Japonia
Transkrypt
Japonia
Przewodnik Eksportera po rynku Japonii Spis treści 1. 1.1. 1.2. 1.3. 2. 2.1. 2.2. 2.3. 2.4. 2.5. 3. 4. 4.1. 4.2. WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA POLSKI Z JAPONIĄ .............................................. 2 SPECYFIKA RYNKU................................................................................................... 2 WYMIANA HANDLOWA ........................................................................................... 2 MOŻLIWOŚCI EKSPORTOWE BRANŻ I TOWARÓW ........................................... 4 KWESTIE PRAWNE ........................................................................................................ 6 SYSTEM PODATKOWY ............................................................................................. 6 ZAMÓWIENIA PUBLICZNE ...................................................................................... 8 OCHRONA WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ ........................................................... 9 ROZSTRZYGANIE SPORÓW, WINDYKACJA NALEŻNOŚCI .............................. 9 DOSTĘP DO RYNKU................................................................................................... 9 PRZEDSIĘWZIĘCIA TARGOWO – WYSTAWIENNICZE ........................................ 10 WAŻNE ADRESY I LINKI ............................................................................................ 11 AMBASADA RP I POZOSTAŁE PLACÓWKI DYPLOMATYCZNE .................... 11 PODMIOTY LOKALNE............................................................................................. 11 1 1. WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA POLSKI Z JAPONIĄ 1.1. SPECYFIKA RYNKU Japonia, a właściwie Cesarstwo Japońskie, jest państwem położonym na wąskim łańcuchu wysp na zachodnim Pacyfiku rozciągającym się na długości 3,3 tys. km² u wschodnich wybrzeży Azji. Archipelag składa się z czterech głównych wysp: Hokkaido, Honsiu, Shikoku i Kiusiu oraz ponad 6 tys. mniejszych. Całość terytorium zamieszkuje 128 mln ludności, co daje Japonii 10. miejsce w świecie pod względem populacji. Kraj podzielony jest na 47 prefektur. Japonia jest monarchią konstytucyjną na czele z cesarzem. Gospodarka Japonii jest uznawana za trzecią gospodarką świata (po USA i Unii Europejskiej), cechuje ją bardzo wysoka wydajność, zróżnicowanie i konkurencyjność oraz zaawansowanie technologiczne. Dziedziny, w których Japonia osiągnęła wysoki poziom rozwoju technologicznego obejmują m.in.: elektronikę, światłowody, przemysł motoryzacyjny, półprzewodniki, optoelektronikę, nośniki optyczne, kserokopiarki i przemysł biochemiczny. Japonia posiada wysoko wykwalifikowaną siłę roboczą oraz wysoki poziom oszczędności i inwestycji. Walutą jest jen. Na narodowy charakter oraz mentalność Japończyków ogromny wpływ wywarły i wywierają wciąż tzw. bushido (kodeks honorowy) oraz nauki Konfucjusza. To za ich sprawą cechy takie jak dyscyplina, stoicyzm, powściągliwość, opanowanie, a także lojalność i bezgraniczny szacunek wobec starszych czy zwierzchników, są powszechnie respektowane i widoczne na każdym kroku – w szkole, pracy i rodzinie. Harmonia w życiu społecznym stanowi dla Japończyków najwyższą wartość, w związku z czym w relacjach międzyludzkich panuje konformizm i dążenie do ugody niemal za wszelką cenę. Interes grupowy ma pierwszeństwo nad indywidualnym, stąd źle widziane jest wyróżnianie się oraz formułowanie osobistych opinii. Ludzie wypowiadają się najczęściej niejasno oraz wymijająco niżeli otwarcie, a prywatne uczucia i troski maskują nienagannym uśmiechem oraz wysoką kulturą osobistą. Honor oraz wszechobecne