
ŁĄCZNY nakład pracy studenta w godz.
Liczba punktów ECTS
30
7
7
6
6
3
1
60
2
Nazwa przedmiotu: Antropologia społeczna Europy
Kod przedmiotu:
Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł: Wydział Humanistyczny/ Instytut Socjologii
Nazwa kierunku: Socjologia
Forma studiów: studia stacjonarne
pierwszego stopnia
Profil kształcenia: A
Specjalność: Wszystkie
Rok / semestr:
rok II, semestr letni (IV)
fakultatywny
Język przedmiotu / modułu: polski
Forma zajęć
Wymiar zajęć
wykład
ćwiczenia
laboratoryjne
konwersatorium
seminarium
inne
(wpisać jakie)
30
ćwiczenia
Przekazanie studentom usystematyzowanej wiedzy z zakresu antropologii
społecznej Europy obejmującej okres od momentu pojawienia się pierwszych ludzi
w Europie do współczesności wraz z przedstawieniem problematyki wspólnego
dziedzictwa kulturowego, wspólnych korzeni kultury europejskiej i stylu życia oraz
kulturowych zróżnicowań.
Wymagania wstępne
Wymagana wiedza z zakresu antropologii kulturowej, historii kultury europejskiej
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Wiedza
01 Student definiuje podstawowe pojęcia i procesy społeczne w
odniesieniu do rozwoju Europy jako kulturowej wspólnoty,
opisuje problematykę wspólnego dziedzictwa kulturowego,
wspólnych korzeni kultury europejskiej i stylu życia.
02 Student wyjaśnia wewnętrznie zróżnicowaną społeczną i
kulturową
przestrzeń
Europy,
opisuje
zagadnienia
współczesnego pluralizmu i różnorodności europejskiej kultury w
kontekście globalizacji.
Odniesienie do
efektów dla
programu
K_W04
Odniesienie do
efektów dla
obszaru
K_W08
03 Student samodzielnie weryfikuje zakres wspólnego
dziedzictwa kulturowego Europy oraz rozpoznaje motywy i
Umiejętności
K_U03
przyczyny jej zróżnicowania społecznego i kulturowego. Poddaje
krytyce zagadnienia tożsamości europejskiej.
04 Student reprezentuje postawę pluralizmu kulturowego,
Kompetencje zachowuje otwartość na problematykę kultury europejskiej. Jest
społeczne
świadomy jej wewnętrznego społecznego i kulturowego
K_K04
zróżnicowania.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład
1 Zagadnienia wstępne: przedmiot badań antropologii społecznej; pojęcie kultury. Historia pojęcia
„Europa”; rozumienia terminu „Europa” – od mitu do nauki. Europa jako idea.
2 Europa obszarem badań antropologicznych: przybycie człowieka do Europy (homo erectus, homo
neanderthalensis, homo sapiens sapiens). Pierwsze społeczeństwa rolnicze w Europie.
3 Dziedzictwo antyku: kultura grecka i rzymska i ich wpływ na współczesną Europę (sztuka, oświata,
prawo, państwo, rodzina). Kultura fenicka, celtycka.
4 Dziedzictwo tradycji judeochrześcijańskiej: główne aspekty wpływów judeochrześcijańskich (Biblia);
ekspansja chrześcijaństwa w Europie Zachodniej.
5 Tradycje religijne w Europie – analiza relacji: chrześcijaństwo a tradycja bizantyjsko-ortodoksyjna;
katolicyzm a protestantyzm (etyka protestancka a aktywność gospodarcza i życie codzienne); kultura
europejska w relacji do świata islamu i cywilizacji konfucjańskiej.
6 Wpływ kolonializmu na antropologiczne koncepcje Europy.
7 Cechy konstytutywne współczesnej kultury europejskiej: dziedzictwo kulturowe Europy ŚrodkowoWschodniej i Zachodniej. Wschód i Zachód: kulturowe granice.
8 Nowe formy konsumpcji i komunikowania się; zmiany społeczne i kulturowe w Europie w XIX i XX w.
(konwergencja elit, kultura przemysłowa i konsumpcyjna).
9 Tożsamość europejska (pluralizm kulturowy i współdziałanie z „innymi”, symbole tożsamości
kolektywnej).
