scenariusz - Polski. Lubię to!

Transkrypt

scenariusz - Polski. Lubię to!
GRA TERENOWA
„PODCHODY ORTOGRAFICZNE”
dla uczniów
klas II – IV szkoły podstawowej.
Scenariusz gry terenowej „Ortograficzne podchody” oraz materiały do scenariusza
powstały jako jedno z działań projektu „Polski. Lubię to!” realizowanego w ramach
programu „Ojczysty – dodaj do ulubionych” Narodowego Centrum Kultury.
Projekt realizowało Pro Futuro Stowarzyszenie na Rzecz Inicjatyw Lokalnych
z Białopola w partnerstwie z Zespołem Szkół w Białopolu.
Więcej informacji o realizacji projektu „Polski. Lubię to!” zamieszczono na stronie
www.polskilubieto.cba.pl
CELE EDUKACYJNE:
 integracja klasy poprzez stworzenie warunków do wspólnych przeżyć;
 uczestnictwo w zabawach o charakterze edukacyjnym, sprawnościowym,
czynnościowym i orientacyjnym;
 utrwalenie poprawnej pisowni poznanych wyrazów poprzez zabawę;
 utrwalenie w pamięci obrazu poprawnie zapisanych wyrazów;
 doskonalenie techniki czytania oraz rozwijanie umiejętności czytania
ze zrozumieniem;
 kształtowanie umiejętności korzystania z mapy i słownika ortograficznego.
CELE OPERACYJNE
Uczeń:
 zwraca szczególną uwagę na wyrazy z trudnością ortograficzną;
 dokonuje prawidłowego zapisu wyrazu z trudnością ortograficzną;
 utrwala w pamięci obraz poprawnie zapisanych wyrazów;
 jest zainteresowany problemami z zakresu ortografii;
 umiejętnie korzysta z mapy terenu i słownika ortograficznego.
MIEJSCE:
Najlepszym terenem do rozegrania gry jest park lub inne zróżnicowane krajobrazowo
miejsce, na którym można wytyczyć trasę podchodów i ukryć zadania do rozwiązania.
Ortograficzne podchody wg proponowanego scenariusza mogą być jednak rozgrywane także
w każdym innym miejscu, również w budynku szkoły. Wówczas jednak treści niektórych
wskazówek dla uczestników należałoby nieco zmodyfikować.
CZAS:
Na rozegranie gry należy przeznaczyć 90 – 120 minut.
UCZESTNICY I OPIEKUNOWIE:



Gra została opracowana z myślą o uczniach klas II – IV szkoły podstawowej.
Grupa uczestników zabawy nie powinna przekraczać kilkunastu osób, które należy
podzielić na dwa kilkuosobowe zespoły.
Z każdą grupą uczestników gry powinna w niej uczestniczyć osoba dorosła:
wychowawca, inny nauczyciel, rodzic lub inny dorosły.
NIEZBĘDNE POMOCE, REKWIZYTY
4 egzemplarze mapki terenu, 9 kopert, 9 różnych pieczątek, 4 słowniki ortograficzne, po 30
wyciętych ze sztywnego kartonu niebieskich i czerwonych strzałek, 2 woreczki na strzałki,
2 przybory do pisania, komplet 9-ciu zadań do wykonania, woreczki z nagrodami
(np. słodyczami) dla członków obu zespołów.
OPIS GRY:
1. Przygotowujemy 9 kart z zadaniami w formie zagadek ortograficznych.
2. Zanim wyruszymy z uczniami w teren, sporządzamy mapkę terenu, wytyczamy trasę,
nanosimy charakterystyczne punkty i opisujemy je w legendzie. Następnie mapkę
kopiujemy w 4 egzemplarzach (po 2 dla każdej grupy i 2 dla opiekunów).
3. Na mapce z trasą gry kolorem zaznaczamy 9 miejsc, zgodnie z liczbą zadań
zaplanowanych do rozwiązania przez uczniów. Będą to miejsca ukrycia kopert.
4. Przygotowujemy 9 kopert. W każdej z nich umieszczamy kartę z opisem zadania
do wykonania oraz pieczątkę.
5. Ukrywamy koperty w ustalonych i oznaczonych na mapce miejscach, chroniąc je
przed ewentualnym zniszczeniem lub zamoknięciem foliową koszulką. Koperty można
ukryć pod roślinnością, zeschłymi liśćmi, na niskich konarach drzew, pamiętając o tym,
by to miejsce było dostępne i bezpieczne dla dzieci. Rozkładamy strzałki w dwu kolorach
dla dwu drużyn. Powinny prowadzić do tych samych 9-ciu miejsc i zadań, ale nieco inną
trasą.
6. Nie informujemy uczestników ortograficznych podchodów o liczbie strzałek i zadań
do rozwiązania.
7. Rozpoczynając grę, odczytujemy list będący zaproszeniem d o zabawy.
8. Zapoznajemy uczestników ortograficznych podchodów z instrukcją gry.
9. Dzielimy uczniów na dwie drużyny, np. „Czerwonych” i „Niebieskich”.
Każdej z nich przewodzi lider wybrany przez uczniów, bądź wskazany przez nauczyciela.
Kolejnym uczniom przydzielamy role pracujących z mapą, poszukiwaczy strzałek,
zbieraczy strzałek, tropicieli zadań, rozwiązujących zadania, strażników ortografii,
ukrywających zadania.
10. Osoba dorosła pełni rolę strażnika czasu.
11. Drużyny uczestników podchodów wraz z osobą dorosłą wyruszają z mapką, woreczkiem
na strzałki, kartą pracy, długopisem i słownikiem ortograficznym w teren w odstępie
czasowym 15 minut.
12. Zadaniem uczestników gry jest zebranie wszystkich strzałek w kolorze zgodnym z nazwą
drużyny, jak najszybsze odnalezienie ukrytych kopert, rozwiązanie wszystkich zadań,
zagadek, łamigłówek, rebusów itp. i wpisanie odpowiedzi na karcie pracy
oraz sprawdzenie pisowni wyrazów z trudnością ortograficzną w słowniku
ortograficznym, w przypadku braku pewności co do prawidłowości ich zapisu.
13. Po wykonaniu zadania drużyny stawiają pieczątkę z poszczególnych kopert na karcie
pracy, wkładają z powrotem kartę z treścią zadania i pieczątkę do koperty, chowają ją
dokładnie w to samo miejsce, gdzie została odnaleziona i szukają drogi do następnego
zadania.
14. Podchody ortograficzne wygrywa drużyna, która wykonała wszystkie zadania w krótszym
czasie, zebrała więcej strzałek i popełniła mniej błędów w zapisie wyrazów z trudnością
ortograficzną. Proponujemy jednak dodatkowo nagrodzić np. słodyczami obie drużyny.
ZAŁĄCZNIKI:
1. list – zaproszenie do gry,
2. instrukcja dla uczestników,
3. 9 kart z zadaniami,
4. karta pracy.
Autor: Jadwiga Świdnicka
Opracowanie graficzne: Irena Starykiewicz
BIBLIOGRAFIA:
Kowalczyk K.: Rozrywki umysłowe w nauczaniu ortografii, Zycie Szkoły 1991 nr 2
Szocińska – Pawełko H.: Ortograficzne podchody i harce
www.edujrinne4.republika.pl

Podobne dokumenty