Przedmiotowy SYSTEM oceniania z języka polskiego 2016/2017

2016/2017
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA
Z JĘZYKA POLSKIEGO 2016/2017
LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE NR VII
IM. KRZYSZTOFA KAMILA BACZYŃSKIEGO
PSO z języka polskiego 2016/2017
Przedmiotowe Zasady Oceniania są dokumentem uzupełniającym do Wewnątrzszkolnych Zasad Oceniania,
znajdujących się w Statucie Szkoły.
I.
ZASADY OCENIANIA UCZNIA NA JĘZYKU POLSKIM
1. Formy pisemne:
Obowiązkowe:
Trzy różne pisemne formy sprawdzające o różnej wadze. Na początku roku szkolnego nauczyciel
określa szczegółowy charakter form.
Nieobowiązkowe: inne formy określone przez nauczyciela.
2. Formy ustne:
Nieobowiązkowe, określone przez nauczyciela.
3. Dodatkowe formy aktywności, lekcyjne i pozalekcyjne (np. udział w konkursach, olimpiadach,
projektach i innych związanych z przedmiotem) są oceniane przez nauczyciela według założeń, które
przedstawi klasie na początku roku szkolnego.
4. Ocena śródroczna i roczna ustalona jest na podstawie ocen bieżących według ich hierarchii ustalonej
w WSO.
- wagę 3 nadano ocenom ze sprawdzianów pisemnych z jednego lub kilku działów oraz za obszerne,
przekrojowe odpowiedzi ustne z materiału powtórzeniowego,
- wagę 2 mają oceny za odpowiedzi ustne (kartkówki) z bieżącego materiału nauczania,
- wagę 1 nadano ocenom za referaty, zadania domowe, pracę na lekcji itp. przejawy aktywności.
5. Dopuszczalne jest stosowanie znaków „+” i „-” jako odrębnych znaków w skali ocen. 4 uzyskane „+”
stanowią równowartość oceny „5” (bardzo dobrej); 4 uzyskane „-” stanowią równowartość oceny
„1” (niedostatecznej). Stosuje się znaki „+” i „-ʺ na przykład przy ocenianiu odpowiedzi, aktywności
lekcyjnej i prac domowych.
6. Stosowany jest procentowy przelicznik punktów na ocenę:
a) dla wypracowań na poziomie podstawowym:
96% - 100%
Celujący
84% - 95%
Bardzo dobry
70% - 83%
Dobry
57% - 69%
Dostateczny
40% - 56%
Dopuszczający
0% - 39%
Niedostateczny
b) do czytania ze zrozumieniem i sprawdzianów:
96% - 100%
89% - 95%
71% - 88%
55% - 70%
35% - 54%
0% - 34%
Celujący
Bardzo dobry
Dobry
Dostateczny
Dopuszczający
Niedostateczny
c) dla wypracowań na poziomie rozszerzonym:
97% - 100%
87% - 96%
72% - 86%
57% - 71%
39% - 56%
0% - 38%
Celujący
Bardzo dobry
Dobry
Dostateczny
Dopuszczający
Niedostateczny
1|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
Wypracowania oceniane są zgodnie z kryteriami zapisanymi w informatorze maturalnym.
Nauczyciel przekazuje informacje o ocenie:
- uczniowi – jako komentarz do każdej oceny, wyjaśnienie, uzasadnienie, wskazówki do dalszej pracy;
przy omawianiu wyników sprawdzianów, diagnoz;
- rodzicom – na ich prośbę, jako informację o aktualnym rozwoju dziecka, jego uzdolnieniach
i trudnościach podczas konsultacji, umówionych wcześniej rozmów indywidualnych, za
pośrednictwem wychowawcy klasy lub drogą elektroniczną;
- nauczyciel przechowuje prace pisemne uczniów i udostępnia je na prośbę rodziców.
9. Pozostałe zasady oceniane uzgodnione zostają przez nauczyciela z zespołem klasowym.
7.
8.
II.