10 Stereotypy europejskie i stereotypy narodowe w Europie.
11 Europejskie archetypy i autorytety.
12 Etniczność i wielokulturowość w Europie: problem wielości tożsamości, antropologia stosunków
etnicznych we współczesnej Europie.
13 Europa wobec globalizacji.
Metody kształcenia
Metody weryfikacji
Liczba godzin
2
2
2
2
4
2
2
4
2
2
2
2
2
Wykład, prezentacja multimedialna
z sylabusa
zaliczenie ustne
01, 02
wykonanie i prezentacja projektu grupowego na temat: „Kultura
03, 04
Europy czy Europa kultur – przyszłość zjednoczonej Europy”
Zaliczenie obejmuje wiedzę z wykładów oraz zalecanej literatury oraz ocenę z projektu
grupowego.
Bauman Z., Europa niedokończona przygoda, Wyd. Literackie, Kraków 2005
Pomian K., Europa i jej narody, PIW, Warszawa 1992
Rietbergen P., Europa. Dzieje kultury, Książka i Wiedza, Warszawa 2001
Żuk P. (red.), Europa w działaniu, Oficyna Naukowa, Warszawa 2007
Burszta W. J., Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje, Zysk i S-ka, Poznań 1998
Duroselle J.-B., Historia narodów Europy, Świat Książki, Warszawa 1996
Gellner E. (red.), Europa i co z tego wynika. Rozmowy w Castel Gandolfo, Warszawa 1990
Janion M., Niesamowita Słowiańszczyzna, Wyd. Literackie, Kraków 2007
Johnson P., Historia chrześcijaństwa, Atext, Gdańsk 1995
Kłoskowska A., Kultury narodowe u korzeni, PWN, Warszawa 2005
Krzysztofek K. (red.), Stosunki kulturalne w Europie, Warszawa 1987
Kuncewicz P., Legenda Europy, Muza, Warszawa 2005
Michalski K. (red.), Europa i społeczeństwo obywatelskie. Rozmowy w Castel Gandolfo,
Kraków 1995
Liczba godzin
Inne - zaliczenie
30
7
6
6
5
5
1
60
2
Nazwa przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Socjologia w Rosji
Instytut Socjologii
Nazwa kierunku:
Socjologia
Forma studiów: studia pierwszego
stopnia
studia stacjonarne ogólnoakademicki
Rok / semestr: trzeci
Specjalność: wszystkie
Język przedmiotu / modułu:
Polski / Rosyjski
Fakultatywny
Forma zajęć
wykład
Wymiar zajęć
ćwiczenia
ćwiczenia
laboratoryjne
konwersatorium
inne
(wpisać jakie)
seminarium
30
prof. dr hab. Oksana Kozłowa
prof. dr hab. Oksana Kozłowa
Celem przedmiotu jest przekazanie usystematyzowanej wiedzy z zakresu
Wymagania wstępne
historii i stanu aktualnego socjologii w Rosji; zapoznanie z
przedstawicielami rozwoju rosyjskiej wiedzy socjologicznej; z
kluczowymi problemami, tradycyjne analizowanymi w socjologii w
Rosji; aktualnych tendencji rozwoju rosyjskiej myśli socjologicznej
i jej kontaktów z myślą socjologiczną światu.
Wiedza a zakresu podstaw socjologii i antropologii kulturowej
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Odniesienie do
efektów dla
programu
Odniesienie do
efektów dla
obszaru
K_W01
K_W04
K_W08
S2_W01
S2_W04
S2_W07
K_U01
K_U09
S2_U01
S2_U09
K_K04
K_K05
OS2_K04
OS2_K05
01 Posiada wiedzę o instytucjah społecznoWiedza
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
kulturalnych i ich funkcjach.
02 Posiada wiedzę o człowieku jako twórcy i
odbiorcy kultury symbolicznej.
03 Posiada wiedzę o rozwoju kultury, o społecznych
przyczynach i konsekwencjach tych zmian.
04 Potrafi obserwować i interpretować zjawiska
Kulturowe
05 Posiada umiejętność rozumienia i analizowania
kapitału kulturowego jednostki i zbiorowości
społecznych.
06 Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i
umiejętności.