poczucie wdzięczności i obowiązku, a co za tym idzie obawa przed utratą twarzy, skutkuje istnieniem we wzajemnych relacjach specyficznych, nieformalnych układów i powiązań takich jak giri (moralne zobowiązanie), które dla skrytych i zamkniętych w sobie Japończyków stanowi wzór zachowania, a także sposób polubownego rozwiązywania sporów międzyludzkich. To właśnie konfucjańskie zasady, bushido, czyli "droga rycerza", a także buddyzm zen stanowiły podstawę specyficznego systemu myślenia i sposobu postrzegania świata przez Japończyków. Różnice kulturowe mogą stanowić przeszkodę w kontaktach z Japończykami, dlatego warto zapoznać się panującymi tam zasadami prowadzenia biznesu. 1.2. WYMIANA HANDLOWA W 2011 roku (według danych za pierwsze 10-m.) eksport z Polski do Japonii wyniósł 627,5 mln USD i był to wzrost o 35,3% w ujęciu rocznym. Natomiast import kształtował się na poziomie 2,1 mld USD, w którego przypadku wzrost wyniósł 2,4 % w ujęciu rocznym. W dziesięciu pierwszych miesiącach 2011 r. największymi pozycjami w polskim eksporcie były maszyny i urządzenia mechaniczne (w tym części do silników, łożyska itp.), tytoń, mięso (zwłaszcza wieprzowina), produkty przemysłu motoryzacyjnego (elementy zawieszenia, skrzynie biegów i inne części), maszyny i urządzenia elektryczne, produkty niesklasyfikowane, meble, produkty ceramiczne oraz przyrządy optyczne. Uwagę zwracają produkty tytoniowe, które po raz pierwszy znalazły się w grupie głównych produktów eksportowych na rynek japoński. Strukturę towarową polskiego eksportu do Japonii przedstawia Tabela 1. 2 Tabela 1: Struktura towarowa polskiego eksportu do Japonii w okresie styczeń – październik 2011 r. Kategoria Ogółem: Eksport (w mln USD) 627,5 W tym: 1. Maszyny i urządzenia mechaniczne 2. Tytoń 3. Mięso 4. Produkty przemysłu motoryzacyjnego 5. Chemia przemysłowa 6. Maszyny i urządzenia elektryczne 7. Produkty niesklasyfikowane 8. Meble 9. Produkty ceramiczne 10. Przyrządy optyczne Źródło: JETRO Zmiana (r/r) Udział w eksporcie 35,3% 100% 103 54,4% 16,4% 91 81 8.499,8% 361% 14,6% 12,9% 61,7 -56,7% 9,8% 41,5 30,9 28,3 27,8 25,8 15,9 21% 5,2% 566,6% 30,6% 146,4% -43% 6,6% 4,9% 4,5% 4,4% 4% 2,5% Wśród głównych dziesięciu produktów eksportowych największe wzrosty odnotowano w przypadku tytoniu (o 8.499,8% do 91,9 mln USD), produktów niesklasyfikowanych (o 566,5% do 28,3 mln USD), mięsa (o 361% do 81 mln USD) oraz produktów ceramicznych (o 146,4% do 25,8 mln USD). Wśród dziesięciu najważniejszych produktów eksportowych do Japonii odnotowano spadki w dwóch kategoriach: produkty przemysłu motoryzacyjnego (o 56,7% do 61,7 mln USD) oraz przyrządy optyczne (o 43% do 15,9 mln USD). W przypadku pozostałych produktów, dla których wartość eksportu przekraczała 1 mln USD, największe wzrosty odnotowano w takich kategoriach jak: produkty farmaceutyczne (o 643,3% do 4,3 mln USD), wyroby z kamienia, gipsu i cementu (o 382,3% do 1,6 mln USD), kosmetyki (o 134,8 do 2,8 mln USD) oraz wyroby z drewna (o 101,2% do 11,4 mln USD). Największe spadki odnotowano natomiast w takich kategoriach jak: zboże (o 52,7% do 3,2 mln USD) oraz chemia organiczna (o 30,8% do 2,6 mln USD). W imporcie, w dziesięciu pierwszych miesiącach 2011 roku odnotowano spadki aż w sześciu z dziesięciu głównych grup towarowych. Wzrosty odnotowano jedynie w przypadku maszyn i urządzeń mechanicznych (o 47,5%), gumy (o 45,9%), chemii nieorganicznej i metali rzadkich (o 77%) oraz produktów z żelaza i stali (o 19,8%). Ponad 80% polskiego importu z Japonii stanowiły przyrządy optyczne, maszyny i urządzenia mechaniczne oraz produkty przemysłu motoryzacyjnego. Struktura importu przedstawiona w tabeli nr 2 wskazuje, iż