TRYB UZUPEŁNIANIA ZALEGŁOŚCI
1. Uczeń ma obowiązek uzupełnić braki w wiedzy spowodowane nieobecnością.
2. Uczeń ma obowiązek porozumieć się z nauczycielem w sprawie terminu zaległej pracy. Zaległą pracę
uczeń ma obowiązek uzupełnić na zasadach określonych przez nauczyciela na początku roku.
3. Uczeń nie może zgłosić nieprzygotowania przed zapowiedzianym powtórzeniem materiału (także w
formie ustnej) i przed zapowiedzianym sprawdzianem.
III.
CELE OCENIANIA
1.
2.
3.
4.
Informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w tym zakresie.
Pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju.
Motywowanie ucznia do dalszej pracy.
Dostarczanie rodzicom, opiekunom i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach w uczeniu
się oraz szczególnych uzdolnieniach ucznia.
5. Umożliwienie nauczycielowi – poloniście doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktyczno –
wychowawczej.
IV.
TREŚCI NAUCZANIA – WYMAGANIA Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ
Szczegółowe wymagania dla poszczególnych klas są określone w programach nauczania.
ZAKRES PODSTAWOWY
ZAKRES ROZSZERZONY
I. Odbiór wypowiedzi i wykorzystanie zawartych w nich informacji.
1. Czytanie i słuchanie. Uczeń:
1) odczytuje sens całego tekstu (a w nim znaczenia
spełnia wymagania określone dla
wyrazów, związków frazeologicznych, zdań, grup zdań
zakresu
uporządkowanych w akapicie, odróżnia znaczenie realne podstawowego, a ponadto:
i etymologiczne) oraz wydzielonych przez siebie
1) czyta utwory stanowiące konteksty
fragmentów; potrafi objaśnić ich sens oraz funkcję na tle dla tekstów kultury poznawanych w
całości;
szkole;
2) rozpoznaje specyfikę tekstów publicystycznych
2) twórczo wykorzystuje wypowiedzi
(artykuł, felieton, reportaż), politycznych (przemówienie) krytycznoliterackie i
i popularnonaukowych; wśród tekstów prasowych
teoretycznoliterackie (np. recenzja,
rozróżnia wiadomość i komentarz; odczytuje zawarte w
szkic, artykuł, esej);
odbieranych tekstach informacje zarówno jawne, jak i
3) porównuje tekst linearny i hipertekst
ukryte;
rozumiany jako wypowiedź nieciągła,
3) rozpoznaje typ nadawcy i adresata tekstu;
nielinearna, stanowiąca system
powiązanych segmentów tekstowych,
2|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
4) wskazuje charakterystyczne cechy stylu danego
tekstu, rozpoznaje zastosowane w nim środki językowe i
ich funkcje w tekście;
5) wyróżnia argumenty, kluczowe pojęcia i twierdzenia w
tekście argumentacyjnym, dokonuje jego logicznego
streszczenia;
6) rozróżnia w dialogu odpowiedzi właściwe i unikowe;
7) rozpoznaje w wypowiedzi ironię, objaśnia jej
mechanizm i funkcję;
8) rozpoznaje pytania podchwytliwe i sugerujące
odpowiedź;
9) rozpoznaje manipulację językową w tekstach
reklamowych, w języku polityków i dziennikarzy.
2. Samokształcenie i docieranie do informacji. Uczeń:
1) szuka literatury przydatnej do opracowania
różnych zagadnień; selekcjonuje ją według wskazanych
kryteriów (w zasobach bibliotecznych korzysta zarówno
z tradycyjnego księgozbioru, jak i z zapisów
multimedialnych i elektronicznych, w tym Internetu);
2) korzysta ze słowników i leksykonów, w tym słowników
etymologicznych i symboli;
3) tworzy przedmiotowe bazy danych zawierające
informacje zdobywane w toku nauki;
4) sporządza opis bibliograficzny książki i artykułu,
zapisów elektronicznych, bibliografię wybranego tematu.