07 Formułuje własne poglądy w sposób zrozumiały
i logiczny
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – Wykład
1. Specyfika socjalnej refleksji Starożytnej Rusi.
Siedemnastowieczna Rosja – od wielkiej smuty do reform Piotra I
2. Oświecenie w Rosji w XVIII wieku.
Fenomeny orientacji prozachodnej oraz sławianofilstwa. „Złoty wiek” literatury
rosyjskiej. Zrodzenie się inteligencji.
3. Nurt modernistyczny w rosyjskiej sztuce, życiu społecznym oraz refleksje.
Włączenie Rosjan do europejskiego dialogu socjologicznego. Działalność P.L.
Liczba godzin
2
2
4
Lawrowa, N. K. Michajłowskogo.
4. M.M. Kowalewskij jako założyciel wykształcenia socjologicznego w Rosji.
5. P.A. Sorokin oraz jego wkład do socjologii światowej
6. Działalność rosyjskich emigrantów na rzecz rozwoju socjologii jako nauki
(specyfika trzech fal)
7. Losy wolnomyślicielstwa marksistowskiego oraz niemarksistowskiego na
przykładzie opozycji N.D. Kondratiewa i A.W. Czajanowa (teoria koniuktury czyli
wielkich fal).
8. Marksistowska wiedza o społeczeństwie – podstawowe postulaty oraz zasady
reprodukcji (pomiędzy koniunkturalnością a wiarą).
9. Filologia i historia jako przestrzeń rozwoju socjologii niemarksistowskiej w ZSRR –
A.F. Losew, M.M. Bachtin, S.S. Awerincew, D.S. Lichaczew.
10. Dialog o Euroazjatyctwie – zagranica oraz „wewnętrzne podpole”- N.K. Gumilew
– S.N. Trubieckoj – L.N. Gumilew (teoria etnogenezy).
11. Przełomy losu socjologii w Rosji okresu radzieckiego – etapy de- i reinstytualizacji.
12. Nurt postmodernistyczny w rosyjskim życiu społecznym i „perestrojka” w
socjologii.
Dołączenie Rosji do światowego stowarzyszenia socjologów oraz określenie w nim jej
specyficznego miejsca.
2
2
2
2
2
2
Wykład, analiza prezentacji multimedialnych
Metody kształcenia
Metody weryfikacji
4
4
2
z sylabusa


Przygotowanie pracy pisemnej
Egzamin ustny
01, 03, 07;
02, 03, 04, 05, 06, 07
- uczestnictwo i aktywność na zajęciach; analiza materiałów wykładów i
referowanie literatury z zakresu historii socjologii, analizy współzależności
rozwoju społeczeństwa a teorii socjologicznej
 Bierdiajew M. Rosyjska idea. Warszawa 1999.
 Козлова О. Н. Социология. Омега-Л, Москва, 2004.
 Кукушкина Е.И. Русская социология ХIХ – начала ХХ века.
Издательство МГУ, Москва, 1993.
 Niemarksistowska filozofia rosyjska. Antologia tekstów filozoficznych
XIX i pierwszej połowy XX wieku. Część pierwsza, pod. red. Lilianny
Kiejzik, Łódź 2001.
 Szacki J. Historia myśli socjologicznej. Wydanie nowe. PWN,
Warszawa, 2002.
 Grigoryev S.I., Matveeva N.A. Sociology of education as a middle-level
theory in modern sociological vitalism. Publishing house “Souz”, Moscow,
2007.
 Górka S. Wolność, równość, solidarność. Jagiellońskie Studia z
Filozofii Rosyjskiej, tom 12.seria: Jagiellońskie studia z filozofii rosyjskiej.
Kraków, 2006
 Koseła K. Polska triada Uwarowa. // Koseła K. Polak i katolik.
Splątana tożsamość.. Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa, 2003.
 Kowalewa A. Wybrane problemy socjologii ogólnej. Szczecin, 2001.
 Миф Европы в литературе и культуры Польши и России. / Ред.
М.В. Лескинен, В.А. Хореев. Индрик, Москва, 2004.
 Smaga J. Rosja w 20 stuleciu. Kraków 2001.
 Zernack K. Polska i Rosja. Dwie drogi w dziejach Europy. Tłum. A.
Kopacki, Warszawa, 2000.