znaczną część polskiego importu z Japonii stanowi wciąż import związany z działalnością japońskich firm w Polsce. W przypadku pozostałych produktów importowych, dla których wartość importu 3 przekroczyła 1 mln USD, największe wzrosty odnotowano w przypadku mebli (4.532,78% do 4,6 mln USD), włókien syntetycznych (o 646,8% do 8,3 mln USD), barwników i farb (o 473% do 6 mln USD) oraz produktów ceramicznych (o 153,9% do 10,3 mln USD). Spadki dotyczyły natomiast chemii organicznej (o 59,7% do 3,2 mln USD) oraz sprzętu filmowego i fotograficznego (o 35,5% do 1,2 mln USD). Tabela 2: Struktura towarowa polskiego importu z Japonii w okresie styczeń – październik 2011 r. Kategoria Import (w mln USD) 2.104,4 Ogółem: W tym: 1. Przyrządy optyczne 2. Maszyny i urządzenia mechaniczne 3. Produkty przemysłu motoryzacyjnego 4. Maszyny i urządzenia elektryczne 5. Plastik 6. Produkty niesklasyfikowane 7. Produkty z żelaza i stali 8. Guma 9. Żelazo i stal 10. Chemia nieorganiczna, rzadkie metale Źródło: JETRO 1.3. Zmiana (r/r) Udział w imporcie 2,4% 100% 784,4 -2,9% 37% 564,4 47,5% 26,8% 379,8 -2,4% 18% 79,3 47,6 45,8 38,3 35,7 16,9 -59,7% -30,7% -7,9% 19,7% 45,9% -10,9% 3,7% 2,3% 2,2% 1,8% 1,7% 0,8% 13,4 77% 0,6% MOŻLIWOŚCI EKSPORTOWE BRANŻ I TOWARÓW Niski poziom zależności Japonii od towarów importowych mógłby wskazywać na istnienie znaczących restrykcji importowych w japońskiej polityce handlowej. Tymczasem większość barier handlowych zidentyfikowanych dotychczas przez Europejską Radę Biznesu (ang. European Business Council – EBC) w Japonii wynika z regulacji wewnętrznych oraz z różnic w regulacjach prawnych w Unii Europejskiej (UE) i Japonii. Do kluczowych problemów wskazanych przez EBC należą: różnice w standardach: w obszarach objętych umowami o wzajemnej uznawalności standardów (ang. mutual recognition agreements - MRA) podnoszą się głosy niezadowolenia z funkcjonowania tych umów. W obszarach, które nie są objęte MRA (większość) procedury zatwierdzania produktów są długie, nieefektywne i kosztowne, tak dla producentów, jak i klientów (np. szczepionki). Często nie jest to jednak dyskryminacja de jure ani de facto, lecz problemy administracyjne, które zgłaszają także przedsiębiorcy japońscy, różnice w regulacjach rynkowych: silna segmentacja rynków w sektorze telekomunikacyjnym, zdominowanym przez japońskich dostawców sprzętu (Sharp, Panasonic, Hitachi) i usług (NTT, DoCoMo), wzmocniona jest dodatkowo odmiennymi standardami technicznymi stosowanymi przez poszczególnych operatorów. Bardzo 4 utrudnia to wejście na rynek przedsiębiorstwom europejskim. Innym przykładem są regulacje na rynku usług bankowych, ubezpieczeniowych i papierów wartościowych, które uniemożliwiają bankom japońskim i jednostkom europejskim funkcjonującym na lokalnym rynku oferowanie zaawansowanych produktów finansowych. Model ten zmienia się jednak stopniowo pod presją japońskich instytucji finansowych, polityka konkurencji: regulacje rynkowe i problemy z dostępem do rynku wynikają często z polityki konkurencji. Japońscy decydenci (w tym Japońska Rada Handlu Zagranicznego - JFTC oraz METI) często odmiennie postrzegają pojęcie konkurencji, niż UE. Przykładem tego może być dominująca pozycja poczty japońskiej na rynku przesyłek pocztowych, bankowości detalicznej oraz detalicznych instrumentów finansowych. Ponadto, co najmniej dwa czynniki nieformalne wpływają na niską penetrację japońskiego rynku przez produkty importowane, preferencje konsumentów: wysoki poziom awersji konsumentów oraz władz japońskich do produktów zagranicznych wiąże się z problemem bezpieczeństwa żywności i produktów medycznych oraz dominującym przekonaniem, że krajowe