3. Świadomość językowa. Uczeń:
1) analizuje i definiuje (w razie potrzeby z pomocą
słowników) znaczenia słów;
2) zna pojęcia znaku i systemu znaków; uzasadnia, że
język jest systemem znaków; rozróżnia znaki werbalne i
niewerbalne, ma świadomość ich różnych funkcji i
sposobów interpretacji;
3) zna pojęcie aktu komunikacji językowej i wskazuje
jego składowe (nadawca, odbiorca, kod, komunikat,
kontekst), dostrzega i omawia współczesne zmiany
modelu komunikacji językowej (np. różnice między
tradycyjną komunikacją ustną lub pisaną a komunikacją
przez Internet);
4) rozpoznaje i nazywa funkcje tekstu (informatywną,
poetycką, ekspresywną, impresywną – w tym
perswazyjną);
5) wskazuje w czytanych tekstach i analizuje przykłady
odmian terytorialnych, środowiskowych i zawodowych
polszczyzny;
6) rozpoznaje w czytanych tekstach oraz
wypowiedziach mówionych stylizację, rozróżnia jej
rodzaje (archaizację, dialektyzację, kolokwializację) i
określa funkcje;
7) rozróżnia pojęcia błędu językowego i zamierzonej
innowacji językowej, poprawności i stosowności
wypowiedzi; rozpoznaje i poprawia różne typy błędów
językowych;
łączonych dowolnie przez użytkownika
języka w każdorazowym akcie odbioru;
4) rozpoznaje retoryczną organizację
wypowiedzi – wskazuje zastosowane w
niej sposoby osiągania przejrzystości i
sugestywności;
5) rozpoznaje mechanizmy nowomowy
charakterystyczne dla systemów
totalitarnych.
spełnia wymagania określone dla
zakresu
podstawowego, a ponadto:
1) samodzielnie wybiera do lektury
teksty,
stosując różne kryteria wyboru, które
potrafi uzasadnić;
2) adiustuje tekst na poziomie
elementarnym.
spełnia wymagania określone dla
zakresu
podstawowego, a ponadto:
1) rozróżnia i omawia na wybranych
przykładach funkcje języka – poznawczą
(kategoryzowanie świata),
komunikacyjną (tworzenie wypowiedzi i
stosowanie języka w aktach komunikacji)
oraz społeczną (jednoczenie grupy i
budowanie tożsamości zbiorowej –
regionalnej, środowiskowej,
narodowej);
2) dostrzega związek języka z obrazem
świata;
3) rozpoznaje i wskazuje wybrane cechy
języka polskiego, które świadczą o jego
przynależności do rodziny języków
słowiańskich; sytuuje polszczyznę na tle
innych języków używanych w Europie;
4) postrzega styl potoczny jako centrum
systemu stylowego polszczyzny, od
którego odróżniają się inne style:
artystyczny, naukowy, urzędowy,
publicystyczny.
3|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
8) odróżnia słownictwo neutralne od emocjonalnego i
wartościującego, oficjalne od swobodnego.
II. Analiza i interpretacja tekstów kultury. Uczeń zna teksty literackie i inne teksty kultury wskazane
przez nauczyciela.
1. Wstępne rozpoznanie. Uczeń:
prezentuje własne przeżycia wynikające z kontaktu z
spełnia wymagania określone dla
dziełem sztuki;
zakresu
2) określa problematykę utworu;
podstawowego.
3) rozpoznaje konwencję literacką (stałe pojawianie się
danego literackiego rozwiązania w obrębie pewnego
historycznie określonego zbioru utworów).
