Rodzaje obsługiwanej pamięci 1. Pamięć konwencjonalna

Rodzaje obsługiwanej pamięci
1. Pamięć konwencjonalna
W informatyce podstawowe 640 KB pamięci RAM w komputerach PC.
2. Pamięć rozszerzona
XMS, w informatyce pamięć przedłuŜona. Niedostępny dla bezpośredniego wykonywania większości programów
fragment adresowanej pamięci RAM komputera PC, zawarty poza konwencjonalną granicą 1 MB.
Pamięć rozszerzona moŜe słuŜyć jako szybko dostępna składnica danych (Np. dysk wirtualny) bądź programów
oczekujących na wywołanie. System operacyjny DOS od wersji 5.0 dopuszcza uŜycie pierwszych 64 KB XMS powyŜej
1MB (tzw. HMA - High Memory Area) jako przestrzeni do przechowywania programów rezydentnych.
3. Pamięć stronicowana
EMS, w informatyce pamięć RAM w komputerze PC zawarta powyŜej standardowej granicy 1 MB, adresowana za
pośrednictwem okna pamięci o wielkości 64 KB, umieszczonego poniŜej granicy 1 MB.
Do obsługi pamięci stronicowanej są stosowane procedury stronicowania (wg standardu LIM EMS). SłuŜą one do
przełączania okna pamięci w obrębie całej zainstalowanej pamięci EMS. W komputerach z procesorami co najmniej 386
moŜna emulować pamięć EMS, korzystając z pamięci rozszerzonej.
Specyfikacje pamięci stronicowanej zostały opracowane w celu przekroczenia ograniczeń 1 MB pamięci RAM,
obowiązujących w początkowych konstrukcjach komputerów PC.
Zapewne uŜytkownicy programów dos'owych nie raz spotkali się z komunikatem typu "Brak pamięci do uruchomienia
programu". Dzieje się tak poniewaŜ system DOS był projektowany w czasach gdy 640 KB pamięci konwencjonalnej
wydawało się absolutnie wystarczające do uruchomienia pisanych wówczas aplikacji. Programy jednak stawały się coraz
bardziej pamięcioŜerne i aby temu zaradzić wymyślono dwa standardy rozszerzenia pamięci. eXtended Memory
Specification i Expanded Memory Specification jest dostępny tylko dla komputerów z procesorem 80286, 80386,80486 i
Pentium. Drugi moŜna stosować nawet w XT, a poza tym akceptuje go większa część programów. Rozszerzeniem
steruje program Expanded Memory Manager, ładowany automatycznie z pliku CONFIG.SYS poleceniem DEVICE=.
Najbardziej znanym programem zarządzającym pamięcią rozszerzoną jest Emm386.exe.
Standardowo system oraz sterowniki ładowane są do pamięci konwencjonalnej. Jednak istnieje sposób aby część
systemu oraz sterowników przenieść do pamięci górnej za pomocą polecenia DEVICEHIGH w pliku CONFIG.SYS i
polecenia LoadHigh w pliku autoexec.bat. Dzięki temu zwalniamy część pamięci konwencjonalnej. Ma to szczególne
znaczenie przy uruchamianiu aplikacji korzystających z tego rodzaju pamięci Np. gry.
Przykładowe wpisy w:
CONFIG.SYS
autoexec.bat
DOS=HIGH,UMB
DEVICE=A:\HIMEM.SYS
DEVICE=A:\EMM386.EXE noems
DEVICEHIGH=A:\display.sys con=(ega,,1)
Country=048,852,A:\country.sys
LH mode con codepage prepare=((852) A:\ega.cpi)
LH mode con codepage select=852
LH keyb pl,, A:\keybrd4.sys
LH A:\mouse.exe
Jak widać w pliku CONFIG.SYS została dopisana linia poleceń ładująca sterownik EMM386.EXE z parametrem noems.
W przypadku gdy występują kłopoty z uruchomieniem programu parametr ten naleŜy zmienić na ram lub zrezygnować z
obu tych parametrów. Ilość pamięci konwencjonalnej moŜna dodatkowo zwiększyć poprzez usunięcie sterowników
obsługujących dyski skompresowane. Jednak jeśli w komputerze zainstalowane są takie dyski naleŜy z tego
zrezygnować. Sterownik dblspace.bin lub drvspace.bin ładowane są automatycznie za pośrednictwem pliku msdos.sys.
Aby je wyłączyć naleŜy zredagować plik msdos.sys do podobnej postaci. Kolorem czerwonym oznaczone zostały wpisy,
które naleŜy dodać. Cyfra zero powoduje wyłączenie danej funkcji zaś cyfra 1 jej włączenie. W tym momencie warto
polecić program WinBoost 2000 dzięki któremu ustawień w pliku Msdos.sys dokonuje się automatycznie.
Msdos.sys
;SYS
[Paths]
WinDir=C:\WINDOWS
WinBootDir=C:\WINDOWS
HostWinBootDrv=C
[Options]
BootMulti=0
BootGUI=0
DoubleBuffer=1
DBLSpace=0
DRVSpace=0
Logo=0
BootMenu=0
BootMenuDelay=5
AutoScan=1
LoadTop=1
WinVer=4.10.2222
Ilość dostępnej pamięci sprawdzić moŜna za pomocą polecenia mem /c. Uzyskujemy wtedy szczegółowy wykaz
załadowanych programów, oraz ile i jaki obszar pamięci one zajmują.