produkty lepiej chronią przed zagrożeniami z niego wynikającymi. Pewne przykłady wskazują jednak, iż myślenie takie związane jest z ochroną rynku krajowego przez władze japońskie, brak konkurencyjności wewnątrz grupy: system konglomeratów „keiretsu“ nadal jest bardzo aktywny w Japonii i pomimo działań podejmowanych w latach 90. w celu jego dezintegracji, wciąż posiada znaczny udział w japońskim PKB. Instynktowna niechęć do konkurowania i preferowanie „harmonijnych relacji“ („sprawiedliwy handel“) osłabiają politykę konkurencji w Japonii. Choć konkurencja poza grupą może być bardzo silna (przykładowo na rynkach eksportowych), to ta wewnątrz grupy jest dużo bardziej ograniczona. Silne przenikanie się sektora prywatnego z publicznym wyjaśnia zaangażowanie METI w pomoc sektorową i regulacje rynkowe. Taki układ ogranicza dostęp do japońskiego rynku dla europejskich produktów, usług i inwestycji. Z punktu widzenia polskiego eksportu najbardziej uciążliwe są bariery w dostępie do rynku japońskiego dla polskich produktów rolno-spożywczych. Ze względu na ochronę lokalnego rolnictwa, eksporterzy produktów rolno-spożywczych na rynek japoński napotkają na liczne bariery taryfowe i pozataryfowe. Poza wysokimi obciążeniami celnymi, do najczęściej stosowanych form ochrony rynku należą kontyngenty importowe (np. nabiał, zboża) lub specjalne zezwolenia eksportowe, najczęściej związane z wymogami bezpieczeństwa żywności (np. mięso – wieprzowina, wołowina, baranina). Poza barierami o charakterze administracyjno-regulacyjnym, istotne znaczenie mają również ograniczenia o charakterze rynkowym związane z odmiennością i specyfiką gustów japońskich konsumentów. Biorąc pod uwagę bariery regulacyjne, w przypadku mięsa w chwili obecnej na rynek japoński dopuszczona jest wyłącznie polska wieprzowina, drób oraz konina. Producenci wieprzowiny, chcący eksportować do Japonii, muszą zdobyć odpowiednie uprawnienia do eksportu swoich wyrobów na rynek japoński, wydawane przez Głównego Lekarza Weterynarii RP. Obecnie uprawnienia takie posiada w Polsce ponad 40 zakładów mięsnych. Dodatkowo, w imporcie wieprzowiny na rynek japoński funkcjonuje system cen minimalnych. W przypadku drobiu nie ma wymogów dotyczących posiadania specjalnych certyfikatów uprawniających do eksportu na rynek japoński. W odniesieniu do wołowiny, Polska oczekuje na zezwolenie japońskich władz weterynaryjnych na eksport polskiego mięsa wołowego na rynek japoński. Procedury aplikacyjne trwają z reguły ok. 2 lat od momentu złożenia przez kraj aplikujący odpowiednich dokumentów. Polska przekazała władzom japońskim komplet dokumentów dot. oceny ryzyka BSE w marcu 2008 r., co rozpoczęło proces decyzyjny po stronie japońskiej. 5 Japoński rynek mleka i produktów mlecznych chroniony jest wysokimi stawkami celnymi, które skutecznie blokują dostęp do rynku. Ponadto, produkty takie jak masło, serwatka i mleko w proszku objęte są kontyngentem importowym i dlatego też wielkość importu tych produktów w zasadzie nie przekracza wartości objętej kwotami importowymi. Z przeszkód pozataryfowych szczególnie uciążliwy jest jednak niski poziom internacjonalizacji standardów. Wiele towarów, mimo że są dopuszczone do obrotu na świecie, wymaga specjalnych badań lub dostosowania do odmiennych standardów japońskich. Dlatego też proces wprowadzania nowych towarów na rynek japoński jest z reguły bardzo czasochłonny, kosztowny i uciążliwy. Dotyczy to przede wszystkim artykułów żywnościowych – kwarantanna, przepisy fitosanitarne, dopuszczenie dodatków smakowych lub koloryzujących. Największym utrudnieniem w rozwoju polskiego eksportu do Japonii pozostają jednak uwarunkowania rynkowe: ogromna konkurencja z całego świata i geograficzna bliskość tanich producentów azjatyckich, nieufność Japończyków do nowych towarów – tak konsumpcyjnych, jak przemysłowych. Wejście na rynek japoński wymaga długiego okresu przekonywania miejscowych odbiorców, promocji, reklamy, negocjacji, testów itd., co często zniechęca polskich eksporterów, w zakresie artykułów żywnościowych – zasadniczo inne gusta konsumenckie i różna dieta codzienna Japończyków, skłonność konsumentów japońskich, szczególnie kobiet, do kupowania towarów znanych, światowych marek. Wartym zauważenia jest fakt, iż także w sferze inwestycji (prowadzenia działalności gospodarczej w Japonii) istnieją bariery administracyjne. Są one przedmiotem intensywnych działań interwencyjnych zarówno delegatury Komisji Europejskiej, jak i Europejskiej Rady Biznesu oraz Izb Przemysłowo-Handlowych USA, Kanady, Australii i stopniowo, choć bardzo wolno, są dostosowywane do przepisów międzynarodowych. Dotychczas bariery te nie dotyczyły jednak polskich przedsiębiorców, ponieważ polskie firmy na razie nie podejmują prób inwestycji w Japonii. 2. KWESTIE PRAWNE 2.1. SYSTEM PODATKOWY Firmy prowadzące działalność gospodarczą na terenie Japonii są zobowiązane do płacenia podatków od dochodów pochodzących z działalności na terenie tego kraju. Należy nadmienić, że w lutym 1980 r. w Tokio została podpisana Umowa między Rządem Polski a Rządem Japonii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków i dochodów. Tabela 4. Stopy podatku dochodowego od osób prawnych Kategorie podatkowe Podatek od osób prawnych Podatek lokalny Do 4 milionów jenów Od 4 milionów jenów do 8 milionów jenów Ponad 8 milionów jenów 22.00% 22.00% 30.00% 1.10% 1.10% 1.50% 6 Kategorie podatkowe Do 4 milionów jenów Od 4 milionów jenów do 8 milionów jenów Ponad 8 milionów jenów 2.70% 5.00% 2.70% 7.30% 3.69% 9.60% Całkowita stopa podatkowa 30.80% 33.10% 44.79% Efektywna stopa podatkowa 29.33% 30.85% 40.87% (stawka ruchoma) (1) Prefekturalny (2) Komunalny Podatek od działalności gospodarczej Od czasów reformy podatkowej z 1999 roku, standardowy CIT jest na stałym poziomie 30%. W dodatku jest progresywny tzw. podatek prefekturalny od przedsiębiorstw (ang. enterprise tax) o maksymalnej wysokości 9.6% oraz tzw. ang. inhabitant tax (5.0%-12.3%). Niższa stawka CIT 22% odnosi się jedynie do firm o kapitale poniżej 100 mln jenów i zysku poniżej 8 mln jenów. Niższa stawka pozostałych podatków może być zastosowana do małych i średnich przedsiębiorstw, poniżej 100 mln jenów kapitału. Tabela 5. Stopy podatku dochodowego od osób prawnych - Zmiany obowiązujące od 1 kwietnia 2009 do 31 Marca 2011 roku. Kategorie podatkowe Do 4 milionów jenów Od 4 milionów jenów do 8 milionów jenów Ponad 8 milionów jenów 18.00% 18.00% 30.00% 0.90% 2.21% 5.00% 0.90% 2.21% 7.30% 1.50% 3.69% 9.60% Całkowita stopa podatkowa 26.11% 28.41% 44.79% Efektywna stopa podatkowa 24.87% 26.48% 40.87% Podatek od osób prawnych Podatek lokalny (stawka ruchoma) (1) Prefekturalny (2) Komunalny Podatek od działalności gospodarczej Tabela 6. Podatek od osób fizycznych. Kategorie podatku od osób fizycznych Stopy podatkowe - Do 1,950,000 jenów 5% Ponad 1,950,000 jenów Do 3,300,000 jenów 10% Ponad 3,300,000 jenów Do 6,950,000 jenów 20% Ponad 6,950,000 jenów Do 9,000,000 jenów 23% 7 Kategorie podatku od osób fizycznych Stopy podatkowe Ponad 9,000,000 jenów Do 18,000,000 jenów 33% Ponad 18,000,000 jenów - 40% Tabela 7. Stopy podatkowe dla rezydentów Stopa podatku prefekturalnego Stawka stała 4% Stopa podatku komunalnego 6% Stawka stała Źródło tabeli: Opracowanie WPHI na podstawie Tom Kuczyński „Capital structure and the debt – equity