Analiza i interpretacja dzieła muzycznego.pages

Kod przedmiotu/modułu
MT2_13
Nazwa przedmiotu
Analiza i interpretacja dzieła muzycznego
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Muzykoterapia
Typ studiów
II stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na kierunek studiów „Kompozycja i teoria
muzyki”, specjalność „Muzykoterapia”. Wymagania zostały określone
w „Informatorze dla kandydatów na studia stacjonarne II stopnia”.
Egzamin obejmujący zakresem treści programu nauczania przedmiotu,
• Zdobycie umiejętności posługiwania się analizą dzieła w celu
interpretacji muzyki.
• Opanowanie różnych metod analizy i strategii badawczych, a także
nabycie umiejętności postrzegania dzieła muzycznego w różnych
perspektywach.
• Poznanie zasad konstrukcyjnych dzieła w celu formułowania wniosków,
dokonywania syntezy i interpretacji zagadnień dotyczących badań nad
dziełem muzycznym.
• Rozwijanie twórczego podejścia do realizacji problemów badawczych.
• Przygotowanie do samodzielnej działalności naukowo-badawczej.
• Dzieło muzyczne – jego forma i struktura.
• Dzieło muzyczne i jego archetyp.
• Dzieło muzyczne i problem muzycznego toposu.
• Dzieło muzyczne w kontekście źródeł inspiracji.
• Dzieło muzyczne jako fenomen dźwiękowy.
• Dzieło muzyczny a styl muzyczny.
• Forma a ekspresja dzieła muzycznego.
• Dzieło muzyczne w kontekście kultury.
• Dzieło muzyczne i jego recepcja.
• Musica inter artes (związki dzieł muzycznych z innymi dziełami sztuki).
• Dzieło muzyczne w perspektywie intertekstualnej.
• Dzieło muzyczne – jego funkcje i wartości.
• Preferowane metody badań i koncepcje analizy dzieła: analiza formalna,
strukturalna (H. H. Schenker, R. Réti), stylistyczna (L. B. Meyer), analiza
integralna (M. Tomaszewski), analiza związków słowa z muzyką
(M. Bristiger, M. Tomaszewski), analiza stadiów utworu muzycznego
(R. Ingarden, M. Tomaszewski), analiza „zasad percepcji układów”
i ich ekspresyjnych odchyleń” (L. B. Meyer), analiza hermeneutyczna
(H. Kretzschmar, A. Schering, C. Floros).
Wymagania końcowe
Cele przedmiotu/modułu
Treści kształcenia
Zamierzone efekty kształcenia
Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/inne)
!
Punkty ECTS
(nakład pracy studenta niezbędny
do osiągnięcia zamierzonych
efektów kształcenia)
Student po ukończeniu kursu
w zakresie wiedzy:
• ma gruntowną znajomość literatury muzycznej związanej
z muzykoterapią [K2_W01];
• posiada wiedzę dotyczącą analizy i interpretacji dzieła muzycznego,
elementów dzieła muzycznego oraz rozumie ich wzajemne relacje
w oparciu o formy nowoczesne [K2_W02];
• ma rozszerzoną wiedzę na temat kontekstu historycznego muzyki i jej
związków z innymi dziedzinami współczesnego życia w zakresie
odpowiadającym muzykoterapii [K2_W03];
• samodzielnie rozwija wiedzę na temat kontekstu historycznego muzyki
i jej związków z innymi dziedzinami współczesnego życia w sposób
odpowiadający muzykoterapii [K2_W04];
• ma wiedzę o stylach muzycznych, technikach kompozytorskich oraz
tradycjach wykonawczych i umie je odnieść do pracy twórczej w zakresie
muzykoterapii [K2_W06];
• posiada poszerzoną wiedzę na temat muzyki XX i XXI wieku oraz umie
samodzielnie rozwijać tę wiedzę w sposób odpowiadający muzykoterapii
[K2_W09];
w zakresie umiejętności:
• potrafi wykazywać się umiejętnością świadomego zastosowania wiedzy
w zakresie rozbudowanych form muzycznych w obszarze muzykoterapii
[K2_U03];
• potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować
informacje z różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne
sądy [K2_U04];
• posiada swobodę w analizowaniu i interpretowaniu utworów
reprezentujących różne style muzyczne na potrzeby muzykoterapii
[K2_U06];
• posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac
innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod
i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację
wyników, pozwalające na rozwiązywanie także nietypowych zadań oraz
problemów związanych z muzykoterapią [K2_U07];
• wykazuje zaawansowaną biegłość w analizie elementów dzieła
muzycznego na potrzeby muzykoterapii [K2_U08];
• kształtuje i rozwija indywidualne umiejętności twórcze i analityczne
w zakresie muzykoterapii [K2_U09];
• ma podstawowe umiejętności w zakresie pracy nad specyficznymi
elementami notacji oraz ich edycją w stopniu odpowiadającym potrzebom
muzykoterapii [K2_U13];
• posiada umiejętność analitycznego słuchania materiału muzycznego,
zapamiętywania go i wykorzystywania efektów jego analizy
w muzykoterapii [K2_U16];
• potrafi uwzględnić elementy improwizacji w analizie i interpretacji
muzyki różnych epok oraz szeroko pojętej praktyce
muzykoterapeutycznej [K2_U17];
w zakresie kompetencji społecznych:
• rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie i potrafi w sposób twórczy
organizować proces kształcenia [K2_K01];
• jest zdolny do samodzielnego podejmowania w zorganizowany sposób
nowych i kompleksowych działań, także w warunkach ograniczonego
dostępu do potrzebnych informacji [K2_K06];
• posiada popartą doświadczeniem sprawność w komunikowaniu się
i umiejętność życia w społeczeństwie [K2_K11].