2. Analiza. Uczeń:
1) wskazuje zastosowane w utworze środki
spełnia wymagania określone dla
wyrazu artystycznego i ich funkcje (poznane
zakresu
wcześniej, a ponadto: oksymorony, synekdochy,
podstawowego, a ponadto:
hiperbole, elipsy, paralelizmy) oraz inne wyznaczniki
1) wskazuje związki między różnymi
poetyki danego utworu (z zakresu podstaw wersyfikacji, aspektami utworu (estetycznym,
kompozycji, genologii) i określa ich funkcje;
etycznym i poznawczym);
2) dostrzega w czytanych utworach cechy
2) dostrzega przemiany konwencji i
charakterystyczne określonej epoki (średniowiecze,
praktykę ich łączenia (synkretyzm
renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm,
konwencji i gatunków);
Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne,
3) rozpoznaje aluzje literackie i symbole
współczesność);
kulturowe (np. biblijne, romantyczne)
3) analizując teksty dawne, dostrzega różnice językowe
oraz ich funkcję ideową i kompozycyjną,
(fonetyczne, leksykalne) wynikające ze zmian
a także znaki tradycji, np. antycznej,
historycznych;
judaistycznej, chrześcijańskiej,
4) rozpoznaje w utworze sposoby kreowania świata
staropolskiej;
przedstawionego i bohatera (narracja, fabuła, sytuacja
4) dostrzega w czytanych utworach:
liryczna, akcja);
parodię, parafrazę i trawestację,
5) porównuje utwory literackie lub ich fragmenty
wskazuje ich wzorce tekstowe;
(dostrzega cechy wspólne i różne).
5) rozpoznaje i charakteryzuje styl
utworu, np. wiersza renesansowego,
barokowego, klasycystycznego,
romantycznego.
3. Interpretacja. Uczeń:
1) wykorzystuje w interpretacji elementy znaczące dla
spełnia wymagania określone dla
odczytania sensu utworu (np. słowa-klucze, wyznaczniki zakresu
kompozycji);
podstawowego, a ponadto:
2) wykorzystuje w interpretacji utworu konteksty (np.
1) dostrzega i komentuje estetyczne
literackie, kulturowe, filozoficzne, religijne);
wartości utworu literackiego;
3) porównuje funkcjonowanie tych samych motywów w 2) przeprowadza interpretację
różnych utworach literackich;
porównawczą utworów literackich;
4) odczytuje treści alegoryczne i symboliczne utworu.
3) w interpretacji eseju i felietonu
wykorzystuje wiedzę o ich cechach
gatunkowych;
4) konfrontuje tekst literacki z innymi
tekstami kultury np. plastycznymi,
teatralnymi, filmowymi.
4. Wartości i wartościowanie. Uczeń:
1) dostrzega związek języka z wartościami, rozumie, że
spełnia wymagania określone dla
język podlega wartościowaniu, (np. język jasny, prosty,
zakresu
zrozumiały, obrazowy, piękny), jest narzędziem
podstawowego, a ponadto:
4|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
wartościowania, a także źródłem poznania wartości
1) wskazuje różne sposoby wyrażania
(utrwalonych w znaczeniach nazw wartości, takich jak:
wartościowań w tekstach.
dobro, prawda, piękno; wiara, nadzieja, miłość; wolność,
równość, braterstwo; Bóg, honor, ojczyzna; solidarność,
niepodległość, tolerancja);
2) dostrzega obecne w utworach literackich oraz innych
tekstach kultury wartości narodowe i uniwersalne;
3) dostrzega w świecie konflikty wartości (np. równości i
wolności, sprawiedliwości i miłosierdzia) oraz rozumie
źródła tych konfliktów.
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) tworzy dłuższy tekst pisany lub mówiony (rozprawka,
spełnia wymagania określone dla
recenzja, referat, interpretacja utworu literackiego lub
zakresu
fragmentu) zgodnie z podstawowymi regułami jego
podstawowego, a ponadto:
organizacji, przestrzegając zasad spójności znaczeniowej 1) tworzy wypowiedzi ze świadomością
i logicznej;
ich funkcji sprawczej;
2) przygotowuje wypowiedź (wybiera formę gatunkową i 2) ocenia własną kompetencję językową
odpowiedni układ kompozycyjny, analizuje temat,
(poprawność gramatyczną i słownikową)
wybiera formę kompozycyjną, sporządza plan
oraz kompetencję komunikacyjną
wypowiedzi, dobiera właściwe słownictwo);
(stosowność i skuteczność
3) tworzy samodzielną wypowiedź argumentacyjną
wypowiadania się).