dilemma in the practice of Japanese manufacturing corporations” ARM Systems Inc., Australia, 2006, s. 184196 oraz informacji uzyskanych od JETRO. Wersje japońską i angielską japońskiego prawa podatkowego można znaleźć na stronach: http://www.japaneselawtranslation.go.jp/?re=02 http://www.nta.go.jp/foreign_language/index.htm 2.2. ZAMÓWIENIA PUBLICZNE Jako sygnatariusz umowy w sprawie zamówień publicznych WTO (ang. World Trade Organisation – Światowa Organizacja Handlu), Japonia zobowiązana jest do stosowania zasad niedyskryminacji firm zagranicznych w dostępie do krajowego systemu zamówień publicznych. W celu poprawy dostępu do rynku dla obcokrajowców, rząd japoński podjął również środki wykraczające poza ramy porozumienia WTO. Działania te zmierzały głównie do zwiększenia dostępu do informacji o japońskim systemie zamówień publicznych oraz o konkretnych przetargach, jak również wprowadzały ułatwienia w procedurach kwalifikujących przedsiębiorców do udziału w przetargach. Japońskie regulacje w zakresie zamówień publicznych przewidują również niższą, w porównaniu ze standardami WTO, wartość przedmiotu zamówienia, przy której wymagane jest uruchomienie procedury zamówień publicznych (100.000 SDR – ang. Special Drawing Rights). Natomiast przy zamówieniach przekraczających wartość 800.000 SDR niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich działań informacyjnych poprzedzających ogłoszenie przetargu (np. w formie organizacji seminariów i spotkań informacyjnych). W przypadku takich zamówień dostawcy mają możliwość zgłaszania uwag do propozycji specyfikacji przetargowej. System zamówień publicznych w Japonii oparty jest na procedurach przetargowych, w których mogą brać udział dostawcy towarów i usług posiadający odpowiednie zezwolenia/kwalifikacje. Dlatego też podmioty zainteresowane realizacją projektów w ramach zamówień publicznych muszą uzyskać odpowiednie zezwolenie jednostki ogłaszającej przetarg, jeszcze przed rozpoczęciem danej procedury przetargowej. Informacje o przetargach ogłaszane są w oficjalnym publikatorze „Kanpo” oraz w elektronicznej bazie danych na stronie JETRO – Japońskiej Organizacji Handlu Zagranicznego: http://www.jetro.go.jp/en/matching/procurement/procurement.html. Przewodnik po japońskim systemie zamówień publicznych dostępny jest w języku angielskim pod adresem: www.mofa.go.jp/policy/economy/procurement/q-a.pdf 8 2.3. OCHRONA WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ Wśród umów międzynarodowych dotyczących ochrony własności intelektualnej, których Japonia jest sygnatariuszem, najważniejszą jest Konwencja z Berna określająca przepisy ochrony własności intelektualnej oraz skutki ich łamania. W ramach krajowego prawa własności intelektualnej (IPR) w Japonii można wyszczególnić: patenty, modele użytkowe, wzory, znaki towarowe, prawa autorskie, ochronę tajemnicy handlowej oraz ochronę przed nieuczciwą konkurencją. Wnioski patentowe rozpatrywane są przez japońskie biuro patentowe, które przyjmuje przede wszystkim aplikacje w dziedzinach takich, jak: inżynieria mechaniczna i chemiczna, elektronika, biotechnologia, programy komputerowe i metody zarządcze. Teorie międzynarodowej ochrony prawa własności intelektualnej, a zwłaszcza problem wiążący się z tzw. zasadą jurysdykcji terytorialnej, są obecnie w Japonii w fazie rozwoju. Ma to wpływ m.in. na zwolnienie tempa transakcji pomiędzy japońskimi i zagranicznymi podmiotami gospodarczymi. Z tego też powodu opóźniają się również projekty mające prowadzić do m.in. transferów technologii, na co zwracają uwagę zarówno japoński przemysł, jak i administracja rządowa. Wiele kwestii, takich jak np. łamanie prawa