scenariusz - Polski. Lubię to!
Transkrypt
scenariusz - Polski. Lubię to!
GRA TERENOWA „PODCHODY ORTOGRAFICZNE” dla uczniów klas II – IV szkoły podstawowej. Scenariusz gry terenowej „Ortograficzne podchody” oraz materiały do scenariusza powstały jako jedno z działań projektu „Polski. Lubię to!” realizowanego w ramach programu „Ojczysty – dodaj do ulubionych” Narodowego Centrum Kultury. Projekt realizowało Pro Futuro Stowarzyszenie na Rzecz Inicjatyw Lokalnych z Białopola w partnerstwie z Zespołem Szkół w Białopolu. Więcej informacji o realizacji projektu „Polski. Lubię to!” zamieszczono na stronie www.polskilubieto.cba.pl CELE EDUKACYJNE: integracja klasy poprzez stworzenie warunków do wspólnych przeżyć; uczestnictwo w zabawach o charakterze edukacyjnym, sprawnościowym, czynnościowym i orientacyjnym; utrwalenie poprawnej pisowni poznanych wyrazów poprzez zabawę; utrwalenie w pamięci obrazu poprawnie zapisanych wyrazów; doskonalenie techniki czytania oraz rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem; kształtowanie umiejętności korzystania z mapy i słownika ortograficznego. CELE OPERACYJNE Uczeń: zwraca szczególną uwagę na wyrazy z trudnością ortograficzną; dokonuje prawidłowego zapisu wyrazu z trudnością ortograficzną; utrwala w pamięci obraz poprawnie zapisanych wyrazów; jest zainteresowany problemami z zakresu ortografii; umiejętnie korzysta z mapy terenu i słownika ortograficznego. MIEJSCE: Najlepszym terenem do rozegrania gry jest park lub inne zróżnicowane krajobrazowo miejsce, na którym można wytyczyć trasę podchodów i ukryć zadania do rozwiązania. Ortograficzne podchody wg proponowanego scenariusza mogą być jednak rozgrywane także w każdym innym miejscu, również w budynku szkoły. Wówczas jednak treści niektórych wskazówek dla uczestników należałoby nieco zmodyfikować. CZAS: Na rozegranie gry należy przeznaczyć 90 – 120 minut. UCZESTNICY I OPIEKUNOWIE: Gra została opracowana z myślą o uczniach klas II – IV szkoły podstawowej. Grupa uczestników zabawy nie powinna przekraczać kilkunastu osób, które należy podzielić na dwa kilkuosobowe zespoły. Z każdą grupą uczestników gry powinna w niej uczestniczyć osoba dorosła: wychowawca, inny nauczyciel, rodzic lub inny dorosły. NIEZBĘDNE POMOCE, REKWIZYTY 4 egzemplarze mapki terenu, 9 kopert, 9 różnych pieczątek, 4 słowniki ortograficzne, po 30 wyciętych ze sztywnego kartonu niebieskich i czerwonych strzałek, 2 woreczki na strzałki, 2 przybory do pisania, komplet 9-ciu zadań do wykonania, woreczki z nagrodami (np. słodyczami) dla członków obu zespołów. OPIS GRY: 1. Przygotowujemy 9 kart z zadaniami w formie zagadek ortograficznych. 2. Zanim wyruszymy z uczniami w teren, sporządzamy mapkę terenu, wytyczamy trasę, nanosimy charakterystyczne punkty i opisujemy je w legendzie. Następnie mapkę kopiujemy w 4 egzemplarzach (po 2 dla każdej grupy i 2 dla opiekunów). 3. Na mapce z trasą gry kolorem zaznaczamy 9 miejsc, zgodnie z liczbą zadań zaplanowanych do rozwiązania przez uczniów. Będą to miejsca ukrycia kopert. 4. Przygotowujemy 9 kopert. W każdej z nich umieszczamy kartę z opisem zadania do wykonania oraz pieczątkę. 5. Ukrywamy koperty w ustalonych i oznaczonych na mapce miejscach, chroniąc je przed ewentualnym zniszczeniem lub zamoknięciem foliową koszulką. Koperty można ukryć pod roślinnością, zeschłymi liśćmi, na niskich konarach drzew, pamiętając o tym, by to miejsce było dostępne i bezpieczne dla dzieci. Rozkładamy strzałki w dwu kolorach dla dwu drużyn. Powinny prowadzić do tych samych 9-ciu miejsc i zadań, ale nieco inną trasą. 6. Nie informujemy uczestników ortograficznych podchodów o liczbie strzałek i zadań do rozwiązania. 7. Rozpoczynając grę, odczytujemy list będący zaproszeniem d o zabawy. 8. Zapoznajemy uczestników ortograficznych podchodów z instrukcją gry. 9. Dzielimy uczniów na dwie drużyny, np. „Czerwonych” i „Niebieskich”. Każdej z nich przewodzi lider wybrany przez uczniów, bądź wskazany przez nauczyciela. Kolejnym uczniom przydzielamy role pracujących z mapą, poszukiwaczy strzałek, zbieraczy strzałek, tropicieli zadań, rozwiązujących zadania, strażników ortografii, ukrywających zadania. 10. Osoba dorosła pełni rolę strażnika czasu. 11. Drużyny uczestników podchodów wraz z osobą dorosłą wyruszają z mapką, woreczkiem na strzałki, kartą pracy, długopisem i słownikiem ortograficznym w teren w odstępie czasowym 15 minut. 12. Zadaniem uczestników gry jest zebranie wszystkich strzałek w kolorze zgodnym z nazwą drużyny, jak najszybsze odnalezienie ukrytych kopert, rozwiązanie wszystkich zadań, zagadek, łamigłówek, rebusów itp. i wpisanie odpowiedzi na karcie pracy oraz sprawdzenie pisowni wyrazów z trudnością ortograficzną w słowniku ortograficznym, w przypadku braku pewności co do prawidłowości ich zapisu. 13. Po wykonaniu zadania drużyny stawiają pieczątkę z poszczególnych kopert na karcie pracy, wkładają z powrotem kartę z treścią zadania i pieczątkę do koperty, chowają ją dokładnie w to samo miejsce, gdzie została odnaleziona i szukają drogi do następnego zadania. 14. Podchody ortograficzne wygrywa drużyna, która wykonała wszystkie zadania w krótszym czasie, zebrała więcej strzałek i popełniła mniej błędów w zapisie wyrazów z trudnością ortograficzną. Proponujemy jednak dodatkowo nagrodzić np. słodyczami obie drużyny. ZAŁĄCZNIKI: 1. list – zaproszenie do gry, 2. instrukcja dla uczestników, 3. 9 kart z zadaniami, 4. karta pracy. Autor: Jadwiga Świdnicka Opracowanie graficzne: Irena Starykiewicz BIBLIOGRAFIA: Kowalczyk K.: Rozrywki umysłowe w nauczaniu ortografii, Zycie Szkoły 1991 nr 2 Szocińska – Pawełko H.: Ortograficzne podchody i harce www.edujrinne4.republika.pl