według podstawowych zasad logiki i retoryki (stawia tezę
lub hipotezę, dobiera argumenty, porządkuje je,
hierarchizuje, dokonuje ich selekcji pod względem
użyteczności w wypowiedzi, podsumowuje, dobiera
przykłady ilustrujące wywód myślowy, przeprowadza
prawidłowe wnioskowanie);
4) publicznie wygłasza przygotowaną przez siebie
wypowiedź, dbając o dźwiękową wyrazistość przekazu
(w tym także tempo mowy i donośność głosu);
5) stosuje uczciwe zabiegi perswazyjne, zdając sobie
sprawę z ich wartości i funkcji; wystrzega się
nieuczciwych zabiegów erystycznych;
6) opracowuje redakcyjnie własny tekst (dokonuje
uzupełnień, przekształceń, skrótów, eliminuje
przypadkową niejednoznaczność wypowiedzi, sporządza
przypisy);
7) wykonuje różne działania na tekście cudzym
(np. streszcza, parafrazuje, sporządza konspekt, cytuje).
2. Świadomość językowa. Uczeń:
1) operuje słownictwem z określonych kręgów
spełnia wymagania określone dla
tematycznych (na tym etapie rozwijanym i
zakresu
koncentrującym się przede wszystkim wokół tematów:
podstawowego.
Polska, Europa, świat – współczesność i przeszłość;
kultura, cywilizacja, polityka).
Teksty kultury
1. Teksty poznawane w całości (nie mniej niż 13 pozycji książkowych odpowiednio w trzyletnim bądź
czteroletnim okresie nauczania oraz wybrane przez nauczyciela teksty o mniejszej objętości, przy
czym nie można pominąć autorów i utworów oznaczonych gwiazdką):
Sofokles Antygona lub Król Edyp (wersja literacka lub
Teksty określone dla zakresu
spektakl teatralny);
podstawowego, a ponadto:
5|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
* Bogurodzica; Lament świętokrzyski;
Horacy – wybrane liryki;
*Jan Kochanowski – wybrane pieśni, treny (inne niż w
Jan Kochanowski Treny (jako cykl
gimnazjum) i psalm;
poetycki); poezja barokowa (np. Daniel
Mikołaj Sęp Szarzyński – wybrane sonety;
Naborowski, Jan Andrzej Morsztyn);
William Szekspir Makbet lub Hamlet;
wybrany wiersz z romantycznej poezji
Adam Mickiewicz – wybrane sonety i inne wiersze (w
europejskiej;
tym Romantyczność), *Dziadów część III, *Pan Tadeusz;
Juliusz Słowacki Kordian lub Fantazy;
Juliusz Słowacki – wybrane wiersze;
Zygmunt Krasiński Nie-Boska Komedia;
Cyprian Norwid – wybrane wiersze;
realistyczna lub naturalistyczna powieść
Bolesław Prus *Lalka;
europejska (np. Honoriusz Balzak Ojciec
Fiodor Dostojewski – wybrany utwór, np. Zbrodnia i
Goriot, Emil Zola Nana lub Gustaw
kara, Łagodna;
Flaubert Pani Bovary);
Joseph Conrad Jądro ciemności;
Stanisław Ignacy Witkiewicz Szewcy;
Jan Kasprowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Leopold
Gustaw Herling-Grudziński – wybrane
Staff – wybrane wiersze;
opowiadanie;
Stanisław Wyspiański *Wesele;
Michaił Bułhakow Mistrz i Małgorzata;
Władysław Stanisław Reymont Chłopi (tom I – Jesień);
wybrana powieść lub zbiór opowiadań z
Stefan Żeromski – wybrany utwór (Ludzie bezdomni,
XX lub XXI w. (np. Marii Dąbrowskiej,
Wierna rzeka, Echa leśne lub Przedwiośnie);
Zofii Nałkowskiej, Marii Kuncewiczowej,
Bolesław Leśmian, Julian Tuwim, Jan Lechoń, Julian
Józefa Wittlina, Józefa Mackiewicza,
Przyboś, Józef Czechowicz, Konstanty Ildefons Gałczyński Juliana Stryjkowskiego, Andrzeja
– wybrane wiersze;
Kuśniewicza, Tadeusza Konwickiego,
Jarosław Iwaszkiewicz – wybrane opowiadanie;
Stanisława
*Bruno Schulz – wybrane opowiadanie;
Lema, Wiesława Myśliwskiego, Marka
Tadeusz Borowski – wybrane opowiadanie;
Nowakowskiego, Jerzego Pilcha, Olgi
Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Różewicz, Czesław
Tokarczuk, Stefana Chwina, Pawła
Miłosz, Wisława Szymborska, Zbigniew Herbert, Ewa
Huellego); wybrana powieść (lub zbiory
Lipska, Adam Zagajewski,
opowiadań) dwudziestowiecznych
Stanisław Barańczak – wybrane wiersze;
autorów z literatury światowej (np.