wykład, zajęcia zbiorowe
Rok
I
II
Semestr
1
2
Punkty ECTS
1
1
Ilość godzin
w tygodniu
2
2
zal
egz
Rodzaj zaliczenia
Legenda
zal – zaliczenie
egz – egzamin
3
4
Kryteria oceny
i sposoby weryfikacji
Język wykładowy
Podstawę do zaliczenia przedmiotu stanowią referaty (ewentualnie prace
pisemne) studentów. Podejmują oni w nich zaproponowane przez pedagoga
zagadnienia problemowe, które referują na wybranych przez siebie
przykładach. Sprawdzenie wiedzy z całości materiału w formie egzaminu.
• Analiza i interpretacja dzieła muzycznego. Wybór metod, Kraków 1990.
• Analiza – interpretacja – recepcja: w stronę rozumienia muzyki, Zeszyt
Naukowy Akademii Muzycznej w Warszawie nr 52, red. A. GronauOsińska, Warszawa 2001.
• Bristiger, M., Związki muzyki ze słowem, Kraków 1986.
• Dzieło muzyczne w perspektywie analizy integralnej, interpretacji,
intertekstualności, estetyki muzycznej, red. A. Gronau-Osińska, Warszawa
2005.
• Dzieło muzyczne, jego estetyka, struktura i recepcja (1), red. A. Nowak,
Bydgoszcz 2005.
• Dzieło muzyczne, dzieło sztuki, red. A. Gronau-Osińska, Warszawa 2007.
• Dzieło muzyczne i jego archetyp (2), red. A. Nowak, Bydgoszcz 2006.
• Dzieło muzyczne jako fenomen dźwiękowy (3), red. A. Nowak, Bydgoszcz
2007.
• Eggegrecht, H. H., Uwagi o metodzie analizy muzycznej, „Res Facta”
nr 7 , Kraków 1973, s. 40-48.
• Gołąb, M., Spór o granice poznania dzieła muzycznego, Wrocław 2003.
• Ingarden, R., Utwór muzyczny i sprawa jego tożsamości, Kraków 1973.
• Język – system – styl – forma, red. A. Nowak, Bydgoszcz 1995.
• Meyer L. B., Emocja i znaczenie w muzyce, przeł. A. Buchner, K. Berger,
Kraków 1974.
• Noske, F.R., Forma formans. Muzyka jako przedmiot i jako ruch,
przełożył Z. Piotrowski, w: Res Facta nr 9, Kraków 1982, s. 214 – 230.
• Meyer L. B., Style and Music. Theory, History and Ideology, Chicago
1996.
• Piotrowska M., Tezy o możliwościach hermeneutyki muzycznej, Warszawa
1990.
• Piotrowska M., Hermeneutyka muzyczna: teoria i praxis, w: „Studia
Theologica Varsoviensia” 25 (1987) nr 2, s.179-199.
• Polony L., Hermeneutyka i muzyka, Kraków 2003.
• Réti R., The Thematic Process in Music, London 1967.
• Réti R., Thematic Patterns in Sonatas of Beethoven, London 1961.
• Szerszenowicz, J., Inspiracje plastyczne w muzyce, Łódź 2008.
• Tomaszewski, M., Interpretacja integralna dzieła muzycznego.
Rekonesans, Kraków 2000.
• Tomaszewski, M., Muzyka w dialogu ze słowem, Kraków 2003.
• Tomaszewski M., O muzyce polskiej w perspektywie intertekstualnej,
Kraków 2005.
• Tuchowski, A., Integracja strukturalna w świetle przemian stylu Chopina,
Kraków 1996.
polski
Prowadzący
mgr Dziewiątkowska-Mleczko
Literatura
Uwagi