własności intelektualnej za pośrednictwem internetu i transmisji satelitarnych, pozostaje wciąż nierozwiązanych w Japonii. Informacje dotyczące ochrony własności intelektualnej (w jęz. angielskim) można znaleźć na stronach: JETRO: Trademark and Design Protection Systems http://www.jetro.go.jp/en/invest/setting_up/laws/section5/, Japan Patent Office: www.jpo.go.jp/indexj.htm, Copyright Research & Information Center: http://www.cric.or.jp/cric_e/index.html, Agency for cultural affairs (copyrights): http://www.bunka.go.jp/, Recording Industry Association of Japan: http://www.riaj.or.jp/. 2.4. ROZSTRZYGANIE SPORÓW, WINDYKACJA NALEŻNOŚCI Przepisy prawne dotyczące firm świadczących usługi odzyskiwania należności: http://law.e-gov.go.jp/htmldata/H10/H10HO126.html http://www.moj.go.jp/KANBOU/HOUSEI/chousa01.html#02 Lista firm: http://www.moj.go.jp/ 2.5. DOSTĘP DO RYNKU Taryfy celne w Japonii opierają się na klasyfikacji Harmonised System (HS). Za wyjątkiem niektórych surowców (niezbędne elementy wyposażenia produkcji, antyki, jak również traktory rolnicze, obrabiarki, samochody, sprzęty gospodarstwa domowego, książki, itp.), import podlega opłatom celnym. Większość podlegających ocleniu artykułów posiada określone stawki w ramach WTO. Jednocześnie niektóre z nich mają czasowo obniżoną stawkę celną. Większość towarów podlega ocleniu ad valorem na bazie wartości CIF. Więcej informacji można znaleźć na stronach urzędu celnego: www.customs.go.jp/index_e.htm Z przeszkód pozataryfowych, szczególnie uciążliwe są przepisy importowe oraz niski poziom ich internacjonalizacji w zakresie standardów. Proces ten jest niezwykle zbiurokratyzowany i wiele towarów, mimo że dopuszczonych do obrotu w krajach wysokorozwiniętych i spełniających rygorystyczne standardy unijne, wymaga specjalnych badań lub dostosowania 9 do odmiennych standardów japońskich. Dlatego też proces dopuszczenia nowych towarów na rynek japoński jest z reguły bardzo czasochłonny, kosztowny i uciążliwy, szczególnie w przypadku żywności. Więcej informacji można znaleźć na stronach: http://www.tokyo.trade.gov.pl/pl/przewodnik_ja/article/detail,3193,Zywnosc_dodatki_do_zyw nosci_i_bezpieczenstwo_zywnosci.html Certyfikaty pochodzenia towaru nie są wymagane w stosunku do towarów, wobec których żądane są konwencjonalne stawki celne, np.: towary, dla których stosuje się stawki WTO. W tym przypadku wystarczy deklaracja o pochodzeniu towaru na fakturze. Towary pochodzące z kraju trzeciego muszą posiadać certyfikat pochodzenia towaru. Ponadto wymagane są dwie kopie faktur, które powinny zawierać oznaczenie, numer, nazwę i opis, ilość i wartość towaru, dodatkowo numer HS, miejsce i datę wystawienia faktury, nazwy i adresy konsygnata i odbiorcy oraz warunki kontraktu w odniesieniu do wartości towaru. Jeśli wartość towaru nie może być łatwo odczytana z faktury, służby celne mają prawo zażądać szczegółowych deklaracji frachtu, ubezpieczenia i kosztów pakowania oraz kopii kontraktu sprzedaży i listy cen. Faktury pro-forma nie są zazwyczaj uznawane. Aby uzyskać stawkę WTO lub MFN (ang. Most Favoured Nation) wysyłający jest zobowiązany do załączenia lub umieszczenia na fakturze deklaracji pochodzenia towaru. Faktyczne wymagania dotyczące konosamentu są określone w akredytywie, jednak zazwyczaj wymagane są przez bank trzy podpisane oryginały dokumentów i co najmniej dwie niepodpisane kopie dla odbiorcy. Wysyłający powinien dołożyć wszelkich starań, aby właściwie wypełniona faktura załączona była do każdej wysyłki. Opóźnienie w przesłaniu faktury, jeśli nie będzie ona załączona wraz z wysłanym towarem, spowoduje dodatkowe olbrzymie koszta magazynowania towaru. Dlatego