Miron Białoszewski – wybrane utwory;
Franza Kafki, Thomasa Manna, Vladimira
wybrany dramat dwudziestowieczny z literatury polskiej Nabokova, Alberta Camusa, Isaaca
(np. Stanisława Ignacego Witkiewicza, Sławomira Mrożka Bashevisa Singera, Johna Steinbecka,
lub Tadeusza Różewicza);
Kurta Vonneguta, Gabriela Garcii
wybrana powieść polska z XX lub XXI w. (np. Marii
Marqueza, Günthera
Kuncewiczowej Cudzoziemka, Zofii Nałkowskiej Granica, Grassa, Umberto Eco, Milana Kundery);
Józefa Mackiewicza Droga donikąd, Stanisława Lema
wybrane wiersze dwudziestowiecznych
Solaris, Juliana Stryjkowskiego Austeria, Tadeusza
poetów polskich (innych niż wymienieni
Konwickiego
na poziomie podstawowym).
Kronika wypadków miłosnych);
wybrana powieść światowa z XX lub XXI w. (np. Franza
Kafki Proces, Alberta Camusa Dżuma, George’a Orwella
Rok 1984, Isaaca Bashevisa Singera Sztukmistrz z Lublina,
Gabriela Garcii Marqueza Sto lat samotności, Umberto
Eco Imię róży).
2. Teksty poznawane w całości lub w części (decyzja należy do nauczyciela), przy czym nie można
pominąć utworu oznaczonego gwiazdką:
wybór mitów;
teksty określone dla zakresu
Dzieje Tristana i Izoldy;
podstawowego,
Miguel Cervantes Don Kichote;
a ponadto:
Jan Chryzostom Pasek Pamiętniki;
wybrany esej Mieczysława Jastruna lub
Ignacy Krasicki – wybrana satyra lub Monachomachia;
Zygmunta Kubiaka poświęcony kulturze
Adam Mickiewicz Dziady część IV;
antycznej;
Juliusz Słowacki Kordian;
Dante Alighieri Boska komedia;
6|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
Witold Gombrowicz *Ferdydurke;
Irit Amiel – wybrane opowiadanie z tomu Osmaleni lub
Hanna Krall Zdążyć przed Panem Bogiem;
Gustaw Herling-Grudziński Inny świat;
Ryszard Kapuściński Podróże z Herodotem;
Biblia (wybrane psalmy, fragmenty: Pieśni nad Pieśniami,
Księgi Hioba, Apokalipsy św. Jana);
3. Inne:
wybrane filmy z twórczości polskich reżyserów
(np. Krzysztofa Kieślowskiego, Andrzeja Munka,
Andrzeja Wajdy, Krzysztofa Zanussiego);
homilia Jana Pawła II wygłoszona 2 czerwca 1979 roku w
Warszawie na Placu Zwycięstwa (Piłsudskiego) –
nagranie telewizyjne.
V.
Johann Wolfgang Goethe Faust;
Czesław Miłosz – wybrany esej;
Zbigniew Herbert – wybrany esej;
inny esej autora polskiego (np.
