Przestrzeń nazw DNS Zarządzanie olbrzymim, nieustannie

Przestrzeń nazw DNS
Zarządzanie olbrzymim, nieustannie zmieniającym się zbiorem nazw jest dla projektantów sieci nie lada wyzwaniem. W systemie
tradycyjnej, „papierowej" poczty zadanie to realizowane jest za pomocą wszelkiego rodzaju skorowidzów zawierających dane
osobowe (kraj, miasto, ulica, nr domu) adresatów w układzie hierarchicznym, dzięki czemu np. Andrzej Grażyński mieszkający w
Gdyni (Polska) zostanie bezbłędnie odróżniony od Andrzeja Grażyńskiego mieszkającego w Paterson w stanie New Jersey (USA).
System DNS spełnia analogiczną rolę w odniesieniu do Internetu.
Koncepcyjnie Internet podzielony został na ponad 200 domen najwyższego poziomu (ang. top-level domains), z których każda
stanowi w istocie zbiór pewnej liczby hostów. Każda domena dzieli się na poddomeny (ang. subdomains), które podlegać mogą
analogicznemu podziałowi. Schematycznie można to przedstawić w postaci drzewa widocznego na rysunku 7.1 jego liście
reprezentują domeny niepodlegające dalszemu podziałowi, choć oczywiście składające się z pewnej liczby hostów — od
pojedynczego hosta do tysięcy hostów w sieciach korporacyjnych.
Domeny najwyższego poziomu dzielą się na dwie kategorie: rodzajowe (ang. generic) i narodowe (ang. countries). Oryginalnie
pierwsza z wymienionych kategorii obejmowała siedem następujących domen:
• com — dla zastosowań komercyjnych (ang. commercial),
• edu — dla instytucji edukacyjnych,
• gov — dla przedsięwzięć rządu USA,
• int — dla wybranych organizacji międzynarodowych,
• mil — dla celów militarnych armii USA,
• net — dla dostawców usług sieciowych,
• org — dla organizacji niedochodowych.
www.zsp1.eu - 1/5
www.zsp1.eu - 2/5
www.zsp1.eu - 3/5
Nawiązując do drzewiastej reprezentacji przestrzeni nazw z rysunku 7.1: nazwa każdej domeny (poddomeny) wyznaczona jest przez
ścieżkę prowadzącą od danego węzła (w szczególności — liścia) do (nienazwanego) korzenia. Poszczególne człony (ang. members)
nazwy (reprezentowani przez kolejne węzły na ścieżce) oddzielane są od siebie kropką (ang. dot) — tak więc naprzykład domena
departamentu inżynierii firmy Sun Microsystems nosić może nazwę eng.sun.com, a nie (jak w systemie UNIX) /com/sun/eng.
Zwróćmy uwagę, że hierarchiczny charakter przestrzeni nazw wyklucza konflikt wspomnianej domeny z inną domeną używającą
członu eng, na przykład z donieną eng.yale.edu używaną (prawdopodobnie) przez angielski oddział uniwersytetu Yale.
Nazwy domen mogą mieć postać absolutną lub względną (relatywną). W przeciwieństwie do nazwy relatywnej, nazwa absolutna
zawsze kończy się kropką. Nazwy relatywne nigdy nie kończ się kropkami, a ich prawdziwe znaczenie zależne jest od kontekstu
warunkującego jednoznaczną interpretację. Niezależnie jednak od swego charakteru każda nazwa domeny identyfikuje pewne
poddrzewo w drzewie przestrzeni nazw, czyli pewien węzeł wraz z węzłami będącymi jego potomkami (bezpośrednimi i dalszymi).
Wielkość liter w nazwie domeny nie ma znaczenia, tak więc np. edu, Edu i EDU oznaczają tą samą domenę. Nazwy każdego członu
domeny może liczyć co najwyżej 63 znaki; długość całej nazwy domeny ograniczona jest natomiast do 255 znaków.
Z założenia każda domena może zostać umieszczona w drzewie przestrzeni nazw na dwa sposoby, na przykład (rodzajowa) domena
cs.yale.edu może równie dobrze zostać zarejestrowana jako domena narodowa cs.yale.edu.us. W rzeczywistości większość
organizacji w USA rejestruje swe domeny jako rodzajowe, podczas gdy większość innych krajów preferuje domeny o charakterze
narodowym. Nic oczywiście nie stoi na przeszkodzie skorzystania z obydwu tych możliwości jednocześnie (na przykład przez
zarejestrowanie domen sony.com i sony.nl), choć praktyka ta stosowana jest głównie przez firmy o zasięgu międzynarodowym.
Dla każdej domeny określony jest sposób definiowania jej poddomen. Na przykład w Japonii istnieją domeny ac.jp i co.jp, które
stanowią „lustrzane odbicia" (ang. mirrors) domen edu i com w Holandii natomiast nie stosuje się odniesienia do domen rodzajowych
— domeny wszystkich organizacji lokowane są jako poddomeny węzła nl. Tak więc wszystkie trzy poniższe nazwy identyfikują
wydział informatyki (jakiegoś) uniwersytetu:
(1)
(2)
(3)
cs.yale.edu (uniwersytet w Yale. USA).
cs.vu.nl (uniwersytet Vrije w Holandii).
cs.keio.ac.jp (uniwersytet Keio w Japonii).
www.zsp1.eu - 4/5
www.zsp1.eu - 5/5