Liczba godzin
Inne: egzamin
30
15
35
5
25
19
1
130
Nazwa przedmiotu:
Socjologia młodzieży
Kod przedmiotu:
14.2I11AI03_78
Wydział Humanistyczny, Instytut Socjologii
Nazwa kierunku:
Socjologia
Forma studiów:
pierwszego stopnia,
stacjonarne
ogólnoakademicki
Rok / semestr:
fakultatywny
polski
Forma zajęć
wykład
Wymiar zajęć
ćwiczenia
ćwiczenia
laboratoryjne
Socjologia młodzieży
Zapoznanie studentów z tematyką i przedmiotem badań Socjologii
młodzieży. Wyrobienie umiejętności analizy i oceny kondycji
młodego pokolenia we współczesnych realiach życia społecznego.
Studenci powinni posiadać wiedzę z zakresu Wstępu do socjologii
oraz Współczesnego społeczeństwa polskiego
1. Posiada wiedzę o człowieku jako podmiocie
konstytuującym struktury społeczne i zasady
funkcjonowania w określonej strukturze społecznej
Odniesienie do
efektów dla
programu
K_W06
K_U03
Umiejętności
2. Analizuje przyczyny przebiegu konkretnych
procesów i zjawisk społecznych dotyczących
kategorii ludzi młodych, potrafi teoretycznie
wyjaśnić zjawiska i procesy społeczne dotyczące
młodego pokolenia Polaków
3. Ma kompetencje językowe i potrafi przekazać
wiedzę socjologiczną
Kompetencje
społeczne
inne
(wpisać jakie)
dr Wioleta Bryniewicz - ćwiczenia
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Wiedza
seminarium
dr Wioleta Bryniewicz
Wymagania wstępne
konwersatorium
30
Specjalność:
4. Potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i
umiejętności
TREŚCI PROGRAMOWE
Odniesienie do
efektów dla
obszaru
S1A_W05
+
S1A_U03
+
S1A_U09
+
S1A_U10
+
K_U11
S1A_U11
+
S1A_K01
+
K_K04
S1A_K06
+
Liczba godzin
Forma zajęć – ćwiczenia
1 . Cele, zadania i zakres Socjologii młodzieży
3
2 .Klasyczne koncepcje Socjologii młodzieży
3. Polska młodzież w okresie przemian społecznych
4. Wybrane problemy patologii i dewiacji wśród młodzieży – przyczyny
5. Sytuacja młodzieży w świecie współczesnym. Szanse i możliwości spełnienia się
3
4
4
4
6. Problem przestępczości wśród nieletnich i młodocianych
4
7. Problematyka uprzedzeń i stereotypów
8. Młodzież wobec zjawisk anomii społecznej –subkultury młodzieżowe
4
4
analiza tekstów z dyskusją
Metody kształcenia
z sylabusa
Metody weryfikacji
1,2,3
* zajęcia praktyczne (weryfikacja poprzez obserwację)
1,2,3,4
* kolokwium
- ćwiczenia zaliczane są na podstawie kolokwium oraz
- ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie semestru za aktywność na
zajęciach
Ocena końcowa wystawiana na podstawie oceny z zaliczenia
K.J. Tillmann,
Teorie socjalizacji.
2005 Społeczność, instytucja,
upodmiotowienie
Warszawa
H. Świda –
Ziemba
2005 Młodzi w nowym świecie
Kraków
E. Jackowska, B.
Młodzież w XXI wieku.
2010
Kromolicka ( red.),
Źródła wzrostu i kryzysów,
B. Hajduk,
2003 Socjalizacja studentów
R. Leppert, Z.
Melosik, B.
Wojtasik,
2005
Młodzież wobec
niegościnnej przyszłości
Młodzież PRL. Portrety
H. Świda – Ziemba, 2010 pokoleń w kontekście
historii
Szczecin
Warszawa
Wrocław
Kraków
Liczba godzin
Inne
30
6
6
4
1
3
50
2
Nazwa przedmiotu:
Socjologia czasu wolnego
Kod przedmiotu:
14.2I11AI03_34
Wydział Humanistyczny, Instytut Socjologii
Nazwa kierunku:
Socjologia
Forma studiów:
pierwszego stopnia,
stacjonarne
ogólnoakademicki
Rok / semestr:
fakultatywny
polski
Forma zajęć
wykład
Wymiar zajęć
ćwiczenia
Specjalność:
ćwiczenia
laboratoryjne
konwersatorium
seminarium
inne
(wpisać jakie)
30
dr Wioleta Bryniewicz
dr Wioleta Bryniewicz - ćwiczenia
Socjologia czasu wolnego
Zapoznanie studentów z orientacjami teoretycznymi, aparatem
pojęciowym, podstawowymi badaniami czasu wolnego oraz
wybranymi wynikami badań empirycznych dotyczących czasu
wolnego.