Kazimierza Wyki, Jana Błońskiego, Marii
Janion, Leszka
Kołakowskiego, ks. Józefa Tischnera,
Jarosława Rymkiewicza, Jerzego
Stempowskiego);
wybrany reportaż autora polskiego (np.
Ryszarda Kapuścińskiego, Krzysztofa
Kąkolewskiego, Hanny Krall, Henryka
Grynberga);
dziennik (np. Marii Dąbrowskiej, Zofii
Nałkowskiej, Jarosława Iwaszkiewicza,
Witolda Gombrowicza);
Jan Paweł II Tryptyk Rzymski;
Biblia (fragmenty Starego i Nowego
Testamentu jako konteksty
interpretacyjne dla lektury dzieł
z innych epok).
jak dla zakresu podstawowego, a
ponadto:
wybrane filmy z klasyki kinematografii
światowej (np. Ingmara Bergmana,
Charlesa Chaplina, Federico Felliniego,
Akiry Kurosawy, Andrieja Tarkowskiego,
Orsona Wellesa);
spektakle teatralne (w tym Teatru TV) –
przynajmniej jeden w roku;
stała lektura gazety codziennej,
tygodnika opinii, miesięcznika i
kwartalnika.
WARUNKI POPRAWY OCEN BIEŻĄCYCH
1. Uczeń ma prawo poprawić ocenę niedostateczną z każdej formy sprawdzającej wiadomości
i umiejętności.
2. Uczeń ma obowiązek ustalić termin poprawy z nauczycielem na zasadach przedstawionych na
początku roku szkolnego.
3. Uczeń może daną formę pisemną poprawić tylko raz.
4. Zarówno pierwsza ocena, jak i ocena z poprawy zostają wpisane do dziennika.
5. Uczeń ma prawo do 1 nieprzygotowania w półroczu (oprócz 2 półrocza klasy III, który pozostaje bez
nieprzygotowań).
6. Warunki i możliwość poprawy innej oceny niż ocena niedostateczna określa indywidualnie nauczyciel
na początku roku.
7|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
VI.
USTALANIE OCENY KLASYFIKACYJNEJ I WARUNKI POPRAWY PROPONOWANEJ OCENY KLASYFIKACYJNEJ
1. Przy ustalaniu oceny rocznej bierze się pod uwagę wyniki klasyfikacji śródrocznej.
2. Oceny śródroczną i roczną nauczyciel ustala na podstawie średniej ważonej ocen (e-dziennik).
od 5,75
od 4,75
od 3,75
od 2,75
od 1,75
poniżej 1,75
Celujący
Bardzo dobry
Dobry
Dostateczny
Dopuszczający
Niedostateczny
3. Na 2 tygodnie przed klasyfikacją roczną uczniowie i ich rodzice/prawni opiekunowie informowani są
o przewidywanych ocenach klasyfikacyjnych z zajęć edukacyjnych. Przewidywane oceny
klasyfikacyjne mogą ulec zmianie.
4. Uczeń lub jego rodzice/prawni opiekunowie mogą zgłosić zastrzeżenia do Dyrektora Szkoły, jeżeli
uznają, że roczna ocena klasyfikacyjna z zajęć edukacyjnych została ustalona niezgodnie z przepisami
prawa dotyczącymi trybu ustalania tej oceny. Zastrzeżenia w formie pisemnej mogą być zgłoszone
w terminie do 2 dni od dnia zakończenia rocznych zajęć dydaktyczno-wychowawczych.
5. Za przewidywaną ocenę roczną przyjmuje się ocenę zaproponowaną przez nauczyciela zgodnie
z terminem ustalonym w Statucie Szkoły.