wysyłający powinien sprawdzić czy faktura zawiera cenę jednostkową, wartość handlową, całkowitą wielkość przesyłki, podpis eksportera i oznaczenie kraju pochodzenia. Na każdej paczce powinny być opisane poprawne dane jak: pełny adres, zawierające nazwę, nazwisko, stanowisko osoby i wydział, firmy, do której jest to adresowane oraz telefon kontaktowy. Nadal dużym problemem pozostaje kwestia wzajemnego uznawania przez Japonię i WHO/FAO (ang. Food and Agriculture Organization of the United Nations – FAO – Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa) dodatków do żywności i substancji spożywczych mimo, iż proces ten został rozpoczęty w 1981 roku. Z 828 substancji spożywczych dopuszczonych do użytku przez Japonię jedynie 294 zostały uznane jako bezpieczne przez WHO/FAO, podczas gdy ponad 600 substancji dopuszczonych przez WHO/FAO nie jest akceptowanych przez Japonię. Jedynie 28 z priorytetowej listy 46 dodatków do żywność (powstałej w 2001 r.) zostało zaakceptowanych przez rząd japoński. Podobne utrudnienia dotyczą branży: kosmetycznej, budowlanej, weterynarii, transportu lotniczego, diagnostyki medycznej, itp. Więcej informacji na temat dostępu do rynku można znaleźć na stronach: http://www.tokyo.trade.gov.pl/pl/przewodnik_ja/article/detail,1231,Rynek_kosmetykow.html http://www.tokyo.trade.gov.pl/pl/przewodnik_ja/article/detail,871, 3. PRZEDSIĘWZIĘCIA TARGOWO – WYSTAWIENNICZE Link do wyszukiwarki imprez targowo-wystawienniczych w Japonii: http://www.jetro.go.jp/en/matching/j-messe/ Inne wyszukiwarki targów: http://www.tsnn.com/ http://www.expodatabase.com/ - wyszukuje organizatorów targów 10 http://www.tradeshow.globalsources.com/ 4. WAŻNE ADRESY I LINKI 4.1. AMBASADA RP I POZOSTAŁE PLACÓWKI DYPLOMATYCZNE Wydział Promocji Handlu i Inwestycji Ambasady RP w Tokio Orix Meguro Building 2F 1-24-12, Meguro, Meguro-ku, Tokio 153-0063 Japan Tel.: (+81) 3 5437 5050 Faks: (+81) 3 5437 5040 www.tokio.trade.gov.pl e-mail: [email protected] Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Japonii 2-13-5 Mita, Meguro-ku, Tokyo 153-0062 Japan Tel.: (+81) 3 5794 7020 Tel. dyżurny: (+81) 3 5794 7020 Faks: (+81) 3 5794 7024 www.tokio.polemb.net e-mail: [email protected] Konsulat Generalny RP w Osace Honorowy Konsul Generalny, Pani Kazuko Takashima (języki: japoński, angielski) Aqua Dojima Nishi-kan 18F 1-4-16 Dojimahama, Kita-ku (c/o Kyoei Steel Ltd.) Osaka 530-0004, Japan Tel.: +81 6 6346 5326 Faks: +81 6 6346 5324 e-mail: [email protected] 4.2. PODMIOTY LOKALNE Kancelaria Premiera (ang. Cabinet Office): www.cao.go.jp Ministerstwo Gospodarki, Handlu i Przemysłu (ang. Ministry of Economy, Trade and Industry - METI): www.meti.go.jp Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej, Infrastruktury, Transportu i Turystyki (ang. Ministry of Land, Infrastructure, Transport and Tourism - MLIT): www.mlit.go.jp Ministerstwo Finansów (ang. Ministry of Finance - MOF): www.mof.go.jp Ministerstwo Spraw Zagranicznych (ang. Ministry of Foreign Affairs – MOFA): www.mofa.go.jp Japońska Organizacja Handlu Zagranicznego (ang. Japan External Trade Organization JETRO): www.jetro.go.jp Japońska Federacja Biznesu Keidanren (ang. Japan Business Federation – Nippon Keidanren): www.keidanren.or.jp Organizacja Promocji Importu i Inwestycji Produkcyjnych (ang. Manufactered Imports and Investment Promotion Organization - MIPRO) www.mipro.or.jp 11 Japońska Izba Handlu i Przemysłu (ang. The Japan Chamber of Commerce and Industry) http://www.jcci.or.jp Tokijska Izba Handlu i Przemysłu (ang. The Tokyo Chamber of Commerce and Industry) www.tokyo-cci.or.jp Chambers Information Network: http://www.cin.or.jp/trade/index.htm 12 13