Studenci powinni posiadać wiedzę z zakresu Socjologii kultury,
Socjologii wychowania oraz Współczesnego społeczeństwa
polskiego
Wymagania wstępne
EFEKTY KSZTAŁCENIA
01.Student posiada wiedzę o człowieku jako odbiorcy
kultury symbolicznej
Wiedza
02 Posiada wiedzę o metodach i narzędziach badań
Odniesienie do
efektów dla
programu
K_W05
Odniesienie do
efektów dla
obszaru
S1A_W05
+
socjologicznych
K_W07
S1A_W06
+
S1A_U01
+
03 . Potrafi interpretować podstawowe zjawiska (
kulturowe, polityczne, prawne gospodarze )
dotyczące czasu wolnego
K_U01
S1A_U02
+
04. . Wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną
Umiejętności
do analizy procesów i zjawisk społecznych toczących
się w społeczeństwie w odniesieniu do form i
sposobów spędzania czasu wolnego
K_U02
S1A_U09
+
S1A_U10
+
05. Student posiada kompetencje językowe i potrafi
przekazywać wiedzę socjologiczną
Kompetencje
społeczne
06 Potrafi uzupełniać i doskonalić posiadaną wiedzę i
umiejętności
…
K_U11
S1A_U11
+
S1A_K01
+
K_K04
S1A_K06
+
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – ćwiczenia
1. Problemy współczesnych definicji czasu wolnego
Liczba godzin
2
2. Sposoby spędzania czasu wolnego
4
3. Kultura masowa jako kultura czasu wolnego
4. Pozycja społeczna jednostki a zajęcia podejmowane w czasie wolnym
5. Czas wolny młodzieży – młodzież miejska, młodzież wiejska
6. Czas wolny osób starszych
4
2
4
2
7. Budżet czasu wolnego
2
8. Badania sondażowe : formy i sposoby spędzania czasu wolnego ( prezentacje
10
multimedialne)
- analiza tekstów z dyskusją
- prezentacja multimedialna
- opracowanie projektu
Metody kształcenia
Metody weryfikacji
z sylabusa
1,5
2,3,4,5,6
kolokwium
* projekt
Ćwiczenia zaliczane są na podstawie:
- zaliczenia pisemnego oraz
- wykonania pracy zaliczeniowej: przygotowanie prezentacji grupowej
Ocena końcowa jest wystawiana na podstawie oceny zaliczeniowej
W. Muszyński, M.
Sokołowski ( red.)
2008
Homo kreator czy homo ludens? Nowe formy
T
aktywności i spędzania czasu wolnego
W. Muszyński ( red.),
2008
Cudne manowce? Kultura czasu wolnego we
współczesnym społeczeństwie
N. Goodman,
1992 Wstęp do socjologii
P
1998 Encyklopedia Socjologii, t 1,
W
Świątynia konsumpcji. Geneza i społeczne znaczenie
centrum handlowego
G.
Makowski,
2003
J. Smith
2004 Zaplanuj swój czas,
Liczba godzin
30
5
5
5
W
W
T
Inne
5
5
50/50
2
Nazwa przedmiotu: Enklawy społeczne
Prowadzący: Prof. dr hab. Leszek Gołdyka
Jednostka: Instytut Socjologii
Status przedmiotu: przedmiot fakultatywny
Forma zajęć: ćwiczenia (30 godz.)
Cele kształcenia
Celem ćwiczeń jest pokazanie zjawisk zaznaczających się w różnych przestrzeniach
życia społecznego, które wykazując pewne podobieństwa stwarzają podstawę do
obejmowania ich jednym pojęciem: enklawa społeczna. Wprowadzanie kategorii enklawy
sprzyja formowaniu się w świadomości socjologów „enklawowej” perspektywy poznawczej.