6. Uczeń może ubiegać się o podwyższenie przewidywanej oceny tylko o jeden stopień.
7. Warunki ubiegania się o ocenę wyższa niż przewidywana:
1) usprawiedliwione wszystkie nieobecności na zajęciach z danego przedmiotu;
2) przystąpienie do wszystkich sprawdzianów przeprowadzonych przez nauczyciela;
3) uzyskanie ze wszystkich prac pisemnych ocen pozytywnych;
4) korzystanie z proponowanych przez nauczyciela form uzupełnienia braków wiadomości
i umiejętności.
8. Uczeń ubiegający się o podwyższenie oceny zwraca się z pisemną prośbą do wychowawcy klasy do
5 dni od ustalonego w Statucie Szkoły terminu poinformowania uczniów o przewidywanych ocenach
rocznych.
9. Wychowawca sprawdza spełnienie warunków ust. 7. pkt. 1., a nauczyciel przedmiotu warunków
ust. 7. pkt. 2, 3 i 4.
10. W przypadku niespełnienia któregokolwiek z warunków opisanych w ust. 7. prośba ucznia zostaje
rozpatrzona negatywnie, a wychowawca lub nauczyciel przedmiotu na podaniu odnotowuje
przyczynę jej odrzucenia. Podanie przechowuje wychowawca klasy.
11. Uczeń przystępuje do sprawdzianu, przygotowanego przez nauczyciela przedmiotu, najpóźniej na
7 dni przed rocznym klasyfikacyjnym posiedzeniem Rady Pedagogicznej.
12. Poprawa przewidywanej oceny rocznej może nastąpić jedynie w przypadku, gdy uczeń uzyskał ze
sprawdzianu ocenę, o którą się ubiega lub wyższą.
13. Ustalona ocena roczna nie może być niższa od oceny proponowanej przez nauczyciela.
14. Sprawdzian oceniony zgodnie z kryteriami ocen zawartymi w Przedmiotowym Systemie Oceniania
przechowuje wychowawca klasy.
VII.
SPOSOBY POSTĘPOWANIA Z UCZNIAMI O SPECYFICZNYCH TRUDNOŚCIACH W NAUCE
1. Specyficzne trudności w nauce, stwierdzone przez poradnię psychologiczno – pedagogiczną, takie jak:
dysleksja, dysgrafia, dysortografia są uwzględniane w procesie oceniania.
2. Nauczyciel dostosowuje system oceniania ucznia do wskazań poradni według możliwości i stopnia
zaawansowania dysleksji rozwojowej.
3. Czas pisania zostaje wydłużony stosownie do warunków pracy.
8|Strona
PSO z języka polskiego 2016/2017
4. Sprawdzanie prac pisemnych odbywa się zgodnie z kryteriami ustalonymi dla sprawdzania poprawności
zapisu przez ekspertów Centralnej Komisji Egzaminacyjnej:
a) Nie należy uwzględniać w ocenie następujących błędów:
- zmienionej kolejności liter w wyrazach,
- wstawionych dodatkowych liter w wyrazie, opuszczonych lub przestawionych liter,
- opuszczonego początku lub końca wyrazu,
- występowania w wyrazach głosek dźwięcznych zamiast bezdźwięcznych i odwrotnie,
- mylenia głosek "i" i "j", głosek nosowych z końcówką fleksyjną, np.: ę - em, ą - om,
- mylenia przedrostków z zaimkami, np.: pode szły; błędnego zapisywania przyimków z rzeczownikami i
przysłówkami, np.: wklasie, zachwilę, napewno,
- niewłaściwego zapisu spółgłosek miękkich, np.: rosinie zamiast rośnie, skosiny zamiast skośny,
- pisowni niezgodnej z zasadami ortografii, jeżeli wynika ona z nadmiernego zaufania do zasad ortografii i
schematycznego ich stosowania (od uczniów wymaga się dobrej znajomości zasad ortografii), np.: startóje
bo startować,
- błędnego stosowania lub niestosowania znaków interpunkcyjnych.
b) Uczeń, u którego stwierdzono dysgrafię ma prawo stawiać niekształtne litery, pisać mało czytelnie i
poza liniami.
c) Wszystkie inne uchybienia w pracy nie są uzasadnione wymienionymi dysfunkcjami.
9|Strona