Fizyka Słońca (seminarium)
Transkrypt
Fizyka Słońca (seminarium)
Fizyka Słońca (seminarium) test - odpowiedzi 8. Nowe metody wyznaczania słonecznych obfitości pierwiastków (modele atmosfery 3D, nonLTE) dają: a) taką samą b) większą c) mniejszą 1. Wśród działających obecnie satelitarnych obserwatoriów słonecznych są: obfitość tzw. metali (pierwiastków cięższych od H i He) w porównaniu z poprzednimi wyznaczeniami. a) Solar Orbiter, SDO, Solar Probe b) SWIFT, XMM-Newton, COROT c) SOHO, STEREO, Hinode 9. Pociemnienie brzegowe obserwowane w świetle białym jest efektem: a) wzrostu nieprzezroczystości z wysokością w fotosferze b) zmianą składu chemicznego z wysokością w fotosferze 2. Do uzyskiwania obrazów w miękkim promieniowaniu rentgenowskim wykorzystuje się: c) spadku temperatury z wysokością w fotosferze a) teleskopy z optyką tzw. ślizgających promieni (grazing incidence optics) b) takie same teleskopy, jak w promieniowaniu widzialnym i UV c) teleskopy z obrazowaniem fourierowskim 10. Granulacja widoczna w fotosferze jest efektem: a) obecności pola magnetycznego w fotosferze b) konwekcji zachodzącej pod fotosferą 3. Jakie jest wyjaśnienie problemu neutrin słonecznych? c) fal dźwiękowych rozchodzących się w fotosferze a) błędne przewidywania modelu wnętrza Słońca b) zjawisko oscylacji neutrin, czyli zmiany typu neutrina w czasie jego propagacji c) zbyt niska czułość detektorów neutrin 11. Siatka chromosferyczna jest wynikiem koncentracji pola magnetycznego na brzegach: a) supergranul b) granul 4. Jaki typ neutrin powstaje w wyniku słonecznych reakcji termojądrowych? c) plam słonecznych a) neutrino elektronowe b) neutrino mionowe c) neutrino taonowe 5. Za oscylacje Słońca obserwowane na poziomie fotosfery (tzw. oscylacje 5 min) odpowiedzialne są: a) fale grawitacyjne (g-mody) b) fale ciśnieniowe (p-mody) c) fale magnetyczne (m-mody) 6. Obserwacje heliosejsmologiczne dostarczyły nam informacji o: a) głębokości warstwy konwektyjnej b) prędkości rotacji wnętrza Słońca c) wieku Słońca 7. Zjawisko zwane efektem pierwszego potencjału jonizacyjnego (FIP - first ionization potential effect) polega na tym, że: a) pierwiastki z niskim FIP (<10eV) wykazują większą obfitość w koronie niż w fotosferze b) pierwiastki z niskim FIP (<10eV) wykazują mniejszą obfitość w koronie niż w fotosferze c) linie pierwiastków z niskim FIP (<10eV) nie są widoczne w koronie 12. Który z poniższych rysunków przedstawia współcześnie przyjmowany model słonecznej chromosfery i korony? a) A b) B c) C 13. Średnia temperatura w spokojnej koronie wynosi: a) 10 -15 mln K 19. Pomiar pola magnetycznego możliwy jest dzięki: b) 4 - 5 mln K a) efektowi Zeemana c) 1 - 2 mln K b) efektowi Stokesa c) efektowi Hanle’a 14. Dziury koronalne to obszary korony, w których: a) linie pola magnetycznego są otwarte 20. Który z poniższych obrazów przedstawia magnetogram Słońca? b) linie pola magnetycznego są zamknięte a) A c) pole magnetyczne nie jest obecne b) B c) C 15. Składowa wiatru słonecznego pochodząca z dziur koronalych ma: a) większą prędkość i mniejszą gęstość b) mniejszą prędkość i większą gęstość c) większą prędkość i większą gęstość w porównaniu do składowej pochodzącej z pozostałych obszarów korony. 16. Heliosfera to: a) obszar przestrzeni międzyplanetarnej zajmowany przez Słońce i jego atmosferę (chromosferę, koronę) b) obszar przestrzeni międzygwiazdowej, w której dominuje plazma wiatru słonecznego c) obszar przestrzeni międzygwiazdowej, w której dominuje oddziaływanie grawitacyjne Słońca 17. Łukowa fala uderzeniowa, powstająca na styku magnetosfery Ziemi i wiatru słonecznego, jest przykładem: 21. Czas, jaki upływa średnio od minimum do maksimum aktywności jest: a) fali uderzeniowej, w której plazma jest bezzderzeniowa a) dłuższy b) magnetohydrodynamicznej fali uderzeniowej b) taki sam c) niemagnetycznej fali uderzeniowej c) krótszy niż/jak czas upływający średnio od maksimum do minimum aktywności. 18. Poniższy rysunek przedstawia oddziaływanie planety: a) posiadającej pole magnetyczne i atmosferę (np. Ziemia) b) posiadającej atmosferę i nie posiadającej pola magnetycznego (np. Wenus) c) posiadającej pole magnetyczne i nie posiadającej atmosfery (np. Merkury) z wiatrem słonecznym. 22. Pełny cykl zmiany biegunowości globalnego pola magnetycznego Słońca (cykl magnetyczny Hale’a) trwa około: a) 11 lat b) 22 lat c) 80 lat