Koncepcja enklawy odnosi się do ważnych i zasługujących na systematyczną refleksję
naukową zjawisk i procesów obecnych w rzeczywistości społecznej. Pewne pomysły mają
mocniejsze zaplecze empiryczne. Przykładem mogą być studia i opisy najbardziej społecznie
widocznych enklaw, często takich, które są zarazem definiowane jako problemy społeczne,
skupiające i zasługujące na uwagę państwa lub jego odpowiednich służb (przypadek enklaw
biedy). Jednak należy zwrócić uwagę również na inne enklawy, tworzące się w odwołaniu do
kryteriów aksjologicznych (do wartości).
Diagnostyczna funkcja empirycznych studiów socjologicznych nad enklawami
społecznymi jest współcześnie bardzo ważna. Z jednej strony poprzez nie pokazać można
zróżnicowania społeczno-kulturowe, których przebiegi w wielu przestrzeniach i środowiskach
przyjmują osobliwe postaci. Współcześnie nasila się dyferencjacja społeczna między innymi
za sprawą słabnącej regulacyjnej (osłonowej) funkcji państwa oraz dominacji rynku, kapitału
(konkurencji) jako mechanizmów generujących coraz to nowe kryteria zróżnicowania i dotąd
nieobecne nierówności społeczne. Z drugiej strony odpowiedzi domagają się też pytania, czy
owe procesy dyferencjacji społecznej prowadzą do atrofii stosunków i więzi społecznych, czy
też może rodzą się nowe, dotąd niezidentyfikowane przez socjologię formy społecznych
relacji i powiązań. Zygmunt Bauman w rozważaniach o współczesności (Ponowoczesność
jako źródło cierpień) wskazuje na procesy destrukcji i fragmentaryzacji tkanki społecznej. W
świecie ponowoczesności „związki międzyludzkie rozpadają się na serię spotkań i interakcji,
tożsamość na kolekcję przywdziewanych na przemian masek, dzieje życia na zbiór epizodów,
których sens sprowadza się do równie zwiewnej, jak i one same, pamięci. Niczego w tym
świecie nie wie się na pewno, ale wie się, że o wszystkim, o czym się wie, wiedzieć można w
zgoła odmienny sposób – a każda wiedza jest tyle samo warta, co inna, nie lepsza, ani nie
gorsza, a już z pewnością nie mniej od innych tymczasowa i ulotna. Gdzie pewność niegdyś
rządziła, dziś podejmuje się zakłady, a nieustępliwą realizację celu zastępuje kalkulacja
ryzyka”. W innym miejscu cytowany autor mówi o zapominaniu „umiejętności zadzierzgania
i pielęgnowania stosunków międzyosobniczych”, które nazywa „społecznymi kwalifikacjami”.
W myśl tej sugestii obserwowane procesy zatracania tego, co łączy i wiąże ludzi ze sobą w
zbiorowe byty, mogą oznaczać przemiany istoty tego, co społeczne, a zatem mogą dotykać
natury relacji społecznych człowieka.
Czy kategoria „enklawy” charakteryzuje się trafnością poznawczą, czy pozwala ona
na zakreślenie pola zjawisk społecznych, które wymykają się dotąd stosowanej aparaturze
pojęciowej socjologii? Czy po wypracowaniu
sensu teoretycznego pojęcia enklawy
społecznej, stanie się ono użytecznym narzędziem badawczym opisu społeczeństwa
polskiego? Na tych pytaniach ogniskować się będą dyskusje studentów w trakcie ćwiczeń.
Literatura obowiązkowa:
L. Gołdyka, I. Machaj (red.), Enklawy życia społecznego, Wydawnictwo Naukowe
Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2007, ss. 651.
L. Gołdyka, I. Machaj (red.), Enklawy życia społecznego. Kontynuacje, Wydawnictwo
Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2009, ss. 666.
Literatura uzupełniająca: Opuscula Sociologica 1/2014

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot / moduł

Transkrypt

Podobne dokumenty

Socjologia ciała - Państwowa Wyższa Szkoła

Przedmiot: Propedeutyka socjologii Kod: Kierunek: Turystyka i

tekst dla 42 Zjazdu PTF, wrzesień 2013